An Entity of Type: Person100007846, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Jacopo da Bologna (fl. 1340 – c. 1386) was an Italian composer of the Trecento, the period sometimes known as the Italian ars nova. He was one of the first composers of this group, making him a contemporary of Gherardello da Firenze and Giovanni da Firenze. He concentrated mainly on madrigals, including both canonic (caccia-madrigal) and non-canonic types, but also composed a single example each of a caccia, lauda-ballata, and motet. His setting of Non al suo amante, written about 1350, is the only known contemporaneous setting of Petrarch's poetry.

Property Value
dbo:abstract
  • Jacopo da Bologna (Itàlia, Abans de 1340 - segle XIV)Jacopo da Bologna (1340 - 1360) fou un compositor italià del segle xiv. Junt amb fou un dels primers representants de l'ars nova dels florentins, que compongué madrigals, aires de caça i balades amb acompanyament d'instruments. No es tenen noticies biogràfiques d'aquest notable representant del ars nova. L'historiador Filippo Villani el cita com a músic al servei de Mastino II della Scala, a Verona definint-lo com <arti musice peritissimo>. Després se'l troba a Milà, primer en la cort de Lucchino Visconti i després en la de Galeàs II Visconti. Treballà en un segle en el que Itàlia restava entregada a una extraordinària activitat dirigida a obrir nous camins a l'art, amb Boccaccio i Petrarca en la poesia i Giotto i Martini en la pintura. Els músics italians crearen una nova polifonia, completament autònoma respecte del ars nova de França, feta de llibertat rítmica i plasticitat melòdica, que s'expressà sobre tot en les formes vocals de la balada, el madrigal i la caccia. Aquesta última és més original, el seu nom deriva de què el tema exposat per una veu el pren, abans d'acabar, una altra veu, de manera que es té la impressió de què una persegueix l'altra, com el caçador a la seva presa. Els seus temes són de caça o pesca, o bé d'altres que es presten a un estil pintoresc o descriptiu, com les animades escenes d'un mercat o d'altres semblants. L'única caccia que ens ha arribat de Jacopo da Bologna descriu amb pinzellades realistes a un pescador a la riba d'un riu, molestat contínuament pels venedors ambulants que li ofereixen les seves mercaderies; al final: De Jacopo da Bologna hom té trenta-un madrigals, una lauda en forma de balada i un motet profà, Lux purpurata, en honor de Lucchino Visconti. Va deixar un tractat, L'arte del biscanto misurato, el qual és un preciós document vers la teoria de la composició en aquella època. L'editor publicà tres madrigals d'aquest autor en llur (1905). Altres de les seves composicions es troben manuscrits a Florència, París i Londres. (ca)
  • Jacopo da Bologna (* před rokem 1340-1360) byl italský hudební skladatel, působící ve 14. století (trecento) v hudebním stylu období ars nova. (cs)
  • Ο Γιάκοπο ντα Μπολόνια (Jacopo da Bologna, fl. 1340 – 1386;) ήταν Ιταλός συνθέτης του 14ου αιώνα. Άκμασε στην αποκαλούμενη εποχή τού τρετσέντο (trecento) ή της περιόδου που, μερικές φορές, αναφέρεται ως ιταλική αρς νόβα (ars nova). (el)
  • Jacopo da Bologna (bl. 1340; † 1386?) war ein italienischer Komponist, Organist und Sänger. (de)
