An Entity of Type: Person100007846, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Julius Paulus (Greek: Ἰούλιος Παῦλος; fl. 2nd century and 3rd century AD), often simply referred to as Paul in English, was one of the most influential and distinguished Roman jurists. He was also a praetorian prefect under the Roman Emperor Alexander Severus.

Property Value
dbo:abstract
  • Juli Paulus, honrat per Gordià III amb el nom honorífic de Prudentíssim (llatí: Julius Paulus Prudentissimus), va ser un destacat jurista romà. Possiblement era d'origen grec, però nascut a Fenícia, segons una teoria, o bé nascut a Pàdua (on hi havia una estàtua dedicada a cert Paulus). Va viure en els regnats de Septimi Sever i Caracal·la. Sota Elagàbal va patir exili, però Alexandre Sever, quan es va convertir en emperador, el va fer tornar i el va fer membre del seu consell. Paulus també va ocupar el càrrec de prefecte del pretori. Apareix mencionat al Digest en dos passatges en els quals Paulus va donar una opinió contrària a Papinià, però l'emperador va fallar d'acord amb el consell d'aquest darrer. Paulus va ser potser el més prolífic de tots els escriptors sobre dret romà. Al Digest és citat 2083 vegades (només el supera Ulpià amb 2462). Se li criticava que el seu estil fos massa condensat i que de vegades era obscur. Però el seu estil s'assembla al d'altres escriptors de l'època, encara que no és de tan fàcil lectura com el d'Ulpià. Alguns modismes propis de la llengua grega que utilitza argumenten a favor del seu origen grec. Els escrits, com els de tots els juristes romans que només es coneixen per extractes, s'han de valorar adequadament, ja que els fragments conservats estan separats del seu context. Paulus va fer comentaris sobre Javolè, Salvi Julià, Publi Escèvola, i Papinià. Herenni Modestí i Emili Macer comenten els seus textos jurídics. Els seus escrits, citats per diversos autors i dels que es conserva algun extracte o almenys se'n coneix el títol, són els següents: 1. * Ad Edictum, en 80 llibres 2. * Quaestiones, 26 llibres 3. * Responsa, 23 llibres 4. * Brevia, 23 llibres 5. * Ad Plautium, 13 llibres 6. * Libri ad Sabinum, 16 llibres 7. * Ad Leges Jul. et Pap., 10 llibres 8. * Regularia, 7 llibres 9. * Liber Singularis Regularium 10. * Sententiae sive Facta, 6 llibres possiblement el mateix que Sex Libri Imperialium Sententiarum 11. * Sententiae Libri quinque 12. * Ad Vitellium, 4 llibres 13. * Ad Neratium, 4 llibres 14. * Fideicommissa, 3 llibres 15. * Decretorum Libri III, 3 llibres 16. * De Adulteriis, 3 llibres 17. * Libri tres Manualium 18. * Institutiones, 2 llibres 19. * De Officio Proconsulis, 2 llibres 20. * Ad Legem Aeliam Sentiam, 3 llibres 21. * Ad Legem Juliam, 2 llibres 22. * De Jure Fisci, 2 llibres 23. * Regularium Liber Singularis (possiblement el mateix que Liber Singularis Regularium 24. * De Censibus, 2 llibres 25. * De Poenis Paganorum 26. * De Poenis Mililum 27. * De Poenis omnium Legum 28. * De Usuris 29. * De Gradibus et Affinibus 30. * De Jure Codicillorum 31. * De Excusationibus Tutelarum 32. * Ad Regulam Catonianam 33. * Ad Sct. Orfitianum 34. * Ad Sct. Tertullianum 35. * Ad Sct. Silanianum 36. * Ad Sct. Velleianum 37. * Ad Sct. Libonianum, seu Claudianum 38. * De Officio Praefecti Vigilum 39. * De Officio Praefecti Urbi 40. * De