| dbo:abstract
|
- El jūnihitoe (十二単 jūnihitoe?) és un complex i molt elegant kimono que únicament portaven les cortesanes al Japó. Literalment es pot traduir com a "la bata de les dotze capes". (ca)
- جونيهيتويه (باليابانية: 十二単衣) تعني الكلمة حرفيا «الثوب ذي الاثنتي عشرة طبقة»، وهو أحد أنواع الكيمونو رفيعة المستوى والتي كانت يقتصر ارتداؤها على أعضاء البلاط الإمبراطوري في اليابان. يعتبر هذا النوع من الكيمونو من أوائل أشكال الكيمونو في اليابان حيث ظهر حوالي القرن العاشر للميلاد في فترة هييآن. يتكون جونيهيتويه من عدة طبقات من الحرير حيث تكون الطبقة السفلى من الحرير الأبيض تليها طبقات لها أسماء وألوان مختلفة حتى الطبقة العليا الأخيرة أو المعطف. يبلغ وزن الثوب كاملا حوالي 20 كيلو غرام. (ar)
- El jūnihitoe (十二単衣 juunihitoe?) es un kimono muy elegante y muy complejo que fue usado solo por las damas de la corte en Japón. Traducido literalmente significa "traje de doce capas". (es)
- The jūnihitoe (十二単, lit. 'twelve layers'), more formally known as the itsutsuginu-karaginu-mo (五衣唐衣裳), is a style of formal court dress first worn in the Heian period by noble women and ladies-in-waiting at the Japanese Imperial Court. The jūnihitoe was composed of a number of kimono-like robes, layered on top of each other, with the outer robes cut both larger and thinner to reveal the layered garments underneath. These robes were referred to as hitoe, with the innermost robe – worn as underwear against the skin – known as the kosode. Hakama were also worn as underwear with the kosode; over time, the two would gradually become outerwear, with the kosode eventually developing into the modern-day kimono. Despite the name, the jūnihitoe varied in its exact number of layers. It also featured an obi (belt), though unlike modern obi, this was little more than a thin, cordlike length of fabric. The number of layers, and the type of layers, could alter the formality of a jūnihitoe outfit, with some accessories, such as overcoats and a long, skirt-like train (known as the mō) only worn for special, formal occasions. Heian-period court clothing paid special attention to colour symbolism, with the layered colour combinations of women's clothing known as kasane no irome. These colour combinations, referred to by names that reflected their corresponding season of wear, did not faithfully reproduce the exact colours of nature, but were instead intended to reproduce a feeling of the season. The jūnihitoe first appeared some time around the 10th century; however, by the Kamakura period, the number of layers worn by aristocratic ladies, even in court, had been reduced heavily. In the present day, the jūnihitoe is still worn by members of the Imperial House of Japan on important occasions. (en)
- Le costume jūnihitoe (nom signifiant "douze couches") dont un nom plus formel est 五衣唐衣裳 (itsutsuginu-karaginu-mo), est un type de robe de Cour du Japon. Ce vêtement apparaît à l'époque de Heian, et est porté pour les occasions solennelles par les femmes nobles et dames de compagnie de la Cour impériale du Japon. Le jūnihitoe se compose de plusieurs robes ressemblant à des kimonos et nommées hitoe, disposées les unes à l'intérieur des autres. La plus intérieure, kosode, se porte contre la peau. Les hakama accompagnent le kosode. Hakama et kosode deviennent progressivement des vêtements d'extérieur, et le kosode évolue pour devenir