| dbo:abstract
|
- Joueurs de flûte (The Flute Players), Op. 27, is a set of four pieces for flute and piano by the French composer Albert Roussel. It is the most popular of Roussel's works for the flute. It was written in 1924 and consists of four pieces, each named after a flute player from literature and each dedicated to a flutist of Roussel's time.
* 1. Pan
* 'Pan' is named after the half-goat, half-man god of nature in Greek mythology, who is often depicted playing the flute, and after whom the panflute is named. The piece employs the Dorian mode (with flattened thirds and sevenths) that was used in ancient Greece.
* 'Pan' is dedicated to Marcel Moyse (the dedicatee of many other musical works).
* 2. Tityre
* 'Tityre' is named after the lucky shepherd in Virgil's 'Eclogues' (or 'Bucolics'). It is the shortest of the four pieces that together form a kind of sonatine, in which this piece plays to an extent the role of a scherzo.
* 'Tityre' is dedicated to Gaston Blanquart (1877–1962), a flutist who taught at the Conservatoire de Paris.
* 3. Krishna
* 'Krishna' is named after the Hindu god, probably particularly referring to the period in his youth as the divine herdsman, where Krishna played the flute, mesmerizing people and animals. Also in the music Roussel uses here a typical North-Indian musical scale ('Raga Shri', with flattened second and sixth, augmented fourth, perfect fifth, major third and seventh) from that region, that he visited in 1909.
* 'Krishna' is dedicated to Louis Fleury, to whom Claude Debussy dedicated Syrinx.
* 4. Monsieur de la Péjaudie
* 'Monsieur de la Péjaudie' is named after the protagonist of a novel by Henri de Régnier, 'La Pécheresse' (The Sinful Woman). M. de la Péjaudie is a fantastic flute-player but is more interested in playing women than the flute. Roussel earlier already had put some poems of Régnier, whom he highly regarded, on music.
* 'Monsieur de la Péjaudie' is dedicated to Philippe Gaubert, a flutist, conductor and composer who mainly wrote for the flute. (en)
- Joueurs de flûte pour flûte et piano op. 27 est une œuvre composée en 1924 par le français Albert Roussel. C'est la pièce pour flûte la plus jouée de Roussel par les artistes du monde entier. (fr)
- ( 플루트를 전문으로 연주하는 사람에 대해서는 플루티스트 문서를 참고하십시오.) 《플루트 연주자들 작품번호 27》(프랑스어: Joueurs de flûte)은 알베르 루셀이 1924년에 작곡한 플루트와 피아노를 위한 작품이다. 1925년 1월 17일 파리에서 초연되었다. (ko)
- Joueurs de flûte, (Frans voor Fluitspelers) voor fluit en piano, opus 27 (1924) is een vierdelig muziekstuk van de Franse componist Albert Roussel. Het is Roussels meest gespeelde werk voor fluit. De vier delen zijn genoemd naar fluitisten uit de literatuur, en niet alleen die van Westerse klassieke muziek. Roussel had belangstelling voor culturen uit de hele wereld. Alle delen zijn opgedragen aan vooraanstaande fluitisten uit Roussels tijd. De eerste uitvoering vond plaats in het door Louis Fleury en Jacques Weill op 17 januari 1925. Het bestaat uit vier delen die samen een soort sonatine vormen:
* 1. Pan is genoemd naar Pan de half-geit, half-mannelijke natuurgod uit de Griekse mythologie, die vaak wordt afgebeeld met zijn fluit. De panfluit kwam zo aan zijn naam. Het stuk staat in de dorische modus met verlaagde tertsen en septiemen zoals gebruikt in het oude Griekenland. Ook het werk Syrinx voor fluit van Debussy refereert aan Pan, meer specifiek Pans amoureuze achtervolging van de nimf Syrinx. Het deel is opgedragen aan de beroemde fluitist Marcel Moyse.
* 2. Tityre is genaamd naar de fortuinlijke herder in Vergilius' Bucolica. Het is de kortste van de vier delen, en vervult binnen de vier delen de rol van een soort scherzo. Tityre werd opgedragen aan Gaston Blanquart (1877–1963), fluitist en docent aan het Conservatorium van Parijs.
* 3. Krishna werd genoemd naar de Hindoeïstische god Krishna. Hierbij refereert Roussel waarschijnlijk aan de periode in Krishna’s jeugd als de goddelijke veehoeder, waarbij hij fluit speelde, waarbij hij mensen en dieren betoverde. Roussel maakt in dit deel gebruik van een typisch Noord-Indiase toonsoort met een verlaagde secunde en sext, verhoogde kwart, reine kwint, en grote terts en septiem uit die regio. Roussel bezocht die regio in 1909. Krishna werd opgedragen aan Louis Fleury, aan wie Debussy ook zijn bovengenoemde Syrinx opdroeg.
* 4. Monsieur de la Péjaudie is genoemd naar de hoofdrolspeler uit een roman van Henri de Régnier, La Pécheresse (De zondares). M. de la Péjaudie is een fantastisch fluitist maar is meer geïnteresseerd in het bespelen van vrouwen dan de fluit. Roussel had al een aantal enkele gedichten van Régnier op muziek gezet (Quatre poèmes opus 3 en opus 8 en La menace). Dit laatste deel werd opgedragen aan Philippe Gaubert, fluitist, dirigent en componist. (nl)
|
| rdfs:comment
|
- Joueurs de flûte pour flûte et piano op. 27 est une œuvre composée en 1924 par le français Albert Roussel. C'est la pièce pour flûte la plus jouée de Roussel par les artistes du monde entier. (fr)
- ( 플루트를 전문으로 연주하는 사람에 대해서는 플루티스트 문서를 참고하십시오.) 《플루트 연주자들 작품번호 27》(프랑스어: Joueurs de flûte)은 알베르 루셀이 1924년에 작곡한 플루트와 피아노를 위한 작품이다. 1925년 1월 17일 파리에서 초연되었다. (ko)
- Joueurs de flûte (The Flute Players), Op. 27, is a set of four pieces for flute and piano by the French composer Albert Roussel. It is the most popular of Roussel's works for the flute. It was written in 1924 and consists of four pieces, each named after a flute player from literature and each dedicated to a flutist of Roussel's time. (en)
- Joueurs de flûte, (Frans voor Fluitspelers) voor fluit en piano, opus 27 (1924) is een vierdelig muziekstuk van de Franse componist Albert Roussel. Het is Roussels meest gespeelde werk voor fluit. De vier delen zijn genoemd naar fluitisten uit de literatuur, en niet alleen die van Westerse klassieke muziek. Roussel had belangstelling voor culturen uit de hele wereld. Alle delen zijn opgedragen aan vooraanstaande fluitisten uit Roussels tijd. De eerste uitvoering vond plaats in het door Louis Fleury en Jacques Weill op 17 januari 1925. (nl)
|
