| dbo:abstract
|
- عيد سد أو عيد الذيل كان احتفال مصري قديم يحتفل فيه بسيادة فرعون المستمرة لمصر. الاسم مأخوذ من اسم الاله المصري وبواوت أو سد. عيد الذيل هو الاسم الاقل شيوعا ومشتق من اسم ذيل الحيوان الذي تم إرفاقه عادة بخلفية ثوب الفرعون في الفترات الأولى من التاريخ المصري. قد يكون هذا الذيل من بقايا رداء احتفالي سابق مصنوع من جلد حيوان كامل. ومن المحتمل جد أن يكون الاحتفال بعيد سد من التقاليد القديمة، لأنه يظن أن السلطة الملكية كانت لا تعطى في الأصل للفرعون إلا لمدة ثلاثين عاماً يخلع عند نهايتها أو يقتل. ولذلك يعتقد أن العيد سد لم يكن إلا عادة وحشية بقيت لنا من تراث الأزمان القديمة. ولكنها أخذت صبغة أكثر إنسانية مما كانت عليه من قبل فبدلًا من عزل الفرعون كان يظهر بعد مضي الثلاثين سنة كأنه ملك جديد للوجه القبلي والوجه البحري؛ وبهذا التجديد المصطنع كانت تنبعث فيه قوة جديدة بها يمكنه أن يبدأ عهدًا جديدًا. وهذا الاحتفال الذي كان في الأصل يحدث كل ثلاثين عامًا يظهر أنه كان يقام منذ العصر الطيني في زمن أقل. ولكن الاسم بقي كما كان قديمًا. ولما كان الملك له صبغة إلهية فإن الأعياد التي كانت تقام تعظيمًا للآلهة أصبحت لها أهمية عظيمة جدًا. فكانت سنتها تعتبر تاريخًا ثابنًا يؤرخ به. كما يمكن مشاهدة ذلك على حجر بلرم. (ar)
- El festival Heb Sed, Festa Sed o Festa de la Renovació del poder reial és una celebració política i religiosa centrada en la persona del faraó. Les informacions més antigues la daten de, com a mínim, el període arcaic (del 3000 al 2686 aC, aproximadament). El nom prové d'un déu egipci amb forma de llop anomenat Wepwawet o Sed. Sembla que la festa i els rituals provenen d'una celebració més antiga, possiblement originada durant el regnat del rei Escorpí II, anomenada Festa de la Unificació (de les dues terres, l'Alt i el Baix Egipte). La celebració s'organitzava per a commemorar el trentè aniversari de la coronació del monarca. A partir d'aquí, es repetia cada tres anys fins a la mort del rei. Pocs faraons van arribar a celebrar-lo i encara menys a repetir-lo. És molt possible que Ramsès II fos un dels pocs faraons, sinó l'únic, que el va repetir fins a 14 vegades. Se sap pels registres i per les restes arqueològiques que el festival encara se celebrava en temps d'Osorkón II, de la dinastia XXII. El festival simbolitzava la renovació vital i l'enfortiment del faraó com a regent i com a ésser semi-diví, amb el suport dels principals déus, i la seva capacitat per a mantenir la Maat, l'ordre còsmic personificat en la dea del mateix nom, que també simbolitzava l'equilibri, la justícia, la fortalesa del país enfront dels enemics i la pau. Molts faraons van modificar les dates d'organització del festival i el van celebrar molt abans del termini establert. En les èpoques més antigues o bé quan se celebrava "fora de termini", el festival també es relacionava amb la fecunditat del faraó (personalitzat en el déu Sokar), quan arribava a la vellesa i perdia la capacitat de tenir fills també perdia la capacitat per a "fecundar" el país, és a dir, d'aconseguir que el riu Nil es desbordés en la mesura adequada i fertilitzés el país sense destruir-lo. Es creu que, al principi, i de manera similar a altres cultures del nord d'Àfrica, existia la premissa que si el faraó no passava les proves a les quals se'l sotmetia, podia ser sacrificat pels sacerdots. El festival també estava estretament relacionat amb un altre festival, el celebrat en honor del déu Min, representat per un brau blanc amb un símbol del Sol entre les banyes, i també relacionat directament amb el rei i la fertilitat. Un faraó de la tercera dinastia, Djoser, va fer construir una reproducció en pedra del recinte del festival a la necròpolis de Saqqara, que formava part del complex del seu mausoleu junt amb altres edificacions i la coneguda piràmide esglaonada dissenyada per Imhotep. Altres faraons posteriors van representar el recinte de l'Heb Sed en relleus als seus temples mortuoris. (ca)