Officio Praetoris Tutelaris 41. * De extraordinariis Criminibus 42. * Hypothecuria, o Ad Hypothecariam Formulam 43. * Ad Municipalem 44. * De Publicis Judiciis 45. * De Inofficioso Testamento 46. * De Septemviralibus Judiciis potser la mateixa obra que De Centumviralibus Judiciis 47. * De Jure Singulari 48. * De Secundis Tabulis 49. * Ad Orationem D. Severi 50. * Ad Orationem D. Marci 51. * Ad Legem Velleiam 52. * Ad Legem Cinciam 53. * Ad Legem Faleidiam 54. * De tacito Fideicommisso 55. * De Portionibus quae Liberis Damnatorum conceduntur 56. * De Juris et Facti Ignorantia 57. * De Adulteriis 58. * De Instructo et Instrumento 59. * De Appellationibus 60. * De Jure Libellorum 61. * De Testamentis 62. * De Jure Patronatus 63. * De Jure Patronatus quod ex Lege Julia et Papia venit 64. * De Actionibus 65. * De Concurrentibus Actionibus 66. * De Intercessionibus Feminarum 67. * De Donationibus inter Virum et Uxorem 68. * De Legibus 69. * De Legitimis Hereditatibus 70. * De Libertatibus dandis 71. * De Senatus Consultis 72. * Libri ad Edictum Aedil. Curul. 73. * Extractes d'Alfenus i Labeo 74. * Libri de Officio Consulis 75. * Libri Singulares : De Liberali Causa, De Articulis Liberalis Causae, De Assignatione Libertorum, De Conceptione Formularum, De Dotis Repetitione, Ad Legem Fusiam Caniniam, De Officiis Assessorum, Ad Sct. Turpillianum, De Variis Lectionibus, i De Cognitionibus 76. * Notes sobre Julià, Papinià i Escevola (ca)
  • Iulius Paulus (Ἰούλιος Παῦλος, žijící na přelomu 2. a 3. století n. l.) byl římský právník v období klasické jurisprudence, původem Řek. Během panování císařů Septimia Severa a Caracally se živil jako právník, za císaře Heliogabala byl vyhnán do exilu, ale jeho nástupce císař Alexander Severus jej povolal zpět, aby se stal jedním z jeho právních rádců. Mezi roky 228–235 byl také velitelem pretoriánské gardy. Císař Gordianus III. mu za jeho služby udělil čestný titul Prudentissimus. Paulovo dílo mělo velký respekt, přestože psal úsporně a někdy nejasně. Zanechal po sobě celkem 319 prací v 86 spisech a úryvky z nich byly zahrnuty do kodifikace římského práva byzantského císaře Justiniána I. Jedna šestina Digest je tvořena jeho dílem. Paulus byl také jedním z pěti klasických právníků, jejichž názory byly citačním zákonem z roku 426 prohlášeny za závazné. (cs)
  • Iulius Paulus war ein römischer spätklassischer Jurist und Prätorianerpräfekt unter Kaiser Severus Alexander im frühen 3. Jahrhundert. Ebenso wie Papinian war Paulus Schüler des Quintus Cervidius Scaevola. Er begann seine Ämterlaufbahn als adsessor des praefectus praetorio (und früheren Studienkollegen) Papinians. In dieser Eigenschaft war auch Ulpian tätig, mit dem er gemeinsam dem consilium des Kaisers Septimius Severus angehörte. Unter Severus Alexander wurde er schließlich selbst ins höchste kaiserliche Amt berufen und Prätorianerpräfekt (praefectus praetorio). Auch war er unter Kaiser Caracalla tätig. Möglicherweise war er der Vater von Elagabals erster Frau Iulia Paula. Jedenfalls wurde er nach der Scheidung des Kaisers von diesem des Landes verwiesen. Elagabals Nachfolger Severus Alexander holte Paulus jedoch aus dem Exil zurück und nahm ihn in seinen Beraterstab (Consilium) auf. Über seine Lebensdaten ist nur bekannt, dass er seinen Zeitgenossen Ulpian