About: Gemination

An Entity of Type: Thing, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

In phonetics and phonology, gemination (/ˌdʒɛmɪˈneɪʃən/), or consonant lengthening (from Latin geminatio 'doubling', itself from gemini 'twins'), is an articulation of a consonant for a longer period of time than that of a singleton consonant. It is distinct from stress. Gemination is represented in many writing systems by a doubled letter and is often perceived as a doubling of the consonant. Some phonological theories use "doubling" as a synonym for gemination, others describe two distinct phenomena.

Property Value
dbo:abstract
  • التشديد في اللغة هو النطق بحرف ساكن بشكل مسموع لفترة أطول من الحرف الساكن القصير. يتميز طول الحرف الساكن في بعض اللغات، على سبيل المثال اللغة العربية والفنلندية والإستونية والعبرية القديمة والمجرية والإيطالية واليابانية واللاتينية والنرويجية والسويدية والروسية. كثير من لغات العالم (بما في ذلك اللغة الإنجليزية أيضا) ليس لها أحرف ساكنة طويلة مميزة. يميز طول حرف في لغات أكثر من طول الحرف الساكن. (ar)
  • La geminació és, en fonètica, la repetició immediata d'un so. El fenomen es dona en algunes llengües perquè existeixen consonants geminades o llargues (com ara en italià o japonès o la ela geminada catalana) i en altres perquè el context afecta determinats sons, com passa en la pronúncia del substantiu poble en determinats dialectes del català. En la transcripció de l'AFI es pot indicar amb un signe ː després del so que s'allarga, sigui vocal o consonant geminada, o duplicant aquesta segona, especialment quan es tracta d'una geminació contextual. (ca)
  • Gemination (lateinisch geminare ‚verdoppeln‘) bezeichnet in der Linguistik Dopplungen von Lauten oder Wörtern sowie die damit einhergehenden sprachlichen Phänomene, wie z. B. eine längere Aussprache. (de)
  • In phonetics and phonology, gemination (/ˌdʒɛmɪˈneɪʃən/), or consonant lengthening (from Latin geminatio 'doubling', itself from gemini 'twins'), is an articulation of a consonant for a longer period of time than that of a singleton consonant. It is distinct from stress. Gemination is represented in many writing systems by a doubled letter and is often perceived as a doubling of the consonant. Some phonological theories use "doubling" as a synonym for gemination, others describe two distinct phenomena. Consonant length is a distinctive feature in certain languages, such as Arabic, Berber, Danish, Estonian, Hindi, Hungarian, Italian, Japanese, Kannada, Punjabi, Polish and Turkish. Other languages, such as English, do not have word-internal phonemic consonant geminates. Consonant gemination and vowel length are independent in languages like Arabic, Japanese, Finnish and Estonian; however, in languages like Italian, Norwegian and Swedish, vowel length and consonant length are interdependent. For example, in Norwegian and Swedish, a geminated consonant is always preceded by a short vowel, while an ungeminated consonant is preceded by a long vowel. A clear example are the Norwegian words tak [tɑːk] ('ceiling or roof' of a building), and takk [tɑkː] ('thanks'). (en)
  • Geminazio (latinetik eratorri zen: gemino «bikoizten du») kontsonanten bikoizketa da fonetikan. Horregatik kontsonantea luzeago ahoskatzen da eta horrek hitzaren esanahia aldatu dezake hizkuntza batzuetan. (eu)
