| dbo:abstract
|
- Harkhuf fou un funcionari egipci governador d'Elefantina que és famós perquè vers el final de l'Imperi Antic va narrar un èpic viatge a Iam (entre la quarta i la sisena cascades) a través de tres regnes de Núbia que li eren hostils, situats versemblantment entre la segona i la quarta cascades. Al seu retorn el rei de Iam, aliat egipci, li va proveir d'auxilis militars. (ca)
- حرخوف (2420 – 2270 ق.م.)، كان حاكمًا مصريًا لإلفنتين في القرن 23 قبل الميلاد، في مصر العليا، وقائد الجنود، ومدير كل البلاد الأجنبية في الجنوب في ظل حكم كل من مرن رع الأول رابع ملوك الأسرة المصرية السادسة (حوالي 2255-2246 قبل الميلاد)، وبيبي الثاني، آخر ملوك الأسرة السادسة (حوالي 2246-2152 قبل الميلاد). ودفن في إلفنتين. وقد نقش سيرته على جدران مقبرته في قبة الهوا على الضفة الغربية للنيل أمام أسوان، بالقرب من الشلال الأول. وتعد سيرته من المواد الهامة في علم المصريات. كل ما عرف عن حياته يأتي من النقوش الموجودة في مقبرته في قبة الهوا. كان عمله الأساسي هو التجارة مع النوبة، إقامة روابط سياسية مع القادة المحليين، وتمهيد الأرضية للتوسع المصري في النوبة. قاد أربع بعثات كبرى إلى النوبة. وتعتبر روايته المكتوبة عن هذه الحملات أهم مصدر لعلاقات مصر مع النوبة في هذا الوقت. في آخر رحلة استكشافية، أحضر معه قزم للملك بيبي الثاني. سافر مسافة كبيرة إلى أرض تسمى إيام، والتي ربما تتوافق مع السهل الخصب الذي يفتح جنوب الخرطوم الحديثة، حيث ينضم النيل الأزرق إلى الأبيض. ومع ذلك، اعتقد جان يويوت أن يام تقع شمالًا في الصحراء الليبية. ولقد عاد حرخوف من هذه الحملات معه 300 حمار محملين بشحنات كبيرة من المنتجات الأجنبية مثل البخور والأبنوس وجلود الفهد والعاج. تعكس النقوش الموجودة في مقبرة حرخوف التغييرات في النظرة المصرية إلى العالم التي كانت تحدث خلال أواخر المملكة المصرية القديمة والعصر الوسيط الأول، حيث أصبح شخص الملك أكثر إنسانية وأظهر المشاعر والاهتمامات، أثناء التعليق على شخص يقود حياة أخلاقية بمساعدة جاره: «أعطيت الجياع خبزًا، وكساء عريانًا، نقلته الذي ليس لديه قارب». (ar)
- Harchuf (23. století př. n. l.) byl egyptským cestovatelem a místodržícím v Horním Egyptě. Jeho jméno je někdy také hláskované jako Herchuf, Horchuf nebo Hirchuf. Je nejstarším jménem známým cestovatelem. Narodil se na nilském říčním ostrově Elefantině. Vše co je známo o jeho životě, pochází ze záznamu na náhrobku z jeho hrobky v na západním břehu Nilu u Asuánu, v blízkosti prvního nilského kataraktu. Nápis v jeho soukromé hrobce označovaný jako Harchufova autobiografie je pro egyptologii významným jako jeden ze dvou nejdůležitějších a nejslavnějších autobiografických nápisů úředníka Staré říše. Harchuf sloužil králům 6. dynastie, jejímu čtvrtému králi Merenreovi I. (asi 2255–2246 př. n. l.) a jejímu poslednímu mocnému králi Pepimu II. (asi 2246–2152 př. n. l.). Byl jmenován místodržícím Horního Egypta. Jeho hlavní povinností byl obchod s Núbií, navazování politických vazeb s tamními vůdci a příprava půdy pro egyptskou expanzi do Núbie. Do Núbie vedl čtyři velké výpravy. Jeho písemná zpráva o těchto expedicích je v současné době nejdůležitějším zdrojem vztahů Egypta s Núbií. V období okolo roku 2270 př. n. l. podnikl z pověření faraonů Merenréa a Pepiho několik expedic dále na jih. Cestoval z Asuánu přes Dongolu do Kordofánu či Dárfúru, kde objevil vzácná dřeva, která spolu s kadidlem a slonovinou přivezl zpět do Egypta. Dle své korespondence s mladým faraonem Pepim II. na