| dbo:abstract
|
- Un sagrament, per al cristianisme, és un ritu cerimonial que per un signe visible o per un acte visible representa una realitat invisible de Déu i que permet al creient de compartir aquesta realitat. La significació i el nombre de sagraments difereixen en diverses branques del cristianisme. (ca)
- Svátost (z lat. pojmu sacramentum – „posvátná věc, posvátný úkon, přísaha“, který je ekvivalentem staršího řec. μυστήριον mystérion – „tajemství“) nebo v rámci pravoslavné církve svatá Tajina je důležitý křesťanský obřad, často takový, jejž podle názoru teologů ustanovil Ježíš Kristus a který prostřednictvím viditelného symbolu zprostředkuje neviditelnou Boží milost. Křesťanské církve nejsou ohledně pohledu na svátosti a jejich počet jednotné; svátostí, které uznávají katolické církve, pravoslaví a církev československá husitská, je sedm:
* Křest
* Biřmování
* Eucharistie
* Svátost smíření
* Svátost nemocných
* Manželství
* Kněžství (svěcení kněžstva) (cs)
- Als Sakrament bezeichnet man im Christentum einen Ritus, der als sichtbares Zeichen beziehungsweise als sichtbare Handlung eine unsichtbare Wirklichkeit Gottes vergegenwärtigt und an ihr teilhaben lässt. (de)
- في المسيحية، يُقصد بالأسرار المقدسة مجموعات من الطقوس الغاية منها وبحسب الاعتقاد المسيحي هي «نوال نعمة سرية (غير منظورة) بواسطة مادة منظورة». وذلك وبحسب الاعتقاد المسيحي بفعل روح الله القدوس الذي حلَّ بمواهبه في يوم الخمسين على تلاميذ ورسل المسيح، وبحسب ما أسسه المسيح نفسه وسلَّمه للرسل وهم بدورهم سلَّموه للكهنة بوضع اليد الرسولية. (كورنثوس الأولى 23:11). (ar)
- Sakramento estas rito de kristanismo, kiu donas la "gracon" de Dio al kredanto. Graco estas potenco de Dio, kiu helpas la kredantojn akiri aŭ reestabli la dian amikecon kaj la sintenojn de Jesuo Kristo. Sakramento ofte ankaŭ markas ŝanĝon de stato. En ortodoksismo la sakramentoj estas nomata la misteroj (la greka vorto por la latina sacramentum). Laŭ katolikismo, sakramento estas metafore difinita ankaŭ "kanalo de graco". Ĉiu sakramento agas ne simbole sed konkrete kaj reale per la dia interveno, ne do per iu aŭtomata kaj magia rezulto. La sakramento estas valide konfekciita de la administranto kiu intencas realigi kion intencas reli la Eklezio. Ĉiu el la sep sakramentoj havas sian eblan administranton: por la bapto, kiu ajn (eĉ nekredanto) kiu intencas agi laŭ la intenco de la Eklezio, por geedziĝo la samaj edzoj, por la aliaj kvin la ordinita sacerdoto (kiel instrumento). Por la ricevanto la efiko, ku ĉiam estas nevidebla verko de Kristo, dependas ankaŭ de lia, kiam postulita, intima disponebleco, kaj neniam de la sankteco aŭ malsankteco de la administranto, nome tio okazas ex opere operato. Ĉar homo estas laŭ naturo emas al la pekado kaj pene inklinas al la sankteco, la helpo de la sakramentoj necesas por resti aŭ reakiri aŭ kreski en la dia amikeco kaj eviti la perdon de la amikeca kontakto kun Jesuo Kristo: kondiĉo tia kiu ktime estas nomata infero. Kutime kaj esence, en ĉiuj kristanaj konfesioj praktikantaj tiujn ritojn, la sakramentoj havas materion (akvo, vino, oleo, pano, ekstera manifestado de sia volo) kaj formulon de vortoj: en la bapto, ekzemple ("En la nomo de la Patro...") kaj akvo. Por fari la sakramenton, la administranto aplikas la materion al la kredanto per la formulo. La pekeco aŭ sankteco de la administranto mem ne gravas al la efiko de la sakramento - li nur estas la instrumento kiu, se plu uzi la metaforan esprimon rilate diajn transcendentaĵojn, malfermas la kanalon inter Dio kaj homo, ne estante mem la kanalo. Kiel la enkarniĝo de Jesuo Kristo la materia korpeco kaj la nevidebla dieco kuniĝas, tiel ankaŭ en la sakramento kombiniĝas la materia elemento kun la dia sindonacemo. Ortodoksismo (neoficiale) kaj katolikismo (oficiale) rekonas sep sakramentojn. El la Katekismo de la Katolika Eklezio: 1.
