About: Qara Qoyunlu

An Entity of Type: place, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Qara Qoyunlu or Kara Koyunlu (Azerbaijani: Qaraqoyunlular قاراقویونلولار‎, Persian: قره قویونلو), also known as the Black Sheep Turkomans, were a culturally Persianate, Muslim Turkoman monarchy that ruled over the territory comprising present-day Azerbaijan, Georgia, Armenia, northwestern Iran, eastern Turkey, and northeastern Iraq from about 1374 to 1468.

Property Value
dbo:abstract
  • Karakojunluská říše (Ázerbájdžánština: Qara Qoyunlarturkmensky Garagoýunly, též psáno jako Kara Koyunlu nebo Qara Qoyunlu) byla oghuzsko-turkickým státním útvarem v oblasti Blízkého východu, který v době svého největšího rozmachu zahrnoval území dnešní Arménie, Ázerbájdžánu, Iráku, východního Turecka a západního Íránu. Říše existovala v letech 1375 až 1468 a její konec přivodil rivalský, akkojunluský stát ze západu. Kromě toho, že zaujímá významné místo v historii ázerbájdžánského národa, státy karakojunluský a akkojunluský se neodmyslitelně podílely na historii a formování ázerbájdžánské státnosti. (cs)
  • Els Kara Koyunlu o Qara Qoyunlu (àzeri: Qaraqoyunlu; turc: Karakoyunlu; persa: قرا قویونلو; ‘els Xais Negres’) foren un grup o federació de tribus turcmanes que va governar a part de les actuals Iran, Turquia, l'Iraq, Armènia i l'Azerbaidjan del 1375 al 1468. La mateixa tribu Qara Qoyunlu (Baranlu) era d'origen oghuz i després se li van unir altres tribus com els sadlu del Nakhitxevan, els dhukarlu d'Erzurum, els alpaghut de Marash, els baharlu de Hamadan, els karamanlu de Gandja i Bardaa, els djakirlu d'Ardabil, els ayinlu i algunes menors així com la comunitat turcmana coneguda com a Kara Ulus. La història s'estén sobre un període que comença a la meitat del segle xiv, quan era una tribu dependent d'uns vassalls dels djalayàrides, i el 1469 quan el darrer emir fou eliminat pels Aq Qoyunlu dirigits per Uzun Hasan. Entremig van dominar un gran imperi ocupant des del Caucas al golf Pèrsic i des d'Anatòlia Oriental al Gran Khorasan. (ca)
  • قره قويونلو (بالتركية: Karakoyunlular)‏ أو دولة قره قويونلو (بالتركية: Karakoyunlu Devleti)‏ ومعناها: «أصحاب الأغنام السوداء». قبيلة تركمانية أسست دولتها عام 1375م، وحكمت شرق الأناضول وأذربيجان والقوقاز وبعض أجزاء من إيران والعراق، ما بين أعوام 1380م إلى 1469م، ثم أنهت قبيلة آق قويونلو ومعناها: «أصحاب الأغنام البيضاء»، هذه الدولة وأزالتها حكمها من التاريخ. (ar)
  • Οι Μαυροπροβατάδες (αζερικά قاراقویونلولار, περσικά قره قویونلو‎, τουρκικά Karakoyunlular) (από τις μαύρες προβιές που φορούσαν οι αρχηγοί στο κεφάλι τους) ή και Καρά Κογιουνλού ήταν σιιτική ομοσπονδία τουρκομανικών φυλών που κατοικούσε στην περιοχή που περιλαμβάνει τη σημερινή Αρμενία (1406), το Αζερμπαϊτζάν, το βορειοδυτικό Ιράν, την ανατολική Τουρκία και το Ιράκ από το 1375 ώς το 1468. Οι Μαυροπροβατάδες, ίδρυσαν την πρωτεύουσά τους στη Χεράτ στην τότε ανατολική Περσία (σήμερα πόλη του Αφγανιστάν) και ήταν υποτελείς στη δυναστεία των Τζαλαγιριδών της Βαγδάτης και Ταυρίδας από το 1375 περίπου, όταν ο αρχηγός της ηγετικής φυλής τους ήταν ηγεμόνας της Μοσούλης. Παρόλα αυτά επαναστάτησαν και διασφάλισαν την ανεξαρτησία τους από τη δυναστεία των Τζαλαγιριδών με την κατάκτηση της Ταυρίδας από τον Καρά Γιουσούφ. Το 1400, οι στρατιές του Ταμερλάνου κατανίκησαν τους Μαυροπροβατάδες και ο Καρά Γιουσούφ κατέφυγε στην Αίγυπτο αναζητώντας προστασία στους Μαμελούκους. Εκεί συγκέντρωσε στρατό και το 1406 επανέκτησε την Ταυρίδα. Το 1410, οι Μαυροπροβατάδες κατέλαβαν τη Βαγδάτη. Η ενθρόνιση μιας μαυροπροβατιδικής ηγεσίας εκεί, επιτάχυνε την πτώση των Τζαλαγιριδών, τους οποίους είχαν κάποτε υπηρετήσει. Παρόλη την εσωτερική διαμάχη μεταξύ των απογόνων του Καρά Γιουσούφ μετά το θάνατό του το 1420 και την αυξανόμενη απειλή των Τιμουριδών, οι Μαυροπροβατάδες διατήρησαν ισχυρή τη λαβή τους επί των περιοχών που ήλεγχαν. Ο ηγέτης των Μαυροπροβατάδων, Τζανάν σαχ, έκανε ειρήνη με τον Τιμουρίδη σάχη Ρουχ Μιρζά, η οποία όμως σύντομα διαλύθηκε. Όταν ο σάχης Ρουχ πέθανε το 1447, οι Μαυροπροβατάδες προσήρτησαν τμήματα του Ιράκ και την ανατολική ακτή της Αραβικής Χερσονήσου, ενώ οι Τιμουρίδες ήλεγχαν το δυτικό Ιράν. Αν και ένα μεγάλο τμήμα της επικράτειας των Μαυροπροβατάδων κατακτήθηκε υπό την ηγεσία του, η βασιλεία του Τζανάν σαχ σημαδεύτηκε από τις εξεγέρσεις των γιων του και των ημιαυτόνομων κυβερνητών της Βαγδάτης, τους οποίους απώθησε το 1464. Το 1466, ο σάχης Τζανάν επιχείρησε να αποσπάσει το Ντιγιαρμπακίρ από τους Ασπροπροβατάδες, επιχείρηση που κατέληξε σε καταστροφική αποτυχία, το θάνατο του Τζανάν σαχ και την κατάρρευση της εξουσίας των Μαυροπροβατάδων στη Μέση Ανατολή. Έως το 1468, οι Ασπροπροβατάδες, όντες στη μέγιστη ακμή τους υπό την ηγεσία του Ουζούν Χασσάν (1452–1478), είχαν νικήσει τους Μαυροπροβατάδες και κατακτήσει το Ιράκ, Αζερμπαϊτζάν