An Entity of Type: animal, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Giacomo Girolamo Casanova (/ˌkæsəˈnoʊvə, ˌkæzə-/, Italian: [ˈdʒaːkomo dʒiˈrɔːlamo kazaˈnɔːva, kasa-]; 2 April 1725 – 4 June 1798) was an Italian adventurer and author from the Republic of Venice. His autobiography, Histoire de ma vie (Story of My Life), is regarded as one of the most authentic sources of information about the customs and norms of European social life during the 18th century.

Property Value
dbo:abstract
  • Giacomo Girolamo Casanova (2. dubna 1725, Benátky – 4. června 1798, Duchcov) byl benátský spisovatel, intrikán, špión a diplomat. Zanechal po sobě všestranné literární dílo (psané převážně ve francouzštině, zčásti v němčině a italštině), nicméně je především známý jako dobrodruh a muž, jehož jméno je synonymem pro svůdce. Této pověsti se těší pravděpodobně zásluhou svého nejvýznamnějšího autobiografického díla, „Dějiny mého života“ ('Histoire de ma vie), v němž autor bez skrupulí popisuje svá četná milostná dobrodružství. (cs)
  • Giacomo Girolamo Casanova (Venècia, República de Venècia, 2 d'abril de 1725 - Castell de Dux, Bohèmia, 4 de juny de 1798) va ser un escriptor i aventurer venecià que va viure i viatjar per Europa. La seva autobiografia Histoire de ma vie ('Història de la meva vida') és considerada com una de les fonts més autèntiques sobre costums i normes de la vida social europea al segle xviii. La seva vida eroticosentimental va ser tan intensa que, dos segles després de la seva mort, el seu nom encara és en molts idiomes europeus un sinònim d'excel·lència masculina en l'art de la seducció de dones. Va conèixer reis, papes i cardenals; va tractar Voltaire, Goethe i Mozart. El 17 de novembre de 1797, al final de la seva vida, treballant de bibliotecari del comte a Bohèmia, va escriure en francès una carta de resposta a titulada Compendi de la meva vida, en la qual fa un resum de la seva vida a petició de la destinatària. Al final, Casanova diu: "Aquest és l'únic compendi de la meva vida que he escrit i autoritzo que se'n faci l'ús que es vulgui. No tinc vergonya de res". Les seves memòries van ser publicades gràcies a , el qual s'havia traslladat al Castell de Dux per cuidar-lo quan ja tenia 73 anys i patia la malaltia vesicular que va causar-li la mort. El 1820, la família Angiolini va vendre el manuscrit de 4.000 pàgines d'Historie de ma vie a un editor de Leipzig, , i entre 1822 i 1828 es va publicar la primera edició en alemany, traduïda per . (ca)
  • جاكومو كازانوفا (2 أبريل 1725 - 4 يونيو 1798) مغامر ومؤلف إيطالي، ولد في البندقية وتوفي في دشكوف ويعد من أشهر العشاق (صاحب علاقات متعددة مع النساء) في التاريخ. هو ابن الممثلة زوجة الممثل جوزيبي غايتانو كازانوفا وهو الابن الأول على ستة أبناء، تركته أمه عند أمها لتربيته فاعتنت جدته بتعليمه حتى حصل على دكتوراه في القانون وهو في سن السابعة عشر وبعد وفاة جدته دخل ديرا ولكنه طرد منه بعد فترة قصيرة ثم تنقل بعد ذلك بين له تجارب مع النساء وصل عددها إلى 565 أنثى وانتقل إلى بلاد عديده مثل باريس وبرلين ووارسو وبودابست ومدريد شاعراً في بلاط الحكام. (ar)
  • Ο Τζάκομο Τζιρόλαμο Καζανόβα (Giacomo Girolamo Casanova, 2 Απριλίου 1725 – 4 Ιουνίου 1798) ήταν Ιταλός τυχοδιώκτης και συγγραφέας, τα απομνημονεύματα του οποίου περιέχουν μεταξύ άλλων μια μακριά σειρά αποπλανήσεων που έκανε το όνομά του συνώνυμο του ακαταπόνητου στην αναζήτηση της ηδονής, και -κυρίως- του ευτυχούς εραστή. (el)
  • Giacomo Girolamo Casanova [ˈdʒaːkomo dʒiˈrɔːlamo kazaˈnɔːva] (* 2. April 1725 in Venedig; † 4. Juni 1798 auf Schloss Dux im Königreich Böhmen) war ein venezianischer Schriftsteller und Abenteurer, bekannt durch die Schilderungen zahlreicher Liebschaften, vor allem aber durch seinen Ausbruch aus den Bleikammern Venedigs. Das Pseudonym des Sohnes zweier Schauspieler lautete Chevalier de Seingalt. Er ist womöglich der erste, der Berühmtheit nicht durch Taten oder durch wissenschaftliche oder kulturelle Leistungen erlangte, also durch Erfolge und Verdienste, sondern dadurch, dass er unentwegt von sich reden machte, und zwar in ganz Europa. Zwar versuchte Casanova sich als Violinist, Kleriker und Schriftsteller, ließ sich von vermögenden Adligen protegieren, doch dies alles war nie die Grundlage seiner Jahrzehnte anhaltenden Bekanntheit schon zu Lebzeiten. Dabei nutzte er die Kommunikationswege zwischen den Höfen Europas ebenso wie die sich zu dieser Zeit stärker verbreitenden Zeitungen sowie das öffentliche Präsentieren an den dafür geeigneten Plätzen. Auch seine Memoiren und einige seiner sonstigen literarischen Werke dienten der in seinen Augen angemessenen Repräsentation seiner Persönlichkeit, ebenso wie seiner Rehabilitation. Mehrfach wurde Casanova verhaftet, des Landes verwiesen, schließlich ließ er sich als Spitzel einsetzen. Dennoch wurde er erneut aus Venedig verbannt und musste schließlich seine letzten Jahre auf einem abgelegenen Schloss in Böhmen fristen. Schon im 19. Jahrhundert tauchte die Figur Casanova in künstlerischen Werken auf. Einen ersten Höhepunkt stellte in der literarischen Auseinandersetzung dabei im deutschsprachigen Raum das 1899 erschienene Werk des Hugo von Hofmannsthal Der Abenteurer und die Sängerin dar. In