  • En geminación se comprende aquellos procesos fonológicos que resultan en la aparición de una consonante larga, la cual en la mayoría de los casos se representa mediante una consonante doble o geminada en la escritura de las lenguas que usan el alfabeto latino. Consonantes geminadas pueden aparecer, por lo general, sólo en posición intervocálica dentro de las palabras; si bien existen algunas lenguas en las que también pueden estar en posición inicial e, incluso, con valor fonológico distintivo, como por ejemplo en caso del idioma napolitano (ej.: 'a lavannara → plural 'e llavannare). La aparición de geminación muchas veces ocurre como resultado de un proceso de asimilación fonética en que una consonante se asimila al punto de articulación de la siguiente produciéndose una consonante geminada o doble, o sea, estas geminadas fueron originalmente dos consonantes distintas. La geminación además puede ocurrir espontáneamente, cuando una consonante etimológicamente breve empieza a pronunciarse como larga (por ejemplo por influencia analógica de otras formas); este tipo de geminaciones es frecuente por ejemplo en italiano (HABEMUS > abbiamo, TOTUS > tutto, AQUA > acqua, etc.). En italiano existe además la geminación en pronunciación de la consonante inicial después de ciertas palabras gramaticales (como preposiciones, conjunciones, etc.), un fenómeno conocido como raddoppiamento o refuerzo, que es consecuencia de que originalmente la palabra precedente en latín terminaba en consonante, la cual se perdió, pero en la cadena hablada se asimiló a la consonante inicial de la palabra siguiente, alargándola en la pronunciación (ej.: a casa [a ˈkːaːsa] < del lat. ad casam, «en casa»). (es)
  • En phonétique, la gémination est une unité suprasegmentale consistant en un redoublement de consonne, laquelle possède ainsi une durée accrue perceptible à l'oreille. C'est un cas particulier de la quantité consonantique longue car on dit d'une consonne qu'elle est géminée quand, phonologiquement parlant, la consonne longue est répartie entre la fin (ou coda) d'une syllabe et le début (ou attaque) de la syllabe suivante. Par exemple, dans un mot qu'on analyserait [kalla], la consonne /l/ serait géminée dans un découpage en syllabes [kal.la]. Une consonne géminée ne peut donc pas apparaître dans un monosyllabe. Dans l'alphabet phonétique international, les géminées sont le plus souvent notées par le redoublement du symbole notant la consonne concernée, ce qui les distingue des consonnes longues, dont le symbole est suivi par le signe habituel d'allongement [ː]. Cette distinction n'est cependant pas systématique et dépend de l'analyse phonologique privilégiée par le transcripteur. De nombreuses langues utilisent la gémination pour distinguer des mots (constituant des paires minimales) : par exemple, l'italien, le finnois, le suédois, le norvégien, l'arabe (šadda), le pali, le japonais, l'estonien, etc. (fr)
  • 長子音(ちょうしいん)は子音の持続時間が長いもののことである。国際音声記号では子音の後に [ː] を付けて表す。長子音でない一般の子音は短子音と呼ぶ。重子音(英: gemination)とも呼ばれる。 破裂音・破擦音の場合は、子音の持続時間が延長するのではなく、前に気流の停止が挿入され、これを合わせた時間が短子音より長くなる。 (ja)
  • Geminatie of verdubbeling is in de spraak het verschijnsel dat een medeklinker hoorbaar langer wordt uitgesproken dan gewoonlijk. Dit verschijnsel kan alleen fonetisch of ook fonematisch van aard zijn, dat wil zeggen al dan niet betekenisonderscheidend. De duur/lengte van medeklinkers is betekenisonderscheidend in een aantal levende talen zoals het Arabisch, Estisch, Fins, Russisch, Hebreeuws, Hongaars, Italiaans, Catalaans, Japans en Luganda, en in een dode taal, het Latijn. In het Fins betekent takka [ˈtakːa] "haard" en taka [ˈtaka] "terug". Het komt echter vaker voor dat alleen de duur van klinkers betekenisonderscheidend is, bijvoorbeeld in het Nederlands: kirren- keren: het verschil zit niet in de uitspraak van de enkele of dubbele r, maar in de i-klank die in het tweede geval duidelijk langer is. Betekenisonderscheidende medeklinkerverdubbeling beperkt zich in de regel tot bepaalde medeklinkers, bijvoorbeeld tot stemloze plosieven en fricatieven. (nl)
