| dbo:abstract
|
- النظام الغذائي الخالي من الغلوتين هو حمية غذائية تعتمد على الاستغناء الكامل عن الغلوتين، الذي هو خليط من البروتينات الموجودة في القمح والحبوب المُشابهة، بما في ذلك الشعير والجاوار والشوفان وجميع أنواعها وهجنها (مثل الهجاء والكاموت والتريتيالي). لا يزال إدراج الشوفان في نظام غذائي خالٍ من الغلوتين مثيرًا للجدل، وقد يعتمد على صنف الشوفان والتلوث المتقاطع مع الحبوب الأخرى المحتوية على الغلوتين. يسبب الغلوتين مشاكل صحية لمن يعاني من اضطرابات متعلقة بالغلوتين، بما في ذلك مرض الاضطرابات الهضمية وتحسس غلوتيني لابطني وترنح الغلوتين والتهاب الجلد الهربسي الشكل وحساسية القمح. يظهر النظام الغذائي الخالي من الغلوتين كعلاجٍ فعال عند هؤلاء الناس، ولكن العديد من الدراسات تظهر أن حوالي 79% من الأشخاص الذين يعانون من مرض الاضطرابات الهضمية لديهم انتعاش غير مكتمل للأمعاء الدقيقة، على الرغم من اتباعهم نظام غذائي صارم خال من الغلوتين؛ وذلك بسبب التناول غير المقصود للغلوتين، فالناس الذين يعانون من ضعف في التعليم الأساسي وفهم النظام الغذائي الخالي من الغلوتين يعتقدون في كثير من الأحيان أنهم يتبعون النظام الغذائي بدقة، لكنهم يرتكبون أخطاء بشكل متكرر. بالإضافة إلى ذلك، قد يؤدي اتباع نظام غذائي خال من الغلوتين، في بعض الحالات على الأقل، إلى تطور الأعراض المعدية المعوية أو الجهازية في أمراض مثل متلازمة الأمعاء المتهيجة، والتهاب المفاصل الروماتويدي، والتصلب المتعدد أو اعتلال الأمعاء بفيروس نقص المناعة البشرية، وغيرها. كما تم الترويج للأنظمة الغذائية الخالية من الغلوتين كعلاج بديل للأشخاص المصابين بالتوحد، ولكن الدليل الحالي على فعاليتها في إجراء أي تغيير في أعراض التوحد محدود وضعيف. البروتينات الغلوتينة لها قيمة غذائية وحيوية منخفضة، والحبوب التي تحتوي على الغلوتين ليست ضرورية في الغذاء البشري. مع ذلك، فإن الاختيار غير المتوازن للغذاء والاختيار غير الصحيح لمنتجات بديلة خالية من الغلوتين قد يؤديان إلى قصور في التغذية. قد يؤدي استبدال الدقيق من القمح أو الحبوب المحتوية على الغلوتين مع الدقيق الخالي من الغلوتين في المنتجات التجارية إلى انخفاض كمية المغذيات الهامة، مثل الحديد وفيتامين ب. بعض منتجات الاستبدال التجارية الخالية من الغلوتين غير مخصبة أو محصنة كما نظائرها المحتوية على الغلوتين، وغالبًا ما تحتوي على نسبة أكبر من الدهون/الكربوهيدرات. غالباً يستهلك الأطفال هذه المنتجات، مثل الوجبات الخفيفة والبسكويت. يمكن الوقاية من المضاعفات الغذائية عن طريق التعليم الغذائي الصحيح. يجب أن يعتمد النظام الغذائي الخالي من الغلوتين أساسًا على الأطعمة الخالية من الغلوتين بشكل طبيعي مع توازن جيد بين العناصر الغذائية الصغرى والكبيرة: اللحوم والأسماك والبيض والحليب ومنتجات الألبان والبقوليات والمكسرات والفواكه والخضروات والبطاطا والأرز والذرة، جميعها مُكونات مناسبة لهذا النظام الغذائي، إذا استُخدمت منتجات بديلة خالية من الغلوتين تم إعدادها تجاريًا، فإن اختيار المنتجات المخصبة أو المحصنة بالفيتامينات والمعادن هو الأفضل. يعتبر الكينوا، القطيفة، والحنطة السوداء، وبعض الحبوب الثانوية هي بدائل صحية لهذه المنتجات المُحضرة ولها قيمة بيولوجية وغذائية عالية. (ar)
- Bezlepková dieta je dieta spočívající ve snaze po eliminaci konzumace potravin obsahujících lepek (neboli gluten) ze stravy dotyčného, zpravidla ze zdravotních důvodů. Konzumace potravin obsahujících lepek osobami nemocnými celiakií nebo alergií na lepek by mohla vést k vážným zdravotním komplikacím. Nemocným Duhringovou nemocí se vytváří vyrážka. Osoby držící bezlepkovou dietu tedy konzumují buď potraviny přirozeně bezlepkové nebo potraviny obsahující lepek jen v minimální koncentraci (deglutenizované). Základem diety je nekonzumování potravin vyrobených z nedeglutenizovaných (běžných) obilovin (ječmen, pšenice, žito a oves), které jsou na lepek bohaté, a jejich nahrazení bezlepkovými potravinami, jako je např. proso, rýže, brambory či kukuřice. Tato dieta je v současnosti jedinou známou léčbou celiakie, alergie na lepek a Duhringovy nemoci. Celiakie je dosud nevyléčitelná. (cs)
