| dbo:abstract
|
- El Monestir de Ferapóntov (en rus ciríl·lic: Ферапонтов монастырь), a la (regió) óblast de Vologda, es considera com un dels més bells exemples de l'art i de l'arquitectura medieval russa, raó per la qual està en la llista del Patrimoni de la Humanitat de la UNESCO des del 2000. (ca)
- Klášter svatého Feraponta Bělozerského (rusky Ферапонтов Белозерский монастырь, někdy též Ферапонтов-Белозерский Богородице-Рождественский монастырь) je bývalý pravoslavný klášter v Kirillovském rajónu Vologdské oblasti v Rusku. Po 400 let patřil mezi nejdůležitější kulturní a náboženská centra Bělozerského kraje. Dochoval se zde unikátně ryzí a zachovalý komplex architektury a malířství období před nástupem Petra I. Velikého. Od roku 2000 je klášter zanesen na seznam světového dědictví UNESCO. Dnes se v objektech bývalého kláštera nachází muzeum. (cs)
- The Ferapontov convent (Russian: Ферапонтов монастырь), in the Vologda region of Russia, is considered one of the purest examples of Russian medieval art, a reason given by UNESCO for its inscription on the World Heritage List. The monastery was founded by Saint Ferapont in 1398 in the inhospitable Russian North, to the east from the Kirillo-Belozersky Monastery, named after his fellow monk, Saint Cyril of Beloozero. The fame of the monastery started to spread under Kirill's disciple, Saint Martinian, who was to become a father superior of the Troitse-Sergiyeva Lavra in 1447. Even after Martinian's death, his monastery was protected and favoured by members of Ivan III's family. The most ancient structure, the Cathedral of Nativity of the Virgin (1490), was built in brick by the masters of Rostov. This edifice is the best preserved of three sister cathedrals erected in the 1490s in the Russian North. All the interior walls are covered with invaluable frescoes by the great medieval painter Dionisius. This is the last surviving Russian medieval church with fully painted walls. During the 1530s, they added a treasury, a refectory, and the unique Annunciation church surmounted by a belfry. At that time the monastery enjoyed special privileges conferred upon it by Ivan the Terrible, and possessed some 60 villages in the vicinity. The tsar himself frequently visited the monastery as a pilgrim. In the Time of Troubles, the monastery was ravaged by the Poles. During its recovery the last buildings — the tent-like church of Saint Martinian (1641), a two-tented barbican church (1650), and a bell-tower (1680) — were added to the complex. The belfry clocks (1638) are said to be the oldest in Russia. As the monastery gradually lost its religious importance, it was being turned into a place of exile for distinguished clerics, such as the Patriarch Nikon. It was abolished by Emperor Paul in 1798, reinstituted as a convent in 1904, closed by the Bolsheviks twenty years later, and turned into a museum in 1975. The museum constitutes a part of the Russky Sever (Russian North) National Park since 1991. As of January 2013, images of the monastery and grounds were available via Google Street View.
* Difficulty of access helped preserve the monastery intact since the 17th century.
* St Nicholas, the patron saint of Russian merchants. Fresco by Dionisius from the Ferapontov Monastery. (en)
- Das Kloster Ferapontow (russisch Ферапонтов монастырь) ist ein Wehrkloster in der russischen Oblast Wologda. Es ist eines der bedeutendsten Beispiele der russischen Kunst des Mittelalters. Wegen seiner Wand- und Deckenmalereien, die 1502 von Meister geschaffen wurden, fand es 2000 Aufnahme in die Liste des Welterbes der UNESCO. (de)