  • As consoantes geminadas, contrastando com as consoantes simples, são normalmente encontradas entre vogais, São consideradas como dois segmentos iguais situados em sílabas diferentes, que, entretanto, compartilham o mesmo conjunto de traços fonológicos, como podemos observar no exemplo com a palavra pappa (“mingau”), do italiano: Conforme podemos ver acima, a primeira parte da consoante geminada ocupa a coda de uma sílaba, enquanto a segunda parte ocupa o ataque da sílaba seguinte. Assim, o exemplo distingue-se da palavra papa “Papa”, que possui somente consoantes simples. Neste caso, cada consoante ocupa apenas uma posição silábica: (pt)
  • In fonologia, la geminazione consonantica (o anche solo geminazione) è il raddoppiamento di una consonante. È detta "geminata" la consonante la cui durata sia apprezzabilmente più lunga di quella delle consonanti ordinarie, dette brevi o scempie, indipendentemente dal fatto che il suono venga rappresentato ortograficamente da una lettera singola o da una doppia. In sincronia, la geminazione è la facoltà di una consonante di ricorrere geminata. In diacronia, la geminazione è il processo di raddoppiamento di una consonante precedentemente scempia (come nel caso del latino femina > femmina). La geminazione delle consonanti fricative, approssimanti, nasali, laterali e vibranti consiste in un semplice prolungamento temporale (nel caso delle vibranti, aumenterà conseguentemente il numero dei battiti o vibrazioni che costituiscono l'articolazione). Per le occlusive e le affricate, la geminazione implica invece un allungamento della sola fase di tenuta. Alcuni linguisti (fra cui Canepari) propongono una distinzione più o meno netta fra lunghezza consonantica e geminazione consonantica: quest'ultima etichetta è allora riservata ai casi in cui la consonante in questione è ripartita fra due sillabe (in senso fonetico e/o fonologico, indipendentemente dalle convenzioni grafiche), chiudendo una sillaba e aprendo la successiva. Nei sistemi linguistici in cui è data la possibilità che due parole, fonologicamente identiche per il resto, siano differenziate dalla geminazione d'una consonante, la geminazione stessa è detta fonologica o (fonologicamente) distintiva. Nella maggior parte delle lingue del mondo, fra cui anche l'inglese, il francese e il tedesco, la geminazione consonantica non è fonologicamente distintiva o non esiste affatto. In italiano invece, come in ungherese, in finlandese, in arabo, in giapponese e in numerose altre lingue, la geminazione consonantica è distintiva: per esempio, cane /ˈkane/ [ˈkaːne] è in opposizione fonologica con canne /ˈkanne/ [ˈkanne]. Lo stesso latino, che sta all'origine dell'italiano e delle altre lingue romanze, aveva la geminazione consonantica distintiva. Anche fra le lingue regionali o dialetti d'Italia sono largamente presenti idiomi in cui la geminazione consonantica non esiste o non è distintiva: è il caso (con eccezioni rare e marginali) di tutte le lingue di tipo gallo-italico e retoromanzo dell'Italia settentrionale, cioè di quelle situate a nord della cosiddetta linea La Spezia–Rimini o Massa-Senigallia. La geminazione consonantica distintiva, invece, è mantenuta nei dialetti italiani mediani, nel toscano, in lingue e dialetti di tipo meridionale, nelle lingue appartenenti al gruppo meridionale estremo, nel sardo e nel còrso. In conseguenza di questa realtà dialettale, anche le varietà d'italiano parlate nell'Italia settentrionale, soprattutto negli strati socio-culturalmente bassi e nelle aree in cui i dialetti sono ancora vitali, tendono a non avere le geminazioni consonantiche della lingua standard o a rispettarle e riprodurle in modo meno stabile. In particolare, i fenomeni di geminazione al confine di parola (raddoppiamento fonosintattico e fenomeni correlati) sono quasi sconosciuti nel Nord, a causa della mancanza d'una loro rappresentazione nell'ortografia. (it)
