| dbo:abstract
|
- جوزيه بونيفاسيو دي أندرادا إي سيلفا (بالبرتغالية José Bonifácio de Andrada e Silva) ولد في 13 يونيو 1763 وتوفي في 6 أبريل 1838، كان رجل دولة وعالم تعدين برازيلي. (ar)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (Santos, 13 de juny de 1763 - Niterói, 6 d'abril de 1838) va ser un naturalista, estadista, poeta i polític brasiler. És conegut per l'epítet de "Patriarca de la Independència". Va descobrir i va descriure quatre minerals, incloent-hi la petalita, en la qual posteriorment es va descobrír l'element liti. Va ser ministre de Negocis Estrangers de gener de 1822 a juliol de 1823. Des del començament va donar suport a la Regència de Pere I del Brasil. Proclamada la Independència de Brasil, va organitzar l'acció militar contra els focus de resistència a la separació de Portugal, i va comandar una política centralitzadora. El 16 de juliol de 1823, l'Emperador el va cessar del càrrec de ministre i va passar a l'oposició. Va ser desterrat i es va exiliar a França durant sis anys. De tornada a Brasil, i reconciliat amb l'Emperador, va prendre la tutoria del seu fill Pere II de Brasil el 1831, quan l'Emperador va abdicar. Va ocupar el càrrec fins al 1833, quan va ser acusat de traïció i exonerat del càrrec pel govern del Període Regent de l'Imperi de Brasil. (ca)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (13. června 1763 – 6. dubna 1838) byl brazilský přírodovědec, politik, pedagog a básník. Patřil k nejdůležitějším podporovatelům brazilské nezávislosti. Prosazoval veřejné vzdělání a bojoval proti otroctví. Jako přírodovědec má zásluhu na objevu čtyř nových minerálů, nazván je po něm andradit. (cs)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (auch … Andrade …; * 13. Juni 1763 in Santos; † 6. April 1838 in Niterói) war ein brasilianischer Mineraloge und Staatsmann. (de)
- José Bonifácio de ANDRADA e SILVA [ĵoZE boniFAsjŭ djanDRAdaj SILva], alinomata Patriarko de Sendependo (naskiĝis en Santos, Brazilo la 13-an de junio 1763, mortis en , Rio-de-Ĵanejrio la 6-an de aprilo 1838) estis naturalisto kaj politikisto brazila. En 1777 li iris al San-Paŭlo, lernis gramatikon, retorikon kaj filozofion. En 1780 li vojaĝis al Portugalio por studi en Universitato de Coimbra "Natura Filozofio" kaj "Eklezia Juro", en kiuj diplomitiĝis en 1787 kaj 1788. José Bonifácio fakuliĝis pri mineralogio kaj iĝis ano de Academia Real de Ciências (Reĝa Akademio de Sciencoj) de Lisbono en (1789), de kiu estis dumviva sekretario ekde (1812). De 1790 ĝis 1800 li vojaĝis tra la Eŭropo per stipendio de la portugala registaro, kaj studis en multaj eŭropaj universitatoj. Kiam li revenis al Portugalio li estis nomita profesoro pri metalurgio kaj tuj poste estis nomita "Ĝenerala intendanto de minoj kaj metaloj de la Regno" per la Reĝa Ĉarto de 18-a de majo de 1801. Li estis ano de la "Kortumo de la Minoj", administranto de karbaj minoj de kaj direktoro de la "Reĝa Laboratorio de la Monetfarejo". Dum la Duoninsula Milito eniris la portugalan armeon kaj batalis kontraŭ Napoléon Bonaparte kiel kolonel-leŭtenanto. Reiris al Brazilo en 1819, kie li amikiĝis al princo Petro kaj estis unu el la homoj kiuj laboris por la brazila sendependo. Tiam li iĝis vic-provincestro de San-Paŭlio en 1821. Post la brazila sendependo (1822) li fariĝis "Ministro de Internlando kaj de la Fremdaj Aferoj". Li elektiĝis ankaŭ deputito al Konstitucia Asembleo. Pro liaj liberalaj ideoj, li estis eksigita de Ministerio en julio de 1823. Kiam la imperiestro dissolvis la asembleon en novembro, li estis arestita. Pune ekzilita al Francio en 1823, tie li vivis ĝis 1829, kiam la imperiestro rezignis la kronon kaj nomis lin, en 1831, zorganto de la princo Petro la 2-a. Denove arestita, post puĉo, en 1823 de la reganto , li finis sian vivon arestita en la insulo . (eo)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (Santos, 13 de junio de 1763 - Niterói, 6 de abril de 1838) fue un naturalista, estadista, poeta y político brasileño. Es conocido por el epíteto de "Patriarca de la Independencia". Descubrió y describió cuatro minerales, incluida la muy importante petalita, en la cual posteriormente se descubriera el elemento litio. Se puede resumir brevemente su actuación diciendo que fue ministro del reino de los Negocios Extranjeros de enero de 1822 a julio de 1823. Desde el comienzo apoyó la Regencia de D. Pedro de Alcântara. Proclamada la Independencia de Brasil, organizó la acción militar contra los focos de resistencia a la separación de Portugal, y comandó una política centralizadora. Durante los debates de la Asamblea Constituyente, se dio la separación de él y sus hermanos y con el Emperador. El 16 de julio de 1823, Dom Pedro I cesó el ministerio y José Bonifácio pasó a la oposición. Después del cerramiento de la Constituyente, el 11 de noviembre de 1823, José Bonifácio fue desterrado y se exilió en Francia durante seis años. De vuelta en Brasil, y reconciliado con el Emperador Dom Pedro I, tomó la tutoría de su hijo Pedro II de Brasil cuando este abdicó en 1831, permaneció como tutor del futuro emperador hasta 1833, cuando fue exonerado del cargo por el gobierno del del Imperio de Brasil. (es)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (Portuguese pronunciation: [ʒuˈzɛ boniˈfasju dʒi ɐ̃ˈdɾadɐ i ˈsiwvɐ]; 13 June 1763 – 6 April 1838) was a Brazilian statesman, naturalist, mineralist, professor and poet, born in Santos, São Paulo, then part of the Portuguese Empire. He was one of the most important mentors of Brazilian independence, and his actions were decisive for the success of Emperor Pedro I. He supported public education, was an abolitionist and suggested that a new national capital be created in Brazil's underdeveloped interior (effected over a century later as Brasília). His career as naturalist was marked by the discovery of four new minerals. (en)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (Santos, SP, 13 juin 1763 - Niterói, 6 avril 1838), connu aussi comme le « Patriarche de l'Indépendance » fut un naturaliste, un homme d'État et un franc-maçon brésilien (fr)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (13 Juni 1763 – 6 April 1838) adalah seorang negarawan, naturalis, profesor dan penyair Brasil, yang lahir di Santos, São Paulo, yang pada waktu itu merupakan bagian dari Kekaisaran Portugis. Ia adalah salah satu mentor paling penting dari kemerdekaan Brasil, dan aksi-aksinya untuk mensukseskan Kaisar Pedro I. (in)
- ジョゼ・ボニファチオ・デ・アンドラダ・エ・シルヴァ（José Bonifácio de Andrada e Silva, 1763年6月13日 - 1838年4月6日）は、ブラジルの政治家、博物学者、教授、詩人である。かつてポルトガル海上帝国の一部であったブラジル植民地（のちのブラジル帝国）のサンパウロ州サントス出身である。彼はブラジル独立にもっとも重要なmentorらの一人であり、彼の行動はペドロ1世の即位に決定的な役割を果たした。彼は公教育を支援し、奴隷廃止論者であり、新しいブラジルの首都を発展の遅れた内陸に建設することを示唆していた（これはのちに首都ブラジリアとして実現する）。彼の博物学者としての功績には新しい鉱物の発見がある。 (ja)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (1763 – 1838) è stato un patriota e statista brasiliano, conosciuto come Il patriarca dell'indipendenza, fu tutore di Pietro II (1831) e reggente fino al 1834. Fu inoltre metallurgo, chimico e massone. (it)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (ur. 13 czerwca 1763 w Santos, zm. 6 kwietnia 1838 w Niterói) – brazylijski uczony, polityk i pisarz. Odegrał kluczową rolę w uzyskaniu niepodległości przez Brazylię w 1822. Nazywany przez Brazylijczyków "Patriarchą Niepodległości". (pl)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (Santos, 13 de junho de 1763 – Niterói, 6 de abril de 1838) foi um naturalista, estadista e poeta brasileiro, conhecido pelo epíteto de Patriarca da Independência por seu papel decisivo na Independência do Brasil. Em 11 de janeiro de 2018, foi declarado oficialmente Patrono da