| dbo:abstract
|
- En anatomia, una articulació, dita popularment plegador o jugament, és la totalitat de les estructures que intervenen en la unió de dos o més ossos. La part de l'anatomia que s'encarrega de l'estudi de les articulacions és l'artrologia. Morfològicament, els diferents tipus d'articulacions es classifiquen segons el teixit que les uneix: fibroses, cartilaginoses o sinovials. Fisiològicament, el cos humà té diversos tipus d'articulacions, com la (no mòbil), símfisi (amb moviment monoaxial) i diartrosi (major amplitud o complexitat de moviment). (ca)
- المَفْصِلُ أو الجُبَّةُ هو مكان التقاء عظم بعظم آخر أو بين عظم وغضروف أو بين غضروفين، ويوجد أنواع مختلفة من المفاصل في مناطق معينة من الهيكل العظمي والتي تختلف فيما بينها من حيث درجة قابليتها للحركة. (ar)
- Kloub (articulatio) je spojení a zároveň ohebné místo vzájemně se stýkajících dvou nebo více kostí. Slouží k pohybu určité části těla. (cs)
- Ein Gelenk (lateinisch articulatio, altgriechisch ἄρθρον árthron) ist aus anatomischer Sicht eine bewegliche Verbindung von zwei oder mehreren Knochen. Verschmelzen diese Knochen, wird von einer Synostose gesprochen. In der Anatomie wird zwischen echten und unechten Gelenken unterschieden. Von echten Gelenken spricht man, wenn die Gelenkflächen mit hyalinem Knorpel überzogen sind, die Gelenkhöhle von einer zweilagigen Gelenkkapsel umschlossen ist und sich zwischen den Gelenkkörpern ein gelenkflüssigkeitsgefüllter Gelenkspalt befindet. Mit einem Pseudogelenk ist dagegen der beweglich gebliebene Knochenbereich nach einem nicht verheilten Knochenbruch gemeint. Vorgänge und Erscheinungen im Inneren eines Gelenkes werden als intraartikulär bezeichnet, z. B. ist eine intraartikuläre Injektion eine Verabreichung von Arzneimitteln durch Punktion des Gelenkes. Eine Gelenkspiegelung wird Arthroskopie genannt. (de)
- Μια άρθρωση, στα σπονδυλωτά ζώα, είναι μέρος στο σκελετό, όπου έρχονται σε επαφή και συνδέονται, δύο ή περισσότερα οστά, τα οποία δεν είναι σταθερά μεταξύ τους στα υπόλοιπα σημεία τους. Στα αρθρόποδα είναι μέρος του εξωσκελετού. Οι αρθρώσεις, με τον τρόπο που είναι κατασκευασμένες, δίνουν ευκαμψία, εκτός από στήριξη, στο υπόλοιπο ερειστικό σύστημα (του οποίου είναι μέρος), ώστε να επιτρέπουν την πραγματοποίηση και ταυτόχρονα να καθορίζουν τον τρόπο των κινήσεων στους οργανισμούς. (el)
- Artiko (latine articulatio) estas movebla interligo (juntaĵo ĉe osto) de du aŭ pli da objektoj, elementoj, ostoj, ebliganta iliajn movojn. La termino estas uzata ankaŭ kiel teknika aŭ medicina esprimo. (eo)
- Giltzadura edo artikulazioak zenbait hezurren arteko lotura-guneak dira. Hezurren artean kartilagozko geruza bat dago, hezurren arteko marruskadura eta hezurren higadura eragozten duena. Giltzadurak aztertzen dituen anatomiaren atala da. Giltzadurak oso aldakorrak dira forma eta osagaiei dagokienez. Beraien funtzioen artean eskeletoari mugikortasuna eman, lotailu eta muskuluen laguntzaren bitartez oreka mantendu eta babes funtzioa aipa daitezke. (eu)
- A joint or articulation (or articular surface) is the connection made between bones, ossicles, or other hard structures in the body which link an animal's skeletal system into a functional whole. They are constructed to allow for different degrees and types of movement. Some joints, such as the knee, elbow, and shoulder, are self-lubricating, almost frictionless, and are able to withstand compression and maintain heavy loads while still executing smooth and precise movements. Other joints such as sutures between the bones of the skull permit very little movement (only during birth) in order to protect the brain and the sense organs. The connection between a tooth and the jawbone is also called a joint, and is described as a fibrous joint known as a gomphosis. Joints are classified both structurally and functionally. (en)
- Se llama articulación a la estructura anatómica que permite la unión entre dos huesos o entre un hueso y un cartílago. Las articulaciones se estabilizan mediante ligamentos que unen los extremos óseos y tienen movilidad gracias a los músculos que se insertan en sus proximidades. La parte de la anatomía que se encarga del estudio de las articulaciones es la artrología. Las funciones más importantes de las articulaciones son constituir puntos de unión entre los componentes del sistema óseo (hueso, cartílagos), y facilitar movimientos mecánicos, proporcionándole elasticidad y plasticidad al cuerpo. Algunas articulaciones no son móviles, como las que se establecen entre los huesos del cráneo, sin embargo son de gran importancia pues permiten la protección del encéfalo y hacen posible al mismo tiempo su crecimiento durante la infancia. (es)
- San anatamaíocht, is éard atá in alt ná an áit a dhéanann dhá chnámh tadhall le chéile. Is féidir alt a rangú de réir an córais seo:
* snáithíneach - fíochán tacaíochta snáithíneach a nascaíonn na cnámha le chéile.
