| dbo:abstract
|
- الجبهة العسكرية أو جبهة القتال هي حدود تشهد نزاعًا مسلحًا بين قوتين متصارعتين. ويمكن أن تكون هذه الجبهة تخطيطية أو تصل إلى مسرح للقتال. ومن الأمثلة النموذجية على الجبهات العسكرية الجبهة الغربية في فرنسا وبلجيكا أثناء الحرب العالمية الأولى.
* لقد اُستخدِم مصطلح «الجبهة الداخلية» للتعبير عن الظروف التي يشهدها القطاع المدني داخل البلاد أثناء الحرب، ويشمل ذلك مَن يعملون في إنتاج العتاد العسكري.
* استخدم كلٌ من الجيشين السوفيتي والبولندي مصطلح «الجبهة» للإشارة إلى مجموعة جيوش أثناء الحرب البولندية السوفيتية والحرب العالمية الثانية.
* استخدم الألمان مصطلح «مدينة الجبهة» أثناء تراجعهم، الذي استمر طويلاً من موسكو/ستالينجراد، للإشارة إلى المراكز المدنية التي صار متنازَعًا عليها بين القوات المتصارعة. ووصف المدن بهذا المصطلح أسفر عن تغييرات إدارية (تمثلت بشكل أساسي في فرض القانون العسكري). وقد أُشير إلى هذا المصطلح مرات قليلة في فيلم السقوط.
* يستخدم الجنود أو الموظفون مصطلح «نُقِل إلى الجبهة» عادةً عندما يتغير عملهم عن الأنشطة الأخرى. (ar)
- Un front és una frontera reivindicada per forces oposades. Un front pot ser local o tan gran com un Teatre d'operacions, i pot ser . Com a exemples podem trobar Front occidental en la frontera entre França i Alemanya a la Primera Guerra Mundial.
* El front domèstic s'ha usat per establir les activitats del sector civil d'un estat en guerra, incloent la producció de material de guerra.
* Durant la Guerra Poloneso-Soviètica i la Segona Guerra Mundial, els exèrcits polonès i soviètic usaven el terme front per designar un grup d'exèrcits. (ca)
- Fronta je linie dotyku nepřátelských armád, respektive oblast na rozhraní území ovládaných nepřátelskými armádami, na které probíhají bojové operace. Původně označovala stabilizovanou linii dotyku armád, nicméně posléze se výraz zevšeobecnil na jakoukoliv oblast dotyku armád bez ohledu na to, zda je stabilizovaná či nikoliv. (cs)
- Als Front bezeichnet man den von einem Truppenteil bzw. den Streitkräften eines Landes der Breite nach eingenommenen Raum zwischen den äußersten Grenzen der Flügel. Im Krieg ist es als Kriegsfront die Grenze oder Berührungslinie zwischen den einander gegenüberstehenden Streitkräften. (de)
- In a military context, the term front can have several meanings. According to official US Department of Defense and NATO definitions, a front can be "the line of contact of two opposing forces." This front line can be a local or tactical front, or it can range to a theater. An example of the latter was the Western Front in France and Belgium in World War I. Relatedly, front can refer to the direction of the enemy or, in the absence of combat, the direction towards which a military unit is facing. Conversely, the term "home front" has been used to denote conditions in the civilian sector of a country at war, including those involved in the production of matériel. Front can also refer to the lateral space occupied by a military unit as measured from the extremity of one flank to the other. The amount of front occupied by a unit depends on many factors, including time period and available technology. For example, under the military doctrine of the Soviet Army and those which copied it, the amount front occupied by an attacking unit depended on its size. A division attacking with three regiments in the first echelon would maintain an attack zone of 15 to 25 kilometers wide. A regiment's front was typically 4 to 5 kilometers wide, but could vary between 3 to 8 kilometers. This frontage decreased with each smaller unit involved: 2 to 3 kilometers for a battalion, 500 to 800 meters for a company, and 100 to 200 meters for a platoon. Additionally, the Soviet Army used the term "front" to mean an army group; the Polish Armies used the same terminology during the Polish-Soviet War and World War II. The term "front line city" was used by the Germans during their long retreat from Moscow/Stalingrad to refer to metropolitan centres that had become disputed by the two combatants. Designation of a city as such resulted in administrative changes (largely the imposition of martial law). In the film Downfall, the term was briefly referenced. (en)
- Frontea zerbaiten aurrealdea da; bereziki, etsaiaren aurrean dagoen armadaren aurrealdea. Fronte hitzak hainbat esanahi ditu arlo militarrean:
* , bi estatu beligeranteen muga delako edo borrokaren aldeko eremua duelako, armadek okupatzen duten lur zatia.
