An Entity of Type: country, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Industrialisation (alternatively spelled industrialization) is the period of social and economic change that transforms a human group from an agrarian society into an industrial society. This involves an extensive re-organisation of an economy for the purpose of manufacturing. Historically industrialization is associated with increase of polluting industries heavily dependent on fossil fuels. With the increasing focus on sustainable development and green industrial policy practices, industrialization increasingly includes technological leapfrogging, with direct investment in more advanced, cleaner technologies.

Property Value
dbo:abstract
  • التحول الصناعي هي فترة التغيير الاجتماعي والاقتصادي التي تحوِّل مجموعة بشرية من مجتمع زراعي إلى مجتمع صناعي، بما في ذلك إعادة التنظيم واسع النطاق للإقتصاد بغرض التصنيع. مع ارتفاع دخل العاملين في الصناعة، تميل أسواق السلع الإستهلاكية والخدمات بجميع أنواعها إلى التوسع وتوفير حافز إضافي للاستثمار الصناعي والنمو الاقتصادي. (ar)
  • Industrializace je proces, během něhož dochází k proměně předprůmyslové společnosti, založené převážně na zemědělské (agrární) a řemeslné výrobĕ, ve společnost industriální, založenou na strojní, průmyslové výrobĕ. (cs)
  • Βιομηχανοποίηση ή ἐκβιομηχάνιση είναι η περίοδος κοινωνικής και οικονομικής αλλαγής η οποία μετατρέπει μια αγροτική κοινωνία σε βιομηχανική και συμπεριλαμβάνει επανοργάνωση της οικονομίας. Η πρώτη βιομηχανική επανάσταση έλαβε χώρα στα τέλη του 18ου αιώνα με αρχές του 19ου σε χώρες της βόρειας Ευρώπης και Αμερικής. Αυτή η περίοδος αργότερα αποκλήθηκε Πρώτη Βιομηχανική Επανάσταση. (el)
  • Industriiĝo estas en la ekonomio ĝenerale la plimultiĝo kaj pligrandiĝo de industriaj entreprenoj en certa regiono aŭ ekonomia spaco. Specife en historio la erao de industriiĝo estas la tempo ek de la 2-a duono de la 18-a jarcento ĝis la komenco de la 20-a jarcento, kiam estis enkondukita la industriaj formoj de produktado kaj distribuado de varoj kaj servoj. En la tiel nomitaj evolulandoj la industriiĝo ankoraŭ ne finiĝis aŭ eĉ ne komenciĝis. (eo)
  • Industrialisierung ist innerhalb eines Staates ein Prozess, während dessen sich ein Agrarstaat zu einem Industriestaat entwickelt. Ein Gegenbegriff ist die Deindustrialisierung. (de)
  • Industrializazioa herrialde nahiz eskualde bateko industria bertako jarduera nabarmen eta nagusia bilakatzeko prozesua da, gehienetan nekazaritzan eta abeltzaintzan oinarritutako ekonomia batetik. Industrializazioak hazkunde ekonomikoa ekarri eta herritarren ekonomia maila hobetzen duela iritzi izan da, baina prozesu horretan sortzen diren ingurumen arazoak eta gizarte ondorioak ere nabarmenak dira. (eu)
  • Industrialisation (alternatively spelled industrialization) is the period of social and economic change that transforms a human group from an agrarian society into an industrial society. This involves an extensive re-organisation of an economy for the purpose of manufacturing. Historically industrialization is associated with increase of polluting industries heavily dependent on fossil fuels. With the increasing focus on sustainable development and green industrial policy practices, industrialization increasingly includes technological leapfrogging, with direct investment in more advanced, cleaner technologies. The reorganization of the economy has many unintended consequences both economically and socially. As industrial workers' incomes rise, markets for consumer goods and services of all kinds tend to expand and provide a further stimulus to industrial investment and economic growth. Moreover, family structures tend to shift as extended families tend to no longer live together in one household, location or place. (en)
