| dbo:abstract
|
- Jaume Llucià Balmes i Urpià (Vic, Osona, 28 d'agost de 1810 - Vic, Osona, 9 de juliol de 1848) fou un filòsof, teòleg i clergue catòlic català. Durant el segle xix i una part del XX Jaume Balmes fou un dels filòsofs més llegits del pensament catòlic a Catalunya, Espanya i Europa. La seva obra més coneguda és El criterio. (ca)
- Jaime Luciano Antonio Balmes y Urpiá (en kataluna Jaume Llucià Antoni Balmes i Urpià) (Vic, Barcelono, 28-a de aŭgusto de 1810 - samloke, 9-a de julio de 1848), konata simple kiel Jaime Balmes, estis filozofo, teologo, apologetikisto, sociologo kaj politika eseisto hispana. Familiarigita kun la doktrino de Tomaso de Akvino, Balmes estas originala filozofo kiu ne apartenas al skolo aŭ tendenco partikulare, kiun Pio la 12-a konsideris Princo de la moderna Apologetiko. (eo)
- Jaime Balmes (Vic, 28 de agosto de 1810-ídem, 9 de julio de 1848) fue un filósofo, teólogo, apologista, sociólogo y tratadista político español. Familiarizado con la doctrina de santo Tomás de Aquino, Balmes es un filósofo original que no pertenece a ninguna escuela o corriente en particular, al que Pío XII calificó como Príncipe de la Apologética moderna. Aunque fue elegido académico electo de número en 1848 de la Real Academia Española, no tomó posesión. (es)
- Jaime Balmes (Vic, Katalunia, 1810eko abuztuaren 28a - 1848ko uztailaren 9a) apaiz katolikoa, kazetaria eta filosofoa izan zen. Filosofo gisa, barnean kokatzen da, eta XIX. mendeko Espainiako filosofo nagusietakotzat hartzen da. Bere lanean eta zuzendu zituen aldizkarietan —La sociedad (Bartzelona, 1843) eta El pensamiento de la nación (Madril, 1844) aldizkarietan— politika, ekonomia eta gizarteari zegozkion gaiez jardun zuen. Langileen elkarteen alde egin zuen, haien eta ugazaben artean akordioak lortzeko bide bila. Industria eta nekazaritzarekiko protekzionismoaren alde egin zuen. Politikaren alorrean, nazioaren interesak alderdien gainean daudela aldarrikatuz, liberalak eta karlistak programa bakar baten inguruan bildu nahi izan zituen. Ildo horretatik, elkarren kontrako gerran ari ziren monarkiaren bi adarrak batzea, Elisabet eta Montemolíngo kondea elkarrekin ezkonaraziz, Balmesen asmorik ausartena eta porrot handiena izan zen. (eu)
- Jaime Luciano Balmes y Urpiá (Catalan: Jaume Llucià Antoni Balmes i Urpià; August 28, 1810 – July 9, 1848) was a Spanish philosopher, theologian, Catholic apologist, sociologist and political writer. Familiar with the doctrine of Saint Thomas Aquinas, Balmes was an original philosopher who did not belong to any particular school or stream, and was called by Pius XII the Prince of Modern Apologetics. (en)
- Jaume Balmes i Urpià (espagnol:Jaime Balmes), né à Vic en Catalogne, Espagne le 28 août 1810 et mort à Vic le 9 juillet 1848, est un écrivain religieux espagnol parmi les plus influents du XIXe siècle. Malgré la brièveté de sa vie, il laisse une œuvre volumineuse. Ses traités philosophiques, en réfutant les erreurs de la philosophie moderne et en s'appuyant sur la scolastique chrétienne, influencèrent notablement la formation du néothomisme. (fr)
- Jaime Luciano Antonio Balmes y Urpiá (Vich, 28 agosto 1810 – Vich, 9 luglio 1848) è stato un filosofo, presbitero e un apologista spagnolo. Attivo apologista, in sue pubblicazioni quali Il protestantesimo paragonato al cattolicesimo nei suoi rapporti con la civiltà (1842-1844) entrò in prima linea in difesa delle dottrine della Chiesa cattolica. Andando contro i più attivi conservatori, prese le difese rispetto alle riforme di Pio IX e contribuì al rinnovamento della scolastica; tentò, inoltre, di trovare una conciliazione tra i carlisti e il partito isabellista. Da sacerdote, svolse un'intensa attività didattica a Barcellona e a Madrid dove insegnò matematica. (it)
