| dbo:abstract
|
- Krste Petkov Misirkov, makedonsky Крсте Петков Мисирков (18. listopad 1874, – 26. červenec 1926, Sofie) byl filolog, slavista, historik a etnograf, který zřejmě jako první definoval Makedonce jako nezávislý národ. (cs)
- Ο Κρίστε Πέτκοφ Μισίρκωφ (βουλγαρικά: Кръстьо Петков Мисирков, σλαβομακεδονικά: Крсте Петков Мисирков) (18 Νοεμβρίου 1874, Πέλλα, Οθωμανική Αυτοκρατορία - 26 Ιουλίου 1926, Σόφια, Βασίλειο της Βουλγαρίας) ήταν φιλόλογος, σλαβιστής, ιστορικός και εθνογράφος. Την περίοδο μεταξύ 1903 και 1907 δημοσίευσε ένα βιβλίο και ένα επιστημονικό περιοδικό, στο οποίο επιβεβαίωσε την ύπαρξη μίας μακεδονικής εθνικής ταυτότητας ξεχωριστή από τα άλλα βαλκανικά έθνη, και προσπάθησε να κωδικοποιήσει μια τυποποιημένη σλαβομακεδονική γλώσσα, βασισμένη στις κεντρικές δυτικές σλαβομακεδονικές διαλέκτους. Μια δημοσκόπηση που διεξήχθη στην Βόρεια Μακεδονία βρήκε πως ο Μισίρκωφ θεωρείται «ο σημαντικότερος Μακεδόνας του 20ού αιώνα». Για τις προσπάθειές του να κωδικοποιήσει μια τυποποιημένη σλαβομακεδονική γλώσσα, θεωρείται συχνά, «ο ιδρυτής της σύγχρονης σλαβομακεδονικής λογοτεχνικής γλώσσας». Ωστόσο, το 1907 άρχισε να δημοσιεύει κυρίως άρθρα, γραμμένα από βουλγαρική εθνικιστική προοπτική. Ο Μισίρκωφ επέστρεψε στον μακεδονικό εθνικισμό για λίγο το 1919. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920 οι απόψεις του άλλαξαν και ενθάρρυνε τους Σλάβους της Μακεδονίας να υιοθετήσουν βουλγαρική εθνική ταυτότητα. Επειδή ο Μισίρκωφ εξέφραζε αντιφατικές απόψεις σχετικά με την εθνική ταυτότητα των Σλάβων της Μακεδονίας σε διάφορα στάδια της ζωής του, η εθνική του υπαγωγή και η κληρονομιά του παραμένει ζήτημα διαμάχης μεταξύ της Βουλγαρίας και της Βόρειας Μακεδονίας. Ενώ το έργο και η προσωπικότητα του Μισίρκωφ παραμένουν εξαιρετικά αμφισβητούμενα, υπήρξαν προσπάθειες μεταξύ των διεθνών επιστημόνων να συμβιβάσουν τις αντιφατικές δηλώσεις του Μισίρκωφ. Σύμφωνα με τον Κροάτη Ίβο Μπάνατς, καθηγητή ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Γέιλ, ο Μισίρκωφ θεωρούσε τον εαυτό του και τους Σλάβους της Μακεδονίας ως Βούλγαρους, και ενστερνίστηκε τον πανβουλγαρικό πατριωτισμό σε ένα ευρύτερο βαλκανικό πλαίσιο και ιδιαίτερα όσον αφορά τον σερβικό και ελληνικό ηγεμονισμό στη Μακεδονία. Εντούτοις, στο πλαίσιο του ευρύτερου βουλγαρικού έθνους, ο Μισίρκωφ αναζητούσε πολιτισμική και εθνική διαφοροποίηση από τους Βούλγαρους και αποκαλούσε τόσο τον εαυτό του όσο και τους Σλάβους της Μακεδονίας «Μακεδόνες». (el)
- Krste Petkov Misirkov (bulgarisch: Кръсте (Кръстьо) Петков Мисирков; mazedonisch: Крсте Петков Мисирков; 18. November 1874 in Postol (heute Pella, Griechenland), damals Vilâyet Saloniki, Osmanisches Reich – 26. Juli 1926 in Sofia, Königreich Bulgarien) war ein bulgarisch-mazedonischer Philologe, Journalist, Historiker und Ethnograph aus der Region Makedonien. In einigen seiner Werke benutzte er die Pseudonyme K. Pelski und Sekol. im Jahr 1903 veröffentlichte er sein Buch За македонцките работи (transkribiert: Za makedonckite raboti, deutsch: Über die mazedonischen Angelegenheiten), in denen er die Existenz einer von anderen Balkanstaaten getrennten mazedonischen nationalen Identität bekräftigte und versuchte, eine mazedonische Standardsprache auf der Grundlage der zentralwestlichen mazedonischen Dialekte zu kodifizieren. Eine in der Republik Mazedonien (heute Nordmazedonien) durchgeführte Umfrage ergab, dass Misirkov „der bedeutendste Mazedonier des 20. Jahrhunderts“ ist. Für seine Bemühungen, eine mazedonische Standardsprache zu kodifizieren, wird er oft als „Begründer der modernen mazedonischen Literatursprache“ bezeichnet. Die Entdeckung seines während der Balkankriege geschriebenen Tagebuchs im Jahr 2006, in dem er pro-bulgarische Ansichten vertrat, löste jedoch eine Kontroverse in Skopje aus. 1905 begann er in der IMARO-nahen Presse überwiegend Artikel aus bulgarisch-nationalistischer Perspektive zu