και δυτικό Ιράν. Σύμφωνα με τον γερμανό τουρκολόγο Gerhard Doerfere, τους Aghkoyunlu και Garagoyunlu Τουρκμένους. : Είναι πολύ περίεργο που η λέξη «Τουρκμέν» εξακολουθεί να οδηγεί σε σύγχυση, είδα στο Λένινγκραντ ότι το όνομα της λογοτεχνίας των Ογκούζ στο Ιράκ ήταν Ογκούζ «Τουρκμάνοι». Ούτως ή άλλως, οι «Τουρκμένιοι» του Αγγκογιουνλού και του Γκαραγκιουνλού είναι Αζερμπαϊτζάν. «Ως αποτέλεσμα της κυριαρχίας των Τουρκμενών Garagoyunlu και Aghgoyunlu στην περιοχή, πολλές Τουρκμενικές φυλές μετακόμισαν εκεί και οι υπόλοιπες ίδρυσαν το κράτος των Σαφαβιδών στο Ιράν. Σήμερα, μέρος της σημαντικής κληρονομιάς που μας έχουν δώσει είναι το Gunchikhan Oghuz ή Turkmen, που χρησιμοποιείται σε ορισμένες περιοχές της Gunchikhan Anatolia -κυρίως στο Igdir και το Kars- καθώς και στο Ιράν και το Αζερμπαϊτζάν, που σήμερα ονομάζονται Αζερμπαϊτζάν. (el)
  • La Kara-kojunlo aŭ (Qara Qoyunlu), ankaŭ nomataj Turkoj de Nigra Ŝafo (turke قه ره قویونلو, Garagoýunly, perse قرا قویونلو), estis tjurka triba konfederacio kiu regis super la teritorio konsistanta el nunaj regionoj Armenio, Azerbajĝano, Suda Azerbajĝano, okcidenta Irano, orienta Turkio kaj Irako de ĉirkaŭ 1375 ĝis 1468. (eo)
  • Die Qara Qoyunlu (osmanisch und persisch قراقویونلو, turkmenisch Garagoýunly ‚[jene] mit schwarzen Hammeln‘) waren eine turkmenische Stammesföderation in Ostanatolien, Aserbaidschan und weiten Teilen des Iraks und des Irans (ca. 1380–1469). Als Hauptstadt kann Täbris angesehen werden. (de)
  • Kara Koyunlu leinua (persieraz: قره قویونلو‎‎​, azerbaijaneraz: قاراقویونلولار‎ Qaraqoyunlular) oghuz leinuen konfederazio bat izan zen 1374 eta 1468 artean gaur egungo Turkiaren ekialdean, Armenian, Azerbaijanen, Iraken eta Iran mendebaldean gobernatu izan zuena. Inperio persiartua izan zen, hizkuntza, kultura, literatura eta arteari dagokionez eta sunismoa zen erlijio nagusia. Ardi Beltzaren turkomaniarrak ere esaten zitzaien. (eu)
  • Los Kara Koyunlu o Qara Qoyunlu, también llamados los turcos de ovejas negras (turcomano: قه ره قویونلو / Garagoýunly; persa: قرا قویونلو), fueron una confederación​ tribal chií​​ turca oguz que gobernó sobre el territorio comprendido en lo que hoy es Armenia, República de Azerbaiyán, Azerbaiyán Meridional, Irán occidental, Turquía oriental e Irak desde alrededor de 1375 hasta 1468.​ Jahan Shah, el gobernante de la oveja negra, escribió poemas en turco oguz.​​ La lengua oguz era el idioma de la corte, el ejército y la poesía, mientras que el persa se usaba para la poesía y los registros oficiales.​​ (es)
  • Les Qara Qoyunlu ou Kara Koyunlu (en turkmène : Garagoýunly ; en turc : Karakoyunlu ; en persan : قراقویونلو), appelés aussi les Moutons noirs turcomans, forment une confédération tribale d'origine turcomane qui a régné sur ce qui est aujourd'hui l'Anatolie orientale, l'Arménie, l'Azerbaïdjan, l'Azerbaïdjan iranien, l'Irak, l'Ilam, le Khouzistan et le nord du Koweït de 1375 à 1469. (fr)
  • The Qara Qoyunlu or Kara Koyunlu (Azerbaijani: Qaraqoyunlular قاراقویونلولار‎, Persian: قره قویونلو), also known as the Black Sheep Turkomans, were a culturally Persianate, Muslim Turkoman monarchy that ruled over the territory comprising present-day Azerbaijan, Georgia, Armenia, northwestern Iran, eastern Turkey, and northeastern Iraq from about 1374 to 1468. (en)
  • Kara Koyunlu atau Qara Qoyunlu (bahasa Turkmenistan: قه ره قویونلو / Garagoýunly; Azeri: قرا قویونلو / Qaraqoyunlu; bahasa Turki: Karakoyunlu;bahasa Persia: قرا قویونلو) adalah federasi suku Turkoman Syiah yang berkuasa atas wilayah yang meliputi Armenia, Azerbaijan, , Iran barat, Turki timur dan Irak dari tahun 1375 hingga 1468. (in)
  • I Kara Koyunlu (in lingua azera: Qaraqoyunlular o Karakoyunlular), o "Turcomanni della Pecora Nera", erano una federazione tribale di origine oghuz che dominò l'attuale Azerbaigian, inclusi gli attuali Iran nordoccidentale e Iraq dal 1375 al 1468. Questa popolazione era in stato di vassallaggio alla dinastia jalayride di Baghdad e Tabriz dal 1375, quando il capo della loro tribù regnante governava Mosul, ma si ribellò e guadagnò la propria indipendenza sotto la guida di Kara Yusuf. Nel 1400 Tamerlano sconfisse i Kara Koyunlu, costringendo Kara Yusuf alla fuga in Egitto, dove trovò la protezione dei Mamelucchi. Egli radunò un esercito e nel 1406 riconquistò Tabriz. Nel 1410 essi catturarono Baghdad, dove l'insediamento di una dinastia turcomanna sancì la caduta dei Jalairidi. Nonostante le lotte di successione tra gli eredi di Kara Yusuf, morto nel 1420, e la crescente minaccia dei Timuridi, i Kara Koyunlu mantennero una forte presa sui territori in loro possesso. Jahan Shah stipulò una pace col Timuride Shah Rukh, ma questa fu presto ignorata: quando Shah Rukh morì nel 1447, i Kara Koyunlu annetterono parte dell'Iraq e la costa