* bapto 2.
* konfirmacio 3.
* komunio 4.
* konfeso 5.
* matrimonio (geedziĝo) 6.
* ordinacio 7.
* unkto Ofte laŭ protestantismo, sakramento ne estas vidata la efektiva donaco de graco, sed kiel simbolo de la dia graco. Pro tio, celebro de sakramento ne estas realiganta sed nur simbolanta, tial kutime ne estas bezonata administro, krom en la bapta rito. Protestantoj kutime rekonas la bapton; Eŭkaristio kun komunio kaj ankaŭ diversforma konfeso estas kultataj de Luteranismo. Sed eĉ en tiu kazo la koncepto pri Eŭkaristio kaj komunio ne tute koincidas kun tiu de katolikoj kaj ortodoksuloj. (eo)
- En el cristianismo, un sacramento es un acto mediante el cual el creyente manifiesta su relación con Dios. Las diversas corrientes cristianas discrepan sobre los actos que deben considerarse sacramentos, así como sobre las formalidades de los mismos. (es)
- Sakramentua edo ikurtona dimentsio sakratua duen egintza erlijiosoa da, jasotzailea sagaratzen duena. (eu)
- Searmanas siombalach creidimh is ea sacraimint, go mór mór ceann de sheacht ndeasghnáth na Críostaíochta, ar nós baiste, aithrí, ola dhéanach etc. Tagann an focail ‘sacraimint’ ón Laidin ‘sacramentum’, a tháinig isteach san Eaglais sa tríú céad tar éis bhás Chríost. Bhain sé leis an móid mhíleata a thugadh saighdiúirí ar dhul isteach san arm dóibh, agus uaireanta deineadh comhartha an ghinearáil nó an impire a raibh sé ag troid ar a shon a bhrandáil ar láimh an tsaighdiúra. (ga)
- A sacrament is a Christian rite that is recognized as being particularly important and significant. There are various views on the existence and meaning of such rites. Many Christians consider the sacraments to be a visible symbol of the reality of God, as well as a channel for God's grace. Many denominations, including the Catholic, Lutheran, Anglican, Methodist, and Reformed, hold to the definition of sacrament formulated by Augustine of Hippo: an outward sign of an inward grace, that has been instituted by Jesus Christ. Sacraments signify God's grace in a way that is outwardly observable to the participant. The Catholic Church, Hussite Church and the Old Catholic Church recognise seven sacraments: Baptism, Penance (Reconciliation or Confession), Eucharist (or Holy Communion), Confirmation, Marriage (Matrimony), Holy Orders, and Anointing of the Sick (Extreme Unction). The Eastern Churches, such as the Eastern Orthodox Church and Oriental Orthodox Church as well as the Eastern Catholic Churches, also believe that there are seven major sacraments, but apply the words sacred mysteries corresponding to Greek word, μυστήριον (mysterion), and also to rites that in the Western tradition are called sacramentals and to other realities, such as the Church itself. Many Protestant denominations, such as those within the Reformed tradition, identify two sacraments instituted by Christ, the Eucharist (or Holy Communion) and Baptism. The Lutheran sacraments include these two, often adding Confession (and Absolution) as a third sacrament. Anglican and Methodist teaching is that "there are two Sacraments ordained of Christ our Lord in the Gospel, that is to say, Baptism and the Supper