| dbo:abstract
|
- Stanko Vraz (vlastním jménem Jakob Fras, (30. června 1810, poblíž Ljutomeru – 24. května 1851, Záhřeb) byl významným chorvatským a slovinským spisovatelem romantického období, účastník ilyrského hnutí. (cs)
- Stanko Vraz, eigentlich Jakob Fras (* 30. Juni 1810 in (Scherowetz) in der Untersteiermark; † 24. Mai 1851 in Agram), war ein Dichter. Geboren als Slowene, studierte er in Graz und schrieb anfangs in seinem heimischen Dialekt, ging dann aber zum kroatischen Illyrismus über und wurde einer der feurigsten Vertreter desselben wie einer der besten Dichter in kroatischer Sprache. Nach seinem Tod wurde er auf dem Mirogoj-Friedhof in Zagreb beigesetzt. Es erschienen von ihm unter anderem:
* Djulabije (Liebeslieder, 1840)
* Gkasi iz dubrave žeravinske (1841)
* Guslie i tambura (1845) Auch gab er seit 1841 die illyrische Zeitschrift Kolo sowie eine wertvolle Sammlung von Volksliedern aus Steiermark, Krain, Kärnten etc. (Narodne pesme etc., Agram 1839) heraus. Seine gesammelten Werke erschienen mit dem Briefwechsel des Dichters in fünf Bänden (Agram 1863–77). (de)
- Stanko Vraz, también conocido como Jakob Frass fue un poeta croata y esloveno. Fue una de las figuras más importantes del movimiento Ilirio en Croacia. Fue el primer croata en dedicarse profesionalmente al oficio de escritor, escribió poemas, trabalenguas, compiló poemas tradicionales y tradujo al croata obras de otros países. En 1842 fundó con dos colaboradores Kolo, una de las primeras revistas literarias croatas, con cierto carácter de nacionalismo romántico.
* Datos: Q472123
* Multimedia: Stanko Vraz / Q472123 (es)
- Stanko Vraz (born Jakob Frass; 30 June 1810 – 20 May 1851) was a Slovenian-Croatian poet. He Slavicized his name to Stanko Vraz in 1836. (en)
- Stanko Vraz, ook Stanko Fras (Cerovec bij Ormož, 30 juni 1810 - Zagreb, 20 mei 1851) was een Sloveens en Kroatische etnoloog en dichter. Hij dichtte aanvankelijk in zijn eigen Stiermarkse dialect, later in het Kroatisch. Hij geldt als een grondlegger van de Kroatische poëzie. Vraz zette zich af tegen de vorming van een gestandaardiseerde Sloveense schrijftaal. Net als de Karinthische Slovenen Matija Majar en Urban Jarnik en de Kroaat hing Stanko Vraz het panslavistische aan, een Romantische theorie die alle Zuid-Slaven wilde samensmeden tot een volk en als aanloop daarop streefde naar de vorming van een gezamenlijke taal voor alle Slovenen, Kroaten, Serven en Bulgaren. Vraz en zijn medestanders waren afkomstig uit de kroonlanden Karinthië en Stiermarken, waar de Slovenen alleen in het zuiden een meerderheid vormen - in totaal vormden de Duitstaligen de meerderheid. Panslavistische ideeën waren voor Vraz c.s. dan ook een verdedigingsstrategie tegen de oprukkende germanisering. De tegenstanders van illyristische en aanverwante theorieën (en voorstanders van de vorming van een zelfstandige Sloveense standaardtaal) waren vooral te vinden in Krain, het enige kroonland waar de Slovenen de overgrote bevolkingsmeerderheid vormden. Met name France Prešeren verzette zich tegen de opvattingen van Vraz. De discussie werd eerst beëindigd door het vertrek van Vraz naar Zagreb en zijn ondubbelzinnige keuze voor een schrijftaal, waarin hij afstand nam van het Krainse Sloveens van Prešeren en . In 1839 gaf Vraz verzamelde volksliederen uit Stiermarken, Krain en Karinthië uit, waarbij hem onder meer Matija Majar behulpzaam was geweest. Deze uitgave was gedrukt in het "gajica", een door Ljudevit Gaj ontwikkeld nieuw alfabet, dat zich in de jaren 1840 in Slovenië (en Kroatië) zou doorzetten ten koste van het tot dan gebruikte Bohorič-schrift. In de lente van 1841 reisde Vraz met Ismail Ivanovitsj Sreznjevski naar (Sloveens: Rezija), waar het meest westelijk gelegen Sloveens werd gesproken; zij beschreven er voor het eerst het , de gebruiken en taalkundige bijzonderheden. Vanaf 1841 gaf Vraz