orientale della penisola arabica, mentre i Timuridi l'Iran orientale. i ricercatori associano il dialetto oghuz di Kara-Qoyunlu alla lingua azerbaigiana. Ad esempio, Faruk Şumer ha registrato che il dialetto oghuz orientale di Kara-Qoyunlu è chiamato oggi la lingua azerbaigiana e Muhsin Behramnejad ha chiamato la lingua azerbaigiana come lingua ereditata dalle tribù turkmene Kara-Qoyunlu. Sultan Kara-Koyunlu 1435-1467 Jahan Shah è il rappresentante generalmente riconosciuto della poesia azerbaigiana. Nonostante la gran parte delle conquiste fossero avvenute sotto il suo governo, il regno di Jihan Shah fu turbato dalle ribellioni dei suoi figli e i governatori di Baghdad, diventati quasi del tutto autonomi fin quando egli si decise ad espellerli nel 1464. Nel 1466 egli tentò di prendere Diyar Bakr agli Ak Koyunlu, ma questo tentativo si risolse con la morte dello stesso Jihan Shah e col crollo del regno dei Kara Koyunlu, a cui contribuì anche una serie di diverse rivolte armene. Nel 1468 gli Ak Koyunlu avevano ormai spazzato via i resti dei rivali. (it)
  • 카라 코윤루(Kara Koyunlu 혹은 Qara Koyunlu)는 흑양(黑羊) 왕조(/: قرا قویونلو)라고도 하는 중세 아제르바이잔과 페르시아에 걸쳐 있던 나라이다. 시아파 이슬람 국가로서 민족적으로는 투르크계통이었다. 카라 코윤루는 1374년 무렵에 성립하여 1469년 멸망하였다. 카라 코윤루의 투르크멘(Turkoman) 부족들은 한때 헤라트를 중심으로 세력을 형성하여 잘라이르 왕조의 속국으로 지냈다. 그러나 부족들은 곧 반기를 들고 타브리즈를 점령한 (Qara Yusuf)의 지도 하에 독립을 쟁취한다. 1400년 티무르의 군대가 침공하자 는 이집트로 망명하여 맘루크 왕조의 망명객이 되었다. 그는 세력을 끌어 모은 후 1406년 타브리즈를 탈환했다. 4년 후 카라 코윤루의 군대는 바그다드를 함락시켰다. 카라 코윤루의 성장은 한때 그들이 섬겼던 잘라이르 왕조의 몰락을 부추겼다. 1420년 사후에 벌어진 권력 다툼과 티무르 왕조로부터의 위협에도 불구하고 카라 코윤루는 영토에 대한 통제를 잃지 않았다. (ko)
  • 黒羊朝(こくようちょう、ペルシャ/アゼリー語:قرا قویونلو)は、イラク北部からアナトリア半島東部を経てアゼルバイジャン、イラン西部に広がる遊牧地帯を支配したテュルク系のイスラム王朝(1375年 - 1468年)。 トゥルクマーンと呼ばれるテュルク系遊牧民の部族連合を元とする遊牧国家であり、王朝名はトルコ語でこの部族連合がカラ・コユンル(Karakoyunlu/Qara Qoyunlu)、すなわち「『黒い羊』に属する者」と呼ばれたことに由来する直訳名称であるが、語源は不明である。 (ja)
  • De Kara Koyunlu (of Qara Qoyunlu), Azerbeizjaans: Qaraqoyunlular قاراقویونلولار),ook wel het Rijk der Zwarte Schapen, was een Sjiitische Oguzisch-Turks tribale federatie die over het huidige Armenië, Azerbeidzjan, Iraans Azerbeidzjan, West-Iran, Oost-Turkije en Irak heerste van 1386 tot 1467. De term zwarte schapen staat in contrast met de witte schapen (Ak Koyunlu). In 1386 veroverde Timoer Lenk, Irak-Iran en versloeg daarbij de Jalayiriden. Van deze situatie profiteerden de Kara Koyunlu om een eigen staat te vormen. Om hun gebiedsuitbreiding in te dammen, gaf Timoer in 1402 land aan de Ak Koyunlu. Na de dood van Timoer in 1405 keerde sultan Ahmet van de Jalayiriden terug naar Bagdad en naar Tabriz (Iran). Lang zal hun verstandhouding niet duren. Ahmet viel Yusuf aan, verloor de slag en werd geëxecuteerd (1410). Vanaf 1411 was Perzië-Irak in handen van de Kara Koyunlu of de Zwarte Schapen. Rond 1440 kwam de Kara Koyunlu in conflict met de Ak Koyunlu. De twee partijen zullen elkaar gedurende 40 jaar bestrijden. De Slag bij Chapakchur (1467), waar Oezoen Hasan, van de witte schapen, Jahan Shah, van de zwarte schapen, versloeg, betekende het einde van de heerschappij van de Kara Koyunlu in West-Azië. (nl)
  • Kara Koyunlu eller Qara Qoyunlu (Svarta Får) var en shiitisk, oghuzturkisk klanbaserad dynasti som hade makten över nuvarande Östturkiet, Azerbajdzjan, Västiran och Irak mellan 1375 och 1468. Enligt den tyske turkologen Gerhard Doerfere, Aghkoyunlu og Garagoyunlu Turkmens: Det er veldig merkelig at ordet «turkmenere» fortsatt fører til forvirring, jeg så i Leningrad at navnet på Oghuz-litteraturen i Irak var Oghuz «turkmenere»; I alle fall er «turkmenerne» i Aqqoyunlu og Qaraqoyunlu aserbajdsjanere. (sv)
  • Kara Kojunlu (albo Kara-Kojunlu, Karakojunlu, Kara Kojunłu) – turkmeńska federacja plemienna, od połowy XIV wieku do roku 1469 tworząca państwo u szczytu potęgi obejmujące część wschodniej Anatolii, Dżezirę, Irak i większość Iranu. „Kara Kojunlu” oznacza dosłownie „czarna owca” (co można przekładać także jako „te (plemiona) z czarną owcą”, „czarno-barani”). Zgodnie z jedną z hipotez nazwa ta pochodzi od totemicznego zwierzęcia plemienia. Jednak przynajmniej według Raszid ad-Dina Turcy nie mogli jeść mięsa swoich zwierząt totemicznych, wyjaśnienie to wydaje się zatem nieprawdopodobne. Według innej interpretacji nazwa ta pochodzi po prostu od przeważającego koloru trzód plemienia. W sumie nie wiadomo skąd Kara Kojunlu wzięli swoją nazwę, ale musiała ona mieć charakter antytetyczny do nazwy Ak Kojunlu („biała owca”), używanej przez konkurencyjną turkmeńską federację plemienną. Samo plemię Kara Kojunlu było jednym ze szczepów (‘’oba’’) Oguzów. Prawdopodobnie należało ono do , jednego z pierwotnych plemion Oguzów wymienionych przez Raszida ad-Dina, co potwierdza m.in. fakt, że dynastyczny emblemat Kara Kojunlu był identyczny z emblematem Jiwa. Późniejsze sukcesy Kara Kojunlu sprawiły, że