| dbo:abstract
|
- جان الثاني من أفيسنيس (1247 – 22 أغسطس 1304) كان كونت هينو، كونت هولندا، وكونت زيلند. (ar)
- Joan I d'Hainaut (circa 1248) - Valenciennes, 22 d'agost de 1304) va ser comte d'Hainaut des 1280 a 1304 i comte d'Holanda (Joan II d'Holanda) des 1299 a 1304. Era fill de Joan I, comte d'Holanda, i d'Adelaida d'Holanda. (ca)
- Jan II. Holandský (1247 – 22. srpna 1304, Valenciennes), hrabě z Henegavy, Holandska a Zeelandu. (cs)
- Ο Ιωάννης Β΄ του Αινώ (Jan II van Avesnes, 1247 – 22 Αυγούστου 1304), κόμης του Αινώ (1280 - 1304) και της Ολλανδίας (1299 - 1304) μέλος του Οίκου του Αβέν ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Ιωάννη Α΄ του Αινώ και της Αδελαΐδας, κόρης του Φλόρις Δ΄ κόμη της Ολλανδίας. (el)
- Johann von Avesnes (* 1248; † 22. August 1304 in Valenciennes) war als Johann II. (Jean II.) von 1280 bis 1304 Graf von Hennegau und ebenfalls als Johann II. (Jan II.) von 1299 bis 1304 Graf von Holland. Er war der Sohn von Johann von Avesnes (1218–1257) und Adelheid von Holland. Seine Großmutter war die Gräfin Margarete II. von Flandern und Hennegau. Er war neun Jahre alt, als sein Vater starb. In einigen Dokumenten wird er danach als Damoisel de Hainaut oder Héritier de Hainaut bezeichnet, entsprechend dem Ergebnis des Flämischen Erbfolgekriegs, der ihm als Nachkommen aus Margarethes erster Ehe die Grafschaft Hennegau zusprach. Unzufrieden mit seinem Anteil bereitete er sich darauf vor, die Teilung in erneutem Kampf gegen das Haus Dampierre zu revidieren, während er gleichzeitig darauf wartete, das Erbe in Hennegau antreten zu können. Am 24. September 1272 verbündete er sich mit seinem 18-jährigen Vetter Florens V. von Holland, am 29. Mai 1275 erlangte er die Unterstützung des Königs Rudolf von Habsburg. Am 13. Januar 1277 schließlich sicherte ihm Rudolf die Nachfolge in Holland zu, sollte Florens ohne Nachkommen sterben. Als seine Großmutter 1280 starb, konnte er die Regierung in Hennegau antreten, während sein Onkel Guido von Dampierre gemäß dem Schiedsspruch von 1246 Flandern erbte – der Krieg zwischen den beiden brach erwartungsgemäß aus, und endete 1287, ohne dass sich an der Situation etwas geändert hätte. Johann versuchte, seine Grafschaft um weitere Gebiete zu vergrößern, wozu er seine Vasallen unter Druck setzte, um von ihnen die benötigten finanziellen Mittel zu erhalten, die sie wiederum an Kirchengut, insbesondere Klöstern schadlos hielten, bis der Bischof von Cambrai – seit 1286 war dies sein eigener Bruder – ihn mit einem Interdikt belegte. Zudem befand er sich in einer Auseinandersetzung mit den Bürgern von Valenciennes, die von ihm die Fortführung ihrer Privilegien verlangten, und die sich 1290 unter den Schutz des französischen Königs Philipp IV. und Guido von Dampierres stellten. Erst als nach sieben Jahren der König und der Graf von Flandern aneinandergerieten, entspannte sich die Situation: Philipp IV. verständigte sich mit Johann, anerkannte dessen Besitz von Valenciennes, das wiederum von Johann Pardon erhielt. Als Florens V. von Holland am 27. Juli 1296 ermordet wurde, folgte ihm sein zwölfjähriger