  • L'industrialisation est le processus de fabrication de produits manufacturés s'effectuant soit dans une chaîne de fabrication, soit dans une chaîne de production, à l'aide de techniques permettant une forte productivité du travail et qui regroupe les travailleurs dans des infrastructures constantes avec des horaires fixes et une réglementation stricte. Ce terme s'emploie également pour une organisation qui passe du prototype à la production de masse. Cet article traite de l'industrialisation à l'échelle d'un territoire (département, région, pays, etc.) ; pour l'industrialisation à l'échelle d'une entreprise, voir l'article service industrialisation, lequel est chargé de mettre en œuvre les actions nécessaires pour permettre la fabrication en série des prototypes créés par le bureau d'études ou le service de recherche et développement (R&D). L'industrialisation est un processus qui renverse les techniques de production : le système artisanal, manuel, de production, dans des lieux dispersés, est remplacé par une production recourant de plus en plus à une énergie provenant de machines, production en grandes séries, centralisée, utilisant des normes ou standards afin d'obtenir des produits d'une qualité homogène. Le passage d'un travail domestique à un travail de plus en plus spécialisé change radicalement les modes de vies. Elle ne touche pourtant pas tous les pays et son propre développement diffère dans les régions touchées. (fr)
  • La industrialización consiste en la producción de bienes y servicios a gran escala, mediante la utilización de máquinas accionadas por nuevas fuentes de energía. Se conoce como industrialización al proceso por el que un Estado o comunidad social pasa de una economía basada en la agricultura a otra fundamentada en el desarrollo industrial y en el que este representa, en términos económicos, el sostén fundamental del producto interno bruto y, en términos de ocupación, ofrece trabajo a la mayoría de la población. Supone, además, una economía de libres cambios. Las fábricas, con grandes muestras de avances tecnológicos, aumentan la productividad (y así aumentan el capital); en realidad, ahora son fábricas, antes se desarrollaban en el espacio doméstico de los campesinos, como pueden ser tejidos, utensilios, cerámica. Dicho de una manera más simple: ‘dar predominio a las industrias en la economía de un país’​ o ‘desarrollo del sistema económico y técnico necesario para transformar las materias primas en productos adecuados para el consumo’.​ La Revolución Industrial fue un periodo histórico comprendido entre la segunda mitad del siglo XVIII y principios del XIX, en el que Gran Bretaña en primer lugar,​ y el resto de Europa continental después, sufrieron el mayor conjunto de transformaciones socioeconómicas, tecnológicas y culturales de la Historia de la humanidad, desde el Neolítico. La industrialización surgió como consecuencia directa de la invención de la máquina de vapor, pero también influyeron decisivamente los cambios jurídicos en la propiedad, el incremento del comercio y la competitividad entre países como Gran Bretaña, Alemania y Francia. Los motores de la industrialización fueron la minería, la metalurgia y la química. El proceso de industrialización no fue homogéneo, es decir, no fue todo en un solo paso, sino que primero ocurrió en Gran Bretaña en el siglo XVIII; otros países como Estados Unidos, Japón, Alemania, Francia o Rusia se industrializaron en el siglo XIX y actualmente hay países de África o Asia que están muy poco industrializados. Se pueden identificar varias transiciones en este proceso: * De la sociedad agraria a la sociedad industrial. * De la sociedad rural a la sociedad urbana. * De la manufactura a la maquinofactura. * Del uso de la mano de obra al uso de capitales. Por extensión, se habla de industrialización para referirse a cualquier modelo de sociedad muy desarrollada, si bien desde la década de los 50 del siglo XX las sociedades con mayor poder económico son aquellas que poseen unos altos niveles de desarrollo tecnológico. La industrialización cambió el paisaje natural y el urbano anteriormente existentes, produciendo un nuevo paisaje. El nuevo modo de producción, con sus edificios fabriles, sus medios de comunicación, la necesidad masiva de mano de obra etc., va a transformar no solo el espacio urbano, sino también zonas situadas en pleno campo donde surgirán pequeñas ciudades con la única finalidad de la producción. Estos “espacios industriales” implican una nueva manera de entender la arquitectura y el urbanismo. Con la revolución industrial no solo aparecen nuevos edificios, sino que es la propia arquitectura la que se transforma, ya que tiene que adaptarse a los nuevos conceptos ideológicos que se derivan de aquella, a los nuevos comportamientos humanos: “El nuevo alumbrado irrumpe en el horario