| dbo:abstract
|
- Un pseudant (del grec, "falsa flor") és un tipus particular d'inflorescència on les diverses flors s'agrupen per formar una estructura semblant, tota ella, a una única flor. Les flors individualment són generalment petites, però de vegades pot, el pseudant, ser molt gros (com en la flor de gira-sol). Així, els pseudants característic de la família Asteraceae, se'ls anomena capítols i, sovint, tenen flors amb lígula i flors en flòsculs. Les flors del disc en el centre en flòscul són actinomorfes i la corol·la és soldada en un tub; les flors en la perifèria són zigomorfes i la corol·la té un lòbul gran anomenat lígula. Així, per exemple, una margarida malgrat ser un conjunt molt gran de flors d'aquests dos tipus esmentat, sembla talment una única flor fet que enganya tant els insectes com les persones neòfites en botànica. En tots els casos, un pseudant és llunyanament indistingible d'una flor, però una inspecció més propera de la seva anatomia revela que està composta de múltiples flors. Així, el pseudant representa una convergència evolutiva de la inflorescència a una unitat de reducció de la reproducció que poden funcionar en la pol·linització com una sola flor, almenys en les plantes entomòfiles que són pol·linitzades per insectes. Els pseudants es produeixen en algunes espècies de les següents principals famílies:
* Apiaceae
* Araceae
* Asteraceae
* Campanulaceae
* Cornaceae
* Cyperaceae
* Dipsacaceae
* Euphorbiaceae — anomenat específicament ciati
* Hamamelidaceae
* Moraceae
* Poaceae
* Proteaceae
* Rubiaceae (ca)
- Pseŭdantio (greka: falsa floro, aŭ ŝajnfloro) estas speciala formo de infloresko, en kiu pluraj floroj kuniĝas en granda ŝajnfloro, en t.n. . La unuopaj floroj estas plej ofte malgrandaj kaj forte reduktitaj. La bazo de pseŭdantio estas verticilo de brakteoj. La braktearo sub floroj nomiĝas involukro . Tiu involukro subtenas kaj envolvas aron de unuopaj floroj, kiu ekas pli aŭ malpli konuson sur la tigo. Pseŭdantioj precipe aperas ĉe la plantfamilio Asteracoj. La unuopaj floroj en la centro de la pseŭdantio ne havas petaloj. Randaj floroj havas po unu petalo, kiu direktiĝas eksteren.
* pseŭdantio de beliso (Bellis perennis) de la dorsa flanko: kunkreskinta brakteoj formas telerforman involukron
* kversekcio tra pseŭdantio de Bellis perennis kun la unuopaj floretoj
* pseŭdantio de kun radiformaj brakteoj
* pseŭdantio de la (Cornus kousa) kun kvar petalsimilaj brakteoj. Pseŭdantioj troviĝas en jenaj plantfamilioj.
* Centrolepidaceae
* Apiacoj
* Saŭruracoj
* Asteracoj Ĉe tiu plantfamilio oni povas nomi la pseŭdantio „korbeto“
* Kampanulacoj
* kornusacoj (Cornaceae)
* Cercidifilacoj (Cercidiphyllaceae)
* Dipsakacoj (Dipsacaceae)
* Morusacoj (Moraceae), ĉe tiu plantfamilio la pseŭdantio estas nomata "Hypanthodium" .
* Rubiacoj (Rubiaceae)
* Ciperacoj (Cyperaceae)
* Proteacoj (Proteaceae)
* Poacoj (Poaceae)
* Triuridaceae
* Eŭforbiacoj (Euphorbiaceae), la speciala pseŭdantio estas nomata ciato (Cyathium)
* Hamamelidacoj (Hamamelidaceae) (eo)
- Ein Pseudanthium (griechisch „falsche Blüte“) ist eine besondere Form einer Infloreszenz, in der mehrere kleine, stark reduzierte Blüten zu einem neuen, blütenartigen Gebilde, einer Scheinblüte oder Überblume, zusammengefasst sind. Unterhalb der Einzelblüten befindet sich der Blütenboden, das Blütenlager (Clinanthium, Phoranthium) der einzelnen Blüten, die zusammen das Blütenkörbchen (Calathium, Anthodium) bilden. Darunter befinden sich Hochblätter oder Brakteen (Phyllarien, Involucralblätter), die frei oder verwachsen sein können. In ihrer Gesamtheit werden sie Hüllkelch (Involucrum; lateinisch: „Umhüllung“) genannt. Dieses Involucrum kann zur Schaufunktion des Pseudanthiums beitragen, z. B. bei Cornus kousa oder den Golddisteln (Carlina). Pseudanthien sind ein wesentliches Charakteristikum der großen Blütenpflanzenfamilie der Korbblütler (Asteraceae). In der größten Unterfamilie, den Asteroideae, zu der das Gänseblümchen und die Sonnenblume gehören, stellen meistens zygomorphe Randblüten, meistens Zungenblüten, den Schauapparat, während zentral die in der Regel radiärsymmetrischen Röhrenblüten sitzen. Bekannt sind auch die scheinblütigen Fruchtverbände der Feigen, hier ist der fleischige und krugförmige Blütenboden zu einem Sykonium (Hypanthodium) ausgebildet, in dem die Blüten sitzen, verwandt ist das flache Coenanthium der Dorstenien.