* Fronte estrategikoa edo operazio-frontea: beren helburuetara aurrera egiten duten zutabeen buruak elkartzetik ateratzen den lerro erregularra da, gutxi gorabehera. Gatazka armatu batean, frontea kontrako indarrek aldarrikatutako muga da. Kontrako terminoa atzeguardia da. Fronte bat tokikoa edo gatazka-leku bat bezain handia izan daiteke, taktikoa izan daitekeen modu berean, hala nola Lehen Mundu Gerran Frantzia, Belgika eta Alemaniaren arteko mugan zegoen Mendebaldeko Frontea. "Etxeko frontea" terminoa gerran dagoen estatu bateko sektore zibilaren jarduerak batzeko erabili izan da, gerrarako materialaren ekoizpena barne. (eu)
- La palabra frente tiene diversos significados en el ámbito militar:
* En el teatro de operaciones, el lado que por constituir la frontera de los dos Estados beligerantes o presentar un terreno favorable al combate, es ocupado primeramente por el ejército que toma la ofensiva y en el cual toma posiciones aquel que se ve obligado a permanecer a la defensiva, aunque sea momentáneamente, recibe el nombre de frente estratégico del teatro.
* Frente estratégico del ejército o frente de operaciones: es la línea más o menos regular que resulta de unir las cabezas de las columnas que avanzan hacia sus respectivos objetivos. En un conflicto armado, un frente es una frontera reivindicada por fuerzas opuestas. El término contrario es retaguardia. Un frente puede ser local o tan grande como un Teatro de operaciones, del mismo modo que puede ser táctico, como el Frente Occidental en la frontera entre Francia, Bélgica y Alemania en la Primera Guerra Mundial. El se ha usado para establecer las actividades del sector civil de un estado en guerra, incluyendo la producción de material de guerra. Durante la Guerra Polaco-Soviética y la Segunda Guerra Mundial, los ejércitos polaco y soviético usaban el término frente para designar un grupo de ejércitos. (es)
- Un front militaire est une frontière, contestée entre deux forces combattantes. Un front peut être local et tactique ou peut s'étendre sur un large théâtre d'opérations comme le front de l'Est durant la Seconde Guerre mondiale. La ligne de front peut-être déformée par des saillants et des . Un saillant risque d'évoluer en encerclement, détaché de la ligne de front. (fr)
- 전선(戰線, 영어: front, battlefront)은 전쟁에서 무장충돌이 벌어지는 특정한 지리적 구역을 의미한다. 세계 여러 곳에서 동시에 일어나는 전쟁의 경우 여러 전선에서 동시에 전쟁이 일어난다고 할 수 있다. 일반적으로 각 전선은 다른 전선들로부터 지리적으로 구별되어 있으며 일반적으로 대륙이나 해양의 경계선을 따라 구분한다. 한 전쟁이 여러 전쟁에서 벌어지기 위해서는 참전군 중 최소한 하나가 두 개 이상의 전선에 참여하고 있어야 하며, 그렇지 않은 경우 독립된 복수의 국지전으로 간주된다. 최초의 예는 아니나 여러 전선이 동원된 가장 대표적인 예로는 제2차 세계 대전을 들 수 있다. 이 전쟁에서는 최소한 유럽, 태평양, 북아프리카의 세 전선이 동원되었으며, 아프리카는 일부 전사가들에 의해 유럽 전선의 일부로 간주된다. 유럽의 동부 전선은 서부 전선을 독립된 전선으로 간주하기도 한다. (ko)
- 軍事用語としての戦線（せんせん）には複数の意味が存在する。 (ja)
