An Entity of Type: animal, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Ferdinand I (Ferdinando Maria Filippo Lodovico Sebastiano Francesco Giacomo; 20 January 1751 – 9 October 1802) was Duke of Parma, Piacenza and Guastalla from his father's death on 18 July 1765 until he ceded the duchy to France by the Treaty of Aranjuez on 20 March 1801. He was a member of the Spanish House of Bourbon.

Property Value
dbo:abstract
  • فرديناند دوق بارما (20 يناير 1751 - 9 أكتوبر 1802) كان دوق بارما بعد وفاة والده في 18 يوليو 1765 وظل في المنصب 9 أكتوبر 1802. (ar)
  • Ferran I de Parma (Parma, Ducat de Parma 20 de gener de 1751 - Fontevivo 9 d'octubre de 1802) fou el duc de Parma, Piacenza i Guastalla des de l'any 1765 fins a l'any 1802, sent el segon membre de la dinastia ducal dels Borbó-Parma. (ca)
  • Ferdinand Parmský (20. ledna 1751, Parma – 9. října 1802, ) byl v letech 1765–1796/1802 parmský vévoda. (cs)
  • Ο Φερδινάνδος των Βουρβόνων (20 Ιανουαρίου 1751 - 9 Οκτωβρίου 1802) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Ισπανίας ήταν δούκας της Πάρμας (1765-1802). (el)
  • Ferdinando, duko de Parmo (naskiĝis la 20-an de januaro 1751 en Parmo (itale Parma); mortis la 9-an de oktobro 1802 en Fontevivo) estis ano de la parma branĉo de la burbona dinastio. Li interesas certe la eŭropan historion, kvankam marĝene, sed li pli interesas la pedagogion kiel objekto kaj subjekto de pedagogia metodo, tra kiu liaj infaneco kaj juneco devis trapasi. Ĝuste lin miksaĵo da faktoroj metis en situacion esti proprahaŭte spertanta edukan metodon sendube, krom nova, efikan, laŭ la 18-a-jarcenta klerisma pensado. Li naskiĝis heredanto de la Duklando de Parma ĉar filo de duko Filipo kaj de Elizabeta, filino de la franca reĝo Ludoviko la 15-a, kaj do meze de la klerisma epoko. Iliaj parencoj kaj precipe la fortega klerista instiga propono faris el li, ek de lia sesjariĝo ĝis lia dekokajariĝo, la unua eksperimento de edukado startanta el la principo de la “tabula rasa” (senenhava tavolo. Tabula rasa estis interesa studhipotezo de diversaj intelektuloj de la skoloj de Descartes, Leibniz, Baco, Comenius, , Ramon Lullo. La latinaj vortaj signifas: infano estas tiom mense kaj tendence denaske senenhava ke li povas ricevi kiun ajn formon, do ankaŭ tiun de la perfekta laŭklerisma interna ideo ĉar homo estas nature ricevanta kaj ekpraktikanta ĉion bonan. Oni, do, programis el li rezultigi la novan princon por la nova klerisma epoko, nome realiganta la regadon kapablan disdoni justecon kaj feliĉon. Sola heredanto de la Burbona dinastio en Parma, princo Ferdinando estis konfidita, en Parizo, al teamo de edukantoj-instruantoj, en kiu ĉefis Aŭgusto de Keralio, kiu estus vivinta kun li laŭ dekdu jaroj. Al li, kelkajn jarojn poste, estis helpige asociita unu el la plej brilaj francaj filozofoj de la duono de la 17-a jarcento, nome Condillac la inspiranto de la Encyclopedie kaj epigono de sensismo, kune kun la pastroj Jacquier kaj Le Seur, ekspertoj pri eksperimenta fiziko, kaj abato Millot, historiisto, estonta akademiano, ĉiuj pense proksimaj al Montesquieu kaj al Voltaire. Ĉiuj subtenantoj de la teorio laŭ kio la estonta