w ich służbę wstąpiło wiele innych plemion. Nazwa Kara Kojunlu nie pojawia się przed okresem mongolskim, jednak istnieją wcześniejsze wzmianki na temat jego rodu panującego, „Barani” (albo „Baharlu”), mającego siedzibę w miejscowości Bahar w pobliżu Hamadanu i reprezentowanego na terytorium od basenu jeziora Urmia do Jeziora Wan. Być może mongolska inwazja doprowadziła do przemieszczenia się Barani całkowicie w rejon jeziora Wan, gdzie później uformowała się federacja Kara Kojunlu. „Karakojunlu są motorami tych politycznych ruchów migracyjnych z Anatolii do Iranu i jednocześnie pierwszym członkiem nowego ruchu osadniczego, który zapewni przywrócenie turkmeńskich rządów w Iranie i w rzeczywistości turkifikację Azerbejdżanu. Jak wynika z tych słów, językiem tureckim, którym posługiwali się, był język oguski lub turkmeński, który dziś nazywany jest językiem azerbejdżańskim. Przyjmuje się, że Jahanshah, jeden z władców Karakojunlu, był jednym z przedstawicieli literatury azerbejdżańskiej. W czasach Ilchanidów Kara Kojunlu podlegali Ojratom. W roku 1337 terytoria tych ostatnich we wschodniej Anatolii zajęli i przejęli zwierzchnictwo nad Kara Kojunlu. W roku 1350 przywódca Sutajlidów zginął z ręki jednego ze swoich emirów, Husejn Bega, którego z kolei rok później zabił (1351–1380), „człowiek odpowiedzialny za wprowadzenie Kara Kojunlu na scenę historii”. Bajramowi Chodży udało się zdobyć Mosul i podporządkować sobie większość lokalnych dynastii w regionie Diyarbakıru, i Erzurumu, jednak w roku 1366 został on pokonany przez sułtana (1356–1374) z dynastii Dżalajirydów. Wydaje się że po tym zdarzeniu Kara Kojunlu stali się wasalami Dżalajirydów i chociaż Bajram Chodża zerwał ten stosunek po śmierci Uwajsa, to w roku 1377 musiał ponownie uznać zwierzchność sułtanatu na lżejszych warunkach. Niemniej nie zmniejszyło to jego aktywności w ciągłym poszerzaniu bezpośrednio podległych Kara Kojunlu terytoriów i w chwili jego śmierci rozciągały się one od Mosulu do Erzurumu. Jego następca, (1380–1389), w roku 1382 pokonał dżalajirydzką armię zapewniając tron sułtanatu (1382–1410) i kończąc tym samym zależność Kara Kojunlu od Dżalajirydów. Po serii sukcesów w walce z lokalnymi dynastiami i plemionami w roku 1387 Kara Mehmed musiał bronić się przed atakiem Timura (1370–1405). Wykorzystał jednak jego odejście do zajęcia rok później Tebrizu. Kara Mehmed zginął w wyniku buntu Pir Hasana, syna zabitego niegdyś przez Bajrama Chodżę Husejn Bega. Pir Hasan musiał walczyć o władzę nad Kara Kojunlu z synem Kara Mehmeda, (1389–1420), i ostatecznie zmarł w roku 1391. Wkrótce Kara Jusuf stanął jednak w obliczu kolejnych najazdów Timura i chociaż wykorzystując jego odejście udało mu się kilkakrotnie odbić Tebriz, to w obliczu przewagi przeciwnika udał się on w roku 1400 na wygnanie do Osmanów, a gdy w roku 1402 Timur pokonał Bajazyda (1389–1402) pod Ankarą do Iraku i ostatecznie mameluckiej Syrii. W roku 1406 Kara Jusuf powrócił do wschodniej Anatolii i pokonał pod Nachiczewanem panującego w Azerbejdżanie wnuka Timura, (1405–1408). Zdobycie Azerbejdżanu zostało przypieczętowane zwycięstwem pod Sard Rud w pobliżu Tebrizu w roku 1408, w której to bitwie zginął syn Timura Miranszah (1405–1408). Te sukcesy Kara Jusufa wywołały zazdrość Dżalajirydy Ahmada, który zajął Tebriz, jednak w roku 1410 został pokonany przez przywódcę Kara Kojunlu i zabity. Jego terytoria w Iraku zostały zdobyte przez syna Kara Jusufa (1412–1433), który rządził nimi, początkowo w imieniu ojca, aż do roku 1433. W kolejnych latach Kara Jusuf prowadząc zwycięskie walki z lokalnymi dynastiami poszerzał terytoria Kara Kojunlu, jednak na drodze jego dalszej ekspansji we wschodniej Anatolii stanął przywódca Ak Kojunlu (1403–1435). Mimo że Kara Jülük został pokonany w kilku bitwach, a nawet zmuszony do ucieczki na terytorium mameluckie, to Kara Jusuf nie był w stanie go sobie podporządkować. W roku 1419 Kara Jusuf zajął część Iraku Perskiego, w odpowiedzi na co w roku 1420 wyruszył przeciwko niemu władca Timurydów Szahruch (1405–1447). 17 października 1420 roku Kara Jusuf zmarł, a Kara Kojunlu wpadli w panikę. W tej sytuacji Szahruch bez trudu zajął Soltanije i w ciągu zimy 1420/1421 wielu miejscowych władców złożyło mu hołd. W międzyczasie Kara Kojunlu skupili się jednak wokół syna Kara Jusufa, (1421–1438), który pobił Kara Jülüka i rzucił wyzwanie Szahruchowi. Ten pokonał go dopiero po trzydniowej bitwie stoczonej na równinie Alaszgird w dniach 29 lipca do 1 sierpnia 1421 roku. Zadowolony z tego zwycięstwa Szahruch wyruszył w drogę powrotną do Heratu, w rezultacie czego Azerbejdżan pozostał w rękach Kara Kojunlu. W ciągu kilku następnych lat Iskandar ukarał emirów, którzy podporządkowali się Szahruchowi, by w roku 1428 splądrować terytoria Timurydów, a w następnym zająć