| dbo:abstract
|
- كان الدون جواو الخامس (بالبرتغالية: João V؛ 22 أكتوبر من عام 1689- 31 يوليو من عام 1750)، والمعروف بلقب ماغنانيموس (بالبرتغالية: o Magnânimo) والملقب بملك الشمس البرتغالي (بالبرتغالية: o Rei-Sol Português) عاهل من آل براغانزا الذي حكم ملكًا على عرش البرتغال خلال النصف الأول من القرن الثامن عشر. شهد عهد جواو الخامس صعود البرتغال وملكيتها إلى مستويات جديدة من الرخاء والثروة والنفوذ بين البلاطات الأوروبية. شهد عهد جواو الخامس تدفقًا هائلًا من الذهب إلى خزائن الكنوز الملكية، مما وفرته ضريبة الخُمس الملكي (ضريبة على المعادن الثمينة) المُستلمة من المستعمرات البرتغالية في البرازيل ومارانهاو. بذخ جواو على الأعمال المعمارية الطموحة -أبرزها قصر مافرا- وعلى العمولات والمبالغ الإضافية الخاصة بفنونه الضخمة ومجموعاته الأدبية. أنفق جواو أيضًا مبالغ كبيرة على الممثلين الدبلوماسيين الذين أرسلهم إلى بلاطات أوروبا -أشهرهم أولئك الذين أرسلهم إلى باريس في عام 1715 وإلى روما في عام 1716- وذلك بسبب شغفه للحصول على اعتراف دبلوماسي دولي. حكم جواو الخامس بملكية مطلقة، بغض النظر عن مؤسسات الحكم البرتغالية التقليدية. تميز عهد جواو بتدخلات عديدة في شؤون الدول الأوروبية الأخرى، وعلى الأخص تدخل البرتغال لتكون طرفًا في حرب الخلافة الإسبانية، وذلك في استمرار لسياسة سلالة براغانزا التي شددت على أهمية العلاقات مع أوروبا. اتبع جواو الخامس سياسة توسعية على الجبهة الإمبراطورية، مع وجود مكاسب إقليمية كبيرة في الهند البرتغالية وأمريكا البرتغالية. كان جواو الخامس رجلًا متدينًا للغاية، وكرس أجزاء كبيرة من يومه للصلاة والدراسة الدينية. كافأ البابا بندكت الرابع عشر بعد أن اعتُرف بجواو الخامس كملك شرعي بعد طول انتظار على تفانيه الشديد تجاه الكنيسة الرومانية الكاثوليكية وعلى بعض التبرعات الكبيرة التي قدمها للكرسي الرسولي. أطلق البابا على جواو الخامس لقب «جلالة الملك الأكثر إيمانًا»، ونال هذا اللقب إعجاب جواو الشديد. ومع ذلك، تفاوتت علاقة جواو الخامس مع البابوية الكاثوليكية خلال فترات مختلفة من عهده، إذ نشأت بينهما علاقات وثيقة تارةً ونشبت الصراعات تارةً أُخرى خلال عهود خمسة باباوات مختلفين. (ar)
- Joan V de Portugal dit el Magnànim (Lisboa, 22 d'octubre de 1689 - ibídem 31 de juliol de 1750) fou príncep del Brasil (1689 – 1706) i rei de Portugal (1706 – 1750). (ca)
- Jan V. Portugalský (portugalsky João V de Portugal), zvaný apodado el Magnánimo (Šlechetný) nebo také portugalský král slunce, 22. října 1689, Lisabon – 31. července 1750, Lisabon, byl portugalský král v letech 1706–1750 a třináctý vévoda z Braganzy mezi roky 1689–1750. (cs)
- Ο Ιωάννης Ε΄ ο Μεγαλόψυχος (João V de Portugal, 22 Οκτωβρίου 1689 – 31 Ιουλίου 1750) από τον Οίκο της Μπραγκάνσα, ήταν βασιλιάς της Πορτογαλίας από το 1706 έως το 1750, γιος και διάδοχος του Πέτρου Β΄ της Πορτογαλίας. (el)
- Johann V. (portugiesisch: Dom João Francisco António José Bento Bernardo de Bragança) (* 22. Oktober 1689 in Lissabon; † 31. Juli 1750 ebenda), genannt „der Großherzige“ (o Magnânimo), war König von Portugal von 1706 bis 1750. Er entstammte dem Haus Braganza. (de)