der Zeit bis 1933 sieht man die Phase höchster Intensität in der Rezeptionsgeschichte, die neben Hofmannsthal mit dem Namen Arthur Schnitzler verbunden ist. Dabei passte der Rückgriff auf eine männliche Identifikationsfigur in eine Zeit der Emanzipation und der Geschlechterkrise. Spätere Werke haben diese Ansätze übersimplifiziert und komprimiert fortgeführt, im Wesentlichen ohne neue künstlerische Ansätze zu liefern (Lehnen, S. 11 f.). Dabei wurde das zentrale Werk, Casanovas Memoiren, erst 1960 in einer verlässlichen Ausgabe bei Brockhaus ediert. Zuvor erschienen allein in Deutschland und Frankreich bis 1956 beinahe 200 Ausgaben (Lehnen, S. 25 f.), doch sie alle basierten auf einer willkürlichen Auswahl und zum Teil verfälschenden Übersetzungen, die die Memoiren in Verruf brachten und ein einseitiges Bild Casanovas zur Geltung brachten, den Verlagen jedoch zu erheblichen Gewinnen verhalfen. Eine Forschung auf verlässlicher Grundlage, die die kulturgeschichtliche Bedeutung Casanovas herausschält, setzte dementsprechend erst nach 1960 ein. (de)
  • Giacomo Girolamo CASANOVA ([ˈd͡ʒakɔmo d͡ʒirɔˈlamo kazaˈnɔva]; Esperantigite: Ĝakomo Ĝirolamo Kazanova) (naskiĝis la 2an de aprilo 1725 en Venecio, mortis la 4an de junio 1798 en la bohemia kastelo , nuntempe: Duchcov, Ĉeĥio) estis itala aventurulo kaj verkisto. Li mem nobeligis sin donante al si la kromnomon Chevalier de Seingalt. La filo de geaktoroj studis teologion kaj juron en Padovo, vagadis tra pluraj eŭropaj landoj, sed daŭre revenis al sia hejmurbo. En la jaro 1755 oni pro lia vivostilo - li i.a. havis amrilatojn kun monaĥinoj - arestis lin, sed li sukcesis fuĝi el la malliberejo unu jaron poste. Li daŭrigis sian aventuran vivon, havis multegajn amaferojn kaj finfine, en la jaro 1785 li fariĝis bibliotekisto por la grafo Waldstein en Dux. Liaj franclingve verkitaj memoraĵoj Histoire de ma vie estiĝis ekde 1790, ili parte eldoniĝis ekde 1821 kaj komplete eĉ nur ekde 1960. Li verkis ankaŭ la sciencfikciecan romanon L’Icosaméron ou histoire d’Edouard et d’Elisabeth (1788), krome satirojn, dramojn kaj sciencajn verkojn pri historiaj kaj matematikaj temoj. Lia figuro, pro lia amorema vivmaniero, restas kiel reala ekzemplo de donĵuano, pro kio lia nomo estas uzata antonomazie. (Li fakte ĉeestis la de la opero Don Giovanni de Wolfgang Amadeus Mozart.) (eo)
  • Giacomo Girolamo Casanova (/ˌkæsəˈnoʊvə, ˌkæzə-/, Italian: [ˈdʒaːkomo dʒiˈrɔːlamo kazaˈnɔːva, kasa-]; 2 April 1725 – 4 June 1798) was an Italian adventurer and author from the Republic of Venice. His autobiography, Histoire de ma vie (Story of My Life), is regarded as one of the most authentic sources of information about the customs and norms of European social life during the 18th century. As was not unusual at the time, Casanova, depending on circumstances, used more or less fictitious names, such as baron or count of Farussi (the maiden name of his mother) or Chevalier de Seingalt (French pronunciation: ​[sɛ̃ɡɑl]). He often signed his works as "Jacques Casanova de Seingalt" after he began writing in French following his second exile from Venice. He has become so famous for his often complicated and elaborate affairs with women that his name is now synonymous with "womanizer". Many of his exploits would be considered predatory by modern standards, however, including affairs with the emotionally vulnerable as well as the underaged. He associated with European royalty, popes, and cardinals, along with the artistic figures Voltaire, Goethe, and Mozart. He spent his last years in the Dux Chateau (Bohemia) as a librarian in Count Waldstein's household, where he also wrote the story of his life. (en)
  • Giacomo Girolamo Casanova (Venezia, 1725ko apirilaren 2a – Dux, gaur egungo Duchcov (Txekia), 1798ko ekainaren 4a) italiar abenturazalea izan zen. Emakumeak limurtzen trebea izateagatik, maitale eta abenturazale prototipo gisa ezaguna da, batez ere bere autobiografiaren ostean (Histoire de ma vie (‘Nire bizitza’), bere bidaiak eta abenturak kontatzen dituen lana). Bere emakume limurtzaile irudia hain paradigmatikoa izan da, ezen Don Juan-ekin alderatuta izatera iritsi den (bat egiteraino benetako gizona izan zena eta literaturako pertsonaia), baina, antza, bien arteko desberdintasuna ondorioetan dago: emakumeak oroitzapen goxoekin lagatzen zituen Casanovak eta Don Juan-ek ez, bildumatzaile hutsa zelako. Casanova ez da pertsonaia ilustratutzat hartzen, Antzinako Eraentzako ideiak baitzeuzkan, eta ukatu egiten zitzaion aitoren semeen parte izatea izan zen beti bere helburua. (eu)