- Una dieta sense gluten (DSG) és una dieta que exclou estrictament el gluten, que és una barreja de proteïnes que es troben al blat (i a totes les seves espècies i híbrids, com l'espelta, el i el triticale), així com l'ordi, el sègol i la civada. La inclusió de civada en una dieta sense gluten continua sent controvertida i pot dependre del cultiu de civada i de la freqüent contaminació creuada amb altres cereals que contenen gluten. El gluten pot causar símptomes tant gastrointestinals com sistèmics en aquells amb trastorns relacionats amb el gluten, inclosa la malaltia celíaca, la sensibilitat al gluten no celíaca (SGNC), l', la (DH) i l'al·lèrgia al blat. En aquestes persones, la dieta sense gluten es demostra com un tractament eficaç, però diversos estudis demostren que aproximadament el 79% de les persones celíaques tenen una recuperació incompleta de l'intestí prim, tot i dieta estricta sense gluten. Això es deu principalment a la ingestió involuntària de gluten. Les persones amb una educació bàsica deficient i que comprenen una dieta sense gluten sovint creuen que segueixen estrictament la dieta, però cometen errors regularment. A més, una dieta sense gluten pot millorar, en almenys alguns casos, símptomes gastrointestinals o sistèmics en malalties com la síndrome de l'intestí irritable, l'artritis reumatoide, l'esclerosi múltiple o l'enteropatia del VIH, entre d'altres. Les dietes sense gluten també s'han promogut com a tractament alternatiu de les persones amb autisme, però l'evidència actual de la seva eficàcia per fer qualsevol canvi en els símptomes de l'autisme és limitada i feble. Les proteïnes del gluten tenen un baix valor nutricional i biològic i els grans que contenen gluten no són essencials en la dieta humana. No obstant això, una selecció desequilibrada d'aliments i una tria incorrecta de productes de reemplaçament sense gluten poden provocar deficiències nutricionals. La substitució de la farina del blat o d'altres cereals que contenen gluten per farines sense gluten de productes comercials pot comportar una ingesta inferior de nutrients importants, com el ferro i les vitamines del grup B. Alguns productes de reemplaçament comercials sense gluten no s'enriqueixen ni s'enriqueixen com els seus homòlegs que contenen gluten i sovint tenen un contingut més gran en lípids/carbohidrats. Els nens sovint consumeixen excessivament aquests productes, com ara aperitius i galetes. Les complicacions nutricionals es poden prevenir mitjançant una educació dietètica correcta. Una dieta sense gluten s'ha de basar principalment en aliments naturals sense gluten amb un bon equilibri de micro i macronutrients: carn, peix, ous, llet i productes lactis, llegums, fruits secs, fruites, verdures, patates, arròs i blat de moro. són components adequats d'aquesta dieta. Si s'utilitzen productes de substitució preparats comercialment sense gluten, és preferible triar els que s'enriqueixin amb vitamines i minerals. Els pseudocereals (quinoa, amarant i fajol) i alguns cereals menors són alternatives saludables a aquests productes preparats i tenen un alt valor biològic i nutricional. A més, contenen proteïnes de major qualitat nutritiva que les del blat i en quantitats més grans. (ca)
- A gluten-free diet (GFD) is a nutritional plan that strictly excludes gluten, which is a mixture of proteins found in wheat (and all of its species and hybrids, such as spelt, kamut, and triticale), as well as barley, rye, and oats. The inclusion of oats in a gluten-free diet remains controversial, and may depend on the oat cultivar and the frequent cross-contamination with other gluten-containing cereals. Gluten may cause both gastrointestinal and systemic symptoms for those with gluten-related disorders, including coeliac disease (CD), non-coeliac gluten sensitivity (NCGS), gluten ataxia, dermatitis herpetiformis (DH), and wheat allergy. In these people, the gluten-free diet is demonstrated as an effective treatment, but several studies show that about 79% of the people with coeliac disease have an incomplete recovery of the small bowel, despite a strict gluten-free diet. This is mainly caused by inadvertent ingestion of gluten. People with a poor understanding of a gluten-free diet often believe that they are strictly following the diet, but are making regular errors. In addition, a gluten-free diet may, in at least some cases, improve gastrointestinal or systemic symptoms in diseases like irritable bowel syndrome, rheumatoid arthritis, or HIV enteropathy, among others. There is no good evidence that gluten-free diets are an alternative medical treatment for people with autism. Gluten proteins have low nutritional and biological value