of the Lord," and that "those five commonly called Sacraments, that is to say, Confirmation, Penance, Orders, Matrimony, and Extreme Unction, are not to be counted for Sacraments of the Gospel." Some traditions, such as Quakerism do not observe any of the rites, or, in the case of Anabaptists, hold that they are simply reminders or commendable practices that do not impart actual grace—not sacraments but "ordinances" pertaining to certain aspects of the Christian faith. (en)
- Sakramen (bahasa Inggris: sacrament), kata sifatnya yaitu sakramental (bahasa Inggris: sacramental), dalam konteks tertentu dianggap sebagai suatu ritus agama Kristen yang mana merupakan perantara (penyalur) rahmat dari Allah (ilahi). Kata 'sakramen' berasal dari Bahasa Latin sacramentum yang secara harafiah berarti "menjadikan suci". Salah satu contoh penggunaan kata sacramentum adalah sebagai sebutan untuk bakti yang diikrarkan para prajurit Romawi; istilah ini kemudian digunakan oleh Gereja dalam pengertian harafiahnya dan bukan dalam pengertian sumpah tadi. Selaras dengan dalamnya makna yang dikandungnya, Gereja-Gereja Timur biasa menyebut Sakramen dengan sebutan "Misteri" atau "Misteri Suci". Gereja-Gereja Katolik, Ortodoks Timur, Ortodoks Oriental, Asiria Timur, Anglikan, Methodis, dan Lutheran yakin bahwa sakramen-sakramen bukan sekadar simbol-simbol belaka, melainkan "tanda-tanda atau simbol-simbol yang mengeluarkan apa yang dilambangkannya", jadi, sakramen-sakramen, di dalamnya dan daripadanya, yang dilayankan dengan benar, digunakan Allah sebagai sarana untuk mengkomunikasikan rahmat bagi umat beriman yang menerimanya. Sakramen-sakramen biasanya dilayankan oleh klerus (pada tahapan tertentu), dan umumnya dipahami melibatkan unsur-unsur yang terlihat dan yang tak terlihat. Unsur yang tak terlihat (yang bermanifestasi di dalam diri) dianggap terjadi berkat karya Roh Kudus, rahmat Allah bekerja di dalam diri para penerima sakramen. Sedangkan unsur yang terlihat (atau yang tampak dari luar) meliputi penggunaan benda-benda seperti air, minyak, roti, serta hosti dan anggur yang dikonsekrasi; penumpangan tangan; di mana semuanya diteguhkan dengan suatu pernyataan oleh pelayan sakramen. (in)
- Le sacrement est un rite cultuel sacré en usage dans la plupart des branches du christianisme : catholicisme, christianisme orthodoxe, et certaines dénominations protestantes (anglicanisme, luthéranisme, presbytérianisme, méthodisme). Selon la doctrine, un sacrement produit un effet dont la source est Dieu, qui donne sa grâce. Les chrétiens y trouvent le symbole et le moyen d'une alliance entre Dieu et les hommes. On définit théologiquement un sacrement comme étant un signe destiné à donner ou à augmenter la grâce sanctifiante des croyants. (fr)
