An Entity of Type: noble, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Federico da Montefeltro, also known as Federico III da Montefeltro KG (7 June 1422 – 10 September 1482), was one of the most successful mercenary captains (condottieri) of the Italian Renaissance, and lord of Urbino from 1444 (as Duke from 1474) until his death. A renowned intellectual humanist and civil leader in Urbino on top of his impeccable reputation for martial skill and honor, he commissioned the construction of a great library, perhaps the largest of Italy after the Vatican, with his own team of scribes in his scriptorium, and assembled around him a large humanistic court in the Ducal Palace, Urbino, designed by Luciano Laurana and Francesco di Giorgio Martini.

Property Value
dbo:abstract
  • Federico da Montefeltro (1422 Gubbio - 10. září 1482 Ferrara), vévoda urbinský, byl jednou z nejvýznamnějších osobností italské renesance. (cs)
  • Frederic III Montefeltro (Gubbio, 7 de juny del 1422 - Ferrara, 10 de setembre de 1482), era el fill natural de Guidantonio I Montefeltro i de Ludovica Ubaldini della Carda o degli Accomanducci. Fou legitimat pel Papa Martí V el 1426. Capità de cavalleria de l'exèrcit del duc de Milà el 1438, i de l'exèrcit del rei de Nàpols l'octubre del 1442. El 1443 va rebre els béns de la seva esposa Gentile Brancaleoni, comtessa de Massa Trabaria i senyora de Sant'Angelo in Vado i Mercatello sul Metauro, dels que va ser investit pel Papa Eugeni IV. El 1444 va succeir al seu germà Oddo Antonio II Montefeltro com a vicari Pontifici d'Urbino, Gubbio, Cagli, comte sobirà de Montefeltro, comte sobirà de , senyor sobirà de San Leo, , , , i . El 6 de març de 1445 va adquirir Fossombrone als . Fou confirmat en els seus títols i estats pel papa Nicolau V amb butlla pontifícia del 20 de setembre de 1447, però la germanastre Violant Montefeltro en va aportar una part al seu espòs. Capità de l'exèrcit de Francesc Sforza el juliol del 1445, capità de la República de Florència el setembre de 1447, capità de l'exèrcit del duc de Milà a l'agost de 1450, capità de l'exèrcit del rei de Nàpols l'octubre de 1451 i capità general del mateix l'abril del 1452, capità general de l'exèrcit del Papa el febrer del 1459, capità general de l'exèrcit combinat del duc de Milà i el Papa el gener de 1460, i capità general de l'exèrcit del rei de Nàpols el 12 de setembre de 1460. Pius II li va renovar la investidura com vicari d'Urbino, Cagli, Pergola, San Leo, Gubbio i Fossombrone el 30 de juliol de 1461, i amb la pau de l'1 de novembre de 1463 va rebre com a vicari pontifici, Macerata Feltria, Sant'Agata Feltria, Maiolo, Sartiano, Torricella, Libiano, Rocchi, Maiano, Caioletto, Monte Benedetto, Pereto, Scavolino, San Donato, Ugrigno, Pagno, Pennabilli, Maciano, Pietrarubbia, Monte Santa Maria, Montedale, Castellina, Fossa, Ripamassana, Valle Avellana, San Giovanni, Auditore, Sasso, Torre, Piandicastello, Tavoleto, Gesso, Petrella i Certalto; el gener de 1464 encara va ser nomenat vicari pontifici a Sassocorvaro i l'1 d'abril de 1464 va ser nomenat vicari general pontifici a la Romanya i a Montefeltro. Fou lloctinent general de l'exèrcit de l'Església el juny de 1465, capità general de l'exèrcit del rei de Nàpols a l'agost del 1465, capità general de l'exèrcit del duc de Milà el 6 de juny de 1466, capità general de l'exèrcit de Florència el gener del 1467, capità general de l'exèrcit del duc de Milà el setembre del 1468, i capità general de l'exèrcit de Florència el maig del 1472. El 1473 Federico da Montefeltro es va construir un gran palau, obra de l'arquitecte dàlmata en el qual havien col·laborat els millors artistes de l'època. Al pis superior el duc es va dissenyar un estudi on podia allunyar-se del «soroll de la cort» i meditar. El duc, influït per Vespasian, un llibreter florentí, volia que fos decorada amb pintures a l'oli i cap pintor italià de l'època disposava dels coneixements tècnics. Just de Gant, coneixedor de la tècnica, va rebre l'encàrrec de pintar vint-i-vuit retrats de personatges il·lustres: filòsofs, poetes i metges de Roma i Grècia. Aquestes obres es troben actualment repartides entre el Louvre i a la a Urbino Sixt IV el va nomenar el 23 de març de 1474 duc d'Urbino, com extensió per la branca bastarda legitimada del títol hereditari concedit a son germanastre Oddo Antonio II Montefeltro el 1443. Fou capità general de l'exèrcit combinat del Papa i el rei de Nàpols l'abril de 1478 i capità general de la Lliga antiveneciana el maig del 1482 (ca)
