| dbo:abstract
|
- El mur d'Antoní (també anomenat mur Antoní o muralla d'Antoní) és una antiga construcció defensiva de l'illa de Gran Bretanya, erigida per Quintus Lollius Urbicus, governador de Britània, per mandat de l'emperador romà Antoní Pius entre els anys 140-142, a uns 160 km al nord de la seva antecessora, la muralla d'Adrià. S'estenia durant 58 km des del fiord de Forth, a la costa oriental de l'illa sobre el mar del Nord, fins al golf de Clyde, a la costa occidental sobre el mar d'Irlanda, al llarg de la línia dels antics forts construïts per Gneu Juli Agrícola. Va ser inscrit en la llista de Patrimoni de la Humanitat el 2008 com a part de les "Fronteres de l'Imperi romà". (ca)
- الجدار الأنطوني (بالإنجليزية: Antonine Wall) هو حصن من العشب على أُسس حجرية، بناه الرومان عبر ما يعرف الآن بالحزام المركزي في اسكتلندا، بين خور فورث وخور كلايد، بُني بعد 20 عام من تاريخ بناء سور هادريان، امتد حوالي 63 كيلومتر (39 ميل) وكان ارتفاعه حوالي 3 متر (10 قدم) إلى 5 متر (16 قدم)، تم إجراء عمليات مسح ليدار لتحديد طول الجدار ووحدات المسافة الرومانية المستخدمة. وتم تعزيز الأمن له من خلال خندق عميق على الجانب الشمالي، يُعتقد أنه كان هناك حاجز خشبي فوق العشب، وهو كان الحاجز الثاني من بين «جدارين كبيرين» أنشأهما الرومان في بريطانيا العظمى في القرن الثاني الميلادي، أنقاضها أقل وضوحًا من تلك الموجودة في سور هادريان الأكثر شهرة والأطول في الجنوب، ويرجع ذلك أساسًا إلى أن العشب وجدار الخشب قد تلاشى إلى حد كبير، على عكس سابقتها الجنوبية المبنية بالحجارة، وهو تحت رعاية هيئة البيئة التاريخية في اسكتلندا ولجنة التراث العالمي التابعة لليونسكو. (ar)
- Antoninův val, někdy taky Severův val (latinsky Vallum Antonini, anglicky Antonine Wall) je systém opevnění, který nechal zbudovat napříč Skotskem římský císař Antoninus Pius. Jeho stavba byla zahájena v roce 142 (dokončena v roce 144). Val byl dlouhý 60 kilometrů, od dnešního Old Kilpatricku v ústí řeky Clyde, asi 8 km severozápadně od Glasgow, po Carriden u Bo'ness ve Firth of Forth, asi 30 km západně od Edinburghu. Měl nahradit téměř dvakrát delší Hadriánův val, ležící 160 km jižněji, a vytvořit tak novou hranici provincie Britannia. Tyto plány se však nakonec nepodařilo naplnit, Římané nedokázali zpacifikovat území mezi oběma valy obývané piktskými a keltskými kmeny a po 20 letech Antoninův val opustili a stáhli se k Hadriánovu valu. Císař Septimius Severus se ho v roce 208 pokusil obnovit, avšak tento pokus skončil ještě dříve než předchozí, a to definitivním opuštěním valu. V roce 2008 byly pozůstatky valu přidány na seznam světového kulturního dědictví UNESCO do položky společně s Hadriánovým valem v Anglii a Hornogermánským a raetským limitem v Německu. (cs)
- The Antonine Wall, known to the Romans as Vallum Antonini, was a turf fortification on stone foundations, built by the Romans across what is now the Central Belt of Scotland, between the Firth of Forth and the Firth of Clyde. Built some twenty years after Hadrian's Wall to the south, and intended to supersede it, while it was garrisoned it was the northernmost frontier barrier of the Roman Empire. It spanned approximately 63 kilometres (39 miles) and was about 3 metres (10 feet) high and 5 metres (16 feet) wide. Lidar scans have been carried out to establish the length of the wall and the Roman distance units used. Security was bolstered by a deep ditch on the northern side. It is thought that there was a wooden palisade on top of the turf. The barrier was the second of two "great walls" created by the Romans in Great Britain in the second century AD. Its ruins are less evident than those of