svých cestách spatřil a popsal lidi nízkého vzrůstu a přivezl s sebou z poslední expedice údajně trpaslíka, podle všeho Pygmeje. Na své cestě urazil značnou vzdálenost do země zvané Jamu, což pravděpodobně odpovídá úrodné planině otevírající se jižně od moderního Chartúmu, kde se Modrý Nil spojuje s Bílým Nilem. Francouzský egyptolog (1927–2009) se však domníval, že se země Jam nachází více na severu v Libyjské poušti. Nápisy uvnitř Harchufovy hrobky odrážejí změny vnímání egyptského světa, ke kterým došlo ke konci Staré říše a během První přechodné doby, kdy se osoba krále stala více lidskou a projevovala emoce a zájmy, když král komentoval osobu vedoucí morální život, která pomáhá bližnímu svému: „Hladovým jsem dal chléb, nahým oblečení, přepravil jsem toho, kdo neměl loď.“ (cs)
- The Autobiography of Harkhuf is a private tomb inscription from ancient Egypt. It is significant in Egyptology as one of the two most important, and the most famous, autobiographical inscriptions of Old Kingdom officials. His name sometimes spelled as Herkhuf, Horkhuf, or Hirkhuf, all that is known of his life comes from the inscriptions in his tomb at Qubbet el-Hawa on the west bank of the Nile at Aswan, near the First Cataract of the Nile. He was a native of Elephantine. Harkhuf served under kings Merenre I, fourth king of the 6th Dynasty (ca. 2255–2246 B.C.), and Pepi II, the last powerful king of the 6th Dynasty (ca. 2246–2152 B.C.). He was appointed governor of Upper Egypt. His primary business was trade with Nubia, forging political bonds with local leaders, and preparing the ground for an Egyptian expansion into Nubia. He led four major expeditions to Nubia. His written account of these expeditions is the most important source for Egypt's relations with Nubia at this time. On the last expedition, he brought back with him what his correspondence with the young pharaoh Pepi II referred to as a dwarf, apparently a pygmy. He travelled a considerable distance to a land called Iyam, which probably corresponds to the fertile plain that opens out south of modern Khartoum, where the Blue Nile joins the White. However, Jean Yoyotte thought Iyam was located further north in the Libyan Desert. The inscriptions in Harkhuf's tomb reflect changes in the Egyptian world view that were occurring during the Late Old Kingdom and the First Intermediate Period, with the person of the king becoming more human and displaying emotions and interests, while commenting on a person leading a moral life by helping his neighbour: "I gave bread to the hungry, clothing to the naked, I ferried him who had no boat." (en)
- Harchuf (auch Harkhuf, Herchuf, Hirchuf) (um 2300 v. Chr.) war ein ägyptischer Beamter, Expeditionsleiter und Entdecker. Er trug unter anderem die Titel „Vorderster an Aktion“ (ḥ3.tj-ˁ - Hatia), „königlicher Siegler“, „Vorlesepriester“, „Vorsteher der Fremdsprachigen“ und wohl am Ende seiner Karriere „Vorsteher von Oberägypten“. Sein Vater war der „Einzige Freund“ und „Vorlesepriester“ Iri. Um 2300 v. Chr. unternahm er insgesamt vier Expeditionen zum ersten Nil-Katarakt ins Land Jam (Südliches Nubien). Bei der ersten Expedition erkundete er gemeinsam mit seinem Vater den Reiseweg nach Jam, bei der dritten Expedition bereiste er die westsudanische Wüste. Im zweiten Regierungsjahr des Königs Pepi II., bei seiner vierten Expedition, brachte Harchuf einen Zwerg der Gottestänzer aus dem Lande der „Horizontbewohner“ mit. Eine Inschrift auf seinem Grabmal auf der Qubbet el-Hawa bei Elephantine (Assuan) berichtet ausführlich von seinen Expeditionen und seinem Leben. (de)