- ( 이슬람의 성사에 대해서는 라쑬룰 라 문서를 참고하십시오.) 성사(聖事, 고대 그리스어: μυστριον 뮈스트리온[*], 라틴어: Sacramentum 사크라멘툼[*], 영어: Sacrament 새크러먼트[*]) 또는 성례전은 눈에 보이지 않는 하느님의 은혜가 눈에 보이는 방법으로 전달되는, 쉽게 말해서 하느님의 은혜를 받는 기독교의 예식이다. 형태적으로는 삼위일체 하느님의 이름으로 행해지는 기독교의 종교적 예식이다. 대한민국에서는 교파별로 개신교는 성례, 성례전으로 부르며 로마 가톨릭교회와 동방 정교회, 성공회는 성사라고 한다. 성사에 대해서는 두 가지의 이해방식이 있다. 하나는 객관주의적 이해이고 다른 하나는 주관주의적 이해이다. 객관주의적 이해방식에 따르면 성사는 하나님의 은혜의 객관적 실재이다. 안티오키아의 이냐시오는 성사를 '우리가 죽지 않고 예수 그리스도 안에서 영원히 살기 위해서 먹어야 하는 약(antidote), 즉 불멸의 약'이라고 표현했다. 아우구스티누스는 죄를 지은 사제가 집례하는 성사는 효력이 없다고 주장하는 도나투스 추종자들에 반대하여 성사의 유효함이 집례하는 사제의 순수성이나 자격에 좌우되지 않는다고 주장하였다. 성사가 집례자의 영적, 도덕적 상태에 의해 영향을 받는다는 주장이 주관주의적 이해(ex opere operantis)이며 성사가 합법적으로 집행됨으로써 자동적으로 효력을 발휘한다는 것이 객관주의적 이해(ex opere operato)이다. 주관주의적 이해에 따르면 성사는 하나님의 은혜에 대한 일종의 ''이므로 그 자체로서는 효력이 없고 오직 신앙에 의해 받아들여질 때만 효력을 발휘한다. 따라서 이 입장에 따르자면 유아 세례는 불가능하다. 가톨릭 교회와 동방 정교회는 대체로 유아세례를 제외하고는 주관주의적 입장을 보여준다. 객관주의와 주관주의는 적절히 절충되고 조화될 필요가 있으며 이를 위해서 더욱 진지하고 지속적인 대화가 필요하다. (ko)
- Un Sacramento nella tradizione teologica cattolica è un segno sensibile ed efficace della grazia, istituiti da Cristo ed affidati alla Chiesa Cattolica, attraverso i quali viene elargita la vita divina. Il sacramento è un segno che proclama tangibilmente la grazia di Dio contenuta nell'Evangelo. I sacramenti, per essere tali, devono essere stati istituiti da Gesù Cristo e sono affidati, per la loro amministrazione, alla Chiesa, che è "sacramento di unità". Si tratta di segni esteriori, composti, da gesti di solito anche elementi come l'acqua, l'olio, il pane, il vino e sono accompagnati da parole che proclamano la grazia di Dio, che così raggiunge il credente per confermare e rafforzare la sua fede. La Chiesa li considera efficaci in se stessi, cioè indipendentemente dalla dignità dei ministri ordinati che li celebrano, anche se i loro effetti dipendono comunque dalla condizione spirituale di chi li riceve.I sacramenti agirebbero ex opere operato, cioè per il fatto stesso di essere stati celebrati. (it)
- サクラメント（英: sacrament、羅: sacramentum）は、キリスト教において神の見えない恩寵を具体的に見える形で表すことである。それは様々な儀式の形で表されている。 ただし現在のキリスト教においては教派によってその指し示す内容、さらには日本語訳として用いられる表現も異なっている。例えば、カトリック教会では秘跡、聖公会では聖奠（せいてん）、プロテスタント教会では礼典、正教会では機密と呼ばれる。 ラテン語に由来するSacrament（サクラメント）は、西方教会では一般的な用語であるが、正教会ではギリシア語のμυστήριον（ミスティリオン）や、これを語源とする英語のMystery（ミステリー）などが用いられる。日本の正教会でももっぱらギリシア語からの直訳的な機密との呼称を用い、これを「サクラメント」と呼ぶ事はない。 他方、キリスト友会や救世軍のように、サクラメント自体を否認する教派も存在する。 (ja)
- Een sacrament is een gewijde handeling in het christendom waardoor God komt tot de mens. In die zin staat een sacrament tegenover gebed en offer, waarin de mens nadert tot God. Verschillende sacramenten markeren een belangrijk moment in het leven van de gelovigen. Het begrip is afgeleid van het Latijnse sacramentum, dat (geloofs)geheim betekent. Een sacrament is geldig, indien de juiste vorm, stof en intentie aanwezig waren bij de verrichting ervan. De staat waarin de bedienaar verkeert heeft geen invloed op de geldigheid. De werking van het sacrament is daarentegen wel afhankelijk van de staat waarin de ontvanger verkeert. (nl)
- Sakrament (łac. sacramentum, st.gr. μυστήριον [mystērion]) – w chrześcijaństwie obrzęd religijny rozumiany jako widzialny znak lub sposób przekazania łaski Bożej, ustanowiony, zgodnie z wiarą, przez Chrystusa. W tradycji wschodniej chrześcijaństwa sakramenty nazywa się „tajemnicami”. (pl)