  • Jacopo da Bologna (fl. 1340 – c. 1386) was an Italian composer of the Trecento, the period sometimes known as the Italian ars nova. He was one of the first composers of this group, making him a contemporary of Gherardello da Firenze and Giovanni da Firenze. He concentrated mainly on madrigals, including both canonic (caccia-madrigal) and non-canonic types, but also composed a single example each of a caccia, lauda-ballata, and motet. His setting of Non al suo amante, written about 1350, is the only known contemporaneous setting of Petrarch's poetry. Jacopo's ideal was "suave dolce melodia" (sweet, gentle melody). His style is marked by fully texted voice parts that never cross. The untexted passages which connect the textual lines in many of his madrigals are also noteworthy. He is well represented in the Squarcialupi Codex, the large collection of 14th-century music long owned by the Medici family; twenty-nine compositions of his are found in that source, the principal source for music of the Italian ars nova, alongside music by Francesco Landini and others. A portrait of Jacopo is found in this manuscript, and another possible portrait is found in a north-Italian manuscript, Fulda, Landesbibliothek, Hs. D23, fol. 302. However, the identification of Jacopo as the subject of the painting in the latter source was made by a hand later than the manuscript copyist's, throwing some doubt on its reliability. In addition to his compositions, Jacopo also wrote a short theoretical treatise, L'arte del biscanto misurato, which is influenced by French notational theory. He may also have been active as a poet, to judge from the autobiographical texts of the madrigals Io me sun un che, Oselleto salvazo, and Vestìse la cornachia. (en)
  • Jacopo da Bologna (fl. 1340–1360) est un compositeur italien. (fr)
  • Jacopo da Bologna (nacido antes de 1340, fallecido en 1386) fue un compositor italiano perteneciente a la corriente del Ars nova, conocido especialmente por sus madrigales. Sus obras figuran destacadamente en el Codex Squarcialupi y también aparecen en la recopilación conocida como Manuscrito de Londres. Uno de sus madrigales, Non al suo amante (c. 1350) es la única composición contemporánea a Petrarca en la que se pone música a un texto del poeta italiano. La obra más conocida de Bologna, Fenice fu, fue compuesta hacia 1360. No se conocen muchos detalles de su vida y se ignora si se formó en alguna escuela monástica o en la propia Universidad de Bolonia.​ Trabajó para la familia Visconti en Milán en la década de 1340 y en el decenio siguiente lo hizo para Mastino II della Scala en Verona. Jacopo da Bologna también escribió un tratado sobre teoría musical: L'arte del discanto misurato, donde muestra influencias de la teoría notacional francesa.​ También fue poeta, como se deduce de los textos autobiográficos de sus madrigales Io me sun un che, Oselleto salvazo o Vestìse la cornachia.​ (es)
  • Jacopo da Bologna (prima del 1340 – 1360) è stato un compositore italiano del XIV secolo che si inserisce nella corrente musicale nota come Ars nova. Virtuoso dell'arpa e maestro di Francesco Landini, lavorò alla corte dei Visconti di Milano fino al 1349 e degli Scaligeri di Verona dal 1349 al 1351. Fu uno dei primi esponenti dell'Ars Nova essendo contemporaneo di Gherardello da Firenze e Giovanni da Firenze. Jacopo è noto soprattutto per i suoi madrigali, ma compose anche numerose cacce. Il suo madrigale Non al suo amante, scritto intorno al 1350, è l'unica composizione contemporanea conosciuta su testo di Petrarca. Lo stile di Jacopo era noto per la dolcezza e la linearità delle melodie. Il suo più famoso madrigale è Fenice fu', scritto intorno al 1360. Egli è ben presente nel Codice Squarcialupi, la grande collezione di opere musicali del XIV secolo, a lungo posseduto dalla Famiglia Medici; 28 delle sue composizioni si trovano infatti in detto codice che rappresenta la principale fonte di documentazione relativa ai compositori dell'Ars nova italiana. Oltre alle composizioni musicali, Jacopo scrisse un breve trattato di teoria musicale, L'arte del discanto misurato, conservato alla Biblioteca Medicea Laurenziana a Firenze. (it)