überlebt haben muss. Paulus veröffentlichte viele und umfangreiche Werke zu sehr verschiedenen juristischen Themenbereichen. Im Florentiner Index werden Paulus 24 mehrbändige und darüber hinaus 47 einbändige Werke zugeschrieben (darunter notae zu Julian, Marcellus, Scaevola und , 26 Bücher quaestiones und nahezu ebenso viele responsa). Von diesen sind nicht alle erhalten, auf sie wurde jedoch in späteren Veröffentlichungen anderer Autoren sowie in zusammenfassenden Veröffentlichungen Bezug genommen. Unter den mehrbändigen Werken gilt sein Ediktskommentar (Ad Edictum) als seine umfangreichste Veröffentlichung, ein Monumentalwerk, das sich über 80 Bücher erstreckt. Darin sammelte er klassische Kasuistik auf, die er bei kritischer Würdigung systematisierte. Daneben bedeutsam ist sein Kommentar zum Zivilrechtslehrbuch des Sabinus. Auf Grund seiner prägnanten, sehr komprimierten Formulierungen können ihm über die im „Florentiner Index“ genannten Werke hinaus, weitere Veröffentlichungen zugerechnet werden. In der Antike wurden dem Paulus auch die fünf Bücher der Sententiae Receptae zugeschrieben, die vor allem im Breviarium Alaricianum erhalten geblieben sind. Diese Schrift dürfte nach neueren Erkenntnissen aber kaum von Paulus stammen, sondern von einem unbekannten Autor, der um 295 in der Provinz Africa wirkte. Noch Jahrhunderte später hatten Paulus’ Schriften so große Autorität, dass die Kaiser Theodosius II. und Valentinian III. ihn in ihrem Zitiergesetz aus dem Jahr 426, zusammen mit Gaius, Papinian, Ulpian und Modestin, zu einem der fünf Juristen ernannten, deren Meinung seitens der Justizbeamten bei entscheidungsfälligen juristischen Sachverhalten zu folgen war. Unter Konstantin war Paulus neben Ulpian zwischenzeitlich (nämlich 321 n. Chr.) gar zensiert und verboten worden, da beide kritische Noten zu Responsen des vom Kaiser geschätzten Papinian verfasst hatten. Die nach Paulus benannte paulianische Anfechtungsklage ist bis heute im kontinentaleuropäischen Recht veranlagt, wenngleich nicht mehr unter dieser Bezeichnung. (de)
  • Julio Cornelio Paulo Prudentísimo (en latín: Julius Cornelius Paulus Prudentissimus) fue uno de los más influyentes y distinguidos juristas romanos.​ Es también conocido como Paulo. Además, fue pretor,​ sirviendo en la época de la Dinastía Severa del Imperio romano. (es)
  • Julius Paulus (Greek: Ἰούλιος Παῦλος; fl. 2nd century and 3rd century AD), often simply referred to as Paul in English, was one of the most influential and distinguished Roman jurists. He was also a praetorian prefect under the Roman Emperor Alexander Severus. (en)
  • Iulius Paulus ou Paul (160-230) fut un avocat et juriste romain au début du IIIe siècle. Il est avec Ulpien l'un des plus grands juristes romain sous les Sévères. Il est né vers 160, peut-être dans une province. Il fut l'élève de Cervidius Scaevola. À Rome, il fut avocat, professeur et consultant juridique. Il exerça des hautes fonctions administratives en étant assesseur puis responsable du bureau du préfet du prétoire Papinien. Selon l'Histoire Auguste, il devient lui-même préfet du prétoire, nommé par Élagabal. Les philologues supposent que c'est une erreur de la biographie dont l'auteur aurait mal lu Aurelius Victor. De même que Iulia Cornelia Paula, l'épouse d'Élagabal que l'empereur