| dbo:abstract
|
- Kajkavština, tedy kajkavské nářečí je jedním ze tří hlavních nářečí chorvatského jazyka. Svůj název dostalo podle slova kaj, tedy zájmena co. Tím se odlišuje od a především štokavského nářečí. Druhé uvedené je v současné době v chorvatském jazyce dominantní, avšak chorvatská literární tradice má především kajkavské základy. Kajkavský dialekt používá místo klasického štokavského „što/šta“ „kaj“, a to i v případech dalších, odvozených slov (zakaj namísto zašto, nekaj namísto nešto apod). V kajkavských slovesech nedochází k přeměně l v o v případě minulého času mužského rodu (radil místo radio); jazyk obecně přebírá řadu dalších, především pro slovinštinu podobných rysů. (cs)
- Das Kajkavische [ˈkajkaːʋiʃ] (kroatisch kajkavski, kajkavština) ist eine westsüdslawische Dialektgruppe, die vor allem in Kroatien gesprochen wird. Wie das Čakavische und im Gegensatz zum Štokavischen ist das Kajkavische ausschließlich dort in Gebrauch und – mit Ausnahme der wenigen kajkavischen Varietäten des Burgenlandes, wo die burgenlandkroatische Schriftsprache verwendet wird – vollständig von der kroatischen Standardsprache überdacht. Die kajkavischen Mundarten werden im Norden des Landes gesprochen; auch die Hauptstadt Zagreb liegt im Sprachgebiet, was dem Dialekt ein gewisses Prestige verleiht. Zwischen dem Kajkavischen und den benachbarten slowenischen Mundarten besteht ein Dialektkontinuum, sodass Mundarten im grenznahen Raum benachbarten Mundarten auf der jeweils anderen Seite der Grenze oft ähnlicher sind als weiter entfernten auf der eigenen Seite; die Staatsgrenze ist lediglich auf der Standard-Ebene auch eine Sprachgrenze. Die Bezeichnung Kajkavisch rührt von dem in den Mundarten dieser Dialektgruppe ebenso wie im Slowenischen gebräuchlichen Fragewort kaj (deutsch was) her – im Unterschied zum čakavischen ča und zum štokavischen što/šta. Die kajkavischen Dialekte sind diejenigen von allen kroatischen Dialekten, die sich am stärksten von der auf dem Štokavischen basierenden Standardsprache unterscheiden. Sie sind deshalb für Sprecher, die nur die Standardsprache beherrschen, oftmals schwer zu verstehen. Bis ins 19. Jahrhundert gab es parallele Bemühungen um die Standardisierung der kajkavischen und neuštokavischen Dialekte in Kroatien. Mit dem von 1850, in dem sich slowenische, kroatische und serbische Sprachwissenschaftler und -politiker auf eine gemeinsame – štokavische – Dialektbasis für eine zu schaffende südslawische Standardsprache einigten, geriet die Standardisierung des Kajkavischen jedoch ins Stocken. (de)
- Kajkavian /kaɪˈkɑːviən, -ˈkæv-/ (Kajkavian noun: kajkavščina; Shtokavian adjective: kajkavski [kǎjkaʋskiː], noun: kajkavica or kajkavština [kajkǎːʋʃtina]) is a South Slavic regiolect or language spoken primarily by Croats in much of Central Croatia, Gorski Kotar and northern Istria. There are differing opinions over whether Kajkavian is best considered a dialect of Serbo-Croatian or a fully-fledged language of its own, as it is only partially mutually intelligible with other dialects and bears more similarities to Slovene (it is transitional and fully mutually intelligible with the Prekmurje dialect) and the dialects in the Slovenian Lower Styria's region of Prlekija (that bundle with Kajkavian directly far more than to other Slovene dialects) than to the prestige Shtokavian dialect (which forms the basis of the national normative standards of Serbo-Croatian) in terms of phonology and vocabulary. Notable Croatian linguists consider Kajkavian to be a language in its own right as is evidenced by phonological, morphological, and vocabulary identity shared between the dialects spoken in the Croatian Kajkavian area and in Slovenian Prekmurje and north-eastern Styria, with its own established dialects and documented literature. Croatian linguist Stjepan Ivšić has used Kajkavian vocabulary and accentuation, which significantly differs from that of Shtokavian, as evidence. Furthermore, there is no clear demarcation between Slovene dialects and Kajkavian: this continuum is particularly strong along the border with Slovenian Styria, and on the upper stream of the Kolpa