| dbo:abstract
|
- الحسن بن يسار البصري (21 - 110 هـ) إمام وقاضي ومحدّث من علماء التابعين ومن أكثر الشخصيات البارزة في عصر صدر الإسلام. سكن البصرة، وعظمت هيبته في القلوب فكان يدخل على الولاة فيأمرهم وينهاهم، ولا يخاف في الحق لومة لائم. تنقل الحسن البصري بين أكثر من مدينة حيث كان مسقط رأسه في المدينة المنورة ونشأته إلى أن سافر إلى كابل عندما اتجهوا إلى فتحها، كما عمل كاتبًا للربيع في خراسان وكان ذلك في عهد معاوية بن أبي سفيان، بعدها استقر في البصرة حتى حصل علي لقبه البصري وأصبح يعرف باسم «الحسن البصري». (ar)
- Abū Saʿīd al-Hasan ibn Abī l-Hasan al-Basrī (arabisch ابو سعيد الحسن بن ابي الحسن البصري, DMG Abū Saʿīd al-Ḥasan ibn Abi l-Ḥasan al-Baṣrī; geboren 642 in Medina; gestorben 728 in Basra) oder auch Hassan von Basra war ein muslimischer Korangelehrter und Prediger, der eine wichtige Rolle bei der Kanonisierung des Korantextes sowie in den islamischen Diskussionen über die Prädestination (qadar) spielte. Aufgrund der großen Autorität, die er besaß, entwickelte sich später um seine Person ein reichhaltiges pseudepigraphisches Schrifttum. Sowohl Muʿtaziliten als auch Sunniten nahmen ihn als Vertreter der eigenen Richtung in Anspruch. Auch in sufischen Kreisen genoss al-Hasan al-Basrī schon früh hohes Ansehen. Mehrere Orden nahmen ihn in ihre Silsila auf. (de)
- Abu Sa'id ibn Abi al-Hasan Yasar al-Basri, often referred to as Hasan of Basra (Arabic: الحسن البصري, romanized: Al-Ḥasan al-Baṣrī; 642 - 15 October 728) for short, or as Hasan al-Basri, was an early Muslim preacher, ascetic, theologian, exegete, scholar, judge, and mystic. Born in Medina in 642, Hasan belonged to the second generation of Muslims, all of whom would subsequently be referred to as the tābiʿūn in Sunni Islamic piety. In fact, Hasan rose to become one of "the most celebrated" of the tābiʿūn, enjoying an "acclaimed scholarly career and an even more remarkable posthumous legacy in Islamic scholarship." Hasan, revered for his austerity and support for "renunciation" (zuhd), preached against worldliness and materialism during the early days of the Umayyad Caliphate, with his passionate sermons casting a "deep impression on his contemporaries." His close relationships with several of the most prominent companions of the prophet Muhammad only strengthened his standing as a teacher and scholar of the Islamic sciences. The particular disciplines in which he is said to have excelled included exegesis (tafsīr) of the Quran, whence his "name is invariably encountered in" classical and medieval commentaries on the scripture, as well as theology and mysticism. Regarding the last of these, it is important to note that Hasan became a tremendously important figure in the development of Sufism with his name occurring "in many mystical silsilas (chains of teachers and their disciples) going back to Muḥammad" in the writings of Sunni mystics from the ninth-century onwards. In the words of one scholar, Hasan stands as the "great patriarch" of early Sufism. As scholars have noted, very few of Hasan's original writings survive, with his proverbs and maxims on various subjects having been transmitted primarily through oral tradition by his numerous disciples. While fragments of his famed sermons do survive in the works of later authors, the only complete manuscripts that bear his name are apocryphal works such as the Risālat al-qadar ilā ʿAbd al-Malik (Epistle to ʿAbd al-Malik against the Predestinarians), a