* Pseudanthium des Gänseblümchens (Bellis perennis) in Rückansicht: Die Brakteen bilden ein tellerförmiges Involucrum
* Längsschnitt durch ein Pseudanthium von Bellis perennis mit erkennbaren Einzelblüten
* Pseudanthium der mit strahlenförmigen Brakteen
* Pseudanthium des Asiatischen Blüten-Hartriegels (Cornus kousa) mit vier kronblattartigen Brakteen. Pseudanthien kommen in den folgenden Familien vor.
* Centrolepidaceae
* Doldenblütler (Apiaceae)
* Eidechsenschwanzgewächse (Saururaceae)
* Korbblütler (Asteraceae)
* Glockenblumengewächse (Campanulaceae)
* Hartriegelgewächse (Cornaceae)
* Kuchenbäume (Cercidiphyllaceae)
* Kardengewächse (Caprifoliaceae: Dipsacoideae)
* Maulbeergewächse (Moraceae), hier wird das Pseudanthium „Hypanthodium“ genannt.
* Rötegewächse (Rubiaceae)
* Sauergräser (Cyperaceae)
* Silberbaumgewächse (Proteaceae)
* Süßgräser (Poaceae)
* Triuridaceae
* Wolfsmilchgewächse (Euphorbiaceae), das spezielle Pseudanthium der Wolfsmilch (Euphorbia) heißt Cyathium.
* Zaubernussgewächse (Hamamelidaceae) (de)
- Un pseudanthium, appelé aussi fausse fleur ou pseudanthe, est un type spécial d'inflorescence dans lequel un groupe de fleurs sont regroupées et condensées pour former une structure mimant une fleur unique. Le pseudanthisme représente une convergence évolutive de l'inflorescence à une unité de reproduction réduite et peut prendre diverses formes. L'inflorescence pseudanthe est présente chez plus de 40 familles d'Angiospermes. Elle est notamment caractéristique de la famille des Asteraceae et des Araceae dont l'inflorescence se substitue aux fleurs et fait fonction d'appareil d'affichage. Les fleurs individuelles d'un pseudanthium sont couramment appelées fleurons. Les fleurs ligulées ou liguliflores du capitule des Asteraceae sont parfois appelées demi-fleurons. (fr)
- A pseudanthium (Greek for "false flower"; pl. pseudanthia) is an inflorescence that resembles a flower. The word is sometimes used for other structures that are neither a true flower nor a true inflorescence. Examples of pseudanthia include flower heads, composite flowers, or capitula, which are special types of inflorescences in which anything from a small cluster to hundreds or sometimes thousands of flowers are grouped together to form a single flower-like structure. Pseudanthia take various forms. The real flowers (the florets) are generally small and often greatly reduced, but the pseudanthium itself can sometimes be quite large (as in the heads of some varieties of sunflower). Pseudanthia are characteristic of the daisy and sunflower family (Asteraceae), whose flowers are differentiated into ray flowers and disk flowers, unique to this family. The disk flowers in the center of the pseudanthium are actinomorphic and the corolla is fused into a tube. Flowers on the periphery are zygomorphic and the corolla has one large lobe (the so-called "petals" of a daisy are individual ray flowers, for example). Either ray or disk flowers may be absent in some plants: Senecio vulgaris lacks ray flowers and Taraxacum officinale lacks disk flowers. The individual flowers of a pseudanthium in the family Asteraceae (or Compositae) are commonly called florets. The pseudanthium has a whorl of bracts below the flowers, forming an involucre. In all cases, a pseudanthium is superficially indistinguishable from a flower, but closer inspection of its anatomy will reveal that it is composed of multiple flowers. Thus, the pseudanthium represents an evolutionary convergence of the inflorescence to a reduced reproductive unit that may function in pollination like a single flower, at least in plants that are animal pollinated. Pseudanthia may be grouped into types. The first type has units of individual flowers that are recognizable as single flowers even if fused. In the second type, the flowers do not appear as individual units and certain organs like stamens and carpels can not be associated with any individual flowers. (en)
- 위화(僞花, Pseudanthium)는 특이한 꽃차례의 일종으로, 복수의 꽃이 모여서 꽃차례를 이룬 것이 하나된 것처럼 보이는 것을 말한다. (ko)
