| dbo:abstract
|
- El glicocàlix o glucocàlix (paraula derivada del grec capa calyx de sucre glyko) és un terme genèric per a referir-se al material polimèric extracel·lular, compost de glicoproteïnes i glicolípids, produït per alguns bacteris i per altres cèl·lules com, per exemple, moltes cèl·lules epitelials. La capa mucilaginosa present sobre la superfície exterior dels peixos també es considera un glicocàlix. Aquest terme va ser aplicat inicialment a la matriu extracel·lular de polisacàrid secretada per les cèl·lules epitelials que recobreix la superfície externa de molts teixits epitelials. (ca)
- Glykokalyx je ochranný plášť povrchu buňky tvořený oligosacharidy. Složený je z glykoproteinů a jiných proteoglykanů. Ty se nacházejí na necytosolové straně buněčné membrány. Glykokalyx chrání povrch buňky před mechanickým a chemickým poškozením. Látky propůjčují buňce slizovitý povrch, který pomáhá pohyblivým buňkám (např. bílým krvinkám) proklouzávat úzkými mezerami, zatímco zabraňuje lepení krvinek k sobě a ke stěnám. Hlavní funkcí glykokalyxu (u bakterií) je jejich uchycování na různých materiálech v přirozeném prostředí. V umělém prostředí (pěstování na živných půdách) tuto schopnost ztrácejí, neboť ji již nepotřebují. Každá buňka má své vlastní specifické složení glykokalyxu - určuje nám tedy identitu buněk. (cs)
- الكأس السكري أو الكنان السكري (بالإنجليزية: Glycocalyx) ويعرف أيضًا بالنسيج الغشائي المحيط بالخلية، وهو عبارة عن غلاف بروتين سكري وشحم سكري يحيط بأغشية الخلايا لبعض البكتيريا والظهارة والخلايا الأخرى. في عام 1970 اكتشف مارتينيز وبالومو الغلاف الخلوي في الخلايا الحيوانية والذي يُعرف باسم الكأس السكري. تحتوي معظم الخلايا الظهارية الحيوانية على غلاف يشبه الزغب على السطح الخارجي لأغشية البلازما. يتكون هذا الغلاف من عدة أجزاء كربوهيدراتية من غليكوليبيدات غشائية وبروتينات سكرية، والتي تعمل بمثابة جزيئات العمود الفقري للدعم. بشكل عام يساعد جزء الكربوهيدرات من الغليكوليبيدات الموجود على سطح أغشية البلازما هذه الجزيئات على المساهمة في التعرف على الخلايا، والتواصل، والالتصاق بين الخلايا. يُعد الكأس السكري أداة تعريف من التي يستخدمها الجسم للتمييز بين الخلايا السليمة والأنسجة المزروعة أو الخلايا المريضة أو الكائنات الحية الغازية. يشتمل الكأس السكري على جزيئات التصاق الخلايا التي تمكن الخلايا من الالتصاق ببعضها البعض وتوجيه حركة الخلايا أثناء التطور الجنيني. يلعب الكأس السكري دورًا رئيسيًا في تنظيم الأنسجة الوعائية البطانية، بما في ذلك تعديل حجم خلايا الدم الحمراء في الشعيرات الدموية. (ar)
- Die Glykokalyx ist eine Schicht an der Außenfläche der Zellmembran bei eukaryotischen und prokaryotischen Zellen, aber auch an der Außenseite der Zellwand bei prokaryotischen Zellen. Die Glykokalyx wird auch Kapsel oder Schleimhülle genannt, wobei sich Kapsel und Schleimhülle im Detail unterscheiden. Die Kapsel ist mit der Zellwand fest verbunden, dies trifft nicht für die Schleimhülle zu. Die Glykokalyx besteht aus Polysacchariden, die kovalent an die Membranproteine (Glycoproteine) und Membranlipide (Glycolipide, Phospholipide, Cholesterol und Sphingolipide) gebunden sind. (de)