solar, los nuevos transportes acortan distancias y lugares antes inhóspitos, las nuevas ciudades masificadas por el incremento de la población provocan nuevas necesidades públicas, nuevos servicios, nuevas comunicaciones, nuevas nociones de higiene y confort” (Aguilar, 1991, 93). La arquitectura contemporánea tiene sus orígenes en los cambios provocados por la revolución industrial, como han puesto de manifiesto los primeros teóricos que se ocuparon del tema Pevsner, Benévolo, Giedion, Tafuri, Zevi, Franton, etc., y que resume Inmaculada Aguilar (1991, 94): - modifica las técnicas constructivas e introduce nuevos materiales como el hierro y el vidrio (y más tarde el hormigón) - modifica el concepto tradicional de ciudad: nuevos servicios, nuevas tipologías, nuevos sistemas de comunicación y nuevo concepto de valor del suelo - estimula el espíritu científico y con él la investigación experimental, que tienen como consecuencia inmediata la creación de escuelas especializadas La industrialización es mucho más que una transformación tecnológica: “la máquina no es únicamente un dispositivo concreto, un ingenio, es también una máquina social, una organización racional de la producción” (Aguilar, 1991, 94). Se basa en la repetición, en la producción en serie, lo que necesita la realización previa de un modelo abstracto, es decir, exige que la producción sea pensada con anterioridad. La previsión, la precisión, el rigor y el control se convierten en elementos indispensables para su funcionamiento. Esto afecta de igual modo a la arquitectura que se convierte en un sector más de la producción industrial introduciendo conceptos como los de repetición estándar, serie... que necesitan, así mismo, la elaboración de un modelo para el control del buen funcionamiento de su proceso de producción: el plano. Hoy en día, el proceso de industrialización ha cambiado. En los países en vías de desarrollo como los BRICS (Brasil, Rusia, India, China y Sudáfrica), la migración del campo a la ciudad no está acompañada de la industrialización. Las instituciones públicas no pueden fortalecerse con los aumentos en la recaudación impositiva que esta conlleva, lo que ha derivado en un aumento de la conflictividad social. La industrialización en estos países se produce gracias a la mano de obra barata y a las economías de escala que presentan (la deslocalización de empresas supone la pérdida de puestos de trabajo en los países desarrollados, pero los crea en los que están en vías de desarrollo). En muchos casos, la industrialización en estos países no aparece de forma natural, como ocurrió en Gran Bretaña gracias al aumento del comercio y el desarrollo de la industria pesada como la minería, sino que aparece debido al impulso que las instituciones nacionales o internacionales le dan a la economía. India y Corea del Sur reciben o lo han hecho gracias a ayudas importantes tanto del FMI, Banco Mundial como de Estados Unidos debido a su importancia geopolítica y como respuesta a la industrialización de China. Por otro lado, China y Brasil se han industrializado gracias a las políticas que han adoptado sus gobiernos y a la intervención del estado en la economía. Uno de los aspectos más importantes es que el desarrollo del sector terciario ha precedido a la industrialización en estos países, no como en la industrialización de Europa, donde primero se desarrolló el sector primario. Esto se debe principalmente al aumento del turismo mundial, al crecimiento del sector público (como oferente de servicios tales como sanidad, defensa...) y al desarrollo del sector financiero; este último es el caso de China, que se ha industrializado gracias al control del capital y de la cotización de su moneda. Los primeros sectores industriales en desarrollarse son los que proveen de bienes al sector de servicios, por el impulso que se supone dan a la economía, o aquellos sectores que poseen ventajas competitivas en el mercado internacional, como son los intensivos en mano de obra. Estos sectores canalizan el impulso hacia el sector de productos intermedios y de bienes de equipo. (es)
