| dbo:abstract
|
- Josephoartigasia je vyhynulý rod hlodavců z čeledi pakaranovitých, který žil před čtyřmi až dvěma miliony let v Jižní Americe. Byl obyvatelem zaplavovaných travnatých plání, živil se výhradně rostlinnou stravou. (cs)
- Josephoartigasia is an extinct genus of enormous dinomyid rodent from the Early Pliocene to Early Pleistocene of Uruguay. The only living member of Dinomyidae is the pacarana. Josephoartigasia is named after Uruguayan national hero José Artigas. It contains two species: J. magna described in 1966 by a left mandible, and J. monesi described in 2008 by a practically complete skull. Both are reported from the San José Member of the by the along the shores of Kiyú beach. The skull of J. monesi measures 53 cm (1 ft 9 in), similar to a beef cow skull, equating to a full body length of 262.8 cm (8 ft 7 in)—though this is likely an overestimate—and a weight of about 480–500 kg (1,060–1,100 lb). This makes J. monesi the biggest rodent ever discovered. It was much larger than J. magna or the largest living rodent the capybara which averages 60 kg (130 lb). J. monesi also had a massive bite force of approximately 1,400 N (310 lbf) at the incisors (on par with large carnivores) and 5,000 N (1,100 lbf) at the third molar (rivaling large crocodilians). Its skull was heavily reinforced to withstand high stresses far exceeding what bite force alone could exert, so it could have been using its teeth to crack nuts, excavate large burrows, dig up roots, or self defense against predators. Josephoartigasia lived in a forested estuarine environment, alongside toxodontids, ground sloths, glyptodonts, scimitar-toothed cats, terror birds, and thylacosmilids. Like other giant extinct rodents, Josephoartigasia predominantly ate C3 plants, such as leaves or fruits, though the extreme bite force of J. monesi would have permitted it to consume a wide variety of different plants if necessary. (en)
- Josephoartigasia es un género extinto de roedores histricomorfos de la familia Dinomyidae. Eran roedores gigantes que vivieron en el Plioceno temprano a tardío, hace entre cuatro a dos millones de años en lo que hoy es Uruguay. (es)
- Josephoartigasia est un genre éteint de Dinomyidae proche du pacarana et du capibara actuels. C'est le genre le plus grand de l'ordre des rongeurs. Josephoartigasia vivait en Uruguay au cours du Pliocène il y a environ 4 à 2 millions d'années. (fr)
- Josephoartigasia é um gênero extinto de roedores da família Dinomyidae, do Plioceno. O gênero inclui o maior roedor até então conhecido, Josephoartigasia monesi. (pt)
- Josephoartigasia – wymarły, jeden z największych dotychczas poznanych przedstawicieli rzędu gryzoni, wielkością i trybem życia podobny do dzisiejszych hipopotamów, żyjący w okresie od 4 do 2 mln lat temu na terenie dzisiejszej Ameryki Południowej. Jego skamieniałą czaszkę w pękniętym głazie na plaży Kiyu nad rzeką La Plata w Urugwaju odkrył w 1987 roku archeolog amator. Badania naukowe skamieniałej czaszki w 1990 rozpoczęła dwójka naukowców: Dr Andres Riderknecht z Narodowego Muzeum Historii Naturalnej i dr Rudemar Ernesto Blanco z Instytutu Fizyki w Montevideo. Wstępne analizy wykazały, że należała ona do nieznanego do tej pory gatunku gryzoni, któremu badacze nadali nazwę Josephoartigasia monesi od nazwiska Álvaro Monesa, wybitnego znawcy prehistorycznych zwierząt obu Ameryk. Wykonana analiza porównawcza skamieniałej czaszki i szkieletów współcześnie żyjących gryzoni na terenie Ameryki Południowej wykazała jego największe podobieństwo do dzisiejszych pakaran, których dorosłe osobniki osiągają ok. 80 cm długości. Analiza pozwala przypuszczać, że odkryte zwierzę było brodzącym w wodzie roślinożercą, mierzącym ok. trzy metry długości (od nosa do nasady ogona) i 1,5 metra wysokości, o wadze ok. 1 tony. Pomiary czaszki wykazały również, że w porównaniu do dzisiejszych gryzoni Josephoartigasia monesi posiadał niezwykle długie siekacze, co nasuwa przypuszczenie, że zwierzęciu nieprzystosowanemu przez naturę do szybkiej ucieczki mogły one służyć do obrony przed drapieżnikami. (pl)