  • ヤコポ・ダ・ボローニャ(Jacopo da Bologna, 活動時期:1340年頃 - 1360年頃)は、14世紀イタリア、トレチェント音楽の初期の音楽家。イタリアに初めて多声音楽をもたらした作曲家の一人。 1340年代よりミラノの僭主ルキーノ・ヴィスコンティの宮廷に出入りし、マギステル・ピエーロやジョヴァンニ・ダ・カッシャとともに活動した。1350年頃、ヴェローナののマスティーノ2世の宮廷において、ジョヴァンニ・ダ・カッシャと音楽を競い合ったという記述が残されている。この3人のうちでは一番高名で残された作品も多い。おそらくヴィスコンティの宮廷で出会ったと思われるが、ペトラルカと知人であったらしく、ペトラルカの詩による作品を残している。 ヤコブス・デ・ボノーニア(Jacobus de Bononia)、ヤコブス・ボノニエンシス(Jacobus Bononiensis)などの別称が知られていて、ボローニャ出身であることを示している。 31曲のマドリガーレ(このうち2曲がカノン)、1曲のバッラータ、1曲の、2曲のモテットがスクアルチャルーピ写本(Squarcialupi Codex)、パンチャティーキ写本(Panciatichi 26)、レイナ写本(Reina Codex)などに残されている。 代表的な曲として、3声の3重マドリガーレ『誇り高き鷲』(Aquila altera)、2声のマドリガーレ『我は不死鳥なりき』(Fenice fu)、ペトラルカのテキストに基づく2声のマドリガーレ『ディアーナが愛する男にこころよく思われなくなったのは』(Non al suo amante piú Dïana piacque)そしてルキーノ・ヴィスコンティに双子が誕生したことを歌ったことから1346年8月頃の作とされる2声のマドリガーレ『おおイタリアのすばらしきリグーリア』(O in Italia felice Liguria)などが挙げられる。 (ja)
  • Jacopo da Bologna (fl. 1340 - 1386) foi um influente compositor e teórico musical italiano do Trecento, também tido como virtuoso harpista. Um dos primeiros compositores do século XIV, serviu às cortes de Mastino della Scala, em Verona (c. 1340 - 1345) e à corte dos Visconti, em Milão (c. 1345 - 1355). Foi considerado por seus contemporâneos, juntamente com e o , como um dos maiores nomes da chamada Ars nova italiana. Escreveu um tratado sobre notação musical - L'arte del biscanto misurato secondo el maestro Jacopo da Bologna - e concentrou-se principalmente na composição de madrigais, canônicos. Atualmente, trinta e cinco trabalhos conhecidos são seguramente atribuídos a ele: 25 madrigais a duas vozes, sete madrigais a três vozes, uma , uma lauda- e um moteto. A maior parte desses trabalhos remanescentes está contida no Codex Squarcialupi (I-f 87). Suas obras mais conhecidas são o madrigal Fenice fù e Non al suo amante più Diana piacque, sobre poema de Petrarca - a quem possivelmente Jacopo conheceu. (pt)
  • Jacopo da Bologna – włoski kompozytor i teoretyk muzyki działający w okresie włoskiego trecenta (XIV wiek). Mało wiadomo o jego życiu poza informacjami, które można wydedukować z wykorzystywanych przez niego tekstów. Prowadzą one do dworu Viscontich w Mediolanie w latach 40. i 50. XIV wieku. Najprawdopodobniej znał Petrarkę, pisał także własne teksty do madrygałów. Zachowało się ponad 30 jego kompozycji, większość świeckich. Wyróżniają się spośród innych włoskich utworów tego okresu szczególną inwencją i warsztatem. Jego prace teoretyczne pokazują, że znał założenia francuskiego ars nova. (pl)
  • Я́копо Болонский, Я́копо да Боло́нья (итал. Jacopo da Bologna; Болонья, творил в 1340—1360 гг.) — итальянский композитор и теоретик музыки, представитель течения Ars nova. Принадлежит к старшему поколению Ars nova, он современник Герарделло Флорентийского и . Якопо известен своими мадригалами; ему приписываются 25 двухголосных и несколько трёхголосных мадригалов.Трёхголосные мадригалы утверждаются в итальянской музыке только после 1340 г., произведения Якопо — первые их образцы. Он сочинил также несколько качч и произведений, объединяющих каччу и мадригал. Написанная около 1350 г. музыка мадригала «Non al suo amante» на слова Петрарки является единственным музыкальным сопровождением поэзии Петрарки, современным поэту.Наиболее известный мадригал Якопо — «Fenice fu'», написанный около 1360 г. 28 сочинений Якопо Болонского входят в — большое собрание музыки XIV века, долгое время принадлежавшее семейству Медичи и хранящееся сейчас во флорентийской библиотеке Лауренциана.Этот сборник является основным источником музыки стиля Ars nova, он содержит также работы Франческо Ландини. Кроме музыкальных сочинений, перу Якопо принадлежит небольшой теоретический трактат «L’arte del biscanto misurato» (Искусство мензурального двухголосия). Вероятно, это свидетельствует о том, что он был университетским преподавателем. Возможно, Якопо Болонский служил при дворах Висконти в Милане и делла Скала в Вероне. (ru)
