| dbo:abstract
|
- Ján Kollár (29 de juliol de 1793, Mošovce, Eslovàquia - 24 de gener de 1852, Viena, Àustria) fou un escriptor, poeta, arqueòleg, científic i polític eslovac, ideòleg del paneslavisme. (ca)
- Ján Kollár, někdy také Jan Kollár (29. července 1793 Mošovce – 24. ledna 1852 Vídeň), byl básník, jazykovědec, historik a evangelický farář slovenského původu, píšící česky, významná osobnost českého národního obrození a slovenského národního obrození, propagátor ideje slovanské vzájemnosti panslavismu. Psal i pod pseudonymem Čechobratr Protištúrsky. (cs)
- Ján Kollár (slowakisch) bzw. tschechisch Jan Kollár (* 29. Juli 1793 in Mošovce (Slowakei); † 24. Jänner 1852 in Wien) war einer der bedeutendsten mitteleuropäischen Lyriker und Gelehrten des frühen 19. Jahrhunderts. Obwohl Slowake, schrieb der Altertumsforscher und Sprachwissenschafter fast ausschließlich auf Tschechisch. Er war evangelischer Geistlicher und eine wichtige Person aus der Zeit der Sprachenkämpfe im Königreich Ungarn (etwa erste Hälfte des 19. Jahrhunderts), zu dem die Slowakei damals gehörte. Drei seiner großen Werke weckten in Europa ein Interesse an der slawischen Geschichte und Kultur und prägten die nationalen Bewegungen der Slawen bis in die Gegenwart: Kollárs Sonette Tochter der Sláva, seine Sammlungen von slowakischen Volksgedichten und -liedern nach dem Vorbild von Herder, Brentano und Achim von Arnim, sowie die Untersuchung Über die literarische Wechselseitigkeit zwischen den verschiedenen Stämmen und Mundarten der slawischen Nation (1837). Seine panslawistischen Ansichten wurden allerdings schon zu seiner Zeit teilweise kritisiert. (de)
- Ján KOLLÁR (naskiĝis la 29-an de julio 1793 en Mošovce, Slovakio - mortis la 24-an de januaro 1852 en Vieno, Aŭstrio) estis slovaka sciencisto kaj poeto verkanta ĉeĥe. Li estis evangelia pastro, propagandisto de tutslava kultura kunlaboro en scienco, ĵurnalistiko kaj poetiko. Li opiniis, ke ĉeĥoj kaj slovakoj estas unu nacio, havanta unu literaturan lingvon kaj plurajn dialektojn bohemiajn, moraviajn kaj slovakiajn. Tial li verkis ĉeĥe kaj rifuzis slovakajn patriotojn, kiuj kreis memstaran slovakan lingvon. Lia precipa verko estas sonetaro La Filino de Slavo. (eo)
- Ján Kollár, (Mošovce, 29 de julio de 1793 à – Viena, 24 de enero de 1852) fue un escritor y poeta eslovaco del Romanticismo, arqueólogo, científico y político. Fue uno de los primeros ideólogos del paneslavismo. (es)
- Ján Kollár (Mosóc, 1793ko uztailaren 29a - Viena, 1852ko urtarrilaren 24a) eslovakiar olerkari, arkeologo, zientzialari, politikari eta paneslavismoaren ideologoa izan zen. Bratislavako lizeo luterotarran eta Jenako Unibertsitatean ikasi zuen. 1817an izan zen eta bere ideia paneslaviarretan eragina izan zuen. Budapesteko eslovakiar komunitate luterotarreko kapilau protestantea izan zen. 1849an eslaviar arkeologiako irakasle izendatu zuten Vienako Unibertsitatean. parte hartu zuen. (eu)
- Ján Kollár (Hungarian: Kollár János; 29 July 1793 – 24 January 1852) was a Slovak writer (mainly poet), archaeologist, scientist, priest, politician, and main ideologist of Pan-Slavism. (en)
- Jan Kollar (en slovaque, Ján Kollár), né le 29 juillet 1793 à Mošovce et mort le 24 janvier 1852 à Vienne, est un écrivain (essentiellement poète), archéologue, scientifique et homme politique slovaque, idéologue du panslavisme. (fr)