- Hirjuf, Harjuf o Herjuf (circa 2300 a. C.) fue un alto funcionario egipcio y nomarca de Asuán, durante los reinados de los faraones Merenra I y Pepi II de la sexta dinastía. Natural y residente en Elefantina, llevó a cabo cuatro expediciones más allá de las fronteras del Antiguo Egipto, hasta la tercera catarata del Nilo; siendo, según él, el primero en explorar el país de Iam. Su actividad principal era el comercio con Nubia, forjar vínculos políticos con los líderes locales y preparar el terreno para la expansión egipcia en Nubia. Viajó una distancia considerable hasta una tierra llamada Iam, que probablemente corresponde a la llanura que se abre al sur de la actual Jartum, donde el Nilo Azul se une al Blanco. Sin embargo, Yoyotte mantiene que Iam se encuentra más al norte, en el desierto de Libia. En su tumba figuran entre otros títulos los de Primero en la acción (ḥ3.tj-ˁ), Portador del Sello real, Sacerdote lector, Juez de Nejen, Conductor de caravanas, Consejero privado de todos los asuntos del Sur, Gobernador de todos los países del Sur, El favorito de su señor. (es)
- Pangeran Harkhuf adalah nomark Aswan di bawah pemerintahan Merenre I dan Pepi II. Sebagai pemimpin pasukan asing dan selatan, ia mengorganisir empat ekspedisi ke Afrika atas perintah dua raja ini. Dia maju melampaui Nubia, mengikuti jejak yang tidak diketahui dan membawa kembali banyak kekayaan. Namanya kadang-kadang dieja sebagai Herkhuf, Horkhuf, atau Hirkhuf, semua yang diketahui tentang hidupnya berasal dari prasasti di makamnya di Qubbet el-Hawa di tepi barat Sungai Nil, Aswan, dekat Riam Pertama Sungai Nil. Dia adalah penduduk asli Elefantin. Harkhuf melayani Merenre I, raja keempat Dinasti ke-VI (skt. 2255–2246 SM), dan Pepi II, raja kuat terakhir dari Dinasti ke-VI (skt. 2246–2152 SM). Dia diangkat menjadi gubernur Mesir Hulu. Bisnis utamanya adalah berdagang dengan Nubia, menjalin ikatan politik dengan para pemimpin setempat, dan mempersiapkan dasar untuk ekspansi Mesir ke Nubia. Dia memimpin empat ekspedisi besar ke Nubia. Catatan tertulisnya tentang ekspedisi ini adalah sumber terpenting bagi hubungan Mesir dengan Nubia pada saat ini. Pada ekspedisi terakhir, dia membawa kembali apa yang korespondensinya dengan firaun muda Pepi II disebut . Dia menempuh jarak yang cukup jauh ke wilayah yang disebut Iyam, yang mungkin sesuai dengan dataran subur yang terbuka di selatan Khartoum modern, di mana Nil Biru bergabung dengan Putih. Namun, Jean Yoyotte mengira Iyam terletak lebih jauh ke utara di Gurun Libya. Prasasti di makam Harkhuf mencerminkan perubahan pandangan dunia Mesir yang terjadi selama Kerajaan Lama Akhir dan Periode Menengah Pertama, dengan pribadi raja menjadi lebih manusiawi dan menunjukkan emosi dan minat, saat mengomentari seseorang yang menjalani kehidupan moral dengan membantu tetangganya: "Saya memberi roti kepada yang lapar, pakaian kepada yang telanjang, saya mengantar dia yang tidak punya perahu." (in)