- Glucocáliz, glucocálix, glucáliz, glicocáliz o glicocálix es un término genérico que se refiere al material exudado polimérico extracelular compuesto por proteínas y glucidos producido por algunas bacterias y células como las epiteliales de las superficies mucosas. La capa mucilaginosa usualmente compuesta de glucoproteínas y proteoglucanos que está presente sobre la superficie exterior de los peces también se considera un glucocáliz. El término fue aplicado inicialmente a la matriz de polisacárido secretada por las células epiteliales y que forman una capa superficial. Los glucocálix son compuestos, casi siempre con cadenas de carbohidratos, que recubren la superficie celular. También cabe decir que el glucocáliz es diferente en cada membrana, por lo que es un tipo de sello o huella de la célula. Su presencia sobre materiales inertes (tales como metales implantados en fracturas) hace difícil evitar las infecciones profundas de las bacterias que se adhieren mediante el glucocáliz al material. A menudo es necesario extraer totalmente el dispositivo para suprimir completamente la infección. El glucocáliz se puede encontrar justo fuera de la pared celular de la bacteria. Es un material extracelular que se deforma con facilidad, que no tiene límites definidos y que se une de forma laxa a la bacteria. En cambio, una estructura organizada, con límites definidos y unida firmemente a la bacteria se denomina cápsula. El glucocáliz puede ayudar a proteger a las bacterias contra los fagocitos. También ayuda a la formación de biopelículas, como por ejemplo, las capas que se forman sobre superficies inertes tales como dientes o rocas. Además, el glucocáliz tiene la propiedad de fijar agua, evitando que la célula se seque. (es)
- The glycocalyx, also known as the pericellular matrix, is a glycoprotein and glycolipid covering that surrounds the cell membranes of bacteria, epithelial cells, and other cells. In 1970, Martinez-Palomo discovered the cell coating in animal cells, which is known as the glycocalyx. Animal epithelial cells have a fuzz-like coating on the external surface of their plasma membranes. This viscous coating consists of several carbohydrate moieties of membrane glycolipids and glycoproteins, which serve as backbone molecules for support. Generally, the carbohydrate portion of the glycolipids found on the surface of plasma membranes helps these molecules contribute to cell–cell recognition, communication, and intercellular adhesion. The glycocalyx is a type of identifier that the body uses to distinguish between its own healthy cells and transplanted tissues, diseased cells, or invading organisms. Included in the glycocalyx are cell-adhesion molecules that enable cells to adhere to each other and guide the movement of cells during embryonic development. The glycocalyx plays a major role in regulation of endothelial vascular tissue, including the modulation of red blood cell volume in capillaries. The term was initially applied to the polysaccharide matrix coating epithelial cells, but its functions have been discovered to go well beyond that. (en)
- Glikokaliza, glikokalixa edo glukokaliza zelula mintzetik kanporantz ateratzen diren glikolipidoen eta glikoproteinen kate gluzidikoek eta azido hialuronikoak osatzen duten geruza da. Zelulari babes mekanikoa ematen dio, zelulen arteko atxikipena ahalbidetzen du, zelularen identifikazioan laguntzen du eta hormonak hartzen ditu. (eu)
- Le glycocalyx (abrégé sous l'acronyme GCX), ou feutrage micro fibrillaire ou encore glycolemme, est un élément présent chez tous les types cellulaires eucaryotes, mais aussi certaines bactéries, proposant une protection à la membrane externe de la cellule et peut aussi être défini comme un revêtement d'aspect fibreux, plus ou moins épais au-delà de la surface lipidique, constitué par des glucides. (fr)