- El monasterio de Ferapóntov (en ruso cirílico: Ферапонтов монастырь), en la (región) óblast de Vólogda, se considera como uno de los más bellos ejemplos del arte y de la arquitectura medieval rusa, razón por la cual está en la lista del Patrimonio de la Humanidad de la Unesco. fundó el monasterio en 1398 al este del , llamado así en honor de . El monasterio comenzó a ser conocido bajo el discípulo de Cirilo, , que pasará a ser abad del monasterio de la Trinidad y de San Sergio en 1447. Este monasterio ortodoxo fue protegido y favorecido por los miembros de la familia de Iván III. El edificio más antiguo, la catedral de la Natividad de la Virgen (1490) fue construido por los maestros de Rostov. Es este el edificio mejor preservado de las tres catedrales construidas en los años 1490 en el norte de Rusia. Todas las paredes interiores están cubiertas con frescos pintados por Dionisio. En los años 1530 se añadieron una tesorería, un refectorio, y la iglesia de la Anunciación, rematada por un campanario. En aquel tiempo el monasterio gozaba de la atención especial de Iván IV, incluyendo también 60 pueblos de los alrededores. El mismo zar visitaba a menudo el monasterio como simple peregrino. Durante el Período Tumultuoso, los polacos saquearon el monasterio en 1614. Durante su reconstrucción se construyeron también las iglesias de San Marciniano (1641), una iglesia barbacana en (1650) y un campanario en (1680). Las campanas del campanario de la iglesia, que datan de 1638, se dice que son las más antiguas de Rusia. El monasterio perdió poco a poco su importancia religiosa, y se convirtió en lugar de retiro o, como en el caso del patriarca Nikon, de destierro para el clero distinguido. Fue clausurado por el emperador Pablo I de Rusia en 1798, restablecido como convento en 1904, cerrado por los bolcheviques veinte años más tarde, y transformado en museo en 1975. El museo forma parte del desde 1991. (es)
- Le monastère de Ferapontov (en russe : Ферапонтов монастырь), dans l'oblast de Vologda, est considéré comme l'un des plus beaux exemples de l'art et de l'architecture médiévale russe, raison pour laquelle il est inscrit sur la liste du patrimoine mondial de l'UNESCO. (fr)
- Il monastero di Ferapont (in russo: Ферапонтов монастырь?), è un monastero fondato da San Teraponte nel 1398 nella Russia settentrionale, nell'Oblast' di Vologda; è considerato uno dei più puri esempi di arte medievale russa, grazie a cui è diventato un patrimonio dell'umanità dell'UNESCO. (it)
- フェラポントフ修道院（フェラポントフしゅうどういん、ロシア語:Ферапонтов монастырь）は、ロシア・ヴォログダ州にある修道院である。1398年に創建され、2000年にUNESCOの世界遺産に登録された。 (ja)
- Monaster Terapontowski (ros. Ферапонтов монастырь) – prawosławny klasztor wznoszony etapami między końcem XIV a XVII stuleciem. Położony jest 20 km na północny wschód od miasta Kiriłłow w obwodzie wołogodzkim. Tradycyjnie za datę powstania Monasteru Terapontowskiego uznaje się rok 1398. Za jego twórcę uważa się świętego mnicha Teraponta Biełozierskiego. Duchowny ten, uczeń św. Sergiusza z Radoneża, prowadził życie pustelnicze między jeziorami Pawskim i Borodawskim. W wymienionym roku, skupiając już wokół siebie grupę naśladowców, wzniósł na jej potrzeby drewnianą cerkiew. Dalszy rozwój monasteru miał miejsce już po odejściu zeń Teraponta (organizującego kolejną wspólnotę monastyczną), gdy na jego czele stanął mnich Martynian Biełozierski. Na przełomie XV i XVI wieku Monaster Terapontowski był już znaczącym ośrodkiem kulturalnym i duchowym, zaś przebywający w nim mnisi cieszyli się autorytetem na tyle istotnym, by móc wpływać na politykę władców moskiewskich. Razem z położonym w tym samym regionie Monasterem Cyrylo-Biełozierskim Monaster Terapontowski był jednym z tradycyjnych celów pielgrzymek moskiewskiej elity państwowej (w tym Wasyla III i Iwana IV Groźnego); jej członkowie przekazywali monasterowi wysokie donacje. Z grona mnichów klasztoru wywodzili się również liczni późniejsi biskupi Cerkwi rosyjskiej. Znaczenie Monasteru Terapontowskiego jeszcze wzrosło w XVII w., po kanonizacji Martyniana Biełozierskiego, którego relikwie były przechowywane w klasztorze. Na początku wymienionego stulecia klasztor był największym właścicielem ziemskim w regionie, posiadając ok. 60 wsi z ponad 300 chłopami, jak również znaczne obszary ziemi nieuprawianej. Bogactwo klasztoru przekładało się na wygląd jego zabudowań, które w połowie XVII w. składały się z cerkwi Zwiastowania połączonej z refektarzem, cerkwi nadbramnej, cerkwi św. Martyniana, dzwonnicy oraz zespołu zabudowań mieszkalnych i pomocniczych. Klasztor zaczął jednak tracić na znaczeniu jako ośrodek duchowy; zamiast tego stał się jednym z nieoficjalnych miejsc zesłania dla duchownych, którzy weszli w