- Sed byl staroegyptský svátek, který měl za účel omladit faraona, když slavil třicáté výročí svého nástupu na trůn a poté znovu každé 3 nebo 4 roky poté. Vyobrazení tohoto svátku se nachází například v Džoserově , v Niuserreově či v zádušním chrámu Sahurea, Tetiho a Pepiho II. První zmínky o něm pochází z 1. dynastie. Zřejmě nahradil rituál vraždy faraona, který kvůli vysokému věku nebyl schopen efektivně vládnout. (cs)
- Das Sedfest war ein altägyptisches Fest, bei dem der König eine zentrale Rolle einnahm. Die ältesten Belege reichen in die frühdynastische Zeit zurück, seit der Spätzeit wurde es zwar möglicherweise nicht mehr gefeiert, spielte aber immer noch bis in die Ptolemäerzeit eine wichtige Rolle in den Königsdarstellungen. Abbildungen des Sedfestes sind im Alten Reich erstmals im Südgrab des Djoser, im Sonnenheiligtum des Niuserre und in den Totentempeln des Sahure, Teti II. sowie des Pepi II. zu finden. Die Quellensituation zum Sedfest ist sehr lückenhaft, die vollständigste Darstellung findet sich im Sonnenheiligtum des Niuserre. In dessen Regierungszeit erfuhr das Sedfest eine Aufwertung seiner Bedeutung, da es seither Bestandteil der Festzeremonien im Haupttempel war, nachdem in der Vorzeit dieser Kult in einem kleineren Sonnentempel abseits des Haupttempels vollzogen wurde. Hauptfunktion war offenbar die Erneuerung der Macht des Königs, entsprechend wurde es nach der Vorstellung der alten Ägypter auch im Jenseits gefeiert. (de)
- Heb Seda edo Sed Jaia, ziur aski, Antzinako Egiptoko faraoien ospakizunik garrantzitsuena izan zen. Jaialdi honen xedea, faraoiaren naturaz gaindiko energia eta indar fisikoaren berriztapena zen, dirudienez. Palermoko Harrian dokumentatua dago, I. dinastiako garaitik, Ptolomeotar dinastia arte mantenduz, zeremonia, hau, grezierara, "hogeita hamar urteen jaia" bezala itzuli izan zenean. Faraoi batzuek, Amenofis III.a eta Ramses II.ak bezala, dirudienez, euren lehen Heb Seda, euren erregealdiko 30 edo 31. urtean ospatu zuten, eta, ondoren, hirugarren urte bakoitzean, jaialdia ospatzeko arau orokorra izan zela ustez, salbuespen batzuk egon ziren arren. Ez da mantendu jaialdi hau argi azaltzen duen eskuizkriburik, lekukotza bakar bezala, margolan inskripzioak bakarrik geratu direlarik, non atal ezberdinak irudikatzen diren, baina gertaeren ordena kronologikoa zehaztu gabe. Hoberen kontserbatuta dagoen eszena multzoa, Nyuserra faraoiaren Eguzki Tenpluan aurkitu zen, Abu Guraben, tenpluko baxuerliebeak, zenbait bildumatan sakabanatuta aurkitzen diren arren. (eu)
- Dans l'Égypte antique, la fête-Sed (heb-sed) était la fête de jubilé célébrée traditionnellement à partir de la trentième année de règne d'un pharaon. Elle fait partie de la tradition pharaonique qui débute avec les premières dynasties (notamment sous Pépi Ier) et perdure au moins jusqu'à la XXIIe dynastie. (fr)