and the grains that contain gluten are not essential in the human diet. However, an unbalanced selection of food and an incorrect choice of gluten-free replacement products may lead to nutritional deficiencies. Replacing flour from wheat or other gluten-containing cereals with gluten-free flours in commercial products may lead to a lower intake of important nutrients, such as iron and B vitamins. Some gluten-free commercial replacement products are not enriched or fortified as their gluten-containing counterparts, and often have greater lipid/carbohydrate content. Children especially often over-consume these products, such as snacks and biscuits. Nutritional complications can be prevented by a correct dietary education. A gluten-free diet may be based on gluten-free foods, such as meat, fish, eggs, milk and dairy products, legumes, nuts, fruits, vegetables, potatoes, rice, and corn. Gluten-free processed foods may be used. Pseudocereals (quinoa, amaranth, and buckwheat) and some minor cereals are alternative choices. (en)
- La dieta sin gluten (DSG) consiste en eliminar de forma estricta de la alimentación todos los productos que contengan o se cocinen con trigo, centeno, cebada y avena, o cualquiera de sus variedades e híbridos (espelta, escanda, kamut, triticale...), y productos derivados, evitando contaminaciones inadvertidas y todo tipo de transgresiones dietéticas. El gluten no es indispensable para el ser humano. Se trata de una mezcla de proteínas de bajo valor nutricional y biológico, deficiente en aminoácidos esenciales, por lo que desde el punto de vista de la nutrición su exclusión de la alimentación no representa ningún problema. La dieta sin gluten es una dieta segura, que no provoca ningún efecto secundario negativo, y normalmente es equilibrada. Solo los celíacos y las personas con sensibilidad al gluten no celíaca experimentan síntomas y diversos trastornos de salud si no mantienen la dieta sin gluten estrictamente y de por vida. La dieta sin gluten debe estar basada principalmente en productos naturales libres de gluten, que tienen una composición más equilibrada de micro y macronutrientes, tales como carnes, pescados, huevos, leche y derivados, legumbres, frutos secos, frutas, verduras, patatas, arroz, maíz y pseudocereales. Si se consumen productos comerciales preparados específicamente para celíacos, la mejor elección consiste en aquellos enriquecidos o fortificados con vitaminas y minerales. Una saludable alternativa a estos productos comerciales es la elaboración con harinas de pseudocereales (certificadas sin contaminación por gluten), tales como la quinoa, el amaranto, el alforfón y otros cereales menores, que tienen un elevado valor nutricional y biológico, superior al de los cereales con gluten. Las distintas variedades de avena pura (sin contaminación por gluten de otros cereales) tienen diferentes grados de toxicidad en personas con celiaquía. Una gran parte de los alimentos procesados que se comercializan actualmente contiene gluten como aditivo, en forma de o incluso por adulteración. A fecha de 2018, salvo en Brasil, no es obligatorio en ningún país del mundo etiquetar los productos como "Sin Gluten" ni tampoco declarar la presencia de trazas de gluten, por lo que la simple lectura del listado de ingredientes no permite saber si un producto es seguro. pueden ser medicamentos, suplementos y complementos alimenticios, así como vendas adhesivas, tiritas, piensos y alimentos para animales de granja y mascotas, todo tipo de productos cosméticos y de cuidado personal, champús para perros, pasta de modelar para niños (como Play-Doh), entre otros. Estos productos pueden ser la causa de contaminaciones inadvertidas por gluten, pues pueden llegar a la boca directamente, o indirectamente por los restos que quedan en las manos al manipularlos. La dieta sin gluten es una dieta sana porque es muy variada y obliga a fijarse más en la composición y en la preparación de los alimentos, incrementando el consumo de todo tipo de verduras y frutas, así como de alimentos naturales, no congelados ni elaborados, por lo que se reduce el consumo de aditivos y sodio. No obstante, algunos pacientes se