river, where dialects spoken on both sides of the border are sometimes indistinguishable. Thus, Kajkavian has low mutual intelligibility with Shtokavian, on which Croatia's standard language is based. Linguist Josip Silić, one of the main initiators behind the standardisation of Croatian, also regards Kajkavian as a distinct language by dint of its having significantly different morphology, syntax and phonology from the official Shtokavian-based standard. As of 2015, historic Literary Kajkavian has a separate language ISO 639-3 code – kjv. Active attempts are being made by some organizations to widen its recognition and status, which has thus far included the introduction of elective school subjects in Kajkavian in some parts of Croatia. The term Kajkavian stems from the interrogative pronoun kaj ("what"). The other main dialects of Croatian also derive their name from their reflex of the interrogative pronoun. However, the pronouns are only general pointers and do not serve as actual identifiers of the respective dialects. Certain Kajkavian dialects use the interrogative pronoun ča, the one that is usually used in Chakavian. Conversely, some Chakavian dialects (most notably around Buzet in Istria) use the pronoun kaj. The pronouns these dialects are named after are merely the most common one in that dialect. Outside Croatia's northernmost regions, Kajkavian is also spoken in Austrian Burgenland and a number of enclaves in Hungary along the Austrian and Croatian border and in Romania. Although speakers of Kajkavian are primarily Croats, and Kajkavian is generally considered a dialect of Standard Croatian, its closest relative is the Slovene language (particularly the Pannonian and Styrian dialects of Slovene), followed by Chakavian and then Shtokavian. Kajkavian is part of the South Slavic dialect continuum, adjoining the Slovene language (Slovenia) and Chakavian dialects (Croatia). (en)
- Le kaïkavien (kajkavski en croate) est une variété du croate, parlée notamment en Croatie, dans la région de Zagreb et du Hrvatsko Zagorje. Des dialectes dérivés sont parlés près de la région frontalière avec l'Autriche et l'Hongrie. Le terme vient du mot kaj, signifiant « quoi » en croate. Ce mot est en effet différent dans les deux variétés dialectales du croate : što en croate chtokavien, ča en croate tchakavien. (fr)
- Il caicavo o caicavico (kajkavski o kajkavsko narječje) è una lingua parlata in Croazia. Accanto al ciacavo e allo stocavo forma uno dei tre sottogruppi che compongono il continuo linguistico della . Prende il nome dalla parola kaj? (il pronome interrogativo "che cosa?" o "che?"), mentre gli altri due dialetti prendono il nome rispettivamente dalle parole ča? e što? (il cui significato è sempre "che cosa?"). Il caicavo è lingua affine allo sloveno, infatti nello sloveno si utilizza il kaj?. Il caicavo è ecavo. (it)
- カイ方言（クロアチア語:kajkavski）は、クロアチア語の3つの主要な方言の1つであり、名称は日本語の「なに？」と同じ意味の言葉は「kaj」であることに由来する。主にクロアチアの北方の地域で話される。クロアチア語の標準語（セルボ・クロアチア語の新シュト方言に基づく）との相互理解可能性はあまり高くない。 南スラヴ語群が形成する方言連続体の中で、カイ方言に最も近い言語はスロベニア語であり、チャ方言、シュト方言がそれに続く。 (ja)
- Kajkavisch is een groep van Kroatische dialecten. De naam Kajkavisch verwijst naar het vragend voornaamwoord wat?, dat in deze dialecten kaj? luidt. Het Kajkavische dialectgebied ligt in het noorden van Kroatië en omvat onder meer de hoofdstad Zagreb en Hrvatsko Zagorje. De dialecten zijn:
* Zagorsko-Međimurski (in de gebieden ten noorden van de rivier de Sava en ten noorden van de Drava)
* turopoljsko-posavski
* križevačko-podravski
* prigorski
* donjosutlanski
* goranski Onder taalkundigen lopen de meningen uiteen over de vraag of Kajkavisch kan worden beschouwd als een dialect van het Servokroatisch of als een volwaardige eigen taal, aangezien het slechts gedeeltelijk wederzijds verstaanbaar is met andere dialecten en meer overeenkomsten vertoont met het Sloveens Buiten de meest noordelijke regio's van Kroatië wordt het Kajkavisch ook gesproken in het Oostenrijkse Burgenland en een aantal taalenclaves in zuidwestelijk Hongarije langs de Oostenrijkse en Kroatische grens en in Roemenië. Hoewel de sprekers van Kajkavisch voornamelijk Kroaten zijn, en Kajkavisch over het algemeen wordt beschouwd als een dialect van het standaard-Kroatisch, is de meest nabije verwant de Sloveense taal (met name de Pannonische en Stiermarkse dialecten van het Sloveens). (nl)