répudia ensuite, selon Dion Cassius, ne devait pas être la fille du jurisconsulte, bien que plusieurs hypothèses furent formulés en ce sens. Selon Aurelius Victor, il est condamné à l'exil avant de revenir sous Alexandre Sévère en devenant un de ses conseillers. Tout comme la filiation avec Cornelia Paula, des doutes subsistent sur l'authenticité de l'exil. La date de sa mort n'est pas connue mais il était actif au moins jusqu'en 222 (Digeste, XXXI, 87). Son œuvre est plus considérable encore que celle d'Ulpien (81 à 86 écrits répartis en 319 livres) et est renommée en raison de son originalité et de la clarté de ses exposés. Il y traite non seulement du droit civil, mais aussi de procédure, de droit pénal et de droit public. En tant que professeur de droit, on lui doit deux livres d’Institutiones, six livres de Regulae (Règles) et un livre intitulé Liber singularis regularum (livre unique de « règles »). (fr)
  • 율리우스 파울루스 프루덴티스시무스(Julius Paulus Prudentissimus)는 고대 로마의 법률가이다. 그의 저작을 묶어 평찬것이 <형법>이다. 거기서 그는 고대의 사형방법으로서 화형, 교수형,십자가형을 다룬다. (ko)
  • Giulio Paolo (in latino: Iulius Paulus; Patavium, II secolo – III secolo), conosciuto e citato con il solo cognome Paolo, è stato un giureconsulto romano e prefetto del pretorio. (it)
  • Iulius Paulus lub krócej Paulus – rzymski jurysta. Żył na przełomie II i III wieku. Nieznane są dokładne daty urodzin i śmierci Juliusza Paulusa. Pełnił wysokie funkcje państwowe. Początkowo był asesorem (asystentem) prefekta pretorianów Papiniana. Za czasów Heliogabala (218–222) przebywał na wygnaniu. Prawdopodobnie został prefektem pretorian po śmierci Ulpiana w 223 za Aleksandra Sewera (222–235), należał do rady cesarskiej (consilium principis) za czasów Septimusa (193–211), Karakalli (211–217) i Aleksandra Sewera. Miał ius publice respondendi. Zaliczony do 5 największych jurystów w Konstytucji raweńskiej z 426 roku, co powodowało, że jego opinie miały moc prawa. Napisał ponad 300 ksiąg niezachowanych, z których fragmentów obficie korzystali kompilatorzy justyniańscy, tworzący Digesta, 1/6 Digestów złożona jest z jego dzieł. Jego debiutanckie dzieła to Notae i Epitomae. Jego najważniejsze działa to Libri ad edictum (80 ksiąg o prawie pretorskim) i Libri ad Sabinum (16 ksiąg o prawie cywilnym), zawierały całościowy materiał z zakresu ius civile i . Pozostawił po sobie dzieła o charakterze dydaktycznym (Institutiones w 2 księgach i Regulae w 7 księgach), a także wiele komentarzy do ustaw i uchwał senatu. Pozostałe jego dzieła to: Brevia (23 księgi), Quastiones (26 ksiąg), Decreta (3 księgi), Responsa (23 księgi) i Sententiae bardzo popularne w późniejszych czasach, szczególnie w okresie tworzenia prawodawstwa królestw barbarzyńskich powstałych po upadku cesarstwa zachodniorzymskiego. (pl)
  • Julius Paulus was een invloedrijk Romeins rechtsgeleerde en prefect van de pretoriaanse garde onder het gezag van keizer Severus Alexander. Hij was een van de vijf juristen naar wie volgens de citeerwet (426 AD) door de rechter altijd gekeken moest worden om een beslissing te kunnen nemen. Verder is ongeveer een zesde van de Digesten van zijn hand. (nl)
  • ユーリウス・パウルス(Julius Paulus)は、3世紀の法学者。その生涯の詳細は定かでない。著書に抽象度の高い綱要である『断案録』(Sententiae)、実務上の難問を扱う『解答録』(Responsa)がある。 426年のテオドシウス2世とウァレンティニアヌス3世のによって特別な権威とされた5名の法学者(ガーイウス、ウルピアーヌス、アエミリウス・パーピニアーヌス、)と並ぶ1人とされている。 (ja)