konflikt z władzą świecką (m.in. patriarcha Nikon). Klasztor został zamknięty decyzją Świątobliwego Synodu Rządzącego z 1798. Jego cerkwie nadal funkcjonowały jako parafialne; w XIX w. ulegające dewastacji zabudowania monasterskie zostały otoczone murem. Życie monastyczne w klasztorze zostało reaktywowane w 1904, ze zmianą typu monasteru na żeński. W Monasterze Terapontowskim zamieszkały mniszki z monasteru Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Leuszynie na czele z ihumenią Serafiną. W 1924 władze radzieckie zdecydowały o zamknięciu monasteru. W czasach ZSRR Monaster Terapontowski został zaadaptowany na muzeum fresków wykonanych na jego terenie przez mnicha Dionizego. Od 1975 placówka ta zaczęła również prowadzić działalność edukacyjną oraz badawczą. W 2000 kompleks dawnego klasztoru znalazł się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Monaster Terapontowski jest jednym z rzadkich przykładów jednolitego stylowo monasteru o architekturze i wystroju typowym dla obiektów tego typu powstających między XV a XVII wiekiem na Rosyjskiej Północy. Jest to prawdopodobnie jedyny klasztor w tym regionie, który zachował oryginalne elementy wnętrza. (pl)
- Het Ferapontovklooster (Russisch: Ферапонтов монастырь) is een Russisch-orthodox klooster gelegen in de oblast Vologda in Rusland. Het wordt gezien als een van de zuiverste voorbeelden van Russische middeleeuwse architectuur en iconenschilderkunst. Derhalve is het klooster in 2000 door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst. Het klooster is bovenal bekend om zijn prachtige fresco's, die uitzonderlijk goed bewaard zijn gebleven. Het klooster werd gesticht door de heilige in 1398, ten westen van het (vernoemd naar zijn medemonnik, de ). Het klooster kreeg bekendheid door Kirills leerling, de heilige Martinian, die in 1447 archimandriet werd van de Troitse-Sergieva Lavra. Na Martinians dood werd het klooster lange tijd beschermd door leden van de familie van Ivan III. Het oudste gebouw van het klooster, de Kathedraal van de Geboorte van de Maagd (1490), werd gebouwd met bakstenen door arbeiders uit Rostov Veliki. Deze kathedraal is de best bewaarde van drie zuster-kathedralen gebouwd rond dezelfde tijd. Het interieur van de kathedraal is voorzien van fresco’s van de beroemde middeleeuwse iconenschilder . In de jaren 30 van de 14e eeuw werd het klooster uitgebreid met een schatkamer, refectorium, en de unieke Annunciatiekerk. Rond dezelfde tijd genoot het klooster een bijzonder privileges, gegeven door Ivan IV van Rusland, en bezat het ongeveer 60 dorpen in de omgeving. De tsaar bezocht zelf regelmatig het klooster als pelgrim. In de Tijd der Troebelen werd het klooster geplunderd door de Polen. Tijdens de herstelwerkzaamheden werden de laatste gebouwen - de tentvormige kerk van de heilige Martinian (1641), een barbacane kerk (1650) en een klokkentoren (1680) - toegevoegd aan het complex. De klokken in deze toren zouden de oudste zijn van Rusland. Toen het klooster langzaam zijn religieuze betekenis verloor, werd het veranderd in een verbanningsoord voor geestelijken, zoals Nikon van Moskou. In 1798 werd het klooster gesloten door Paul I van Rusland, maar het bleef wel behouden. In 1904 werd het klooster heropend, maar 20 jaar later alweer gesloten door de bolsjewieken. In 1975 werd het klooster een museum. Sinds 1989 zijn er, met de zegen van patriarch Aleksi II, pogingen ondernomen om het kloosterleven te herstellen, maar het Ministerie van Cultuur van de Russische Federatie verzet zich tegen dit initiatief, omdat men vreest voor het behoud van de fresco's en van het museum. (nl)
- O Mosteiro de Ferapontov (em russo: Ферапонтов монастырь), no oblast de Vologda é considerado um dos mais belos exemplos de arte e arquitetura medieval russa, razão pela qual está na lista do Patrimônio Mundial da UNESCO. O mosteiro foi fundado em 1398 a oeste do , em homenagem a . O mosteiro começou a ser conhecido graças a um discípulo de Cirilo, , que passou a abade do mosteiro da Trindade de São Sérgio em 1447. Este mosteiro ortodoxo foi protegido pelos membros da família de Ivã III da Rússia. A construção mais antiga, a catedral da Natividade da Virgem foi construída pelos mestres de Rostov. (pt)