- Een front of frontlijn is in een oorlog de gevechtslinie. Dit geldt met name bij een oorlog waarin langs lijnen wordt gevochten, de stellingen- of loopgravenoorlog. In bredere zin spreekt men ook wel van de gehele lijn waarlangs gevochten wordt, in engere zin bedoelt men de voorste verdedigingslinie. Zo sprak men in Duitsland tijdens de wereldoorlogen van het westfront (het front met Frankrijk) en het oostfront (het front met Rusland). Een front bestaat meestal uit twee rijen loopgraven, van iedere partij een. Dit hoeft overigens niet altijd zo te zijn: het front kan ook bijvoorbeeld een rivier zijn. Tussen de loopgraven ligt een niemandsland. De partij die de verdedigende rol speelt zal meer belang hebben bij een sterke verdedigingslinie: zijn loopgraven zullen meer ontwikkeld zijn. De aanvallers zullen daarentegen loopgraven en versterkingen met een meer provisorisch karakter hebben. In een is niet of veel minder sprake van een front, omdat dan gevochten wordt in zich verplaatsende legers. (nl)
- Il fronte, nel lessico militare, è la linea lungo la quale si affrontano gli eserciti avversari che occupano due zone distinte e confinanti, e ne delinea i territori sotto controllo. Il tentativo di modificare la posizione del fronte si chiama offensiva. Un'offensiva riuscita porta ad uno spostamento di fronte. Il concetto si contrappone a quello di guerriglia, dove le forze avversarie si affrontano andando a colpire centri nevralgici del nemico per poi sparire fino all'attacco successivo. Ci sono poi fronti intesi in senso figurato, come il Fronte Militare Clandestino formatosi a Roma nel 1943 fu un moto di resistenza militare delle truppe partigiane contro i nazisti, oppure il fronte interno, che rappresenta la situazione sociale dello stato in guerra, i contadini, i borghesi, etc. Dopo la prima guerra mondiale il concetto di fronte si è modificato: mentre fino ad allora gli eserciti si sono prevalentemente affrontati su una linea più o meno continua, successivamente, grazie al potenziamento dei mezzi di trasporto, si è affermato il concetto di fronte mobile dove le truppe, con rapidi movimenti, sono in grado di cambiare lo schieramento. Indica inoltre la disposizione dei soldati che si affiancano l'uno all'altro dando origine al fronte in fila, quando si dispongono in un'unica fila, o fronte per due, per tre, ecc. quando si dispongono a gruppi. (it)
- Front (z łac. frons – czoło) – w wojskowości termin posiadający kilka znaczeń: 1.
* Podczas wojny – najdalej wysunięta do przodu rubież walczących wojsk lub ich czołowych elementów ugrupowania bojowego (operacyjnego). Inaczej położenie własnych jednostek wojskowych znajdujących się najbliżej nieprzyjaciela; obszar walk. Zwykle po drugiej stronie frontu znajdują się wrogie jednostki, których pozycję wyznacza ten sam front. Szczególnie trwałe linie frontu miały miejsce podczas I wojny światowej, kiedy wrogie sobie jednostki zajmowały równoległe linie okopów, przedzielone wąskim pasem tzw. ziemi niczyjej (wojna pozycyjna). Zależnie od charakteru działań wojsk rozróżnia się front natarcia, front przełamania, front obrony, front działania, front walki, front ciągły. Front działania poszczególnych jednostek, związków operacyjnych lub związków strategicznych ma określona szerokość, która zależy od sytuacji bojowej, od rodzaju związku, od wykonywanego zadania oraz posiadanych sił i środków. Tworzenie Frontów było związane z powstaniem nowej formy działań wojennych – operacji i koniecznością centralizowanego dowodzenia (kierowania) wojskami. 2.