identeco de la edukoto dependas nur de la taŭga eduka eniriĝo en la “labula rasa”/n. Do ek al la pedagogia laboratorio. Koralio milite karieris, pasiis por la ekzaktaj sciencoj kaj malamikis al la religiaj superstiĉoj; Kondillac inaŭguris la novan metodon pli enfokusitan sur la rezonado ol sur la memoro, kaj ekspertigis novan ludon de la inversigo de la roloj: estu la princo la instruanto, li la lernanto! La tempo dediĉita al la infana kaj junula ludoj malmultas malgraŭ la edukendulo emas tiujn partopreni. La junulo ne ĉiam obeas ĉar foje cedas al la tento preĝi... Tamen la pariza klerista stabo kontentiĝe sekvas liajn progresojn preta anonci la certan proksiman enscenejĝon de la perfekta monarko; Candillac eĉ aranĝas libron por priskribi la sukceson. Sed kiam Ferdinando, jam edziĝinta al nemulte klerismema habsburgino, ekregas (1765) en sia Parma, la klerisma pereduka strukturo rapide falos, ekprilumiĝos liaj veraj inklinoj: li komencis lasi libera sian impulson, interalie, al religiaj praktikoj kiuj intensiĝis tiel ke li fariĝis, laŭ onidira difino, la “princo de la bigotuloj”. Tiel lin priskribas franca ambasadoro en letero: “Li portas la domenikanan skapularion, li partoprenas en meso ĉiumatene... Fine li pasigas longan tagan tempon vizitante preĝejojn, kies foje li kisas la pavimon”. Al kiu imputis la malsukceson? Tion sin demandos kleristaro proponante diversajn respondojn. Eble, oni diris, la eduka interveno komenciĝis tro malfrue, eble la tuta eduka agado devus disvolviĝi en elektita grupo, ne inter aŭ kontakte kun grupo alimaniere edukita ... Fakto estas, ke la unua eksperimento de integra edukado mizere ruiniĝis, renversiĝante al sia kontraŭo, farante el ĝia unua traktito fama ĝuste pro tio pli ol pro lia duka regado, kiu tamen estis ŝatata kaj laŭdata. * Ferdinando de Parmo * Filipo de Parmo, patro de Ferdinando * Elizabeto de Parmo, patrino de Ferdinando (eo)
  • Ferdinand von Bourbon (* 20. Januar 1751 in Parma; † 9. Oktober 1802 in Fontevivo) war Infant von Spanien und von 1765 bis 1802 Herzog von Parma, Piacenza und Guastalla. (de)
  • Fernando de Borbón (Colorno, 20 de enero de 1751 - Fontevivo, 9 de octubre de 1802​) fue duque de Parma desde 1765 hasta 1802, infante de España por ser nieto de Felipe V de España, y miembro de la rama menor de los Borbón-Parma. (es)
  • Ferdinand I (Ferdinando Maria Filippo Lodovico Sebastiano Francesco Giacomo; 20 January 1751 – 9 October 1802) was Duke of Parma, Piacenza and Guastalla from his father's death on 18 July 1765 until he ceded the duchy to France by the Treaty of Aranjuez on 20 March 1801. He was a member of the Spanish House of Bourbon. (en)
  • Ferdinand de Bourbon, né à Parme le 20 janvier 1751 mort à Fontevivo le 9 octobre 1802, fut duc de Parme, de Plaisance et de Guastalla sous le nom de Ferdinand Ier de 1765 à 1802. En 1765, il accède au trône de Parme à la suite de la mort de son père le duc Philippe Ier. Le nouveau duc n'a que 14 ans. La même année, l'empereur Joseph II du Saint-Empire, qui vient de succéder à son père, cédant aux objurgations de sa mère, l'impératrice Marie-Thérèse, cherche à se remarier. Agé de 24 ans, veuf