Independência do Brasil. Além de sua atuação política, teve uma destacada carreira como naturalista, notadamente no campo da mineralogia, tendo recebido reconhecimento internacional ainda em vida. Descobriu quatro minerais, incluindo a petalita, que mais tarde permitiria a descoberta do elemento lítio, e a andradita, batizada em sua homenagem. No campo político, foi ministro do Reino e dos Negócios Estrangeiros de janeiro de 1822 a julho de 1823, e, desde o início, colocou-se em apoio à regência de D. Pedro de Alcântara. Proclamada a Independência, comandou uma política centralizadora e organizou a ação militar contra os focos de resistência à separação de Portugal. Durante os debates da Assembleia Constituinte, deu-se o rompimento dele e de seus irmãos Martim Francisco Ribeiro de Andrada e Antônio Carlos Ribeiro de Andrada Machado e Silva com o já imperador Pedro I. Como consequência, em 16 de julho de 1823, o imperador demitiu-o do posto de ministro, e José Bonifácio passou à oposição. Após o fechamento da Constituinte, em 11 de novembro de 1823, José Bonifácio foi banido e exilou-se na França, por seis anos. De volta ao Brasil e reconciliado com o imperador, quando de sua abdicação, em 1831, assumiu a tutoria de seu filho. Permaneceu como tutor do futuro Pedro II até 1833, quando foi demitido pelo governo da Regência, devido a disputas por poder dentre as facções que o compunham. (pt)
- José Bonifácio de Andrada e Silva, född 13 juni 1763 i Santos, delstaten São Paulo, död 6 april 1838 i Niterói, delstaten Rio de Janeiro, var en brasiliansk statsman, mineralog och poet. Han var bror till och och farbror till och . Han utnämndes 1800 till professor i geognosi vid universitetet i Coimbra samt till generalintendent över det portugisiska bergsväsendet. Samma år upptäckte han mineralet petalit i prov från en pegmatit i Utö järnmalmsgruva i Stockholms södra skärgård. År 1817 visade Johan August Arfwedson att mineralet innehöll grundämnet litium. Bonifácio de Andrada e Silva begav sig 1819 till Brasilien, där han 1821 i São Paulo ställde sig i spetsen för självständighetsrörelsen för frigörelse från Portugal och 1822 blev minister. År 1823 lämnade han detta ämbete och sändes samma år till Frankrike, där han vistades till 1829. Han blev förmyndare för den omyndige kejsar Peter II av Brasilien 1831–34, men avsattes genom ett upplopp. Förutom vetenskapliga avhandlingar och politiska uppsatser utgav de Andrada Poesias d’Americo elyseo (1815), genom vilka han vann rykte som en av Brasiliens bästa skalder. Han invaldes som ledamot av Kungliga Vetenskapsakademien 1797. Wikimedia Commons har media relaterad till José Bonifácio de Andrada e Silva. (sv)
- Жозе де Андраде (порт. José Bonifácio de Andrade e Silva; 13 червня 1763 — 6 квітня 1838) — бразильський державний діяч і натураліст, народився у Сантусі (штат Сан-Паулу). У 1800 він був призначеним професором геології в Коїмбрі, і скоро після цього — генеральним інспектором шахт Португалії. В 1812 він був зробленим вічним секретарем Лісабонської Академії. Повернувшись до Бразилії в 1819 році, він примушував Педру I відмовитися виконувати наказ Лісабонського суду про повернення до Португалії, і був призначений одним з його міністрів в 1821. Коли була оголошена , Андрада став міністром внутрішніх і закордонних справ, це призначення було підтверджене Загальними Зборами, але через свої надто демократичні принципи він був звільнений з посади у липні 1823. При ліквідації Зборів в листопаді, він був заарештований, а потім змішений залишити країну. Бун виїхав до Франції, де жив у вигнанні біля Бордо до 1829 року, коли йому було дозволено повернутися до Бразилії. Але будучи знову заарештованим 1833 супротивниками Педру I, він відійшов від політики і провів решту життя у відставці в Нітерої. Петаліт, матеріал, що містить літій, був винайдений ним наприкінці 1700-х років під час подорожі до Швеції. (uk)