- Heb Sed, Fiesta Sed o Fiesta de renovación real fue posiblemente la más importante celebración de los soberanos del antiguo Egipto. El propósito de esta festividad parece haber sido la renovación de la fuerza física y la energía sobrenatural del faraón. Está documentada, junto a otras fiestas egipcias, en la Piedra de Palermo desde tiempos de la primera dinastía, perdurando hasta el periodo Ptolemaico, cuando esta ceremonia fue traducida al griego como "fiesta de los treinta años". Algunos faraones, como Amenhotep III y Ramsés II, parecen haber celebrado su primer Heb Sed durante el año 30º o 31.º de su reinado y posteriormente cada tercer año, estimándose que fue la norma general para celebrar la fiesta, aunque hubo algunas excepciones. No perdura ningún manuscrito que relate claramente esta fiesta quedando solo inscripciones pictóricas como únicos testimonios, donde se representan diversos episodios pero sin especificar el orden de los acontecimientos. Uno de los conjuntos de escenas mejor preservados se encontró en el Templo Solar del faraón Nyuserra-Iny, en Abu Gurab, aunque los bajorrelieves del templo se hallan dispersos en varias colecciones. Las fiestas Sed se celebraban el primer día del mes de Tybi en la estación de Peret, más o menos el primer mes de invierno y duraban 10 días. (es)
- The Sed festival (ḥb-sd, conventional pronunciation /sɛd/; also known as Heb Sed or Feast of the Tail) was an ancient Egyptian ceremony that celebrated the continued rule of a pharaoh. The name is taken from the name of an Egyptian wolf god, one of whose names was Wepwawet or Sed. The less-formal feast name, the Feast of the Tail, is derived from the name of the animal's tail that typically was attached to the back of the pharaoh's garment in the early periods of Egyptian history. This tail might have been the vestige of a previous ceremonial robe made out of a complete animal skin. The ancient festival might, perhaps, have been instituted to replace a ritual of murdering a pharaoh who was unable to continue to rule effectively because of age or condition. Eventually, Sed festivals were jubilees celebrated after a ruler had held the throne for thirty years and then every three to four years after that. They primarily were held to rejuvenate the pharaoh's strength and stamina while still sitting on the throne, celebrating the continued success of the pharaoh. Sed festivals implied elaborate temple rituals and included processions, offerings, and such acts of religious devotion as the ceremonial raising of a djed, the base or sacrum of a bovine spine, a phallic symbol representing the strength, "potency and duration of the pharaoh's rule". (en)
- Het Sed-festival of Heb sed ("feest van de staart") was een jubileumfeest van vernieuwing in het Oude Egypte om een nieuwe fase in de regering van de farao te vieren. (nl)
- Con il termine di Heb-Sed ("festa di Sed" o "festa giubilare"), si suole intendere una cerimonia che veniva celebrata dagli antichi Re egiziani al compimento del loro trentesimo anno di regno. Cappella e cortile della festa sed del sovrano Djoser Secondo l'ipotesi più discussa, avanzata in origine da Petrie (e forse influenzata dalle nozioni di Frazer sul re del bosco nel suo libro Il ramo d'oro), si ritiene che l'Heb-Sed derivi dall'antichissima usanza, risalente al periodo protodinastico, di mettere a morte il re quando questi, data l'età avanzata, non fosse più stato in grado di difendere il proprio popolo. La cerimonia, perciò, doveva servire al regnante per dimostrare la sua ancor valida vigoria fisica. Nel recinto della piramide a gradoni di Re Djoser (III Dinastia, a Saqqara) si trovano due strane costruzioni a forma di lettera "B" che si ritiene costituissero una sorta di "mete" tra cui il re doveva eseguire una corsa rituale. Sempre sulla scia di Petrie, il rito sarebbe consistito anche nel portare il sovrano ad una sorta di catalessi procurata da una pozione di fiori di loto, e dopo aver raggiunto questo stato, il re veniva deposto dai sacerdoti in un sarcofago, ove restava per diversi giorni. Al risveglio risultava in perfetta forma fisica e mentale, sicché il re si "rigenerava" riacquistando il proprio vigore; successivamente, la festa veniva ripetuta con cadenza non periodica. Benché non certo, lo sviluppo effettivo della cerimonia durava circa due mesi ed era suddivisa in tre fasi: nella prima veniva ripetuto il cerimoniale di incoronazione; nella seconda aveva ampio ruolo la famiglia del sovrano; nella terza veniva eretto il pilastro djed simbolo di eternità. Alcuni sovrani celebrarono la Heb Sed varie volte, ed anche prima dei trent'anni di regno. (it)