- Johano la 5-a de Portugalio, nomata "La Grandanima" (n. en Lisbono, la 22-an de oktobro 1689 - m. en Lisbono, la 31-an de julio 1750), estis reĝo de Portugalio inter 1706 kaj 1750. Li sukcedis sian patron la reĝo Petro en decembro 1706 kaj estis proklamata reĝo la 1-a de januaro 1707. Unu el liaj unuaj agadoj kiel reĝo estis la aliĝo al la , kiun lia patro aliĝis en 1703. Li avancis kun la trupoj al la Reĝlando de Kastilio sed estis haltigita post grava malvenko suferita en Almansa la 25-a de aprilo 1707. En oktobro 1708 edziniĝis al Maria Ana de Aŭstrio, filino de Leopoldo la 1-a, por plifortigi la aliancon kun Aŭstrio; la serio de fiaskaj kampanjoj kiuj sekvis finiĝis per la subskribo de la paco kun Francio en 1713 kaj kun Hispanio en 1715. Lia longa regado estis karakterizita de la pliiĝo de la reĝa povo danke al la enspezoj ricevitaj de la kupro- kaj orminejoj de Brazilo. La duono de ĉiu tuno kiuj estis elfositaj apartenis al la Krono; la alia duono estis dividita inter la proprietuloj kaj la publika administrado. Tio ĉi permesis la reĝon esti memsufiĉa kaj ne bezoni la kortegon, kio konvertis lin en absolutisma monarko. Pro sia centralizita politiko, Johano devis konfronti la opozicion de diversaj nobelaj familioj kaj de influhavaj sacerdotoj. Johano la 5-a uzis parton de sia reĝa trezoro por disvolvigi la malfortan portugalan ekonomion, apogi la arton kaj la intelektulojn, kaj intenci rekuperi la prestiĝon inter la eŭropaj najbaroj. Lia ekstera politiko ĉiam sekvis du simplajn neŝanĝeblajn regulojn: la neŭtraleco antaŭ la eŭropaj konfliktoj kaj la konstanta negocado kun Vatikano por atingi la agnoskandon de la reĝa povo de la monarko. Tiu negocado kun Vatikano finiĝis per agnoskado de la papo Benedikto la 15-a de Portugalio kiel suverena ŝtato (1748), kaj la titolo la plej pia reĝo. Ses jarojn antaŭ la ricevado de tiu titolo, Johano suferis embolozon kiu lasis la duonon de lia korpo paralizata kaj netaŭga por interveni en politikaj aferoj. Liaj lastaj jaroj sin dediĉis al fervoraj agadoj kaj servi al la klerikaro. Johano la 5-a forpasis en Lisbono en 1750 kaj estis sukcedita de la princo Jozefo. (eo)
- Joan V.a Portugalgoa Bihotz-handia (Lisboa, 1689ko urriaren 22a - Lisboa, 1750eko uztailaren 31) 1706-1750 urteetan Portugalgo erregea izan zen. Petri II.aren semea zen. 1708an Ana Maria Austriakoarekin ezkondu zen. Habsburgo etxearen alde borrokatu zen Espainiako Ondorengotza Gerran eta frantsesek garaitu zuten Almansako guduan (1707). 1713an Utrechteko Ituna onartu behar izan zuen. Portugalgo Historia Akademia sortu zuen 1720an. (eu)
- Juan V de Portugal, apodado el Magnánimo (Lisboa, 22 de octubre de 1689-Lisboa, 31 de julio de 1750), fue rey de Portugal entre 1706 y 1750. Sucedió a su padre Pedro II en diciembre de 1706 y fue proclamado rey el 1 de enero de 1707. (es)
- Dom John V (Portuguese: João Francisco António José Bento Bernardo; 22 October 1689 – 31 July 1750), known as the Magnanimous (o Magnânimo) and the Portuguese Sun King (o Rei-Sol Português), was King of Portugal from 9 December 1706 until his death in 1750. His reign saw the rise of Portugal and its monarchy to new levels of prosperity, wealth, and prestige among European courts. John V's reign saw an enormous influx of gold into the coffers of the royal treasury, supplied largely by the royal fifth (a tax on precious metals) that was received from the Portuguese colonies of Brazil and Maranhão. John spent lavishly on ambitious architectural works, most notably Mafra Palace, and on commissions and additions for his sizable art and literary collections. Owing to his craving for international diplomatic recognition, John also spent large sums on the embassies he sent to the courts of Europe, the most