  • Юлий Павел (лат. Julius Paulus, греч. ο Ιούλιος Παύλος, годы рождения и смерти неизвестны) — древнеримский юрист первой половины III века. Является одним из самых известных древнеримских правоведов. Часто именуется только по второму имени — Павел. Иногда с уважительным прозвищем Prudentissimus (от лат. prudentia «предвидение, мудрость, благоразумие»). (ru)
  • Julius Paulus, romersk jurist på 200-talet. Han verkade under kejsar Alexander Severus tid. Denna biografiska artikel om en jurist saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
  • 尤利乌斯·保卢斯(英語:Julius Paulus Prudentissimus),约公元2世纪至公元3世纪前后活动。古罗马法学家与禁卫军将领,他早年事迹鲜为人知。后供职于古罗马高层,他撰写了大量有关法律的著作,促进了公元3世纪的古罗马法律的完善与发展,现仍有不少关于古罗马法律的作品被归入其名下。拜占庭帝国皇帝查士丁尼一世主持修订的《学说汇纂》中约有六分之一的内容来自保卢斯。 (zh)
  • Ю́лій Павл Пруденти́сім (III ст. н. е.) — давньоримський правник та політичний діяч за династії Северів. (uk)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 6238890 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 7580 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1070315712 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Julio Cornelio Paulo Prudentísimo (en latín: Julius Cornelius Paulus Prudentissimus) fue uno de los más influyentes y distinguidos juristas romanos.​ Es también conocido como Paulo. Además, fue pretor,​ sirviendo en la época de la Dinastía Severa del Imperio romano. (es)
  • Julius Paulus (Greek: Ἰούλιος Παῦλος; fl. 2nd century and 3rd century AD), often simply referred to as Paul in English, was one of the most influential and distinguished Roman jurists. He was also a praetorian prefect under the Roman Emperor Alexander Severus. (en)
  • 율리우스 파울루스 프루덴티스시무스(Julius Paulus Prudentissimus)는 고대 로마의 법률가이다. 그의 저작을 묶어 평찬것이 <형법>이다. 거기서 그는 고대의 사형방법으로서 화형, 교수형,십자가형을 다룬다. (ko)
  • Giulio Paolo (in latino: Iulius Paulus; Patavium, II secolo – III secolo), conosciuto e citato con il solo cognome Paolo, è stato un giureconsulto romano e prefetto del pretorio. (it)
  • Julius Paulus was een invloedrijk Romeins rechtsgeleerde en prefect van de pretoriaanse garde onder het gezag van keizer Severus Alexander. Hij was een van de vijf juristen naar wie volgens de citeerwet (426 AD) door de rechter altijd gekeken moest worden om een beslissing te kunnen nemen. Verder is ongeveer een zesde van de Digesten van zijn hand. (nl)
  • ユーリウス・パウルス(Julius Paulus)は、3世紀の法学者。その生涯の詳細は定かでない。著書に抽象度の高い綱要である『断案録』(Sententiae)、実務上の難問を扱う『解答録』(Responsa)がある。 426年のテオドシウス2世とウァレンティニアヌス3世のによって特別な権威とされた5名の法学者(ガーイウス、ウルピアーヌス、アエミリウス・パーピニアーヌス、)と並ぶ1人とされている。 (ja)
  • Юлий Павел (лат. Julius Paulus, греч. ο Ιούλιος Παύλος, годы рождения и смерти неизвестны) — древнеримский юрист первой половины III века. Является одним из самых известных древнеримских правоведов. Часто именуется только по второму имени — Павел. Иногда с уважительным прозвищем Prudentissimus (от лат. prudentia «предвидение, мудрость, благоразумие»). (ru)
  • Julius Paulus, romersk jurist på 200-talet. Han verkade under kejsar Alexander Severus tid. Denna biografiska artikel om en jurist saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
  • 尤利乌斯·保卢斯(英語:Julius Paulus Prudentissimus),约公元2世纪至公元3世纪前后活动。古罗马法学家与禁卫军将领,他早年事迹鲜为人知。后供职于古罗马高层,他撰写了大量有关法律的著作,促进了公元3世纪的古罗马法律的完善与发展,现仍有不少关于古罗马法律的作品被归入其名下。拜占庭帝国皇帝查士丁尼一世主持修订的《学说汇纂》中约有六分之一的内容来自保卢斯。 (zh)