veröffentlichen. Während des Ersten Weltkriegs wurde er in Bessarabien als Vertreter der dortigen bulgarischen Minderheit Mitglied des lokalen Parlaments. Misirkov kehrte 1919 für eine gewisse Zeit zum mazedonischen Nationalismus zurück. In den 1920er Jahren änderten sich seine Ansichten erneut und fing nun an, die mazedonischen Slawen zu ermutigen, eine bulgarische nationale Identität anzunehmen. Misirkov starb 1926 und wurde mit finanzieller Unterstützung des Bildungsministeriums als verdienstvoller bulgarischer Pädagoge auf dem Zentralfriedhof von Sofia beigesetzt. Da Misirkov zu verschiedenen Zeitpunkten in seinem Leben widersprüchliche Ansichten über die nationale Identität der mazedonischen Slawen äußerte, bleiben seine nationale Zugehörigkeit und sein Erbe zwischen Bulgarien und Nordmazedonien umstritten. Während Misirkovs Werk und Persönlichkeit nach wie vor sehr widersprüchlich und umstritten sind, gab es unter internationalen Wissenschaftlern Versuche, die widersprüchlichen Aussagen von Misirkov in Einklang zu bringen. Laut dem Historiker Ivo Banac betrachtete Misirkov sowohl sich selbst als auch die Slawen Makedoniens als Bulgaren und trat in einem größeren Balkankontext für panbulgarischen Patriotismus ein. Im Kontext der größeren bulgarischen Einheit/Nation suchte Misirkov jedoch sowohl kulturelle als auch nationale Differenzierung von den anderen Bulgaren und nannte sowohl sich selbst als auch die Slawen Makedoniens Makedonier. (de)
- Krste Petkov Misirkov (Bulgarian: Кръсте (Кръстьо) Петков Мисирков; Macedonian: Крсте Петков Мисирков, pronounced [kr̩'stɛ pɛ'tkɔf mi'sirkɔf]; 18 November 1874 – 26 July 1926) was a philologist, journalist, historian and ethnographer from the region of Macedonia. In the period between 1903 and 1905, he published a book and a scientific magazine in which he affirmed the existence of a Macedonian national identity separate from other Balkan nations, and attempted to codify a standard Macedonian language based on the central Western Macedonian dialects. A survey conducted in the Republic of Macedonia (now North Macedonia) found Misirkov to be "the most significant Macedonian of the 20th century". For his efforts to codify a standard Macedonian language, he is often considered "the founder of the modern Macedonian literary language". In 1905 he began publishing predominantly articles, written from a Bulgarian nationalist perspective in the IMARO-affiliated press. In his diary written during the Balkan Wars, he advocated pro-Bulgarian views. During the First World War, he became a member of the local parliament in Bessarabia as a representative of the Bulgarian minority there. Misirkov reverted to Macedonian nationalism for a period in 1919. During the 1920s his views changed again, and he encouraged the Macedonian Slavs to adopt a Bulgarian national identity. Misirkov died in 1926 and was buried in the Sofia Central Cemetery with the financial support from the Ministry of Education, as an honoured Bulgarian educator. Because Misirkov expressed conflicting views about the national identity of the Macedonian Slavs at different points in his life, his national affiliation and legacy remains a matter of dispute between Bulgaria and North Macedonia. While Misirkov's work and personality remain highly controversial and disputed, there have been attempts among international scholars to reconcile the conflicting and self-contradictory statements made by Misirkov. According to historian Ivo Banac, Misirkov viewed both himself and the Slavs of Macedonia as Bulgarians, and espoused pan-Bulgarian patriotism in a larger Balkan context. However, in the context of the larger Bulgarian unit/nation, Misirkov sought both cultural and national differentiation from the other Bulgarians and called both himself and the Slavs of Macedonia, Macedonians. (en)