famous being those he sent to Paris in 1715 and Rome in 1716. Disregarding traditional Portuguese institutions of governance, John V ruled as an absolute monarch. In keeping with a traditional policy pursued by previous monarchs of the House of Braganza which stressed the importance of good relations with Europe, John's reign was marked by numerous interventions into the affairs of other European states, most notably as part of the War of the Spanish Succession. On the imperial front, John V pursued an expansionist policy, with significant territorial gains in Portuguese India and Portuguese America. John V was a very pious man who devoted large parts of his day to prayer and religious study. He rewarded his long-awaited recognition as a lawful monarch by Pope Benedict XIV with a fervent devotion to the Catholic Church and some very large donations to the Holy See. The Pope granted John V the style "Most Faithful Majesty," which appealed to him greatly. However, John's relationship with the papacy varied at different periods in his reign; there were both close relations and conflicts at different times during the reigns of five different popes. (en)
- Jean V le Magnanime (en portugais João o Magnânimo), né à Lisbonne le 22 octobre 1689 et mort à Lisbonne le 31 juillet 1750, 24e roi du royaume de Portugal et des Algarves, succède à son père Pierre II en décembre 1706, puis est intronisé le 1er janvier 1707. Il instaure un régime absolutiste, sur le modèle de celui de Louis XIV. L’or du Brésil, dont il perçoit le cinquième, lui en donne les moyens. Il obtient du Saint-Siège le titre de patriarche pour l’évêque de Lisbonne et celui de Très fidèle pour lui. (fr)
- Dom João V (22 Oktober 1689 – 31 Juli 1750), dikenal sebagai yang Dermawan (bahasa Portugis: o Magnânimo) dan Raja Matahari Portugis (bahasa Portugis: o Rei-Sol Português), adalah raja kedua puluh empat Portugal dan Algarve, menggantikan ayahandanya Pedro II pada Desember 1706, kemudian bertakhta pada 1 Januari 1707. Di bawah pemerintahan saudara laki-lakinya, Afonso VI, ia menjalankan pemerintahan hingga naik takhta. Dia adalah anak kelima dan terakhir João IV dan . Pemerintahan João V menyaksikan kebangkitan Portugal dan monarkinya ke tingkat kemakmuran, kekayaan, dan prestise baru di antara istana Eropa. (in)
- ジョアン5世（ポルトガル語：João V, 1689年10月22日 - 1750年7月31日）は、ポルトガル王国ブラガンサ朝の国王（在位：1706年 - 1750年）。全名はJoão Francisco António José Bento Bernardo de Bragançaで、「寛大王」（o Magnânimo）と呼ばれる。ペドロ2世と王妃マリア・ソフィアの息子。 (ja)
- Giovanni V di Braganza (in portoghese João V; Lisbona, 22 ottobre 1689 – Lisbona, 31 luglio 1750) fu il ventiquattresimo re del Portogallo e dell'Algarve, detto il Magnifico o Il Re Sole portoghese. Giovanni V elevò il prestigio del Portogallo e della sua monarchia ai massimi livelli di prosperità e ricchezza. Il suo regno infatti risentì dell'enorme afflusso d'oro proveniente in gran parte dalle colonie portoghesi del Brasile e di Maranhão. Giovanni dilapidò quasi questo suo enorme patrimonio personale in progetti d'architettura ambiziosi, di cui il più noto è il Palazzo Nazionale di Mafra, oltre a collezionare moltissimi oggetti d'arte e a espandere la sua biblioteca. Seguendo i propri gusti di splendore e pompa a corte, Giovanni spese grandi somme anche nelle ambascerie