inconsolable, il souhaite épouser Marie-Louise, sœur de Ferdinand. L'impératrice-douairière s'entremet auprès du roi d'Espagne, grand-père de la jeune fille, mais celle-ci est de longue date promise au prince des Asturies, héritier du trône espagnol et en effet, Marie-Louise, à défaut du duc de Bourgogne décédé en 1761, épouse en 1765 le futur Charles IV d'Espagne. C'est donc sa sœur aînée Marie-Isabelle, âgée de 16 ans, jeune fille intelligente et pleine de charme, qui servira de mère de substitution à ses cadets. Sous l'influence de sa mère, Ferdinand a reçu une éducation conforme à l'esprit de la philosophie des Lumières qui s'impose en France. De 1757 à 1769, il a été élevé par l'abbé de Condillac et Auguste de Keralio, tous deux fervents partisans français des idées des philosophes mais mauvais pédagogues. Ferdinand ne trouve un peu de chaleur voire d'affection auprès du clergé mais un clergé borné voire superstitieux. Cependant Marie-Isabelle quitte à son tour le duché dès 1760 pour épouser le futur empereur Joseph II. Elle mourra à Vienne des suites de ses secondes couches deux ans plus tard laissant son mari et son jeune frère inconsolables. (fr)
  • Ferdinando (Ferdinando Maria Filippo Lodovico Sebastiano Francesco Giacomo; 20 Januari 1751 – 9 Oktober 1802) merupakan Adipati Parma, Piacenza dan Guastalla sejak kematian ayahandanya pada 18 Juli 1765 hingga ia menyerahkan kadipaten tersebut ke Prancis oleh Perjanjian Aranjuez pada 20 Maret 1801. Ia berasal dari Wangsa Bourbon Spanyol. (in)
  • 페르디난도 1세(이탈리아어: Ferdinando I di Parma, 1751년 1월 20일 - 1802년 10월 9일)는 필리포와 프랑스의 엘리사베타 사이에서 하나뿐인 아들로 태어났고, 필리포 사후 파르마 공위를 계승하였다. (ko)
  • Ferdinand van Bourbon-Parma (Parma, 20 januari 1751 – Fontevivo, 9 oktober 1802) was hertog van Parma van 1765 tot aan zijn dood in 1802. Hij was het tweede kind en de enige zoon van Filips van Bourbon, hertog van Parma en prinses Louise Elisabeth van Frankrijk. Ferdinand moest het hertogdom Parma overdragen aan Frankrijk door het verdrag van Aranjuez in 1801. Als compensatie ontving zijn zoon, Lodewijk, het groothertogdom Toscane, wat later het koninkrijk Etrurië werd. Ferdinand trouwde met aartshertogin Maria Amalia van Oostenrijk op 19 juli 1769. Zekregen de volgende kinderen: * Carolina (22 november 1770 - 1 maart 1804), trouwde met Maximiliaan van Saksen * Lodewijk (5 juli 1773 - 27 mei 1803) * Maria Antonieta (28 november 1774 - 20 februari 1841). Zij werd ursulin * Carlotta (7 september 1777 - 5 april 1813) * Filips (22 mei 1783 - 2 juli 1786) * Antonia Louise (21 oktober 1784) * Louise Maria (17 april 1787 - 22 november 1789) (nl)
  • フェルディナンド・ディ・ボルボーネ(Ferdinando di Borbone, 1751年1月20日 - 1802年10月9日)は、パルマ公(在位:1765年 - 1802年)。 (ja)
  • Ferdinando I di Borbone-Parma (Colorno, 20 gennaio 1751 – Fontevivo, 9 ottobre 1802) è stato duca di Parma, Piacenza e Guastalla dal 1765 al 1802, Infante di Spagna dal 1751 al 1802 e Principe di Francia in quanto nipote del re Luigi XV di Francia. Si rifiutò di cedere il suo ducato alla Francia col Trattato di Aranjuez del 20 marzo 1801, controfirmato invece da suo figlio Ludovico, e morì quindi in circostanze sospette l’anno seguente. Fu un membro del ramo parmense dei Borbone. (it)