Sohn Johann I., der als in England erzogener Schwiegersohn des Königs Eduard I. bald zum Spielball der Engländer wurde. Die Holländer riefen daraufhin Johann von Avesnes gegen diesen „machtlosen und schwachsinnigen Kümmerling“ zu Hilfe. Der Graf von Hennegau hob Truppen aus und zog mit ihnen nach Holland, wo der Regent Wolfhart I. von Borsselen am 30. August 1299 ermordet worden war, und übernahm selbst die Regentschaft. Johann I. starb am 10. November 1299, offiziell an Dysenterie, Gerüchten zufolge eines unnatürlichen Todes. Johann von Avesnes wurde sein Nachfolger in Holland, Seeland und Friesland, und seine erste Amtshandlung bestand darin, die Mörder seines Vetters Florens zu verfolgen: Jan von Cuick, Jan von Heusden, Gijsbert Amstel, Herman Woerden und Gerhard von Velsen. Probleme ergaben sich in Seeland, dessen Adel, vom Grafen von Flandern aufgestachelt, unter der Führung von Jan von Renesse gegen Johann von Avesnes erhob, aber von dessen gleichnamigen Sohn, genannt „Jean sans Merci“, dem Grafen von Ostervant, der die Regierung in Seeland übernahm, geschlagen wurde. (de)
- John II (1247 – 22 August 1304) was Count of Hainaut, Holland, and Zeeland. (en)
- Juan I de Henao, o Juan II de Avesnes , nacido hacia 1248, muerto en Valenciennes l el 22 de agosto de 1304, fue conde de Henao (Juan I, 1280-1304) y de Holanda (Juan II, 1299-1304). Era hijo de Juan I de Avesnes y de .Insatisfecho por el resultado de las guerras de Sucesión de Flandes y de Henao, se preparó para tomarse la revancha sobre los Dampierre a la espera de heredar Henao. El 4 de septiembre de 1272, acuerda una alianza con su primo Florencio V de Holanda. El 29 de mayo de 1275 obtiene el apoyo del emperador Rodolfo I de Habsburgo, quien le confirma como heredero de Holanda, si Florencio muere sin descendencia. A la muerte de su abuela paterna, Margarita II de Flandes condesa de Flandes y de Henao, heredó el condado de Henao, mientras que su tío Guido de Dampierre heredó el condado de Flandes, de acuerdo con el arbitraje de 1246 de San Luis. Pronto se inició una guerra entre Juan de Avesnes y Guido de Dampierre y aunque duró hasta 1287 no supuso cambio alguno en la situación de los condados. Juan de Avesnes se propuso adquirir otros territorios e incorporarlos a su condado. Para ello exprimió a sus vasallos para conseguir los recursos necesarios. En principio trató de obtenerlos sobre las abadías lo que le acarreó que el obispo de Cambrai, , pronunciara un entredicho contra el condado. En 1290, entró en lucha con los habitantes de Valenciennes, que le reclamaron que mantuviera sus privilegios. Para conseguirlo, los de Valenciennes buscaron la protección de Felipe IV el Hermoso y de Guido de Dampierre. Al cabo de siete años de guerra, el rey de Francia y el conde de Flandes se pelean y Felipe el Hermoso aproxima posiciones con Juan de Avesnes y le reconoce la posesión de Valenciennes, a la que el conde de Henao concede su perdón. (es)
- Jean Ier de Hainaut, né Jean II d'Avesnes vers 1248, mort à Valenciennes le 22 août 1304, fut comte de Hainaut (Jean Ier, 1280-1304), de Hollande (Jean II, 1299-1304). Il était fils de Jean Ier d'Avesnes et d’Adélaïde de Hollande. (fr)