  • Giacomo Girolamo Casanova (Venecia; 2 de abril de 1725 - Dux, actual Duchcov, Bohemia; 4 de junio de 1798) fue un aventurero, libertino, historiador, escritor, diplomático, jurista, violonchelista, filósofo, matemático, bibliotecario y agente secreto italiano, hermano de los pintores Giovanni Battista Casanova (1730-1795) y Francesco Casanova (1727-1802). Se le conoce sobre todo como arquetipo del libertino seductor, del que se han contado 132 conquistas amorosas.​ Su obra principal fue una vasta autobiografía, la Histoire de ma vie, conocida también como Memorias de Casanova, escrita en francés porque entonces era el idioma más conocido y hablado en Europa, como acontece en el siglo XX con el inglés. El propio Casanova lo indica en el prefacio de la misma: J'ai écrit en français, et non pas en italien parce que la langue française est plus répandue que la mienne. He escrito en francés, y no en italiano porque la lengua francesa está más extendida que la mía. En efecto, escribió en francés sus obras mayores y de más ambición, mientras que para las que juzgaba menores empleó en cambio el italiano, de la misma manera que otro veneciano célebre y contemporáneo, el comediógrafo Carlo Goldoni, que escogió escribir también su autobiografía en francés. La de Casanova, aparte de su intrínseco valor literario, posee un importante valor documental para la historia de las costumbres y en ese sentido es acaso una de las obras literarias más importantes para conocer la vida cotidiana del siglo XVIII, aunque en virtud del mundo frecuentado por el autor se refiere de modo primordial a las clases dominantes de la época: nobleza y burguesía. Empero esto no es en modo alguno un obstáculo para mantener vivo el interés en cuanto a los personajes menos encumbrados de su entorno: todos son representados de manera vivísima, porque Casanova describe con igual interés lo alto que lo bajo. Sea como fuere, entre cortes y salones Casanova fue el notario cotidiano —casi sin darse cuenta— de unos momentos cruciales de la transición entre el Antiguo Régimen y el Mundo moderno en la historia de Occidente. Se halló entre los personajes más destacados de su tiempo y dejó reseña de tales encuentros. Son así dignas de mención las páginas que tratan de Rousseau, de Voltaire, de Madame de Pompadour, de Mozart, de Catalina II de Rusia y de Federico II de Prusia, entre otros afamados personajes. Casanova no alcanzó a vislumbrar el espíritu de renovación que se avecinaba y permaneció como anclado hasta su muerte al Antiguo régimen, intentando adherirse a un estamento social nobiliario del cual, por su nacimiento, estaba excluido, aun cuando siempre buscó, incluso con desesperación, formar parte de él por más que la nobleza caminase irremediablemente a su ocaso. (es)
  • Giacomo Girolamo Casanova [ˈd͡ʒaːkomo d͡ʒiˈrɔːlamo kazaˈnɔːva], né le 2 avril 1725 à Venise (République de Venise, actuellement en Italie) et mort le 4 juin 1798 à Dux (Royaume de Bohême, actuelle Tchéquie), est un aventurier vénitien. Il est tour à tour violoniste, écrivain, magicien (dans l'unique but d'escroquer Madame d'Urfé), espion, diplomate, puis bibliothécaire, mais revendique toujours sa qualité de « Vénitien ». Il utilise de nombreux pseudonymes, le plus fréquent étant le chevalier de Seingalt (prononcer Saint-Gall) ; il publie en français sous le nom de « Jacques Casanova de Seingalt ». Casanova laisse une œuvre littéraire abondante, notamment ses mémoires connus sous le titre Histoire de ma vie — l’édition complète en français fait environ 4000 pages. Surtout, le nom de cet aventurier est devenu synonyme de « séducteur » des femmes, et ce par tous les moyens, même malhonnêtes. Histoire de ma vie, rédigée en français et considérée comme l'une des sources les plus authentiques concernant les coutumes et l'étiquette en usage en Europe au XVIIIe siècle, mentionne ainsi cent quarante-deux femmes avec lesquelles il aurait eu des relations sexuelles, dont des filles à peine pubères et sa propre fille, alors mariée à l'un de ses « frères », avec laquelle il aurait eu le seul fils dont il eût connaissance, si l'on en croit son témoignage. Bien que ce séducteur soit souvent comparé à Don Juan, sa vie ne procédait pas de la même philosophie car il n'était pas un collectionneur compulsif. Parfois présenté (ainsi dans le film Le Casanova de Fellini) comme un pantin ou un fornicateur mécanique, qui se détourne de sa conquête dès lors qu'elle s’est donnée à lui, il n'en était rien, il s'attachait, secourait éventuellement ses conquêtes. Personnage historique et non de légende, jouisseur et exubérant, il vécut en homme libre, tant de pensées que de comportements, et ce tout au long de sa vie, des premiers succès de sa jeunesse à sa longue déchéance. Il est le frère du peintre Francesco Casanova. « L'homme ne peut jouir de ce qu’il sait qu’autant qu’il peut le communiquer à quelqu'un. » — L’Icosaméron (fr)
  • Giacomo Girolamo Casanova (2 April 1725 – 4 Juni 1798) adalah petualang dan pengarang Venesia. Buku utamanya, (Sejarah Hidupku), sebuah otobiografi dan memoir, dianggap sebagai sumber paling otentik mengenai adat dan norma kehidupan sosial Eropa selama abad ke-18. (in)