the better-known and longer Hadrian's Wall to the south, primarily because the turf and wood wall has largely weathered away, unlike its stone-built southern predecessor. Construction began in 142 AD at the order of Roman Emperor Antoninus Pius, and took about 12 years to complete. Antoninus Pius never visited Britain, unlike his predecessor Hadrian. Pressure from the Caledonians may have led Antoninus to send the empire's troops farther north. The Antonine Wall was protected by 16 forts with small fortlets between them; troop movement was facilitated by a road linking all the sites known as the Military Way. The soldiers who built the wall commemorated the construction and their struggles with the Caledonians with decorative slabs, twenty of which survive. The wall was abandoned only eight years after completion, and the garrisons relocated rearward to Hadrian's Wall. Most of the wall and its associated fortifications have been destroyed over time, but some remains are visible. Many of these have come under the care of Historic Environment Scotland and the UNESCO World Heritage Committee. (en)
- La Muro de Antonino, konata al la romianoj kiel Vallum Antonini estis turfa fortikaĵo sur fundamentoj de ŝtono, konstruita de la Romianoj, en kio nun estas la Centra Zono de Skotlando, inter la fjordoj Firth of Forth kaj Firth of Clyde. Reprezentante la plej nordan limbarom de la Romia Imperio kaj protektante ties provincon Britannia sude de ĝi, la muro longis proksimume 63 kilometrojn kaj estis 3 metrojn alta kaj 5 metrojn larĝa. Laseraj esploroj de la 20-a jarcento mezuris kaj pliprecizigis la eksan situon kaj amplekson. Por sekurigo kontraŭ atakoj de la piktoj de norde, estis granda akvoplenigita fosaĵo norde de la muro. Supozeble estis palisaro pinte de la muro. La barilo estis la dua el du "grandaj muroj" kreitaj de la romianoj en la nordo de Britio. Ĝiaj ruinoj estas malpli evidenta ol la pli bone konata Muro de Hadriano sude, ĉefe ĉar La turfo kaj ligno plejparte malaperis dum la jarcentoj, kaj ligno muro Plejparte eltenis for, malkiel la ŝtona konstruaĵo de la suda antaŭulo. La konstruo komenciĝis en la jaro 142 de nia erao laŭ la ordono de la romia imperiestro Antonino Pio, kaj daŭris ĉirkaŭ 12 jarojn ĝis la kompletigo. Antonino Pio neniam vizitis Brition, malkiel faris sia antaŭulo Hadriano. Premo de la atakantaj piktoj kondukis Antoninon sendi la trupojn de la imperio pli norden. La Antonina Murego estis protektita de 16 fortikaĵoj kun malgrandaj fortikaĵoj inter ili; movado de trupoj estis faciligita per voja ligo tuj sude de la muro. La muro estis forlasita nur ok jarojn post la finiĝo, kaj la romia armeo reorganiziĝis ĉe la Muro de Hadriano. En 208 de nia erao la romia imperiestro Septimo Severo restarigis legiojn ĉe la muro kaj ordonis riparojn. La okupacio finiĝis kelkajn jarojn poste, kaj la murego neniam plu fortikiĝis. Kelkaj restaĵoj ankoraŭ videblas. (eo)
- Der Antoninuswall (von lateinisch Vallum Antonini „Wall des Antoninus“) war Bestandteil des britannischen Limes. Er war die zweite große Wallanlage, die von den Römern im Norden Britanniens errichtet wurde. Die Holz-Erde-Befestigung ist weniger bekannt als der weiter südlich gelegene, vollständig in Stein ausgeführte Hadrianswall. Kurz vor Mitte des 2. Jahrhunderts n. Chr. gab Kaiser Antoninus Pius (138–161) diesen auf und begann weiter nördlich mit der Errichtung eines neuen, provisorischen Walls, der an der schmalsten Stelle der britischen Insel verlief. So gelang es ihm, die Provinz um etwa 160 Kilometer nach Norden auszuweiten. Der Schutz, den er vor den Überfällen der Kaledonier bieten sollte, war jedoch nur von kurzer Dauer. Er wurde schon gegen Ende des Jahrhunderts wieder aufgegeben, der Hadrianswall wieder bemannt und bis zum Beginn des 5. Jahrhunderts zur Grenzüberwachung genutzt. Der Antoninuswall wurde im frühen 3. Jahrhundert nur noch einmal – für kurze Zeit – mit römischen Truppen besetzt. (de)