le kimono encore présent de nos jours. Malgré le nom de jūnihitoe qui en mentionne douze, le nombre de couches varie. Cette tenue compte un obi (ceinture), qui diffère de l'obi moderne : il a l'aspect d'une fine bande de tissu semblable à une corde. Le caractère formel de ce vêtement dépend du nombre et de la nature des couches, ainsi que des accessoires (pardessus) et d'une longue traîne nommée mo, portée lors des occasions importantes. Pendant la période Heian, les vêtements de Cour sont choisis pour leur couleur, la combinaison de teintes chez les femmes se nomme kasane no irome . Cet ensemble de couleurs, qui dépend de la saison, n'est pas tant une imitation fidèle de la nature qu'une création censée donner une impression correspondant à une saison. Le costume jūnihitoe apparaît pour la première fois au dixième siècle. Cependant, à l'époque de Kamakura, le nombre de couches portées par les femmes de l'aristocratie, même à la Cour, est réduit. De nos jours, ce costume est encore porté par les membres de la Maison impériale du Japon lors des grandes occasions. (fr)
- Il jūnihitoe (十二単, "dodici strati"?) anche conosciuto col nome di itsutsuginu-karaginu-mo (五衣唐衣裳?) è una tipologia estremamente elegante e complessa di kimono che veniva indossato soltanto dalle donne di corte in Giappone. È apparso intorno al X secolo, nel periodo Heian. Letteralmente il nome dell'indumento significa veste di dodici strati. Gli strati sono indumenti di seta posti uno sull'altro. Il peso complessivo dell'indumento può arrivare a venti chilogrammi. Lo strato più interno è fatto di seta bianca ed è seguito da dieci strati di indumenti con vari nomi che vengono poi chiusi da uno strato finale o un cappotto. Gli abbinamenti e i colori degli strati del jūnihitoe sono molto importanti dato che indicano il gusto e il grado della donna. Alcuni colori hanno nomi poetici come "susino in fiore primaverile". L'unico punto in cui sono visibili tutti i vari livelli di indumenti sono le maniche e il collo. Un importante accessorio da abbinare al jūnihitoe è un ventaglio molto elaborato che veniva usato sia per rinfrescarsi che per comunicare, dato che ad una donna non era permesso parlare con un uomo che non facesse parte della corte. La comunicazione avveniva infatti attraverso degli schermi chiamati sudare e l'uomo intravedeva soltanto le maniche del jūnihitoe. Questa pratica era molto usata nel periodo Heian ed è stata descritta minuziosamente nell'opera Genji monogatari. Il movimento in questo indumento è molto limitato dato il peso. Le donne infatti talvolta dormivano nei loro jūnihitoe, usandoli come una sorta di pigiama. I vari strati potevano essere tolti o tenuti, a seconda della stagione e della temperatura. Durante il periodo Muromachi, comunque, il jūnihitoe venne ridotto a cinque strati. Al giorno d'oggi il jūnihitoe può essere visto soltanto nei musei o nei film. La produzione di questo indumento è pressoché cessata. Queste vesti non hanno prezzo, essendo i più costosi in assoluto tra gli abiti tradizionali giapponesi. Soltanto la casa imperiale giapponese li usa ancora in alcune importanti cerimonie. Durante il suo matrimonio la principessa Masako ha indossato un jūnihitoe; così come l'imperatrice Michiko nella cerimonia di ascesa al trono dell'imperatore Akihito nel 1990. Anche le sue dame di compagnia indossarono un jūnihitoe, sebbene in una forma modificata tipica del periodo Edo e non del periodo Heian. (it)