* loingeánach - loingeán a nascaíonn na cnámha le chéile.
* sionóibhiach - tá bearna ann idir na cnámha. Ó thaobh na bhfeidhmeanna de, is iad seo na ranganna atá orthu:
* sineartróis - gan aon .
* aimfíartróis - beagán gluaiseachta.
* díartróis - gluaiseachta éagsúla (m.sh. , , cromluí). Níl ach na hailt sionóibhiacha faoi dhíartróis. (ga)
- Sendi (bahasa Inggris: joint) atau artikulasi (bahasa Inggris: articulation) merupakan hubungan antartulang di dalam tubuh yang membuat tulang-tulang dapat berfungsi sebagai suatu sistem rangka. Sistem muskuloskeletal (gabungan sistem otot dan rangka) pada hewan vertebrata (termasuk manusia) umumnya terdiri dari tulang, otot, dan sendi (dibantu oleh tendon, ligamen dan tulang rawan) yang memungkinkan hewan vetebrata untuk bergerak dan berpindah tempat dengan cepat. Sendi tulang sendiri menyatukan tulang-tulang yang ada sebagai sebuah sistem rangka yang utuh, sehingga memungkinkan terbentuknya pergerakan terbatas pada bagian-bagian tubuh dengan bantuan otot. Sendi\ terutama terdapat pada makhluk hidup berangka, seperti manusia dan hewan vertebrata. (in)
- Une articulation, en anatomie, est une zone de jonction entre deux extrémités osseuses, ou entre un os et une dent. Une articulation (ou une jointure) est plus ou moins mobile selon sa constitution, sa forme, et la nature des éléments environnants. L’arthrologie, ou la syndesmologie, est la partie de l’anatomie qui traite des articulations. Article principal : Squelette_humain. (fr)
- 관절(중국어: 關節, 문화어: 뼈마디, 영어: joint 또는 articulation)은 2개 이상의 뼈가 서로 맞닿아 연결되어 있는 곳을 말한다. 가동 범위에 의해 분류할 수 있다. 가동 범위는 관절두(頭)와 관절와(窩) 형태에 의해 정해진다. (ko)
- 関節（かんせつ、英語: joint）は、動物の体において、複数の骨格がお互いに連結する部分である。脊椎動物の骨・節足動物の外骨格などに見られる。 (ja)
- Un'articolazione è una struttura anatomica che mantiene in contiguità due o più superfici ossee, interconnesse tramite i tessuti connettivi. A seconda della loro differente mobilità, cioè della loro escursione, le articolazioni possono essere di tipo mobile (ad esempio l'articolazione della spalla), semimobile (fra le vertebre) o fisso (ossa del cranio). Si dividono in sinartrosi (che includono le anfiartrosi, separate in altre classificazioni) e diartrosi, come quelle a sfera, condilo, troclea, trocoide, a sella ecc. Il termine "giuntura" comprende il significato di "articolazione", ma include anche le ossa che non possono muoversi l'una rispetto all'altra. (it)
- Een gewricht (Latijn: articulatio, vaak afgekort als art.) is een verbinding tussen twee botten waarbij beweging mogelijk is. Dit wordt een discontinue verbinding genoemd. Botten kunnen op verschillende manieren met elkaar verbonden zijn. Het kan zijn dat botten aan elkaar vast zitten door middel van kraakbeen, bindweefsel of een botverbinding. Gewrichten in de vorm van een kraakbeenverbinding (synchondrosis) worden onder meer aangetroffen in de tussenwervelschijven in de wervelkolom. Tussen het spaakbeen (radius) en de ellepijp (ulna) in de onderarm bevinden zich de membrana interossea, een gewricht in de vorm van een bindweefselverbinding (syndesmosis). Gewrichten in de vorm van botverbindingen (synostosis) worden onder meer aangetroffen in het heiligbeen (sacrum). In dit laatste geval wordt ook wel gesproken van een continue verbinding, omdat de botuiteinden helemaal met elkaar vergroeid