pseudopigraphical text from the ninth or early-tenth century, and another letter "of an ascetic and hortatory character" addressed to Umar II (d. 720), which is likewise deemed spurious. Traditionally, Hasan has been commemorated as an outstanding figure by all the Sunni schools of thought, and was frequently designated as one of the well respected of the early Islamic community in later writings by such important Sunni thinkers as Abu Talib al-Makki (d. 996), Abu Nu`aym (d. 1038), Ali Hujwiri (d. 1077), Ibn al-Jawzi (d. 1201), and Attar of Nishapur (d. 1221). In his famed Ḳūt al-ḳulūb, the most important work of Basran Sunni mysticism, Abu Talib al-Makki says of Hasan: "Ḥasan is our Imām in this doctrine which we represent. We walk in his footsteps and we follow his ways and from his lamp we have our light" (wa ’l-Ḥasanu raḥimahu ’llāhu imāmunā fī hād̲h̲a ’l-ʿilmi ’llad̲h̲ī natakallamu bih , at̲h̲arahu naḳfū wa sabīlahū natbaʿu wa min mis̲h̲kātihi nastaḍīʾ). (en)
- Al-Hassan al-Basrî (arabe : الحسن البصري), de son vrai nom Abu Sa`îd al-Hassan ibn Abi al-Hassan Yassar al-Basrî, né en 642 à Médine sous le califat de Omar ibn al-Khattab était un des plus importants savants musulmans de l'âge classique islamique. Ses parents étaient d'origine perse. Il est connu pour son savoir, son ascèse, et pour avoir transmis nombre de ḥadīths. Il mourut en 728 (110 A.H.), ou selon une autre version en 737[réf. nécessaire]. (fr)
- Al-Hasan Al-Bashri (bahasa Arab:الحسن بن أبي الحسن البصري ; Abu Sa'id al-Hasan ibn Abil-Hasan Yasar al-Bashri) (Madinah, 642 - 10 Oktober 728) adalah ulama dan cendekiawan muslim yang hidup pada masa awal kekhalifahan Umayyah. (in)
- al-Ḥasan al-Baṣrī (in arabo: الحسن بن أبي الحسن البصري, al-Ḥasan b. Abī l-Ḥasan al-Baṣrī; Medina, 642 – Bassora, 15 ottobre 728) è stato un teologo arabo di origine persiana. Predicatore e pioniere degli studi di teologia islamica, al-Ḥasan era di famiglia persiana. Discendente di una delle mogli di Mohammed, Umm Salama Hind bint Abi Umayya, conobbe numerosi Compagni del profeta Maometto, inclusi - si dice - settanta dei guerrieri che presero parte alla battaglia di Badr. Come sarebbe dimostrato dalla sua presenza all'interno delle catene di trasmettitori (salāsil) di molti Ordini sufi, sarebbe stato un seguace di ʿAlī b. Abī Ṭālib. (it)
- Hasan al-Basri, arab. الحسن البصري, (ur. 642/21 A.H. w Medynie, zm. 728/110 A.H. w Basrze) – wczesnomuzułmański mówca, teolog, asceta. Był synem wyzwolonych perskich niewolników. Większość swojego życia spędził w Basrze, gdzie cieszył się ogromnym autorytetem ze względu na swoją pobożność i ascetyczny tryb życia oraz zdolności krasomówcze. Jako mówca był porównywany do Hadżdżadża ibn Jusufa. W swoim liście do kalifa Abd al-Malika bronił istnienia wolnej woli przeciwko zwolennikom predestynacji, argumentując m.in. że Bóg byłby niesprawiedliwy, gdyby żądał posłuszeństwa, a potem uniemożliwiał niektórym ludziom przestrzeganie jego nakazów. W związku z powyższym jest uważany za prekursora broniącego istnienia wolnej woli , a także mutazylizmu. Pierwsi mutazylici, i , byli jego uczniami. Ze względu na jego ascetyzm także późniejsi sufi widzieli w nim swojego poprzednika i często powoływali się na jego autorytet. Jezydzi uważają go za autora jednej z dwóch swoich świętych ksiąg, Mashaf Resz (Czarne Pismo Święte). Jako najczęściej cytowany przedstawiciel swojej generacji Hasan al-Basri jawi się jako najbardziej szanowany autorytet religijny okresu umajjadzkiego. (pl)