- グリコカリックス（英語: glycocalyx）とは、細菌等の細胞表面を被覆する糖タンパク質や多糖類である。ある種の細菌細胞や上皮細胞などで産生される。細胞表面の更に外側の層を形成する。通常、細胞表面や表層と結合した多糖類並びに、結合していないプロテオグリカン及び糖タンパク質で構成される。魚の表面の粘液もグリコカリックスと考えられている。この語は当初上皮組織の表面の覆いをつくる上皮細胞によって分泌される多糖でできたマトリックスに用いられていた。 (ja)
- Il glicocalice, etimologicamente ‘mantello zuccherino', è una struttura che ricopre la superficie esterna delle cellule, prevalentemente quelle eucariote, vincolata alla faccia esterna del plasmalemma. Costituisce lo strato più esterno della membrana plasmatica della cellula, la quale è costituita da tre tipi di macromolecole: proteine, lipidi e zuccheri, o carboidrati. In particolare gli zuccheri rappresentano circa l'1-2% delle componenti di membrana e si trovano perlopiù associati tramite legami chimici covalenti alle proteine ed ai lipidi, andando a costituire rispettivamente glicoproteine e glicolipidi. La componente zuccherina si trova associata a proteine e a lipidi unicamente a livello del versante extracellulare. L'insieme di tutti i residui zuccherini presenti sul versante esterno della cellula costituisce quindi il glicocalice. Esso può essere più o meno spesso a seconda della cellula. Le funzioni del glicocalice sono molteplici: protegge la cellula e fornisce punti di ancoraggio ai recettori per il riconoscimento delle molecole dei loro ligandi. Quindi è fondamentale per la comunicazione e il riconoscimento cellulare. Inoltre le glicoproteine fanno aderire le cellule fra loro (per l'ancoraggio meccanico e la comunicazione reciproca) e fanno aderire la cellula alla matrice extracellulare. (it)
- De glycocalyx, kapsel en slijmlaag zijn een laag die aan de buitenkant van het celmembraan bij eukaryotische cellen zitten en aan de buitenkant van de celwand bij prokaryotische cellen. Ze bestaan uit polysachariden, die covalent aan de membraanproteïne (glycoproteïne) en membraanlipide (glycolipide) gebonden zijn. In tegenstelling tot de glycocalyx zijn het kapsel en de slijmlaag met de celwand vast verankerd. (nl)
- Glykokalyx är ett skikt av kolhydrater som finns på utsidan av alla eukaryota celler. Kolhydraterna förekommer som oligosackaridkedjor som är kovalent bundna till proteiner (glykoproteiner) eller till lipider (glykolipider). Kolhydraterna förekommer också i viss mån i polysackaridform, då bundna till proteiner och bildar därmed proteoglykaner. I dessa fall kan det vara oklart om kolhydraten räknas till glykokalyx eller extracellulärmatrixen. Det är alltså inte alltid helt lätt att avgöra var glykokalyx slutar och matrixen börjar. De allra kolhydratrikaste områdena förekommer fläckvis på cellytan och de kan lätt upptäckas eftersom den kolhydratbindande proteingruppen lektiner lätt kan märkas med fluorescerande markörer. I och med att glykokalyx kan vara väldigt varierande olika celler emellan kan likartade celler känna igen varandra och veta ifall de skall samarbeta eller inte. Om cellen inte känner igen en annan cells glykokalyx eller ett främmande ämne i allmänhet stöts det bort och tillåts inte komma alltför nära cellen. Dessutom skyddar glykokalyx de känsliga lipidcellmembranen mot både mekaniskt och kemiskt slitage. Proteinerna som skall bli en del av cellmembranen bildas först vid de endoplasmatiska nätverkets ribosomer och slussas därifrån vidare till golgiapparaten där de kvalitetsgranskas och får sina kolhydrater tillsatta. Därefter läggs de till i en lipidvesikel och sammansmälter med cellmembranen då vesikeln exocyteras. (sv)