- Giovanni I di Hainaut (1247 – Valenciennes, 22 agosto 1304) fu Conte di Hainaut, dal 1280 e conte d'Olanda e di Zelanda (Giovanni II), dal 1299 alla sua morte. (it)
- ジャン2世（Jean II, 1247年 - 1304年8月22日）は、エノー伯（在位：1280年 - 1304年）。後に母の縁でホラント伯、領も獲得した（在位：1299年 - 1304年）。父はエノー伯ジャン1世、母はホラント伯フロリス4世の娘アーデルハイト。 (ja)
- Jan II van Avesnes (1247 - Valenciennes, 22 augustus 1304), was als Jan I van Avesnes graaf van Henegouwen van 1280 tot 1304 en als Jan II van Avesnes graaf van Holland en Zeeland van 1299 tot 1304. Jan was de oudste zoon van Jan van Avesnes (zoon van Margaretha van Constantinopel) en Aleid van Holland (dochter van graaf Floris IV van Holland). Zijn vader Jan en zijn grootmoeder Margaretha hadden een lange strijd gevoerd over de verdeling van de goederen van Margaretha. Daaruit volgde dat vader Jan Henegouwen zou erven, maar omdat hij voor Margaretha overleed, ging dit recht over op Jan II. Jan II sloot voor alle zekerheid in 1272 een verbond met zijn neef Floris V van Holland tegen Margaretha. Daarmee werd het verbond van hun vaders voortgezet. Koning Rudolf van het Heilige Roomse Rijk, erkende Jans rechten in 1275. In 1277 wees Rudolf Jan bovendien aan als erfgenaam van Floris, indien die kinderloos zou overlijden. In februari 1280 volgde hij Margaretha op in Henegouwen, die het graafschap Vlaanderen reeds in 1278 had afgestaan aan haar zoon uit haar tweede huwelijk, Gwijde van Dampierre. Jan I hervatte meteen de strijd van zijn vader om Rijks-Vlaanderen. Om de oorlog te financieren hief hij hoge belastingen en nam hij ook kerkelijke bezittingen in beslag. De stad Valencijn kwam daarom in opstand tegen Jan. Zijn eigen broer, , bisschop van Kamerijk, bestrafte Jan door een interdict over Henegouwen uit te spreken. Jan moest de oorlog tegen Vlaanderen daardoor beëindigen, zonder dat een van de partijen de overwinning had behaald. Valencijn stelde zich echter onder de bescherming van koning Filips IV van Frankrijk. In 1295 kwam het tot besprekingen tussen Jan, Filips en Floris over een gezamenlijke aanpak van Vlaanderen. Deze politiek werd echter verstoord toen Floris in 1296 werd vermoord. Filips en Jan kwamen in 1296 wel tot een regeling met Valencijn, waardoor Jan het gezag over de stad weer terug kon krijgen. Toen op 1 augustus 1299 Wolfert I van Borselen, regent van Holland en schoonzoon van Jan, werd vermoord, riepen Dordrecht en de andere steden van Holland Jan te hulp. Het zal een onbewijsbaar vermoeden blijven dat achter deze daad Henegouwse agenten zaten. Jan kocht de loyaliteit van Dordrecht met de verlening van het stapelrecht. Hij nam de regering in handen en werd op 27 oktober officieel door de vijftienjarige graaf Jan I van Holland tot "ruwaard" benoemd voor de duur van vijf jaar. Twee weken later stierf de jonge graaf, officieel aan dysenterie, maar er deden natuurlijk ook kwade geruchten de ronde. Jan was zijn erfgenaam en werd in 1299 graaf van Holland. Voortaan was Holland in een personele unie met Henegouwen verenigd. De Duitse koning