  • Geminata – spółgłoska podwojona, np. w polskim wyrazie manna. W niektórych ujęciach nazwą tą określa się również podwójne lub długie samogłoski. Geminaty w różnych językach są wymawiane 1,5–3 razy dłużej od swoich pojedynczych odpowiedników. Między samymi użytkownikami danego języka wymowa tej samej geminaty może się kilkukrotnie różnić. W jednym badaniu wymowa geminaty w słowie wwozić trwała u różnych osób od 120 ms do 309 ms, a średnio geminata ta była 2,5 raza dłuższa od pojedynczego] [v] (odpowiednio 190 ms i 71 ms). Między innymi w języku czeskim podwójny zapis litery oznaczającej spółgłoskę oznacza w istocie pojedynczą spółgłoskę w wymowie. Natomiast w języku niemieckim podwojenie takiej litery oznacza ponadto krótką wymowę poprzedzającej samogłoski. Geminaty zapisuje się w pisowni fonetycznej IPA analogicznie jak samogłoski długie: [pene]. W języku arabskim geminacja jest fonemiczna i oznaczana znaczkiem szadda (przypominającym grecką omegę) nad literą, np. falah (ﻔﻼﺢ) „dobrobyt” i fallah (ﻓﻼّﺢ) „rolnik”. (pl)
  • Геминация, или удвоение (лат. gemino — «удваиваю») — в фонетике более продолжительное произнесение согласного звука. Геминация возникает по разным причинам и может выполнять различные функции. (ru)
  • 輔音延長(gemination,被延長之輔音稱長輔音、雙輔音,或重疊輔音)指輔音發出的時間持續延長。長輔音在國際音標上的表示即在輔音後使用 ː 符號表示。相對於長輔音,一般情況的輔音即為「短輔音」。長輔音不同於重音,且可以單獨存在著。英語的長輔音(gemination)一詞在語義上為雙胞胎之意,且同於拉丁語語根"gemini"。 (zh)
dbo:wikiPageID
  • 752720 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 44238 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1120071483 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
rdf:type
rdfs:comment
  • التشديد في اللغة هو النطق بحرف ساكن بشكل مسموع لفترة أطول من الحرف الساكن القصير. يتميز طول الحرف الساكن في بعض اللغات، على سبيل المثال اللغة العربية والفنلندية والإستونية والعبرية القديمة والمجرية والإيطالية واليابانية واللاتينية والنرويجية والسويدية والروسية. كثير من لغات العالم (بما في ذلك اللغة الإنجليزية أيضا) ليس لها أحرف ساكنة طويلة مميزة. يميز طول حرف في لغات أكثر من طول الحرف الساكن. (ar)
  • La geminació és, en fonètica, la repetició immediata d'un so. El fenomen es dona en algunes llengües perquè existeixen consonants geminades o llargues (com ara en italià o japonès o la ela geminada catalana) i en altres perquè el context afecta determinats sons, com passa en la pronúncia del substantiu poble en determinats dialectes del català. En la transcripció de l'AFI es pot indicar amb un signe ː després del so que s'allarga, sigui vocal o consonant geminada, o duplicant aquesta segona, especialment quan es tracta d'una geminació contextual. (ca)
  • Gemination (lateinisch geminare ‚verdoppeln‘) bezeichnet in der Linguistik Dopplungen von Lauten oder Wörtern sowie die damit einhergehenden sprachlichen Phänomene, wie z. B. eine längere Aussprache. (de)
  • Geminazio (latinetik eratorri zen: gemino «bikoizten du») kontsonanten bikoizketa da fonetikan. Horregatik kontsonantea luzeago ahoskatzen da eta horrek hitzaren esanahia aldatu dezake hizkuntza batzuetan. (eu)
  • 長子音(ちょうしいん)は子音の持続時間が長いもののことである。国際音声記号では子音の後に [ː] を付けて表す。長子音でない一般の子音は短子音と呼ぶ。重子音(英: gemination)とも呼ばれる。 破裂音・破擦音の場合は、子音の持続時間が延長するのではなく、前に気流の停止が挿入され、これを合わせた時間が短子音より長くなる。 (ja)
  • Геминация, или удвоение (лат. gemino — «удваиваю») — в фонетике более продолжительное произнесение согласного звука. Геминация возникает по разным причинам и может выполнять различные функции. (ru)
  • 輔音延長(gemination,被延長之輔音稱長輔音、雙輔音,或重疊輔音)指輔音發出的時間持續延長。長輔音在國際音標上的表示即在輔音後使用 ː 符號表示。相對於長輔音,一般情況的輔音即為「短輔音」。長輔音不同於重音,且可以單獨存在著。英語的長輔音(gemination)一詞在語義上為雙胞胎之意,且同於拉丁語語根"gemini"。 (zh)