- Jaime Luciano Balmes y Urpiá (ur. 28 sierpnia 1810 w Vich, zm. 9 lipca 1848 w Barcelonie) – hiszpański filozof, socjolog, pisarz polityczny, kapłan katolicki. (pl)
- Хаиме-Лусиано Бальмес (исп. Jaume Llucià Balmes i Urpià; 28 августа 1810, Вик, — 9 июля 1848, там же) — испанский философ и публицист. Родился 28 августа 1810 года в городе Вик, в Каталонии, и тут же посещал семинарию, по окончании которой продолжал богословское образование в Серверском университете, где в течение 4 лет изучал с особенным рвением сочинения Фомы Аквинского. В 1835 году он приобрел докторскую степень и следующие годы, живя в своем родном городе, где был преподавателем математики, посвятил научным занятиям. Литературную деятельность начал он своими «Observaciones sociales, politicas у economicas sobre los bienes del clero» (Барселона, 1840 г.), за которыми последовало вскоре «Соnsideraciones politicas sobre los bienes del clero» (Барсел., 1840 г.) и розошедшееся во многих изданиях сочинение «La religion demostrada al alcanze de los niños» (Барсел., 1841 г., затем частые издания в Мадриде). Переселившись в 1841 г. в Барселону Б. издал свой капитальный труд «El Protestantismo comparado con el Catolicismo en sus relationes con la civilizасion europea» (4 т., Барсел., 1842—44; 6 изд., Мадр., 1879 г.), в котором он употребляет все свое замечательное красноречие и изумительную эрудицию на защиту католической церкви. Книга тотчас же была переведена на английский, французский, итальянский и немецкий яз. (пер. Гана, 2 т., Регенсб., 1861—62 гг.) и доставила автору известность в католическом мире. В 1843 году он основал в Барселоне «La Sociеdad» — жypнaл политический, религиозный и литературный, где все статьи писал сам; (3 т., Барсел., 1843 г.). В следующем 1844 году он объездил Францию и Англию, потом поселился в Мадриде, где стал издавать политический журнал «El pensamiento de la nасion», единственная цель которого состояла в примирении карлистов и христиносов при посредстве брачного союза между Дон Карлосом и Изабеллой, и прекратившегося вскоре после того, как выяснилась невыполнимость этого проекта (в 1846 г.). Рядом с публицистической деятельностью он ревностно продолжал и свои научные занятия, издав «El criterio» (Мадрид, 1845 г.; нем. пер. Ниссля Регенсб., 1852 г.; франц. под загл.: «L’Art d’arriver au vrai», Париж, 1852 г.), потом написанные с большим красноречием «Cartas a un esceptico en materias de religion» (Мадр., 1845 г.) За этим последовали строго научные руководства: «Filosofia fundamental» (4 т., Барсел., 1846 г.; нем. пер. Лоринзера, 4 т., Регенсб., 1855—56 гг.; 2 изд., 1861 г.) и «Curso de filosofia elemental» (4 т., Мадрид, 1847 г.; нем. пер. Лоринзера, 4 т., Регенсб., 1852—53 гг.), доставившие ему место в Испанской академии паук. Последнее его сочинение: «Рio IX» восхваляет этого папу. Он умер в своем родном городе. Существует собрание его политических сочинений, изданное им самим (Мадр., 1847 г.); нем. пер. под загл.: «Vermischte Schriften» (Регенсб., 1855—56 гг.) издан Борштом, в 3 томах. Биографами Б. были Буэнавентура де Кордоба (т. I, Барсел., 1850 г.) и Гарсиа де Лос-Сантос (Барсел., 1851 г.). (ru)