- Antoninoren Harresia (ingelesez: Antonine Wall) harriz eta lohiaz egindako horma da, zein erromatarrek gaur egungo Eskozian eraiki zuten iparraldeko herriengandik defentsa bat izan ahal izateko. 142an hasi zen harresi honen eraikuntza, Antonino Pioren agintaldian. 144an bukatu zen. 60 km. luzera du. Hadrianoren Harresia ordezkatzeko asmotan egin zen honen iparrean baita. Hala ere, erromatarrek Harresiaren iparraldean gotorlekuak eta akanpalekuak eraiki bazituzten ere, ezin izan zuten lurralde hori haien menpe jarri. Hortaz, Antoninoren Harresiak eraso andana jasan behar izan zituen. Hadrianoren Harresia baino txikiagoa da Antoninorena, baina hala eta guztiz ere, egundoko eraikuntza da, batez ere bi urtetan eta Inperioko iparraldeko puntan, etsaiez beteko eremu hotz batean egin zela kontuan hartuta. 4 metro altuera zeukan. Iparraldeko aldean zanga bat zuen, eta hegoaldekoan, errepide bat. Erromatarren lehendabiziko asmoa gotorleku bat 6 milia oro eraikitzea zen. Nolanahi ere, bi milia oro egin ziren azkenean. Honela, 19 gotorleku burutu ziren. Hobeki gorde dena Rough Castle Fort izenekoa da, txikienetako bat bada ere. 20 urteren buruan harresia abandonatu zen. 164an Hadrianoren Harresia mugatzat hartu zen berriro. 197an, Septimio Severo berriro Antoninoren Harresiraino iritsi zen, eta konpontzeko agindu zuen. Berrokupazio horrek urte batzuk baino ez ziraun arren, erromatar historialari batzuek Severoren Harresia deitu zioten. Harresiaren gehiena guregana ailegatu ez bada ere, zatia batzuek zutik jarritzen dute Bearsden, Kirkintilloch, Twechar, Croy, Falkirk eta Polmont hirietan. (eu)
- El Muro de Antonino (también llamado Muro Antonino o Muralla de Antonino) es una antigua construcción defensiva de la isla de Gran Bretaña, erigida por Quinto Lolio Úrbico, gobernador de Britania, por mandato del emperador romano Antonino Pío entre los años 140-142, a unos 160 km al norte de su antecesora, la muralla de Adriano. Se extendía 58 km desde el estuario de Forth, en la costa oriental de la isla sobre el mar del Norte, hasta el golfo de Clyde, en la costa occidental sobre el mar de Irlanda, a lo largo de la línea de los antiguos fuertes construidos por Cneo Julio Agrícola. Fue inscrita en la lista de Patrimonio de la Humanidad en 2008 como parte de las "Fronteras del Imperio Romano". (es)
- Le mur d’Antonin est une muraille que l'empereur Antonin le Pieux fit construire vers 140 en Bretagne (Grande-Bretagne) par Quintus Lollius Urbicus entre le Firth of Forth et la Clyde (Écosse) et qui « doublait » au Nord la fortification (mur d'Hadrien) déjà édifiée par son père adoptif Hadrien. Il fut submergé par les invasions barbares pictes (territoire de l'Écosse actuelle) à la fin du IIe siècle. (fr)
- Is balla suite i Siorrachd Dhún Bhreatainn an Ear é Balla Antonine (Laidin: Valla Antonini). Chuir na Rómhánaigh tús leis sa bhliain 142 agus mhair a thógáil ar feadh 12 bliain. Tréigeadh an balla 8 mbliana ina dhiaidh sin. (ga)
- Il Vallo di Antonino è una forma di fortificazione costituita da un terrapieno ed una palizzata di legno, costruita durante l'Impero romano nella Scozia meridionale. (it)