  • Industrialisasi adalah suatu proses perubahan sosial ekonomi yang mengubah sistem pencaharian masyarakat agraris menjadi masyarakat industri. Industrialisasi juga bisa diartikan sebagai suatu keadaan di mana masyarakat berfokus pada ekonomi yang meliputi pekerjaan yang semakin beragam (spesialisasi), gaji, dan penghasilan yang semakin tinggi. Industrialisasi adalah bagian dari proses modernisasi di mana perubahan sosial dan perkembangan ekonomi erat hubungannya dengan inovasi teknologi.‘’ Dalam Industrialisasi ada perubahan filosofi manusia di mana manusia mengubah pandangan lingkungan sosialnya menjadi lebih kepada rasionalitas (tindakan didasarkan atas pertimbangan, efisiensi, dan perhitungan, tidak lagi mengacu kepada moral, emosi, kebiasaan atau tradisi).Menurut para peniliti ada faktor yang menjadi acuan modernisasi industri dan pengembangan perusahaan. Mulai dari lingkungan politik dan hukum yang menguntungkan untuk dunia industri dan perdagangan, bisa juga dengan sumber daya alam yang beragam dan melimpah, dan juga sumber daya manusia yang cenderung rendah biaya, memiliki kemampuan dan bisa beradaptasi dengan pekerjaannya. Negara pertama yang melakukan industrialisasi adalah Inggris ketika terjadi revolusi industri pada abad ke 18. Pada akhir abad ke 20, Negara di Asia Timur telah menjadi bagian dunia yang paling banyak melakukan industrialisasi. (in)
  • 산업화(産業化) 또는 공업화(工業化)란 산업 활동의 확대 과정이자 집중화 과정이다. 증기 기관과 기계 공업의 발달로 산업 생산이 농업의 생산을 능가하게 된다. 일반적으로 사회적이고 경제적이고 문화적인 변화가 수반한다. 전통적인 사회가 근대화하는 과정에서는 정치·경제·사회면에서 커다란 변화가 일어난다. 이 중에서 경제면의 주된 변화는 공업의 발전이다. 이것을 일반적으로 공업화라고 한다. 그러나 공업화의 언어로서, 농업국에서 공업국에의 전화를 가리키는 경우도 있으며 매뉴팩처에서 공장제 대공업으로의 변화를 가리키는 경우도 있다. 농업이 압도적인 지위를 차지해서 1인당 생산수준이 정체해 있는 후진적인 경제를 개발할 때에는 공업화가 제1의 정책 목표가 되는 수가 많다. 더욱이 역사적으로는 소련을 제외하면 각국마다 소비재 부문에서 공업화가 착수되었다. 발터 호프만(Walther Hoffmann 1903- )은 공업화를 3단계로 나누어 생각한다. 즉 제1단계는 소비재 부문의 미발달 시기, 제2단계는 소비재 부문에 비하여 자본재 부문이 균형있게 발전하는 시기로 나눈다. 그리고 19세기 이래, 각국의 공업화를 분석하고 각 단계는 자본재 부문과 소비재 부문의 비율을 써서 양적으로 표현하려 했다. 호프만에 의하면 제1단계는 자본재 부문을 1로 하여 소비재 부문은 5±1, 제2단계는 1:2±, 제3단계는1:1±이 된다. 1920년대에서 제1단계에 속하는 나라는 브라질, 칠레, 인도, 뉴질랜드, 제2단계 나라는 네덜란드, 덴마크, 캐나다, 헝가리, 남아연방, 오스트레일리아, 일본, 제3단계는 영국, 미국, 독일, 프랑스, 벨기에, 스위스, 스웨덴이라 했다. 호프만의 공업화 단계설은 공업 부문내의 2부문에만 중점을 두고 있으므로 공업화의 양적 파악에는 편의가 있으나 부분적인 관찰에 그치고 있다. 공업화를 일국의 경제문제로서 파악할 때는 다시 크게 산업 전체의 구조 변화에도 주목할 필요가 있다. 콜린 클라크는 산업을 제1차 산업부문(농림·어업), 제2차 산업부문(광공업), 제3차 산업부문(상업·교통·서비스업)으로 분류하고, 국민소득의 증대에 따라 노동인구나 국민소득의 비중은 제1차산업에서 제2차, 제3차 산업으로 옮겨가는 것을 지적했다. 예컨대 세계 최고의 국민소득 수준을 보여주는 미국을 보면, 국내 총생산에 차지하는 제1차 산업의 비중은 3%, 제2차 산업은 32%, 제3차 산업은 65%, 영국은 각각 3%, 37%, 60%, 서독은 3%, 50%, 47%, 일본은 5%, 44%, 51%이다. 이에 대하여 국민소득 수준이 낮은 인도는 43%, 20%, 37%이다(모두 75년의 숫자). 제1차 산업의 비중과 제2차 산업의 비중과의 관계는 이와 같이 그 나라의 공업화의 수준을 대체로 추정케 한다. 이와 같이 경제발전에 따라 산업구조가 변화하는 것은 산업부문 사이에 부가가치 생산성의 차이가 있기 때문이다. 일반적으로 농업부문의 부가가치 생산성은 공업부문의 그것에 비하여 상대적으로 낮다. 그 때문에 국민소득 수준을 높이기 위해서는 이론적으로 말해서 공업화가 최량의 수단이 되므로, 후진국 경제의 개발계획의 대부분이 공업화를 주목표로 하고 있다. 그러나 농업 중심의 후진적 경제를 공업화하는 것은 용이한 일이 아니다. 공업화를 진전시키기 위해서는 적어도 다음 3가지 조건이 어느 정도 충족되어 있어야 한다. 즉, ① 사회의 인적 자원의 확충, ② 사회적 간접자본(운수·통신·관개·동력)의 증대, ③ 토지개혁과 같은 농업부문의 근본적 개혁이다. 이 중에서 가장 중요한 것은 공업화 촉진의 역군이 될 인적 자원의 확충일 것이다. 사회적 간접자본의 증대나 토지개혁 등은 오늘날의 후진국 정부의 역할 증대와 외국 원조를 통하여 실현해 갈 것이지만, 인적 자원의 확충만은 오랜 시간과 노력을 필요로 할 것이다. 이 세 가지 조건이 갖추어져야 비로소 공업화의 기초가 닦아진 것이 된다. 그러나 이렇게 하여 공업화의 템포가 가속도적으로 빠른 시기, 이른바 로스토의 테이크 오프기(期)에 들어가기까지는 더욱 힘차게 밀어주는 힘이 필요하다. 여기에 역점을 둔 것이 '빅 푸시 이론'이다. 로스토도 테이크 오프기(이륙기)와, 공업화가 아직 착실하게 뿌리박지 못한 공업화의 착수 단계와를 구별하고 있다. (ko)
  • 工業化(こうぎょうか、industrialization)またはインダストリアリゼーションとは、農業中心の社会から工業中心の社会へと移り変わること。18世紀半ばのイギリスの産業革命に端を発し、現在に至るまで続く、農耕社会から産業社会へと変化するプロセスである。産業化の訳語が用いられる場合もある。 (ja)
  • Con il termine industrializzazione si intende quel processo di trasformazione di una società da uno stadio rurale (società preindustriale) ad uno industriale, con forte inurbamento e abbandono delle campagne a favore del lavoro nelle fabbriche. L'industrializzazione si manifestò in maniera crescente per la prima volta negli Stati Uniti e in Europa, soprattutto in Inghilterra nel corso del XIX secolo in seguito all'avvento della prima rivoluzione industriale. (it)