- Glikokaliks – węglowodanowa warstwa pokrywająca powierzchnię błon komórkowych komórek zwierzęcych oraz niektórych bakterii i innych komórek. Składa się z: galaktozy, glukozy, glukozoaminy, , mannozy, fukozy i kwasów sjalowych, które są składnikami glikolipidów oraz glikoproteidów. Zabezpiecza powierzchnię komórki przed uszkodzeniami mechanicznymi i chemicznymi, pełni ważne funkcje przy łączeniu się komórek w skupiska oraz przy ich identyfikacji. W dużym stopniu pochłania wodę, co powoduje, że powierzchnia komórki jest śliska, dzięki temu wiele komórek (np. leukocyty) może się prześlizgiwać przez wąskie szczeliny w ścianach naczyń włosowatych. Śliskość powierzchni komórek zapobiega zlepianiu się krwinek czerwonych i przyczepianiu do ścian naczyń krwionośnych. Chroni również komórki jelita przed strawieniem. Glikokaliks różnych typów komórek różni się składem reszt cukrowych i grubością. Składa się głównie z cukrów prostych, które występują zazwyczaj jako boczne łańcuchy związane kowalencyjnie z białkami błonowymi (glikoproteiny) lub lipidami (glikolipidy). Ponadto obecne są w tej warstwie proteoglikany (związki białkowo-węglowodanowe, syntezowane w komórce, wydzielane na zewnątrz i adsorbowane do powierzchni błony komórkowej). Obecność glikokaliksu na powierzchni błony komórkowej zwiększa jej asymetrię. Glikokaliks jest warstwą bardzo wrażliwą na każdą fizjologiczną zmianę komórki. Jego funkcje nie są do końca poznane. Przypuszcza się, że odpowiada za:
* kotwiczenie białek transbłonowych w dwuwarstwie lipidowej błony zapobiega ich wypadnięciu do cytoplazmy komórki,
* spełniają rolę sygnałów kierujących białka transbłonowe do miejsca ich przeznaczenia w błonie komórkowej,
* charakterystyczny dla każdej komórki skład i konfiguracja reszt cukrowych są odpowiedzialne za wzajemne rozpoznawanie się komórek w procesie rozwoju organizmu i w czasie jego całego życia. (pl)
- Глікокалікс(від лат. Glycic — солодкий і лат. callym — товста шкіра) — термін, що об'єднує ряд полімерних речовин (глікопротеїнів), які виробляються бактеріальними, епітеліальними та іншими клітинами. Слиз на поверхні тіла риб також являє собою глікокалікс. Термін було вперше вжито на позначення полісахаридного матриксу, що виділяється клітинами епітелію і вкриває поверхню епітеліальної тканини. Глікокалікс є нещільним покриттям, що знаходиться з зовнішнього боку плазматичної мембрани усіх тваринних клітин. Це покриття складається з вуглеводневих частин гліколіпідів та глікопротеїнів мембрани. Глікокалікс кожної людини унікальний, хімічно ідентичні глікокалікси зустрічаються лише в однояйцевих близнюків. За допомогою глікокаліксу організм здатний розрізняти власні здорові клітини і трансплантовані тканини, пошкоджені клітини та чужорідні організми. Глікокалікс містить молекули, за допомогою яких клітини сполучаються одна з одною, а також молекули, що спрямовують рух клітин під час ембріонального розвитку організма. Виявлено, що глікокалікс бере участь у регулюванні наповнення капілярів еритроцитами, і є підстави вважати, що він відіграє важливу роль у здійсненні багатьох інших функцій судинної системи, однак дослідження тривають. (uk)
- O Glicocálix (também grafado glicocálice) é uma matriz extracelular, uma camada externa à membrana, presente formada por glicolipídios, esfingolipídios, glicoproteínas e proteoglicanos. Protege a célula contra agressões físicas e químicas, retém nutrientes e enzimas e participa do reconhecimento celular e reconhecimento intercelular, uma vez que diferentes células possuem diferentes glicocálices e diferentes glícidos. Possui dois tipos de constituintes:
* Variáveis: como as glicoproteínas e as glicosaminoglicanas, que são primeiramente secretadas pela membrana plasmática e depois aderidas por ela;
* Constantes: como a porção glicídica de glicoproteínas e glicolipídeos. Suas principais funções são de proteção, barreira de difusão, enzimática, antigênica – só a porção constante – adesiva, inibição por contato (às vezes quando a célula é alterada ela perde essa função, então ela continua crescendo e depgliglicocálix mas sobre as outras formando tumores) , reconhecimento celular e definição de um ambiente especial, com pH, força iônica e carga elétrica próprios. O glicocálix pode atuar como proteção contra certos tipos de vírus. Esta se daria por repulsão eletrostática porque tanto alguns vírus quanto o ácido siálico ou N-acetil-neuramínico (presente em certos glicocálix) possuem carga negativa. A membrana plasmática é rica em moléculas proteicas e lipídicas contendo glicídios. Estas moléculas ricas em glícidos constituem o glicocálix (pt)
- 糖萼（也称为细胞外基质）是糖蛋白和糖脂覆盖物，其围绕在一些细菌，上皮细胞和其他细胞的细胞膜上。 大多数动物上皮细胞在其质膜的外表面上具有类似绒毛的涂层。 该涂层由几种膜糖脂和糖蛋白的碳水化合物官能团部分组成，其作为支持的骨架分子。 通常，在质膜表面上发现的糖脂的碳水化合物部分有助于这些分子有助于，通信和细胞间粘附。 糖萼是一种身体标识符，用于区分其自身的健康细胞和移植的组织，患病细胞或入侵生物。 糖萼中包含细胞粘附分子，使细胞能够在胚胎发育过程中相互粘附并引导细胞运动。 糖萼在内皮血管组织的调节中起主要作用，包括调节毛细血管中的红细胞体积。 鱼类表皮的粘液就是一种糖萼的一个例子。 该术语最初应用于多糖基质涂层上皮细胞，但已发现其功能远远超出其范围。 (zh)
- Гликокаликс — «заякоренные» в плазмалемме молекулы олигосахаридов, моносахаридов, гликопротеинов и гликолипидов. Гликокаликс выполняет рецепторную и функции, а также участвует в обеспечении избирательности транспорта веществ и пристеночном (примембранном) пищеварении. Наличие гликокаликса характерно для клеток животных, встречается также у бактерий. Гликокаликс — надмембранный комплекс, принимающий участие в образовании контактов между клетками. Гликокаликс хорошо развит на апикальной мембране каёмчатых энтероцитов и представляет собой молекулярное сито, пропускающее или не пропускающее молекулы, в зависимости от их величины, заряда и других параметров. В слое гликокаликса располагаются пищеварительные ферменты, как поступающие туда из полости кишечника, так и синтезированные самим энтероцитом. Толщина гликокаликса равна приблизительно 15—40 нм на боковой поверхности энтероцита и 50—100 нм — на апикальной. Гликокаликс, микроворсинки и апикальная мембрана вместе называются исчерченной каёмочкой. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- El glicocàlix o glucocàlix (paraula derivada del grec capa calyx de sucre glyko) és un terme genèric per a referir-se al material polimèric extracel·lular, compost de glicoproteïnes i glicolípids, produït per alguns bacteris i per altres cèl·lules com, per exemple, moltes cèl·lules epitelials. La capa mucilaginosa present sobre la superfície exterior dels peixos també es considera un glicocàlix. Aquest terme va ser aplicat inicialment a la matriu extracel·lular de polisacàrid secretada per les cèl·lules epitelials que recobreix la superfície externa de molts teixits epitelials. (ca)
- Glykokalyx je ochranný plášť povrchu buňky tvořený oligosacharidy. Složený je z glykoproteinů a jiných proteoglykanů. Ty se nacházejí na necytosolové straně buněčné membrány. Glykokalyx chrání povrch buňky před mechanickým a chemickým poškozením. Látky propůjčují buňce slizovitý povrch, který pomáhá pohyblivým buňkám (např. bílým krvinkám) proklouzávat úzkými mezerami, zatímco zabraňuje lepení krvinek k sobě a ke stěnám. Hlavní funkcí glykokalyxu (u bakterií) je jejich uchycování na různých materiálech v přirozeném prostředí. V umělém prostředí (pěstování na živných půdách) tuto schopnost ztrácejí, neboť ji již nepotřebují. Každá buňka má své vlastní specifické složení glykokalyxu - určuje nám tedy identitu buněk. (cs)