met de Kroaten en het tijdschrift uit. Het blad probeerde typisch Slavische en "Illyrische" kenmerken uit de literatuur en dichtkunst te destilleren. Voor de literatuurkritiek is Kolo van belang, omdat het blad Europese criteria voor de bespreking van proza en poëzie in Kroatië introduceerde. Stanko Vraz is de bedenker van de naam voor de Sloveense stad Maribor. De Sloveense stadsbewoners noemden Maribor van oudsher Marporg, afgeleid van het middeleeuwse Markporch, het Duitstalige Marburg. De suggestie om de stad Maribor te noemen verdedigde Vraz in 1836, en raakte in de 20e eeuw ingeburgerd. Het geboortedorp van Vraz, Cerovec, heette enige tijd "Cerovec Stanka Vraza". Het ligt in de deelraad Ivanjkovci in de gemeente Ormož. (nl)
- Stanko Vraz, all'anagrafe Jakob Frass, (Cerovec, 30 giugno 1810 – Zagabria, 20 maggio 1851), è stato un poeta e scrittore sloveno-croato. (it)
- Stanko Vraz, znany też jako Jakob Fras (Frass) (ur. 30 czerwca 1810 we wsi Cerovec, na terenie Styrii, zm. 20 maja 1851 w Zagrzebiu) – słoweński poeta tworzący w języku chorwackim, przedstawiciel iliryzmu. (pl)
- Stanko Vraz (egentligen Jacob Frass), född 30 juni 1810 i , död 24 maj 1851 i Zagreb, var en slovensk-kroatisk poet. Vraz var till yrket advokat, men greps tidigt av den illyriska rörelsen och flyttade 1838 till Zagreb, där han blev sekreterare i litteraturföreningen Matica ilirska. År 1840 utkom den patriotisk-idylliska sonettsamlingen Djulabije (Äpplen). Romans- och balladdiktningen efter tyska förebilder infördes i den kroatiska litteraturen genom hans diktsamling Glaz iz dubrave Zerovinske (1841). Av rent episkt innehåll är Gusle i tambure (1845). Stor litterär förtjänst inlade han genom sina uppteckningar och bearbetningar av slovenska folkvisor, Narodne pesni ilirske (1839). Hans essäer, som anses grundläggande för den kroatiska kritiken, publicerades i den av honom redigerade tidskriften "Kolo" (1842-43 och 1847-50). Han deltog i den slaviska kongressen i Prag 1848, men stod för övrigt främmande för det politiska livet. Hans samlade verk utgavs 1863-68 av Matica ilirska och 1880 av Matica hrvatska med inledning av Franjo Marković. (sv)
- Станко Враз (хорв. Stanko Vraz, словен. Stanco Vraz; настоящее имя Якоб Фрас; 30 июня 1810, , — 24 мая 1851, Загреб) — хорватский и словенский поэт-романтик, просветитель и общественный деятель. Один из деятелей словенского и хорватского национального возрождения, автор проектов общеславянской грамматики. (ru)
- Станко Враз (словен. Stanko Vraz, справжнє ім'я — Якоб Фрасс; 30 червня 1810, — 24 травня 1851, Загреб) — словенський та хорватський поет, літературний критик, діяч ілліризму. Народився у селянській родині. Закінчив Грацький університет. Спільно з Л.Вукотіновічем і Д.Раковацем у 1842—1850 видавав журнал «Коло» («Kolo»). Був поборником ідеї національного відродження, необхідності національно-самобутнього розвитку літератури. У збірках «Червоні яблука» (1840), «Голоси із Жеравинської діброви» (1841), «Гуслі і тамбура» (1845) — інтимна та громадянська лірика, політична сатира, переклади творів західно-європейських поетів. Видав збірку «Іллірійські народні пісні» (1839). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Stanko Vraz (vlastním jménem Jakob Fras, (30. června 1810, poblíž Ljutomeru – 24. května 1851, Záhřeb) byl významným chorvatským a slovinským spisovatelem romantického období, účastník ilyrského hnutí. (cs)
- Stanko Vraz, también conocido como Jakob Frass fue un poeta croata y esloveno. Fue una de las figuras más importantes del movimiento Ilirio en Croacia. Fue el primer croata en dedicarse profesionalmente al oficio de escritor, escribió poemas, trabalenguas, compiló poemas tradicionales y tradujo al croata obras de otros países. En 1842 fundó con dos colaboradores Kolo, una de las primeras revistas literarias croatas, con cierto carácter de nacionalismo romántico.