szereg ich zachodnich miast, włącznie z Soltanije i Kazwinem. W odpowiedzi Szahruch wyruszył przeciwko niemu z wielką armią i pokonał go w dwudniowej bitwie stoczonej 17 i 18 września pod Salmas. Zdał on sobie jednak sprawę, że nie pokona całkowicie Kara Kojunlu, i ustanowił najmłodszego syna Kara Jusufa, Abu Sa’ida, namiestnikiem Azerbejdżanu w swoim imieniu. Jednak niedługo po tym jak Szahruch wiosną 1430 roku wycofał się z Azerbejdżanu Iskandar pokonał i zabił Abu Sa’ida. Niemniej walki pomiędzy synami Kara Jusufa nadal wstrząsały Kara Kojunlu. Do roku 1433 (1433–1445) wyparł Szaha Mehmeda z Iraku. W latach 1433 i 1434 walczący z Iskandarem bracia, Szah Mehmed, Aspand i Dżahanszah (1438–1467) kolejno uznawali się za wasali Szahrucha. W roku 1434 uznał on Dżahanszaha za przywódcę Kara Kojunlu i wyruszył przeciwko Iskandarowi. Ten wycofał się w kierunku Erzurumu i po krwawej choć zwycięskiej bitwie z Kara Jülükiem, którego zabił, uciekł na terytorium Osmanów, co pozwoliło Szahruchowi zainstalować Dżahanszaha w Azerbejdżanie. Po odejściu Szahrucha Iskandar zaatakował Dżahanszaha, jednak w roku 1438 został przez niego pokonany w bitwie w pobliżu Tebrizu. Oblężony przez swojego brata w niedostępnej twierdzy Alindżak Iskandar zginął z ręki własnego syna w tym samym roku. Aspand zmarł w roku 1445 i Dżahanszah w następnym roku zajął jego terytoria w Iraku. W roku 1447 zmarł Szahruch i wśród Timurydów wybuchła wojna o sukcesję. Dżahanszah natychmiast zajął Soltanije i Kazwin, w roku 1452 także Isfahan, a Fars i Kerman w roku 1453. Przejściowo w czerwcu 1458 roku Dżahanszah okupował nawet Herat, ostatecznie jednak wycofał się z Chorasanu w obliczu armii Abu Sa’ida (1451–1469) i zawarł z nim pokój, potwierdzający jego dotychczasowe zdobycze. Po śmierci Kara Jülüka Ak Kojunlu pogrążyli się w walce o sukcesję po nim. Wykorzystując tę sytuację przy poparciu niektórych ich wodzów plemiennych w roku 1450 Dżahanszah zaatakował przywódcę Ak Kojunlu (1444–1452) i po podboju znacznej części Armenii obległ go w Amidzie. W roku 1452 Dżahangir poddał się i uznał zwierzchność Dżahanszaha. Tego faktu nie uznał jednak brat Dżahangira, Uzun Hasan (1452–1478), który jesienią tego samego roku podczas jego nieobecności w drodze bezkrwawego przewrotu opanował Amidę i stanął na czele Ak Kojunlu. Dżahanszah przekazał Dżahangirowi Erzincan i cały region Pontu od Wyżyny Armeńskiej po Morze Czarne, jednak mimo tego ten ostatecznie został pokonany przez Uzun Hasana w roku 1457. W roku 1467 Dżahanszah wyruszył na wyprawę przeciwko Uzun Hasanowi, jednak kiedy w październiku dotarł do wschodniej Anatolii z powodu nadejścia wyjątkowo wczesnej zimy rozpuścił większość swoich wojsk na leża zimowe. Tymczasem Uzun Hasan bacznie obserwował jego ruchy i 11 listopada 1467 roku zaatakował jego obóz w pobliżu Sandżaru w regionie . Według Samarkandiego Dżahanszah miał wówczas przy sobie tylko trzystu ludzi. On i jego syn Muhammadi zginęli podczas ucieczki, a jego kolejny syn, Jusuf, został schwytany i oślepiony. Ponieważ w roku 1466 Dżahanszah kazał stracić swojego najzdolniejszego syna Pir Budaka za kolejny bunt, Kara Kojunlu zostali pozbawieni skutecznego przywództwa. Władzę nad nimi przejął inny syn Dżahanszaha, uwolniony z więzienia (1467–1469), który był człowiekiem niewielkiej inteligencji i słabego charakteru. Nie był on w stanie przeciwstawić się Uzun Hasanowi, który pokonał go w Marandzie, i schronił się u Abu Sa’ida, którego prosił o pomoc. Kiedy i ten został pokonany przez Ak Kojunlu Hasan Ali uciekł w stronę Hamadanu i po tym jak zorientował się, że nie uniknie pojmania, w kwietniu 1469 roku popełnił samobójstwo. Begowie rodu Barani zabrali oślepionego Jusufa do Farsu i osadzili go na tronie Kara Kojunlu, ale jeszcze w tym samym roku został on zabity przez syna Uzun Hasana, Ughurlu Mehmeda. Wszystkie terytoria Kara Kojunlu przeszły w ręce Ak Kojunlu i ich państwo upadło. Nie był to jednak koniec historii rodu Barani, ponieważ jeden z potomków Iskandara, (1512–1543), jako młody człowiek wyemigrował do Indii, gdzie wstąpił na służbę Bahmanidów, i po rozpadzie ich państwa założył , panującą w Golkondzie aż do roku 1687. Pod względem organizacyjnym państwo Kara Kojunlu było kontynuacją państwa Dżalajirydów. Kara Kojunlu uważali się za ich prawowitych spadkobierców, a poprzez nich nawiązywali do tradycji Ilchanidów. Nie jest pewne czy Dżahanszah rzeczywiście przyjął tytuł ilchana, ale Kara Kojunlu używali takich związanych z Imperium Mongolskim tytułów jak „kagan”, „nojon”, czy „bahadur”. Fakt że ostatni członkowie dynastii nosili takie imiona jak Jar Ali, Pir Ali, Hasan Ali, Husejn Ali i Ali Szeker może być uznany za świadectwo wpływów szyickich wśród Kara Kojunlu. Co więcej Aspand miał wypuszczać monety w imieniu dwunastu imamów podczas swoich rządów w Iraku. Z drugiej jednak strony na monetach Dżahanszaha pojawiają się imiona czterech kalifów prawowiernych i żaden współczesny historyk nie przypisywał mu inklinacji szyickich. Dzahanszah był także człowiekiem wysokiej kultury, patronującym uczonym i poetom. Najznaczniejszym świadectwem tego mecenatu są dzisiaj ruiny . Pod jego imieniem zachował się także dywan poezji w języku tureckim i perskim. (pl)