- Le prince Hirkhouf est nomarque d'Assouan sous les règnes de Mérenrê Ier et de Pépi II. Tout ce que l'on sait de sa vie provient des inscriptions de sa tombe à Qubbet el-Hawa sur la rive ouest du Nil à Assouan, près de la première cataracte du Nil. L'autobiographie de Hirkhouf est une inscription funéraire privée de l'Égypte antique. Elle est importante en égyptologie car c'est l'une des deux plus importantes, et la plus célèbre, inscriptions autobiographiques de fonctionnaires de l'Ancien Empire. (fr)
- Harchoef was een Egyptische ambtenaar die in dienst van farao Pepi II rond 2270 v.Chr. een viertal ontdekkingsreizen maakte naar Nubië. Harchoef legde de grondslag van de latere vestigingen van handelsposten en het uiteindelijke inlijven van Nubië bij Egypte. (nl)
- Harchuf – egipski dostojnik z okresu panowania Merenre I i Pepiego II, władców z VI dynastii (XXIII wiek p.n.e.); namiestnik (nomarcha) Asuanu i Elefantyny. Na polecenie władców zorganizował kilka wypraw handlowo - wojskowych do Nubii, ściślej do krainy Jam, lokalizowanej obecnie w lub okolicach dzisiejszej Dongoli, przywożąc wielką ilość różnorodnych bogactw. Z polecenia Merenre I wyprawiał się na południe trzykrotnie, aby zbadać drogi prowadzące do Nubii oraz nawiązać kontakty gospodarcze i wojskowe, przy okazji rozszerzając egipską strefę wpływów w Nubii. Podczas trzeciej wyprawy władca Jam towarzyszył mu w ekspedycji przeciwko Libijczykom Czemehu, którzy zostali pokonani i zmuszeni do uległości. Z tej to wyprawy przywiódł 300 osłów objuczonych m.in. kadzidłem, hebanem, skórami panter, kością słoniową. W drugim roku panowania Pepiego II przywiózł z jednej z wypraw „małego człowieka”, prawdopodobnie pigmeja, którego ofiarował w prezencie – będącemu wówczas ośmioletnim dzieckiem – faraonowi Pepiemu II, uprzedziwszy go o tym fakcie przez posłańca. Pigmeje byli rzadkością w Egipcie i cieszyli się dużym uznaniem ze względu na swoje zdolności taneczne. Młody władca był tak zachwycony, że natychmiast wysłał na spotkanie Harchufa swojego posłańca z listem, w którym dokładnie opisał, jakie Harchuf ma podjąć środki zaradcze, aby podczas podróży nie przydarzył się cennemu karłowi żaden wypadek. Harchuf, dumny z otrzymania listu od samego władcy, kazał wyryć jego treść na ścianie swojego grobowca. Historia wyryta na jego grobie jest najwcześniej udokumentowaną kroniką ekspedycji odkrywczej. Został pochowany w grobowcu w koło Asuanu. (pl)
- Harkhuf, a volte riportato come Hirkhuf o Horkhuef (... – ...; fl. circa XXIII secolo a.C.), è stato un governatore egizio durante la VI dinastia.Visse durante i regni dei faraoni Merenra I e Pepi II e alcuni dettagli della sua vita sono noti grazie alle iscrizioni autobiografiche rinvenute sulle pareti della sua tomba a , presso Assuan. (it)