- De Muur van Antoninus (Engels: Antonine Wall) is door de Romeinen gebouwd in het huidige Schotland, ter hoogte van de rivieren Clyde en Forth. Het doel van de muur was om invallen van de stammen, de latere Picten, vanuit het noorden te voorkomen. In de loop van de tijd is de muur bijna geheel verdwenen, maar er zijn nog steeds delen te zien, onder andere in Falkirk. De bouw van de Muur van Antoninus begon ongeveer in 142 n.Chr., tijdens het bewind van keizer Antoninus Pius. Na 12 jaar was de bouw gereed. De muur is 63 kilometer lang en loopt van Old Kilpatrick aan de Firth of Clyde in het westen naar bij Falkirk aan de Firth of Forth in het oosten. De muur moest de langere Muur van Hadrianus, die 160 kilometer zuidelijker lag, vervangen als grens van de Romeinse provincie Britannia. De muur is gebouwd van plaggen op een stenen fundering. Om de twee mijl was een fort gebouwd. Het best bewaarde is Rough Castle, niet ver van Falkirk. De muur werd al na twintig jaar verlaten, toen de Romeinse legioenen zich terugtrokken op de Muur van Hadrianus rond 162. Na een serie aanvallen in 197 arriveerde keizer Septimius Severus in Schotland in 208 om de grens te stabiliseren en delen van de muur werden gerepareerd. Deze herbezetting van de muur heeft maar enkele jaren geduurd. (nl)
- Wał Antonina – fortyfikacja złożona z kamieni i darni, zbudowana przez Rzymian wzdłuż dzisiejszego Central Belt of Scotland, pomiędzy zatoką Firth of Forth a zatoką Firth of Clyde. Reprezentuje drugą (po ) najbardziej na północ wysuniętą granicę Imperium Rzymskiego. Ma prawie 63 km (39 mil) długości, 3 metry (10 stóp) wysokości i 5 m (16 stóp) szerokości. Jej walory obronne zostały wzmocnione przez głęboki rów znajdujący się po północnej stronie wału. Bariera była drugim z „wielkich wałów” zbudowanych przez Rzymian w północnej Brytanii. Jego ruiny są mniej widoczne, niż bardziej znanego Wału Hadriana na południu. Budowę rozpoczęto w 142 roku na rozkaz rzymskiego cesarza Antonina Piusa. Ukończenie budowy zajęło 12 lat. (pl)
- アントニヌスの長城（アントニヌスのちょうじょう、英語: Antonine Wall）は、スコットランドの中央部に残る石と土で作られた古代ローマ時代の防塁。 2008年に「ローマ帝国の国境線」に含まれる形で国際連合教育科学文化機関（ユネスコ）の世界遺産に登録された。 (ja)
- Antoninus mur var ett romerskt försvarsverk i det som idag är Skottland. Muren påbörjades av fältherren Gnaeus Julius Agricola och färdigbyggdes under 140-talet under kejsar Antoninus Pius regeringstid. Den sträckte sig 63 kilometer tvärs över södra Skottland, från floden Clydes mynning i Glasgow till Firth of Forth i Edinburgh. Muren var byggd av torv och sten och var lite mer än tre meter hög och omkring fem meter bred. På nordsidan fanns en vallgrav. Krönet bestod av patrullväg och hade befästa stödjepunkter. Antoninus mur var belägen norr om Hadrianus mur som byggdes år 122. Muren övergavs av romarna efter cirka tjugo år när de drog sig tillbaka till Hadrianus mur. Den besattes åter i början av 200-talet på order av kejsar Septimius Severus, men övergavs redan efter några år av ekonomiska och praktiska skäl. Huvuddelen av muren är numera förstörd. (sv)