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 1883187 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 5252 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1093700730 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:reference
  • Marrocco, W. Thomas . 1967. Italian Secular Music, by Magister Piero, Giovanni da Firenze, Jacopo da Bologna. Polyphonic Music of the Fourteenth Century 6. Monaco: Éditions de l'Oiseau-Lyre. (en)
  • Fischer, Kurt von. 1988. "Drei unbekannten Werke von Jacopo da Bologna und Bartolino da Padova?" In Miscelánea en homenaje a Monseñor Higinio Anglés. 2 vols. Edited by Miguel Querol, et al., 1:265–81 Barcelona: Consejo Superior de Investigaciones Cientificas, 1958-61. Reprinted in Studi musicali 17: 3–14. (en)
  • Fischer, Kurt von. 1973. "'Portraits' von Piero, Giovanni da Firenze und Jacopo da Bologna in einer Bologneser Handschrift des 14. Jahrhunderts?" Musica Disciplina 27: 61–64. (en)
  • Nádas, John. 1985. "The Transmission of Trecento Secular Polyphony: Manuscript Production and Scribal Practices in Italy at the End of the Middle Ages". Ph.D. diss. New York: New York University. (en)
  • Marrocco, W. Thomas. 1954 The Music of Jacopo da Bologna. University of California Publications in Music 5. Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 1954. (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Jacopo da Bologna (* před rokem 1340-1360) byl italský hudební skladatel, působící ve 14. století (trecento) v hudebním stylu období ars nova. (cs)
  • Ο Γιάκοπο ντα Μπολόνια (Jacopo da Bologna, fl. 1340 – 1386;) ήταν Ιταλός συνθέτης του 14ου αιώνα. Άκμασε στην αποκαλούμενη εποχή τού τρετσέντο (trecento) ή της περιόδου που, μερικές φορές, αναφέρεται ως ιταλική αρς νόβα (ars nova). (el)
  • Jacopo da Bologna (bl. 1340; † 1386?) war ein italienischer Komponist, Organist und Sänger. (de)
  • Jacopo da Bologna (fl. 1340–1360) est un compositeur italien. (fr)
  • Jacopo da Bologna – włoski kompozytor i teoretyk muzyki działający w okresie włoskiego trecenta (XIV wiek). Mało wiadomo o jego życiu poza informacjami, które można wydedukować z wykorzystywanych przez niego tekstów. Prowadzą one do dworu Viscontich w Mediolanie w latach 40. i 50. XIV wieku. Najprawdopodobniej znał Petrarkę, pisał także własne teksty do madrygałów. Zachowało się ponad 30 jego kompozycji, większość świeckich. Wyróżniają się spośród innych włoskich utworów tego okresu szczególną inwencją i warsztatem. Jego prace teoretyczne pokazują, że znał założenia francuskiego ars nova. (pl)
  • Jacopo da Bologna (Itàlia, Abans de 1340 - segle XIV)Jacopo da Bologna (1340 - 1360) fou un compositor italià del segle xiv. Junt amb fou un dels primers representants de l'ars nova dels florentins, que compongué madrigals, aires de caça i balades amb acompanyament d'instruments. L'única caccia que ens ha arribat de Jacopo da Bologna descriu amb pinzellades realistes a un pescador a la riba d'un riu, molestat contínuament pels venedors ambulants que li ofereixen les seves mercaderies; al final: (ca)