  • Ю́лій Павл Пруденти́сім (III ст. н. е.) — давньоримський правник та політичний діяч за династії Северів. (uk)
  • Juli Paulus, honrat per Gordià III amb el nom honorífic de Prudentíssim (llatí: Julius Paulus Prudentissimus), va ser un destacat jurista romà. Possiblement era d'origen grec, però nascut a Fenícia, segons una teoria, o bé nascut a Pàdua (on hi havia una estàtua dedicada a cert Paulus). Paulus va fer comentaris sobre Javolè, Salvi Julià, Publi Escèvola, i Papinià. Herenni Modestí i Emili Macer comenten els seus textos jurídics. Els seus escrits, citats per diversos autors i dels que es conserva algun extracte o almenys se'n coneix el títol, són els següents: (ca)
  • Iulius Paulus (Ἰούλιος Παῦλος, žijící na přelomu 2. a 3. století n. l.) byl římský právník v období klasické jurisprudence, původem Řek. Během panování císařů Septimia Severa a Caracally se živil jako právník, za císaře Heliogabala byl vyhnán do exilu, ale jeho nástupce císař Alexander Severus jej povolal zpět, aby se stal jedním z jeho právních rádců. Mezi roky 228–235 byl také velitelem pretoriánské gardy. Císař Gordianus III. mu za jeho služby udělil čestný titul Prudentissimus. (cs)
  • Iulius Paulus war ein römischer spätklassischer Jurist und Prätorianerpräfekt unter Kaiser Severus Alexander im frühen 3. Jahrhundert. Ebenso wie Papinian war Paulus Schüler des Quintus Cervidius Scaevola. Er begann seine Ämterlaufbahn als adsessor des praefectus praetorio (und früheren Studienkollegen) Papinians. In dieser Eigenschaft war auch Ulpian tätig, mit dem er gemeinsam dem consilium des Kaisers Septimius Severus angehörte. Unter Severus Alexander wurde er schließlich selbst ins höchste kaiserliche Amt berufen und Prätorianerpräfekt (praefectus praetorio). Auch war er unter Kaiser Caracalla tätig. (de)
  • Iulius Paulus ou Paul (160-230) fut un avocat et juriste romain au début du IIIe siècle. Il est avec Ulpien l'un des plus grands juristes romain sous les Sévères. Il est né vers 160, peut-être dans une province. Il fut l'élève de Cervidius Scaevola. À Rome, il fut avocat, professeur et consultant juridique. Il exerça des hautes fonctions administratives en étant assesseur puis responsable du bureau du préfet du prétoire Papinien. La date de sa mort n'est pas connue mais il était actif au moins jusqu'en 222 (Digeste, XXXI, 87). (fr)
  • Iulius Paulus lub krócej Paulus – rzymski jurysta. Żył na przełomie II i III wieku. Nieznane są dokładne daty urodzin i śmierci Juliusza Paulusa. Pełnił wysokie funkcje państwowe. Początkowo był asesorem (asystentem) prefekta pretorianów Papiniana. Za czasów Heliogabala (218–222) przebywał na wygnaniu. Prawdopodobnie został prefektem pretorian po śmierci Ulpiana w 223 za Aleksandra Sewera (222–235), należał do rady cesarskiej (consilium principis) za czasów Septimusa (193–211), Karakalli (211–217) i Aleksandra Sewera. (pl)
rdfs:label
  • Juli Paulus Prudentíssim (ca)
  • Iulius Paulus (cs)
  • Iulius Paulus (de)
  • Paulo (jurista) (es)
  • Paul (juriste) (fr)
  • Giulio Paolo (it)
  • Julius Paulus Prudentissimus (en)
  • ユーリウス・パウルス (ja)
  • 율리우스 파울루스 (ko)
  • Julius Paulus (nl)
  • Iulius Paulus (pl)
  • Юлий Павел (ru)
  • Julius Paulus (sv)
  • Юлій Павл (uk)
  • 尤利乌斯·保卢斯 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License