- Jaime Luciano Antonio Balmes y Urpiá (Vic, 28 de agosto de 1810 - Barcelona, 9 de julho de 1848), foi um filósofo, sacerdote e teólogo espanhol. Foi também apologista e sociólogo político. É considerado uma das personalidades mais interessantes da Espanha da primeira metade do século XIX. Embora familiarizado a doutrina de Tomás de Aquino, é um filósofo original, sem pertencer a nenhuma escola. Sua atuação na área da Teologia levou Pio XII a chamá-lo de Príncipe da Moderna Apologética. É um dos mais populares na Catalunha, em quase todas as populações, há uma rua que leva o seu nome, mas suas obras e as contribuições são menos conhecidas agora do que durante o seu tempo. Jaime Balmes nasceu em Vic, na região da Catalunha na Espanha, sendo batizado no mesmo dia na catedral da cidade com o nome de Jaime Luciano Antonio. Ele viria a falecer nesta mesma cidade. Em 1817, Balmes começou seus estudos no seminário de Vic. De 1825 a 1826, Balmes estudou Teologia no seminário de Vic e, graças a uma bolsa de estudos, também estudou Teologia na Faculdade de San Carlos na Universidade de Cervera. Em 8 de Junho de 1833 ele recebeu seu diploma em Teologia. Em 20 de Setembro de 1834, na capela do Palácio Episcopal, Balmes foi ordenado Padre pelo Bispo Don Pablo de Jesus Corcuera. Balmes continuou seus estudos e em 1835 recebeu seu título de Doutor em Teologia. Em 1845, mudou-se para Madrid, onde fundou o jornal El pensamiento de la Nació. Estava cético sobre as chances de sucesso das reivindicações nacionais catalãs. Ele morreu de tuberculose em 1848. Ele está enterrado no claustro da Catedral de Vic. (pt)
- Jaume Llucià Balmes i Urpià, född 28 augusti 1810 i Vic, död 9 juli 1848 i Barcelona, var en spansk teolog och filosof. Balmes verkade genom talrika skrifter för den ultramontana katolicismen i Spanien och räknas som en av den romersk-katolska kyrkans främsta apologeter. Hans största verk är El protestantismo comparado con el catolicismo, och hans filosofiska inriktning framträder allra bäst i Filosofica fundamental, som går tillbaka på medeltida skolastisk tradition. (sv)
- Хайме Балмес (ісп. Jaime Luciano Balmes у Urpiá, кат. Jaume Llucià Antoni Balmes i Urpià; 28 серпня 1810 року — 9 липня 1848) — іспанський філософ, теолог, католицький апологет, соціолог, економіст та політичний письменник. Знайомий з доктриною святого Фоми Аквінського, Балмес був оригінальним філософом, який не належав до жодної конкретної школи чи течії, якого Пій XII називав князем сучасної апологетики. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Jaume Llucià Balmes i Urpià (Vic, Osona, 28 d'agost de 1810 - Vic, Osona, 9 de juliol de 1848) fou un filòsof, teòleg i clergue catòlic català. Durant el segle xix i una part del XX Jaume Balmes fou un dels filòsofs més llegits del pensament catòlic a Catalunya, Espanya i Europa. La seva obra més coneguda és El criterio. (ca)
- Jaime Luciano Antonio Balmes y Urpiá (en kataluna Jaume Llucià Antoni Balmes i Urpià) (Vic, Barcelono, 28-a de aŭgusto de 1810 - samloke, 9-a de julio de 1848), konata simple kiel Jaime Balmes, estis filozofo, teologo, apologetikisto, sociologo kaj politika eseisto hispana. Familiarigita kun la doktrino de Tomaso de Akvino, Balmes estas originala filozofo kiu ne apartenas al skolo aŭ tendenco partikulare, kiun Pio la 12-a konsideris Princo de la moderna Apologetiko. (eo)
- Jaime Balmes (Vic, 28 de agosto de 1810-ídem, 9 de julio de 1848) fue un filósofo, teólogo, apologista, sociólogo y tratadista político español. Familiarizado con la doctrina de santo Tomás de Aquino, Balmes es un filósofo original que no pertenece a ninguna escuela o corriente en particular, al que Pío XII calificó como Príncipe de la Apologética moderna. Aunque fue elegido académico electo de número en 1848 de la Real Academia Española, no tomó posesión. (es)
- Jaime Luciano Balmes y Urpiá (Catalan: Jaume Llucià Antoni Balmes i Urpià; August 28, 1810 – July 9, 1848) was a Spanish philosopher, theologian, Catholic apologist, sociologist and political writer. Familiar with the doctrine of Saint Thomas Aquinas, Balmes was an original philosopher who did not belong to any particular school or stream, and was called by Pius XII the Prince of Modern Apologetics. (en)