  • A Confederação do Cordeiro Preto (em persa: قرا قویونلو; romaniz.: Kara Koyunlu ou Qara Qoyunlu; em turco: قه ره قویونلو; romaniz.: Garagoýunly) eram uma confederação tribal xiita turcomana que governou o território incluído no que hoje é a Arménia, o Azerbaijão, , , e Iraque de cerca de 1375 até 1468. De acordo com o turcólogo alemão Gerhard Doerfere, Aghkoyunlu e Garagoyunlu são turcomenos. É muito estranho que a palavra "turcomeno" ainda leve à confusão, eu vi em Leningrado que o nome da literatura Oguz no Iraque era Oguz "turcomeno"; Em qualquer caso, os "turquemenos" de Aq qoyunlu e Qaraqoyunlu são oguzes. Jeã Xá, o governante das Ovelhas Negras, escreveu poemas em turco. Como do governo dos turcomanos Qaraqoyunlu e Aqqoyunlu na região, muitas tribos turcomanas se mudaram para lá, e o restante delas estabeleceu o estado safávida no Irã. Parte da importante herança que eles nos deram hoje é a língua oguz ou turcomano usada em certas partes da Gunchicã Anatólia - principalmente em Iguedir e Cars - ora chamada de lingua oguzes. (pt)
  • Кара́-Коюнлу́ (тюрк. «чернобаранные» по изображению на знамени тамги кара-коюн; азерб. Qaraqoyunlular قاراقویونلولار‎) — объединение (племенная конфедерация) огузских тюркских кочевых племён во главе с шиитской туркоманской династией из огузского рода Ивэ, существовавшее в XIV—XV веках в Передней Азии, на территории современных Азербайджана, Армении, Ирака, северо-западного Ирана и восточной Турции. Рядом исследователей огузское наречье Кара-Коюнлу связывается с азербайджанским языком. Так, например, Фарук Шумер отмечал, что восточноогузский диалект, на котором говорили Кара-Коюнлу, сегодня называется азербайджанским языком, Мухсин Бехрамнежад называет азербайджанский язык наследием, доставшимся от туркоманских племен Кара-Коюнлу. Султан Кара-Коюнлу в 1435—1467 Джаханшах является общепризнанным представителем азербайджанской поэзии. (ru)
  • Кара-Коюнлу (туркм. Garagoýunly, азерб. Qaraqoyunlu, тур. Karakoyunlu, перс. قراقویونلی‎), дослівно перекладається як чорна вівця — держава, утворена з туркменських племен, яка розташовувалася на території сучасної Східної Анатолії, Вірменії, іранського Азербайджану та півночі Іраку з 1375 по 1468.За словами німецького тюрколога Герхарда Дерфере, Агкойунлу і Гарагоюнлу туркмени. : Дуже дивно, що слово «туркмен» досі викликає плутанину, я бачив у Ленінграді, що назва огузської літератури в Іраку була огузька «туркменська»; У всякому разі, «туркмени» Аггоюнлу і Гарагоюнлу — азербайджанці. Джаханшах, правитель Чорної Вівці, писав вірші азербайджанською турецькою мовою. (uk)
  • 黑羊王朝是一古代的土庫曼部族的王朝。約于1375年-1468年統治今天的阿塞拜疆、伊朗西北部與伊拉克东北地區。王朝早期为札剌亦儿王朝的藩属,曾被帖木儿帝国击败,最后被白羊王朝消滅。 (zh)
dbo:capital
dbo:currency
dbo:governmentType
dbo:religion
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 806090 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 25147 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1124310124 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:capital
  • Mosul (en)
  • Tabriz (en)
  • (en)
  • Erciş (en)
dbp:chapter
  • The Turkmen dynasties (en)
dbp:commonLanguages
  • *Persian *Azerbaijani *Arabic (en)
dbp:conventionalLongName
  • Qara Qoyunlu (en)
dbp:currency
dbp:era
  • Middle Ages (en)
dbp:first
  • H. R. (en)
dbp:governmentType
dbp:imageMap
  • Qara Qoyunlu Turcomans 1407–1468.png (en)
dbp:imageMapCaption
  • Qara Qoyunlu Turkomans, lighter blue shows their greatest extent in Iraq and Arabian East Coast for a small period of time (en)
dbp:last
  • Roemer (en)
dbp:leader
dbp:nativeName
  • (en)
dbp:p
  • Jalayirids (en)
  • Sutayids (en)
dbp:religion
dbp:s
  • Aq Qoyunlu (en)
dbp:status
dbp:titleLeader
dbp:volume
  • 6 (xsd:integer)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:yearEnd
  • 1468 (xsd:integer)
dbp:yearLeader
  • 1375 (xsd:integer)
  • 1467 (xsd:integer)
dbp:yearStart
  • 1374 (xsd:integer)
dcterms:subject
rdf:type
rdfs:comment
  • Karakojunluská říše (Ázerbájdžánština: Qara Qoyunlarturkmensky Garagoýunly, též psáno jako Kara Koyunlu nebo Qara Qoyunlu) byla oghuzsko-turkickým státním útvarem v oblasti Blízkého východu, který v době svého největšího rozmachu zahrnoval území dnešní Arménie, Ázerbájdžánu, Iráku, východního Turecka a západního Íránu. Říše existovala v letech 1375 až 1468 a její konec přivodil rivalský, akkojunluský stát ze západu. Kromě toho, že zaujímá významné místo v historii ázerbájdžánského národa, státy karakojunluský a akkojunluský se neodmyslitelně podílely na historii a formování ázerbájdžánské státnosti. (cs)