- A Muralha de Antonino é uma fortificação construída basicamente de turfa e pedra pelos romanos na área atualmente conhecida como "cinturão central" da Escócia, ou Central Belt. Foi assim denominada em homenagem ao imperador Antonino Pio (r. 138–161) que ordenou sua construção. É a segunda de duas fortificações romanas construídas na Grã-Bretanha, a primeira sendo a Muralha de Adriano, ambas conhecidas como parte das fronteiras do Império Romano e consideradas patrimônio mundial da UNESCO. A Muralha de Adriano é mais conhecida atualmente, por estar mais bem preservada. Iniciada em 140 e concluída em 142, durante a campanha militar do governador Quinto Lólio Úrbico, a cerca de 160 quilômetros ao norte da Muralha de Adriano, estendia-se por 63 km desde o estuário do rio Forth, na costa oriental da ilha, no Mar do Norte, até ao estuário de Clyde, na costa ocidental, sobre o mar da Irlanda. A pressão dos Caledônios pode ter levado o imperador Antonino Pio a enviar tropas do império mais ao norte. O muro era protegido por 16 fortes com uma série de pequenas estações entre eles; o movimento de tropas era facilitado por uma estrada que ligava todas os fortes, conhecida como o Caminho Militar. Os soldados que construíram o muro comemoraram a construção e suas lutas contra os caledônios em uma série de placas decorativas, conhecidas como distance slabs, vinte das quais ainda sobrevivem. Apesar deste início auspicioso, o muro foi abandonado depois de apenas 20 anos e as guarnições se mudaram de volta para a Muralha de Adriano. Em 208, o imperador Septímio Severo (r. 193–211) restabeleceu legiões na muralha e ordenou reparos, o que levou à muralha ser referida como o Muralha de Severo. No entanto, a ocupação terminou apenas alguns anos mais tarde, e a muralha nunca mais foi utilizada. A maior parte da muralha e suas fortificações foram destruídas ao longo do tempo, mas alguns restos ainda são visíveis. Muitos deles estão sob os cuidados do e do Comitê do Patrimônio Mundial da UNESCO. (pt)
- 安東尼長城（英語：Antonine Wall，拉丁語：Vallum Antonini，又译安多宁边墙） 位于今日苏格兰境内，在羅馬帝國君主安敦宁·毕尤在位时兴建（始建于142年，建成于154年）。它西起克莱德河河口，东至福斯湾，全长63公里，高约3米，宽5米，将当时南部属古罗马管辖的不列顛尼亚和北部的喀里多尼亞（蘇格蘭在羅馬時代的古名）隔开，并通过其北方的深沟来协助保证安全。 (zh)
- Вал Антони́на («Стена Антонина»; англ. Antonine Wall, лат. Vallum Antonini) — укрепление из камня и торфа, построенное Римской империей в 142—154 гг. при императоре Антонине Пие поперёк современной Шотландии (на широте Эдинбурга и Глазго) войсками под командованием Квинта Лоллия Урбика. Он расположен в 160 км к северу от ранее сооружённого Вала Адриана. Длина — 63 км, ширина — 5 м, высота — 3-4 м. На валу было 26 фортов.В 160 году римляне оставили стену. В 208 году вал Антонина по указу императора Септимия Севера был снова занят римлянами. Солдаты Септимия Севера восстановили часть вала, соорудив так называемые Северовы стены, однако они долго не прослужили. Спустя несколько лет вал был опять оставлен римлянами. Вал Антонина был включён в список всемирного наследия ЮНЕСКО 7 июля 2008 года. (ru)
- Вал Антоніна (англ. Antonine Wall, лат. Vallum Antonini) — римська оборонна споруда з каменю і торфу, побудована в 142–154 роках при імператорі Антоніні поперек сучасної Шотландії, за 160 км на північ від раніше спорудженого валу Адріана і мала виконувати таку ж роль, тобто відокремлювати південну, завойовану, частину острова від північної (Каледонії), звідки на римлян нападали місцеві кельтські племена. Довжина валу — 63 км, ширина — 5 м, висота — 3-4 м. На валу було 26 фортів. Це була північно-західна межа Римської імперії, що проходила між ріками Клайд і Форт в Шотландії. Вал був залишений римлянами лише через 8 років після побудови, але у 208 році вал за указом імператора Септимія Севера був знову відновлений і окупований римськими військами, через що має альтернативну назву «Вал Северана». У 370 року римському коміту Флавію Феодосію знову довелося відновлювати вал. Через декілька десятиліть однак вал був залишений та більше не відновлювався. Вінстон Черчилль у своїй книзі «Народження Британії» вказує іншу дату цієї події — 186 рік. Вал Антоніна доданий до об'єкту Світової спадщини ЮНЕСКО «Кордони Римської імперії» 7 липня 2008 року (uk)