Albrecht I meende zich met de opvolging te moeten bemoeien: hij riep de onderdanen van de graaf op hun trouw aan Jan op te zeggen. Hij ging daarvoor naar Nijmegen, maar toen daar een Hollands leger naderde, zette hij zich op sienen peerde ende reet te lande, al dat hi mochte (augustus 1300). Omdat Filips grote delen van Vlaanderen had bezet, kon Jan in 1301 eenvoudig de Vlaamsgezinde adelsfractie in Zeeland onderwerpen. Ook kon hij in dat jaar zonder problemen zijn broer Gwijde van Avesnes tot bisschop van Utrecht laten benoemen, maar na de Guldensporenslag had Vlaanderen weer het initiatief. In 1303 viel een Vlaams leger Zeeland binnen en in maart 1304 versloegen de Vlamingen onder Gwijde van Namen Jans zoon Willem op Duiveland. Bisschop Gwijde van Utrecht werd gevangengenomen en in Utrecht volgde een anti-Hollandse reactie. Holland en Zeeland zelf vielen grotendeels in handen van Gwijde van Namen of van Jan II van Brabant, die zich bij de aanvallers had gevoegd. Diezelfde zomer keerden de kansen. Op 11 augustus werd Gwijde van Namen definitief verslagen in de Slag bij Zierikzee door een Hollands-Franse vloot onder leiding van Reinier Grimaldi. Toen Jan overleed was zijn gezag in Holland en Zeeland vrijwel geheel hersteld. (nl)
- Jan II z Avesnes (ur. ok. 1248, zm. 22 sierpnia lub we wrześniu 1304) – hrabia Hainaut jako Jan I od 1280 oraz hrabia Holandii i Zelandii jako Jan II od 1299, pochodzący z dynastii z Avesnes. (pl)
- Johan II av Holland, född 1247, död 1304, var regerande greve av Hainaut 1280-1304 och Holland 1299-1304. (sv)
- Жан II д’Авен (фр. Jean II d’Avesnes, нем. Johann II. von Avesnes, нидерл. Jan II van Avesnes; 1247 — 22 августа 1304) — граф Эно (Геннегау) (Иоганн I) с 1280, граф Голландии и Зеландии с 1299 (Ян II), сын Жана I д’Авен и Алейды Голландской. (ru)
- 若望一世（法語：Jean Ier de Hainaut，1248年—1304年8月22日），埃諾伯爵，1280年至1304年在位。 1299年，荷蘭伯爵揚一世去世，若望一世透過母親的血統繼承荷蘭伯國，稱揚二世。 (zh)
- Жан II д'Авен (фр. Jean II d’Avesnes; 1247 — 22 серпня 1304) — граф Ено в 1280—1304 роках (як Жан I), граф Голландії і Зеландії в 1299—1304 роках (як Ян II). Порядковий номер рахується за родом . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- جان الثاني من أفيسنيس (1247 – 22 أغسطس 1304) كان كونت هينو، كونت هولندا، وكونت زيلند. (ar)
- Joan I d'Hainaut (circa 1248) - Valenciennes, 22 d'agost de 1304) va ser comte d'Hainaut des 1280 a 1304 i comte d'Holanda (Joan II d'Holanda) des 1299 a 1304. Era fill de Joan I, comte d'Holanda, i d'Adelaida d'Holanda. (ca)
- Jan II. Holandský (1247 – 22. srpna 1304, Valenciennes), hrabě z Henegavy, Holandska a Zeelandu. (cs)
- Ο Ιωάννης Β΄ του Αινώ (Jan II van Avesnes, 1247 – 22 Αυγούστου 1304), κόμης του Αινώ (1280 - 1304) και της Ολλανδίας (1299 - 1304) μέλος του Οίκου του Αβέν ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Ιωάννη Α΄ του Αινώ και της Αδελαΐδας, κόρης του Φλόρις Δ΄ κόμη της Ολλανδίας. (el)
- John II (1247 – 22 August 1304) was Count of Hainaut, Holland, and Zeeland. (en)
- Jean Ier de Hainaut, né Jean II d'Avesnes vers 1248, mort à Valenciennes le 22 août 1304, fut comte de Hainaut (Jean Ier, 1280-1304), de Hollande (Jean II, 1299-1304). Il était fils de Jean Ier d'Avesnes et d’Adélaïde de Hollande. (fr)