  • Industrialisatie is het proces van veranderingen in het productieproces door mechanisatie en de daaropvolgende veranderingen in de , zoals de invoering van het fabriekssysteem. Het betreft dus niet alleen technologische, maar ook sociale veranderingen. Hierdoor wordt de economie van een samenleving steeds sterker afhankelijk van de industriële productie in plaats van de opbrengsten van landbouw en huisnijverheid. In een periode van industrialisatie wordt arbeid, die traditioneel vooral werd gedaan met behulp van spierkracht van mens en dier, in toenemende mate verricht door machines. De eerste industriegebieden vormden zich in de tweede helft van de achttiende eeuw in Groot-Brittannië en niet veel later ook in België. De machines werden er eerst nog met waterkracht, maar wat later vooral door stoom aangedreven. Deze ontwikkeling werd begunstigd door de aanwezigheid van steenkool en ijzererts. Nederland bleef nog lang primair een handels- en landbouwnatie, hoewel er al vanaf de late middeleeuwen een bescheiden vorm van industrialisatie plaatsvond met behulp van windkracht. De industriële revolutie kwam er echter niet eerder dan ongeveer 1860 op gang. In veel landen buiten Europa, Noord-Amerika en Japan heeft de industrialisatie zich pas in de tweede helft van de twintigste eeuw ontwikkeld. (nl)
  • Uprzemysłowienie, in. industrializacja (ang. industrialisation) – proces przekształcania się społeczeństwa tradycyjnego w społeczeństwo przemysłowe dzięki wprowadzeniu gospodarki opartej na mechanizacji produkcji, kierowanej planowo przy użyciu określonych metod zarządzania, charakteryzujący się zwiększaniem odsetka osób zatrudnionych w przemyśle, standaryzacją czasu pracy, wyraźnym podziałem pracy i wzrostem heterogeniczności społeczeństwa. Procesowi temu towarzyszy przyspieszona urbanizacja, zwiększanie się liczby grup wtórnych w stosunku do grup pierwotnych, zmniejszanie się roli grup wspólnotowych. W wyniku industrializacji następują zawsze istotne zmiany w strukturze gospodarczej. Na czołowe miejsca wysuwa się przemysł ciężki wytwarzający środki produkcji, a zwłaszcza takie jego gałęzie, jak przemysł hutniczy, maszynowy, elektrotechniczny itp., które dostarczają pozostałym gałęziom nowoczesnych pod względem technicznym maszyn i urządzeń produkcyjnych. Ostatecznym rezultatem industrializacji jest możliwość wykorzystania w produkcji osiągnięć postępu technicznego, który pozwala uzyskiwać w całej gospodarce wysoki poziom wydajności pracy i produkcji. Na tej podstawie w kraju uprzemysłowionym na stosunkowo wysokim poziomie kształtować się może z jednej strony stopa życiowa ludności, a z drugiej rozmiary akumulacji, niezbędne do zapewnienia wzrostu gospodarczego. Pod tym względem inaczej przedstawia się sytuacja w krajach nieuprzemysłowionych, w których na pierwszy plan w strukturze gospodarczej wysuwa się rolnictwo, a przemysł – jeśli ogólnie istnieje – koncentruje się na wydobywaniu surowców lub przetwórstwie rolno-spożywczym. Brak przemysłu ciężkiego wytwarzającego środki produkcji pociąga za sobą zacofanie techniki wytwarzania i niską wydajność pracy. W rezultacie tego poziom produkcji jest niski i nie można w sposób dostateczny zaspokoić społecznych potrzeb produkcyjnych i konsumpcyjnych. Przy bardzo niskim poziomie stopy życiowej ludności nie można wygospodarować odpowiedniej ilości środków na akumulację, skutkiem tego występować musi bardzo powolne tempo wzrostu gospodarczego lub stagnacja. Przeciwieństwem industrializacji jest dezindustrializacja. W Europie proces intensywnego uprzemysłowienia rozpoczął się wraz z rewolucją przemysłową, zapoczątkowaną w 1760 w Anglii i Szkocji. (pl)
  • Industrialização é um tipo de processo histórico e social através do qual a indústria se torna o setor dominante de uma economia, mediante a substituição de instrumentos, técnicas e processos de produção, resultando em aumento da produtividade dos fatores e a geração de riqueza. Assim, a economia, antes de base agrária, artesanal e comercial, passa a ter uma base urbana e industrial - o que gera transformações profundas sobre os modos de vida e o padrão de relações sociais anterior. O sistema de produção artesanal, manual, espacialmente disperso, dá lugar à produção serial, mecânica, espacialmente concentrada, padronizada, isto é, capaz de gerar produtos de qualidade homogênea. Toda a economia e toda a sociedade se reorganizam em função do desenvolvimento da indústria. A industrialização pode ser parte de um processo mais amplo de modernização, em que a inovação tecnológica, desenvolvimento econômico e mudança social estão estreitamente relacionados. Há um processo de crescente racionalização, introduzindo mudanças de atitude dos indivíduos e da sociedade também com relação à natureza, que passa a ser vista principalmente como recurso produtivo. Algumas das principais características do processo de industrialização são: * aprofundamento na divisão do trabalho e da especialização; * concentração da renda e da riqueza; * intensificação da formação bruta de capital fixo; * aumento da produtividade industrial e agrícola; * aumento do consumo; * generalização do trabalho assalariado; * incremento da urbanização e desenvolvimento do setor de serviços. Entretanto, a industrialização não ocorre em todos os países e, quando ocorre, pode não ser na mesma época ou da mesma forma. (pt)