che inviò nelle corti d'Europa, di cui le più rinomate furono quelle a Parigi (1715) e Roma (1716). Disgregando e sciogliendo le tradizionali istituzioni governative del Portogallo, Giovanni V governò come monarca assoluto. Continuando la politica dei Braganza nel fortificare le relazioni in Europa, il regno di Giovanni venne segnato da numerosi interventi con gli stati europei, in particolare nella Guerra di successione spagnola e nella Battaglia di Matapan, assieme a trattati chiave a cui prese parte come il Trattato di Utrecht. Sul fronte imperialista, Giovanni V perseguì una politica espansionistica, con conquiste significative nell'India portoghese e nell'America portoghese. Giovanni V fu anche un sovrano molto pio e decise di devolvere gran parte delle sue giornate alla preghiera e agli studi religiosi, intrattenendo ottimi rapporti con papa Benedetto XIV e facendo grandi donazioni alla Santa Sede. Il papa garantì a Giovanni V il titolo di Maestà fedelissima. A ogni modo le relazioni di Giovanni con il papato variarono a seconda dei periodi giungendo talvolta al limite del conflitto. (it)
- 주앙 5세(포르투갈어: João V de Portugal, 1689년 10월 22일 ~ 1750년 7월 31일)는 포르투갈의 국왕(재위: 1706년 ~ 1750년)이다. 별칭은 관대왕(o Magnânimo). (ko)
- Johan Frans Anton Jozef Benedictus Bernard, bijgenaamd de Prachtlievende (Portugees: Dom João V de Portugal) (Lissabon, 22 oktober 1689 – aldaar, 31 juli 1750), hertog van Bragança, was van 1706 tot 1750 koning van Portugal. (nl)
- Jan V Wielkoduszny, port. Joāo V o Magnânimo (ur. 22 października 1689, zm. 31 lipca 1750) – król Portugalii z dynastii Bragança. Objął tron po ojcu Piotrze II w grudniu 1706. Jego matką była Maria Zofia von Pfalz-Neuburg. W październiku 1708 poślubił swoją siostrę cioteczną – Marię Annę, córkę cesarza Leopolda I, aby wzmocnić sojusz z Habsburgami. Para miała razem 6 dzieci: 5 synów i córkę – Marię Barbarę, przyszłą królową Hiszpanii. W 1709 chcąc powstrzymać wyludniającą metropolię emigrację do Brazylii, wprowadził zakaz wyjazdów. Portugalia była członkiem wymierzonej przeciwko Francji Ludwika XIV Ligi Augsburskiej, co pociągnęło za sobą niefortunne zaangażowanie w wojnę o sukcesję hiszpańską, zakończone pokojem w Utrechcie z Francją w 1713, później Hiszpanią w 1715. Kraj uzyskał jedynie drobne korekty granic. W czasie jego panowania pogłębiał się upadek rodzimego przemysłu włókienniczego, spowodowany podpisanym przez jego ojca w 1703 angielsko-portugalskim traktatem Methuena. W państwie znacznie wzrosły wpływy Kościoła, bowiem król sprzyjał klerowi, obsadzając urzędy państwowe jego członkami.Z rosnących wpływów do skarbu (eksploatacja bogatych złóż srebra w Brazylii) finansował wiele barokowych budowli, m.in. klasztor w Mafrze, pozbawiając jednak w ten sposób państwo ogromnych sum pieniędzy. W 1742 doznał paraliżu, który do śmierci uniemożliwiał mu realne sprawowanie rządów. W 1748 papież Benedykt XIV nadał choremu królowi i jego następcom tytuł Najwierniejszego Króla. Zmarł w 1750, przekazując tron najstarszemu synowi, Józefowi. (pl)
