| dbo:abstract
|
- ياكوب هاين (بالألمانية: Jakob von Heine) هو جراح وطبيب ألماني، ولد في 16 أبريل 1800 في Lauterbach في ألمانيا، وتوفي في 12 نوفمبر 1879 في شتوتغارت في ألمانيا. (ar)
- Jakob Heine, ab 1854 von Heine, (* 16. April 1800 in Lauterbach (Schwarzwald); † 12. November 1879 in Cannstatt) war ein deutscher Orthopäde. Er beschrieb 1838 die Poliomyelitis. (de)
- Jakob (or Jacob) Heine (April 16, 1800, Lauterbach, Black Forest, Germany – November 12, 1879, Cannstatt, Germany) was a German orthopaedist. He is most famous for his 1840 study into poliomyelitis, which was the first medical report on the disease, and the first time the illness was recognised as a clinical entity. Poliomyelitis is often known as Heine-Medin disease, after the work of Heine and Karl Oskar Medin. Heine studied classical languages and theology before turning to medicine, a decision influenced by his uncle, Johann Georg Heine, who owned an orthopaedic institute in Würzburg. He was awarded a doctorate in 1827. In the 1830s, Jakob Heine opened an orthopaedic institution in Cannstatt near Stuttgart and served as director there until 1865. In his institution patients from all over Europe were treated. Heine's special interests were scoliosis, clubfeet and paralysis of arms and legs. He also used washings and gymnastics as a therapy. One of the sons he had with his wife Henriette Ludovike Camerer (1807–1884, married in 1831) was Carl Wilhelm Heine (1838–1877), one of the most famous European surgeons of the 19th century. An honorary citizen of Cannstatt, Heine received the titles of Court counselor and Privy counselor, and was raised to the nobility with the Württembergian Order of the Crown. Heine was also honoured at Warm Springs, Georgia, USA, where his bronze bust can be found along with those of other polio experts and US president Franklin D. Roosevelt in the Polio Hall of Fame. (en)
- Jakob Heine, né à Lauterbach le 16 avril 1800 et mort à Cannstat le 12 novembre 1879, est un orthopédiste allemand renommé pour avoir identifié en 1840 le premier cas reconnu de poliomyélite. Cette maladie portera son nom associé à celui de Karl Oskar Medin (maladie de Heine-Medin). (fr)
- Jakob Heine (ur. 16 kwietnia 1800 w Lauterbach, zm. 2 listopada 1879 w Cannstatt) – niemiecki lekarz, znany ze swych badań nad chorobą polio. Na cześć jego i Karla Medina choroba ta zwana jest także chorobą Heinego-Medina. Przed poświęceniem się medycynie Heine studiował języki klasyczne i teologię. Pod wpływem wuja – Johanna Georga Heinego, właściciela szpitala ortopedycznego w Würzburgu, Jakob poświęcił się medycynie. Po doktoracie, który otrzymał w roku 1827, Heine otworzył ambulatorium ortopedyczne w Cannstatt (koło Stuttgartu) i był jego dyrektorem do roku 1865, lecząc pacjentów z całej Europy. Heine poświęcił się przede wszystkim badaniu skoliozy, stopy końsko-szpotawej i porażenia kończyn. W leczeniu posługiwał się także kąpielami i gimnastyką. Z jego związku małżeńskiego z Henriette Ludovike Camerer (1807–1884), którą poślubił w roku 1831, urodził się Carl Wilhelm Heine (1838–1877) - znany chirurg XIX wieku. Brązowe popiersie Jakoba znajduje się w Warm Springs (Georgia) w Polio Hall of Fame pośród osób najbardziej związanych z chorobą Heinego-Medina, wśród których znajduje się także prezydent USA Franklin Delano Roosevelt. (pl)
- Jakob Heine (Lauterbach, 16 aprile 1800 – Cannstatt, 2 novembre 1879) è stato un medico tedesco, noto per i suoi studi relativi alla poliomielite, malattia che fu il primo a descrivere in un rapporto medico e che per primo riconobbe come entità nosologica. In onore suo e di Karl Oskar Medin essa è chiamata anche malattia di Heine-Medin. Busto bronzeo di Jakob Heine a Warm Springs Heine studiò lingue classiche e teologia, prima di dedicarsi alla medicina, una decisione influenzata dallo zio, , proprietario di un ospedale ortopedico a Würzburg. Dopo il dottorato, ottenuto nel 1827, aprì un ambulatorio ortopedico a Cannstatt, vicino a Stoccarda, e ne rimase il direttore fino al 1865, trattando pazienti provenienti da tutta Europa. Heine si dedicò soprattutto allo studio della scoliosi, del piede torto congenito e della paralisi degli arti. Utilizzò, in terapia, anche lavaggi e ginnastica. Dal suo matrimonio con Henriette Ludovike Camerer (1807–1884), sposata nel 1831, nacque Carl Wilhelm Heine (1838–1877), ritenuto uno dei più noti chirurghi del XIX secolo. Il suo busto bronzeo è presente a Warm Springs (Georgia) nella Polio Hall of Fame, tra le personalità più importanti legate alla poliomielite, tra cui il presidente degli Stati Uniti Franklin D. Roosevelt. (it)