- 주니히토에(十二単)는 일본의 전통 의상이며 헤이안 시대의 여관(女官)들의 정복이었다. 이름의 뜻은 '열두 겹의 옷'이지만 실제로는 열두 겹이 아니라 단순히 많이 껴입는 것을 의미한다. 무게는 열 겹을 껴입으면 대개 20kg 정도로 무거웠다. (ko)
- 十二単（じゅうにひとえ）、または十二単衣は、平安時代後期に成立した公家女子の正装。十二単という名称は、文献上女房装束（にょうぼうしょうぞく）、裳唐衣（もからぎぬ）等と呼ばれていた装束の後世の俗称である。五衣唐衣裳（いつつぎぬからぎぬも）とも呼ばれる。 五衣・唐衣・裳という名称は、この装束が「袴・単・五衣・打衣・表着・唐衣・裳」から構成されていることに由来している。 (ja)
- Jūni-hitoe (jap. 十二単, 十二単衣), karaginumo (jap. 唐衣裳), kasane shōzoku (jap. 襲装束), nyōbō shōzoku (jap. 女房装束) – japoński strój reprezentacyjny (ceremonialny bądź formalny) wykonany z tkanin jedwabnych, który był noszony przez członkinie arystokracji dworskiej od IX wieku, a w wersji uproszczonej i ograniczonej do 5 kimon od lat 70. XI wieku lub okresu Kamakura. „Królujące w epoce Heian” jūnihitoe, choć wyjątkowo nieskomplikowane w kroju, „było symbolem szyku, elegancji i dobrego smaku”. Składało się z wielu elementów odzieży, przy których łączeniu istotne było osiągnięcie wyrafinowanych efektów kolorystycznych. Ponieważ do współczesności nie przetrwały żadne przykłady tekstyliów z okresu Heian, źródłem informacji o ówczesnym wielowarstwowym typie kobiecego ubioru są przekazy pisemne i ikonograficzne. Wśród zachowanych zabytków literatury pięknej wyróżniają się zwłaszcza XI-wieczne utwory prozatorskie Sei Shōnagon i Murasaki Shikibu, bogate w opisy reprezentacyjnych strojów dam dworu, sposobu ich noszenia i kolorystyki. Kobiecy ubiór reprezentacyjny złożony był z wielu nałożonych na siebie, różnokolorowych, częściowo widocznych szat o bardzo prostym kroju. Kolejne warstwy odzieży dobierano według skomplikowanych reguł estetycznych, zwanych irome no kasane (jap. 色目の襲) lub kasane no irome (jap. 襲の色目), tj. nałożone na siebie odcienie. Szczególną wagę przywiązywano do harmonijnego dopasowania palety barw jūnihitoe do cyklu przemian w przyrodzie, „podkreślając w ten sposób nierozerwalny związek ze światem natury”, jak również cyklu ceremonii, świąt i obrzędów religijnych. Charakterystyczną cechą japońskich ubiorów wielowarstwowych była ich obszerność i sztywność, maskująca figurę. Kobiety „ginęły w niezwykle grubych strojach, które sprawiały, że wszelkie indywidualne cechy budowy stawały się czymś niewłaściwym i niewidocznym”. W wiekach X-XI na określenie ceremonialnego stroju kobiecego używano pojęć karaginumo (jap. 唐衣裳) bądź mokaraginu (jap. 裳唐衣) od dwóch dodatkowych elementów pełnego zestawu szat, tj. (jap. 裳) – plisowanej tylnej zapaski tworzącej tren oraz (jap. 唐衣) – krótkiej szaty przypominającej kamizelkę. Wielowarstwowe komplety odzieży, noszone w kilku wariantach, nazywano również kasane shōzoku (jap. 襲装束), ubiorem dam dworu – nyōbō shōzoku (jap. 女房装束), ubiorem wielowarstwowym – karaginu no shōzoku (jap. 唐衣の装束) lub po prostu shōzoku (jap. 装束). Wyrażenie jūnihitoe (jap. 