| dbo:abstract
|
- Forensic facial reconstruction (or forensic facial approximation) is the process of recreating the face of an individual (whose identity is often not known) from their skeletal remains through an amalgamation of artistry, anthropology, osteology, and anatomy. It is easily the most subjective—as well as one of the most controversial—techniques in the field of forensic anthropology. Despite this controversy, facial reconstruction has proved successful frequently enough that research and methodological developments continue to be advanced. In addition to remains involved in criminal investigations, facial reconstructions are created for remains believed to be of historical value and for remains of prehistoric hominids and humans. (en)
- La reconstrucción facial del rostro (o aproximación forense del rostro o reconstrucción facial) es el proceso de recrear la cara de un individuo (cuya identidad a menudo no se conoce) a partir de sus restos esqueléticos. En este proceso trabaja el arte, antropología, osteología y anatomía . Esta técnica es subjetiva, así como controvertida. A pesar de la controversia, la reconstrucción facial ha tenido éxito con frecuencia en investigaciones. Además de ser útil en investigaciones criminales, es útil en restos de valor histórico y restos de homínidos prehistóricos y humanos. (es)
- La méthode scientifique de reconstruction faciale est une tentative de recréer le visage d'un individu (dont l'identité est souvent inconnue) à partir des restes de son squelette, en combinant l'interprétation artistique, la criminalistique, l'anthropologie, l'ostéologie, et l'anatomie. Dans le domaine de l'anthropologie judiciaire elle fait partie évidemment des techniques les plus subjectives – ainsi que des plus controversées. Elle n'en a pas moins obtenu assez souvent de grands succès si bien que l'on continue à affiner ses techniques de recherche et sa méthodologie. À côté des enquêtes criminelles, on opère des reconstructions faciales pour des restes dont on pense qu'ils ont une valeur historique et pour des restes d'hominidés et d'humains préhistoriques. (fr)
- 復顔（ふくがん）とは、頭蓋骨をもとに生前の顔を法医学により推定し、型どりした物に粘土等で肉付けして義眼を付け、色付けしたりかつらを被せたりして復元する技術である。 身元不明の白骨死体の身元調査のために公開して情報提供を求めたり、考古学で遺跡などから発掘された頭蓋骨により、頭部の人種的特徴などを確認するために行われる。 以前はテレビドラマ等で手作業でのシーンが放送されたりしたが、近年は情報処理技術によりコンピューターで3次元データとして作成されて、CGで表現され、表情を変える事などもできる。 (ja)
- Metoda Gierasimowa – metoda badawcza stosowana w antropologii fizycznej, polegająca na rekonstrukcji plastycznej wyglądu twarzy człowieka na podstawie zachowanych elementów czaszki. Nazywana jest metodą Gierasimowa od nazwiska rosyjskiego antropologa Michaiła Gierasimowa, który stał się współtwórcą otwartego w 1950 Laboratorium Rekonstrukcji Plastycznej Akademii Nauk ZSRR. Metoda oparta jest na związku między kształtem oraz grubością tkanki miękkiej czaszki a morfologią czaszki.Na początku Gierasimow wykonywał modele w plastelinie, potem metoda została udoskonalona. Kolejność działań przy stosowaniu tej metody jest następująca:
* wykonanie odlewu czaszki,
* wbicie w ważne anatomicznie miejsca kołeczków, na których zaznaczana jest grubość tkanki mięśniowej w danym miejscu,
* umieszczenie kulek z polistyrenu w oczodołach,
* nałożenie na odlew na wysokość zaznaczeń na kołeczkach,
* uzupełnienie rekonstrukcji o włosy, brwi i inne szczegóły. Metoda ta wykorzystywana jest m.in. w kryminalistyce, czy archeologii. (pl)
- Reconstrução facial forense (ou aproximação facial forense) é o processo de recriar a face de um indivíduo (cuja identidade muitas vezes não é conhecida) a partir de seus restos mortais através de uma fusão de arte, ciência forense, antropologia, osteologia e anatomia. É facilmente a mais subjetiva, bem como uma das técnicas mais polêmicas no campo da antropologia forense. Apesar dessa controvérsia, a reconstrução facial tem sido bem sucedida com frequência suficiente para que o desenvolvimento de pesquisas e metodológicas continuem avançando. Além de restos envolvidos em investigações criminais, reconstruções faciais também são gerados a partir de restos de hominídeos pré-históricos e seres humanos por questões e valores históricos. (pt)