- Sed (egip. heb–sed) – święto celebracji ziemskiej siły i życiowego wigoru faraona; „rytuał trzydziestolecia”; święto odrodzenia i odnowienia władzy królewskiej obchodzone w XXX rocznicę koronacji władcy. Miało na celu symboliczne „odmłodzenie” władcy i potwierdzenie jego fizycznej sprawności, która stanowiła legitymizację jego władzy oraz potwierdzenia lojalności poddanych względem panującego. Było też powtarzane później w okresie kilkuletnim, zazwyczaj co 3-4 lata. Stanowiło połączenie dwóch osobnych rytuałów, czyli właściwego święta oraz ceremonii obejmowania terytorium przez władcę. (pl)
- Хеб-сед — древнеегипетский «праздник хвоста», который с пышностью отмечался в 30 год правления фараона и затем, как правило, каждые следующие три года его царствования. Только Эхнатон и царица Хатшепсут отметили хеб-сед раньше этого срока: на четвёртом и в 16 году своих правлений соответственно. Зачастую празднование сопровождалось возведением особого храма, из которых наиболее известен храмовый комплекс, возведённый Осорконом II в Бубастисе. Праздник имеет древнее происхождение и, по-видимому, отмечался уже во времена Дена и Джосера. Хвост животного был в то время необходимым предметом царского облачения; позднее в церемониалах его заменил джед. Зачатки этой традиции теряются в древности. По прошествии определенного времени правитель должен был всенародно доказать свою силу, дабы продолжать властвовать, ибо от его силы зависела не только способность защитить страну от врагов, но, по тогдашним представлениям, и урожайность земли, плодовитость скота, счастье и благоденствие подданных; если он не мог доказать свою силу, его умерщвляли и заменяли молодым. Подобного рода обязанностей у египетского царя было немало; так, согласно мифу о Хоре и Сете, он должен был, к примеру, нанести поражение вражескому предводителю. В позднейшие времена правители выполняли эту обязанность лишь символически, согласно установленному ритуалу. Все эти свои многочисленные обязанности царь должен был выполнять и в загробной жизни, где он по-прежнему оставался властителем и богом. (ru)
- Sed-festivalen (även känd som Heb Sed) var en fornegyptisk ceremoni där farao hade en central roll och firades endast när han hade regerat i 30 år. Ceremonin var avsedd att förnya kungens makt, och namnet härstammar troligen från en vargliknande gud vid namn Wepwawet eller . Det mindre formella namnet svans-festivalen härstammar från svansen som bars av farao endast vid detta tillfälle under den tidiga delen av Egyptens historia. Även om festivalen inte firades vid sentiden, spelade den fortfarande en roll för att påvisa kungens makt ända fram till antiken. Faraoner som följde traditionen men inte regerat i 30 år fick nöja sig med löften om "miljontals jubileer efter döden". Den exakta sekvensen av festivalen är omtvistad. Festivalen inleddes med en procession till en paviljong där farao tronade med den röda och vita kronan och tog emot sändebud från landet. Därefter besökte han kapellen till olika gudar, där han plockade upp små statyer. Ceremonin omfattade en presentation och leverans av djur till gudarna. Slutligen besökte kungen helgedomar i hela riket där han utförde olika riter. (sv)