* Datos: Q472123
* Multimedia: Stanko Vraz / Q472123 (es)
- Stanko Vraz (born Jakob Frass; 30 June 1810 – 20 May 1851) was a Slovenian-Croatian poet. He Slavicized his name to Stanko Vraz in 1836. (en)
- Stanko Vraz, all'anagrafe Jakob Frass, (Cerovec, 30 giugno 1810 – Zagabria, 20 maggio 1851), è stato un poeta e scrittore sloveno-croato. (it)
- Stanko Vraz, znany też jako Jakob Fras (Frass) (ur. 30 czerwca 1810 we wsi Cerovec, na terenie Styrii, zm. 20 maja 1851 w Zagrzebiu) – słoweński poeta tworzący w języku chorwackim, przedstawiciel iliryzmu. (pl)
- Станко Враз (хорв. Stanko Vraz, словен. Stanco Vraz; настоящее имя Якоб Фрас; 30 июня 1810, , — 24 мая 1851, Загреб) — хорватский и словенский поэт-романтик, просветитель и общественный деятель. Один из деятелей словенского и хорватского национального возрождения, автор проектов общеславянской грамматики. (ru)
- Stanko Vraz, eigentlich Jakob Fras (* 30. Juni 1810 in (Scherowetz) in der Untersteiermark; † 24. Mai 1851 in Agram), war ein Dichter. Geboren als Slowene, studierte er in Graz und schrieb anfangs in seinem heimischen Dialekt, ging dann aber zum kroatischen Illyrismus über und wurde einer der feurigsten Vertreter desselben wie einer der besten Dichter in kroatischer Sprache. Nach seinem Tod wurde er auf dem Mirogoj-Friedhof in Zagreb beigesetzt. Es erschienen von ihm unter anderem:
* Djulabije (Liebeslieder, 1840)
* Gkasi iz dubrave žeravinske (1841)
* Guslie i tambura (1845) (de)
- Stanko Vraz, ook Stanko Fras (Cerovec bij Ormož, 30 juni 1810 - Zagreb, 20 mei 1851) was een Sloveens en Kroatische etnoloog en dichter. Hij dichtte aanvankelijk in zijn eigen Stiermarkse dialect, later in het Kroatisch. Hij geldt als een grondlegger van de Kroatische poëzie. Vanaf 1841 gaf Vraz met de Kroaten en het tijdschrift uit. Het blad probeerde typisch Slavische en "Illyrische" kenmerken uit de literatuur en dichtkunst te destilleren. Voor de literatuurkritiek is Kolo van belang, omdat het blad Europese criteria voor de bespreking van proza en poëzie in Kroatië introduceerde. (nl)
- Stanko Vraz (egentligen Jacob Frass), född 30 juni 1810 i , död 24 maj 1851 i Zagreb, var en slovensk-kroatisk poet. Vraz var till yrket advokat, men greps tidigt av den illyriska rörelsen och flyttade 1838 till Zagreb, där han blev sekreterare i litteraturföreningen Matica ilirska. År 1840 utkom den patriotisk-idylliska sonettsamlingen Djulabije (Äpplen). Romans- och balladdiktningen efter tyska förebilder infördes i den kroatiska litteraturen genom hans diktsamling Glaz iz dubrave Zerovinske (1841). Av rent episkt innehåll är Gusle i tambure (1845). Stor litterär förtjänst inlade han genom sina uppteckningar och bearbetningar av slovenska folkvisor, Narodne pesni ilirske (1839). Hans essäer, som anses grundläggande för den kroatiska kritiken, publicerades i den av honom redigerade tidskr (sv)
- Станко Враз (словен. Stanko Vraz, справжнє ім'я — Якоб Фрасс; 30 червня 1810, — 24 травня 1851, Загреб) — словенський та хорватський поет, літературний критик, діяч ілліризму. Народився у селянській родині. Закінчив Грацький університет. Спільно з Л.Вукотіновічем і Д.Раковацем у 1842—1850 видавав журнал «Коло» («Kolo»). Був поборником ідеї національного відродження, необхідності національно-самобутнього розвитку літератури. (uk)
|