- Die Glykokalyx ist eine Schicht an der Außenfläche der Zellmembran bei eukaryotischen und prokaryotischen Zellen, aber auch an der Außenseite der Zellwand bei prokaryotischen Zellen. Die Glykokalyx wird auch Kapsel oder Schleimhülle genannt, wobei sich Kapsel und Schleimhülle im Detail unterscheiden. Die Kapsel ist mit der Zellwand fest verbunden, dies trifft nicht für die Schleimhülle zu. Die Glykokalyx besteht aus Polysacchariden, die kovalent an die Membranproteine (Glycoproteine) und Membranlipide (Glycolipide, Phospholipide, Cholesterol und Sphingolipide) gebunden sind. (de)
- Glikokaliza, glikokalixa edo glukokaliza zelula mintzetik kanporantz ateratzen diren glikolipidoen eta glikoproteinen kate gluzidikoek eta azido hialuronikoak osatzen duten geruza da. Zelulari babes mekanikoa ematen dio, zelulen arteko atxikipena ahalbidetzen du, zelularen identifikazioan laguntzen du eta hormonak hartzen ditu. (eu)
- Le glycocalyx (abrégé sous l'acronyme GCX), ou feutrage micro fibrillaire ou encore glycolemme, est un élément présent chez tous les types cellulaires eucaryotes, mais aussi certaines bactéries, proposant une protection à la membrane externe de la cellule et peut aussi être défini comme un revêtement d'aspect fibreux, plus ou moins épais au-delà de la surface lipidique, constitué par des glucides. (fr)
- グリコカリックス（英語: glycocalyx）とは、細菌等の細胞表面を被覆する糖タンパク質や多糖類である。ある種の細菌細胞や上皮細胞などで産生される。細胞表面の更に外側の層を形成する。通常、細胞表面や表層と結合した多糖類並びに、結合していないプロテオグリカン及び糖タンパク質で構成される。魚の表面の粘液もグリコカリックスと考えられている。この語は当初上皮組織の表面の覆いをつくる上皮細胞によって分泌される多糖でできたマトリックスに用いられていた。 (ja)
- De glycocalyx, kapsel en slijmlaag zijn een laag die aan de buitenkant van het celmembraan bij eukaryotische cellen zitten en aan de buitenkant van de celwand bij prokaryotische cellen. Ze bestaan uit polysachariden, die covalent aan de membraanproteïne (glycoproteïne) en membraanlipide (glycolipide) gebonden zijn. In tegenstelling tot de glycocalyx zijn het kapsel en de slijmlaag met de celwand vast verankerd. (nl)
- 糖萼（也称为细胞外基质）是糖蛋白和糖脂覆盖物，其围绕在一些细菌，上皮细胞和其他细胞的细胞膜上。 大多数动物上皮细胞在其质膜的外表面上具有类似绒毛的涂层。 该涂层由几种膜糖脂和糖蛋白的碳水化合物官能团部分组成，其作为支持的骨架分子。 通常，在质膜表面上发现的糖脂的碳水化合物部分有助于这些分子有助于，通信和细胞间粘附。 糖萼是一种身体标识符，用于区分其自身的健康细胞和移植的组织，患病细胞或入侵生物。 糖萼中包含细胞粘附分子，使细胞能够在胚胎发育过程中相互粘附并引导细胞运动。 糖萼在内皮血管组织的调节中起主要作用，包括调节毛细血管中的红细胞体积。 鱼类表皮的粘液就是一种糖萼的一个例子。 该术语最初应用于多糖基质涂层上皮细胞，但已发现其功能远远超出其范围。 (zh)
- الكأس السكري أو الكنان السكري (بالإنجليزية: Glycocalyx) ويعرف أيضًا بالنسيج الغشائي المحيط بالخلية، وهو عبارة عن غلاف بروتين سكري وشحم سكري يحيط بأغشية الخلايا لبعض البكتيريا والظهارة والخلايا الأخرى. في عام 1970 اكتشف مارتينيز وبالومو الغلاف الخلوي في الخلايا الحيوانية والذي يُعرف باسم الكأس السكري. (ar)
- The glycocalyx, also known as the pericellular matrix, is a glycoprotein and glycolipid covering that surrounds the cell membranes of bacteria, epithelial cells, and other cells. In 1970, Martinez-Palomo discovered the cell coating in animal cells, which is known as the glycocalyx. The term was initially applied to the polysaccharide matrix coating epithelial cells, but its functions have been discovered to go well beyond that. (en)