  • فيديريكو دا مونتيفيلترو (بالإيطالية: Federico da Montefeltro)‏ ويعرف أيضاً باسم فيديريكو الثالث دا مونتيفيلترو (7 يونيو 1422 - 10 سبتمبر 1482). كان واحداً من أنجح الكوندوتييري في عصر النهضة الإيطالية وسيد مدينة أوربينو من 1444 (ودوقها من 1474) حتى وفاته. (ar)
  • Ο Φεντερίκο Γ΄ ντα Μοντεφέλτρο (Federico da Montefeltro, 7 Ιουνίου 1422 – 10 Σεπτεμβρίου 1482) από τον Οίκο του Μοντεφέλτρο ήταν δούκας του Ούρμπινο και ένας από τους σημαντικότερους κοντοτιέρους της Αναγέννησης, με πελάτες τη Φλωρεντία, το Μιλάνο, τον πάπα και το βασίλειο της Νάπολης. Θεωρείται ένας από τους ικανότερους ηγεμόνες της εποχής του, καθώς και το σπουδαιότερο παράδειγμα ηγεμόνα μικρού κρατιδίου, στην Ιταλία της Αναγέννησης. Υπήρξε διακεκριμένος προστάτης των τεχνών και των γραμμάτων, αφού πολλοί ταλαντούχοι καλλιτέχνες ζούσαν στο παλάτι του, το Δουκικό Ανάκτορο, ενώ ο ίδιος ενσάρκωνε το πρότυπο του λόγιου-στρατιωτικού. Η φήμη του αντανακλάται και στο γεγονός ότι ο Εδουάρδος Δ' της Αγγλίας τον έχρισε μέλος τους Τάγματος της Περικνημίδας. (el)
  • Federico da Montefeltro (* 7. Juni 1422 in Gubbio; † 10. September 1482 in Ferrara) war einer der erfolgreichsten Condottieri der italienischen Renaissance und Herzog von Urbino aus dem Hause Da Montefeltro. (de)
  • Federigo da Montefeltro (1422-1482) estis itala kondotiero, aventuristo, kaj grafo de Montefeltro, Urbino, Castel Durante kaj Duko de Urbino de 1474 ĝis sia morto. Li uzis la grandegajn profitojn el sia militaj bataloj en la konservado de splenda kortego, sed, antaŭ ĉio, por konstruigi la Dukajn palacojn en Urbino kaj Gubbio, celante plifortigi la militajn defendojn de la stato pere de la konstruado kaj renovigo de la fortikaĵoj kaj burgoj, krom starigi unu el la plej famaj bibliotekoj de la itala renesanco, eble la plej granda en Italio, post tiu de la Vatikano. Kiam li estis 16-jara li komencis sian karieron kiel kondotiero kune kun Niccolò Piccinino. En 1441, li distingiĝis dum la konkero de la Burgo de Sankta Leono, kiun Frederiko konservos ĝis la fino de sia vivo. Post la renonco de Piccinino, li iris al Pesaro por defendi la urbon kontraŭ ĝia plej granda malamiko en Markio, Siĝismondo Pandolfo Malatesta (1417-1468), Senjoro de Rimini. En la 22-a de julio 1444, lia duonfrato Oddantonio da Montefeltro (1428-1444), ĵuse kreita Duko de Urbino far la papo Eŭgeno la 4-a (1383-1447), estis murdita dum konspiracio. Federiko, kies partopreno en la komploto neniam malkovriĝis, tuje sieĝis la urbon de Urbino. Tamen, la financa situacio de la malgranda duklando estis en malordo, pro tio li daŭre monmilitis kiel soldulo. Lia unua batalo estis por Francisko Sforza (1401-1466) kun 300 kavaliroj. Federiko estis unu el la malmultaj tiamaj kondotieroj kies reputacio inspiris lojalecon al liaj sekvantoj. Dum la pago de Sforza, kies valoroj atingas 13.000 florenoj, dank'al la konkero de Pesaro, li ricevis Fossombrone kiel pagoparto, kaj tio furiozigis Siĝismondon Pandolfo Malatesta. Malgraŭ la klopodoj de Federiko, la teritorioj de la Familio Sforza en Markio malmuntiĝis en la sekvantaj jaroj. Kiam Sforza foriris al Lombardio, Siĝismondo apogis ribelon en Fossombrone, sed Federiko ĝin konkeris post tri jaroj. (eo)