centran únicamente en la eliminación del gluten de la alimentación y restan importancia a la necesidad de planificar adecuadamente la dieta. Una selección desequilibrada de los alimentos y una incorrecta elección de los productos comerciales libres de gluten alternativos, específicos para celíacos (aquellos que tradicionalmente se elaboran con harina de trigo, tales como panes, galletas, etc.), puede provocar ciertas deficiencias nutricionales. En general, estos productos alternativos no suelen estar fortificados, en comparación con sus equivalentes con gluten, por lo que puede haber una menor ingesta de hierro y vitaminas del grupo B; asimismo, contienen mayor cantidad de lípidos y carbohidratos, si bien desde 2017 se está notando una tendencia de mejoría nutricional con aumento de los niveles de fibra y disminución del contenido de azúcar. Especialmente los niños consumen en exceso estos productos, lo que además provoca que disminuya el consumo de otro tipo de alimentos más saludables. Estos desequilibrios nutritivos pueden ser prevenidos con una correcta educación dietética. Asimismo, ciertas complicaciones de la enfermedad celíaca, que en ocasiones no remiten a pesar de seguir una dieta sin gluten, pueden causar sobrepeso u obesidad. El consumo mantenido de gluten, sea voluntario o no, puede producir complicaciones muy graves en personas con trastornos relacionados con el gluten, tales como otras enfermedades autoinmunes, cánceres, trastornos neurológicos, enfermedades cardiovasculares y osteoporosis, entre otras. La dieta sin gluten es el único tratamiento actualmente disponible de la enfermedad celíaca, que se debe seguir de manera estricta y de por vida, sin efectuar transgresiones, para poder así conseguir una mejoría mantenida y eficaz, evitando y/o disminuyendo notablemente la aparición de las numerosas enfermedades y complicaciones asociadas tanto digestivas como extradigestivas, ya que la enfermedad celíaca puede dañar prácticamente cualquier órgano o tejido. Si bien se produce una "intolerancia permanente" al gluten, no se trata de una simple intolerancia alimentaria, ni de una alergia. La celiaquía es un proceso crónico, multi-orgánico autoinmune que, sin tratamiento, puede provocar complicaciones de salud muy graves, entre las que cabe señalar diversos tipos de cáncer (tanto del aparato digestivo, con un incremento del riesgo del 60 %, como de otros órganos), trastornos neurológicos y psiquiátricos (conocidos como "neurogluten"), otras enfermedades autoinmunes, enfermedades cardiovasculares y osteoporosis, entre otras. La media para la recuperación completa del intestino suele oscilar entre dos y cinco años. Asimismo, la dieta sin gluten ha demostrado ser un efectivo tratamiento en el resto de trastornos relacionados con el gluten, que incluyen la sensibilidad al gluten no celíaca, la ataxia por gluten, la dermatitis herpetiforme y la alergia al trigo. En las personas con trastornos neurológicos relacionados con el gluten, la regeneración del sistema nervioso una vez iniciada la dieta es lenta y en ocasiones incompleta, principalmente cuando el diagnóstico se retrasa, si bien impide el avance del daño neurológico. Mínimas cantidades de gluten, incluso las presentes en la mayoría de los productos etiquetados "Sin Gluten", pueden ser suficientes para mantener activada la respuesta del sistema inmunitario responsable de la lesión neuronal en una parte de los pacientes. Otras enfermedades en las que se ha documentado la mejoría tanto de los síntomas gastrointestinales como de los síntomas sistémicos con la dieta sin gluten, al menos en una parte de los pacientes, incluyen el síndrome del intestino irritable, la diabetes mellitus tipo 1, las tiroiditis, el lupus eritematoso sistémico, la artritis reumatoide, la psoriasis, la esclerosis múltiple, el síndrome de Tourette y la enteropatía por VIH, entre otras. No hay evidencias experimentales de que la dieta sin gluten sea una opción más saludable para la población general. El cumplimiento de la dieta en los celíacos es mucho peor de lo que tradicionalmente se consideraba por parte de los científicos y especialistas. Estudios actuales demuestran que