- Жозе Бонифасиу ди Андрада-и-Силва (порт. José Bonifácio de Andrada e Silva; 13 июня 1763[…], Сантус, колонии Португалии — 6 апреля 1838[…], Нитерой, Рио-де-Жанейро) — бразильский государственный деятель, учёный-естествоиспытатель, геолог, поэт, педагог, революционер. Один из отцов бразильской государственности, изначально сторонник, затем ярый противник, а затем снова сторонник императора Педру I. В качестве натуралиста известен открытием четырёх новых минералов. Масон, член и великий магистр ложи. (ru)
- 若澤·博尼法西奧·德·安德拉達（葡萄牙語：José Bonifácio de Andrada e Silva 1763年6月13日－1838年4月6日）巴西政治家、博物学家、矿物学家、教授、诗人，生于葡萄牙帝国桑托斯，对巴西独立产生至关重要的影响，他支持公共教育，主张废除奴隶制，主张建立新都，曾发现四种新矿物。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- جوزيه بونيفاسيو دي أندرادا إي سيلفا (بالبرتغالية José Bonifácio de Andrada e Silva) ولد في 13 يونيو 1763 وتوفي في 6 أبريل 1838، كان رجل دولة وعالم تعدين برازيلي. (ar)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (13. června 1763 – 6. dubna 1838) byl brazilský přírodovědec, politik, pedagog a básník. Patřil k nejdůležitějším podporovatelům brazilské nezávislosti. Prosazoval veřejné vzdělání a bojoval proti otroctví. Jako přírodovědec má zásluhu na objevu čtyř nových minerálů, nazván je po něm andradit. (cs)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (auch … Andrade …; * 13. Juni 1763 in Santos; † 6. April 1838 in Niterói) war ein brasilianischer Mineraloge und Staatsmann. (de)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (Portuguese pronunciation: [ʒuˈzɛ boniˈfasju dʒi ɐ̃ˈdɾadɐ i ˈsiwvɐ]; 13 June 1763 – 6 April 1838) was a Brazilian statesman, naturalist, mineralist, professor and poet, born in Santos, São Paulo, then part of the Portuguese Empire. He was one of the most important mentors of Brazilian independence, and his actions were decisive for the success of Emperor Pedro I. He supported public education, was an abolitionist and suggested that a new national capital be created in Brazil's underdeveloped interior (effected over a century later as Brasília). His career as naturalist was marked by the discovery of four new minerals. (en)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (Santos, SP, 13 juin 1763 - Niterói, 6 avril 1838), connu aussi comme le « Patriarche de l'Indépendance » fut un naturaliste, un homme d'État et un franc-maçon brésilien (fr)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (13 Juni 1763 – 6 April 1838) adalah seorang negarawan, naturalis, profesor dan penyair Brasil, yang lahir di Santos, São Paulo, yang pada waktu itu merupakan bagian dari Kekaisaran Portugis. Ia adalah salah satu mentor paling penting dari kemerdekaan Brasil, dan aksi-aksinya untuk mensukseskan Kaisar Pedro I. (in)
- ジョゼ・ボニファチオ・デ・アンドラダ・エ・シルヴァ（José Bonifácio de Andrada e Silva, 1763年6月13日 - 1838年4月6日）は、ブラジルの政治家、博物学者、教授、詩人である。かつてポルトガル海上帝国の一部であったブラジル植民地（のちのブラジル帝国）のサンパウロ州サントス出身である。彼はブラジル独立にもっとも重要なmentorらの一人であり、彼の行動はペドロ1世の即位に決定的な役割を果たした。彼は公教育を支援し、奴隷廃止論者であり、新しいブラジルの首都を発展の遅れた内陸に建設することを示唆していた（これはのちに首都ブラジリアとして実現する）。彼の博物学者としての功績には新しい鉱物の発見がある。 (ja)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (1763 – 1838) è stato un patriota e statista brasiliano, conosciuto come Il patriarca dell'indipendenza, fu tutore di Pietro II (1831) e reggente fino al 1834. Fu inoltre metallurgo, chimico e massone. (it)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (ur. 13 czerwca 1763 w Santos, zm. 6 kwietnia 1838 w Niterói) – brazylijski uczony, polityk i pisarz. Odegrał kluczową rolę w uzyskaniu niepodległości przez Brazylię w 1822. Nazywany przez Brazylijczyków "Patriarchą Niepodległości". (pl)