|
| rdfs:comment
|
- El mur d'Antoní (també anomenat mur Antoní o muralla d'Antoní) és una antiga construcció defensiva de l'illa de Gran Bretanya, erigida per Quintus Lollius Urbicus, governador de Britània, per mandat de l'emperador romà Antoní Pius entre els anys 140-142, a uns 160 km al nord de la seva antecessora, la muralla d'Adrià. S'estenia durant 58 km des del fiord de Forth, a la costa oriental de l'illa sobre el mar del Nord, fins al golf de Clyde, a la costa occidental sobre el mar d'Irlanda, al llarg de la línia dels antics forts construïts per Gneu Juli Agrícola. Va ser inscrit en la llista de Patrimoni de la Humanitat el 2008 com a part de les "Fronteres de l'Imperi romà". (ca)
- El Muro de Antonino (también llamado Muro Antonino o Muralla de Antonino) es una antigua construcción defensiva de la isla de Gran Bretaña, erigida por Quinto Lolio Úrbico, gobernador de Britania, por mandato del emperador romano Antonino Pío entre los años 140-142, a unos 160 km al norte de su antecesora, la muralla de Adriano. Se extendía 58 km desde el estuario de Forth, en la costa oriental de la isla sobre el mar del Norte, hasta el golfo de Clyde, en la costa occidental sobre el mar de Irlanda, a lo largo de la línea de los antiguos fuertes construidos por Cneo Julio Agrícola. Fue inscrita en la lista de Patrimonio de la Humanidad en 2008 como parte de las "Fronteras del Imperio Romano". (es)
- Le mur d’Antonin est une muraille que l'empereur Antonin le Pieux fit construire vers 140 en Bretagne (Grande-Bretagne) par Quintus Lollius Urbicus entre le Firth of Forth et la Clyde (Écosse) et qui « doublait » au Nord la fortification (mur d'Hadrien) déjà édifiée par son père adoptif Hadrien. Il fut submergé par les invasions barbares pictes (territoire de l'Écosse actuelle) à la fin du IIe siècle. (fr)
- Is balla suite i Siorrachd Dhún Bhreatainn an Ear é Balla Antonine (Laidin: Valla Antonini). Chuir na Rómhánaigh tús leis sa bhliain 142 agus mhair a thógáil ar feadh 12 bliain. Tréigeadh an balla 8 mbliana ina dhiaidh sin. (ga)
- Il Vallo di Antonino è una forma di fortificazione costituita da un terrapieno ed una palizzata di legno, costruita durante l'Impero romano nella Scozia meridionale. (it)
- アントニヌスの長城（アントニヌスのちょうじょう、英語: Antonine Wall）は、スコットランドの中央部に残る石と土で作られた古代ローマ時代の防塁。 2008年に「ローマ帝国の国境線」に含まれる形で国際連合教育科学文化機関（ユネスコ）の世界遺産に登録された。 (ja)
- 安東尼長城（英語：Antonine Wall，拉丁語：Vallum Antonini，又译安多宁边墙） 位于今日苏格兰境内，在羅馬帝國君主安敦宁·毕尤在位时兴建（始建于142年，建成于154年）。它西起克莱德河河口，东至福斯湾，全长63公里，高约3米，宽5米，将当时南部属古罗马管辖的不列顛尼亚和北部的喀里多尼亞（蘇格蘭在羅馬時代的古名）隔开，并通过其北方的深沟来协助保证安全。 (zh)
- الجدار الأنطوني (بالإنجليزية: Antonine Wall) هو حصن من العشب على أُسس حجرية، بناه الرومان عبر ما يعرف الآن بالحزام المركزي في اسكتلندا، بين خور فورث وخور كلايد، بُني بعد 20 عام من تاريخ بناء سور هادريان، امتد حوالي 63 كيلومتر (39 ميل) وكان ارتفاعه حوالي 3 متر (10 قدم) إلى 5 متر (16 قدم)، تم إجراء عمليات مسح ليدار لتحديد طول الجدار ووحدات المسافة الرومانية المستخدمة. وتم تعزيز الأمن له من خلال خندق عميق على الجانب الشمالي، يُعتقد أنه كان هناك حاجز خشبي فوق العشب، وهو كان الحاجز الثاني من بين «جدارين كبيرين» أنشأهما الرومان في بريطانيا العظمى في القرن الثاني الميلادي، أنقاضها أقل وضوحًا من تلك الموجودة في سور هادريان الأكثر شهرة والأطول في الجنوب، ويرجع ذلك أساسًا إلى أن العشب وجدار الخشب قد تلاشى إلى حد كبير، على عكس سابقتها الجنوبية المبنية بالحجارة، وهو تحت رعاية هيئة البيئة التاريخية في (ar)