* W odróżnieniu od zaplecza – aktywnie działająca część sił zbrojnych wraz z obszarem, na którym te siły działają, niezależnie od Teatru działań wojennych. 3.
* Całość lub część sił zbrojnych danego państwa lub bloku państw, rozwinięta na określonym teatrze działań wojennych np. front zachodni, front wschodni – pojęcia z I i II wojny światowej, określające obszary walk powiązane geograficznie z Europą. Front zachodni obejmował walki na zachód od Niemiec (we Francji, Belgii i Holandii), zaś wschodni – na wschód od Niemiec (Rosja (w I wojnie światowej), Polska, Bałkany (w czasie II wojny światowej), ZSRR). Front bałkański – podczas I wojny światowej pod pojęciem frontu wschodniego można rozumieć również Bałkany, choć często stosuje się ten osobny termin. Wyróżniano także front afrykański, front dalekowschodni. 4.
* Tzw. drugi front to podczas II wojny światowej – początkowo hipotetyczne – miejsce prowadzenia walk lądowych z Niemcami w Europie po 1941 roku w innym miejscu, niż na froncie wschodnim. Od ataku Niemiec na ZSRR, to ZSRR dźwigał przeważający ciężar walk, przy jedynie stosunkowo niewielkim zaangażowaniu aliantów zachodnich na froncie afrykańskim. Otwarcie drugiego frontu miałoby odciągnąć część sił niemieckich ze wschodu i było postulatem zgłaszanym przez władze radzieckie wobec aliantów zachodnich. Winston Churchill nalegał, by drugi front otworzyć na Bałkanach (chciał zabezpieczyć państwa Europy Środkowej przed wejściem w obszar wpływów ZSRR), a Stalin – by front został otwarty we Francji. Ostatecznie wygrała koncepcja Stalina i drugi front (front zachodni) utworzono 6 czerwca 1944 r. przez lądowanie w Normandii (zobacz też: żelazna kurtyna). 5.
* W lotnictwie – ugrupowanie bojowe, w którym pojedyncze samoloty (grupy) rozmieszczone są w czasie lotu w linii prostej prostopadłej do kierunku lotu. 6.
* Strona szyku pieszego, samochodów, wozów bojowych w którym żołnierze, samochody, transportery, czołgi zwracają się twarzą, czołem pojazdu, wozu bojowego. 7.
* Wyższy związek operacyjny o zmiennej strukturze organizacyjnej składający się z dowództwa, kilku (dwóch lub więcej) armii (ogólnowojskowych, pancernych, lotniczych itp.) oraz związków taktycznych i oddziałów rodzajów wojsk i służb niezbędnych do zapewnienia dowodzenia oraz operacyjnego, tyłowego, materiałowego i technicznego zabezpieczenia działań całości jego sił, jak również wsparcia jego związków operacyjnych. Może być wzmacniany związkami operacyjnymi i taktycznymi lub siłami z rezerw naczelnego dowództwa. Front przeznaczony jest do wykonywania zadań operacyjno-strategicznych na teatrze działań wojennych, samodzielnym kierunku strategicznym lub jednym-dwóch ważnych kierunkach operacyjnych. Zadania te front wykonuje samodzielnie lub we współdziałaniu z innymi frontami lub w składzie grupy frontów. Na kierunkach nadmorskich może współdziałać z siłami morskimi. 8.
* Fronty rosyjskie – nazwa po raz pierwszy pojawiła się w wojsku Imperium Rosyjskiego przed I wojną światową w 1914 roku. W celu właściwego dowodzenia wojskami na zachodnim teatrze działań wojennych było utworzone (a z chwilą wybuchu wojny rozwinięte) frontowe dowództwo z podporządkowanymi siłami. Wtedy to podzielono kilka zgromadzonych armii na dwa fronty: jeden naprzeciw wojsk Austro-Węgier (Front Południowo-Zachodni), a drugi naprzeciw wojsk niemieckich (Front Północno-Zachodni). W czasie wojny liczba frontów zwiększyła się do pięciu. Front wtedy był przeznaczony do wykonania głównych zadań strategiczno-obronnych. 9.