- Lo pseudanthium (dal greco “falso fiore”) o testa di fiore è un tipo speciale di infiorescenza, in cui numerosi fiori sono raggruppati insieme per formare una struttura a fiore. I fiori veri sono generalmente piccoli e notevolmente ridotti, ma a volte possono essere abbastanza grandi (come nella testa di fiore del girasole). Lo pseudanthium può assumere varie forme. I singoli fiori di uno pseudanthium possono essere chiamati cimette. Lo pseudanthium è caratteristica della famiglia dei girasoli (Asteracee). I fiori nella famiglia delle Asteracee si differenziano in fiori del raggio e fiori del disco, che sono unici per la famiglia. I fiori del disco al centro dello pseudanthium sono attinomorfi e la corolla si fonde in un tubo. I fiori sulla periferia sono zigomorfi e la corolla ha un grande lobo (i cosiddetti “petali” di una margherita sono singoli fiori del raggio, per esempio). I fiori del raggio o i fiori del disco possono essere assenti in alcune piante: il Senecio vulgaris (Senecione comune) manca di fiori del raggio e il Taraxacum officinale (Tarassaco comune) manca di fiori del disco. Lo pseudanthium ha una spirale di brattee sotto i fiori, che formano un involucro. In tutti i casi, una pseudanthium (infiorescenza) è superficialmente indistinguibile da un fiore, ma un esame più attento della sua anatomia rivelerà che essa è composta di più fiori. Così, lo pseudanthium rappresenta una convergenza evolutiva dell'infiorescenza ad una ridotta unità riproduttiva che possa funzionare nell'impollinazione come un unico fiore, almeno nelle piante che sono impollinate dagli animali. (it)
- Pseudancjum – kwiatostan podobny z wyglądu do pojedynczego kwiatu. Termin dotyczy kwiatostanów, w przypadku których poszczególne, tworzące je kwiaty są drobne i rosną skupione, np. w formie główki lub koszyczka. Dodatkowo listki okrywy lub brzeżne kwiaty języczkowate otaczają cały kwiatostan, tworząc odpowiednik korony. Funkcjonalnie kwiatostany takie funkcjonują jak pojedynczy kwiat. Do przykładów pseudancjów należą koszyczki astrowatych, kolby obrazkowatych i cyjacja wilczomleczowatych. W budowie kwiatostanów występują także postaci podobne do pseudancjów, w których skupione kwiatostany otoczone są powabnią powstającą z liści przykwiatowych, jak u jarzmianki Astrantia czy dereni Cornus. W klasyfikacji morfologicznej typów kwiatów pseudancja traktowane są jak pojedyncze kwiaty i tak kolbowate kwiatostany obrazkowatych łączone są z kwiatami pułapkowymi i paściowymi, a cyjacja wilczomleczów zaliczane są do „kwiatów talerzykowatych”. Nazwa „pseudancjum” stosowana jest także w odniesieniu do teorii, według której obupłciowy kwiat typowy dla okrytozalążkowych wyewoluować miał z kwiatostanu złożonego z kwiatów rozdzielnopłciowych. (pl)
- Анто́дий (лат. anthodium) — любое соцветие из множества цветков, по внешнему виду напоминающее единый цветок. Распространённым примером антодия является характерное для семейства Сложноцветные соцветие корзинка. Также антодиями являются початки семейства Ароидные. В литературе также встречается термин псевда́нций (лат. pseudanthium), используемый для обозначения соцветий с раздельнополыми цветками, функционирующими подобно единому цветку (и часто внешне также напоминающими единый цветок). К таким соцветиям относится, например, циатий у семейства Молочайные. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- 위화(僞花, Pseudanthium)는 특이한 꽃차례의 일종으로, 복수의 꽃이 모여서 꽃차례를 이룬 것이 하나된 것처럼 보이는 것을 말한다. (ko)
- Анто́дий (лат. anthodium) — любое соцветие из множества цветков, по внешнему виду напоминающее единый цветок. Распространённым примером антодия является характерное для семейства Сложноцветные соцветие корзинка. Также антодиями являются початки семейства Ароидные. В литературе также встречается термин псевда́нций (лат. pseudanthium), используемый для обозначения соцветий с раздельнополыми цветками, функционирующими подобно единому цветку (и часто внешне также напоминающими единый цветок). К таким соцветиям относится, например, циатий у семейства Молочайные. (ru)