zijn. De meest ingewikkelde vorm van een gewricht is een synoviaal gewricht (articulatio synovialis). Kenmerkend voor dit gewricht is dat er een gewrichtsholte aanwezig is die gevuld is met een stroperige vloeistof: de synoviale vloeistof. Dit vocht is bedoeld om de beweging tussen de botten soepel te laten verlopen. In een synoviaal gewricht komen de botuiteinden bij elkaar in de vorm van een gewrichtskop en een gewrichtskom (of gewrichtspan); de botuiteinden zijn bedekt met kraakbeen. Een synoviaal gewricht wordt bij elkaar gehouden door omliggende structuren, die bestaan uit een gewrichtskapsel, gewrichtsbanden, spieren en pezen. De gewrichtsbanden of ligamenten bestaan uit zeer stug bindweefsel waarmee krachten kunnen worden opgevangen. Andere hulpstructuren die ter versteviging en bescherming in een synoviaal gewricht kunnen voorkomen zijn een meniscus (knie), een kraakbeenring (labrum, bijvoorbeeld in het schoudergewricht) en een slijmbeurs (bursa, in het bijzonder in de schouder, de elleboog en de knie). Blessures ontstaan vaak omdat een bepaalde hulpstructuur beschadigd raakt bij overbelasting van een gewricht. Voorbeelden zijn het scheuren van een gewrichtsband (bijvoorbeeld de kruisband of de enkelband), de beschadiging van de meniscus of het ontsteken van een slijmbeurs. (nl)
- Staw (łac. articulatio) – ruchome połączenie między składnikami szkieletu, zewnętrznego lub wewnętrznego (→połączenia kości). Stawy występują u stawonogów (Arthropoda) oraz kręgowców (Vertebrata). U tych ostatnich stawy są określane, ze względu na specyficzną budowę, jako połączenia maziowe (juncturae synoviales). W stawach (tak jak w łożyskach wielu maszyn) największym problemem jest tarcie i dlatego powierzchnie stawowe kości pokryte są bardzo odporną na ścieranie chrząstką szklistą. (pl)
- Суста́вы (лат. articulatio) — подвижные соединения костей скелета, разделённых щелью, покрытые синовиальной оболочкой и суставной сумкой. Прерывистое, полостное соединение, позволяющее сочленяющимся костям совершать движения относительно друг друга с помощью мышц. Суставы располагаются в скелете там, где происходят отчетливо выраженные движения: сгибание (лат. flexio) и разгибание (лат. extensio), отведение (лат. abductio) и приведение (лат. adductio), пронация (лат. pronatio) и супинация (лат. supinatio), вращение (лат. circumductio). Как целостный орган, сустав принимает важное участие в осуществлении опорной и двигательной функций. Все суставы делятся на простые, образованные двумя суставными поверхностями, и сложные, состоящие из нескольких простых. (ru)
- Led (latin: singularis articulatio, pluralis articulationes) är de delar av skelettet där två eller flera ben möter varandra och de kan röra sig i förhållande till varandra. En led som består av två ben består av ett ledhuvud på ena benet och en ledpanna på det andra benet. Ledhuvudet passar i ledpannan och kan röra sig däri. Leder drabbas ofta av förslitningsskador och andra artropatier. Smärta i leder kallas artralgi. (sv)
- As articulações (também denominadas popularmente por juntas) são conexões naturais existentes entre dois ou mais ossos, nos vertebrados, ou entre os artículos dos apêndices dos invertebrados. Nos vertebrados superiores, as articulações móveis estão revestidas de cartilagem e incluem bolsas de fluido lubrificante. Podem ser sinoviais, fibrosas ou cartilagíneas. A coluna vertebral é um exemplo de articulação semi-móvel. O crânio é um exemplo de articulação imóvel. O joelho é um exemplo de articulação móvel. (pt)