- Johan V, portugisiska João V, född 22 oktober 1689 i Lissabon i Portugal, död 31 juli 1750 i Lissabon, var kung av Portugal från 1706 till 1750. Han var son till Peter II av Portugal. Johan var en svag regent i sin inrikespolitik. Utrikespolitiskt stödde han sig på en allians med Storbritannien. 1748 fick han titeln Allra trognaste konung av påven Benedikt XIV. Johan V gifte sig 9 juli 1708 i Neuburg an der Donau med ombud och 27 oktober personligen i Lissabon med ärkehertiginnan Maria Anna av Österrike (1683–1754), dotter till kejsar Leopold I och hans hustru Eleonora av Pfalz-Neuburg. (sv)
- Жуан V Великодушный (порт. D. João V, o Magnânimo; 22 октября 1689, Лиссабон — 31 июля 1750[…], Лиссабон) — король Португалии с 1706 по 1750 годы, 11-й герцог Брагансский, из рода Браганса. Внук Жуана IV, второй сын Педру II и его второй жены Марии Софии. Его долгое 43-летнее правление можно разделить на два периода: в первом Португалия играла активную и важную роль в европейской и мировой политике, во втором, начавшемся с 1730-х годов, стратегический союз с Великобританией постепенно привёл к стагнации королевства. Будучи королём, Жуан V стремился сделать Португалию международной державой. Для этого он направил посольства к императору Леопольду I в 1708 году, королю Франции Людовику XIV в 1715 году и папе Клименту XI в 1716 году. Кроме того, он начал спор со Святым Престолом в 1720-х годах по поводу кардинальского вопроса о том, что эту должность следует отнести к апостольскому чину в столице Португалии. Жуан V был также великим строителем — во время его правления во многих городах, особенно в столице Португалии, возведены многочисленные здания. Король поощрял изучение португальской истории и языка, но не смог значительно улучшить условия для национального производства. (ru)
- João V (Lisboa, 22 de outubro de 1689 – Lisboa, 31 de julho de 1750), apelidado de O Magnânimo, foi Rei de Portugal e Algarves de 1706 até à sua morte. Foi o segundo filho do rei Pedro II e da sua segunda esposa Maria Sofia de Neuburgo. O seu longo reinado de 43 anos pode ser dividido em dois períodos: uma primeira metade, em que Portugal teve um papel ativo e relevante na política europeia e mundial; e uma segunda metade, a partir da década de 1730, em que a aliança estratégica com a Grã-Bretanha gradualmente assumiu maior importância, e o reino começou a sofrer uma certa estagnação. Como rei, João V empenhou-se em projetar Portugal como uma potência internacional. Exemplos disso são as faustosas embaixadas que enviou ao imperador Leopoldo I em 1708, ao rei Luís XIV de França em 1715, e ao papa Clemente XI em 1716. Outro exemplo foi o litígio que manteve com a Santa Sé na década de 1720, sobre a questão do cardinalato a atribuir ao núncio apostólico na capital portuguesa. João V foi também um grande edificador, dotando a metrópole e principalmente a capital portuguesa de numerosas construções. Fomentou o estudo da história e da língua portuguesa, não conseguindo, no entanto, melhorar significativamente as condições da manufactura nacional. Os principais testemunhos materiais do seu tempo são: O Palácio Nacional de Mafra, a Biblioteca Joanina da Universidade de Coimbra, o Aqueduto das Águas Livres em Lisboa, e a maior parte da colecção do Museu Nacional dos Coches, possivelmente a mais importante a nível mundial, igualmente na capital portuguesa. No campo imaterial, merece destaque a extinta Academia Real da História Portuguesa, precursora da actual Academia Portuguesa da História, assim como a criação do Patriarcado de