- Sakrament (av latin sacer, helgad), är för stora delar av kristendomen en helig, av Gud Trex instiftad, rit, ceremoni eller kulthandling, men även beteckning för riters synliga element (såsom brödet och vinet i nattvarden). Begreppet används inom västkyrkans teologi och de med Rom unierade östkyrkorna. De ortodoxa kyrkorna kallar samma fenomen mysterier. Inom flertalet frikyrkor, exempelvis baptismen och pingströrelsen, talar man istället om förrättning (eng ordinance), exempelvis dopförrättning. Frälsningsarmén praktiserar inte sakrament i gudstjänstordningen därför att man vill koncentrera sig på verkligheten bakom symbolerna, men medlemmarna kan besöka andra kyrkor för att ta del av sakrament. Med begreppet sakrament betecknas kristendomens mest centrala heliga handlingar. Termen myntades tidigt av västkristna teologer, då ordet sakrament (latin sacramentum "edgång"[källa behövs]) fick tjäna som översättning av det grekiska μυστήριον, mysterion, "hemlighet", som återfinns i Nya Testamentet. Detta är också bakgrunden till att sakramenten kallas mysterier i de ortodoxa kyrkorna. Enligt romersk-katolsk och ortodox teologi efterlämnade Jesus åt den kyrka han grundat dels den kristna uppenbarelsen (läran), dels nådemedel (sakramenten). Sakramentet är en helig handling som genom att symboliskt gestalta nådens verkan på ett hemlighetsfullt sätt förmedlar denna nåd till människorna. Så till exempel dopets vatten (vattnet är ett ämne som renar) som symboliserar nådens renande från synd och därigenom åstadkommer denna verkan. Sakramentsbegreppet kan om andra religioner användas analogiskt, men utgör då en liknelse, en bild. (sv)
- Sacramento significa, para a grande maioria das confissões, denominações ou ministérios cristãos, como um sinal ou um gesto divino instituído por Jesus Cristo, cuja observância deve receber reverência por parte do fiel. (pt)
- Та́инство (др.-греч. μυστήριον — тайна, лат. sacramentum — присяга, обязательство) — священнодействие, в котором, согласно учению исторических церквей, христианам сообщается под видимым образом невидимая благодать Бога. Учение о таинствах основано на вере в то, что искупление верующих, начало которому было положено искупительной жертвой Иисуса Христа, продолжается в Церкви. В отличие от церковных обрядов (освящение воды, панихида и др.), сложившихся исторически, христианские таинства считаются установленными Иисусом Христом и призваны изменить не внешнюю, а внутреннюю жизнь человека (см. Обожение). (ru)
- Та́їнство (др.-гр.μυστήριον, лат. sacramentum) — в Христовій Церкві священнодія, через яку невидимо діє на людину благодать Святого Духа, а також духовні наслідки (плоди) цієї дії для людини. Погляди щодо розуміння та кількості таїнств відрізняються в різних християнських конфесіях і традиціях. Таїнства так чи інакше пов'язані з різними подіями священної історії й, на відміну від інших церковних обрядів, у тій чи іншій формі присутні вже у Новому Заповіті, хоча безпосередньо Христова заповідь стосується лише хрещення (Мф 28:20) та євхаристії (1Кор 11:24-25). Офіційно сім святих таїнств були признані в Католицькій церкві на Соборі в Ліоні в 1274 році. Католицька і Православна церкви визнають сім святих таїнств: 1.
* хрещення 2.
* миропомазання (у католиків конфірмація) 3.
* євхаристія 4.
* сповідь (покаяння) 5.
* вінчання (шлюб) 6.
* єлеопомазання (оливопомазання) 7.