  • Ferdynand Burbon, książę Parmy (ur. 20 stycznia 1751, zm. 9 października 1802) – książę Parmy w latach 1765-1802. Był drugim dzieckiem (jedynym synem) Filipa I Burbona, księcia Parmy i Ludwiki Elżbiety Burbon, księżniczki francuskiej. (pl)
  • Fernando I (Fernando Maria Filipe Luís Sebastião Francisco Jaime de Bourbon; Parma, 20 de janeiro de 1751 - Fontevivo, 9 de outubro de 1802) foi Duque de Parma, Placência e Guastalla de 1765 até 1801, quando cede o ducado a França no Tradado de Aranjuez. (pt)
  • Ferdinand I Maria Philip Louis Sebastian Francis James av Parma, född 20 januari 1751, död 9 oktober 1802, var hertig av Parma 1765 till 1802. (sv)
  • Фердинанд I (итал. Ferdinando I di Parma; 20 января 1751 — 9 октября 1802) — герцог Пармы, Пьяченцы и Гуасталлы. Сын герцога Пармского Филиппа I и его жены Луизы Елизаветы Французской, дочери Людовика XV. С 1757 по 1769 годы его наставником был аббат Этьен Бонно де Кондильяк, известный последователь идей французской философии. Фердинанд вступил на престол после смерти своего отца в 1765 году. (ru)
  • Фердинанд I (італ. Ferdinando I; 20 січня 1751 — 9 жовтня 1802) — 11-й герцог Пармський і П'яченцький у 1765—1802 роках. (uk)
  • 费迪南多·玛利亚·菲利普·路易斯·塞巴斯蒂安·弗朗西斯·海梅(義大利語:Ferdinando Maria Filippo Lodovico Sebastiano Francesco Giacomo;1751年1月20日-1802年10月9日),出生于帕爾馬,帕尔马,皮亚琴察和瓜斯塔拉公爵。波旁王室成員,也是帕爾馬及皮亞琴察公爵菲利波一世的儿子,西班牙国王费利佩五世的孙子。 (zh)
dbo:activeYearsEndYear
  • 1765-01-01 (xsd:gYear)
dbo:activeYearsStartYear
  • 1765-01-01 (xsd:gYear)
dbo:child
dbo:parent
dbo:predecessor
dbo:spouse
dbo:successor
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageID
  • 2972816 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 13058 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1118055959 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:as
  • sovereign duchess (en)
dbp:birthDate
  • 1751-01-20 (xsd:date)
dbp:birthPlace
dbp:caption
  • Portrait by Johan Zoffany, 1779 (en)
dbp:deathDate
  • 1802-10-09 (xsd:date)
dbp:deathPlace
dbp:father
dbp:fullName
  • Ferdinando Maria Filippo Lodovico Sebastiano Francesco Giacomo di Borbone (en)
dbp:house
dbp:issue
dbp:mother
dbp:name
  • Ferdinand I (en)
dbp:next
dbp:predecessor
dbp:reason
  • Annexed by French Republic (en)
dbp:reign
  • 0001-07-18 (xsd:gMonthDay)
dbp:religion
dbp:signature
  • Signature of Ferdinando I of Parma in 1778.jpg (en)
dbp:spouse
dbp:sucType
  • Successors (en)
dbp:succession
dbp:successor
  • (en)
  • Pauline (en)
  • Charles-François (en)
  • Jean-Jacques-Régis (en)
dbp:title
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:years
  • 1765 (xsd:integer)
dcterms:subject
rdf:type
rdfs:comment
  • فرديناند دوق بارما (20 يناير 1751 - 9 أكتوبر 1802) كان دوق بارما بعد وفاة والده في 18 يوليو 1765 وظل في المنصب 9 أكتوبر 1802. (ar)
  • Ferran I de Parma (Parma, Ducat de Parma 20 de gener de 1751 - Fontevivo 9 d'octubre de 1802) fou el duc de Parma, Piacenza i Guastalla des de l'any 1765 fins a l'any 1802, sent el segon membre de la dinastia ducal dels Borbó-Parma. (ca)
  • Ferdinand Parmský (20. ledna 1751, Parma – 9. října 1802, ) byl v letech 1765–1796/1802 parmský vévoda. (cs)