Lisboa, um dos três patriarcados do Ocidente da Igreja Católica. O último feito diplomático do reinado de João V foi o Tratado de Madrid de 1750, que estabeleceu as modernas fronteiras do Brasil. Os vestígios do seu reinado no Brasil incluem cidades como: Ouro Preto, então capital do distrito do ouro das Minas Gerais; São João del-Rei, assim nomeada em sua honra; Mariana, que recebeu o nome da rainha; São José, a que foi dada o nome do príncipe herdeiro; assim como numerosas outras cidades, igrejas e conventos da era colonial. (pt)
- Жуа́н V (порт. João V; 22 жовтня 1689 — 31 липня 1750) — король Португалії (1706—1750). 11-й герцог Браганський (1706). Представник Браганського дому. Син португальського короля Педру II. Онук короля Жуана IV. Прізвисько — Великоду́шний (порт. o Magnânimo). Жуан V був дуже благочестивою людиною, яка приділяла значну частину свого дня молитві та релігійному вченню. Він відрізнявся палкою відданістю Католицькій Церкві та дуже великими пожертвами Святому Престолу. За це він отримав визнання як "католицького монарха" від папи Бенедикта XIV. Папа Римський надав Жуану V титул "Його Найчеснішої Величності". (uk)
- 若昂五世，綽號為寬宏大量者和太陽王（1689年10月22日－1750年7月31日，葡萄牙語：João V de Portugal），布拉干萨王朝的葡萄牙王國國王，1706年至1750年在位。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Joan V de Portugal dit el Magnànim (Lisboa, 22 d'octubre de 1689 - ibídem 31 de juliol de 1750) fou príncep del Brasil (1689 – 1706) i rei de Portugal (1706 – 1750). (ca)
- Jan V. Portugalský (portugalsky João V de Portugal), zvaný apodado el Magnánimo (Šlechetný) nebo také portugalský král slunce, 22. října 1689, Lisabon – 31. července 1750, Lisabon, byl portugalský král v letech 1706–1750 a třináctý vévoda z Braganzy mezi roky 1689–1750. (cs)
- Ο Ιωάννης Ε΄ ο Μεγαλόψυχος (João V de Portugal, 22 Οκτωβρίου 1689 – 31 Ιουλίου 1750) από τον Οίκο της Μπραγκάνσα, ήταν βασιλιάς της Πορτογαλίας από το 1706 έως το 1750, γιος και διάδοχος του Πέτρου Β΄ της Πορτογαλίας. (el)
- Johann V. (portugiesisch: Dom João Francisco António José Bento Bernardo de Bragança) (* 22. Oktober 1689 in Lissabon; † 31. Juli 1750 ebenda), genannt „der Großherzige“ (o Magnânimo), war König von Portugal von 1706 bis 1750. Er entstammte dem Haus Braganza. (de)
- Joan V.a Portugalgoa Bihotz-handia (Lisboa, 1689ko urriaren 22a - Lisboa, 1750eko uztailaren 31) 1706-1750 urteetan Portugalgo erregea izan zen. Petri II.aren semea zen. 1708an Ana Maria Austriakoarekin ezkondu zen. Habsburgo etxearen alde borrokatu zen Espainiako Ondorengotza Gerran eta frantsesek garaitu zuten Almansako guduan (1707). 1713an Utrechteko Ituna onartu behar izan zuen. Portugalgo Historia Akademia sortu zuen 1720an. (eu)
- Juan V de Portugal, apodado el Magnánimo (Lisboa, 22 de octubre de 1689-Lisboa, 31 de julio de 1750), fue rey de Portugal entre 1706 y 1750. Sucedió a su padre Pedro II en diciembre de 1706 y fue proclamado rey el 1 de enero de 1707. (es)
- Jean V le Magnanime (en portugais João o Magnânimo), né à Lisbonne le 22 octobre 1689 et mort à Lisbonne le 31 juillet 1750, 24e roi du royaume de Portugal et des Algarves, succède à son père Pierre II en décembre 1706, puis est intronisé le 1er janvier 1707. Il instaure un régime absolutiste, sur le modèle de celui de Louis XIV. L’or du Brésil, dont il perçoit le cinquième, lui en donne les moyens. Il obtient du Saint-Siège le titre de patriarche pour l’évêque de Lisbonne et celui de Très fidèle pour lui. (fr)