- Восстановление лица по черепу (метод М. М. Герасимова) — это процесс воссоздания лица человека (личность которого часто неизвестна) из его скелетных останков посредством объединения артистизма, антропологии, остеологии и анатомии. Чаще всего реконструкция лица оказывается вполне успешной, поэтому исследования и методологические разработки продолжают развиваться.В дополнение к останкам, участвующим в уголовных расследованиях, создаются реконструкции лиц, которые имеют историческую ценность, а также останков доисторических гоминидов и людей. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- La reconstrucción facial del rostro (o aproximación forense del rostro o reconstrucción facial) es el proceso de recrear la cara de un individuo (cuya identidad a menudo no se conoce) a partir de sus restos esqueléticos. En este proceso trabaja el arte, antropología, osteología y anatomía . Esta técnica es subjetiva, así como controvertida. A pesar de la controversia, la reconstrucción facial ha tenido éxito con frecuencia en investigaciones. Además de ser útil en investigaciones criminales, es útil en restos de valor histórico y restos de homínidos prehistóricos y humanos. (es)
- 復顔（ふくがん）とは、頭蓋骨をもとに生前の顔を法医学により推定し、型どりした物に粘土等で肉付けして義眼を付け、色付けしたりかつらを被せたりして復元する技術である。 身元不明の白骨死体の身元調査のために公開して情報提供を求めたり、考古学で遺跡などから発掘された頭蓋骨により、頭部の人種的特徴などを確認するために行われる。 以前はテレビドラマ等で手作業でのシーンが放送されたりしたが、近年は情報処理技術によりコンピューターで3次元データとして作成されて、CGで表現され、表情を変える事などもできる。 (ja)
- Восстановление лица по черепу (метод М. М. Герасимова) — это процесс воссоздания лица человека (личность которого часто неизвестна) из его скелетных останков посредством объединения артистизма, антропологии, остеологии и анатомии. Чаще всего реконструкция лица оказывается вполне успешной, поэтому исследования и методологические разработки продолжают развиваться.В дополнение к останкам, участвующим в уголовных расследованиях, создаются реконструкции лиц, которые имеют историческую ценность, а также останков доисторических гоминидов и людей. (ru)
- Forensic facial reconstruction (or forensic facial approximation) is the process of recreating the face of an individual (whose identity is often not known) from their skeletal remains through an amalgamation of artistry, anthropology, osteology, and anatomy. It is easily the most subjective—as well as one of the most controversial—techniques in the field of forensic anthropology. Despite this controversy, facial reconstruction has proved successful frequently enough that research and methodological developments continue to be advanced. (en)
- La méthode scientifique de reconstruction faciale est une tentative de recréer le visage d'un individu (dont l'identité est souvent inconnue) à partir des restes de son squelette, en combinant l'interprétation artistique, la criminalistique, l'anthropologie, l'ostéologie, et l'anatomie. Dans le domaine de l'anthropologie judiciaire elle fait partie évidemment des techniques les plus subjectives – ainsi que des plus controversées. Elle n'en a pas moins obtenu assez souvent de grands succès si bien que l'on continue à affiner ses techniques de recherche et sa méthodologie. (fr)
- Metoda Gierasimowa – metoda badawcza stosowana w antropologii fizycznej, polegająca na rekonstrukcji plastycznej wyglądu twarzy człowieka na podstawie zachowanych elementów czaszki. Nazywana jest metodą Gierasimowa od nazwiska rosyjskiego antropologa Michaiła Gierasimowa, który stał się współtwórcą otwartego w 1950 Laboratorium Rekonstrukcji Plastycznej Akademii Nauk ZSRR. Metoda oparta jest na związku między kształtem oraz grubością tkanki miękkiej czaszki a morfologią czaszki.Na początku Gierasimow wykonywał modele w plastelinie, potem metoda została udoskonalona. (pl)
- Reconstrução facial forense (ou aproximação facial forense) é o processo de recriar a face de um indivíduo (cuja identidade muitas vezes não é conhecida) a partir de seus restos mortais através de uma fusão de arte, ciência forense, antropologia, osteologia e anatomia. É facilmente a mais subjetiva, bem como uma das técnicas mais polêmicas no campo da antropologia forense. Apesar dessa controvérsia, a reconstrução facial tem sido bem sucedida com frequência suficiente para que o desenvolvimento de pesquisas e metodológicas continuem avançando. (pt)
|