  • Industrialisering är ett samhälles omvandling från jordbrukssamhälle till industrisamhälle. (sv)
  • 工業化(industrialization)是人類社會由前工業(累積資本速度緩慢的農業畜牧業經濟)到工業狀態的社會及經濟改變過程(見前工業社會)。此一社會及經濟改變與技術創新有很密切關係,尤其是大規模量產和冶金學的進步。狹義的工業化有代表性的是《新帕爾格雷夫經濟學大辭典》中的定義,製造業和第二產業在國民經濟中比重及其就業比重不斷上升的過程。 (zh)
  • Индустриализация (от лат. Industria) — процесс ускоренного социально-экономического перехода от традиционного этапа развития к индустриальному, с преобладанием промышленного производства в экономике. Этот процесс связан с развитием новых технологий, особенно в таких отраслях, как энергетика и металлургия. В ходе индустриализации общество также претерпевает некоторые изменения, меняется его мировосприятие. Позитивное отношение к труду в сочетании со стремлением как можно быстрее использовать новые технологии и научные открытия также дают вклад в ускоренный рост производства и доходов населения. В результате образуется все более широкий, в конечном счете, мировой рынок продукции и услуг всех видов, что в свою очередь стимулирует инвестиции и дальнейший экономический рост. Индустриализация — создание крупной, технически развитой промышленности, значительное увеличение доли промышленности в экономике. Сроки и темпы индустриализации в разных странах могут быть неодинаковыми. Первой страной, где произошла промышленная революция, стала Великобритания (в середине XIX века). Франция стала индустриальной в начале 20-х годов XX века. В Российской империи индустриализация началась с конца XIX — до начала XX вв. К концу XX века одним из наиболее экономически успешных регионов стала Восточная Азия, в особенности Гонконг. В СССР осуществление индустриализации в 1930-е годы подразумевало ликвидацию отсталости экономики страны по сравнению с развитыми странами за сравнительно короткий временной период за счёт значительного напряжения материальных и людских ресурсов с преобладанием отраслей тяжелой промышленности. (ru)
  • Індустріаліза́ція — історичний процес техніко-економічного переходу від аграрного до промислових способів суспільного виробництва, який проходить через машинну стадію виробництва товарів і послуг. Поняття Індустріалізації використовується для позначення історичної епохи європейської промислової революції, яка почалася в другій половині 18 ст. у Королівстві Великої Британії. Пізніше вона поступово поширилася на інші країни Європи та Північної Америки. В Азії та Латинській Америці з середини 20-го століття. У СРСР індустріалізація, як керована урядом зверху реформа, була оголошена й проведена в 30-х роках 20 століття та означала, на відміну від загальноприйнятого значення поняття — комплекс заходів з прискореного розвитку промисловості, ужитих ВКП(б) у період другої половини 20-х до кінця 30-х років. (uk)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 210545 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 15709 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1120348321 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:isPartOf
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • التحول الصناعي هي فترة التغيير الاجتماعي والاقتصادي التي تحوِّل مجموعة بشرية من مجتمع زراعي إلى مجتمع صناعي، بما في ذلك إعادة التنظيم واسع النطاق للإقتصاد بغرض التصنيع. مع ارتفاع دخل العاملين في الصناعة، تميل أسواق السلع الإستهلاكية والخدمات بجميع أنواعها إلى التوسع وتوفير حافز إضافي للاستثمار الصناعي والنمو الاقتصادي. (ar)
  • Industrializace je proces, během něhož dochází k proměně předprůmyslové společnosti, založené převážně na zemědělské (agrární) a řemeslné výrobĕ, ve společnost industriální, založenou na strojní, průmyslové výrobĕ. (cs)