  • Ο Φερδινάνδος των Βουρβόνων (20 Ιανουαρίου 1751 - 9 Οκτωβρίου 1802) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Ισπανίας ήταν δούκας της Πάρμας (1765-1802). (el)
  • Ferdinand von Bourbon (* 20. Januar 1751 in Parma; † 9. Oktober 1802 in Fontevivo) war Infant von Spanien und von 1765 bis 1802 Herzog von Parma, Piacenza und Guastalla. (de)
  • Fernando de Borbón (Colorno, 20 de enero de 1751 - Fontevivo, 9 de octubre de 1802​) fue duque de Parma desde 1765 hasta 1802, infante de España por ser nieto de Felipe V de España, y miembro de la rama menor de los Borbón-Parma. (es)
  • Ferdinand I (Ferdinando Maria Filippo Lodovico Sebastiano Francesco Giacomo; 20 January 1751 – 9 October 1802) was Duke of Parma, Piacenza and Guastalla from his father's death on 18 July 1765 until he ceded the duchy to France by the Treaty of Aranjuez on 20 March 1801. He was a member of the Spanish House of Bourbon. (en)
  • Ferdinando (Ferdinando Maria Filippo Lodovico Sebastiano Francesco Giacomo; 20 Januari 1751 – 9 Oktober 1802) merupakan Adipati Parma, Piacenza dan Guastalla sejak kematian ayahandanya pada 18 Juli 1765 hingga ia menyerahkan kadipaten tersebut ke Prancis oleh Perjanjian Aranjuez pada 20 Maret 1801. Ia berasal dari Wangsa Bourbon Spanyol. (in)
  • 페르디난도 1세(이탈리아어: Ferdinando I di Parma, 1751년 1월 20일 - 1802년 10월 9일)는 필리포와 프랑스의 엘리사베타 사이에서 하나뿐인 아들로 태어났고, 필리포 사후 파르마 공위를 계승하였다. (ko)
  • フェルディナンド・ディ・ボルボーネ(Ferdinando di Borbone, 1751年1月20日 - 1802年10月9日)は、パルマ公(在位:1765年 - 1802年)。 (ja)
  • Ferdinando I di Borbone-Parma (Colorno, 20 gennaio 1751 – Fontevivo, 9 ottobre 1802) è stato duca di Parma, Piacenza e Guastalla dal 1765 al 1802, Infante di Spagna dal 1751 al 1802 e Principe di Francia in quanto nipote del re Luigi XV di Francia. Si rifiutò di cedere il suo ducato alla Francia col Trattato di Aranjuez del 20 marzo 1801, controfirmato invece da suo figlio Ludovico, e morì quindi in circostanze sospette l’anno seguente. Fu un membro del ramo parmense dei Borbone. (it)
  • Ferdynand Burbon, książę Parmy (ur. 20 stycznia 1751, zm. 9 października 1802) – książę Parmy w latach 1765-1802. Był drugim dzieckiem (jedynym synem) Filipa I Burbona, księcia Parmy i Ludwiki Elżbiety Burbon, księżniczki francuskiej. (pl)
  • Fernando I (Fernando Maria Filipe Luís Sebastião Francisco Jaime de Bourbon; Parma, 20 de janeiro de 1751 - Fontevivo, 9 de outubro de 1802) foi Duque de Parma, Placência e Guastalla de 1765 até 1801, quando cede o ducado a França no Tradado de Aranjuez. (pt)
  • Ferdinand I Maria Philip Louis Sebastian Francis James av Parma, född 20 januari 1751, död 9 oktober 1802, var hertig av Parma 1765 till 1802. (sv)
  • Фердинанд I (итал. Ferdinando I di Parma; 20 января 1751 — 9 октября 1802) — герцог Пармы, Пьяченцы и Гуасталлы. Сын герцога Пармского Филиппа I и его жены Луизы Елизаветы Французской, дочери Людовика XV. С 1757 по 1769 годы его наставником был аббат Этьен Бонно де Кондильяк, известный последователь идей французской философии. Фердинанд вступил на престол после смерти своего отца в 1765 году. (ru)