  • Giacomo Girolamo Casanova (Venezia, 2 aprile 1725 – Duchcov, 4 giugno 1798) è stato un avventuriero, scrittore, poeta, alchimista, esoterista, diplomatico, scienziato, filosofo e agente segreto italiano, cittadino della Repubblica di Venezia. Benché autore di una produzione letteraria piuttosto cospicua, tra trattati e testi saggistici d'argomento vario (nell'ampia gamma dei suoi interessi si occupò perfino di matematica) e di opere letterarie sia in prosa sia in versi, viene a tutt'oggi ricordato principalmente come avventuriero e, per la sua vita amorosa a dir poco movimentata, come colui che fece del proprio nome l'antonomasia ("essere un casanova)" del raffinato seduttore e libertino. Presunto ritratto di Giacomo Casanova, attribuito a , e in passato ad Anton Raphael Mengs o al suo allievo Giovanni Battista Casanova (fratello di Giacomo) A questa sua fama di grande conquistatore di donne contribuì verosimilmente la sua opera più importante e celebre: Histoire de ma vie (Storia della mia vita), in cui l'autore descrive, con la massima franchezza, le sue avventure, i suoi viaggi e, soprattutto, i suoi innumerevoli incontri galanti. L'Histoire è scritta in francese: tale scelta linguistica fu dettata principalmente da motivi di diffusione dell'opera, in quanto all'epoca il francese era la lingua più conosciuta e parlata dalle élite d'Europa. Fra corti e salotti, Casanova si ritrovò a vivere, quasi senza rendersene conto, un momento di svolta epocale della storia, non comprendendo affatto lo spirito di fortissimo rinnovamento che l'avrebbe fatta virare in direzioni mai percorse prima; rimase infatti ancorato fino alla fine dei propri giorni ai valori, precetti e credenze dell'ancien régime e della sua classe dominante, l'aristocrazia, dalla quale era stato escluso per nascita e della quale cercò disperatamente di far parte, anche quando essa era ormai irrimediabilmente avviata al crepuscolo. Tra le personalità dell'epoca che ebbe modo di conoscere personalmente, e di cui ci ha lasciato testimonianza diretta, si possono citare Jean-Jacques Rousseau, Voltaire, Madame de Pompadour, Wolfgang Amadeus Mozart, Benjamin Franklin, Papa Benedetto XIV, Caterina II di Russia e Federico II di Prussia. (it)
  • ( 카사노바는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 카사노바 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 자코모 지롤라모 카사노바(이탈리아어: Giacomo Girolami Casanova, 1725년 12월 31일~1798년 6월 30일)는 이탈리아 베네치아의 모험가이자 작가, 시인, 소설가를 자칭한 범죄자, 사기꾼이다. 자서전이기도 하고 회고록이기도 한 그의 주요 저서《Histoire de ma vie》(나의 삶의 이야기)는, 자신이 여성들하고 놀았던 이야기들로만 구성되어 있다. 그는 여성 편력가로 워낙 유명해서, 그의 이름은 "(여성을) 유혹하는 기술"과 동의어로 남아있다. 그는 때로 "세계 최고의 연인"으로 불리기도 한다. 카사노바는 유럽의 왕족들, 교황 및 추기경들, 그리고 볼테르나 괴테, 모차르트와 같은 유명 인사들과 교제를 가졌다. 하지만 그가 자신의 삶에 대한 이야기를 집필한 곳인 (Count Waldstein)의 집에서 사서로 몇 년간의 시간을 보내지 않았더라면, 그는 아마 오늘날 잊혀진 사람이 되었을 것이다. 그가 범죄자인 이유는 복권 사업 등으로 인한 사기 행각 때문에 발생하였고, 그는 탈옥까지 하여 유럽 전체를 망명하게 된다. (ko)
  • ジャコモ・カサノヴァ(Giacomo Casanova、1725年4月2日 - 1798年6月4日)は、ヴェネツィア出身の術策家(aventurier)であり作家。その女性遍歴によって広く知られている。彼の自伝『我が生涯の物語』Histoire de Ma Vie(訳題『カザノヴァ回想録』)によれば、その生涯に1,000人の女性とベッドを共にしたという。 (ja)
  • Giacomo Girolamo Casanova (Venetië, 2 april 1725 — Dux (Bohemen), 4 juni 1798) was een beroemd 18e-eeuwse avonturier uit Venetië, wiens naam synoniem werd voor vrouwenversierder en die zijn blijvende reputatie vooral dankt aan zijn zeer uitgebreide memoires die, met de nodige academische omzichtigheid, als een 18e-eeuws tijdsdocument kunnen worden gezien. Als actief occultist was hij ook betrokken bij genootschappen zoals de Rozenkruisers en de vrijmetselarij. (nl)
  • Джа́комо Джиро́ламо Казано́ва (итал. Giacomo Girolamo Casanova), шевалье де Сенгальт (2 апреля 1725, Венеция — 4 июня 1798, замок Дукс, Богемия) — известный итальянский авантюрист, путешественник и писатель, автор обстоятельной автобиографии «История моей жизни» (фр. Histoire de ma vie). Благодаря этой книге он настолько прославился своими многочисленными любовными похождениями, что само его имя стало нарицательным и теперь используется в значении «женский обольститель». Если верить его мемуарам, Казанова встречался с европейскими монархами, папами, кардиналами и такими выдающимися деятелями эпохи Просвещения, как Вольтер, Моцарт и Гёте. Свои последние годы он провёл в Богемии, будучи смотрителем библиотеки в замке графа Вальдштейна; именно там он и написал историю своей жизни. (ru)
  • Giacomo (Jacques) Girolamo Casanova, kawaler de Seingalt (wym. [ˈdʒaːkomo dʒiˈrɔːlamo kazaˈnɔːva]; ur. 2 kwietnia 1725 w Wenecji, zm. 4 czerwca 1798 w Duchcovie) – europejski awanturnik, podróżnik i literat. Pamiętnikami (Historia mojego życia), barwnie opisującymi życie w osiemnastowiecznych stolicach europejskich, zyskał sobie pamięć, a zawartym tam licznym opisom miłosnych podbojów zawdzięcza to, że jego nazwisko stało się w wielu językach synonimem uwodziciela. (pl)
  • Giacomo Girolamo Casanova, även kallad Jean-Jacques Casanova de Seingalt (han tog sig 1760 namnet Chevalier de Seingalt), född 2 april 1725 i Venedig, Republiken Venedig, död 4 juni 1798 i Dux, Böhmen, var en italiensk äventyrare och författare. Bror till Giovanni Casanova och Francesco Casanova. Hans efternamn har blivit synonymt med kvinnotjusare. Giacomo Girolamo Casanova reste runt i Europa på 1700-talet och ägnade sig åt sexuella utsvävningar - enligt hans självbiografi. Han fick in pengar från kvinnorna, från spelande, spioneri och ett lotteri han arrangerade. Självbiografin har bara publicerats i delar fram till modern tid. Nu finns den helt utgiven komplett med kopparstick. (sv)