  • قره قويونلو (بالتركية: Karakoyunlular)‏ أو دولة قره قويونلو (بالتركية: Karakoyunlu Devleti)‏ ومعناها: «أصحاب الأغنام السوداء». قبيلة تركمانية أسست دولتها عام 1375م، وحكمت شرق الأناضول وأذربيجان والقوقاز وبعض أجزاء من إيران والعراق، ما بين أعوام 1380م إلى 1469م، ثم أنهت قبيلة آق قويونلو ومعناها: «أصحاب الأغنام البيضاء»، هذه الدولة وأزالتها حكمها من التاريخ. (ar)
  • La Kara-kojunlo aŭ (Qara Qoyunlu), ankaŭ nomataj Turkoj de Nigra Ŝafo (turke قه ره قویونلو, Garagoýunly, perse قرا قویونلو), estis tjurka triba konfederacio kiu regis super la teritorio konsistanta el nunaj regionoj Armenio, Azerbajĝano, Suda Azerbajĝano, okcidenta Irano, orienta Turkio kaj Irako de ĉirkaŭ 1375 ĝis 1468. (eo)
  • Die Qara Qoyunlu (osmanisch und persisch قراقویونلو, turkmenisch Garagoýunly ‚[jene] mit schwarzen Hammeln‘) waren eine turkmenische Stammesföderation in Ostanatolien, Aserbaidschan und weiten Teilen des Iraks und des Irans (ca. 1380–1469). Als Hauptstadt kann Täbris angesehen werden. (de)
  • Kara Koyunlu leinua (persieraz: قره قویونلو‎‎​, azerbaijaneraz: قاراقویونلولار‎ Qaraqoyunlular) oghuz leinuen konfederazio bat izan zen 1374 eta 1468 artean gaur egungo Turkiaren ekialdean, Armenian, Azerbaijanen, Iraken eta Iran mendebaldean gobernatu izan zuena. Inperio persiartua izan zen, hizkuntza, kultura, literatura eta arteari dagokionez eta sunismoa zen erlijio nagusia. Ardi Beltzaren turkomaniarrak ere esaten zitzaien. (eu)
  • Les Qara Qoyunlu ou Kara Koyunlu (en turkmène : Garagoýunly ; en turc : Karakoyunlu ; en persan : قراقویونلو), appelés aussi les Moutons noirs turcomans, forment une confédération tribale d'origine turcomane qui a régné sur ce qui est aujourd'hui l'Anatolie orientale, l'Arménie, l'Azerbaïdjan, l'Azerbaïdjan iranien, l'Irak, l'Ilam, le Khouzistan et le nord du Koweït de 1375 à 1469. (fr)
  • The Qara Qoyunlu or Kara Koyunlu (Azerbaijani: Qaraqoyunlular قاراقویونلولار‎, Persian: قره قویونلو), also known as the Black Sheep Turkomans, were a culturally Persianate, Muslim Turkoman monarchy that ruled over the territory comprising present-day Azerbaijan, Georgia, Armenia, northwestern Iran, eastern Turkey, and northeastern Iraq from about 1374 to 1468. (en)
  • Kara Koyunlu atau Qara Qoyunlu (bahasa Turkmenistan: قه ره قویونلو / Garagoýunly; Azeri: قرا قویونلو / Qaraqoyunlu; bahasa Turki: Karakoyunlu;bahasa Persia: قرا قویونلو) adalah federasi suku Turkoman Syiah yang berkuasa atas wilayah yang meliputi Armenia, Azerbaijan, , Iran barat, Turki timur dan Irak dari tahun 1375 hingga 1468. (in)
  • 카라 코윤루(Kara Koyunlu 혹은 Qara Koyunlu)는 흑양(黑羊) 왕조(/: قرا قویونلو)라고도 하는 중세 아제르바이잔과 페르시아에 걸쳐 있던 나라이다. 시아파 이슬람 국가로서 민족적으로는 투르크계통이었다. 카라 코윤루는 1374년 무렵에 성립하여 1469년 멸망하였다. 카라 코윤루의 투르크멘(Turkoman) 부족들은 한때 헤라트를 중심으로 세력을 형성하여 잘라이르 왕조의 속국으로 지냈다. 그러나 부족들은 곧 반기를 들고 타브리즈를 점령한 (Qara Yusuf)의 지도 하에 독립을 쟁취한다. 1400년 티무르의 군대가 침공하자 는 이집트로 망명하여 맘루크 왕조의 망명객이 되었다. 그는 세력을 끌어 모은 후 1406년 타브리즈를 탈환했다. 4년 후 카라 코윤루의 군대는 바그다드를 함락시켰다. 카라 코윤루의 성장은 한때 그들이 섬겼던 잘라이르 왕조의 몰락을 부추겼다. 1420년 사후에 벌어진 권력 다툼과 티무르 왕조로부터의 위협에도 불구하고 카라 코윤루는 영토에 대한 통제를 잃지 않았다. (ko)
  • 黒羊朝(こくようちょう、ペルシャ/アゼリー語:قرا قویونلو)は、イラク北部からアナトリア半島東部を経てアゼルバイジャン、イラン西部に広がる遊牧地帯を支配したテュルク系のイスラム王朝(1375年 - 1468年)。 トゥルクマーンと呼ばれるテュルク系遊牧民の部族連合を元とする遊牧国家であり、王朝名はトルコ語でこの部族連合がカラ・コユンル(Karakoyunlu/Qara Qoyunlu)、すなわち「『黒い羊』に属する者」と呼ばれたことに由来する直訳名称であるが、語源は不明である。 (ja)
  • Kara Koyunlu eller Qara Qoyunlu (Svarta Får) var en shiitisk, oghuzturkisk klanbaserad dynasti som hade makten över nuvarande Östturkiet, Azerbajdzjan, Västiran och Irak mellan 1375 och 1468. Enligt den tyske turkologen Gerhard Doerfere, Aghkoyunlu og Garagoyunlu Turkmens: Det er veldig merkelig at ordet «turkmenere» fortsatt fører til forvirring, jeg så i Leningrad at navnet på Oghuz-litteraturen i Irak var Oghuz «turkmenere»; I alle fall er «turkmenerne» i Aqqoyunlu og Qaraqoyunlu aserbajdsjanere. (sv)
  • Кара-Коюнлу (туркм. Garagoýunly, азерб. Qaraqoyunlu, тур. Karakoyunlu, перс. قراقویونلی‎), дослівно перекладається як чорна вівця — держава, утворена з туркменських племен, яка розташовувалася на території сучасної Східної Анатолії, Вірменії, іранського Азербайджану та півночі Іраку з 1375 по 1468.За словами німецького тюрколога Герхарда Дерфере, Агкойунлу і Гарагоюнлу туркмени. : Дуже дивно, що слово «туркмен» досі викликає плутанину, я бачив у Ленінграді, що назва огузської літератури в Іраку була огузька «туркменська»; У всякому разі, «туркмени» Аггоюнлу і Гарагоюнлу — азербайджанці. Джаханшах, правитель Чорної Вівці, писав вірші азербайджанською турецькою мовою. (uk)
  • 黑羊王朝是一古代的土庫曼部族的王朝。約于1375年-1468年統治今天的阿塞拜疆、伊朗西北部與伊拉克东北地區。王朝早期为札剌亦儿王朝的藩属,曾被帖木儿帝国击败,最后被白羊王朝消滅。 (zh)
