| dbo:abstract
|
- صلب المنجنيز أو صلب هادفيلد هي سبيكة تحتوي على متوسط 13% منجنيز ولها قدرة عالية على مقاومة كلاً من الصدمات والتآكل. (ar)
- Als U-Boot-Stahl werden spezielle Stahlsorten bezeichnet, die sich durch hohe Festigkeit und Korrosionsbeständigkeit, insbesondere gegen Meerwasser, und das Fehlen jeglicher Magnetisierbarkeit auszeichnen. Neben dem ursprünglichen Einsatzzweck als Hülle für U-Boote werden sie beispielsweise auch für Taucheruhren verwendet. (de)
- El acero al manganeso (también denominado en la bibliografía anglosajona acero Hadfield o Mangalloy), es un tipo de acero aleado que contiene un promedio de alrededor del 13% de manganeso. Este material es conocido por su alta resistencia al impacto y a la abrasión una vez que ha sido endurecido mecánicamente. (es)
- Mangalloy, also called manganese steel or Hadfield steel, is an alloy steel containing an average of around 13% manganese. Mangalloy is known for its high impact strength and resistance to abrasion once in its work-hardened state. (en)
- 高マンガン鋼（こうまんがんこう）とは、炭素鋼にマンガンを12%前後加えた組成を持つ合金鋼である。発明者のロバート・ハッドフィールド(en:Robert Hadfield)に因み、ハッドフィールド鋼とも呼ぶ。 (ja)
- Mangaanstaal of Hadfieldstaal is een legering met een hoge sterkte die bestaat uit staal en mangaan. Dit is een zeer sterke legering en biedt weerstand tegen grote krachten.De staalsoort is als een van de eerste legeringen in 1882 uitgevonden door Sir Robert Hadfield, een Engelse metallurg. (nl)
- L'acciaio Hadfield (dal suo inventore ), detto anche acciaio al manganese, è una lega di acciaio contenente in media circa il 13% di manganese. Questo materiale è noto per la sua elevata resistenza all'urto e all'abrasione. È prodotto legando l'acciaio, contenente tra lo 0,8 e l'1,25% di carbonio, con circa l'11-15% di manganese. Sono acciai non magnetici, con ottime qualità di tenacità; hanno una microstruttura austenitica con struttura CFC, che garantisce tenacità dopo incrudimento. L'acciaio Hadfield viene utilizzato per costruire delle macine, poiché in esercizio incrudisce solo in superficie lasciando una struttura interna più dura. Anche se si usura, lo strato incrudito si rigenera. (it)
- Сталь Гадфильда — сталь (11–14,5 % Mn, 0,9–1,3 % С) с высоким сопротивлением износу (истиранию) при больших давлениях или ударных нагрузках, также для неё характерна высокая пластичность. Предложена в 1882 году английским металлургом Робертом Гадфильдом. Обозначение марки стали в соответствии с ГОСТ 977-88 — 110Г13Л. Сталь Гадфильда сильно наклёпывается при ударных нагрузках. Из неё изготавливают траки гусениц танков, тракторов, машин, щёки дробилок, рельсовые крестовины, стрелочные переводы, работающие в условиях ударных нагрузок и истирания, а также — оконные решётки в тюрьмах, которые невозможно перепилить. Отливки из стали редко подвергаются дополнительной обработке, так как она плохо обрабатывается резанием из-за наклёпа поверхности в процессе резания. Сталь Гадфильда явилась первой легированной сталью массового производства. (ru)
- Stal Hadfielda (oznaczenie: X120Mn12; stare oznaczenie: 11G12) – stal manganowa o dużej odporności na ścieranie. Zawiera 1,1–1,3% węgla i 12–13% manganu. Powyżej 950 °C stal Hadfielda ma strukturę austenityczną. Po ochłodzeniu do temperatury pokojowej jest ona mieszaniną austenitu i cementytu manganowego. Stal ta charakteryzuje się bardzo dużą skłonnością do umocnienia podczas pracy, gdyż pod wpływem zgniotu tworzą się w niej . Twardość takiej stali wynosi ok. 500 HB. Stosowana jest głównie na elementy szczególnie narażone na ścieranie przy dużych naciskach, jak:
* kosze koparek
* gąsienice ciągników
* rozjazdy kolejowe Elementy te wykonywane są często ze staliwa GX120Mn13 o składzie odpowiadającym stali Hadfielda. Nazwa stali pochodzi od nazwiska brytyjskiego metalurga Roberta Hadfielda, który wynalazł ją w 1882 roku. (pl)