- Antoninův val, někdy taky Severův val (latinsky Vallum Antonini, anglicky Antonine Wall) je systém opevnění, který nechal zbudovat napříč Skotskem římský císař Antoninus Pius. Jeho stavba byla zahájena v roce 142 (dokončena v roce 144). Val byl dlouhý 60 kilometrů, od dnešního Old Kilpatricku v ústí řeky Clyde, asi 8 km severozápadně od Glasgow, po Carriden u Bo'ness ve Firth of Forth, asi 30 km západně od Edinburghu. Měl nahradit téměř dvakrát delší Hadriánův val, ležící 160 km jižněji, a vytvořit tak novou hranici provincie Britannia. Tyto plány se však nakonec nepodařilo naplnit, Římané nedokázali zpacifikovat území mezi oběma valy obývané piktskými a keltskými kmeny a po 20 letech Antoninův val opustili a stáhli se k Hadriánovu valu. Císař Septimius Severus se ho v roce 208 pokusil obn (cs)
- Der Antoninuswall (von lateinisch Vallum Antonini „Wall des Antoninus“) war Bestandteil des britannischen Limes. Er war die zweite große Wallanlage, die von den Römern im Norden Britanniens errichtet wurde. Die Holz-Erde-Befestigung ist weniger bekannt als der weiter südlich gelegene, vollständig in Stein ausgeführte Hadrianswall. Kurz vor Mitte des 2. Jahrhunderts n. Chr. gab Kaiser Antoninus Pius (138–161) diesen auf und begann weiter nördlich mit der Errichtung eines neuen, provisorischen Walls, der an der schmalsten Stelle der britischen Insel verlief. So gelang es ihm, die Provinz um etwa 160 Kilometer nach Norden auszuweiten. Der Schutz, den er vor den Überfällen der Kaledonier bieten sollte, war jedoch nur von kurzer Dauer. Er wurde schon gegen Ende des Jahrhunderts wieder aufgegebe (de)
- The Antonine Wall, known to the Romans as Vallum Antonini, was a turf fortification on stone foundations, built by the Romans across what is now the Central Belt of Scotland, between the Firth of Forth and the Firth of Clyde. Built some twenty years after Hadrian's Wall to the south, and intended to supersede it, while it was garrisoned it was the northernmost frontier barrier of the Roman Empire. It spanned approximately 63 kilometres (39 miles) and was about 3 metres (10 feet) high and 5 metres (16 feet) wide. Lidar scans have been carried out to establish the length of the wall and the Roman distance units used. Security was bolstered by a deep ditch on the northern side. It is thought that there was a wooden palisade on top of the turf. The barrier was the second of two "great walls" c (en)
- La Muro de Antonino, konata al la romianoj kiel Vallum Antonini estis turfa fortikaĵo sur fundamentoj de ŝtono, konstruita de la Romianoj, en kio nun estas la Centra Zono de Skotlando, inter la fjordoj Firth of Forth kaj Firth of Clyde. Reprezentante la plej nordan limbarom de la Romia Imperio kaj protektante ties provincon Britannia sude de ĝi, la muro longis proksimume 63 kilometrojn kaj estis 3 metrojn alta kaj 5 metrojn larĝa. Laseraj esploroj de la 20-a jarcento mezuris kaj pliprecizigis la eksan situon kaj amplekson. Por sekurigo kontraŭ atakoj de la piktoj de norde, estis granda akvoplenigita fosaĵo norde de la muro. Supozeble estis palisaro pinte de la muro. La barilo estis la dua el du "grandaj muroj" kreitaj de la romianoj en la nordo de Britio. Ĝiaj ruinoj estas malpli evidenta (eo)
- Antoninoren Harresia (ingelesez: Antonine Wall) harriz eta lohiaz egindako horma da, zein erromatarrek gaur egungo Eskozian eraiki zuten iparraldeko herriengandik defentsa bat izan ahal izateko. 142an hasi zen harresi honen eraikuntza, Antonino Pioren agintaldian. 144an bukatu zen. 60 km. luzera du. Hadrianoren Harresia ordezkatzeko asmotan egin zen honen iparrean baita. Hala ere, erromatarrek Harresiaren iparraldean gotorlekuak eta akanpalekuak eraiki bazituzten ere, ezin izan zuten lurralde hori haien menpe jarri. Hortaz, Antoninoren Harresiak eraso andana jasan behar izan zituen. (eu)