  • Βιομηχανοποίηση ή ἐκβιομηχάνιση είναι η περίοδος κοινωνικής και οικονομικής αλλαγής η οποία μετατρέπει μια αγροτική κοινωνία σε βιομηχανική και συμπεριλαμβάνει επανοργάνωση της οικονομίας. Η πρώτη βιομηχανική επανάσταση έλαβε χώρα στα τέλη του 18ου αιώνα με αρχές του 19ου σε χώρες της βόρειας Ευρώπης και Αμερικής. Αυτή η περίοδος αργότερα αποκλήθηκε Πρώτη Βιομηχανική Επανάσταση. (el)
  • Industriiĝo estas en la ekonomio ĝenerale la plimultiĝo kaj pligrandiĝo de industriaj entreprenoj en certa regiono aŭ ekonomia spaco. Specife en historio la erao de industriiĝo estas la tempo ek de la 2-a duono de la 18-a jarcento ĝis la komenco de la 20-a jarcento, kiam estis enkondukita la industriaj formoj de produktado kaj distribuado de varoj kaj servoj. En la tiel nomitaj evolulandoj la industriiĝo ankoraŭ ne finiĝis aŭ eĉ ne komenciĝis. (eo)
  • Industrialisierung ist innerhalb eines Staates ein Prozess, während dessen sich ein Agrarstaat zu einem Industriestaat entwickelt. Ein Gegenbegriff ist die Deindustrialisierung. (de)
  • Industrializazioa herrialde nahiz eskualde bateko industria bertako jarduera nabarmen eta nagusia bilakatzeko prozesua da, gehienetan nekazaritzan eta abeltzaintzan oinarritutako ekonomia batetik. Industrializazioak hazkunde ekonomikoa ekarri eta herritarren ekonomia maila hobetzen duela iritzi izan da, baina prozesu horretan sortzen diren ingurumen arazoak eta gizarte ondorioak ere nabarmenak dira. (eu)
  • 工業化(こうぎょうか、industrialization)またはインダストリアリゼーションとは、農業中心の社会から工業中心の社会へと移り変わること。18世紀半ばのイギリスの産業革命に端を発し、現在に至るまで続く、農耕社会から産業社会へと変化するプロセスである。産業化の訳語が用いられる場合もある。 (ja)
  • Con il termine industrializzazione si intende quel processo di trasformazione di una società da uno stadio rurale (società preindustriale) ad uno industriale, con forte inurbamento e abbandono delle campagne a favore del lavoro nelle fabbriche. L'industrializzazione si manifestò in maniera crescente per la prima volta negli Stati Uniti e in Europa, soprattutto in Inghilterra nel corso del XIX secolo in seguito all'avvento della prima rivoluzione industriale. (it)
  • Industrialisering är ett samhälles omvandling från jordbrukssamhälle till industrisamhälle. (sv)
  • 工業化(industrialization)是人類社會由前工業(累積資本速度緩慢的農業畜牧業經濟)到工業狀態的社會及經濟改變過程(見前工業社會)。此一社會及經濟改變與技術創新有很密切關係,尤其是大規模量產和冶金學的進步。狹義的工業化有代表性的是《新帕爾格雷夫經濟學大辭典》中的定義,製造業和第二產業在國民經濟中比重及其就業比重不斷上升的過程。 (zh)
  • Industrialisation (alternatively spelled industrialization) is the period of social and economic change that transforms a human group from an agrarian society into an industrial society. This involves an extensive re-organisation of an economy for the purpose of manufacturing. Historically industrialization is associated with increase of polluting industries heavily dependent on fossil fuels. With the increasing focus on sustainable development and green industrial policy practices, industrialization increasingly includes technological leapfrogging, with direct investment in more advanced, cleaner technologies. (en)
  • La industrialización consiste en la producción de bienes y servicios a gran escala, mediante la utilización de máquinas accionadas por nuevas fuentes de energía. Se conoce como industrialización al proceso por el que un Estado o comunidad social pasa de una economía basada en la agricultura a otra fundamentada en el desarrollo industrial y en el que este representa, en términos económicos, el sostén fundamental del producto interno bruto y, en términos de ocupación, ofrece trabajo a la mayoría de la población. Supone, además, una economía de libres cambios. (es)
  • Industrialisasi adalah suatu proses perubahan sosial ekonomi yang mengubah sistem pencaharian masyarakat agraris menjadi masyarakat industri. Industrialisasi juga bisa diartikan sebagai suatu keadaan di mana masyarakat berfokus pada ekonomi yang meliputi pekerjaan yang semakin beragam (spesialisasi), gaji, dan penghasilan yang semakin tinggi. Industrialisasi adalah bagian dari proses modernisasi di mana perubahan sosial dan perkembangan ekonomi erat hubungannya dengan inovasi teknologi.‘’ (in)
  • L'industrialisation est le processus de fabrication de produits manufacturés s'effectuant soit dans une chaîne de fabrication, soit dans une chaîne de production, à l'aide de techniques permettant une forte productivité du travail et qui regroupe les travailleurs dans des infrastructures constantes avec des horaires fixes et une réglementation stricte. Ce terme s'emploie également pour une organisation qui passe du prototype à la production de masse. (fr)