- Жозе Бонифасиу ди Андрада-и-Силва (порт. José Bonifácio de Andrada e Silva; 13 июня 1763[…], Сантус, колонии Португалии — 6 апреля 1838[…], Нитерой, Рио-де-Жанейро) — бразильский государственный деятель, учёный-естествоиспытатель, геолог, поэт, педагог, революционер. Один из отцов бразильской государственности, изначально сторонник, затем ярый противник, а затем снова сторонник императора Педру I. В качестве натуралиста известен открытием четырёх новых минералов. Масон, член и великий магистр ложи. (ru)
- 若澤·博尼法西奧·德·安德拉達（葡萄牙語：José Bonifácio de Andrada e Silva 1763年6月13日－1838年4月6日）巴西政治家、博物学家、矿物学家、教授、诗人，生于葡萄牙帝国桑托斯，对巴西独立产生至关重要的影响，他支持公共教育，主张废除奴隶制，主张建立新都，曾发现四种新矿物。 (zh)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (Santos, 13 de juny de 1763 - Niterói, 6 d'abril de 1838) va ser un naturalista, estadista, poeta i polític brasiler. És conegut per l'epítet de "Patriarca de la Independència". Va descobrir i va descriure quatre minerals, incloent-hi la petalita, en la qual posteriorment es va descobrír l'element liti. (ca)
- José Bonifácio de ANDRADA e SILVA [ĵoZE boniFAsjŭ djanDRAdaj SILva], alinomata Patriarko de Sendependo (naskiĝis en Santos, Brazilo la 13-an de junio 1763, mortis en , Rio-de-Ĵanejrio la 6-an de aprilo 1838) estis naturalisto kaj politikisto brazila. En 1777 li iris al San-Paŭlo, lernis gramatikon, retorikon kaj filozofion. En 1780 li vojaĝis al Portugalio por studi en Universitato de Coimbra "Natura Filozofio" kaj "Eklezia Juro", en kiuj diplomitiĝis en 1787 kaj 1788. Dum la Duoninsula Milito eniris la portugalan armeon kaj batalis kontraŭ Napoléon Bonaparte kiel kolonel-leŭtenanto. (eo)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (Santos, 13 de junio de 1763 - Niterói, 6 de abril de 1838) fue un naturalista, estadista, poeta y político brasileño. Es conocido por el epíteto de "Patriarca de la Independencia". Descubrió y describió cuatro minerales, incluida la muy importante petalita, en la cual posteriormente se descubriera el elemento litio. (es)
- José Bonifácio de Andrada e Silva (Santos, 13 de junho de 1763 – Niterói, 6 de abril de 1838) foi um naturalista, estadista e poeta brasileiro, conhecido pelo epíteto de Patriarca da Independência por seu papel decisivo na Independência do Brasil. Em 11 de janeiro de 2018, foi declarado oficialmente Patrono da Independência do Brasil. Além de sua atuação política, teve uma destacada carreira como naturalista, notadamente no campo da mineralogia, tendo recebido reconhecimento internacional ainda em vida. Descobriu quatro minerais, incluindo a petalita, que mais tarde permitiria a descoberta do elemento lítio, e a andradita, batizada em sua homenagem. (pt)
- José Bonifácio de Andrada e Silva, född 13 juni 1763 i Santos, delstaten São Paulo, död 6 april 1838 i Niterói, delstaten Rio de Janeiro, var en brasiliansk statsman, mineralog och poet. Han var bror till och och farbror till och . Förutom vetenskapliga avhandlingar och politiska uppsatser utgav de Andrada Poesias d’Americo elyseo (1815), genom vilka han vann rykte som en av Brasiliens bästa skalder. Han invaldes som ledamot av Kungliga Vetenskapsakademien 1797. Wikimedia Commons har media relaterad till José Bonifácio de Andrada e Silva. (sv)
- Жозе де Андраде (порт. José Bonifácio de Andrade e Silva; 13 червня 1763 — 6 квітня 1838) — бразильський державний діяч і натураліст, народився у Сантусі (штат Сан-Паулу). У 1800 він був призначеним професором геології в Коїмбрі, і скоро після цього — генеральним інспектором шахт Португалії. В 1812 він був зробленим вічним секретарем Лісабонської Академії. Повернувшись до Бразилії в 1819 році, він примушував Педру I відмовитися виконувати наказ Лісабонського суду про повернення до Португалії, і був призначений одним з його міністрів в 1821. Коли була оголошена , Андрада став міністром внутрішніх і закордонних справ, це призначення було підтверджене Загальними Зборами, але через свої надто демократичні принципи він був звільнений з посади у липні 1823. (uk)
|