- Ferapontovklostret (ryska: Ферапонтов монастырь), i Vologda oblast, Ryssland, är ett klostermuseum som anses vara ett av de vackraste exemplen på rysk medeltida arkitektur, motivationen given av världsarvskommittén för dess inskrivning på världsarvslistan. (sv)
- Ферапо́нтов Белозе́рский Богоро́дице-Рожде́ственский монасты́рь — мужской монастырь Вологодской епархии Русской православной церкви, расположенный в селе Ферапонтово Кирилловского района Вологодской области; один из древнейших монастырей Русского Севера, основанный в XIV столетии. В течение 400 лет обитель являлась важнейшим культурным и религиозным просветительным центром Белозерского края. До нашего времени монастырь дошёл в строениях XIV—XVII веков и росписях прославленного иконописца Дионисия. Монашеская традиция в нём была прервана последствиями смены государственного строя в России в начале XX века. С советского времени в стенах Ферапонтова монастыря находится — филиал Кирилло-Белозерского музея-заповедника. Сессия ЮНЕСКО внесла в 2000 году монастырь в список Всемирного наследия. (ru)
- Ансамбль колишнього Ферапонтова монастиря — пам'ятка історії та культури федерального значення на території Кирилівського району Вологодської області (Росія). Являє собою унікальний пам'ятник історії, архітектури та стінопису XIV—XX ст., що дійшов до наших днів в архітектурному комплексі XV — XVII ст. Розташований в монастирі Музей фресок Діонісія є філією Кирило-Білозерського музею-заповідника. На підставі Указу Президента Російської Федерації від 2 квітня 1997 року монастир був внесений до Державного реєстру особливо цінних об'єктів культурної спадщини народів Російської Федерації. Сесія ЮНЕСКО внесла в 2000 році Ферапонтів монастир до списку Всесвітньої спадщини. (uk)
- 費拉邦多夫修道院（俄語：Ферапонтов монастырь）是位於俄羅斯沃洛格達州的一座修道院。創建於1398年，在2000年被列入聯合國教科文組織的世界文化遺產。費拉邦多夫修道院在18世紀之後逐漸由宗教場所變為流放地。1798年，修道院被廢除。1904年之後，費拉邦多夫修道院重新變為一所修道院，但只在20年之後就被關閉。1975年之後，費拉邦多夫修道院再改為美術館。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El Monestir de Ferapóntov (en rus ciríl·lic: Ферапонтов монастырь), a la (regió) óblast de Vologda, es considera com un dels més bells exemples de l'art i de l'arquitectura medieval russa, raó per la qual està en la llista del Patrimoni de la Humanitat de la UNESCO des del 2000. (ca)
- Klášter svatého Feraponta Bělozerského (rusky Ферапонтов Белозерский монастырь, někdy též Ферапонтов-Белозерский Богородице-Рождественский монастырь) je bývalý pravoslavný klášter v Kirillovském rajónu Vologdské oblasti v Rusku. Po 400 let patřil mezi nejdůležitější kulturní a náboženská centra Bělozerského kraje. Dochoval se zde unikátně ryzí a zachovalý komplex architektury a malířství období před nástupem Petra I. Velikého. Od roku 2000 je klášter zanesen na seznam světového dědictví UNESCO. Dnes se v objektech bývalého kláštera nachází muzeum. (cs)
- Das Kloster Ferapontow (russisch Ферапонтов монастырь) ist ein Wehrkloster in der russischen Oblast Wologda. Es ist eines der bedeutendsten Beispiele der russischen Kunst des Mittelalters. Wegen seiner Wand- und Deckenmalereien, die 1502 von Meister geschaffen wurden, fand es 2000 Aufnahme in die Liste des Welterbes der UNESCO. (de)
- Le monastère de Ferapontov (en russe : Ферапонтов монастырь), dans l'oblast de Vologda, est considéré comme l'un des plus beaux exemples de l'art et de l'architecture médiévale russe, raison pour laquelle il est inscrit sur la liste du patrimoine mondial de l'UNESCO. (fr)
- Il monastero di Ferapont (in russo: Ферапонтов монастырь?), è un monastero fondato da San Teraponte nel 1398 nella Russia settentrionale, nell'Oblast' di Vologda; è considerato uno dei più puri esempi di arte medievale russa, grazie a cui è diventato un patrimonio dell'umanità dell'UNESCO. (it)
- フェラポントフ修道院（フェラポントフしゅうどういん、ロシア語:Ферапонтов монастырь）は、ロシア・ヴォログダ州にある修道院である。1398年に創建され、2000年にUNESCOの世界遺産に登録された。 (ja)
- Ferapontovklostret (ryska: Ферапонтов монастырь), i Vologda oblast, Ryssland, är ett klostermuseum som anses vara ett av de vackraste exemplen på rysk medeltida arkitektur, motivationen given av världsarvskommittén för dess inskrivning på världsarvslistan. (sv)