- Giovanni I di Hainaut (1247 – Valenciennes, 22 agosto 1304) fu Conte di Hainaut, dal 1280 e conte d'Olanda e di Zelanda (Giovanni II), dal 1299 alla sua morte. (it)
- ジャン2世（Jean II, 1247年 - 1304年8月22日）は、エノー伯（在位：1280年 - 1304年）。後に母の縁でホラント伯、領も獲得した（在位：1299年 - 1304年）。父はエノー伯ジャン1世、母はホラント伯フロリス4世の娘アーデルハイト。 (ja)
- Jan II z Avesnes (ur. ok. 1248, zm. 22 sierpnia lub we wrześniu 1304) – hrabia Hainaut jako Jan I od 1280 oraz hrabia Holandii i Zelandii jako Jan II od 1299, pochodzący z dynastii z Avesnes. (pl)
- Johan II av Holland, född 1247, död 1304, var regerande greve av Hainaut 1280-1304 och Holland 1299-1304. (sv)
- Жан II д’Авен (фр. Jean II d’Avesnes, нем. Johann II. von Avesnes, нидерл. Jan II van Avesnes; 1247 — 22 августа 1304) — граф Эно (Геннегау) (Иоганн I) с 1280, граф Голландии и Зеландии с 1299 (Ян II), сын Жана I д’Авен и Алейды Голландской. (ru)
- 若望一世（法語：Jean Ier de Hainaut，1248年—1304年8月22日），埃諾伯爵，1280年至1304年在位。 1299年，荷蘭伯爵揚一世去世，若望一世透過母親的血統繼承荷蘭伯國，稱揚二世。 (zh)
- Жан II д'Авен (фр. Jean II d’Avesnes; 1247 — 22 серпня 1304) — граф Ено в 1280—1304 роках (як Жан I), граф Голландії і Зеландії в 1299—1304 роках (як Ян II). Порядковий номер рахується за родом . (uk)
- Johann von Avesnes (* 1248; † 22. August 1304 in Valenciennes) war als Johann II. (Jean II.) von 1280 bis 1304 Graf von Hennegau und ebenfalls als Johann II. (Jan II.) von 1299 bis 1304 Graf von Holland. Er war der Sohn von Johann von Avesnes (1218–1257) und Adelheid von Holland. Seine Großmutter war die Gräfin Margarete II. von Flandern und Hennegau. (de)
- Juan I de Henao, o Juan II de Avesnes , nacido hacia 1248, muerto en Valenciennes l el 22 de agosto de 1304, fue conde de Henao (Juan I, 1280-1304) y de Holanda (Juan II, 1299-1304). Era hijo de Juan I de Avesnes y de .Insatisfecho por el resultado de las guerras de Sucesión de Flandes y de Henao, se preparó para tomarse la revancha sobre los Dampierre a la espera de heredar Henao. El 4 de septiembre de 1272, acuerda una alianza con su primo Florencio V de Holanda. El 29 de mayo de 1275 obtiene el apoyo del emperador Rodolfo I de Habsburgo, quien le confirma como heredero de Holanda, si Florencio muere sin descendencia. (es)
- Jan II van Avesnes (1247 - Valenciennes, 22 augustus 1304), was als Jan I van Avesnes graaf van Henegouwen van 1280 tot 1304 en als Jan II van Avesnes graaf van Holland en Zeeland van 1299 tot 1304. Jan was de oudste zoon van Jan van Avesnes (zoon van Margaretha van Constantinopel) en Aleid van Holland (dochter van graaf Floris IV van Holland). Zijn vader Jan en zijn grootmoeder Margaretha hadden een lange strijd gevoerd over de verdeling van de goederen van Margaretha. Daaruit volgde dat vader Jan Henegouwen zou erven, maar omdat hij voor Margaretha overleed, ging dit recht over op Jan II. Jan II sloot voor alle zekerheid in 1272 een verbond met zijn neef Floris V van Holland tegen Margaretha. Daarmee werd het verbond van hun vaders voortgezet. Koning Rudolf van het Heilige Roomse Rijk, e (nl)
|