- O aço manganês austenítico é um tipo de aço inventado por , em 1882 (GOUSSELAND 1974). Desde seu desenvolvimento até a atualidade, esse material encontrou grande utilização em aplicações que requerem elevada resistência à abrasão e ao impacto. Este material apresenta estrutura austenítica na temperatura ambiente, conciliando alta tenacidade e ductilidade associadas a uma elevada capacidade de endurecimento propiciada pelo trabalho. Os aços ao Mn apresentam elevadas propriedades mecânicas de impacto e resistência à abrasão. O manganês atua como estabilizador da fase austenita em aços, reduzindo a temperatura de início da transformação martensítica (Ms), e atrasando ou evitando a reação de decomposição da austenita durante o resfriamento do aço. O Mn também diminui a energia de falha de empilhamento na austenita, aumentando a distância entre as discordâncias parciais, dificultando o escorregamento cruzado (cross-slip) das discordâncias e favorecendo o mecanismo de maclação, implicando num aumento significativo da taxa de encruamento destes aços. Inicialmente com composição química proposta de 1,2 % de Carbono e 12,5 % de Manganês (GOUSSELAND 1974), o aço Hadfield foi modificado com o passar do tempo, com alterações das concentrações de carbono e manganês, além da adição de outros elementos de liga como nióbio, molibdênio, silício, fósforo, boro, entre outros. Poucas destas variações no aço Hadfield resultaram em melhorias significativas e suas utilizações são restritas a aplicações específicas (AVERY 1949) Em geral, a austenita apresenta boa capacidade de endurecimento e alta ductilidade. A adição de manganês provoca estabilização da austenita no aço Hadfield, diminuindo a temperatura de sua transformação, mas sem eliminá-la totalmente. O aço Hadfield apresenta grande capacidade de endurecimento quando solicitado em trabalho, seja em situações de impacto, de abrasão ou de abrasão por impacto. Tal endurecimento pode ser explicado devido aos possíveis fenômenos listados a seguir. · Durante a deformação, átomos intersticiais de carbono são capazes de difundirem para defeitos, tais como discordâncias e falhas de empilhamento, bloqueando-os (JOST E SCHMIDT 1986; ZUM-GAHR 1987); · Formação de maclas de deformação, que atuam como barreiras para o movimento de discordâncias, fenômeno análogo ao refino de grão (ADLER et al. 1986; VATAVUK E GOLDENSTEIN 1987; ATABAKI et al. 2012); · Transformação da austenita em martensita (BHATTACHARYYA 1966; JOSTE SCHMIDT 1986; ZUM-GAHR 1987). Os aços ao Mn contêm 0,7 -1,45% de C, e 11-15% de Mn, com composição química especificada pela Norma ASTM A128. Apresentam elevada capacidade de endurecimento em serviço pela deformação plástica da austenita, implicando num aumento significativo da taxa de encruamento destes aços. A dureza típica é de 200HB, mas o encruamento eleva a dureza superficial destes aços para valores acima de 650HB, aumentando ainda mais a sua resistência à abrasão, com manutenção da elevada tenacidade do material [2]. Estes materiais são usados na indústria de mineração, em aplicações como mandíbulas e giratórios na britagem primária de minérios; e martelos de fragmentação de minérios e de sucatas, desvios e cruzamentos ferroviários. Mesmo na atualidade, com diversas ligas comerciais e placas revestidas resistentes ao desgaste, o aço Hadfield continua sendo amplamente utilizado, em alguns casos com pequenas modificações em sua composição e no tratamento térmico, em aplicações de movimentação de terra, mineração, ferrovias e dragagem. Jost e Schmidt (1986) submeteram amostras de aço Hadfield com diferentes teores de manganês a ensaios de abrasão a dois corpos, na configuração pino contra lixa. Os autores verificaram que para as condições impostas, as amostras com teores de 6 % e de 4 % de manganês apresentam maior resistência ao desgaste associada a maior microdureza da superfície desgastada, chegando a 1200 HV. Amostras com 8 % e 12 % de manganês apresentaram menor microdureza após o ensaio. 