* Fronty radzieckie – w czasie wojny domowej w Rosji sowieckiej w latach 1918–1922 fronty znalazły dalszy rozwój i doskonalenie. Początkowo były rozwinięte 4 fronty, które były przeznaczone do zadań strategicznych. W miarę rozszerzenia liczby zadań strategicznych liczbę frontów zwiększono do 6-7, w tym dwa fronty w wojnie polsko-bolszewickiej – Front Zachodni i Front Południowo-Zachodni. Ponownie pojawiły się w latach 1938–1940, ze związku z walkami na Chałyn-Goł, inwazją ZSRR na Polskę i zajęciem Besarabii. Na szerszą skalę tworzono je podczas II wojny światowej w wyniku przekształceń okręgów wojskowych. W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej 1941 – 1945 początkowo było utworzone 5 frontów. W czasie późniejszym było 10 do 15 frontów w zależności od szerokości strategicznej całego frontu walki z Niemcami i stojących przed frontami zadań. Wykonywały w większości zadania operacyjne i tylko w oddzielnych przypadkach zadania strategiczne. Osiąganie zadań strategicznych było powierzane grupom frontów np. operacja Bagration, operacja berlińska. Ponownie zamierzano je utworzyć podczas inwazji na NATO. 10.
* Fronty polskie – nazwa używana była również w Polsce – zarówno w latach 1919–1920 (kiedy powstało łącznie 15 frontów, jednak w większości przypadków nazywano tak każdą formację wojskową większą od grupy operacyjnej (niekiedy nawet mniejszą – Front Śląski, Front Poleski), choć zdarzały się wyjątki – Front Przeciwniemiecki, Front Litewsko-Białoruski, Front Północny i Front Środkowy), jak i w 1939 roku, kiedy terminu używano zamiennie z grupą armii, choć w rzeczywistości także nie osiągnęły większych rozmiarów. Termin obecnie nie używany, wyparty przez swojego odpowiednika w krajach zachodniej Europy i USA – grupę armii lub grupę wojsk (jak np. przez wojska radzieckie i sojusznicze podczas operacji Dunaj). (pl)
- Em um contexto militar, Frente, front ou frente de batalha pode carregar diversos significados. O termo pode significar uma fronteira armada contestada por forças opostas, seja ela local, tática, ou abrangendo todo um teatro de operações. Uma frente típica foi a Frente Ocidental na França e Bélgica durante a Primeira Guerra Mundial. Adicionalmente, o exército russo (e, posteriormente, o exército soviético) e o exército polonês utilizavam o termo "frente" para se referir a formações militares do tamanho de um grupo de exércitos. (pt)
- Фронт (від фр. front, лат. frons — лоб, чоло, передня (чолова) сторона) — у військовій справі — район (смуга, зона) території, на якій ведуться бойові дії (у поняттях фронт і тил). Також може мати такі значення:
* стратегічний район дії угруповання (групи армій, фронту) під командуванням одного командувача;
* регулярна армія в такому районі;
* військові дії в такому районі. (uk)
- En front eller frontlinje är den geografiska linje där fientliga styrkor möts. Längs fronten kan det finnas ett ingenmansland som inte är säkrat av någon av styrkorna. Ett historiskt exempel på en frontlinje är västfronten under första världskriget. Denna artikel om militär verksamhet, organisation eller vapen saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- 前線指战争中雙方交火的地点或士兵。後來又指服务行业或社会低层的劳动者，因他們負責對外接觸方面的最前行列，例如、清洁工、保安，並不包括的應酬活動。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Un front és una frontera reivindicada per forces oposades. Un front pot ser local o tan gran com un Teatre d'operacions, i pot ser . Com a exemples podem trobar Front occidental en la frontera entre França i Alemanya a la Primera Guerra Mundial.
* El front domèstic s'ha usat per establir les activitats del sector civil d'un estat en guerra, incloent la producció de material de guerra.