- Суглоб (лат. articulatio) — рухоме з'єднання кісток скелета, розділених щілиною. Переривисте з'єднання дозволяє кісткам, що зчленовуються, здійснювати рухи один до одного за допомогою м'язів. Суглоби розташовуються в скелеті там, де відбуваються виразно виражені рухи: згинання і розгинання, відведення і приведення, обертання. Як цілісний орган, суглоб бере важливу участь в здійсненні опорної і рухової функцій. Всі суглоби діляться на прості, утворені двома кістками, і складні, такі, що є зчленуванням трьох і більше кісток. Суглоби утворені сполучною тканиною. (uk)
- 关节（joint，articulation）在解剖学里指的是两块或两块以上的骨之间能活动的连接。在解剖学上有不动关节、活动关节（连接处有液体-滑液）和微動關節（Amphiarthrosis）三种类型。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- En anatomia, una articulació, dita popularment plegador o jugament, és la totalitat de les estructures que intervenen en la unió de dos o més ossos. La part de l'anatomia que s'encarrega de l'estudi de les articulacions és l'artrologia. Morfològicament, els diferents tipus d'articulacions es classifiquen segons el teixit que les uneix: fibroses, cartilaginoses o sinovials. Fisiològicament, el cos humà té diversos tipus d'articulacions, com la (no mòbil), símfisi (amb moviment monoaxial) i diartrosi (major amplitud o complexitat de moviment). (ca)
- المَفْصِلُ أو الجُبَّةُ هو مكان التقاء عظم بعظم آخر أو بين عظم وغضروف أو بين غضروفين، ويوجد أنواع مختلفة من المفاصل في مناطق معينة من الهيكل العظمي والتي تختلف فيما بينها من حيث درجة قابليتها للحركة. (ar)
- Kloub (articulatio) je spojení a zároveň ohebné místo vzájemně se stýkajících dvou nebo více kostí. Slouží k pohybu určité části těla. (cs)
- Μια άρθρωση, στα σπονδυλωτά ζώα, είναι μέρος στο σκελετό, όπου έρχονται σε επαφή και συνδέονται, δύο ή περισσότερα οστά, τα οποία δεν είναι σταθερά μεταξύ τους στα υπόλοιπα σημεία τους. Στα αρθρόποδα είναι μέρος του εξωσκελετού. Οι αρθρώσεις, με τον τρόπο που είναι κατασκευασμένες, δίνουν ευκαμψία, εκτός από στήριξη, στο υπόλοιπο ερειστικό σύστημα (του οποίου είναι μέρος), ώστε να επιτρέπουν την πραγματοποίηση και ταυτόχρονα να καθορίζουν τον τρόπο των κινήσεων στους οργανισμούς. (el)
- Artiko (latine articulatio) estas movebla interligo (juntaĵo ĉe osto) de du aŭ pli da objektoj, elementoj, ostoj, ebliganta iliajn movojn. La termino estas uzata ankaŭ kiel teknika aŭ medicina esprimo. (eo)
- Giltzadura edo artikulazioak zenbait hezurren arteko lotura-guneak dira. Hezurren artean kartilagozko geruza bat dago, hezurren arteko marruskadura eta hezurren higadura eragozten duena. Giltzadurak aztertzen dituen anatomiaren atala da. Giltzadurak oso aldakorrak dira forma eta osagaiei dagokienez. Beraien funtzioen artean eskeletoari mugikortasuna eman, lotailu eta muskuluen laguntzaren bitartez oreka mantendu eta babes funtzioa aipa daitezke. (eu)
- San anatamaíocht, is éard atá in alt ná an áit a dhéanann dhá chnámh tadhall le chéile. Is féidir alt a rangú de réir an córais seo:
* snáithíneach - fíochán tacaíochta snáithíneach a nascaíonn na cnámha le chéile.
* loingeánach - loingeán a nascaíonn na cnámha le chéile.
