An Entity of Type: animal, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Francisco António de Almeida (c. 1702–1755) was a Portuguese composer and organist. From 1722 to 1726 he was a royal scholar in Rome. In 1724, Pier Leone Ghezzi drew his caricature, describing him as "a young but excellent composer of concertos and church music who sang with extreme taste". He returned to Portugal in 1726, where he became organist of the .

Property Value
dbo:abstract
  • Francisco António de Almeida (vers el 1702 – 1755?), fou un dels compositors portuguesos més importants. És autor de la primera òpera en estil italià d'autor portuguès. Amplià estudis a Roma i fou organista de la Patriarcal de Lisboa. També fou autor de la música de La Pazienza di Socrate (1733) o La Spinalba (1739) i d'algunes sonates. (ca)
  • Francisco António de Almeida (* 1702 in Portugal; † vermutlich 1. November 1755) war ein portugiesischer Komponist. (de)
  • Francisco António de Almeida (c. 1702–1755) was a Portuguese composer and organist. From 1722 to 1726 he was a royal scholar in Rome. In 1724, Pier Leone Ghezzi drew his caricature, describing him as "a young but excellent composer of concertos and church music who sang with extreme taste". He returned to Portugal in 1726, where he became organist of the . In 1728, the first of his serenatas, Il trionfo della virtù, was performed in Lisbon at the palace of Cardinal . His comic opera, La pazienza di Socrate, was performed at the royal palace in 1733. It was the first Italian opera in Portugal. A contemporary diarist states that Almeida composed music for the popular performances of (Nativity scenes) in the quarter of Lisbon. He probably died in the Lisbon earthquake of 1755. (en)
  • Francisco António de Almeida (ca.1702-1755?) fue un compositor portugués del siglo XVIII. Tras un tiempo en Italia introdujo la ópera en Portugal al representar en Lisboa La Pazienza di Socrate (representada en 1733, sólo se conserva el 3ª acto), La Finta Pazza (representada en 1735, perdida) y La Spinalba (representada en 1739), única de sus óperas que se conoce entera. Estas obras están influenciadas por el italianismo, pero además de su importancia histórica tienen ingenio y frescura. (es)
  • Francisco António de Almeida est un compositeur et organiste portugais, né en 1702 et mort en 1755. (fr)
  • Francisco António de Almeida (1702? – Lisbona ?, 1755?) è stato un compositore e organista portoghese. (it)
  • Francisco António de Almeida (ur. ok. 1702 roku, zm. najprawdopodobniej 1 listopada 1755 w Lizbonie) – portugalski kompozytor. Dzięki stypendium ufundowanemu przez króla Jana V w latach 1720–1726 kształcił się we Włoszech, podczas pobytu w Rzymie wystawiając dwa oratoria. Po powrocie do Portugalii został zatrudniony jako organista w kaplicy królewskiej, a później także jako nauczyciel dzieci monarchy. Pisał opery utrzymane w stylu włoskiej opera buffa. Był pierwszym portugalskim kompozytorem operowym, a jego La pazienza di Socrate z 1733 roku (zachował się z niej tylko III akt) – pierwszym portugalskim dziełem tego gatunku. Kolejnymi dziełami operowymi Almeidy były La finta pazza (1735), Le virtù trionfanti (1738), La Spinalba (1739), L’Ippolito (1752). Pisał także utwory o charakterze religijnym. W swojej twórczości nawiązywał do stylistyki Alessandro Scarlattiego. Spora część jego dorobku kompozytorskiego zaginęła. Zaginął podczas wielkiego trzęsienia ziemi w Lizbonie 1 listopada 1755 roku. (pl)
  • Francisco António de Almeida (c.1702–1755?) foi um compositor e organista português. (pt)
  • Франси́шку Анто́ниу де Алме́йда, или д’Алме́йда (порт. Francisco António de Almeida; около 1702 — около 1755) — португальский композитор и органист. (ru)
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 11069630 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 3129 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1124212527 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:date
  • 2008-05-16 (xsd:date)
dbp:url
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Francisco António de Almeida (vers el 1702 – 1755?), fou un dels compositors portuguesos més importants. És autor de la primera òpera en estil italià d'autor portuguès. Amplià estudis a Roma i fou organista de la Patriarcal de Lisboa. També fou autor de la música de La Pazienza di Socrate (1733) o La Spinalba (1739) i d'algunes sonates. (ca)
  • Francisco António de Almeida (* 1702 in Portugal; † vermutlich 1. November 1755) war ein portugiesischer Komponist. (de)
  • Francisco António de Almeida (ca.1702-1755?) fue un compositor portugués del siglo XVIII. Tras un tiempo en Italia introdujo la ópera en Portugal al representar en Lisboa La Pazienza di Socrate (representada en 1733, sólo se conserva el 3ª acto), La Finta Pazza (representada en 1735, perdida) y La Spinalba (representada en 1739), única de sus óperas que se conoce entera. Estas obras están influenciadas por el italianismo, pero además de su importancia histórica tienen ingenio y frescura. (es)
  • Francisco António de Almeida est un compositeur et organiste portugais, né en 1702 et mort en 1755. (fr)
  • Francisco António de Almeida (1702? – Lisbona ?, 1755?) è stato un compositore e organista portoghese. (it)
  • Francisco António de Almeida (c.1702–1755?) foi um compositor e organista português. (pt)
  • Франси́шку Анто́ниу де Алме́йда, или д’Алме́йда (порт. Francisco António de Almeida; около 1702 — около 1755) — португальский композитор и органист. (ru)
  • Francisco António de Almeida (c. 1702–1755) was a Portuguese composer and organist. From 1722 to 1726 he was a royal scholar in Rome. In 1724, Pier Leone Ghezzi drew his caricature, describing him as "a young but excellent composer of concertos and church music who sang with extreme taste". He returned to Portugal in 1726, where he became organist of the . (en)
  • Francisco António de Almeida (ur. ok. 1702 roku, zm. najprawdopodobniej 1 listopada 1755 w Lizbonie) – portugalski kompozytor. Dzięki stypendium ufundowanemu przez króla Jana V w latach 1720–1726 kształcił się we Włoszech, podczas pobytu w Rzymie wystawiając dwa oratoria. Po powrocie do Portugalii został zatrudniony jako organista w kaplicy królewskiej, a później także jako nauczyciel dzieci monarchy. Pisał opery utrzymane w stylu włoskiej opera buffa. Był pierwszym portugalskim kompozytorem operowym, a jego La pazienza di Socrate z 1733 roku (zachował się z niej tylko III akt) – pierwszym portugalskim dziełem tego gatunku. Kolejnymi dziełami operowymi Almeidy były La finta pazza (1735), Le virtù trionfanti (1738), La Spinalba (1739), L’Ippolito (1752). Pisał także utwory o charakterze rel (pl)
rdfs:label
  • Francisco António de Almeida (ca)
  • Francisco António de Almeida (de)
  • Francisco António de Almeida (es)
  • Francisco António de Almeida (en)
  • Francisco António de Almeida (fr)
  • Francisco António de Almeida (it)
  • Francisco António de Almeida (pl)
  • Francisco António de Almeida (pt)
  • Алмейда, Франсишку Антониу де (ru)
owl:differentFrom
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License