- Glucocáliz, glucocálix, glucáliz, glicocáliz o glicocálix es un término genérico que se refiere al material exudado polimérico extracelular compuesto por proteínas y glucidos producido por algunas bacterias y células como las epiteliales de las superficies mucosas. La capa mucilaginosa usualmente compuesta de glucoproteínas y proteoglucanos que está presente sobre la superficie exterior de los peces también se considera un glucocáliz. Además, el glucocáliz tiene la propiedad de fijar agua, evitando que la célula se seque. (es)
- Il glicocalice, etimologicamente ‘mantello zuccherino', è una struttura che ricopre la superficie esterna delle cellule, prevalentemente quelle eucariote, vincolata alla faccia esterna del plasmalemma. (it)
- Glikokaliks – węglowodanowa warstwa pokrywająca powierzchnię błon komórkowych komórek zwierzęcych oraz niektórych bakterii i innych komórek. Składa się z: galaktozy, glukozy, glukozoaminy, , mannozy, fukozy i kwasów sjalowych, które są składnikami glikolipidów oraz glikoproteidów. Ponadto obecne są w tej warstwie proteoglikany (związki białkowo-węglowodanowe, syntezowane w komórce, wydzielane na zewnątrz i adsorbowane do powierzchni błony komórkowej). Obecność glikokaliksu na powierzchni błony komórkowej zwiększa jej asymetrię. (pl)
- Гликокаликс — «заякоренные» в плазмалемме молекулы олигосахаридов, моносахаридов, гликопротеинов и гликолипидов. Гликокаликс выполняет рецепторную и функции, а также участвует в обеспечении избирательности транспорта веществ и пристеночном (примембранном) пищеварении. Наличие гликокаликса характерно для клеток животных, встречается также у бактерий. Гликокаликс — надмембранный комплекс, принимающий участие в образовании контактов между клетками. (ru)
- O Glicocálix (também grafado glicocálice) é uma matriz extracelular, uma camada externa à membrana, presente formada por glicolipídios, esfingolipídios, glicoproteínas e proteoglicanos. Protege a célula contra agressões físicas e químicas, retém nutrientes e enzimas e participa do reconhecimento celular e reconhecimento intercelular, uma vez que diferentes células possuem diferentes glicocálices e diferentes glícidos. Possui dois tipos de constituintes: A membrana plasmática é rica em moléculas proteicas e lipídicas contendo glicídios. Estas moléculas ricas em glícidos constituem o glicocálix (pt)
- Glykokalyx är ett skikt av kolhydrater som finns på utsidan av alla eukaryota celler. Kolhydraterna förekommer som oligosackaridkedjor som är kovalent bundna till proteiner (glykoproteiner) eller till lipider (glykolipider). Kolhydraterna förekommer också i viss mån i polysackaridform, då bundna till proteiner och bildar därmed proteoglykaner. I dessa fall kan det vara oklart om kolhydraten räknas till glykokalyx eller extracellulärmatrixen. Det är alltså inte alltid helt lätt att avgöra var glykokalyx slutar och matrixen börjar. (sv)
- Глікокалікс(від лат. Glycic — солодкий і лат. callym — товста шкіра) — термін, що об'єднує ряд полімерних речовин (глікопротеїнів), які виробляються бактеріальними, епітеліальними та іншими клітинами. Слиз на поверхні тіла риб також являє собою глікокалікс. Термін було вперше вжито на позначення полісахаридного матриксу, що виділяється клітинами епітелію і вкриває поверхню епітеліальної тканини. Глікокалікс є нещільним покриттям, що знаходиться з зовнішнього боку плазматичної мембрани усіх тваринних клітин. Це покриття складається з вуглеводневих частин гліколіпідів та глікопротеїнів мембрани. Глікокалікс кожної людини унікальний, хімічно ідентичні глікокалікси зустрічаються лише в однояйцевих близнюків. За допомогою глікокаліксу організм здатний розрізняти власні здорові клітини і транспл (uk)
|