710 HV, e consequentemente menor resistência ao desgaste. Transformações de fase no aço Hadfield, quando submetido a ensaios de abrasão a dois corpos, foram estudadas por Zum-Gahr (1987), em que para os aços com teor de 6 % de manganês a transformação martensítica ocorreu em aproximadamente 92 % da superfície desgastada, e para as amostras com 12 % de manganês a transformação ocorreu apenas em torno de 5 % da superfície de desgaste. Ensaios de abrasão a dois corpos foram realizados com amostras do aço Hadfield por Abbasi et al. (2010), cujos resultados apresentados no trabalho mostram que a resistência ao desgaste do material cresceu com o aumento da severidade de desgaste, imposta pelo aumento da carga aplicada. Os autores mostraram que na fase inicial do desgaste a perda de massa das amostras foi elevada, ocorrendo intensas deformações plásticas. Após esta etapa, a superfície desgastada entrou em trabalho de endurecimento, reduzindo a taxa de desgaste e com partículas de desgaste menores do que na etapa inicial. A superfície desgastada atingiu microdureza de 502 HV, sofrendo aumento de aproximadamente 2,5 vezes em relação a microdureza antes do ensaio, para ensaio com carga aplicada de 90 N. Atabaki et al. (2012) realizaram medições de dureza em amostras de aço Hadfield antes e após ensaios de desgaste na configuração pino contra disco, mostrando o endurecimento da superfície desgastada. A dureza da superfície desgastada foi 1,8 vezes maior em relação à dureza inicial, aumentando de 28 para 52 HRC. Os autores também mostraram que a resistência à abrasão das amostras do aço Hadfield aumentaram ao longo do ensaio, devido ao aumento da dureza das amostras em função do tempo de ensaio. Os autores ainda analisaram após os ensaios as partículas de desgaste, mostrando que para o aço Hadfield os cavacos obtidos foram descontínuos A revisão da literatura apresentada permite destacar que alterações microestruturais e encruamento durante o uso do aço Hadfield são importantes para o controle da taxa de desgaste, e ainda, devido ao endurecimento propiciado por essas alterações, o conhecimento da dureza inicial não é suficiente para prever a resistência à abrasão deste material. (pt)
- Manganstål eller Hadfieldstål, är ett samlingsnamn på stål som legerats med i genomsnitt 13 procent mangan. Höglegerat manganstål kännetecknas bland annat av att det har en mycket hög slaghållfasthet och motståndskraft mot mekanisk nötning och slitage i sitt arbetshärdade tillstånd. Manganstål används därför ofta som slitytor. Användningsområde kan bland annat vara tänder till grävskopor, krossplattor och dylikt. (sv)
- Сталь Га́дфільда — зносостійка аустенітна марганцева сталь, що містить 11...14% Mn і 0,9...1,3% вуглецю. Відзначається високим опором зношуванню при динамічних навантаженнях. Із цієї сталі виготовляють траки деяких гусеничних машин, залізничні хрестовини рейок, зуби ковшів екскаваторів, щоки дробарок, деталі гірничого устаткування, що працюють на зношування в умовах абразивного тертя, високого тиску та ударів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- صلب المنجنيز أو صلب هادفيلد هي سبيكة تحتوي على متوسط 13% منجنيز ولها قدرة عالية على مقاومة كلاً من الصدمات والتآكل. (ar)
- Als U-Boot-Stahl werden spezielle Stahlsorten bezeichnet, die sich durch hohe Festigkeit und Korrosionsbeständigkeit, insbesondere gegen Meerwasser, und das Fehlen jeglicher Magnetisierbarkeit auszeichnen. Neben dem ursprünglichen Einsatzzweck als Hülle für U-Boote werden sie beispielsweise auch für Taucheruhren verwendet. (de)