* sionóibhiach - tá bearna ann idir na cnámha. Ó thaobh na bhfeidhmeanna de, is iad seo na ranganna atá orthu:
* sineartróis - gan aon .
* aimfíartróis - beagán gluaiseachta.
* díartróis - gluaiseachta éagsúla (m.sh. , , cromluí). Níl ach na hailt sionóibhiacha faoi dhíartróis. (ga)
- Sendi (bahasa Inggris: joint) atau artikulasi (bahasa Inggris: articulation) merupakan hubungan antartulang di dalam tubuh yang membuat tulang-tulang dapat berfungsi sebagai suatu sistem rangka. Sistem muskuloskeletal (gabungan sistem otot dan rangka) pada hewan vertebrata (termasuk manusia) umumnya terdiri dari tulang, otot, dan sendi (dibantu oleh tendon, ligamen dan tulang rawan) yang memungkinkan hewan vetebrata untuk bergerak dan berpindah tempat dengan cepat. Sendi tulang sendiri menyatukan tulang-tulang yang ada sebagai sebuah sistem rangka yang utuh, sehingga memungkinkan terbentuknya pergerakan terbatas pada bagian-bagian tubuh dengan bantuan otot. Sendi\ terutama terdapat pada makhluk hidup berangka, seperti manusia dan hewan vertebrata. (in)
- Une articulation, en anatomie, est une zone de jonction entre deux extrémités osseuses, ou entre un os et une dent. Une articulation (ou une jointure) est plus ou moins mobile selon sa constitution, sa forme, et la nature des éléments environnants. L’arthrologie, ou la syndesmologie, est la partie de l’anatomie qui traite des articulations. Article principal : Squelette_humain. (fr)
- 관절(중국어: 關節, 문화어: 뼈마디, 영어: joint 또는 articulation)은 2개 이상의 뼈가 서로 맞닿아 연결되어 있는 곳을 말한다. 가동 범위에 의해 분류할 수 있다. 가동 범위는 관절두(頭)와 관절와(窩) 형태에 의해 정해진다. (ko)
- 関節（かんせつ、英語: joint）は、動物の体において、複数の骨格がお互いに連結する部分である。脊椎動物の骨・節足動物の外骨格などに見られる。 (ja)
- Staw (łac. articulatio) – ruchome połączenie między składnikami szkieletu, zewnętrznego lub wewnętrznego (→połączenia kości). Stawy występują u stawonogów (Arthropoda) oraz kręgowców (Vertebrata). U tych ostatnich stawy są określane, ze względu na specyficzną budowę, jako połączenia maziowe (juncturae synoviales). W stawach (tak jak w łożyskach wielu maszyn) największym problemem jest tarcie i dlatego powierzchnie stawowe kości pokryte są bardzo odporną na ścieranie chrząstką szklistą. (pl)
- Суста́вы (лат. articulatio) — подвижные соединения костей скелета, разделённых щелью, покрытые синовиальной оболочкой и суставной сумкой. Прерывистое, полостное соединение, позволяющее сочленяющимся костям совершать движения относительно друг друга с помощью мышц. Суставы располагаются в скелете там, где происходят отчетливо выраженные движения: сгибание (лат. flexio) и разгибание (лат. extensio), отведение (лат. abductio) и приведение (лат. adductio), пронация (лат. pronatio) и супинация (лат. supinatio), вращение (лат. circumductio). Как целостный орган, сустав принимает важное участие в осуществлении опорной и двигательной функций. Все суставы делятся на простые, образованные двумя суставными поверхностями, и сложные, состоящие из нескольких простых. (ru)
- Led (latin: singularis articulatio, pluralis articulationes) är de delar av skelettet där två eller flera ben möter varandra och de kan röra sig i förhållande till varandra. En led som består av två ben består av ett ledhuvud på ena benet och en ledpanna på det andra benet. Ledhuvudet passar i ledpannan och kan röra sig däri. Leder drabbas ofta av förslitningsskador och andra artropatier. Smärta i leder kallas artralgi. (sv)
- As articulações (também denominadas popularmente por juntas) são conexões naturais existentes entre dois ou mais ossos, nos vertebrados, ou entre os artículos dos apêndices dos invertebrados. Nos vertebrados superiores, as articulações móveis estão revestidas de cartilagem e incluem bolsas de fluido lubrificante. Podem ser sinoviais, fibrosas ou cartilagíneas. A coluna vertebral é um exemplo de articulação semi-móvel. O crânio é um exemplo de articulação imóvel. O joelho é um exemplo de articulação móvel. (pt)