- Haçane ibne Abil Haçane de Baçorá (em árabe: الحسن بن أبي الحسن البصري, lit. 'Al-Hasan ibn Abi-l-Hasan al-Basri'; 642–728), mais conhecido somente como Haçane de Baçorá, foi um conhecido clérigo sunita, teólogo e estudioso do Islão nascido em 642 de pais persas. Educado na casa de , Haçane conheceu vários companheiros de Maomé (S.A.WS.), incluindo, diz-se, setenta dos guerreiros que lutaram na Batalha de Badr. Depois de adulto, Haçane se tornou uma das figuras mais proeminentes da sua geração, sendo famoso por sua piedade e por sua condenação ao mundanismo. Quando morreu numa sexta-feira, 5 de Rajabe de 110 A.H., com 89 anos, toda a população de Baçorá acompanhou seus funerais. Então, pela primeira vez na história de Baçorá, a Jami Masjide ficou vazia na hora da . Hasan rapidamente se tornou um exemplo para outros santos na região e sua personalidade causou grande impressão em seus contemporâneos. (pt)
- Абу Саи́д аль-Ха́сан ибн Яса́р аль-Басри (араб. الحسن البصري; 642, Медина — 728, Басра) — исламский богослов и знаток хадисов, один из первых исламских аскетов (захид), предшественник суфизма. (ru)
- Al-Hasan al-Basri, född 642, död 728, var en arabisk lärd och asket. Al-Hasan al-Basri föddes i Medina men var senare bosatt i Basra, där han förvärvade ett oerhört anseende för fromhet, lärdom och vältalighet. Inte enbart för sufisterna har Al-Hasan al-Basri på grund av sin asketiska fromhet blivit en föregångare, även sunniter och mu'taziliter räknar honom som en förebild. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- الحسن بن يسار البصري (21 - 110 هـ) إمام وقاضي ومحدّث من علماء التابعين ومن أكثر الشخصيات البارزة في عصر صدر الإسلام. سكن البصرة، وعظمت هيبته في القلوب فكان يدخل على الولاة فيأمرهم وينهاهم، ولا يخاف في الحق لومة لائم. تنقل الحسن البصري بين أكثر من مدينة حيث كان مسقط رأسه في المدينة المنورة ونشأته إلى أن سافر إلى كابل عندما اتجهوا إلى فتحها، كما عمل كاتبًا للربيع في خراسان وكان ذلك في عهد معاوية بن أبي سفيان، بعدها استقر في البصرة حتى حصل علي لقبه البصري وأصبح يعرف باسم «الحسن البصري». (ar)
- Abū Saʿīd al-Hasan ibn Abī l-Hasan al-Basrī (arabisch ابو سعيد الحسن بن ابي الحسن البصري, DMG Abū Saʿīd al-Ḥasan ibn Abi l-Ḥasan al-Baṣrī; geboren 642 in Medina; gestorben 728 in Basra) oder auch Hassan von Basra war ein muslimischer Korangelehrter und Prediger, der eine wichtige Rolle bei der Kanonisierung des Korantextes sowie in den islamischen Diskussionen über die Prädestination (qadar) spielte. Aufgrund der großen Autorität, die er besaß, entwickelte sich später um seine Person ein reichhaltiges pseudepigraphisches Schrifttum. Sowohl Muʿtaziliten als auch Sunniten nahmen ihn als Vertreter der eigenen Richtung in Anspruch. Auch in sufischen Kreisen genoss al-Hasan al-Basrī schon früh hohes Ansehen. Mehrere Orden nahmen ihn in ihre Silsila auf. (de)
- Al-Hassan al-Basrî (arabe : الحسن البصري), de son vrai nom Abu Sa`îd al-Hassan ibn Abi al-Hassan Yassar al-Basrî, né en 642 à Médine sous le califat de Omar ibn al-Khattab était un des plus importants savants musulmans de l'âge classique islamique. Ses parents étaient d'origine perse. Il est connu pour son savoir, son ascèse, et pour avoir transmis nombre de ḥadīths. Il mourut en 728 (110 A.H.), ou selon une autre version en 737[réf. nécessaire]. (fr)