- Хеб-сед — давньоєгипетське «свято хвоста», яке відзначалось спочатку в річницю коронації фараона, після цього з великою помпою відмічалося в тридцятий рік правління фараона, а потім, як правило, кожні наступні три роки його владарювання. Тільки цариця Хатшепсут відсвяткувала хеб-сед раніше визначеного терміну, на шістнадцятому році свого правління. Часто святкування супроводжувалось зведенням особливого храму, з яких найвідомішим храмовим комплексом є збудований Осорконом II в Бубастісі. Свято має дуже давнє походження і, очевидно, ця дата святкувалось вже в часи III династії. Хвіст бика, який чіплявся ззаду за пояс фараона, був неодмінним атребутом царських шат, пізніше в церемоніях його замінив джед. На думку окремих дослідників, свято знаменовало магічну віднову чоловічих сил фараона і тим самим родючості земель, що йому належали. Цілком ймовірно, що це свято замінило сбою древній обряд жертвоприношення фараона, який через старість вже не був здатен виконувати свої обов'язки. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Sed byl staroegyptský svátek, který měl za účel omladit faraona, když slavil třicáté výročí svého nástupu na trůn a poté znovu každé 3 nebo 4 roky poté. Vyobrazení tohoto svátku se nachází například v Džoserově , v Niuserreově či v zádušním chrámu Sahurea, Tetiho a Pepiho II. První zmínky o něm pochází z 1. dynastie. Zřejmě nahradil rituál vraždy faraona, který kvůli vysokému věku nebyl schopen efektivně vládnout. (cs)
- Dans l'Égypte antique, la fête-Sed (heb-sed) était la fête de jubilé célébrée traditionnellement à partir de la trentième année de règne d'un pharaon. Elle fait partie de la tradition pharaonique qui débute avec les premières dynasties (notamment sous Pépi Ier) et perdure au moins jusqu'à la XXIIe dynastie. (fr)
- Het Sed-festival of Heb sed ("feest van de staart") was een jubileumfeest van vernieuwing in het Oude Egypte om een nieuwe fase in de regering van de farao te vieren. (nl)
- Sed (egip. heb–sed) – święto celebracji ziemskiej siły i życiowego wigoru faraona; „rytuał trzydziestolecia”; święto odrodzenia i odnowienia władzy królewskiej obchodzone w XXX rocznicę koronacji władcy. Miało na celu symboliczne „odmłodzenie” władcy i potwierdzenie jego fizycznej sprawności, która stanowiła legitymizację jego władzy oraz potwierdzenia lojalności poddanych względem panującego. Było też powtarzane później w okresie kilkuletnim, zazwyczaj co 3-4 lata. Stanowiło połączenie dwóch osobnych rytuałów, czyli właściwego święta oraz ceremonii obejmowania terytorium przez władcę. (pl)
- عيد سد أو عيد الذيل كان احتفال مصري قديم يحتفل فيه بسيادة فرعون المستمرة لمصر. الاسم مأخوذ من اسم الاله المصري وبواوت أو سد. عيد الذيل هو الاسم الاقل شيوعا ومشتق من اسم ذيل الحيوان الذي تم إرفاقه عادة بخلفية ثوب الفرعون في الفترات الأولى من التاريخ المصري. قد يكون هذا الذيل من بقايا رداء احتفالي سابق مصنوع من جلد حيوان كامل. (ar)
- El festival Heb Sed, Festa Sed o Festa de la Renovació del poder reial és una celebració política i religiosa centrada en la persona del faraó. Les informacions més antigues la daten de, com a mínim, el període arcaic (del 3000 al 2686 aC, aproximadament). El nom prové d'un déu egipci amb forma de llop anomenat Wepwawet o Sed. Sembla que la festa i els rituals provenen d'una celebració més antiga, possiblement originada durant el regnat del rei Escorpí II, anomenada Festa de la Unificació (de les dues terres, l'Alt i el Baix Egipte). (ca)