  • In phonetics and phonology, gemination (/ˌdʒɛmɪˈneɪʃən/), or consonant lengthening (from Latin geminatio 'doubling', itself from gemini 'twins'), is an articulation of a consonant for a longer period of time than that of a singleton consonant. It is distinct from stress. Gemination is represented in many writing systems by a doubled letter and is often perceived as a doubling of the consonant. Some phonological theories use "doubling" as a synonym for gemination, others describe two distinct phenomena. (en)
  • En geminación se comprende aquellos procesos fonológicos que resultan en la aparición de una consonante larga, la cual en la mayoría de los casos se representa mediante una consonante doble o geminada en la escritura de las lenguas que usan el alfabeto latino. Consonantes geminadas pueden aparecer, por lo general, sólo en posición intervocálica dentro de las palabras; si bien existen algunas lenguas en las que también pueden estar en posición inicial e, incluso, con valor fonológico distintivo, como por ejemplo en caso del idioma napolitano (ej.: 'a lavannara → plural 'e llavannare). (es)
  • En phonétique, la gémination est une unité suprasegmentale consistant en un redoublement de consonne, laquelle possède ainsi une durée accrue perceptible à l'oreille. C'est un cas particulier de la quantité consonantique longue car on dit d'une consonne qu'elle est géminée quand, phonologiquement parlant, la consonne longue est répartie entre la fin (ou coda) d'une syllabe et le début (ou attaque) de la syllabe suivante. Par exemple, dans un mot qu'on analyserait [kalla], la consonne /l/ serait géminée dans un découpage en syllabes [kal.la]. Une consonne géminée ne peut donc pas apparaître dans un monosyllabe. (fr)
  • In fonologia, la geminazione consonantica (o anche solo geminazione) è il raddoppiamento di una consonante. È detta "geminata" la consonante la cui durata sia apprezzabilmente più lunga di quella delle consonanti ordinarie, dette brevi o scempie, indipendentemente dal fatto che il suono venga rappresentato ortograficamente da una lettera singola o da una doppia. In sincronia, la geminazione è la facoltà di una consonante di ricorrere geminata. In diacronia, la geminazione è il processo di raddoppiamento di una consonante precedentemente scempia (come nel caso del latino femina > femmina). (it)
  • Geminata – spółgłoska podwojona, np. w polskim wyrazie manna. W niektórych ujęciach nazwą tą określa się również podwójne lub długie samogłoski. Geminaty w różnych językach są wymawiane 1,5–3 razy dłużej od swoich pojedynczych odpowiedników. Między samymi użytkownikami danego języka wymowa tej samej geminaty może się kilkukrotnie różnić. W jednym badaniu wymowa geminaty w słowie wwozić trwała u różnych osób od 120 ms do 309 ms, a średnio geminata ta była 2,5 raza dłuższa od pojedynczego] [v] (odpowiednio 190 ms i 71 ms). (pl)
  • Geminatie of verdubbeling is in de spraak het verschijnsel dat een medeklinker hoorbaar langer wordt uitgesproken dan gewoonlijk. Dit verschijnsel kan alleen fonetisch of ook fonematisch van aard zijn, dat wil zeggen al dan niet betekenisonderscheidend. Betekenisonderscheidende medeklinkerverdubbeling beperkt zich in de regel tot bepaalde medeklinkers, bijvoorbeeld tot stemloze plosieven en fricatieven. (nl)
  • As consoantes geminadas, contrastando com as consoantes simples, são normalmente encontradas entre vogais, São consideradas como dois segmentos iguais situados em sílabas diferentes, que, entretanto, compartilham o mesmo conjunto de traços fonológicos, como podemos observar no exemplo com a palavra pappa (“mingau”), do italiano: (pt)
rdfs:label
  • تشديد (ar)
  • Geminació (ca)
  • Gemination (Sprache) (de)
  • Geminación (fonología) (es)
  • Geminazio (eu)
  • Gemination (en)
  • Gémination (fr)
  • Geminazione consonantica (it)
  • 長子音 (ja)
  • Geminatie (nl)
  • Geminata (pl)
  • Geminação (pt)
  • Геминация (ru)
  • 輔音延長 (zh)
rdfs:seeAlso
owl:differentFrom
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License