  • Giacomo Girolamo Casanova [ˈdʒaːkomo dʒiˈrɔːlamo kazaˈnɔːva] (Veneza, 2 de abril de 1725 – Duchcov, Reino da Boémia, 4 de junho de 1798) foi um escritor e aventureiro italiano nascido na então República de Veneza. É amplamente considerado uma das maiores fontes de informação sobre os costumes e hábitos da vida social do século XVIII, sendo também conhecido como um sedutor pela sua célebre vida amorosa. Interrompeu as duas carreiras profissionais que iniciou — a militar e a eclesiástica — e levou uma vida aventurada. A cidade onde Casanova nasceu em 2 de abril de 1725, proporcionou aos turistas um acervo de centenas de peças vindas de museus dos quatro cantos da Europa, do Louvre ao Ermitage de São Petersburgo, de Dresde a Varsóvia, de Estugarda a Aix-en-Provence, de Viena a Amesterdão. Filho de uma atriz de 17 anos de idade e provavelmente do nobre Michele Grimani, proprietário do onde a sua mãe passou a actuar, Casanova teve uma vida apaixonante, tendo sido inicialmente orientado na sua educação para a vida eclesiástica. Uma aura mágica envolve toda a sua vida de debochado, libertino, coleccionador de mulheres, escroque e conquistador empedernido que percorria os bordéis de Londres todas as noites para ter relações com mais de 60 meretrizes, aquele homem que conseguiu fugir das masmorras do Palácio Ducal de Veneza, com uma fuga rocambolesca pelos telhados do palácio, depois de estar prisioneiro durante 16 meses. Tinha sido preso na madrugada de 26 de julho de 1755, sob a acusação de levar uma vida dissoluta, de possuir livros proibidos e de fazer propaganda antirreligiosa. Esperavam-no cinco anos de cativeiro. Na sua primeira cela minúscula, Casanova nem conseguia se erguer. Cedo adoece, mas mesmo assim planeja uma fuga e cava um túnel, descobrindo desesperado que os seus planos estão condenados ao fracasso quando o mudam de cela em 25 de agosto. Mas com um companheiro da prisão, o abade Balbi, planeja meticulosamente nova fuga. Na madrugada do dia 1 de novembro de 1756, escapa-se por um buraco que conseguiu escavar no teto da cela e trepa para os telhados do Palácio Ducal de onde não consegue descer. Esgotado pela procura de uma escada ou de cordas que lhe permitirão sair dos telhados que percorre durante toda a noite, Casanova adormece por um par de horas nas águas-furtadas, uma espécie de forro interior dos telhados do Palácio, mas os sinos da Basílica de São Marcos acordam-no providencialmente e forçam-no a procurar novamente uma outra saída. Acaba por penetrar novamente na Sala Quadrada do Palácio Ducal servida pela Escada dos Gigantes, decorada pelo famoso arquitecto Sansovino no século XVI. Um guarda vê os dois fugitivos e, pensando que são magistrados de Veneza que ficaram até altas horas da madrugada a trabalhar nos processos judiciais, abre-lhes a porta e deixa-os sair pela Porta da Carta, a entrada habitualmente usada para o ingresso no Palácio dos Doges. Casanova atravessa a Piazetta numa corrida desesperada ao longo das colunas do Palácio Ducal e atira-se para dentro de uma gôndola, escondendo-se da curiosidade dos transeuntes sob a antiga protecção que muitas destas embarcações possuíam outrora, uma cabina chamada "felze" que foi proibida mais tarde, devido aos encontros amorosos que o esconderijo facilitava. O aventureiro atravessa a fronteira, parte para Munique e só regressa a Veneza dezoito anos mais tarde, em 1774, vindo de Trieste e com a incumbência de escrever regularmente relatórios secretos para a Inquisição de Veneza sobre as pessoas que ele frequenta nas suas longas noites de jogo e de dissolução. Cruel ironia do destino que ele aceita, existindo cerca de 50 relatórios onde ele acusa nobres e banqueiros de adultério e deboche, da posse de livros cabalísticos e proibidos, de conjura contra o Estado ou de vigarice, crimes que não lhe repugnava cometer! Em 1782, é recebido novamente no palácio dos Grimani, uma família patrícia de Veneza com a qual pensa estar aparentado, mas por causa das dívidas do jogo envolve-se num confronto com um dos aristocratas de onde sai humilhado, com toda a gente a troçar da sua situação. Vinga-se ao escrever uma brochura intitulada "Nem Amor Nem Mulheres ou o Limpador dos Estábulos", que todos reconhecem como um retrato do nobre Grimani. Os Inquisidores ameaçam-no e ele é forçado a abandonar Veneza onde nunca mais regressou. A sociedade aristocrática e absolutista do Antigo Regime não podia permitir as ousadias da vingança de um plebeu contra um nobre. Viaja novamente até Paris e, mergulhando nos salões eruditos e nas bibliotecas, transforma-se num Enciclopedista à maneira de Voltaire, Diderot, D'Alembert e do Barão d' Holbach. Irrequieto e agitado por uma inquietação que nunca o abandonou em 73 anos de vida, este sedutor em movimento perpétuo passa grande parte da sua vida em viagens por Avinhão, Marselha, Florença, Roma, Praga, São Petersburgo, Istambul e Viena. Viajou por toda a Europa e conheceu todos as personagens relevantes da sua época. Personagem, por sua vez, característico do Iluminismo do século XVIII, epicúrio e racionalista, é recordado sobretudo pelas suas inumeráveis histórias galantes. Já idoso, em 1785, foi nomeado bibliotecário do conde de Waldstein-Wartenberg em Dux na Boémia. Dedicou os seus últimos anos à escrita de um romance, Isocameron, e, especialmente, à redacção das suas memórias, História da minha vida, volumosas e escritas em francês, que constituem um fascinante testemunho da época. Desde a sua primeira publicação, em 1822-25, fizeram-se múltiplas edições novas retocadas. O original integral não foi publicado até 1960. Nos 28 volumes que compõem suas memórias, Giacomo Casanova diz ter dormido com 122 mulheres ao longo da vida. (pt)