- Das Sedfest war ein altägyptisches Fest, bei dem der König eine zentrale Rolle einnahm. Die ältesten Belege reichen in die frühdynastische Zeit zurück, seit der Spätzeit wurde es zwar möglicherweise nicht mehr gefeiert, spielte aber immer noch bis in die Ptolemäerzeit eine wichtige Rolle in den Königsdarstellungen. Abbildungen des Sedfestes sind im Alten Reich erstmals im Südgrab des Djoser, im Sonnenheiligtum des Niuserre und in den Totentempeln des Sahure, Teti II. sowie des Pepi II. zu finden. (de)
- Heb Sed, Fiesta Sed o Fiesta de renovación real fue posiblemente la más importante celebración de los soberanos del antiguo Egipto. El propósito de esta festividad parece haber sido la renovación de la fuerza física y la energía sobrenatural del faraón. Las fiestas Sed se celebraban el primer día del mes de Tybi en la estación de Peret, más o menos el primer mes de invierno y duraban 10 días. (es)
- Heb Seda edo Sed Jaia, ziur aski, Antzinako Egiptoko faraoien ospakizunik garrantzitsuena izan zen. Jaialdi honen xedea, faraoiaren naturaz gaindiko energia eta indar fisikoaren berriztapena zen, dirudienez. (eu)
- The Sed festival (ḥb-sd, conventional pronunciation /sɛd/; also known as Heb Sed or Feast of the Tail) was an ancient Egyptian ceremony that celebrated the continued rule of a pharaoh. The name is taken from the name of an Egyptian wolf god, one of whose names was Wepwawet or Sed. The less-formal feast name, the Feast of the Tail, is derived from the name of the animal's tail that typically was attached to the back of the pharaoh's garment in the early periods of Egyptian history. This tail might have been the vestige of a previous ceremonial robe made out of a complete animal skin. (en)
- Con il termine di Heb-Sed ("festa di Sed" o "festa giubilare"), si suole intendere una cerimonia che veniva celebrata dagli antichi Re egiziani al compimento del loro trentesimo anno di regno. Cappella e cortile della festa sed del sovrano Djoser Benché non certo, lo sviluppo effettivo della cerimonia durava circa due mesi ed era suddivisa in tre fasi: nella prima veniva ripetuto il cerimoniale di incoronazione; nella seconda aveva ampio ruolo la famiglia del sovrano; nella terza veniva eretto il pilastro djed simbolo di eternità. (it)
- Хеб-сед — древнеегипетский «праздник хвоста», который с пышностью отмечался в 30 год правления фараона и затем, как правило, каждые следующие три года его царствования. Только Эхнатон и царица Хатшепсут отметили хеб-сед раньше этого срока: на четвёртом и в 16 году своих правлений соответственно. (ru)
- Sed-festivalen (även känd som Heb Sed) var en fornegyptisk ceremoni där farao hade en central roll och firades endast när han hade regerat i 30 år. Ceremonin var avsedd att förnya kungens makt, och namnet härstammar troligen från en vargliknande gud vid namn Wepwawet eller . Det mindre formella namnet svans-festivalen härstammar från svansen som bars av farao endast vid detta tillfälle under den tidiga delen av Egyptens historia. Även om festivalen inte firades vid sentiden, spelade den fortfarande en roll för att påvisa kungens makt ända fram till antiken. (sv)
- Хеб-сед — давньоєгипетське «свято хвоста», яке відзначалось спочатку в річницю коронації фараона, після цього з великою помпою відмічалося в тридцятий рік правління фараона, а потім, як правило, кожні наступні три роки його владарювання. Тільки цариця Хатшепсут відсвяткувала хеб-сед раніше визначеного терміну, на шістнадцятому році свого правління. Часто святкування супроводжувалось зведенням особливого храму, з яких найвідомішим храмовим комплексом є збудований Осорконом II в Бубастісі. (uk)
|