- Krste Petkov Misirkov (en bulgare : Кръстьо Петков Мисирков ; en macédonien : Крсте Петков Мисирков) né le 18 novembre 1874 à Postol (aujourd'hui Pella, en Grèce) et mort le 26 juillet 1926 à Sofia, Bulgarie, était un philologue, slavophile, historien et ethnographe, auteur des premiers livre et magazine scientifiques en macédonien, dans lesquels il souligne pour la première fois les principes de la langue littéraire macédonienne. Son œuvre écrite est centrale pour l'affirmation de l'existence d'un peuple macédonien et d'une langue macédonienne distincts de la nation bulgare. Il a publié un livre, un magazine et plus de trente articles. Cependant, au cours de sa vie, Misirkov a exprimé des points de vue contradictoires sur l'ethnicité des Slaves vivant en Macédoine, les nommant tantôt « Macédoniens », « Bulgares » ou encore « Bulgares macédoniens ». Il a aussi exprimé des doutes sur sa propre appartenance ethnique. Ainsi, son héritage est sujet à controverse et il peut être réclamé par les Macédoniens tout comme par les Bulgares. (fr)
- Крсте Петков Мисирков (18 ноября 1874, село Постол, Османская империя — 26 июля 1926, София, Болгария) — македонский и болгарский филолог, фольклорист, публицист, историк, политик, дипломат и переводчик. Один из наиболее выдающихся деятелей македонисткого движения. Был создателем македонского литературного языка; его концепция имела резко-антисербскую, антигреческую и (в отдельные периоды его жизни и творчества) отчасти-антиболгарскую направленность. В отдельные периоды своей жизни и творчества Мисирков был защитником прав болгар в Македонии и Бессарабии. В современной Северной Македонии Мисирков признан величайшим македонцем XX века. Родился Крсте в Эгейской Македонии (входившей тогда в состав Османской империи), село Постол расположено невдалеке от античной македонской столицы Пеллы. В родном селе Крсте окончил начальную школу. Затем отправился в Сербию, где учился в , потом жил в Софии (Болгария). Оттуда в 1891 он переезжает в Белград, пропагандируя радикальные националистические идеи в богословской школе среди священников и учителей из Македонии. После восстания в школе возвращается в Шабац, оттуда — снова в Белград, где работает учителем средней школы. В 1895 году окончил учительскую школу и назначен учителем в Приштине. Но Мисирков решает отправиться в Россию, чтобы продолжить своё образование. Однако, в Одессе его белградский диплом не признают и он 2 года учится в Полтавской духовной семинарии. Высшее образование Мисирков получил в Российской империи, окончив с отличием историко-филологический факультет в Санкт-Петербургского университета. Под руководством профессора П. Л. Лаврова, Мисирков написал дипломную работу «К вопросу о национальности и причинах популярности Королевича Марко». В студенческий период Мисирков познакомился с виднейшими русскими славистами — такими как проф. В. И. Ламанский, проф. А. Бодуэн де Куртене, проф. И. А. Лавров, проф. П. Н. Милюков, проф. Г. Ильинский, проф. Т. Д. Флоринский, проф. Б. М. Ляпунов и др. В студенческий же период Мисирков укрепился в своих взглядах на македонскую культурную и национальную самобытность. Благодаря тому, что Крсте получил образование в нескольких европейских городах, он смог увидеть балканские языковые и социокультурные вопросы в разных контекстах. Во время обучения в России он учредил студенческое объединение «Вардар», которое позднее превратилось в научно-литературное общество им. Св. Климента Охридского и просуществовало с 1902 по 1905 гг. За свою жизнь Мисирков написал более шестидесяти работ, которые имеют огромное значение в деле формирования македонского литературного языка. На базе трёх рефератов, которые были подготовлены для заседаний общества Св. Климента, возникло его крупнейшее произведение «За македонцките работи» («О македонском вопросе»). В пяти разделах книги Крсте размышляет об истории языка македонских славян, обосновывает их право на