* хіротонія (священство) (uk)
- 聖事（天主教汉译，拉丁語：Sacramentum）或聖禮（新教汉译）是基督教傳達的儀式。東正教與之對應的名稱是奧蹟（Holy Mysteries）。 羅馬天主教會、東正教、東方正統教會、東方亞述教會、信義宗、聖公宗及循道宗成員認為聖事不僅是象徵記號，而是天主使用這些被正確執行的聖事，作為對忠實信徒傳播恩典的工具。西方基督教傳統定義聖事為傳遞內在精神恩典的外在標記。 馬丁路德（1517年）的選擇的影響到現今仍在。到現在為此，新教仍然是只有2種聖禮：洗禮與聖餐。而所持的理據與路德的相同，也是出於兩種原則： （1）是由耶穌基督親自設立的。 （2）是讓信徒藉著這看得見的禮儀去明白、了解上帝那看不見的恩典。 他以此去反對傳統又缺乏聖經根據的禮儀是絕對合理的。詳見。 至於天主教，聖禮一共為三種，分別是啟蒙聖禮（洗禮、堅振和聖體聖事）、治癒聖禮（病人的和解和恩膏）以及承諾聖禮（婚姻和聖秩）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Un sagrament, per al cristianisme, és un ritu cerimonial que per un signe visible o per un acte visible representa una realitat invisible de Déu i que permet al creient de compartir aquesta realitat. La significació i el nombre de sagraments difereixen en diverses branques del cristianisme. (ca)
- Als Sakrament bezeichnet man im Christentum einen Ritus, der als sichtbares Zeichen beziehungsweise als sichtbare Handlung eine unsichtbare Wirklichkeit Gottes vergegenwärtigt und an ihr teilhaben lässt. (de)
- في المسيحية، يُقصد بالأسرار المقدسة مجموعات من الطقوس الغاية منها وبحسب الاعتقاد المسيحي هي «نوال نعمة سرية (غير منظورة) بواسطة مادة منظورة». وذلك وبحسب الاعتقاد المسيحي بفعل روح الله القدوس الذي حلَّ بمواهبه في يوم الخمسين على تلاميذ ورسل المسيح، وبحسب ما أسسه المسيح نفسه وسلَّمه للرسل وهم بدورهم سلَّموه للكهنة بوضع اليد الرسولية. (كورنثوس الأولى 23:11). (ar)
- En el cristianismo, un sacramento es un acto mediante el cual el creyente manifiesta su relación con Dios. Las diversas corrientes cristianas discrepan sobre los actos que deben considerarse sacramentos, así como sobre las formalidades de los mismos. (es)
- Sakramentua edo ikurtona dimentsio sakratua duen egintza erlijiosoa da, jasotzailea sagaratzen duena. (eu)
- Searmanas siombalach creidimh is ea sacraimint, go mór mór ceann de sheacht ndeasghnáth na Críostaíochta, ar nós baiste, aithrí, ola dhéanach etc. Tagann an focail ‘sacraimint’ ón Laidin ‘sacramentum’, a tháinig isteach san Eaglais sa tríú céad tar éis bhás Chríost. Bhain sé leis an móid mhíleata a thugadh saighdiúirí ar dhul isteach san arm dóibh, agus uaireanta deineadh comhartha an ghinearáil nó an impire a raibh sé ag troid ar a shon a bhrandáil ar láimh an tsaighdiúra. (ga)
- Le sacrement est un rite cultuel sacré en usage dans la plupart des branches du christianisme : catholicisme, christianisme orthodoxe, et certaines dénominations protestantes (anglicanisme, luthéranisme, presbytérianisme, méthodisme). Selon la doctrine, un sacrement produit un effet dont la source est Dieu, qui donne sa grâce. Les chrétiens y trouvent le symbole et le moyen d'une alliance entre Dieu et les hommes. On définit théologiquement un sacrement comme étant un signe destiné à donner ou à augmenter la grâce sanctifiante des croyants. (fr)