十二単), czyli 12 warstw (strój 12-warstwowy), jako określenie najbardziej oficjalnej wersji ubioru dworskiego zaczęło być używane dopiero w XVI wieku. Prawdopodobnie liczba 12 miała odnosić się do znacznej wielowarstwowości tego typu tekstyliów. W rzeczywistości – do momentu wydania przepisów antyzbytkowych, które ograniczyły kasane shōzoku do 5 warstw kimon – arystokratki nosiły zmienną liczbę szat tworzących komplet, dobierając je w zależności od okresu roku i panujących warunków atmosferycznych, okoliczności czy własnych upodobań. Wielowarstwowość ubioru mogła zarówno ograniczać się do 5 kimon, jak i dochodzić do 40 kolejnych elementów odzieży. W okresie Heian komplety jūnihitoe dam dworskich składały się zazwyczaj z 10-25 jedwabnych szat. Przed wprowadzeniem ograniczeń w zakresie wystawności dworskich strojów, waga takich zestawów odzieżowych mogła dochodzić nawet do 15 kg. W okresie Kamakura ograniczono przepych i obszerność szat dworskich, weszły również w modę inne typy ubiorów, jednak członkinie dworu cesarskiego nadal zakładały jūnihitoe z okazji uroczystości intronizacyjnych czy weselnych. Do dzisiejszego dnia stroje ceremonialne, pieczołowicie przechowywane i konserwowane, są jeszcze noszone przez kobiety należące do rodziny panującej. W okresie Edo wśród mieszczan rozpowszechnił się zwyczaj eksponowania lalek (jap. 雛人形) podczas Święta Dziewczynek, zwanego też Festiwalem Lalek. Chociaż już w latach 40. i 50. XVII wieku siogunat Tokugawów wydał prawa ograniczające ekstrawagancję i przepych w kostiumach lalek, od przełomu XVII i XVIII wieku niektóre typy figurek – genroku bina (jap. 元禄雛) i kyōho bina (jap. 享保雛) – odziewano w wielowarstwowe stroje. Formy i kolorystyka tych szat były „mieszczańską fantazją na temat strojów noszonych na dworze cesarskim”. Jednak w połowie XVIII wieku wykształcił się kolejny rodzaj lalek – yūsoku bina (jap. 有職雛) – które ubierano w szaty o wiele skromniejsze, ale będące kopiami autentycznych modeli jūnihitoe. Materiały na te wielowarstwowe ubranka były nawet sprzedawane wytwórcom lalek przez dostawców tekstyliów na dwór cesarski. Ostatecznie przepych, ozdobność i fantazyjność niektórych szczegółów stroju wcześniejszych typów figurek została połączona z realizmem ubiorów dworskich. Fuzja tych elementów znalazła swój wyraz w kokin bina (jap. 古今雛). Lalki te stały się najbardziej popularne wśród warstw mieszczańskich w ostatnim stuleciu okresu Edo. Reminiscencje dworskich strojów z okresu Heian były również widoczne w awangardowej modzie lat 80. i 90. XX wieku, gdy propozycje japońskich projektantów „cechowały wielowarstwowość i ignorowanie kształtów ciała”. (pl)
- Дзюни-хитоэ (яп. 十二単衣 дзю:ни хитоэ, 12 кимоно без подкладки) — традиционный японский костюм аристократок. Получил наиболее широкое распространение в период Хэйан в X веке. (ru)
- 十二單（日语：十二単／じゅうにひとえ Jūnihitoe），官方正式名称为五衣唐衣裳，是日本公家女性傳統服飾中最正式的一种。于平安時代的10世纪后开始被作为贵族女性的朝服，现代是日本皇族女子在即位礼、结婚式、御大礼、祭祀等大礼场合的正式礼服。 十二單的名称首見於《》。一般由5~12件衣服组合而成。按照不同季节，穿着人的身份和场合，十二單衣的颜色和花纹有特定的复杂搭配。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El jūnihitoe (十二単 jūnihitoe?) és un complex i molt elegant kimono que únicament portaven les cortesanes al Japó. Literalment es pot traduir com a "la bata de les dotze capes". (ca)
- جونيهيتويه (باليابانية: 十二単衣) تعني الكلمة حرفيا «الثوب ذي الاثنتي عشرة طبقة»، وهو أحد أنواع الكيمونو رفيعة المستوى والتي كانت يقتصر ارتداؤها على أعضاء البلاط الإمبراطوري في اليابان. يعتبر هذا النوع من الكيمونو من أوائل أشكال الكيمونو في اليابان حيث ظهر حوالي القرن العاشر للميلاد في فترة هييآن. يتكون جونيهيتويه من عدة طبقات من الحرير حيث تكون الطبقة السفلى من الحرير الأبيض تليها طبقات لها أسماء وألوان مختلفة حتى الطبقة العليا الأخيرة أو المعطف. يبلغ وزن الثوب كاملا حوالي 20 كيلو غرام. (ar)