aproximadamente el 80 % de los celíacos continúa teniendo lesión intestinal, a pesar del tratamiento mantenido con la dieta sin gluten. La principal causa de esta falta de recuperación es la ingesta inadvertida de gluten, principalmente debida a contaminaciones cruzadas. Un metaanálisis de 2018 concluye que la mayoría de los celíacos, especialmente los adultos, pero también los niños, sigue ingiriendo gluten con regularidad, de manera involuntaria, a pesar de estar haciendo una dieta sin gluten. Con frecuencia, las personas con una educación básica pobre y una baja comprensión de cómo se realiza una dieta sin gluten creen que están siguiendo estrictamente la dieta, pero están cometiendo errores frecuentes. Un problema habitual es la poca conciencia del paciente para evitar las contaminaciones por gluten en la preparación de sus alimentos y otras fuentes comunes de gluten, como la avena, las hostias de comunión, las bebidas malteadas, los medicamentos, los alimentos procesados, las comidas en restaurantes y eventos sociales. Comer fuera supone un gran riesgo puesto que a pesar de ofrecer un menú "libre de gluten", muchos establecimientos (restaurantes, comedores escolares, etc.) no siguen estrictamente las normas para evitar la contaminación cruzada. Si la supresión del gluten no es completa y mantenida de por vida, persisten el daño en la mucosa intestinal, la activación inmunológica y el riesgo de desarrollar complicaciones de salud muy graves. La dieta sin gluten estricta parece tener un papel protector contra el desarrollo de cánceres en los celíacos y es la única opción para prevenir contra ciertos raros tipos de cáncer, muy agresivos. No obstante, el retraso en el diagnóstico de la enfermedad celíaca aumenta la probabilidad de desarrollar malignidad. El efecto protector es más eficaz cuando la dieta sin gluten se inicia en edades tempranas, especialmente durante el primer año de vida. Ninguno de los métodos que se emplean hasta la fecha (2018) para evaluar el cumplimiento estricto de la dieta sin gluten es objetivo ni fiable: cuestionarios rellenados por los pacientes, evaluación de los síntomas, determinación de los anticuerpos específicos de la enfermedad celíaca y hallazgos en las biopsias duodenales. Ni la ausencia de síntomas digestivos, ni la negatividad de los anticuerpos garantizan que exista una recuperación de la mucosa intestinal, cuya valoración mediante las biopsias es complicada. Esto se debe a que las lesiones del intestino suelen consistir en cambios mínimos, sin atrofia de las vellosidades, difíciles de identificar. Desde 2017 está disponible un nuevo método basado en la detección de gluten en muestras de orina o heces para uso profesional y desde enero de 2018 en versión para uso doméstico, que ha demostrado su eficacia en estudios científicos para controlar el cumplimiento de la dieta y detectar contaminaciones por trazas. A la dieta sin gluten también se la denomina dieta sin TACC (sin Trigo, Avena, Centeno, Cebada) o Dieta de las 3P (sin productos de Panaderías, Pastelerías y Pizzerías), una regla mnemotécnica fácil para recordar a los pacientes los lugares de venta y/o consumo donde se encuentra la mayor parte de los alimentos con gluten que hay que suprimir por completo, sustituyéndolos por los que contienen o se preparan exclusivamente con harinas sin gluten (como de maíz o arroz) y certificadas sin contaminación cruzada por gluten. (es)
- Un régime sans gluten est un régime alimentaire excluant les aliments à base de gluten, qui est un composé protéique retrouvé dans de nombreuses céréales comme le blé, l'orge ou le seigle. Le régime sans gluten est généralement motivé par des affections médicales comme la maladie cœliaque (intolérance au gluten) ou même dans certains cas l'allergie au blé. Pour les personnes diagnostiquées comme atteintes de la maladie cœliaque, un régime alimentaire strictement sans gluten constitue à ce jour le seul traitement efficace. Des débats scientifiques sont en cours autour des recherches concernant une éventuelle sensibilité au gluten non-cœliaque. Certains pensent que manger sans gluten serait meilleur pour la santé pour l'ensemble de la population, mais les études scientifiques actuelles ne soutiennent pas une telle affirmation. (fr)