- Al-Hasan Al-Bashri (bahasa Arab:الحسن بن أبي الحسن البصري ; Abu Sa'id al-Hasan ibn Abil-Hasan Yasar al-Bashri) (Madinah, 642 - 10 Oktober 728) adalah ulama dan cendekiawan muslim yang hidup pada masa awal kekhalifahan Umayyah. (in)
- al-Ḥasan al-Baṣrī (in arabo: الحسن بن أبي الحسن البصري, al-Ḥasan b. Abī l-Ḥasan al-Baṣrī; Medina, 642 – Bassora, 15 ottobre 728) è stato un teologo arabo di origine persiana. Predicatore e pioniere degli studi di teologia islamica, al-Ḥasan era di famiglia persiana. Discendente di una delle mogli di Mohammed, Umm Salama Hind bint Abi Umayya, conobbe numerosi Compagni del profeta Maometto, inclusi - si dice - settanta dei guerrieri che presero parte alla battaglia di Badr. Come sarebbe dimostrato dalla sua presenza all'interno delle catene di trasmettitori (salāsil) di molti Ordini sufi, sarebbe stato un seguace di ʿAlī b. Abī Ṭālib. (it)
- Абу Саи́д аль-Ха́сан ибн Яса́р аль-Басри (араб. الحسن البصري; 642, Медина — 728, Басра) — исламский богослов и знаток хадисов, один из первых исламских аскетов (захид), предшественник суфизма. (ru)
- Al-Hasan al-Basri, född 642, död 728, var en arabisk lärd och asket. Al-Hasan al-Basri föddes i Medina men var senare bosatt i Basra, där han förvärvade ett oerhört anseende för fromhet, lärdom och vältalighet. Inte enbart för sufisterna har Al-Hasan al-Basri på grund av sin asketiska fromhet blivit en föregångare, även sunniter och mu'taziliter räknar honom som en förebild. (sv)
- Abu Sa'id ibn Abi al-Hasan Yasar al-Basri, often referred to as Hasan of Basra (Arabic: الحسن البصري, romanized: Al-Ḥasan al-Baṣrī; 642 - 15 October 728) for short, or as Hasan al-Basri, was an early Muslim preacher, ascetic, theologian, exegete, scholar, judge, and mystic. Born in Medina in 642, Hasan belonged to the second generation of Muslims, all of whom would subsequently be referred to as the tābiʿūn in Sunni Islamic piety. In fact, Hasan rose to become one of "the most celebrated" of the tābiʿūn, enjoying an "acclaimed scholarly career and an even more remarkable posthumous legacy in Islamic scholarship." (en)
- Hasan al-Basri, arab. الحسن البصري, (ur. 642/21 A.H. w Medynie, zm. 728/110 A.H. w Basrze) – wczesnomuzułmański mówca, teolog, asceta. Był synem wyzwolonych perskich niewolników. Większość swojego życia spędził w Basrze, gdzie cieszył się ogromnym autorytetem ze względu na swoją pobożność i ascetyczny tryb życia oraz zdolności krasomówcze. Jako mówca był porównywany do Hadżdżadża ibn Jusufa. W swoim liście do kalifa Abd al-Malika bronił istnienia wolnej woli przeciwko zwolennikom predestynacji, argumentując m.in. że Bóg byłby niesprawiedliwy, gdyby żądał posłuszeństwa, a potem uniemożliwiał niektórym ludziom przestrzeganie jego nakazów. W związku z powyższym jest uważany za prekursora broniącego istnienia wolnej woli , a także mutazylizmu. Pierwsi mutazylici, i , byli jego uczniami. Ze wz (pl)
- Haçane ibne Abil Haçane de Baçorá (em árabe: الحسن بن أبي الحسن البصري, lit. 'Al-Hasan ibn Abi-l-Hasan al-Basri'; 642–728), mais conhecido somente como Haçane de Baçorá, foi um conhecido clérigo sunita, teólogo e estudioso do Islão nascido em 642 de pais persas. Educado na casa de , Haçane conheceu vários companheiros de Maomé (S.A.WS.), incluindo, diz-se, setenta dos guerreiros que lutaram na Batalha de Badr. Depois de adulto, Haçane se tornou uma das figuras mais proeminentes da sua geração, sendo famoso por sua piedade e por sua condenação ao mundanismo. (pt)
|