- El jūnihitoe (十二単衣 juunihitoe?) es un kimono muy elegante y muy complejo que fue usado solo por las damas de la corte en Japón. Traducido literalmente significa "traje de doce capas". (es)
- 주니히토에(十二単)는 일본의 전통 의상이며 헤이안 시대의 여관(女官)들의 정복이었다. 이름의 뜻은 '열두 겹의 옷'이지만 실제로는 열두 겹이 아니라 단순히 많이 껴입는 것을 의미한다. 무게는 열 겹을 껴입으면 대개 20kg 정도로 무거웠다. (ko)
- 十二単（じゅうにひとえ）、または十二単衣は、平安時代後期に成立した公家女子の正装。十二単という名称は、文献上女房装束（にょうぼうしょうぞく）、裳唐衣（もからぎぬ）等と呼ばれていた装束の後世の俗称である。五衣唐衣裳（いつつぎぬからぎぬも）とも呼ばれる。 五衣・唐衣・裳という名称は、この装束が「袴・単・五衣・打衣・表着・唐衣・裳」から構成されていることに由来している。 (ja)
- Дзюни-хитоэ (яп. 十二単衣 дзю:ни хитоэ, 12 кимоно без подкладки) — традиционный японский костюм аристократок. Получил наиболее широкое распространение в период Хэйан в X веке. (ru)
- 十二單（日语：十二単／じゅうにひとえ Jūnihitoe），官方正式名称为五衣唐衣裳，是日本公家女性傳統服飾中最正式的一种。于平安時代的10世纪后开始被作为贵族女性的朝服，现代是日本皇族女子在即位礼、结婚式、御大礼、祭祀等大礼场合的正式礼服。 十二單的名称首見於《》。一般由5~12件衣服组合而成。按照不同季节，穿着人的身份和场合，十二單衣的颜色和花纹有特定的复杂搭配。 (zh)
- The jūnihitoe (十二単, lit. 'twelve layers'), more formally known as the itsutsuginu-karaginu-mo (五衣唐衣裳), is a style of formal court dress first worn in the Heian period by noble women and ladies-in-waiting at the Japanese Imperial Court. The jūnihitoe was composed of a number of kimono-like robes, layered on top of each other, with the outer robes cut both larger and thinner to reveal the layered garments underneath. These robes were referred to as hitoe, with the innermost robe – worn as underwear against the skin – known as the kosode. Hakama were also worn as underwear with the kosode; over time, the two would gradually become outerwear, with the kosode eventually developing into the modern-day kimono. (en)
- Il jūnihitoe (十二単, "dodici strati"?) anche conosciuto col nome di itsutsuginu-karaginu-mo (五衣唐衣裳?) è una tipologia estremamente elegante e complessa di kimono che veniva indossato soltanto dalle donne di corte in Giappone. È apparso intorno al X secolo, nel periodo Heian. Letteralmente il nome dell'indumento significa veste di dodici strati. Gli strati sono indumenti di seta posti uno sull'altro. Il peso complessivo dell'indumento può arrivare a venti chilogrammi. (it)
- Le costume jūnihitoe (nom signifiant "douze couches") dont un nom plus formel est 五衣唐衣裳 (itsutsuginu-karaginu-mo), est un type de robe de Cour du Japon. Ce vêtement apparaît à l'époque de Heian, et est porté pour les occasions solennelles par les femmes nobles et dames de compagnie de la Cour impériale du Japon. Le jūnihitoe se compose de plusieurs robes ressemblant à des kimonos et nommées hitoe, disposées les unes à l'intérieur des autres. La plus intérieure, kosode, se porte contre la peau. Les hakama accompagnent le kosode. Hakama et kosode deviennent progressivement des vêtements d'extérieur, et le kosode évolue pour devenir le kimono encore présent de nos jours. (fr)
- Jūni-hitoe (jap. 十二単, 十二単衣), karaginumo (jap. 唐衣裳), kasane shōzoku (jap. 襲装束), nyōbō shōzoku (jap. 女房装束) – japoński strój reprezentacyjny (ceremonialny bądź formalny) wykonany z tkanin jedwabnych, który był noszony przez członkinie arystokracji dworskiej od IX wieku, a w wersji uproszczonej i ograniczonej do 5 kimon od lat 70. XI wieku lub okresu Kamakura. „Królujące w epoce Heian” jūnihitoe, choć wyjątkowo nieskomplikowane w kroju, „było symbolem szyku, elegancji i dobrego smaku”. Składało się z wielu elementów odzieży, przy których łączeniu istotne było osiągnięcie wyrafinowanych efektów kolorystycznych. (pl)
|