  • Фердинанд I (італ. Ferdinando I; 20 січня 1751 — 9 жовтня 1802) — 11-й герцог Пармський і П'яченцький у 1765—1802 роках. (uk)
  • 费迪南多·玛利亚·菲利普·路易斯·塞巴斯蒂安·弗朗西斯·海梅(義大利語:Ferdinando Maria Filippo Lodovico Sebastiano Francesco Giacomo;1751年1月20日-1802年10月9日),出生于帕爾馬,帕尔马,皮亚琴察和瓜斯塔拉公爵。波旁王室成員,也是帕爾馬及皮亞琴察公爵菲利波一世的儿子,西班牙国王费利佩五世的孙子。 (zh)
  • Ferdinando, duko de Parmo (naskiĝis la 20-an de januaro 1751 en Parmo (itale Parma); mortis la 9-an de oktobro 1802 en Fontevivo) estis ano de la parma branĉo de la burbona dinastio. Li interesas certe la eŭropan historion, kvankam marĝene, sed li pli interesas la pedagogion kiel objekto kaj subjekto de pedagogia metodo, tra kiu liaj infaneco kaj juneco devis trapasi. Ĝuste lin miksaĵo da faktoroj metis en situacion esti proprahaŭte spertanta edukan metodon sendube, krom nova, efikan, laŭ la 18-a-jarcenta klerisma pensado. * Ferdinando de Parmo * Filipo de Parmo, patro de Ferdinando * (eo)
  • Ferdinand de Bourbon, né à Parme le 20 janvier 1751 mort à Fontevivo le 9 octobre 1802, fut duc de Parme, de Plaisance et de Guastalla sous le nom de Ferdinand Ier de 1765 à 1802. En 1765, il accède au trône de Parme à la suite de la mort de son père le duc Philippe Ier. Le nouveau duc n'a que 14 ans. La même année, l'empereur Joseph II du Saint-Empire, qui vient de succéder à son père, cédant aux objurgations de sa mère, l'impératrice Marie-Thérèse, cherche à se remarier. Agé de 24 ans, veuf inconsolable, il souhaite épouser Marie-Louise, sœur de Ferdinand. L'impératrice-douairière s'entremet auprès du roi d'Espagne, grand-père de la jeune fille, mais celle-ci est de longue date promise au prince des Asturies, héritier du trône espagnol et en effet, Marie-Louise, à défaut du duc de Bourgo (fr)
  • Ferdinand van Bourbon-Parma (Parma, 20 januari 1751 – Fontevivo, 9 oktober 1802) was hertog van Parma van 1765 tot aan zijn dood in 1802. Hij was het tweede kind en de enige zoon van Filips van Bourbon, hertog van Parma en prinses Louise Elisabeth van Frankrijk. Ferdinand moest het hertogdom Parma overdragen aan Frankrijk door het verdrag van Aranjuez in 1801. Als compensatie ontving zijn zoon, Lodewijk, het groothertogdom Toscane, wat later het koninkrijk Etrurië werd. Ferdinand trouwde met aartshertogin Maria Amalia van Oostenrijk op 19 juli 1769. Zekregen de volgende kinderen: (nl)
rdfs:label
  • فرديناند دوق بارما (ar)
  • Ferran I de Parma (ca)
  • Ferdinand Parmský (cs)
  • Ferdinand (Parma) (de)
  • Φερδινάνδος της Πάρμας (el)
  • Ferdinando (Parmo) (eo)
  • Fernando I de Parma (es)
  • Ferdinand Ier (duc de Parme) (fr)
  • Ferdinand I, Duke of Parma (en)
  • Ferdinando dari Parma (1751-1802) (in)
  • Ferdinando I di Parma (it)
  • 페르디난도 1세 디 파르마 공작 (ko)
  • フェルディナンド1世 (パルマ公) (ja)
  • Ferdinand van Parma (nl)
  • Ferdynand I Parmeński (pl)
  • Фердинанд I (герцог Пармский) (ru)
  • Fernando, Duque de Parma (pt)
  • Ferdinand av Parma (sv)
  • Фердинанд I (герцог Парми) (uk)
  • 费迪南多一世 (帕尔马) (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Ferdinand I (en)
is dbo:child of
is dbo:parent of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:father of
is dbp:issue of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License