  • Джако́мо Джірола́мо Казано́ва (італ. Giacomo Girolamo Casanova) кавалер де Сенгаль — дворянський титул, вигаданий самим Казановою (2 квітня 1725, Венеція — 4 червня 1798, , Чехія) — відомий італійський авантюрист, мандрівник і письменник. Його часто називають неправильним ім'ям Джованні Джакомо. (uk)
  • 贾科莫·卡萨诺瓦(Giacomo Girolamo Casanova,1725年4月2日-1798年6月4日),极富传奇色彩的意大利冒险家、作家。生于意大利威尼斯,卒於波希米亚的达克斯(现捷克杜赫佐夫)。 有关于卡萨诺瓦许多人都会将其与拜伦的小说/歌剧《唐璜》(Don Juan)相提并论,因为他们同样在一生中有着不计其数的伴侣。然而唐璜是一个文艺作品,而卡萨诺瓦则是真实存在的历史人物。与唐璜中更加不同的是,卡萨诺瓦深爱着他所有的女人,并与她们长期保持着友好的关系。 卡萨诺瓦一生中最为重要的作品当属其穷尽晚年精力的创作《》(Histoire de ma vie),这部法语写成的自传式小说讲述了他一生的经历。卡萨诺瓦选择法语撰寫是因为希望这本自传可以广为流传(中世纪时,法语是欧洲最广为流传的语种)。他在自传的序言中写道:J'ai écrit en français, et non pas en italien parce que la langue française est plus répandue que la mienne(我用法语写自傳而不用意大利语,是因为法语比我自己的語言流传得更廣。)由此可见卡萨诺瓦预想到或试图令自己的这部自传经久流传,为了方便以后未知的读者群而选择了一种更为普及的语言。此前另一位威尼斯的知名人物——剧作家(Carlo Goldoni)亦同样选择用法语书写自己的自传,或许亦对卡萨诺瓦产生了一定影响。但在卡萨诺瓦撰寫的其他作品中,意大利语是他通常使用的语言。 (zh)
dbo:birthDate
  • 1725-04-02 (xsd:date)
dbo:birthPlace
dbo:birthYear
  • 1725-01-01 (xsd:gYear)
dbo:deathDate
  • 1798-06-04 (xsd:date)
dbo:deathPlace
dbo:deathYear
  • 1798-01-01 (xsd:gYear)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 231699 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 77741 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1123761168 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:birthDate
  • 1725-04-02 (xsd:date)
dbp:birthPlace
dbp:caption
  • Drawing by his brother Francesco (en)
dbp:date
  • 2008-02-07 (xsd:date)
dbp:deathDate
  • 1798-06-04 (xsd:date)
dbp:deathPlace
  • Dux, Bohemia, Holy Roman Empire (en)
dbp:name
  • Giacomo Casanova (en)
dbp:source
  • Casanova , p. 223. (en)
  • Casanova , p. 247. (en)
  • Casanova , p. 502. (en)
dbp:text
  • I took the most creditable, the noblest, and the only natural course. I decided to put myself in a position where I need no longer go without the necessities of life: and what those necessities were for me no one could judge better than me.... No one in Venice could understand how an intimacy could exist between myself and three men of their character, they all heaven and I all earth; they most severe in their morals, and I addicted to every kind of dissolute living. (en)
  • Thus did God provide me with what I needed for an escape which was to be a wonder if not a miracle. I admit that I am proud of it; but my pride does not come from my having succeeded, for luck had a good deal to do with that; it comes from my having concluded that the thing could be done and having had the courage to undertake it. (en)
  • He would be a good-looking man if he were not ugly; he is tall and built like Hercules, but of an African tint; eyes full of life and fire, but touchy, wary, rancorous—and this gives him a ferocious air. It is easier to put him in a rage than to make him gay. He laughs little, but makes others laugh. ... He has a manner of saying things which reminds me of Harlequin or Figaro, and which makes them sound witty. (en)
  • Reflecting that there was now little likelihood of my achieving fortune in my ecclesiastical career, I decided to dress as a soldier ... I inquire for a good tailor ... he brings me everything I need to impersonate a follower of Mars. ... My uniform was white, with a blue vest, a shoulder knot of silver and gold... I bought a long sword, and with my handsome cane in hand, a trim hat with a black cockade, with my hair cut in side whiskers and a long false pigtail, I set forth to impress the whole city. (en)
  • Perhaps no woman so captivated Casanova as Henriette; few women obtained so deep an understanding of him. She penetrated his outward shell early in their relationship, resisting the temptation to unite her destiny with his. She came to discern his volatile nature, his lack of social background, and the precariousness of his finances. Before leaving, she slipped into his pocket five hundred louis, mark of her evaluation of him. (en)
dbp:title
  • Casanova Research Page (en)
dbp:url
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Giacomo Girolamo Casanova (2. dubna 1725, Benátky – 4. června 1798, Duchcov) byl benátský spisovatel, intrikán, špión a diplomat. Zanechal po sobě všestranné literární dílo (psané převážně ve francouzštině, zčásti v němčině a italštině), nicméně je především známý jako dobrodruh a muž, jehož jméno je synonymem pro svůdce. Této pověsti se těší pravděpodobně zásluhou svého nejvýznamnějšího autobiografického díla, „Dějiny mého života“ ('Histoire de ma vie), v němž autor bez skrupulí popisuje svá četná milostná dobrodružství. (cs)