  • 산업화(産業化) 또는 공업화(工業化)란 산업 활동의 확대 과정이자 집중화 과정이다. 증기 기관과 기계 공업의 발달로 산업 생산이 농업의 생산을 능가하게 된다. 일반적으로 사회적이고 경제적이고 문화적인 변화가 수반한다. 전통적인 사회가 근대화하는 과정에서는 정치·경제·사회면에서 커다란 변화가 일어난다. 이 중에서 경제면의 주된 변화는 공업의 발전이다. 이것을 일반적으로 공업화라고 한다. 그러나 공업화의 언어로서, 농업국에서 공업국에의 전화를 가리키는 경우도 있으며 매뉴팩처에서 공장제 대공업으로의 변화를 가리키는 경우도 있다. 농업이 압도적인 지위를 차지해서 1인당 생산수준이 정체해 있는 후진적인 경제를 개발할 때에는 공업화가 제1의 정책 목표가 되는 수가 많다. 더욱이 역사적으로는 소련을 제외하면 각국마다 소비재 부문에서 공업화가 착수되었다. (ko)
  • Industrialisatie is het proces van veranderingen in het productieproces door mechanisatie en de daaropvolgende veranderingen in de , zoals de invoering van het fabriekssysteem. Het betreft dus niet alleen technologische, maar ook sociale veranderingen. Hierdoor wordt de economie van een samenleving steeds sterker afhankelijk van de industriële productie in plaats van de opbrengsten van landbouw en huisnijverheid. In een periode van industrialisatie wordt arbeid, die traditioneel vooral werd gedaan met behulp van spierkracht van mens en dier, in toenemende mate verricht door machines. (nl)
  • Uprzemysłowienie, in. industrializacja (ang. industrialisation) – proces przekształcania się społeczeństwa tradycyjnego w społeczeństwo przemysłowe dzięki wprowadzeniu gospodarki opartej na mechanizacji produkcji, kierowanej planowo przy użyciu określonych metod zarządzania, charakteryzujący się zwiększaniem odsetka osób zatrudnionych w przemyśle, standaryzacją czasu pracy, wyraźnym podziałem pracy i wzrostem heterogeniczności społeczeństwa. Procesowi temu towarzyszy przyspieszona urbanizacja, zwiększanie się liczby grup wtórnych w stosunku do grup pierwotnych, zmniejszanie się roli grup wspólnotowych. (pl)
  • Industrialização é um tipo de processo histórico e social através do qual a indústria se torna o setor dominante de uma economia, mediante a substituição de instrumentos, técnicas e processos de produção, resultando em aumento da produtividade dos fatores e a geração de riqueza. Algumas das principais características do processo de industrialização são: Entretanto, a industrialização não ocorre em todos os países e, quando ocorre, pode não ser na mesma época ou da mesma forma. (pt)
  • Индустриализация (от лат. Industria) — процесс ускоренного социально-экономического перехода от традиционного этапа развития к индустриальному, с преобладанием промышленного производства в экономике. Этот процесс связан с развитием новых технологий, особенно в таких отраслях, как энергетика и металлургия. В ходе индустриализации общество также претерпевает некоторые изменения, меняется его мировосприятие. Позитивное отношение к труду в сочетании со стремлением как можно быстрее использовать новые технологии и научные открытия также дают вклад в ускоренный рост производства и доходов населения. В результате образуется все более широкий, в конечном счете, мировой рынок продукции и услуг всех видов, что в свою очередь стимулирует инвестиции и дальнейший экономический рост. (ru)
  • Індустріаліза́ція — історичний процес техніко-економічного переходу від аграрного до промислових способів суспільного виробництва, який проходить через машинну стадію виробництва товарів і послуг. Поняття Індустріалізації використовується для позначення історичної епохи європейської промислової революції, яка почалася в другій половині 18 ст. у Королівстві Великої Британії. Пізніше вона поступово поширилася на інші країни Європи та Північної Америки. В Азії та Латинській Америці з середини 20-го століття. (uk)
rdfs:label
  • Industrialisation (en)
  • تحول صناعي (ar)
  • Industrializace (cs)
  • Industrialisierung (de)
  • Βιομηχανοποίηση (el)
  • Industriiĝo (eo)
  • Industrialización (es)
  • Industrializazio (eu)
  • Industrialisasi (in)
  • Industrialisation (fr)
  • Industrializzazione (it)
  • 산업화 (ko)
  • 工業化 (ja)
  • Industrialisatie (nl)
  • Industrializacja (pl)
  • Industrialização (pt)
  • Industrialisering (sv)
  • Индустриализация (ru)
  • Індустріалізація (uk)
  • 工業化 (zh)
owl:sameAs
skos:exactMatch
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:ideology of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:ideology of
is dbp:purpose of
is dbp:subject of
is dc:subject of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License