- 글루텐 프리 식품(Gluten-free diet, GFD)은 밀(및 스펠트밀, 호라산밀, 라이밀 등의 잡종 포함, 보리, 호밀, 귀리 등)에서 볼 수 있는 단백질 혼합물인 글루텐이 제외된 식품이다. (ko)
- Het glutenvrij dieet is een dieet waarbij het consumeren van voedsel dat gluten bevat vermeden wordt. Gluten komt veelvuldig in voedsel voor en veroorzaakt medische klachten bij coeliakiepatiënten. Het wordt ook in verband gebracht met andere medische klachten. (nl)
- グルテンフリー・ダイエット（英: gluten-free diet）は、小麦をはじめとした穀物のタンパク質の主成分であるグルテンを除去した食事のこと。もともとグルテン除去食は、セリアック病や小麦アレルギー（食物アレルギー）、小麦の消化や代謝不良等（グルテン関連障害）を改善するための食事療法の中で取り入れられてきた。 (ja)
- A dieta sem glúten é uma dieta que exclui o glúten, uma mistura de proteínas que se encontram naturalmente no endosperma da semente de cereais da família das gramíneas (Poaceae), subfamília Pooideae, principalmente das espécies da tribo Triticeae, como o trigo, a cevada, e o centeio, incluindo todas as suas espécies e híbridos (como a espelta, o e o triticale). A inclusão da aveia na dieta sem glúten é controversa. A avenina, proteína presente na aveia, também pode ser tóxica para portadores da doença celíaca. Sua toxicidade depende do cultivar consumido. Além disso, geralmente há contaminação cruzada da aveia com cereais que contêm glúten. O glúten é capaz de causar problemas de saúde em portadores de doenças relacionadas ao glúten, que incluem a doença celíaca, a sensibilidade ao glúten não-celíaca, a ataxia por glúten, a dermatite herpetiforme e a alergia ao trigo. Nesses pacientes, a dieta sem glúten tem se demonstrado um tratamento efetivo. Além disso, pelo menos em alguns casos, a dieta sem glúten pode melhorar os sintomas gastrointestinais e/ou sistêmicos em outras doenças, como na síndrome do intestino irritável, artrite reumatoide, esclerose múltipla ou enteropatia do HIV, entre outras. As proteínas do glúten apresentam um baixo valor nutricional e biológico e os grãos que contêm glúten não são essenciais para os seres humanos. Porém, uma seleção desbalanceada de alimentos e uma escolha incorreta de produtos sem glúten na alimentação podem levar a deficiências nutricionais. A substituição de cereais contendo glúten por farinhas sem glúten em produtos comerciais tradicionalmente produzidos com trigo ou outros cereais contendo glúten pode levar a uma menor ingestão de alguns nutrientes, como ferro e vitaminas do complexo B. Alguns produtos sem glúten vendidos no mercado não são enriquecidos/fortificados como os alimentos similares com glúten e, frequentemente, apresentam maior teor de lipídios e carboidratos. As complicações nutricionais podem ser prevenidas por uma correta educação dietética. Uma dieta sem glúten deve ser baseada, naturalmente, em alimentos sem glúten com um bom equilíbrio de micro e macronutrientes. Carne, peixe, ovos, legumes, castanhas, frutas, vegetais, batatas, arroz e mandioca são todos apropriados. Se produtos sem glúten comercialmente preparados forem utilizados, é preferível que se escolham formas enriquecidas ou fortificadas com vitaminas e minerais. Além disso, uma alternativa saudável a esses produtos são os pseudocereais (como a quinoa, o amaranto e o trigo sarraceno) e outros cereais menores, que têm um alto valor nutricional e biológico. Apesar de serem altamente recomendadas para celíacos, as dietas sem glúten têm sido alvo de estudos. Uma recente pesquisa descobriu que pessoas que adotaram dieta glúten free possuíam níveis mais elevados de mercúrio e arsênico decorrente da contaminação dos campos de produção de arroz (principal substituto do glúten). (pt)
- Dieta bezglutenowa – dieta, będąca wariantem diety podstawowej, z której wyeliminowano produkty zawierające gluten, czyli wykluczono produkty spożywcze z dodatkiem naturalnych bądź przetworzonych zbóż:
* pszenicy
* żyta