  • جاكومو كازانوفا (2 أبريل 1725 - 4 يونيو 1798) مغامر ومؤلف إيطالي، ولد في البندقية وتوفي في دشكوف ويعد من أشهر العشاق (صاحب علاقات متعددة مع النساء) في التاريخ. هو ابن الممثلة زوجة الممثل جوزيبي غايتانو كازانوفا وهو الابن الأول على ستة أبناء، تركته أمه عند أمها لتربيته فاعتنت جدته بتعليمه حتى حصل على دكتوراه في القانون وهو في سن السابعة عشر وبعد وفاة جدته دخل ديرا ولكنه طرد منه بعد فترة قصيرة ثم تنقل بعد ذلك بين له تجارب مع النساء وصل عددها إلى 565 أنثى وانتقل إلى بلاد عديده مثل باريس وبرلين ووارسو وبودابست ومدريد شاعراً في بلاط الحكام. (ar)
  • Ο Τζάκομο Τζιρόλαμο Καζανόβα (Giacomo Girolamo Casanova, 2 Απριλίου 1725 – 4 Ιουνίου 1798) ήταν Ιταλός τυχοδιώκτης και συγγραφέας, τα απομνημονεύματα του οποίου περιέχουν μεταξύ άλλων μια μακριά σειρά αποπλανήσεων που έκανε το όνομά του συνώνυμο του ακαταπόνητου στην αναζήτηση της ηδονής, και -κυρίως- του ευτυχούς εραστή. (el)
  • Giacomo Girolamo Casanova (2 April 1725 – 4 Juni 1798) adalah petualang dan pengarang Venesia. Buku utamanya, (Sejarah Hidupku), sebuah otobiografi dan memoir, dianggap sebagai sumber paling otentik mengenai adat dan norma kehidupan sosial Eropa selama abad ke-18. (in)
  • ( 카사노바는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 카사노바 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 자코모 지롤라모 카사노바(이탈리아어: Giacomo Girolami Casanova, 1725년 12월 31일~1798년 6월 30일)는 이탈리아 베네치아의 모험가이자 작가, 시인, 소설가를 자칭한 범죄자, 사기꾼이다. 자서전이기도 하고 회고록이기도 한 그의 주요 저서《Histoire de ma vie》(나의 삶의 이야기)는, 자신이 여성들하고 놀았던 이야기들로만 구성되어 있다. 그는 여성 편력가로 워낙 유명해서, 그의 이름은 "(여성을) 유혹하는 기술"과 동의어로 남아있다. 그는 때로 "세계 최고의 연인"으로 불리기도 한다. 카사노바는 유럽의 왕족들, 교황 및 추기경들, 그리고 볼테르나 괴테, 모차르트와 같은 유명 인사들과 교제를 가졌다. 하지만 그가 자신의 삶에 대한 이야기를 집필한 곳인 (Count Waldstein)의 집에서 사서로 몇 년간의 시간을 보내지 않았더라면, 그는 아마 오늘날 잊혀진 사람이 되었을 것이다. 그가 범죄자인 이유는 복권 사업 등으로 인한 사기 행각 때문에 발생하였고, 그는 탈옥까지 하여 유럽 전체를 망명하게 된다. (ko)
  • ジャコモ・カサノヴァ(Giacomo Casanova、1725年4月2日 - 1798年6月4日)は、ヴェネツィア出身の術策家(aventurier)であり作家。その女性遍歴によって広く知られている。彼の自伝『我が生涯の物語』Histoire de Ma Vie(訳題『カザノヴァ回想録』)によれば、その生涯に1,000人の女性とベッドを共にしたという。 (ja)
  • Giacomo Girolamo Casanova (Venetië, 2 april 1725 — Dux (Bohemen), 4 juni 1798) was een beroemd 18e-eeuwse avonturier uit Venetië, wiens naam synoniem werd voor vrouwenversierder en die zijn blijvende reputatie vooral dankt aan zijn zeer uitgebreide memoires die, met de nodige academische omzichtigheid, als een 18e-eeuws tijdsdocument kunnen worden gezien. Als actief occultist was hij ook betrokken bij genootschappen zoals de Rozenkruisers en de vrijmetselarij. (nl)
  • Джа́комо Джиро́ламо Казано́ва (итал. Giacomo Girolamo Casanova), шевалье де Сенгальт (2 апреля 1725, Венеция — 4 июня 1798, замок Дукс, Богемия) — известный итальянский авантюрист, путешественник и писатель, автор обстоятельной автобиографии «История моей жизни» (фр. Histoire de ma vie). Благодаря этой книге он настолько прославился своими многочисленными любовными похождениями, что само его имя стало нарицательным и теперь используется в значении «женский обольститель». Если верить его мемуарам, Казанова встречался с европейскими монархами, папами, кардиналами и такими выдающимися деятелями эпохи Просвещения, как Вольтер, Моцарт и Гёте. Свои последние годы он провёл в Богемии, будучи смотрителем библиотеки в замке графа Вальдштейна; именно там он и написал историю своей жизни. (ru)
  • Giacomo (Jacques) Girolamo Casanova, kawaler de Seingalt (wym. [ˈdʒaːkomo dʒiˈrɔːlamo kazaˈnɔːva]; ur. 2 kwietnia 1725 w Wenecji, zm. 4 czerwca 1798 w Duchcovie) – europejski awanturnik, podróżnik i literat. Pamiętnikami (Historia mojego życia), barwnie opisującymi życie w osiemnastowiecznych stolicach europejskich, zyskał sobie pamięć, a zawartym tam licznym opisom miłosnych podbojów zawdzięcza to, że jego nazwisko stało się w wielu językach synonimem uwodziciela. (pl)
  • Джако́мо Джірола́мо Казано́ва (італ. Giacomo Girolamo Casanova) кавалер де Сенгаль — дворянський титул, вигаданий самим Казановою (2 квітня 1725, Венеція — 4 червня 1798, , Чехія) — відомий італійський авантюрист, мандрівник і письменник. Його часто називають неправильним ім'ям Джованні Джакомо. (uk)
  • Giacomo Girolamo Casanova (Venècia, República de Venècia, 2 d'abril de 1725 - Castell de Dux, Bohèmia, 4 de juny de 1798) va ser un escriptor i aventurer venecià que va viure i viatjar per Europa. La seva autobiografia Histoire de ma vie ('Història de la meva vida') és considerada com una de les fonts més autèntiques sobre costums i normes de la vida social europea al segle xviii. El 1820, la família Angiolini va vendre el manuscrit de 4.000 pàgines d'Historie de ma vie a un editor de Leipzig, , i entre 1822 i 1828 es va publicar la primera edició en alemany, traduïda per . (ca)
  • Giacomo Girolamo Casanova [ˈdʒaːkomo dʒiˈrɔːlamo kazaˈnɔːva] (* 2. April 1725 in Venedig; † 4. Juni 1798 auf Schloss Dux im Königreich Böhmen) war ein venezianischer Schriftsteller und Abenteurer, bekannt durch die Schilderungen zahlreicher Liebschaften, vor allem aber durch seinen Ausbruch aus den Bleikammern Venedigs. Das Pseudonym des Sohnes zweier Schauspieler lautete Chevalier de Seingalt. Er ist womöglich der erste, der Berühmtheit nicht durch Taten oder durch wissenschaftliche oder kulturelle Leistungen erlangte, also durch Erfolge und Verdienste, sondern dadurch, dass er unentwegt von sich reden machte, und zwar in ganz Europa. Zwar versuchte Casanova sich als Violinist, Kleriker und Schriftsteller, ließ sich von vermögenden Adligen protegieren, doch dies alles war nie die Grundlag (de)