- Jaume Balmes i Urpià (espagnol:Jaime Balmes), né à Vic en Catalogne, Espagne le 28 août 1810 et mort à Vic le 9 juillet 1848, est un écrivain religieux espagnol parmi les plus influents du XIXe siècle. Malgré la brièveté de sa vie, il laisse une œuvre volumineuse. Ses traités philosophiques, en réfutant les erreurs de la philosophie moderne et en s'appuyant sur la scolastique chrétienne, influencèrent notablement la formation du néothomisme. (fr)
- Jaime Luciano Antonio Balmes y Urpiá (Vich, 28 agosto 1810 – Vich, 9 luglio 1848) è stato un filosofo, presbitero e un apologista spagnolo. Attivo apologista, in sue pubblicazioni quali Il protestantesimo paragonato al cattolicesimo nei suoi rapporti con la civiltà (1842-1844) entrò in prima linea in difesa delle dottrine della Chiesa cattolica. Andando contro i più attivi conservatori, prese le difese rispetto alle riforme di Pio IX e contribuì al rinnovamento della scolastica; tentò, inoltre, di trovare una conciliazione tra i carlisti e il partito isabellista. Da sacerdote, svolse un'intensa attività didattica a Barcellona e a Madrid dove insegnò matematica. (it)
- Jaime Luciano Balmes y Urpiá (ur. 28 sierpnia 1810 w Vich, zm. 9 lipca 1848 w Barcelonie) – hiszpański filozof, socjolog, pisarz polityczny, kapłan katolicki. (pl)
- Jaume Llucià Balmes i Urpià, född 28 augusti 1810 i Vic, död 9 juli 1848 i Barcelona, var en spansk teolog och filosof. Balmes verkade genom talrika skrifter för den ultramontana katolicismen i Spanien och räknas som en av den romersk-katolska kyrkans främsta apologeter. Hans största verk är El protestantismo comparado con el catolicismo, och hans filosofiska inriktning framträder allra bäst i Filosofica fundamental, som går tillbaka på medeltida skolastisk tradition. (sv)
- Хайме Балмес (ісп. Jaime Luciano Balmes у Urpiá, кат. Jaume Llucià Antoni Balmes i Urpià; 28 серпня 1810 року — 9 липня 1848) — іспанський філософ, теолог, католицький апологет, соціолог, економіст та політичний письменник. Знайомий з доктриною святого Фоми Аквінського, Балмес був оригінальним філософом, який не належав до жодної конкретної школи чи течії, якого Пій XII називав князем сучасної апологетики. (uk)
- Jaime Balmes (Vic, Katalunia, 1810eko abuztuaren 28a - 1848ko uztailaren 9a) apaiz katolikoa, kazetaria eta filosofoa izan zen. Filosofo gisa, barnean kokatzen da, eta XIX. mendeko Espainiako filosofo nagusietakotzat hartzen da. (eu)
- Jaime Luciano Antonio Balmes y Urpiá (Vic, 28 de agosto de 1810 - Barcelona, 9 de julho de 1848), foi um filósofo, sacerdote e teólogo espanhol. Foi também apologista e sociólogo político. É considerado uma das personalidades mais interessantes da Espanha da primeira metade do século XIX. Embora familiarizado a doutrina de Tomás de Aquino, é um filósofo original, sem pertencer a nenhuma escola. Jaime Balmes nasceu em Vic, na região da Catalunha na Espanha, sendo batizado no mesmo dia na catedral da cidade com o nome de Jaime Luciano Antonio. Ele viria a falecer nesta mesma cidade. (pt)
- Хаиме-Лусиано Бальмес (исп. Jaume Llucià Balmes i Urpià; 28 августа 1810, Вик, — 9 июля 1848, там же) — испанский философ и публицист. Родился 28 августа 1810 года в городе Вик, в Каталонии, и тут же посещал семинарию, по окончании которой продолжал богословское образование в Серверском университете, где в течение 4 лет изучал с особенным рвением сочинения Фомы Аквинского. (ru)
|
,_cropped.jpg?width=300)
.jpeg){kind=link}
,_cropped.jpg){kind=link}
.jpeg){kind=link}