- Josephoartigasia — викопний рід гризунів родини Пакаранові (Dinomyidae). Існував у пліоцені у Південній Америці Рід названий на честь уругвайського політичного діяча Хосе Гервасіо Артіґаса. Рід містить два види, що нагадують величезних пакаран розміром з корову. Josephoartigasia monesi є найбільшим гризуном, що коли-небудь існував, та важив понад тонну. Josephoartigasia magna була дещо дрібнішою. Ці гризуни займали нішу великих травоїдних ссавців, коли ті були відсутні у Південній Америці. (uk)
- Josephoartigasia (лат.) — вымерший род южноамериканских грызунов, живших с раннего по поздний плиоцен. Название — в честь Хосе Хервасио Артигаса, национального героя Уругвая, где были найдены фоссилии Josephoartigasia. К этому роду относились крупнейшие из известных науке вымерших грызунов: достигавшая размеров бизона Josephoartigasia monesi и более мелкая . Эти звери занимали в Южной Америке экологическую нишу крупных травоядных в те времена, когда этот континент был изолирован от Северной Америки. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Josephoartigasia je vyhynulý rod hlodavců z čeledi pakaranovitých, který žil před čtyřmi až dvěma miliony let v Jižní Americe. Byl obyvatelem zaplavovaných travnatých plání, živil se výhradně rostlinnou stravou. (cs)
- Josephoartigasia es un género extinto de roedores histricomorfos de la familia Dinomyidae. Eran roedores gigantes que vivieron en el Plioceno temprano a tardío, hace entre cuatro a dos millones de años en lo que hoy es Uruguay. (es)
- Josephoartigasia est un genre éteint de Dinomyidae proche du pacarana et du capibara actuels. C'est le genre le plus grand de l'ordre des rongeurs. Josephoartigasia vivait en Uruguay au cours du Pliocène il y a environ 4 à 2 millions d'années. (fr)
- Josephoartigasia é um gênero extinto de roedores da família Dinomyidae, do Plioceno. O gênero inclui o maior roedor até então conhecido, Josephoartigasia monesi. (pt)
- Josephoartigasia — викопний рід гризунів родини Пакаранові (Dinomyidae). Існував у пліоцені у Південній Америці Рід названий на честь уругвайського політичного діяча Хосе Гервасіо Артіґаса. Рід містить два види, що нагадують величезних пакаран розміром з корову. Josephoartigasia monesi є найбільшим гризуном, що коли-небудь існував, та важив понад тонну. Josephoartigasia magna була дещо дрібнішою. Ці гризуни займали нішу великих травоїдних ссавців, коли ті були відсутні у Південній Америці. (uk)
- Josephoartigasia (лат.) — вымерший род южноамериканских грызунов, живших с раннего по поздний плиоцен. Название — в честь Хосе Хервасио Артигаса, национального героя Уругвая, где были найдены фоссилии Josephoartigasia. К этому роду относились крупнейшие из известных науке вымерших грызунов: достигавшая размеров бизона Josephoartigasia monesi и более мелкая . Эти звери занимали в Южной Америке экологическую нишу крупных травоядных в те времена, когда этот континент был изолирован от Северной Америки. (ru)
- Josephoartigasia is an extinct genus of enormous dinomyid rodent from the Early Pliocene to Early Pleistocene of Uruguay. The only living member of Dinomyidae is the pacarana. Josephoartigasia is named after Uruguayan national hero José Artigas. It contains two species: J. magna described in 1966 by a left mandible, and J. monesi described in 2008 by a practically complete skull. Both are reported from the San José Member of the by the along the shores of Kiyú beach. (en)
- Josephoartigasia – wymarły, jeden z największych dotychczas poznanych przedstawicieli rzędu gryzoni, wielkością i trybem życia podobny do dzisiejszych hipopotamów, żyjący w okresie od 4 do 2 mln lat temu na terenie dzisiejszej Ameryki Południowej. Jego skamieniałą czaszkę w pękniętym głazie na plaży Kiyu nad rzeką La Plata w Urugwaju odkrył w 1987 roku archeolog amator. (pl)
|