* jęczmienia Owies nie zawiera glutenu i jest pożądanym składnikiem diety osób na diecie bezglutenowej. Badania dowodzą, że spożywanie produktów owsianych nie skutkuje pojawieniem się objawów niepożądanych u osób, u których pojawiają się one po spożyciu pszenicy . W przypadku badań, w których stwierdzono odsetek objawów niepożądanych, po spożyciu owsa, prawdopodobnie doszło do zanieczyszczenia produktów owsianych glutenem. U osób chorych na celiakię zaleca się nieprzerwane stosowanie diety bezglutenowej, mimo iż dieta tego typu zwiększa u nich ryzyko wystąpienia otyłości. Wiele gotowych produktów spożywczych, które nie są produktami zbożowymi, może zawierać gluten w składzie (na przykład zagęstniki na bazie skrobi pszennej w jogurtach lub bulionach). Wyeliminowanie glutenu z diety nie ma jakiegokolwiek bezpośredniego wpływu na osoby zdrowe. Dieta bezglutenowa nie zwiększa ryzyka wystąpienia otyłości u osób zdrowych (inaczej niż u chorych na celiakię). Stosowanie diety tego rodzaju przez osoby zarówno zdrowe, jak i chore, może mieć wpływ negatywny. Poprzez zmniejszoną podaż błonnika, dieta ta powoduje zaburzenia funkcjonowania układu trawiennego a także skutkuje niedoborem witamin grupy B, witaminy D, wapnia, żelaza, cynku lub magnezu, co w konsekwencji może prowadzić do występowania zmniejszenia gęstości tkanki kostnej. Równocześnie osoby zdrowe przechodzące na dietę bezglutenową mogą przykładać większą uwagę do zdrowszego odżywiania się, między innymi unikając fast foodów i jedząc więcej warzyw (co redukuje ryzyko wystąpienia miażdżycy). (pl)
- Glutenfri kost är en kosthållning som inte innehåller ingredienser som kommer från gluteninnehållande sädesslag, såsom vete, korn, råg och rågvete, såväl som användandet av gluten som en livsmedelstillsats i form av smakämnen, stabiliseringsmedel eller förtjockningsmedel. Kosten är en behandling av sjukdomen celiaki som kan skada tunntarmen. I dagsläget är det den enda tillgängliga behandlingen mot sjukdomen. Havre ingår dock vanligtvis inte i dessa sädesslag, då det innehåller en annan slags gluten, vilket innebär att de flesta med sjukdomen kan äta havre. Det är dock inte helt fastställt. I dag finns det flera tillgängliga substitut för gluten, såsom , glutenfri müsli med flera. Ofta används också växter som majs, potatis, ris och tapioka för en glutenfri kost. Trots sitt namn, är bovete glutenfritt, så länge de inte är utblandade med vetemjöl vilket ofta är fallet. Glutenintoleranta får ofta se upp med ingredienslistan, då oväntade ingredienser kan innehålla gluten i form av olika livsmedelstillsatser, såsom i ketchup och glass. (sv)
- Безглютенова дієта — дієта, що передбачає повну відмову від продуктів з вмістом глютену або їхню заміну на безглютенові. Виключаються з раціону продукти чи страви з зерен злаків — пшениці, ячміню, жита, всі похідні продукти, зокрема хлібо-булочні вироби та пиво. Також виключаються продукти, до яких додається глютен як речовина, що додає густоти та в‘язкості, тримає вологу та в деяких випадках не дає засохнути — це можуть бути ковбасні вироби, молочні продукти, різні соуси (кетчуп та майонез). Безглютенова дієта є обов’язковою для людей, які мають розлади, що пов’язані з глютеном. До розладів, що пов’язані з глютеном належать: целіакія, нецеліакійна неалергійна чутливість до глютену, глютенова атаксія, (DH) та алергія на пшеницю. Розлади, пов’язані з глютеном діагностуються все частіше. Зростання можна пояснити популярністю західної дієти, поширенням середземноморської дієти, все більшою заміною рису пшеницею у багатьох країнах, збільшенням вмісту клейковини в хлібі та хлібобулочних виробах завдяки скороченню часу бродіння тіста. Класифікація порушень пов’язаних з глютеном:
* Аутоімунні розлади: целіакія, герпетиформний дерматит, глютенова атаксія
* Розлади невстановленої природи: нецеліакійна чутливість до глютену
* Алергічні розлади: харчова алергія (IgE-опосередкована та не-IgE-опосередкована), пекарська астма, контактний дерматит тощо. Одним з найпоширеніших хронічних, імуно-опосередкованих розладів, пов’язаних з вживанням глютену, є глютенова ентеропатія або целіакія. Імунна система при цьому створює антитіла, які зокрема пошкоджують стінки кишківника. Це порушує всмоктування поживних речовин організмом. Тому для них важливо споживати заборонені продукти, але без вмісту глютену або взагалі від них відмовитися. За даними Всесвітньої гастроентерологічної організації (World Gastroenterology Organization) поширеність целіакії у світі оцінюється як 1 на 300 осіб. Для людей з целіакією дотепер