- Ферапо́нтов Белозе́рский Богоро́дице-Рожде́ственский монасты́рь — мужской монастырь Вологодской епархии Русской православной церкви, расположенный в селе Ферапонтово Кирилловского района Вологодской области; один из древнейших монастырей Русского Севера, основанный в XIV столетии. В течение 400 лет обитель являлась важнейшим культурным и религиозным просветительным центром Белозерского края. До нашего времени монастырь дошёл в строениях XIV—XVII веков и росписях прославленного иконописца Дионисия. Монашеская традиция в нём была прервана последствиями смены государственного строя в России в начале XX века. С советского времени в стенах Ферапонтова монастыря находится — филиал Кирилло-Белозерского музея-заповедника. Сессия ЮНЕСКО внесла в 2000 году монастырь в список Всемирного наследия. (ru)
- Ансамбль колишнього Ферапонтова монастиря — пам'ятка історії та культури федерального значення на території Кирилівського району Вологодської області (Росія). Являє собою унікальний пам'ятник історії, архітектури та стінопису XIV—XX ст., що дійшов до наших днів в архітектурному комплексі XV — XVII ст. Розташований в монастирі Музей фресок Діонісія є філією Кирило-Білозерського музею-заповідника. На підставі Указу Президента Російської Федерації від 2 квітня 1997 року монастир був внесений до Державного реєстру особливо цінних об'єктів культурної спадщини народів Російської Федерації. Сесія ЮНЕСКО внесла в 2000 році Ферапонтів монастир до списку Всесвітньої спадщини. (uk)
- 費拉邦多夫修道院（俄語：Ферапонтов монастырь）是位於俄羅斯沃洛格達州的一座修道院。創建於1398年，在2000年被列入聯合國教科文組織的世界文化遺產。費拉邦多夫修道院在18世紀之後逐漸由宗教場所變為流放地。1798年，修道院被廢除。1904年之後，費拉邦多夫修道院重新變為一所修道院，但只在20年之後就被關閉。1975年之後，費拉邦多夫修道院再改為美術館。 (zh)
- The Ferapontov convent (Russian: Ферапонтов монастырь), in the Vologda region of Russia, is considered one of the purest examples of Russian medieval art, a reason given by UNESCO for its inscription on the World Heritage List. The monastery was founded by Saint Ferapont in 1398 in the inhospitable Russian North, to the east from the Kirillo-Belozersky Monastery, named after his fellow monk, Saint Cyril of Beloozero. The fame of the monastery started to spread under Kirill's disciple, Saint Martinian, who was to become a father superior of the Troitse-Sergiyeva Lavra in 1447.
*
* (en)
- El monasterio de Ferapóntov (en ruso cirílico: Ферапонтов монастырь), en la (región) óblast de Vólogda, se considera como uno de los más bellos ejemplos del arte y de la arquitectura medieval rusa, razón por la cual está en la lista del Patrimonio de la Humanidad de la Unesco. fundó el monasterio en 1398 al este del , llamado así en honor de . El monasterio comenzó a ser conocido bajo el discípulo de Cirilo, , que pasará a ser abad del monasterio de la Trinidad y de San Sergio en 1447. El museo forma parte del desde 1991. (es)
- Het Ferapontovklooster (Russisch: Ферапонтов монастырь) is een Russisch-orthodox klooster gelegen in de oblast Vologda in Rusland. Het wordt gezien als een van de zuiverste voorbeelden van Russische middeleeuwse architectuur en iconenschilderkunst. Derhalve is het klooster in 2000 door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst. Het klooster is bovenal bekend om zijn prachtige fresco's, die uitzonderlijk goed bewaard zijn gebleven. (nl)
- Monaster Terapontowski (ros. Ферапонтов монастырь) – prawosławny klasztor wznoszony etapami między końcem XIV a XVII stuleciem. Położony jest 20 km na północny wschód od miasta Kiriłłow w obwodzie wołogodzkim. Klasztor został zamknięty decyzją Świątobliwego Synodu Rządzącego z 1798. Jego cerkwie nadal funkcjonowały jako parafialne; w XIX w. ulegające dewastacji zabudowania monasterskie zostały otoczone murem. (pl)
- O Mosteiro de Ferapontov (em russo: Ферапонтов монастырь), no oblast de Vologda é considerado um dos mais belos exemplos de arte e arquitetura medieval russa, razão pela qual está na lista do Patrimônio Mundial da UNESCO. O mosteiro foi fundado em 1398 a oeste do , em homenagem a . O mosteiro começou a ser conhecido graças a um discípulo de Cirilo, , que passou a abade do mosteiro da Trindade de São Sérgio em 1447. (pt)
|