- Un pseudant (del grec, "falsa flor") és un tipus particular d'inflorescència on les diverses flors s'agrupen per formar una estructura semblant, tota ella, a una única flor. Les flors individualment són generalment petites, però de vegades pot, el pseudant, ser molt gros (com en la flor de gira-sol). Així, els pseudants característic de la família Asteraceae, se'ls anomena capítols i, sovint, tenen flors amb lígula i flors en flòsculs. Les flors del disc en el centre en flòscul són actinomorfes i la corol·la és soldada en un tub; les flors en la perifèria són zigomorfes i la corol·la té un lòbul gran anomenat lígula. Així, per exemple, una margarida malgrat ser un conjunt molt gran de flors d'aquests dos tipus esmentat, sembla talment una única flor fet que enganya tant els insectes com le (ca)
- Ein Pseudanthium (griechisch „falsche Blüte“) ist eine besondere Form einer Infloreszenz, in der mehrere kleine, stark reduzierte Blüten zu einem neuen, blütenartigen Gebilde, einer Scheinblüte oder Überblume, zusammengefasst sind. Unterhalb der Einzelblüten befindet sich der Blütenboden, das Blütenlager (Clinanthium, Phoranthium) der einzelnen Blüten, die zusammen das Blütenkörbchen (Calathium, Anthodium) bilden. Darunter befinden sich Hochblätter oder Brakteen (Phyllarien, Involucralblätter), die frei oder verwachsen sein können. In ihrer Gesamtheit werden sie Hüllkelch (Involucrum; lateinisch: „Umhüllung“) genannt. Dieses Involucrum kann zur Schaufunktion des Pseudanthiums beitragen, z. B. bei Cornus kousa oder den Golddisteln (Carlina). (de)
- Pseŭdantio (greka: falsa floro, aŭ ŝajnfloro) estas speciala formo de infloresko, en kiu pluraj floroj kuniĝas en granda ŝajnfloro, en t.n. . La unuopaj floroj estas plej ofte malgrandaj kaj forte reduktitaj. La bazo de pseŭdantio estas verticilo de brakteoj. La braktearo sub floroj nomiĝas involukro . Tiu involukro subtenas kaj envolvas aron de unuopaj floroj, kiu ekas pli aŭ malpli konuson sur la tigo. Pseŭdantioj precipe aperas ĉe la plantfamilio Asteracoj. La unuopaj floroj en la centro de la pseŭdantio ne havas petaloj. Randaj floroj havas po unu petalo, kiu direktiĝas eksteren.
*
*
*
* (eo)
- A pseudanthium (Greek for "false flower"; pl. pseudanthia) is an inflorescence that resembles a flower. The word is sometimes used for other structures that are neither a true flower nor a true inflorescence. Examples of pseudanthia include flower heads, composite flowers, or capitula, which are special types of inflorescences in which anything from a small cluster to hundreds or sometimes thousands of flowers are grouped together to form a single flower-like structure. Pseudanthia take various forms. The real flowers (the florets) are generally small and often greatly reduced, but the pseudanthium itself can sometimes be quite large (as in the heads of some varieties of sunflower). (en)
- Un pseudanthium, appelé aussi fausse fleur ou pseudanthe, est un type spécial d'inflorescence dans lequel un groupe de fleurs sont regroupées et condensées pour former une structure mimant une fleur unique. Le pseudanthisme représente une convergence évolutive de l'inflorescence à une unité de reproduction réduite et peut prendre diverses formes. L'inflorescence pseudanthe est présente chez plus de 40 familles d'Angiospermes. Elle est notamment caractéristique de la famille des Asteraceae et des Araceae dont l'inflorescence se substitue aux fleurs et fait fonction d'appareil d'affichage. (fr)
- Lo pseudanthium (dal greco “falso fiore”) o testa di fiore è un tipo speciale di infiorescenza, in cui numerosi fiori sono raggruppati insieme per formare una struttura a fiore. I fiori veri sono generalmente piccoli e notevolmente ridotti, ma a volte possono essere abbastanza grandi (come nella testa di fiore del girasole). Lo pseudanthium può assumere varie forme. I singoli fiori di uno pseudanthium possono essere chiamati cimette. (it)
- Pseudancjum – kwiatostan podobny z wyglądu do pojedynczego kwiatu. Termin dotyczy kwiatostanów, w przypadku których poszczególne, tworzące je kwiaty są drobne i rosną skupione, np. w formie główki lub koszyczka. Dodatkowo listki okrywy lub brzeżne kwiaty języczkowate otaczają cały kwiatostan, tworząc odpowiednik korony. Funkcjonalnie kwiatostany takie funkcjonują jak pojedynczy kwiat. Do przykładów pseudancjów należą koszyczki astrowatych, kolby obrazkowatych i cyjacja wilczomleczowatych. W budowie kwiatostanów występują także postaci podobne do pseudancjów, w których skupione kwiatostany otoczone są powabnią powstającą z liści przykwiatowych, jak u jarzmianki Astrantia czy dereni Cornus. (pl)
|
.jpg){kind=link}