- Harcufe (Harkhuf) ou Hercufe (Herkhuf) foi um governador e explorador do Antigo Egito que viveu no século XXIII a.C. na época da VI dinastia, no Império Antigo. Nasceu em Elefantina, uma ilha no rio Nilo. Conhecem-se hoje os pormenores da sua vida graças às inscrições deixadas no seu túmulo, situado em Qubbet el-Hawa, uns rochedos situados frente a Elefantina. Essas inscrições são conhecidas como a Autobiografia de Harcufe. Quando era ainda um jovem realizou uma expedição com o seu pai ao serviço do rei , terceiro rei da VI dinastia, a uma terra distante chamada Iyam, que se julga ser à região a sul de Cartum. Esta foi a primeira de quatro expedições que fez à Núbia, região da qual o Egito dependia para obter vários produtos, como o ouro. Quando regressava da quarta expedição, já ao serviço de Pepi II, Harcufe trouxe um anão (ou talvez um pigmeu, segundo alguns autores) da Núbia. O rei Pepi II era ainda uma criança (teria oito ou dez anos) e ficou maravilhado com a possibilidade de vir a possuir um anão na corte. Ele enviou uma carta a Harcufe na qual pedia que o anão fosse tratado com todo o cuidado antes de chegar ao seu destino final, a cidade de Mênfis. Esta carta ter-se-ia perdido caso não tivesse sido reproduzida em pedra no túmulo de Harcufe. (pt)
- Хуфхор (Хирхуф, Херфуф) — египетский номарх Та-сети времен правления фараонов VI династии Меренра I и Пиопи II (XXIII век до н. э., конец Древнего царства). Сохранилось жизнеописание Хуфхора, высеченное на внешней стене его гробницы в на западном берегу Нила в Асуане, рядом с Первой катарактой на Ниле. В биографии повествуется о четырёх походах Хуфхора в Куш до третьего порога (по Нилу и через оазисы Ливийской пустыни). Согласно надписи, высеченной на его усыпальнице, Хуфхор являлся в Египте местным князем, херихебом (жрец, читающий религиозные тексты), имел титулы «» и «ими-из», а также являлся казначеем царя Нижнего Египта и начальником чужеземных отрядов, выполняющим все дела «главы юга». Был назначен правителем южной части Верхнего Египта и надсмотрщиком за караванами при фараоне Меренре I. Однако, его главным делом было торговать с Нубией, и налаживать связи с местными политическими лидерами. В своей жизни он возглавил, по крайней мере, 4 главных экспедиции. С последней он принёс то, что в переписке с Пиопи II назвал карликом, очевидно это был пигмей. Пиопи II карлик очень понравился, за что пообещал Хуфхору большую награду. Владыка Египта трижды посылал Хуфхора в чужеземные страны, чтобы наладить дружественные отношения или покарать их. Первый раз он со своим отцом отправляется в Иам, чтобы «открыть путь в эту страну». Своё задание он выполняет за 7 месяцев, за что его хвалит фараон. Во второй раз его посылают в страны, называемые , , и в Куше. Он считает себя первооткрывателем этих стран, первым военачальником из Египта, который попал туда. И снова, выполнив задание фараона и привезя множество невиданных доселе даров, Хуфхор возвращается в Мемфис через Элефантину. Посланный снова в Иам, он встречает правителя этой страны. Правитель, увидев многочисленное войско, приведенное Хуфхором, откупается богатыми дарами. (ru)
- 哈尔胡夫（英語：Harkhuf），（约活动于公元前2290年至约公元前2270年前后），古埃及古王国第六王朝官员。为上埃及南部总督，曾在努比亚（今苏丹）各地旅行。原籍埃利潘蒂尼，第六王朝第三任君主迈兰拉在位时，担任上埃及南部总督和沙漠商队监督等职务。他的主要职责是和努比亚通商。首次旅行从今开罗附近的孟斐斯出发，前往尼罗河第二瀑布附近地区。第二次旅行无重大成就。第三次旅行期间恰逢埃及同一个利比亚部族作战。他的任务之一是使贸易道路畅通无阻。他带回了300头驴，满载香料、、皮毛和象牙等。在第六王朝第四任君主佩皮二世统治时期，他又一次远行南方，从非洲内地带回一个俾格米人。年轻的国王十分高兴，给他写了封信。信的全文即被刻于其墓碑上。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Harkhuf fou un funcionari egipci governador d'Elefantina que és famós perquè vers el final de l'Imperi Antic va narrar un èpic viatge a Iam (entre la quarta i la sisena cascades) a través de tres regnes de Núbia que li eren hostils, situats versemblantment entre la segona i la quarta cascades. Al seu retorn el rei de Iam, aliat egipci, li va proveir d'auxilis militars. (ca)