- Narzecze kajkawskie lub dialekty kajkawskie (serb.-chorw. kajkavsko narječje, kajkavština, kajkavica) – jedno z trzech głównych ugrupowań dialektalnych języka serbsko-chorwackiego, wyróżnianych na podstawie różnic w wymowie i postaci zaimka pytającego ‘co’. Nazwa dialektu pochodzi od formy tego zaimka, która w dialektach kajkawskich brzmi kaj lub też kej, ke, koj, kuj (w dwóch pozostałych ugrupowaniach dialektalnych, sztokawskim i czakawskim – zaimek ten ma na ogół postać odpowiednio što lub šta i ča). Gwary te są bliskie językowi słoweńskiemu, zawierają ponadto silne wpływy języka węgierskiego i niemieckiego. W nowszych czasach na kształt kajkawszczyzny rzutował także wpływ serbsko-chorwackiego standardu literackiego. Narzecze kajkawskie dawniej funkcjonowało również jako samodzielny język literacki. Kajkawszczyzna z powodu małej wzajemnej zrozumiałości ze sztokawszczyzną (na której oparto chorwacki standard literacki) bywa uznawana za południowosłowiański język regionalny lub mikrojęzyk, dlatego od 2015 roku posiada swój własny kod ISO 639-3, którym jest kjv. (pl)
- Kajkaviska (kroatiska: kajkavica, kajkavski, kajkavština) är en av tre huvuddialekter i det kroatiska språket. De två övriga är štokaviska (som används som standardspråk) och čakaviska. Kajkaviska talas främst i huvudstaden Zagreb, Zagorje och övriga delar av det norra inlandet i Kroatien. Från 1500-talet fram till mitten av 1800-talet var kajkaviska den dialekt som man baserade det kroatiska standardspråket på. (sv)
- Ка́йкавское наре́чие (также кайкавский диалект; самоназвания: kajkavsko narječje, kajkavština, kajkavica) — одно из трёх наречий хорватского языка и сербохорватского диалектного континуума наряду с чакавским и штокавским. Название наречия происходит от произношения местоимения «что» как «кай» (kaj < *къjь) в отличие от чакавского «ча» (ča < *čь) и штокавского «што» или «шта» («što», «šta» < *čь-to). Кайкавский распространён на северо-востоке Хорватии (включая район Загреба) и в приграничных районах Венгрии, а также в Румынии, имеет общие черты с соседними наречиями словенского языка. На базе говоров кайкавского диалекта сформировался региональный литературный язык (или славянский литературный микроязык), единая норма которого так и не сложилась. На кайкавском региональном языке создано большое число литературных произведений. Расцвет кайкавской литературы приходится на XIV—XVIII века. (ru)
- 卡伊方言（kajkavica） 是克羅埃西亞語的方言之一，使用者大多是克羅埃西亞本部、戈爾斯基科塔爾、伊斯特里亞半島北部的克羅埃西亞人。卡伊方言是克羅埃西亞語的三大方言之一，但和克羅埃西亞的標準發音什托方言互通度並不高。和卡伊方言最接近的語言是斯洛維尼亞語，其次是查方言和什托方言。 (zh)
- Кайкавське наріччя або кайкавиця (сербохорв. Кајкавско наречје, Kajkavsko narječje) — один із трьох головних діалектів хорватської мови. Назва діалекту, як і подібних до нього штокавиці і чакавиці походить від питального займенника kaj («що?»). Діалектом розмовляють у північній і північно-західній частині Хорватії, зокрема у столиці — Загребі, а також у декількох хорватсько-мовних областях Австрії, Угорщини та Румунії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Le kaïkavien (kajkavski en croate) est une variété du croate, parlée notamment en Croatie, dans la région de Zagreb et du Hrvatsko Zagorje. Des dialectes dérivés sont parlés près de la région frontalière avec l'Autriche et l'Hongrie. Le terme vient du mot kaj, signifiant « quoi » en croate. Ce mot est en effet différent dans les deux variétés dialectales du croate : što en croate chtokavien, ča en croate tchakavien. (fr)
- Il caicavo o caicavico (kajkavski o kajkavsko narječje) è una lingua parlata in Croazia. Accanto al ciacavo e allo stocavo forma uno dei tre sottogruppi che compongono il continuo linguistico della . Prende il nome dalla parola kaj? (il pronome interrogativo "che cosa?" o "che?"), mentre gli altri due dialetti prendono il nome rispettivamente dalle parole ča? e što? (il cui significato è sempre "che cosa?"). Il caicavo è lingua affine allo sloveno, infatti nello sloveno si utilizza il kaj?. Il caicavo è ecavo. (it)