  • Els Kara Koyunlu o Qara Qoyunlu (àzeri: Qaraqoyunlu; turc: Karakoyunlu; persa: قرا قویونلو; ‘els Xais Negres’) foren un grup o federació de tribus turcmanes que va governar a part de les actuals Iran, Turquia, l'Iraq, Armènia i l'Azerbaidjan del 1375 al 1468. La mateixa tribu Qara Qoyunlu (Baranlu) era d'origen oghuz i després se li van unir altres tribus com els sadlu del Nakhitxevan, els dhukarlu d'Erzurum, els alpaghut de Marash, els baharlu de Hamadan, els karamanlu de Gandja i Bardaa, els djakirlu d'Ardabil, els ayinlu i algunes menors així com la comunitat turcmana coneguda com a Kara Ulus. La història s'estén sobre un període que comença a la meitat del segle xiv, quan era una tribu dependent d'uns vassalls dels djalayàrides, i el 1469 quan el darrer emir fou eliminat pels Aq Qoyunl (ca)
  • Οι Μαυροπροβατάδες (αζερικά قاراقویونلولار, περσικά قره قویونلو‎, τουρκικά Karakoyunlular) (από τις μαύρες προβιές που φορούσαν οι αρχηγοί στο κεφάλι τους) ή και Καρά Κογιουνλού ήταν σιιτική ομοσπονδία τουρκομανικών φυλών που κατοικούσε στην περιοχή που περιλαμβάνει τη σημερινή Αρμενία (1406), το Αζερμπαϊτζάν, το βορειοδυτικό Ιράν, την ανατολική Τουρκία και το Ιράκ από το 1375 ώς το 1468. Έως το 1468, οι Ασπροπροβατάδες, όντες στη μέγιστη ακμή τους υπό την ηγεσία του Ουζούν Χασσάν (1452–1478), είχαν νικήσει τους Μαυροπροβατάδες και κατακτήσει το Ιράκ, Αζερμπαϊτζάν και δυτικό Ιράν. (el)
  • Los Kara Koyunlu o Qara Qoyunlu, también llamados los turcos de ovejas negras (turcomano: قه ره قویونلو / Garagoýunly; persa: قرا قویونلو), fueron una confederación​ tribal chií​​ turca oguz que gobernó sobre el territorio comprendido en lo que hoy es Armenia, República de Azerbaiyán, Azerbaiyán Meridional, Irán occidental, Turquía oriental e Irak desde alrededor de 1375 hasta 1468.​ Jahan Shah, el gobernante de la oveja negra, escribió poemas en turco oguz.​​ (es)
  • I Kara Koyunlu (in lingua azera: Qaraqoyunlular o Karakoyunlular), o "Turcomanni della Pecora Nera", erano una federazione tribale di origine oghuz che dominò l'attuale Azerbaigian, inclusi gli attuali Iran nordoccidentale e Iraq dal 1375 al 1468. Questa popolazione era in stato di vassallaggio alla dinastia jalayride di Baghdad e Tabriz dal 1375, quando il capo della loro tribù regnante governava Mosul, ma si ribellò e guadagnò la propria indipendenza sotto la guida di Kara Yusuf. (it)
  • De Kara Koyunlu (of Qara Qoyunlu), Azerbeizjaans: Qaraqoyunlular قاراقویونلولار),ook wel het Rijk der Zwarte Schapen, was een Sjiitische Oguzisch-Turks tribale federatie die over het huidige Armenië, Azerbeidzjan, Iraans Azerbeidzjan, West-Iran, Oost-Turkije en Irak heerste van 1386 tot 1467. De term zwarte schapen staat in contrast met de witte schapen (Ak Koyunlu). (nl)
  • Kara Kojunlu (albo Kara-Kojunlu, Karakojunlu, Kara Kojunłu) – turkmeńska federacja plemienna, od połowy XIV wieku do roku 1469 tworząca państwo u szczytu potęgi obejmujące część wschodniej Anatolii, Dżezirę, Irak i większość Iranu. (pl)
  • A Confederação do Cordeiro Preto (em persa: قرا قویونلو; romaniz.: Kara Koyunlu ou Qara Qoyunlu; em turco: قه ره قویونلو; romaniz.: Garagoýunly) eram uma confederação tribal xiita turcomana que governou o território incluído no que hoje é a Arménia, o Azerbaijão, , , e Iraque de cerca de 1375 até 1468. De acordo com o turcólogo alemão Gerhard Doerfere, Aghkoyunlu e Garagoyunlu são turcomenos. É muito estranho que a palavra "turcomeno" ainda leve à confusão, eu vi em Leningrado que o nome da literatura Oguz no Iraque era Oguz "turcomeno"; Em qualquer caso, os "turquemenos" de Aq qoyunlu e Qaraqoyunlu são oguzes. Jeã Xá, o governante das Ovelhas Negras, escreveu poemas em turco. (pt)
  • Кара́-Коюнлу́ (тюрк. «чернобаранные» по изображению на знамени тамги кара-коюн; азерб. Qaraqoyunlular قاراقویونلولار‎) — объединение (племенная конфедерация) огузских тюркских кочевых племён во главе с шиитской туркоманской династией из огузского рода Ивэ, существовавшее в XIV—XV веках в Передней Азии, на территории современных Азербайджана, Армении, Ирака, северо-западного Ирана и восточной Турции. (ru)
rdfs:label
  • Qara Qoyunlu (en)
  • قره قويونلو (ar)
  • Qara Qoyunlu (ca)
  • Karakojunluská říše (cs)
  • Qara Qoyunlu (de)
  • Μαυροπροβατάδες (el)
  • Kara-kojunlo (eo)
  • Kara Koyunlu (es)
  • Kara Koyunlu leinua (eu)
  • Kara Koyunlu (in)
  • Qara Qoyunlu (fr)
  • Kara Koyunlu (it)
  • 黒羊朝 (ja)
  • 카라 코윤루 (ko)
  • Kara Koyunlu (nl)
  • Kara Kojunlu (pl)
  • Confederação do Cordeiro Negro (pt)
  • Кара-Коюнлу (ru)
  • Kara Koyunlu (sv)
  • 黑羊王朝 (zh)
  • Кара-Коюнлу (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Qara Qoyunlu (en)
is dbo:isPartOfMilitaryConflict of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:house of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License