  • Jacopo da Bologna (nacido antes de 1340, fallecido en 1386) fue un compositor italiano perteneciente a la corriente del Ars nova, conocido especialmente por sus madrigales. Sus obras figuran destacadamente en el Codex Squarcialupi y también aparecen en la recopilación conocida como Manuscrito de Londres. Uno de sus madrigales, Non al suo amante (c. 1350) es la única composición contemporánea a Petrarca en la que se pone música a un texto del poeta italiano. La obra más conocida de Bologna, Fenice fu, fue compuesta hacia 1360. (es)
  • Jacopo da Bologna (fl. 1340 – c. 1386) was an Italian composer of the Trecento, the period sometimes known as the Italian ars nova. He was one of the first composers of this group, making him a contemporary of Gherardello da Firenze and Giovanni da Firenze. He concentrated mainly on madrigals, including both canonic (caccia-madrigal) and non-canonic types, but also composed a single example each of a caccia, lauda-ballata, and motet. His setting of Non al suo amante, written about 1350, is the only known contemporaneous setting of Petrarch's poetry. (en)
  • Jacopo da Bologna (prima del 1340 – 1360) è stato un compositore italiano del XIV secolo che si inserisce nella corrente musicale nota come Ars nova. Virtuoso dell'arpa e maestro di Francesco Landini, lavorò alla corte dei Visconti di Milano fino al 1349 e degli Scaligeri di Verona dal 1349 al 1351. Fu uno dei primi esponenti dell'Ars Nova essendo contemporaneo di Gherardello da Firenze e Giovanni da Firenze. Jacopo è noto soprattutto per i suoi madrigali, ma compose anche numerose cacce. (it)
  • ヤコポ・ダ・ボローニャ(Jacopo da Bologna, 活動時期:1340年頃 - 1360年頃)は、14世紀イタリア、トレチェント音楽の初期の音楽家。イタリアに初めて多声音楽をもたらした作曲家の一人。 1340年代よりミラノの僭主ルキーノ・ヴィスコンティの宮廷に出入りし、マギステル・ピエーロやジョヴァンニ・ダ・カッシャとともに活動した。1350年頃、ヴェローナののマスティーノ2世の宮廷において、ジョヴァンニ・ダ・カッシャと音楽を競い合ったという記述が残されている。この3人のうちでは一番高名で残された作品も多い。おそらくヴィスコンティの宮廷で出会ったと思われるが、ペトラルカと知人であったらしく、ペトラルカの詩による作品を残している。 ヤコブス・デ・ボノーニア(Jacobus de Bononia)、ヤコブス・ボノニエンシス(Jacobus Bononiensis)などの別称が知られていて、ボローニャ出身であることを示している。 31曲のマドリガーレ(このうち2曲がカノン)、1曲のバッラータ、1曲の、2曲のモテットがスクアルチャルーピ写本(Squarcialupi Codex)、パンチャティーキ写本(Panciatichi 26)、レイナ写本(Reina Codex)などに残されている。 (ja)
  • Jacopo da Bologna (fl. 1340 - 1386) foi um influente compositor e teórico musical italiano do Trecento, também tido como virtuoso harpista. Um dos primeiros compositores do século XIV, serviu às cortes de Mastino della Scala, em Verona (c. 1340 - 1345) e à corte dos Visconti, em Milão (c. 1345 - 1355). Foi considerado por seus contemporâneos, juntamente com e o , como um dos maiores nomes da chamada Ars nova italiana. Suas obras mais conhecidas são o madrigal Fenice fù e Non al suo amante più Diana piacque, sobre poema de Petrarca - a quem possivelmente Jacopo conheceu. (pt)
  • Я́копо Болонский, Я́копо да Боло́нья (итал. Jacopo da Bologna; Болонья, творил в 1340—1360 гг.) — итальянский композитор и теоретик музыки, представитель течения Ars nova. Принадлежит к старшему поколению Ars nova, он современник Герарделло Флорентийского и . Якопо известен своими мадригалами; ему приписываются 25 двухголосных и несколько трёхголосных мадригалов.Трёхголосные мадригалы утверждаются в итальянской музыке только после 1340 г., произведения Якопо — первые их образцы. Он сочинил также несколько качч и произведений, объединяющих каччу и мадригал. (ru)
rdfs:label
  • Jacopo da Bologna (ca)
  • Jacopo da Bologna (cs)
  • Jacopo da Bologna (de)
  • Γιάκοπο ντα Μπολόνια (el)
  • Jacopo da Bologna (es)
  • Jacopo da Bologna (en)
  • Jacopo da Bologna (fr)
  • Jacopo da Bologna (it)
  • ヤコポ・ダ・ボローニャ (ja)
  • Jacopo da Bologna (pl)
  • Jacopo da Bologna (pt)
  • Якопо Болонский (ru)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License