- Dom João V (22 Oktober 1689 – 31 Juli 1750), dikenal sebagai yang Dermawan (bahasa Portugis: o Magnânimo) dan Raja Matahari Portugis (bahasa Portugis: o Rei-Sol Português), adalah raja kedua puluh empat Portugal dan Algarve, menggantikan ayahandanya Pedro II pada Desember 1706, kemudian bertakhta pada 1 Januari 1707. Di bawah pemerintahan saudara laki-lakinya, Afonso VI, ia menjalankan pemerintahan hingga naik takhta. Dia adalah anak kelima dan terakhir João IV dan . Pemerintahan João V menyaksikan kebangkitan Portugal dan monarkinya ke tingkat kemakmuran, kekayaan, dan prestise baru di antara istana Eropa. (in)
- ジョアン5世（ポルトガル語：João V, 1689年10月22日 - 1750年7月31日）は、ポルトガル王国ブラガンサ朝の国王（在位：1706年 - 1750年）。全名はJoão Francisco António José Bento Bernardo de Bragançaで、「寛大王」（o Magnânimo）と呼ばれる。ペドロ2世と王妃マリア・ソフィアの息子。 (ja)
- 주앙 5세(포르투갈어: João V de Portugal, 1689년 10월 22일 ~ 1750년 7월 31일)는 포르투갈의 국왕(재위: 1706년 ~ 1750년)이다. 별칭은 관대왕(o Magnânimo). (ko)
- Johan Frans Anton Jozef Benedictus Bernard, bijgenaamd de Prachtlievende (Portugees: Dom João V de Portugal) (Lissabon, 22 oktober 1689 – aldaar, 31 juli 1750), hertog van Bragança, was van 1706 tot 1750 koning van Portugal. (nl)
- Johan V, portugisiska João V, född 22 oktober 1689 i Lissabon i Portugal, död 31 juli 1750 i Lissabon, var kung av Portugal från 1706 till 1750. Han var son till Peter II av Portugal. Johan var en svag regent i sin inrikespolitik. Utrikespolitiskt stödde han sig på en allians med Storbritannien. 1748 fick han titeln Allra trognaste konung av påven Benedikt XIV. Johan V gifte sig 9 juli 1708 i Neuburg an der Donau med ombud och 27 oktober personligen i Lissabon med ärkehertiginnan Maria Anna av Österrike (1683–1754), dotter till kejsar Leopold I och hans hustru Eleonora av Pfalz-Neuburg. (sv)
- 若昂五世，綽號為寬宏大量者和太陽王（1689年10月22日－1750年7月31日，葡萄牙語：João V de Portugal），布拉干萨王朝的葡萄牙王國國王，1706年至1750年在位。 (zh)
- كان الدون جواو الخامس (بالبرتغالية: João V؛ 22 أكتوبر من عام 1689- 31 يوليو من عام 1750)، والمعروف بلقب ماغنانيموس (بالبرتغالية: o Magnânimo) والملقب بملك الشمس البرتغالي (بالبرتغالية: o Rei-Sol Português) عاهل من آل براغانزا الذي حكم ملكًا على عرش البرتغال خلال النصف الأول من القرن الثامن عشر. شهد عهد جواو الخامس صعود البرتغال وملكيتها إلى مستويات جديدة من الرخاء والثروة والنفوذ بين البلاطات الأوروبية. (ar)
- Johano la 5-a de Portugalio, nomata "La Grandanima" (n. en Lisbono, la 22-an de oktobro 1689 - m. en Lisbono, la 31-an de julio 1750), estis reĝo de Portugalio inter 1706 kaj 1750. Li sukcedis sian patron la reĝo Petro en decembro 1706 kaj estis proklamata reĝo la 1-a de januaro 1707. Unu el liaj unuaj agadoj kiel reĝo estis la aliĝo al la , kiun lia patro aliĝis en 1703. Li avancis kun la trupoj al la Reĝlando de Kastilio sed estis haltigita post grava malvenko suferita en Almansa la 25-a de aprilo 1707. (eo)
- Dom John V (Portuguese: João Francisco António José Bento Bernardo; 22 October 1689 – 31 July 1750), known as the Magnanimous (o Magnânimo) and the Portuguese Sun King (o Rei-Sol Português), was King of Portugal from 9 December 1706 until his death in 1750. His reign saw the rise of Portugal and its monarchy to new levels of prosperity, wealth, and prestige among European courts. (en)