- Ján Kollár (Mošovce, 29 luglio 1793 – Vienna, 24 gennaio 1852) è stato uno scrittore, archeologo, scienziato, politico slovacco.Fu il principale ideologo del panslavismo. (it)
- 얀 콜라르(슬로바키아어: Ján Kollár, 1793년 7월 29일 헝가리 왕국 모쇼츠(Mosóc, 현재의 슬로바키아 모쇼우체(Mošovce)) ~ 1852년 1월 24일 오스트리아 제국(현재의 오스트리아) 빈)는 슬로바키아의 시인, 작가, 정치인, 철학자, 언어학자이다. (ko)
- ヤーン・コラール（チェコ語Ján KollárまたはJan Kollár、スロバキア語Ján Kollár、1793年7月29日 - 1852年1月24日）は19世紀前半のスロバキア人の叙情詩人、学者（考古学者・言語学者）、ルター派の聖職者。ペンネームはČechobratr Protištúrsky。 (ja)
- Ján Kollár (ur. 29 lipca 1793 w Mošovcach, zm. 24 stycznia 1852 w Wiedniu) – słowacki duchowny, luterański poeta, publicysta, archeolog, językoznawca. Ideolog panslawizmu i . Pochodził z rodziny rolniczo-rzemieślniczej. Uczył się w szkole w Mošovcach, następnie w gimnazjach w Kremnicy (1806–1808) i w Bańskiej Bystrzycy (1810–1811), zaś w latach 1812–1815 w liceum ewangelickim w Bratysławie. Później pracował czasowo jako pedagog w rodzinie Ľ. Kolbenhayera w Bańskiej Bystrzycy, gdzie w 1816 r. zdał egzamin kandydacki u kuratora A. Lovicha, co było warunkiem uzyskania stypendium na studia w Niemczech. W latach 1817–1819 studiował teologię ewangelicką na uniwersytecie w Jenie. Tu, w wyniku kontaktów z wieloma wybitnymi profesorami oraz młodzieżą ze wszystkich krain niemieckojęzycznych skrystalizowała się jego myśl teologiczno-filozoficzna, oparta na europejskiej filozofii oświecenia i niemieckiej teologii protestanckiej. Po ukończeniu studiów rozpoczął trzydziestoletni okres pracy w Peszcie, gdzie był pastorem ewangelickim (1819–1848). Duży kościół ewangelicki na dzisiejszym placu Deáka (węg. Deák Ferenc tér), w którym pracował, stał się ważnym ośrodkiem życia narodowego Słowaków z Budy i Pesztu. Tutaj m.in. dokonał obrzędu konfirmacji Sándora Petőfiego i Lajosa Kossutha. W 1835 roku ożenił się z Frideriką Schmidt, córką pastora ewangelickiego, którą poznał już w 1817 roku. W czasie rewolucyjnych wydarzeń Wiosny Ludów 1848/1849 i po nich Kollár pracował w Wiedniu w służbach dworu cesarskiego jako „Powiernik rządu do spraw słowackich”. Wówczas złożył do władz propozycję powołania na tzw. Górnych Węgrzech samorządu słowackiego i utworzenia szkół słowackich z językiem wykładowym czeskim. Kollár uważał, że wśród języków słowiańskich istotne są tylko 4 języki literackie: polski, rosyjski, czeski (czechosłowacki) i serbsko-chorwacki. Według niego tylko one miały naszkicowaną swoją dalszą przyszłość, narody posługujące się tymi językami miały zapewniony dalszy byt, pozostałe zaś musiały się w nich rozpłynąć. Obstając przy języku czeskim jako wspólnym dla Czechów i Słowaków wszedł w spór z Ľudovítem Štúrem, który był zwolennikiem skodyfikowania osobnego języka słowackiego. W 1849 r. został mianowany (co było uznane jako „nagroda” dla Słowaków za ich udział w rewolucji po stronie Wiednia a przeciwko Węgrom) profesorem nadzwyczajnym archeologii słowiańskiej na Uniwersytecie Wiedeńskim. Wówczas skupił się już tylko na badaniach archeologicznych. Twórczość poetycką i publicystyczną rozwijał głównie w latach 20. i 30. Jego najwybitniejszym dziełem poetyckim był wydany w 1824 r. poemat Córa sławy (cz. Slávy dcera) obejmujący początkowo 150 sonetów w 3 śpiewach, o wyraźnych akcentach patriotycznych i panslawistycznych. Jego rozszerzone wydanie z 1832 r. liczył już 5 śpiewów, obejmujących aż 615 sonetów. (pl)