- サクラメント（英: sacrament、羅: sacramentum）は、キリスト教において神の見えない恩寵を具体的に見える形で表すことである。それは様々な儀式の形で表されている。 ただし現在のキリスト教においては教派によってその指し示す内容、さらには日本語訳として用いられる表現も異なっている。例えば、カトリック教会では秘跡、聖公会では聖奠（せいてん）、プロテスタント教会では礼典、正教会では機密と呼ばれる。 ラテン語に由来するSacrament（サクラメント）は、西方教会では一般的な用語であるが、正教会ではギリシア語のμυστήριον（ミスティリオン）や、これを語源とする英語のMystery（ミステリー）などが用いられる。日本の正教会でももっぱらギリシア語からの直訳的な機密との呼称を用い、これを「サクラメント」と呼ぶ事はない。 他方、キリスト友会や救世軍のように、サクラメント自体を否認する教派も存在する。 (ja)
- Sakrament (łac. sacramentum, st.gr. μυστήριον [mystērion]) – w chrześcijaństwie obrzęd religijny rozumiany jako widzialny znak lub sposób przekazania łaski Bożej, ustanowiony, zgodnie z wiarą, przez Chrystusa. W tradycji wschodniej chrześcijaństwa sakramenty nazywa się „tajemnicami”. (pl)
- Sacramento significa, para a grande maioria das confissões, denominações ou ministérios cristãos, como um sinal ou um gesto divino instituído por Jesus Cristo, cuja observância deve receber reverência por parte do fiel. (pt)
- 聖事（天主教汉译，拉丁語：Sacramentum）或聖禮（新教汉译）是基督教傳達的儀式。東正教與之對應的名稱是奧蹟（Holy Mysteries）。 羅馬天主教會、東正教、東方正統教會、東方亞述教會、信義宗、聖公宗及循道宗成員認為聖事不僅是象徵記號，而是天主使用這些被正確執行的聖事，作為對忠實信徒傳播恩典的工具。西方基督教傳統定義聖事為傳遞內在精神恩典的外在標記。 馬丁路德（1517年）的選擇的影響到現今仍在。到現在為此，新教仍然是只有2種聖禮：洗禮與聖餐。而所持的理據與路德的相同，也是出於兩種原則： （1）是由耶穌基督親自設立的。 （2）是讓信徒藉著這看得見的禮儀去明白、了解上帝那看不見的恩典。 他以此去反對傳統又缺乏聖經根據的禮儀是絕對合理的。詳見。 至於天主教，聖禮一共為三種，分別是啟蒙聖禮（洗禮、堅振和聖體聖事）、治癒聖禮（病人的和解和恩膏）以及承諾聖禮（婚姻和聖秩）。 (zh)
- Svátost (z lat. pojmu sacramentum – „posvátná věc, posvátný úkon, přísaha“, který je ekvivalentem staršího řec. μυστήριον mystérion – „tajemství“) nebo v rámci pravoslavné církve svatá Tajina je důležitý křesťanský obřad, často takový, jejž podle názoru teologů ustanovil Ježíš Kristus a který prostřednictvím viditelného symbolu zprostředkuje neviditelnou Boží milost. Křesťanské církve nejsou ohledně pohledu na svátosti a jejich počet jednotné; svátostí, které uznávají katolické církve, pravoslaví a církev československá husitská, je sedm: (cs)
- Sakramento estas rito de kristanismo, kiu donas la "gracon" de Dio al kredanto. Graco estas potenco de Dio, kiu helpas la kredantojn akiri aŭ reestabli la dian amikecon kaj la sintenojn de Jesuo Kristo. Sakramento ofte ankaŭ markas ŝanĝon de stato. En ortodoksismo la sakramentoj estas nomata la misteroj (la greka vorto por la latina sacramentum). Ortodoksismo (neoficiale) kaj katolikismo (oficiale) rekonas sep sakramentojn. El la Katekismo de la Katolika Eklezio: 1.
* bapto 2.
* konfirmacio 3.
* komunio 4.
* konfeso 5.
* matrimonio (geedziĝo) 6.
* ordinacio 7.