- Le prince Hirkhouf est nomarque d'Assouan sous les règnes de Mérenrê Ier et de Pépi II. Tout ce que l'on sait de sa vie provient des inscriptions de sa tombe à Qubbet el-Hawa sur la rive ouest du Nil à Assouan, près de la première cataracte du Nil. L'autobiographie de Hirkhouf est une inscription funéraire privée de l'Égypte antique. Elle est importante en égyptologie car c'est l'une des deux plus importantes, et la plus célèbre, inscriptions autobiographiques de fonctionnaires de l'Ancien Empire. (fr)
- Harchoef was een Egyptische ambtenaar die in dienst van farao Pepi II rond 2270 v.Chr. een viertal ontdekkingsreizen maakte naar Nubië. Harchoef legde de grondslag van de latere vestigingen van handelsposten en het uiteindelijke inlijven van Nubië bij Egypte. (nl)
- Harkhuf, a volte riportato come Hirkhuf o Horkhuef (... – ...; fl. circa XXIII secolo a.C.), è stato un governatore egizio durante la VI dinastia.Visse durante i regni dei faraoni Merenra I e Pepi II e alcuni dettagli della sua vita sono noti grazie alle iscrizioni autobiografiche rinvenute sulle pareti della sua tomba a , presso Assuan. (it)
- 哈尔胡夫（英語：Harkhuf），（约活动于公元前2290年至约公元前2270年前后），古埃及古王国第六王朝官员。为上埃及南部总督，曾在努比亚（今苏丹）各地旅行。原籍埃利潘蒂尼，第六王朝第三任君主迈兰拉在位时，担任上埃及南部总督和沙漠商队监督等职务。他的主要职责是和努比亚通商。首次旅行从今开罗附近的孟斐斯出发，前往尼罗河第二瀑布附近地区。第二次旅行无重大成就。第三次旅行期间恰逢埃及同一个利比亚部族作战。他的任务之一是使贸易道路畅通无阻。他带回了300头驴，满载香料、、皮毛和象牙等。在第六王朝第四任君主佩皮二世统治时期，他又一次远行南方，从非洲内地带回一个俾格米人。年轻的国王十分高兴，给他写了封信。信的全文即被刻于其墓碑上。 (zh)
- حرخوف (2420 – 2270 ق.م.)، كان حاكمًا مصريًا لإلفنتين في القرن 23 قبل الميلاد، في مصر العليا، وقائد الجنود، ومدير كل البلاد الأجنبية في الجنوب في ظل حكم كل من مرن رع الأول رابع ملوك الأسرة المصرية السادسة (حوالي 2255-2246 قبل الميلاد)، وبيبي الثاني، آخر ملوك الأسرة السادسة (حوالي 2246-2152 قبل الميلاد). ودفن في إلفنتين. وقد نقش سيرته على جدران مقبرته في قبة الهوا على الضفة الغربية للنيل أمام أسوان، بالقرب من الشلال الأول. وتعد سيرته من المواد الهامة في علم المصريات. (ar)
- Harchuf (23. století př. n. l.) byl egyptským cestovatelem a místodržícím v Horním Egyptě. Jeho jméno je někdy také hláskované jako Herchuf, Horchuf nebo Hirchuf. Je nejstarším jménem známým cestovatelem. Narodil se na nilském říčním ostrově Elefantině. Vše co je známo o jeho životě, pochází ze záznamu na náhrobku z jeho hrobky v na západním břehu Nilu u Asuánu, v blízkosti prvního nilského kataraktu. Nápis v jeho soukromé hrobce označovaný jako Harchufova autobiografie je pro egyptologii významným jako jeden ze dvou nejdůležitějších a nejslavnějších autobiografických nápisů úředníka Staré říše. (cs)
- The Autobiography of Harkhuf is a private tomb inscription from ancient Egypt. It is significant in Egyptology as one of the two most important, and the most famous, autobiographical inscriptions of Old Kingdom officials. He travelled a considerable distance to a land called Iyam, which probably corresponds to the fertile plain that opens out south of modern Khartoum, where the Blue Nile joins the White. However, Jean Yoyotte thought Iyam was located further north in the Libyan Desert. (en)