- Ján Kollár född 29 juli 1793 i Mošovce, Slovakien, död 24 januari 1852 i Wien, var en slovakisk författare (huvudsakligen poet), arkeolog och politiker. Han var en talesman för den panslaviska rörelsen och tillsammans med tjecken Josef Jungmann ville han skapa ett gemensamt slaviskt skriftspråk för att uppnå en slavisk enhet. (sv)
- Ян Коллар (словацк. Ján Kollár; 29 июля 1793, Мошовце — 24 января 1852, Вена) — словацкий политик, поэт, философ и лютеранский священник, родоначальник панславизма в поэзии. Вместе с Франтишеком Ладиславом Челаковским — один из главных провозвестников идеи «славянской взаимности». (ru)
- Ян Коллар (словац. Ján Kollár; 29 липня 1793, Мошовце — 24 січня 1852, Відень) — словацький політик, поет, етнограф, філософ і лютеранський священик, ідеолог і представник чеського та словацького національного відродження, мовознавець . Він був одним із головних діячів, які приєдналися до політичної програми панславізму . Він також писав під псевдонімом "Чеський брат Протиштурський" (словац. Čechobratr Protištúrsky) . На його честь названий астероїд (20991) Янколлар. (uk)
- 扬·科拉尔（捷克語：Ján Kollár，1793年7月29日－1852年1月24日）是斯洛伐克诗人、学者（语言学家、考古学家），泛斯拉夫主義的代表人物之一。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Ján Kollár (29 de juliol de 1793, Mošovce, Eslovàquia - 24 de gener de 1852, Viena, Àustria) fou un escriptor, poeta, arqueòleg, científic i polític eslovac, ideòleg del paneslavisme. (ca)
- Ján Kollár, někdy také Jan Kollár (29. července 1793 Mošovce – 24. ledna 1852 Vídeň), byl básník, jazykovědec, historik a evangelický farář slovenského původu, píšící česky, významná osobnost českého národního obrození a slovenského národního obrození, propagátor ideje slovanské vzájemnosti panslavismu. Psal i pod pseudonymem Čechobratr Protištúrsky. (cs)
- Ján KOLLÁR (naskiĝis la 29-an de julio 1793 en Mošovce, Slovakio - mortis la 24-an de januaro 1852 en Vieno, Aŭstrio) estis slovaka sciencisto kaj poeto verkanta ĉeĥe. Li estis evangelia pastro, propagandisto de tutslava kultura kunlaboro en scienco, ĵurnalistiko kaj poetiko. Li opiniis, ke ĉeĥoj kaj slovakoj estas unu nacio, havanta unu literaturan lingvon kaj plurajn dialektojn bohemiajn, moraviajn kaj slovakiajn. Tial li verkis ĉeĥe kaj rifuzis slovakajn patriotojn, kiuj kreis memstaran slovakan lingvon. Lia precipa verko estas sonetaro La Filino de Slavo. (eo)
- Ján Kollár, (Mošovce, 29 de julio de 1793 à – Viena, 24 de enero de 1852) fue un escritor y poeta eslovaco del Romanticismo, arqueólogo, científico y político. Fue uno de los primeros ideólogos del paneslavismo. (es)
- Ján Kollár (Mosóc, 1793ko uztailaren 29a - Viena, 1852ko urtarrilaren 24a) eslovakiar olerkari, arkeologo, zientzialari, politikari eta paneslavismoaren ideologoa izan zen. Bratislavako lizeo luterotarran eta Jenako Unibertsitatean ikasi zuen. 1817an izan zen eta bere ideia paneslaviarretan eragina izan zuen. Budapesteko eslovakiar komunitate luterotarreko kapilau protestantea izan zen. 1849an eslaviar arkeologiako irakasle izendatu zuten Vienako Unibertsitatean. parte hartu zuen. (eu)
- Ján Kollár (Hungarian: Kollár János; 29 July 1793 – 24 January 1852) was a Slovak writer (mainly poet), archaeologist, scientist, priest, politician, and main ideologist of Pan-Slavism. (en)