сувора дієта без глютену є єдиним ефективним методом лікування. Для людей з нецеліакійною чутливістю до глютену все ще залишаються відкритими питання тривалості такої дієти. Результати дослідження 2017 року дозволяють припустити, що вона може бути хронічним розладом. Для людей з алергією на пшеницю в середньому потрібно шість років безглютенової дієти, за винятком людей з анафілаксією, для яких дієта повинна бути протягом усього життя. Кілька досліджень показують, що близько 79% людей з целіакією мають неповне відновлення тонкої кишки, незважаючи на дотримання безглютенової дієти. Це здебільшого спричинено ненавмисним вживанням глютену. Люди з поганою базовою освітою та розумінням безглютенової дієти часто вважають, що вони суворо дотримуються дієти, але регулярно допускають помилки. Вилучення глютену з раціону без попереднього повного медичного обстеження може ускладнити діагностику целіакії. Діагностичні тести (антитіла та біопсія дванадцятипалої кишки) втрачають свою корисність, якщо людина вже не вживає глютен. Крім того, безглютенова дієта може, принаймні в деяких випадках, покращувати шлунково-кишкові або системні симптоми при таких захворюваннях, як синдром подразненого кишечника, ревматоїдний артрит, розсіяний склероз тощо. Безглютенові дієти також пропагуються як альтернативне лікування людей з аутизмом, але нинішні докази їхньої ефективності обмежені та слабкі. Безглютенову дієту застосовують не лише, коли діагностовано зазначені хвороби, а й через загальне уявлення про підтримку здоров'я та профілактику хвороб, але МОЗ стверджує, що відмова від глютену є необхідною приблизно для 1% людей, тоді як решті він нашкодити не може, але необхідно зважувати на те, що багато з глютен-вмісних продуктів є досить "нездоровими", тому є сенс у зменшенні частки глютен-вмісних продуктів (таких як хлібо-булочні вироби, ковбасні вироби, соуси тощо) у раціоні, але не у заміні їх безглютеновими аналогами (окрім людей, які мають розлади, пов'язані з глютеном). Згідно з міжнародними нормами, вміст глютену в усіх без винятку безглютенових продуктах не має перевищувати 20 ppm (2 мг/100 г) з урахуванням різної чутливості до глютену та різних харчових уподобань. В Україні відсутні законодавчі акти, які б забезпечували належний рівень контролю за виготовленням безглютенової продукції та інформування споживачів. Безглютенова дієта повинна базуватися головним чином на безглютенових продуктах харчування з гарним балансом мікро- та макроелементів: м’ясо, риба, яйця, молоко та молочні продукти, бобові, горіхи, фрукти, овочі, картопля, рис, кукурудза, амарант, гречка тощо. Ступінь перехресного забруднення глютеном, що переноситься людьми з чутливістю до глютену, не є чітким, але є деякі докази того, що вони можуть мати симптоми навіть після вживання невеликих кількостей. Частина людей з невропатією, пов’язаною з глютеном, або глютеновою атаксією, здається, не може переносити навіть слідів глютену, дозволених у більшості продуктів, позначених як «безглютенові». Включення вівса до безглютенових дієт залишається суперечливим. Авенін, присутній у вівсі, також може бути токсичним для хворих на целіакію. Його токсичність залежить від сорту. Крім того, овес часто перехресно забруднюється зерновими, що містять глютен. (uk)
- 无麸质饮食（英語：Gluten-free diet，缩写GFD）是指沒有麸质的飲食方式。麸质是一種在小麦、大麦及裸麥中含有的蛋白質成份，這些物類及其雜交種（如斯佩耳特小麦、及小黑麦）也都算在內。但无麸质饮食是否要將燕麦列入，此部份仍有爭議，燕麦中的燕麦蛋白（Avenin）對乳糜瀉患者是有毒的，毒性視栽培品种而定。此外，燕麥也常會被含麩質的穀物交叉污染。也有健康民眾進行無麩質飲食，用以避免攝取基因改造的小麥，但不攝取基因改造的小麥有益處此一論點目前沒有科學證據。 (zh)
- Безглютеновая диета — диета, которая предполагает полное исключение пищи, содержащей клейковину (глютен). Безглютеновая диета является единственным признанным в медицине методом лечения целиакии или связанных с этим заболеванием симптомов. Согласно докладу Всемирной организации гастроэнтерологов (ВОГ-OMGE) за февраль 2005 год, пациенты с целиакией не должны употреблять пшеницу, рожь или ячмень в пищу в каком-либо виде. У пациентов с активной (клинически выраженной) целиакией имеется повышенный риск смерти в сравнении с общей популяцией населения. Однако, этот повышенный риск смертельного исхода возвращается к обычному после трёх-пяти лет строгого соблюдения безглютеновой диеты. (ru)
|