- De Muur van Antoninus (Engels: Antonine Wall) is door de Romeinen gebouwd in het huidige Schotland, ter hoogte van de rivieren Clyde en Forth. Het doel van de muur was om invallen van de stammen, de latere Picten, vanuit het noorden te voorkomen. In de loop van de tijd is de muur bijna geheel verdwenen, maar er zijn nog steeds delen te zien, onder andere in Falkirk. (nl)
- Wał Antonina – fortyfikacja złożona z kamieni i darni, zbudowana przez Rzymian wzdłuż dzisiejszego Central Belt of Scotland, pomiędzy zatoką Firth of Forth a zatoką Firth of Clyde. Reprezentuje drugą (po ) najbardziej na północ wysuniętą granicę Imperium Rzymskiego. Ma prawie 63 km (39 mil) długości, 3 metry (10 stóp) wysokości i 5 m (16 stóp) szerokości. Jej walory obronne zostały wzmocnione przez głęboki rów znajdujący się po północnej stronie wału. (pl)
- A Muralha de Antonino é uma fortificação construída basicamente de turfa e pedra pelos romanos na área atualmente conhecida como "cinturão central" da Escócia, ou Central Belt. Foi assim denominada em homenagem ao imperador Antonino Pio (r. 138–161) que ordenou sua construção. É a segunda de duas fortificações romanas construídas na Grã-Bretanha, a primeira sendo a Muralha de Adriano, ambas conhecidas como parte das fronteiras do Império Romano e consideradas patrimônio mundial da UNESCO. A Muralha de Adriano é mais conhecida atualmente, por estar mais bem preservada. (pt)
- Antoninus mur var ett romerskt försvarsverk i det som idag är Skottland. Muren påbörjades av fältherren Gnaeus Julius Agricola och färdigbyggdes under 140-talet under kejsar Antoninus Pius regeringstid. Den sträckte sig 63 kilometer tvärs över södra Skottland, från floden Clydes mynning i Glasgow till Firth of Forth i Edinburgh. Muren var byggd av torv och sten och var lite mer än tre meter hög och omkring fem meter bred. På nordsidan fanns en vallgrav. Krönet bestod av patrullväg och hade befästa stödjepunkter. Antoninus mur var belägen norr om Hadrianus mur som byggdes år 122. (sv)
- Вал Антони́на («Стена Антонина»; англ. Antonine Wall, лат. Vallum Antonini) — укрепление из камня и торфа, построенное Римской империей в 142—154 гг. при императоре Антонине Пие поперёк современной Шотландии (на широте Эдинбурга и Глазго) войсками под командованием Квинта Лоллия Урбика. Он расположен в 160 км к северу от ранее сооружённого Вала Адриана. Длина — 63 км, ширина — 5 м, высота — 3-4 м. На валу было 26 фортов.В 160 году римляне оставили стену. В 208 году вал Антонина по указу императора Септимия Севера был снова занят римлянами. Солдаты Септимия Севера восстановили часть вала, соорудив так называемые Северовы стены, однако они долго не прослужили. Спустя несколько лет вал был опять оставлен римлянами. (ru)
- Вал Антоніна (англ. Antonine Wall, лат. Vallum Antonini) — римська оборонна споруда з каменю і торфу, побудована в 142–154 роках при імператорі Антоніні поперек сучасної Шотландії, за 160 км на північ від раніше спорудженого валу Адріана і мала виконувати таку ж роль, тобто відокремлювати південну, завойовану, частину острова від північної (Каледонії), звідки на римлян нападали місцеві кельтські племена. Довжина валу — 63 км, ширина — 5 м, висота — 3-4 м. На валу було 26 фортів. Це була північно-західна межа Римської імперії, що проходила між ріками Клайд і Форт в Шотландії. (uk)
|