- El acero al manganeso (también denominado en la bibliografía anglosajona acero Hadfield o Mangalloy), es un tipo de acero aleado que contiene un promedio de alrededor del 13% de manganeso. Este material es conocido por su alta resistencia al impacto y a la abrasión una vez que ha sido endurecido mecánicamente. (es)
- Mangalloy, also called manganese steel or Hadfield steel, is an alloy steel containing an average of around 13% manganese. Mangalloy is known for its high impact strength and resistance to abrasion once in its work-hardened state. (en)
- 高マンガン鋼（こうまんがんこう）とは、炭素鋼にマンガンを12%前後加えた組成を持つ合金鋼である。発明者のロバート・ハッドフィールド(en:Robert Hadfield)に因み、ハッドフィールド鋼とも呼ぶ。 (ja)
- Mangaanstaal of Hadfieldstaal is een legering met een hoge sterkte die bestaat uit staal en mangaan. Dit is een zeer sterke legering en biedt weerstand tegen grote krachten.De staalsoort is als een van de eerste legeringen in 1882 uitgevonden door Sir Robert Hadfield, een Engelse metallurg. (nl)
- Manganstål eller Hadfieldstål, är ett samlingsnamn på stål som legerats med i genomsnitt 13 procent mangan. Höglegerat manganstål kännetecknas bland annat av att det har en mycket hög slaghållfasthet och motståndskraft mot mekanisk nötning och slitage i sitt arbetshärdade tillstånd. Manganstål används därför ofta som slitytor. Användningsområde kan bland annat vara tänder till grävskopor, krossplattor och dylikt. (sv)
- Сталь Га́дфільда — зносостійка аустенітна марганцева сталь, що містить 11...14% Mn і 0,9...1,3% вуглецю. Відзначається високим опором зношуванню при динамічних навантаженнях. Із цієї сталі виготовляють траки деяких гусеничних машин, залізничні хрестовини рейок, зуби ковшів екскаваторів, щоки дробарок, деталі гірничого устаткування, що працюють на зношування в умовах абразивного тертя, високого тиску та ударів. (uk)
- L'acciaio Hadfield (dal suo inventore ), detto anche acciaio al manganese, è una lega di acciaio contenente in media circa il 13% di manganese. Questo materiale è noto per la sua elevata resistenza all'urto e all'abrasione. (it)
- Stal Hadfielda (oznaczenie: X120Mn12; stare oznaczenie: 11G12) – stal manganowa o dużej odporności na ścieranie. Zawiera 1,1–1,3% węgla i 12–13% manganu. Powyżej 950 °C stal Hadfielda ma strukturę austenityczną. Po ochłodzeniu do temperatury pokojowej jest ona mieszaniną austenitu i cementytu manganowego. Stal ta charakteryzuje się bardzo dużą skłonnością do umocnienia podczas pracy, gdyż pod wpływem zgniotu tworzą się w niej . Twardość takiej stali wynosi ok. 500 HB. Stosowana jest głównie na elementy szczególnie narażone na ścieranie przy dużych naciskach, jak: (pl)
- Сталь Гадфильда — сталь (11–14,5 % Mn, 0,9–1,3 % С) с высоким сопротивлением износу (истиранию) при больших давлениях или ударных нагрузках, также для неё характерна высокая пластичность. Предложена в 1882 году английским металлургом Робертом Гадфильдом. Сталь Гадфильда явилась первой легированной сталью массового производства. (ru)
- O aço manganês austenítico é um tipo de aço inventado por , em 1882 (GOUSSELAND 1974). Desde seu desenvolvimento até a atualidade, esse material encontrou grande utilização em aplicações que requerem elevada resistência à abrasão e ao impacto. Este material apresenta estrutura austenítica na temperatura ambiente, conciliando alta tenacidade e ductilidade associadas a uma elevada capacidade de endurecimento propiciada pelo trabalho. Os aços ao Mn apresentam elevadas propriedades mecânicas de impacto e resistência à abrasão. O manganês atua como estabilizador da fase austenita em aços, reduzindo a temperatura de início da transformação martensítica (Ms), e atrasando ou evitando a reação de decomposição da austenita durante o resfriamento do aço. O Mn também diminui a energia de falha de empi (pt)
|