- Giovanni V di Braganza (in portoghese João V; Lisbona, 22 ottobre 1689 – Lisbona, 31 luglio 1750) fu il ventiquattresimo re del Portogallo e dell'Algarve, detto il Magnifico o Il Re Sole portoghese. Giovanni V elevò il prestigio del Portogallo e della sua monarchia ai massimi livelli di prosperità e ricchezza. Il suo regno infatti risentì dell'enorme afflusso d'oro proveniente in gran parte dalle colonie portoghesi del Brasile e di Maranhão. Giovanni dilapidò quasi questo suo enorme patrimonio personale in progetti d'architettura ambiziosi, di cui il più noto è il Palazzo Nazionale di Mafra, oltre a collezionare moltissimi oggetti d'arte e a espandere la sua biblioteca. Seguendo i propri gusti di splendore e pompa a corte, Giovanni spese grandi somme anche nelle ambascerie che inviò nelle (it)
- Jan V Wielkoduszny, port. Joāo V o Magnânimo (ur. 22 października 1689, zm. 31 lipca 1750) – król Portugalii z dynastii Bragança. Objął tron po ojcu Piotrze II w grudniu 1706. Jego matką była Maria Zofia von Pfalz-Neuburg. W październiku 1708 poślubił swoją siostrę cioteczną – Marię Annę, córkę cesarza Leopolda I, aby wzmocnić sojusz z Habsburgami. Para miała razem 6 dzieci: 5 synów i córkę – Marię Barbarę, przyszłą królową Hiszpanii. W 1709 chcąc powstrzymać wyludniającą metropolię emigrację do Brazylii, wprowadził zakaz wyjazdów. (pl)
- Жуан V Великодушный (порт. D. João V, o Magnânimo; 22 октября 1689, Лиссабон — 31 июля 1750[…], Лиссабон) — король Португалии с 1706 по 1750 годы, 11-й герцог Брагансский, из рода Браганса. Внук Жуана IV, второй сын Педру II и его второй жены Марии Софии. Его долгое 43-летнее правление можно разделить на два периода: в первом Португалия играла активную и важную роль в европейской и мировой политике, во втором, начавшемся с 1730-х годов, стратегический союз с Великобританией постепенно привёл к стагнации королевства. (ru)
- João V (Lisboa, 22 de outubro de 1689 – Lisboa, 31 de julho de 1750), apelidado de O Magnânimo, foi Rei de Portugal e Algarves de 1706 até à sua morte. Foi o segundo filho do rei Pedro II e da sua segunda esposa Maria Sofia de Neuburgo. O seu longo reinado de 43 anos pode ser dividido em dois períodos: uma primeira metade, em que Portugal teve um papel ativo e relevante na política europeia e mundial; e uma segunda metade, a partir da década de 1730, em que a aliança estratégica com a Grã-Bretanha gradualmente assumiu maior importância, e o reino começou a sofrer uma certa estagnação. (pt)
- Жуа́н V (порт. João V; 22 жовтня 1689 — 31 липня 1750) — король Португалії (1706—1750). 11-й герцог Браганський (1706). Представник Браганського дому. Син португальського короля Педру II. Онук короля Жуана IV. Прізвисько — Великоду́шний (порт. o Magnânimo). (uk)
|
_(cropped).png){kind=link}
_-_João_Silvério_Carpinetti_(BNP)_(cropped).png){kind=link}
,_gravura_alemã,_séc._XVIII.png){kind=link}
.png){kind=link}
.JPG){kind=link}
.jpg){kind=link}
_-_Pompeo_Batoni_(cropped).png){kind=link}
_(cropped).png){kind=link}
.jpg){kind=link}
_-_João_Silvério_Carpinetti_(BNP)_(cropped).png){kind=link}
,_gravura_alemã,_séc._XVIII.png){kind=link}
.jpg){kind=link}
.png){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
_-_Pompeo_Batoni_(cropped).png){kind=link}