  • Giacomo Girolamo CASANOVA ([ˈd͡ʒakɔmo d͡ʒirɔˈlamo kazaˈnɔva]; Esperantigite: Ĝakomo Ĝirolamo Kazanova) (naskiĝis la 2an de aprilo 1725 en Venecio, mortis la 4an de junio 1798 en la bohemia kastelo , nuntempe: Duchcov, Ĉeĥio) estis itala aventurulo kaj verkisto. Li mem nobeligis sin donante al si la kromnomon Chevalier de Seingalt. Lia figuro, pro lia amorema vivmaniero, restas kiel reala ekzemplo de donĵuano, pro kio lia nomo estas uzata antonomazie. (Li fakte ĉeestis la de la opero Don Giovanni de Wolfgang Amadeus Mozart.) (eo)
  • Giacomo Girolamo Casanova (Venecia; 2 de abril de 1725 - Dux, actual Duchcov, Bohemia; 4 de junio de 1798) fue un aventurero, libertino, historiador, escritor, diplomático, jurista, violonchelista, filósofo, matemático, bibliotecario y agente secreto italiano, hermano de los pintores Giovanni Battista Casanova (1730-1795) y Francesco Casanova (1727-1802). J'ai écrit en français, et non pas en italien parce que la langue française est plus répandue que la mienne. He escrito en francés, y no en italiano porque la lengua francesa está más extendida que la mía. (es)
  • Giacomo Girolamo Casanova (/ˌkæsəˈnoʊvə, ˌkæzə-/, Italian: [ˈdʒaːkomo dʒiˈrɔːlamo kazaˈnɔːva, kasa-]; 2 April 1725 – 4 June 1798) was an Italian adventurer and author from the Republic of Venice. His autobiography, Histoire de ma vie (Story of My Life), is regarded as one of the most authentic sources of information about the customs and norms of European social life during the 18th century. (en)
  • Giacomo Girolamo Casanova (Venezia, 1725ko apirilaren 2a – Dux, gaur egungo Duchcov (Txekia), 1798ko ekainaren 4a) italiar abenturazalea izan zen. Emakumeak limurtzen trebea izateagatik, maitale eta abenturazale prototipo gisa ezaguna da, batez ere bere autobiografiaren ostean (Histoire de ma vie (‘Nire bizitza’), bere bidaiak eta abenturak kontatzen dituen lana). Bere emakume limurtzaile irudia hain paradigmatikoa izan da, ezen Don Juan-ekin alderatuta izatera iritsi den (bat egiteraino benetako gizona izan zena eta literaturako pertsonaia), baina, antza, bien arteko desberdintasuna ondorioetan dago: emakumeak oroitzapen goxoekin lagatzen zituen Casanovak eta Don Juan-ek ez, bildumatzaile hutsa zelako. (eu)
  • Giacomo Girolamo Casanova [ˈd͡ʒaːkomo d͡ʒiˈrɔːlamo kazaˈnɔːva], né le 2 avril 1725 à Venise (République de Venise, actuellement en Italie) et mort le 4 juin 1798 à Dux (Royaume de Bohême, actuelle Tchéquie), est un aventurier vénitien. Il est tour à tour violoniste, écrivain, magicien (dans l'unique but d'escroquer Madame d'Urfé), espion, diplomate, puis bibliothécaire, mais revendique toujours sa qualité de « Vénitien ». « L'homme ne peut jouir de ce qu’il sait qu’autant qu’il peut le communiquer à quelqu'un. » — L’Icosaméron (fr)
  • Giacomo Girolamo Casanova (Venezia, 2 aprile 1725 – Duchcov, 4 giugno 1798) è stato un avventuriero, scrittore, poeta, alchimista, esoterista, diplomatico, scienziato, filosofo e agente segreto italiano, cittadino della Repubblica di Venezia. Presunto ritratto di Giacomo Casanova, attribuito a , e in passato ad Anton Raphael Mengs o al suo allievo Giovanni Battista Casanova (fratello di Giacomo) (it)
  • Giacomo Girolamo Casanova [ˈdʒaːkomo dʒiˈrɔːlamo kazaˈnɔːva] (Veneza, 2 de abril de 1725 – Duchcov, Reino da Boémia, 4 de junho de 1798) foi um escritor e aventureiro italiano nascido na então República de Veneza. É amplamente considerado uma das maiores fontes de informação sobre os costumes e hábitos da vida social do século XVIII, sendo também conhecido como um sedutor pela sua célebre vida amorosa. Interrompeu as duas carreiras profissionais que iniciou — a militar e a eclesiástica — e levou uma vida aventurada. (pt)
  • Giacomo Girolamo Casanova, även kallad Jean-Jacques Casanova de Seingalt (han tog sig 1760 namnet Chevalier de Seingalt), född 2 april 1725 i Venedig, Republiken Venedig, död 4 juni 1798 i Dux, Böhmen, var en italiensk äventyrare och författare. Bror till Giovanni Casanova och Francesco Casanova. Hans efternamn har blivit synonymt med kvinnotjusare. (sv)
  • 贾科莫·卡萨诺瓦(Giacomo Girolamo Casanova,1725年4月2日-1798年6月4日),极富传奇色彩的意大利冒险家、作家。生于意大利威尼斯,卒於波希米亚的达克斯(现捷克杜赫佐夫)。 有关于卡萨诺瓦许多人都会将其与拜伦的小说/歌剧《唐璜》(Don Juan)相提并论,因为他们同样在一生中有着不计其数的伴侣。然而唐璜是一个文艺作品,而卡萨诺瓦则是真实存在的历史人物。与唐璜中更加不同的是,卡萨诺瓦深爱着他所有的女人,并与她们长期保持着友好的关系。 (zh)
rdfs:label
  • Giacomo Casanova (en)
  • جاكومو كازانوفا (ar)
  • Giacomo Casanova (ca)
  • Giacomo Casanova (cs)
  • Giacomo Casanova (de)
  • Τζάκομο Καζανόβα (el)
  • Giacomo Casanova (eo)
  • Giacomo Casanova (es)
  • Giacomo Casanova (eu)
  • Giacomo Casanova (in)
  • Giacomo Casanova (fr)
  • Giacomo Casanova (it)
  • 자코모 카사노바 (ko)
  • ジャコモ・カサノヴァ (ja)
  • Giacomo Casanova (nl)
  • Giacomo Casanova (pl)
  • Giacomo Casanova (pt)
  • Giacomo Casanova (sv)
  • Казанова, Джакомо (ru)
  • 贾科莫·卡萨诺瓦 (zh)
  • Джакомо Казанова (uk)
owl:sameAs
skos:exactMatch
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Giacomo Casanova (en)
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License