- Jakob (ou Jacob) Heine (Lauterbach, Alemanha, 16 de abril de 1800 – Cannstatt, Alemanha, 12 de novembro de 1879) foi um ortopedista alemão. É notável pelo estudo da poliomielite que realizou em 1840, o primeiro relatório médico da doença, e a primeira vez que foi reconhecida como entidade clínica. A poliomelite é muitas vezes referida como "Doença de Heine-Medin", em função do trabalho de Heine e de Karl Oskar Medin. Sepultado no Uff-Kirchhof em Stuttgart. (pt)
- Jakob (von) Heine, född 16 april 1800 i Lauterbach, Schwarzwald, död 12 november 1879 i Cannstatt, var en tysk ortoped. Han var far till Carl Wilhelm von Heine. Heine studerade ortopedi hos farbrodern Johann Georg Heine, blev 1827 medicine doktor och ledde 1829-1865 i Cannstatt en ortopedisk anstalt, vilken inom kort vann stort anseende. Han var även verksam som vetenskaplig författare, bland annat beskrev han för första gången polio (som även kallats Heine-Medins sjukdom efter honom och Oskar Medin), Beobachtungen über Lähmungszustände der unteren Extremitäten (1840; andra upplagan, Spinale Kinderlähmung, 1860), samt om vissa slag av luxationer, Ueber spontane und congenitale Luxationen (1842). (sv)
|
| rdfs:comment
|
- ياكوب هاين (بالألمانية: Jakob von Heine) هو جراح وطبيب ألماني، ولد في 16 أبريل 1800 في Lauterbach في ألمانيا، وتوفي في 12 نوفمبر 1879 في شتوتغارت في ألمانيا. (ar)
- Jakob Heine, ab 1854 von Heine, (* 16. April 1800 in Lauterbach (Schwarzwald); † 12. November 1879 in Cannstatt) war ein deutscher Orthopäde. Er beschrieb 1838 die Poliomyelitis. (de)
- Jakob Heine, né à Lauterbach le 16 avril 1800 et mort à Cannstat le 12 novembre 1879, est un orthopédiste allemand renommé pour avoir identifié en 1840 le premier cas reconnu de poliomyélite. Cette maladie portera son nom associé à celui de Karl Oskar Medin (maladie de Heine-Medin). (fr)
- Jakob (ou Jacob) Heine (Lauterbach, Alemanha, 16 de abril de 1800 – Cannstatt, Alemanha, 12 de novembro de 1879) foi um ortopedista alemão. É notável pelo estudo da poliomielite que realizou em 1840, o primeiro relatório médico da doença, e a primeira vez que foi reconhecida como entidade clínica. A poliomelite é muitas vezes referida como "Doença de Heine-Medin", em função do trabalho de Heine e de Karl Oskar Medin. Sepultado no Uff-Kirchhof em Stuttgart. (pt)
- Jakob (von) Heine, född 16 april 1800 i Lauterbach, Schwarzwald, död 12 november 1879 i Cannstatt, var en tysk ortoped. Han var far till Carl Wilhelm von Heine. Heine studerade ortopedi hos farbrodern Johann Georg Heine, blev 1827 medicine doktor och ledde 1829-1865 i Cannstatt en ortopedisk anstalt, vilken inom kort vann stort anseende. Han var även verksam som vetenskaplig författare, bland annat beskrev han för första gången polio (som även kallats Heine-Medins sjukdom efter honom och Oskar Medin), Beobachtungen über Lähmungszustände der unteren Extremitäten (1840; andra upplagan, Spinale Kinderlähmung, 1860), samt om vissa slag av luxationer, Ueber spontane und congenitale Luxationen (1842). (sv)
- Jakob (or Jacob) Heine (April 16, 1800, Lauterbach, Black Forest, Germany – November 12, 1879, Cannstatt, Germany) was a German orthopaedist. He is most famous for his 1840 study into poliomyelitis, which was the first medical report on the disease, and the first time the illness was recognised as a clinical entity. Poliomyelitis is often known as Heine-Medin disease, after the work of Heine and Karl Oskar Medin. An honorary citizen of Cannstatt, Heine received the titles of Court counselor and Privy counselor, and was raised to the nobility with the Württembergian Order of the Crown. (en)
- Jakob Heine (Lauterbach, 16 aprile 1800 – Cannstatt, 2 novembre 1879) è stato un medico tedesco, noto per i suoi studi relativi alla poliomielite, malattia che fu il primo a descrivere in un rapporto medico e che per primo riconobbe come entità nosologica. In onore suo e di Karl Oskar Medin essa è chiamata anche malattia di Heine-Medin. Busto bronzeo di Jakob Heine a Warm Springs Heine si dedicò soprattutto allo studio della scoliosi, del piede torto congenito e della paralisi degli arti. Utilizzò, in terapia, anche lavaggi e ginnastica. (it)
- Jakob Heine (ur. 16 kwietnia 1800 w Lauterbach, zm. 2 listopada 1879 w Cannstatt) – niemiecki lekarz, znany ze swych badań nad chorobą polio. Na cześć jego i Karla Medina choroba ta zwana jest także chorobą Heinego-Medina. Heine poświęcił się przede wszystkim badaniu skoliozy, stopy końsko-szpotawej i porażenia kończyn. W leczeniu posługiwał się także kąpielami i gimnastyką. Z jego związku małżeńskiego z Henriette Ludovike Camerer (1807–1884), którą poślubił w roku 1831, urodził się Carl Wilhelm Heine (1838–1877) - znany chirurg XIX wieku. (pl)
|