* Durant la Guerra Poloneso-Soviètica i la Segona Guerra Mundial, els exèrcits polonès i soviètic usaven el terme front per designar un grup d'exèrcits. (ca)
- Fronta je linie dotyku nepřátelských armád, respektive oblast na rozhraní území ovládaných nepřátelskými armádami, na které probíhají bojové operace. Původně označovala stabilizovanou linii dotyku armád, nicméně posléze se výraz zevšeobecnil na jakoukoliv oblast dotyku armád bez ohledu na to, zda je stabilizovaná či nikoliv. (cs)
- Als Front bezeichnet man den von einem Truppenteil bzw. den Streitkräften eines Landes der Breite nach eingenommenen Raum zwischen den äußersten Grenzen der Flügel. Im Krieg ist es als Kriegsfront die Grenze oder Berührungslinie zwischen den einander gegenüberstehenden Streitkräften. (de)
- Un front militaire est une frontière, contestée entre deux forces combattantes. Un front peut être local et tactique ou peut s'étendre sur un large théâtre d'opérations comme le front de l'Est durant la Seconde Guerre mondiale. La ligne de front peut-être déformée par des saillants et des . Un saillant risque d'évoluer en encerclement, détaché de la ligne de front. (fr)
- 전선(戰線, 영어: front, battlefront)은 전쟁에서 무장충돌이 벌어지는 특정한 지리적 구역을 의미한다. 세계 여러 곳에서 동시에 일어나는 전쟁의 경우 여러 전선에서 동시에 전쟁이 일어난다고 할 수 있다. 일반적으로 각 전선은 다른 전선들로부터 지리적으로 구별되어 있으며 일반적으로 대륙이나 해양의 경계선을 따라 구분한다. 한 전쟁이 여러 전쟁에서 벌어지기 위해서는 참전군 중 최소한 하나가 두 개 이상의 전선에 참여하고 있어야 하며, 그렇지 않은 경우 독립된 복수의 국지전으로 간주된다. 최초의 예는 아니나 여러 전선이 동원된 가장 대표적인 예로는 제2차 세계 대전을 들 수 있다. 이 전쟁에서는 최소한 유럽, 태평양, 북아프리카의 세 전선이 동원되었으며, 아프리카는 일부 전사가들에 의해 유럽 전선의 일부로 간주된다. 유럽의 동부 전선은 서부 전선을 독립된 전선으로 간주하기도 한다. (ko)
- 軍事用語としての戦線（せんせん）には複数の意味が存在する。 (ja)
- Em um contexto militar, Frente, front ou frente de batalha pode carregar diversos significados. O termo pode significar uma fronteira armada contestada por forças opostas, seja ela local, tática, ou abrangendo todo um teatro de operações. Uma frente típica foi a Frente Ocidental na França e Bélgica durante a Primeira Guerra Mundial. Adicionalmente, o exército russo (e, posteriormente, o exército soviético) e o exército polonês utilizavam o termo "frente" para se referir a formações militares do tamanho de um grupo de exércitos. (pt)
- Фронт (від фр. front, лат. frons — лоб, чоло, передня (чолова) сторона) — у військовій справі — район (смуга, зона) території, на якій ведуться бойові дії (у поняттях фронт і тил). Також може мати такі значення:
* стратегічний район дії угруповання (групи армій, фронту) під командуванням одного командувача;
* регулярна армія в такому районі;
* військові дії в такому районі. (uk)
- En front eller frontlinje är den geografiska linje där fientliga styrkor möts. Längs fronten kan det finnas ett ingenmansland som inte är säkrat av någon av styrkorna. Ett historiskt exempel på en frontlinje är västfronten under första världskriget. Denna artikel om militär verksamhet, organisation eller vapen saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- 前線指战争中雙方交火的地点或士兵。後來又指服务行业或社会低层的劳动者，因他們負責對外接觸方面的最前行列，例如、清洁工、保安，並不包括的應酬活動。 (zh)
- الجبهة العسكرية أو جبهة القتال هي حدود تشهد نزاعًا مسلحًا بين قوتين متصارعتين. ويمكن أن تكون هذه الجبهة تخطيطية أو تصل إلى مسرح للقتال. ومن الأمثلة النموذجية على الجبهات العسكرية الجبهة الغربية في فرنسا وبلجيكا أثناء الحرب العالمية الأولى. (ar)
- In a military context, the term front can have several meanings. According to official US Department of Defense and NATO definitions, a front can be "the line of contact of two opposing forces." This front line can be a local or tactical front, or it can range to a theater. An example of the latter was the Western Front in France and Belgium in World War I. Additionally, the Soviet Army used the term "front" to mean an army group; the Polish Armies used the same terminology during the Polish-Soviet War and World War II. (en)
- La palabra frente tiene diversos significados en el ámbito militar:
* En el teatro de operaciones, el lado que por constituir la frontera de los dos Estados beligerantes o presentar un terreno favorable al combate, es ocupado primeramente por el ejército que toma la ofensiva y en el cual toma posiciones aquel que se ve obligado a permanecer a la defensiva, aunque sea momentáneamente, recibe el nombre de frente estratégico del teatro.