- Hirjuf, Harjuf o Herjuf (circa 2300 a. C.) fue un alto funcionario egipcio y nomarca de Asuán, durante los reinados de los faraones Merenra I y Pepi II de la sexta dinastía. Natural y residente en Elefantina, llevó a cabo cuatro expediciones más allá de las fronteras del Antiguo Egipto, hasta la tercera catarata del Nilo; siendo, según él, el primero en explorar el país de Iam. Su actividad principal era el comercio con Nubia, forjar vínculos políticos con los líderes locales y preparar el terreno para la expansión egipcia en Nubia. Viajó una distancia considerable hasta una tierra llamada Iam, que probablemente corresponde a la llanura que se abre al sur de la actual Jartum, donde el Nilo Azul se une al Blanco. Sin embargo, Yoyotte mantiene que Iam se encuentra más al norte, en el desier (es)
- Harchuf (auch Harkhuf, Herchuf, Hirchuf) (um 2300 v. Chr.) war ein ägyptischer Beamter, Expeditionsleiter und Entdecker. Er trug unter anderem die Titel „Vorderster an Aktion“ (ḥ3.tj-ˁ - Hatia), „königlicher Siegler“, „Vorlesepriester“, „Vorsteher der Fremdsprachigen“ und wohl am Ende seiner Karriere „Vorsteher von Oberägypten“. Sein Vater war der „Einzige Freund“ und „Vorlesepriester“ Iri. Eine Inschrift auf seinem Grabmal auf der Qubbet el-Hawa bei Elephantine (Assuan) berichtet ausführlich von seinen Expeditionen und seinem Leben. (de)
- Pangeran Harkhuf adalah nomark Aswan di bawah pemerintahan Merenre I dan Pepi II. Sebagai pemimpin pasukan asing dan selatan, ia mengorganisir empat ekspedisi ke Afrika atas perintah dua raja ini. Dia maju melampaui Nubia, mengikuti jejak yang tidak diketahui dan membawa kembali banyak kekayaan. Dia menempuh jarak yang cukup jauh ke wilayah yang disebut Iyam, yang mungkin sesuai dengan dataran subur yang terbuka di selatan Khartoum modern, di mana Nil Biru bergabung dengan Putih. Namun, Jean Yoyotte mengira Iyam terletak lebih jauh ke utara di Gurun Libya. (in)
- Harchuf – egipski dostojnik z okresu panowania Merenre I i Pepiego II, władców z VI dynastii (XXIII wiek p.n.e.); namiestnik (nomarcha) Asuanu i Elefantyny. Na polecenie władców zorganizował kilka wypraw handlowo - wojskowych do Nubii, ściślej do krainy Jam, lokalizowanej obecnie w lub okolicach dzisiejszej Dongoli, przywożąc wielką ilość różnorodnych bogactw. Z polecenia Merenre I wyprawiał się na południe trzykrotnie, aby zbadać drogi prowadzące do Nubii oraz nawiązać kontakty gospodarcze i wojskowe, przy okazji rozszerzając egipską strefę wpływów w Nubii. (pl)
- Хуфхор (Хирхуф, Херфуф) — египетский номарх Та-сети времен правления фараонов VI династии Меренра I и Пиопи II (XXIII век до н. э., конец Древнего царства). Сохранилось жизнеописание Хуфхора, высеченное на внешней стене его гробницы в на западном берегу Нила в Асуане, рядом с Первой катарактой на Ниле. В биографии повествуется о четырёх походах Хуфхора в Куш до третьего порога (по Нилу и через оазисы Ливийской пустыни). (ru)
- Harcufe (Harkhuf) ou Hercufe (Herkhuf) foi um governador e explorador do Antigo Egito que viveu no século XXIII a.C. na época da VI dinastia, no Império Antigo. Nasceu em Elefantina, uma ilha no rio Nilo. Conhecem-se hoje os pormenores da sua vida graças às inscrições deixadas no seu túmulo, situado em Qubbet el-Hawa, uns rochedos situados frente a Elefantina. Essas inscrições são conhecidas como a Autobiografia de Harcufe. (pt)
|