самостоятельный литературный язык, концепцию которого излагает в пятом разделе. Таким образом, К. П. Мисирков был первым, кто научно подошел к определению специфичности македонского языкового вопроса. Крсте Мисирков поддерживал идею революционной борьбы за автономию македонцев и одобрял путь общемакедонского восстания. В 1902-1903 гг., будучи домашним учителем детей русского консула в Битоли Александра Ростковского, обеспечивал контакты консула с повстанческим комитетом. В 1903 году издал в Софии книгу «О македонском вопросе». В 1913-1918 год жил в Бессарабии, где в 1917 году избран депутатом Сфатул Цэрий как представитель местных болгар и гагаузов. Мисирков участвовал в культурно-национальной борьбе бессарабских болгар, но в октябре 1918 года был выслан румынскими властями. Крсте Мисирков умер 26 июля 1926 года в Софии в крайней нищете. В знак признания роли Крсте Мисиркова в истории македонского языка его имя присвоено Институту македонского языка при Университете Кирилла и Мефодия в Скопье. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Krste Petkov Misirkov, makedonsky Крсте Петков Мисирков (18. listopad 1874, – 26. červenec 1926, Sofie) byl filolog, slavista, historik a etnograf, který zřejmě jako první definoval Makedonce jako nezávislý národ. (cs)
- Ο Κρίστε Πέτκοφ Μισίρκωφ (βουλγαρικά: Кръстьо Петков Мисирков, σλαβομακεδονικά: Крсте Петков Мисирков) (18 Νοεμβρίου 1874, Πέλλα, Οθωμανική Αυτοκρατορία - 26 Ιουλίου 1926, Σόφια, Βασίλειο της Βουλγαρίας) ήταν φιλόλογος, σλαβιστής, ιστορικός και εθνογράφος. Την περίοδο μεταξύ 1903 και 1907 δημοσίευσε ένα βιβλίο και ένα επιστημονικό περιοδικό, στο οποίο επιβεβαίωσε την ύπαρξη μίας μακεδονικής εθνικής ταυτότητας ξεχωριστή από τα άλλα βαλκανικά έθνη, και προσπάθησε να κωδικοποιήσει μια τυποποιημένη σλαβομακεδονική γλώσσα, βασισμένη στις κεντρικές δυτικές σλαβομακεδονικές διαλέκτους. Μια δημοσκόπηση που διεξήχθη στην Βόρεια Μακεδονία βρήκε πως ο Μισίρκωφ θεωρείται «ο σημαντικότερος Μακεδόνας του 20ού αιώνα». Για τις προσπάθειές του να κωδικοποιήσει μια τυποποιημένη σλαβομακεδονική γλώσσα, θεωρ (el)
- Krste Petkov Misirkov (bulgarisch: Кръсте (Кръстьо) Петков Мисирков; mazedonisch: Крсте Петков Мисирков; 18. November 1874 in Postol (heute Pella, Griechenland), damals Vilâyet Saloniki, Osmanisches Reich – 26. Juli 1926 in Sofia, Königreich Bulgarien) war ein bulgarisch-mazedonischer Philologe, Journalist, Historiker und Ethnograph aus der Region Makedonien. In einigen seiner Werke benutzte er die Pseudonyme K. Pelski und Sekol. (de)
- Krste Petkov Misirkov (Bulgarian: Кръсте (Кръстьо) Петков Мисирков; Macedonian: Крсте Петков Мисирков, pronounced [kr̩'stɛ pɛ'tkɔf mi'sirkɔf]; 18 November 1874 – 26 July 1926) was a philologist, journalist, historian and ethnographer from the region of Macedonia. (en)
- Krste Petkov Misirkov (en bulgare : Кръстьо Петков Мисирков ; en macédonien : Крсте Петков Мисирков) né le 18 novembre 1874 à Postol (aujourd'hui Pella, en Grèce) et mort le 26 juillet 1926 à Sofia, Bulgarie, était un philologue, slavophile, historien et ethnographe, auteur des premiers livre et magazine scientifiques en macédonien, dans lesquels il souligne pour la première fois les principes de la langue littéraire macédonienne. (fr)
- Крсте Петков Мисирков (18 ноября 1874, село Постол, Османская империя — 26 июля 1926, София, Болгария) — македонский и болгарский филолог, фольклорист, публицист, историк, политик, дипломат и переводчик. Один из наиболее выдающихся деятелей македонисткого движения. Был создателем македонского литературного языка; его концепция имела резко-антисербскую, антигреческую и (в отдельные периоды его жизни и творчества) отчасти-антиболгарскую направленность. В отдельные периоды своей жизни и творчества Мисирков был защитником прав болгар в Македонии и Бессарабии. В современной Северной Македонии Мисирков признан величайшим македонцем XX века. (ru)
|
