| dbo:abstract
|
- Die geologischen Verhältnisse Neuseelands sind in erheblichen Maße durch die tektonischen Aktivitäten der Pazifischen und der Australischen Platte geprägt. Das Aufeinandertreffen der beiden Platten, anfangs divergierend, später dann konvergierend, formte das Land mit seinen beiden Hauptinseln über Jahrmillionen und tut dies noch heute. Die äußerlichen Erscheinungsformen dieser Prozesse können mit Gebirgsfaltungen, Vulkanismus, Erdbeben und zahlreichen geothermische Aktivitäten beobachtet werden. Speziell auf der Nordinsel führt das Zusammentreffen der beiden Platten zu erhöhter vulkanischer Aktivität, wobei einige der aktivsten Vulkane der Erde sich in der Mitte der Nordinsel und nördlich davon befinden und sich in der Taupo Volcanic Zone (TVZ) konzentrieren. Neuseeland gehört damit zu den Ländern des pazifischen Raums, die direkt auf dem Pazifischen Feuerring (englisch: Pacific Ring of Fire) liegen, einem Vulkangürtel, der den Pazifischen Ozean umschließt. (de)
- The geology of New Zealand is noted for its volcanic activity, earthquakes and geothermal areas because of its position on the boundary of the Australian Plate and Pacific Plates. New Zealand is part of Zealandia, a microcontinent nearly half the size of Australia that broke away from the Gondwanan supercontinent about 83 million years ago. New Zealand's early separation from other landmasses and subsequent evolution have created a unique fossil record and modern ecology. New Zealand's geology can be simplified into three phases. First the basement rocks of New Zealand formed. These rocks were once part of the super-continent of Gondwana, along with South America, Africa, Madagascar, India, Antarctica and Australia. The rocks that now form the, mostly submerged, continent of Zealandia were then nestled between Eastern Australia and Western Antarctica. Secondly New Zealand drifted away from Gondwana and many sedimentary basins formed, which later became the sedimentary rocks covering the geological basement. The final phase is represented by the uplift of the Southern Alps and the eruptions of the Taupo Volcanic Zone. (en)
- La geología de Nueva Zelanda es destacada por su actividad volcánica, terremotos y áreas geotérmicas debido a su posición en la frontera de la placa australiana y placa del Pacífico. Mucho de la roca del basamento de Nueva Zelanda fue parte del continente de Gondwana, junto con América Del sur, África, Madagascar, India, Antártida y Australia. Las rocas que ahora formar el continente de Zelanda estaban enclavadas entre el este de Australia Oriental y la Antártida Occidental. (es)
- Nowa Zelandia znajduje się na wschodnim skraju płyty australijskiej. Oderwała się od Australii w kredzie. Nowa Zelandia to antyklinorium przedzielone uskokiem przesuwczym o kierunku południowy zachód-północny wschód, zaliczanym do największych uskoków przesuwczych na świecie. W budowie tegoż państwa wyspiarskiego mają udział skały metamorficzne, skały osadowe oraz skały magmowe, ich pochodzenie datowane jest od paleozoiku po kenozoik. Sedymentację skał przerywały ruchy tektoniczne, po których powstawały archipelagi wysp; miało to miejsce przed ordowikiem, w dewonie, przed permem, pod koniec jury, między kredą a trzeciorzędem oraz pod koniec trzeciorzędu. Najstarsze skały, jeszcze z okresu paleozoiku, występują wzdłuż północno-zachodnich wybrzeży Wyspy Południowej i stanowią je intruzje granitoidów. Większą część Nowej Zelandii budują grube , głównie okruchowe (klastyczne), datowane od permu do jury. Skały te zostały zmetamorfizowane i sfałdowane pod koniec jury oraz pocięte przez intruzje gabr i diorytów. Z powodu niszczenia powstałego łańcucha górskiego powstały grubookruchowe osady kredy górnej, występujące głównie na Wyspie Północnej; zostały sfałdowane na początku trzeciorzędu. W wyniku trzeciorzędowego zalewu morza powstały i piaskowce, zaś trzeciorzędowe ruchy tektoniczne doprowadziły do powstania Alp Południowych., które stanowią Wyspy Południowej. Pasmo te uległo wielokrotnym zlodowaceniom, co spowodowało powstanie fiordów. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- La geología de Nueva Zelanda es destacada por su actividad volcánica, terremotos y áreas geotérmicas debido a su posición en la frontera de la placa australiana y placa del Pacífico. Mucho de la roca del basamento de Nueva Zelanda fue parte del continente de Gondwana, junto con América Del sur, África, Madagascar, India, Antártida y Australia. Las rocas que ahora formar el continente de Zelanda estaban enclavadas entre el este de Australia Oriental y la Antártida Occidental. (es)
- Die geologischen Verhältnisse Neuseelands sind in erheblichen Maße durch die tektonischen Aktivitäten der Pazifischen und der Australischen Platte geprägt. Das Aufeinandertreffen der beiden Platten, anfangs divergierend, später dann konvergierend, formte das Land mit seinen beiden Hauptinseln über Jahrmillionen und tut dies noch heute. Die äußerlichen Erscheinungsformen dieser Prozesse können mit Gebirgsfaltungen, Vulkanismus, Erdbeben und zahlreichen geothermische Aktivitäten beobachtet werden. Speziell auf der Nordinsel führt das Zusammentreffen der beiden Platten zu erhöhter vulkanischer Aktivität, wobei einige der aktivsten Vulkane der Erde sich in der Mitte der Nordinsel und nördlich davon befinden und sich in der Taupo Volcanic Zone (TVZ) konzentrieren. Neuseeland gehört damit zu den (de)
- The geology of New Zealand is noted for its volcanic activity, earthquakes and geothermal areas because of its position on the boundary of the Australian Plate and Pacific Plates. New Zealand is part of Zealandia, a microcontinent nearly half the size of Australia that broke away from the Gondwanan supercontinent about 83 million years ago. New Zealand's early separation from other landmasses and subsequent evolution have created a unique fossil record and modern ecology. (en)
- Nowa Zelandia znajduje się na wschodnim skraju płyty australijskiej. Oderwała się od Australii w kredzie. Nowa Zelandia to antyklinorium przedzielone uskokiem przesuwczym o kierunku południowy zachód-północny wschód, zaliczanym do największych uskoków przesuwczych na świecie. W budowie tegoż państwa wyspiarskiego mają udział skały metamorficzne, skały osadowe oraz skały magmowe, ich pochodzenie datowane jest od paleozoiku po kenozoik. Sedymentację skał przerywały ruchy tektoniczne, po których powstawały archipelagi wysp; miało to miejsce przed ordowikiem, w dewonie, przed permem, pod koniec jury, między kredą a trzeciorzędem oraz pod koniec trzeciorzędu. (pl)
|