* Frente estratégico del ejército o frente de operaciones: es la línea más o menos regular que resulta de unir las cabezas de las columnas que avanzan hacia sus respectivos objetivos. (es)
- Frontea zerbaiten aurrealdea da; bereziki, etsaiaren aurrean dagoen armadaren aurrealdea. Fronte hitzak hainbat esanahi ditu arlo militarrean:
* , bi estatu beligeranteen muga delako edo borrokaren aldeko eremua duelako, armadek okupatzen duten lur zatia.
* Fronte estrategikoa edo operazio-frontea: beren helburuetara aurrera egiten duten zutabeen buruak elkartzetik ateratzen den lerro erregularra da, gutxi gorabehera. "Etxeko frontea" terminoa gerran dagoen estatu bateko sektore zibilaren jarduerak batzeko erabili izan da, gerrarako materialaren ekoizpena barne. (eu)
- Il fronte, nel lessico militare, è la linea lungo la quale si affrontano gli eserciti avversari che occupano due zone distinte e confinanti, e ne delinea i territori sotto controllo. Il tentativo di modificare la posizione del fronte si chiama offensiva. Un'offensiva riuscita porta ad uno spostamento di fronte. Il concetto si contrappone a quello di guerriglia, dove le forze avversarie si affrontano andando a colpire centri nevralgici del nemico per poi sparire fino all'attacco successivo. (it)
- Een front of frontlijn is in een oorlog de gevechtslinie. Dit geldt met name bij een oorlog waarin langs lijnen wordt gevochten, de stellingen- of loopgravenoorlog. In bredere zin spreekt men ook wel van de gehele lijn waarlangs gevochten wordt, in engere zin bedoelt men de voorste verdedigingslinie. Zo sprak men in Duitsland tijdens de wereldoorlogen van het westfront (het front met Frankrijk) en het oostfront (het front met Rusland). In een is niet of veel minder sprake van een front, omdat dan gevochten wordt in zich verplaatsende legers. (nl)
- Front (z łac. frons – czoło) – w wojskowości termin posiadający kilka znaczeń: 1.
* Podczas wojny – najdalej wysunięta do przodu rubież walczących wojsk lub ich czołowych elementów ugrupowania bojowego (operacyjnego). Inaczej położenie własnych jednostek wojskowych znajdujących się najbliżej nieprzyjaciela; obszar walk. Zwykle po drugiej stronie frontu znajdują się wrogie jednostki, których pozycję wyznacza ten sam front. Szczególnie trwałe linie frontu miały miejsce podczas I wojny światowej, kiedy wrogie sobie jednostki zajmowały równoległe linie okopów, przedzielone wąskim pasem tzw. ziemi niczyjej (wojna pozycyjna). Zależnie od charakteru działań wojsk rozróżnia się front natarcia, front przełamania, front obrony, front działania, front walki, front ciągły. Front działania poszczegól (pl)
|