* unkto (eo)
- Sakramen (bahasa Inggris: sacrament), kata sifatnya yaitu sakramental (bahasa Inggris: sacramental), dalam konteks tertentu dianggap sebagai suatu ritus agama Kristen yang mana merupakan perantara (penyalur) rahmat dari Allah (ilahi). Kata 'sakramen' berasal dari Bahasa Latin sacramentum yang secara harafiah berarti "menjadikan suci". Salah satu contoh penggunaan kata sacramentum adalah sebagai sebutan untuk bakti yang diikrarkan para prajurit Romawi; istilah ini kemudian digunakan oleh Gereja dalam pengertian harafiahnya dan bukan dalam pengertian sumpah tadi. Selaras dengan dalamnya makna yang dikandungnya, Gereja-Gereja Timur biasa menyebut Sakramen dengan sebutan "Misteri" atau "Misteri Suci". (in)
- A sacrament is a Christian rite that is recognized as being particularly important and significant. There are various views on the existence and meaning of such rites. Many Christians consider the sacraments to be a visible symbol of the reality of God, as well as a channel for God's grace. Many denominations, including the Catholic, Lutheran, Anglican, Methodist, and Reformed, hold to the definition of sacrament formulated by Augustine of Hippo: an outward sign of an inward grace, that has been instituted by Jesus Christ. Sacraments signify God's grace in a way that is outwardly observable to the participant. (en)
- Un Sacramento nella tradizione teologica cattolica è un segno sensibile ed efficace della grazia, istituiti da Cristo ed affidati alla Chiesa Cattolica, attraverso i quali viene elargita la vita divina. Il sacramento è un segno che proclama tangibilmente la grazia di Dio contenuta nell'Evangelo. I sacramenti, per essere tali, devono essere stati istituiti da Gesù Cristo e sono affidati, per la loro amministrazione, alla Chiesa, che è "sacramento di unità". (it)
- ( 이슬람의 성사에 대해서는 라쑬룰 라 문서를 참고하십시오.) 성사(聖事, 고대 그리스어: μυστριον 뮈스트리온[*], 라틴어: Sacramentum 사크라멘툼[*], 영어: Sacrament 새크러먼트[*]) 또는 성례전은 눈에 보이지 않는 하느님의 은혜가 눈에 보이는 방법으로 전달되는, 쉽게 말해서 하느님의 은혜를 받는 기독교의 예식이다. 형태적으로는 삼위일체 하느님의 이름으로 행해지는 기독교의 종교적 예식이다. 대한민국에서는 교파별로 개신교는 성례, 성례전으로 부르며 로마 가톨릭교회와 동방 정교회, 성공회는 성사라고 한다. (ko)
- Een sacrament is een gewijde handeling in het christendom waardoor God komt tot de mens. In die zin staat een sacrament tegenover gebed en offer, waarin de mens nadert tot God. Verschillende sacramenten markeren een belangrijk moment in het leven van de gelovigen. Het begrip is afgeleid van het Latijnse sacramentum, dat (geloofs)geheim betekent. (nl)
- Sakrament (av latin sacer, helgad), är för stora delar av kristendomen en helig, av Gud Trex instiftad, rit, ceremoni eller kulthandling, men även beteckning för riters synliga element (såsom brödet och vinet i nattvarden). Begreppet används inom västkyrkans teologi och de med Rom unierade östkyrkorna. De ortodoxa kyrkorna kallar samma fenomen mysterier. Inom flertalet frikyrkor, exempelvis baptismen och pingströrelsen, talar man istället om förrättning (eng ordinance), exempelvis dopförrättning. Frälsningsarmén praktiserar inte sakrament i gudstjänstordningen därför att man vill koncentrera sig på verkligheten bakom symbolerna, men medlemmarna kan besöka andra kyrkor för att ta del av sakrament. (sv)
- Та́инство (др.-греч. μυστήριον — тайна, лат. sacramentum — присяга, обязательство) — священнодействие, в котором, согласно учению исторических церквей, христианам сообщается под видимым образом невидимая благодать Бога. Учение о таинствах основано на вере в то, что искупление верующих, начало которому было положено искупительной жертвой Иисуса Христа, продолжается в Церкви. (ru)
- Та́їнство (др.-гр.μυστήριον, лат. sacramentum) — в Христовій Церкві священнодія, через яку невидимо діє на людину благодать Святого Духа, а також духовні наслідки (плоди) цієї дії для людини. Погляди щодо розуміння та кількості таїнств відрізняються в різних християнських конфесіях і традиціях. Таїнства так чи інакше пов'язані з різними подіями священної історії й, на відміну від інших церковних обрядів, у тій чи іншій формі присутні вже у Новому Заповіті, хоча безпосередньо Христова заповідь стосується лише хрещення (Мф 28:20) та євхаристії (1Кор 11:24-25). (uk)
|