- Jan Kollar (en slovaque, Ján Kollár), né le 29 juillet 1793 à Mošovce et mort le 24 janvier 1852 à Vienne, est un écrivain (essentiellement poète), archéologue, scientifique et homme politique slovaque, idéologue du panslavisme. (fr)
- Ján Kollár (Mošovce, 29 luglio 1793 – Vienna, 24 gennaio 1852) è stato uno scrittore, archeologo, scienziato, politico slovacco.Fu il principale ideologo del panslavismo. (it)
- 얀 콜라르(슬로바키아어: Ján Kollár, 1793년 7월 29일 헝가리 왕국 모쇼츠(Mosóc, 현재의 슬로바키아 모쇼우체(Mošovce)) ~ 1852년 1월 24일 오스트리아 제국(현재의 오스트리아) 빈)는 슬로바키아의 시인, 작가, 정치인, 철학자, 언어학자이다. (ko)
- ヤーン・コラール（チェコ語Ján KollárまたはJan Kollár、スロバキア語Ján Kollár、1793年7月29日 - 1852年1月24日）は19世紀前半のスロバキア人の叙情詩人、学者（考古学者・言語学者）、ルター派の聖職者。ペンネームはČechobratr Protištúrsky。 (ja)
- Ján Kollár född 29 juli 1793 i Mošovce, Slovakien, död 24 januari 1852 i Wien, var en slovakisk författare (huvudsakligen poet), arkeolog och politiker. Han var en talesman för den panslaviska rörelsen och tillsammans med tjecken Josef Jungmann ville han skapa ett gemensamt slaviskt skriftspråk för att uppnå en slavisk enhet. (sv)
- Ян Коллар (словацк. Ján Kollár; 29 июля 1793, Мошовце — 24 января 1852, Вена) — словацкий политик, поэт, философ и лютеранский священник, родоначальник панславизма в поэзии. Вместе с Франтишеком Ладиславом Челаковским — один из главных провозвестников идеи «славянской взаимности». (ru)
- Ян Коллар (словац. Ján Kollár; 29 липня 1793, Мошовце — 24 січня 1852, Відень) — словацький політик, поет, етнограф, філософ і лютеранський священик, ідеолог і представник чеського та словацького національного відродження, мовознавець . Він був одним із головних діячів, які приєдналися до політичної програми панславізму . Він також писав під псевдонімом "Чеський брат Протиштурський" (словац. Čechobratr Protištúrsky) . На його честь названий астероїд (20991) Янколлар. (uk)
- 扬·科拉尔（捷克語：Ján Kollár，1793年7月29日－1852年1月24日）是斯洛伐克诗人、学者（语言学家、考古学家），泛斯拉夫主義的代表人物之一。 (zh)
- Ján Kollár (slowakisch) bzw. tschechisch Jan Kollár (* 29. Juli 1793 in Mošovce (Slowakei); † 24. Jänner 1852 in Wien) war einer der bedeutendsten mitteleuropäischen Lyriker und Gelehrten des frühen 19. Jahrhunderts. Obwohl Slowake, schrieb der Altertumsforscher und Sprachwissenschafter fast ausschließlich auf Tschechisch. Er war evangelischer Geistlicher und eine wichtige Person aus der Zeit der Sprachenkämpfe im Königreich Ungarn (etwa erste Hälfte des 19. Jahrhunderts), zu dem die Slowakei damals gehörte. (de)
- Ján Kollár (ur. 29 lipca 1793 w Mošovcach, zm. 24 stycznia 1852 w Wiedniu) – słowacki duchowny, luterański poeta, publicysta, archeolog, językoznawca. Ideolog panslawizmu i . Pochodził z rodziny rolniczo-rzemieślniczej. Uczył się w szkole w Mošovcach, następnie w gimnazjach w Kremnicy (1806–1808) i w Bańskiej Bystrzycy (1810–1811), zaś w latach 1812–1815 w liceum ewangelickim w Bratysławie. Później pracował czasowo jako pedagog w rodzinie Ľ. Kolbenhayera w Bańskiej Bystrzycy, gdzie w 1816 r. zdał egzamin kandydacki u kuratora A. Lovicha, co było warunkiem uzyskania stypendium na studia w Niemczech. W latach 1817–1819 studiował teologię ewangelicką na uniwersytecie w Jenie. Tu, w wyniku kontaktów z wieloma wybitnymi profesorami oraz młodzieżą ze wszystkich krain niemieckojęzycznych skrystal (pl)
|