- Суглоб (лат. articulatio) — рухоме з'єднання кісток скелета, розділених щілиною. Переривисте з'єднання дозволяє кісткам, що зчленовуються, здійснювати рухи один до одного за допомогою м'язів. Суглоби розташовуються в скелеті там, де відбуваються виразно виражені рухи: згинання і розгинання, відведення і приведення, обертання. Як цілісний орган, суглоб бере важливу участь в здійсненні опорної і рухової функцій. Всі суглоби діляться на прості, утворені двома кістками, і складні, такі, що є зчленуванням трьох і більше кісток. Суглоби утворені сполучною тканиною. (uk)
- 关节（joint，articulation）在解剖学里指的是两块或两块以上的骨之间能活动的连接。在解剖学上有不动关节、活动关节（连接处有液体-滑液）和微動關節（Amphiarthrosis）三种类型。 (zh)
- Ein Gelenk (lateinisch articulatio, altgriechisch ἄρθρον árthron) ist aus anatomischer Sicht eine bewegliche Verbindung von zwei oder mehreren Knochen. Verschmelzen diese Knochen, wird von einer Synostose gesprochen. In der Anatomie wird zwischen echten und unechten Gelenken unterschieden. Von echten Gelenken spricht man, wenn die Gelenkflächen mit hyalinem Knorpel überzogen sind, die Gelenkhöhle von einer zweilagigen Gelenkkapsel umschlossen ist und sich zwischen den Gelenkkörpern ein gelenkflüssigkeitsgefüllter Gelenkspalt befindet. Mit einem Pseudogelenk ist dagegen der beweglich gebliebene Knochenbereich nach einem nicht verheilten Knochenbruch gemeint. (de)
- Se llama articulación a la estructura anatómica que permite la unión entre dos huesos o entre un hueso y un cartílago. Las articulaciones se estabilizan mediante ligamentos que unen los extremos óseos y tienen movilidad gracias a los músculos que se insertan en sus proximidades. La parte de la anatomía que se encarga del estudio de las articulaciones es la artrología. (es)
- A joint or articulation (or articular surface) is the connection made between bones, ossicles, or other hard structures in the body which link an animal's skeletal system into a functional whole. They are constructed to allow for different degrees and types of movement. Some joints, such as the knee, elbow, and shoulder, are self-lubricating, almost frictionless, and are able to withstand compression and maintain heavy loads while still executing smooth and precise movements. Other joints such as sutures between the bones of the skull permit very little movement (only during birth) in order to protect the brain and the sense organs. The connection between a tooth and the jawbone is also called a joint, and is described as a fibrous joint known as a gomphosis. Joints are classified both str (en)
- Un'articolazione è una struttura anatomica che mantiene in contiguità due o più superfici ossee, interconnesse tramite i tessuti connettivi. A seconda della loro differente mobilità, cioè della loro escursione, le articolazioni possono essere di tipo mobile (ad esempio l'articolazione della spalla), semimobile (fra le vertebre) o fisso (ossa del cranio). Si dividono in sinartrosi (che includono le anfiartrosi, separate in altre classificazioni) e diartrosi, come quelle a sfera, condilo, troclea, trocoide, a sella ecc. (it)
- Een gewricht (Latijn: articulatio, vaak afgekort als art.) is een verbinding tussen twee botten waarbij beweging mogelijk is. Dit wordt een discontinue verbinding genoemd. Botten kunnen op verschillende manieren met elkaar verbonden zijn. Het kan zijn dat botten aan elkaar vast zitten door middel van kraakbeen, bindweefsel of een botverbinding. Gewrichten in de vorm van een kraakbeenverbinding (synchondrosis) worden onder meer aangetroffen in de tussenwervelschijven in de wervelkolom. Tussen het spaakbeen (radius) en de ellepijp (ulna) in de onderarm bevinden zich de membrana interossea, een gewricht in de vorm van een bindweefselverbinding (syndesmosis). Gewrichten in de vorm van botverbindingen (synostosis) worden onder meer aangetroffen in het heiligbeen (sacrum). In dit laatste geval w (nl)
|