- カイ方言（クロアチア語:kajkavski）は、クロアチア語の3つの主要な方言の1つであり、名称は日本語の「なに？」と同じ意味の言葉は「kaj」であることに由来する。主にクロアチアの北方の地域で話される。クロアチア語の標準語（セルボ・クロアチア語の新シュト方言に基づく）との相互理解可能性はあまり高くない。 南スラヴ語群が形成する方言連続体の中で、カイ方言に最も近い言語はスロベニア語であり、チャ方言、シュト方言がそれに続く。 (ja)
- Kajkaviska (kroatiska: kajkavica, kajkavski, kajkavština) är en av tre huvuddialekter i det kroatiska språket. De två övriga är štokaviska (som används som standardspråk) och čakaviska. Kajkaviska talas främst i huvudstaden Zagreb, Zagorje och övriga delar av det norra inlandet i Kroatien. Från 1500-talet fram till mitten av 1800-talet var kajkaviska den dialekt som man baserade det kroatiska standardspråket på. (sv)
- 卡伊方言（kajkavica） 是克羅埃西亞語的方言之一，使用者大多是克羅埃西亞本部、戈爾斯基科塔爾、伊斯特里亞半島北部的克羅埃西亞人。卡伊方言是克羅埃西亞語的三大方言之一，但和克羅埃西亞的標準發音什托方言互通度並不高。和卡伊方言最接近的語言是斯洛維尼亞語，其次是查方言和什托方言。 (zh)
- Кайкавське наріччя або кайкавиця (сербохорв. Кајкавско наречје, Kajkavsko narječje) — один із трьох головних діалектів хорватської мови. Назва діалекту, як і подібних до нього штокавиці і чакавиці походить від питального займенника kaj («що?»). Діалектом розмовляють у північній і північно-західній частині Хорватії, зокрема у столиці — Загребі, а також у декількох хорватсько-мовних областях Австрії, Угорщини та Румунії. (uk)
- Kajkavština, tedy kajkavské nářečí je jedním ze tří hlavních nářečí chorvatského jazyka. Svůj název dostalo podle slova kaj, tedy zájmena co. Tím se odlišuje od a především štokavského nářečí. Druhé uvedené je v současné době v chorvatském jazyce dominantní, avšak chorvatská literární tradice má především kajkavské základy. (cs)
- Das Kajkavische [ˈkajkaːʋiʃ] (kroatisch kajkavski, kajkavština) ist eine westsüdslawische Dialektgruppe, die vor allem in Kroatien gesprochen wird. Wie das Čakavische und im Gegensatz zum Štokavischen ist das Kajkavische ausschließlich dort in Gebrauch und – mit Ausnahme der wenigen kajkavischen Varietäten des Burgenlandes, wo die burgenlandkroatische Schriftsprache verwendet wird – vollständig von der kroatischen Standardsprache überdacht. Die kajkavischen Mundarten werden im Norden des Landes gesprochen; auch die Hauptstadt Zagreb liegt im Sprachgebiet, was dem Dialekt ein gewisses Prestige verleiht. (de)
- Kajkavian /kaɪˈkɑːviən, -ˈkæv-/ (Kajkavian noun: kajkavščina; Shtokavian adjective: kajkavski [kǎjkaʋskiː], noun: kajkavica or kajkavština [kajkǎːʋʃtina]) is a South Slavic regiolect or language spoken primarily by Croats in much of Central Croatia, Gorski Kotar and northern Istria. (en)
- Narzecze kajkawskie lub dialekty kajkawskie (serb.-chorw. kajkavsko narječje, kajkavština, kajkavica) – jedno z trzech głównych ugrupowań dialektalnych języka serbsko-chorwackiego, wyróżnianych na podstawie różnic w wymowie i postaci zaimka pytającego ‘co’. Nazwa dialektu pochodzi od formy tego zaimka, która w dialektach kajkawskich brzmi kaj lub też kej, ke, koj, kuj (w dwóch pozostałych ugrupowaniach dialektalnych, sztokawskim i czakawskim – zaimek ten ma na ogół postać odpowiednio što lub šta i ča). (pl)
- Kajkavisch is een groep van Kroatische dialecten. De naam Kajkavisch verwijst naar het vragend voornaamwoord wat?, dat in deze dialecten kaj? luidt. Het Kajkavische dialectgebied ligt in het noorden van Kroatië en omvat onder meer de hoofdstad Zagreb en Hrvatsko Zagorje. De dialecten zijn:
* Zagorsko-Međimurski (in de gebieden ten noorden van de rivier de Sava en ten noorden van de Drava)
* turopoljsko-posavski
* križevačko-podravski
* prigorski
* donjosutlanski
* goranski (nl)
- Ка́йкавское наре́чие (также кайкавский диалект; самоназвания: kajkavsko narječje, kajkavština, kajkavica) — одно из трёх наречий хорватского языка и сербохорватского диалектного континуума наряду с чакавским и штокавским. Название наречия происходит от произношения местоимения «что» как «кай» (kaj < *къjь) в отличие от чакавского «ча» (ča < *čь) и штокавского «што» или «шта» («što», «šta» < *čь-to). Кайкавский распространён на северо-востоке Хорватии (включая район Загреба) и в приграничных районах Венгрии, а также в Румынии, имеет общие черты с соседними наречиями словенского языка. (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