  • Federico da Montefeltro, también conocido como Federico III da Montefeltro (7 de junio de 1422 – † 10 de septiembre de 1482), fue uno de los más exitosos condottieri del Renacimiento italiano, y Duque de Urbino desde 1444 hasta su muerte. En Urbino encargó la construcción de una gran biblioteca, quizá la mayor de Italia después de la Biblioteca Apostólica Vaticana en aquellos momentos. Fue diseñada en colaboración con el librero florentino Vespasiano da Bisticci, quien era, a su vez, su principal proveedor. La biblioteca contaba con su propio equipo de escribas, entre los que se encontraba Federico Veterani, y organizó alrededor de él una corte humanística en una de las grandes joyas arquitectónicas del renacimiento temprano, el Palacio ducal de Urbino, diseñado por el teórico y arquitecto Francesco di Giorgio Martini. En 1657, la totalidad de los contenidos de la biblioteca (que junto con los volúmenes recopilados por los sucesores de Federico alcanzaron una consistencia de más de 1760 códices manuscritos) fueron comprados por 10.000 escudos por el Papa Alejandro VII, quien la salvó efectivamente de la dispersión. Desde entonces ha sido el núcleo más importante de la Biblioteca Apostólica Vaticana. (es)
  • Federico da Montefeltro, also known as Federico III da Montefeltro KG (7 June 1422 – 10 September 1482), was one of the most successful mercenary captains (condottieri) of the Italian Renaissance, and lord of Urbino from 1444 (as Duke from 1474) until his death. A renowned intellectual humanist and civil leader in Urbino on top of his impeccable reputation for martial skill and honor, he commissioned the construction of a great library, perhaps the largest of Italy after the Vatican, with his own team of scribes in his scriptorium, and assembled around him a large humanistic court in the Ducal Palace, Urbino, designed by Luciano Laurana and Francesco di Giorgio Martini. (en)
  • Federico da Montefeltro (Gubbio, 1422ko ekainaren 7a - Ferrara, 1482ko irailaren 10a), Federico III.a da Montefeltro bezala ere ezaguna, Italiako Pizkundeko kondotierorik arrakastatsuenetako bat eta Urbinoko dukea izan zen 1444tik hil zen arte. Urbinon liburutegi handi bat eraikitzea enkargatu zuen, beharbada Italiako handiena Vatikanokoaren ondoren, bere idazle talde propioarekin, eta bere inguruan gorte humanistiko bat antolatu zuen Pizkunde goiztiarreko bitxi arkitektonikorik handienetako bat zen , Francesco di Giorgio Martini teoriko eta arkitektoak diseinatu zuena. (eu)
  • Frédéric III de Montefeltro, en italien Federico III da Montefeltro ou plus généralement Federico da Montefeltro (Gubbio, 7 juin 1422 - Ferrare, 10 septembre 1482), duc d'Urbino et comte de Montefeltro de 1444 à sa mort, fut l'un des plus célèbres condottieres de la Renaissance. (fr)
  • フェデリーコ・ダ・モンテフェルトロ(Federico da Montefeltro, 1422年6月7日 - 1482年9月10日)は、イタリア・ルネサンス期のウルビーノ公国の君主である。傭兵隊長として活躍する一方、周囲に多くの文化人を集め、ウルビーノ宮廷に優雅なルネサンス文化を栄えさせた。フェデリーコ3世とも。 (ja)
  • Federico da Montefeltro, definito dalla storiografia moderna come Federico III da Montefeltro (Gubbio, 7 giugno 1422 – Ferrara, 10 settembre 1482), è stato un condottiero italiano, capitano di ventura e famoso signore rinascimentale. Conte di Montefeltro, di Urbino e di Castel Durante, ebbe signoria di molti altri luoghi, arrivando ad assurgere al rango di duca di Urbino, dal 1474 alla morte. Nel 1437 sposò in prime nozze Gentile Brancaleoni (1416-1457), figlia del signore di Mercatello e Sant'Angelo in Vado ; in seconde nozze, nel 1460, Battista Sforza (1446-1472), figlia di Alessandro Sforza signore di Pesaro. Impiegò gli enormi guadagni derivati dalle condotte militari per mantenere una splendida corte, ma soprattutto per edificare il Palazzo Ducale d'Urbino e il Palazzo Ducale di Gubbio, per rafforzare le difese militari dello stato con la costruzione e la ristrutturazione di rocche e castelli, per allestire una delle più celebri biblioteche dell'epoca. Per questo è ricordato come uno dei principali mecenati del Rinascimento italiano. Amico intimo di Piero della Francesca, era definito "la luce dell'Italia". (it)
  • 페데리코 다 몬테펠트로(Federico da Montefeltro, 1422년 6월 7일 ~ 1482년 9월 10일)는 페데리코 다 몬테펠트로 3세로도 알려져 있으며, 이탈리아 르네상스 시기 가장 성공적인 용병 대장(콘도티에로) 중 한 사람이었다. 1444년부터(공작으로서는 1474년부터) 사망할 때까지 우르비노의 군주로 군림했고, 우르비노의 군주들 중에서 지적인 휴머니스트이자 무예와 영예에서도 가장 뛰어났다는 평가를 받는다. 그는 자신의 에서 일하던 필경사들을 포함해 바티칸 다음으로 이탈리아에서 가장 큰 대도서관 건설을 의뢰하였고, 두칼레 궁전에서 와 를 중심으로 그 자신을 포함한 대규모의 큰 인문주의자 모임 조직했다. (ko)
  • Federico da Montefeltro (7 juni 1422 – 10 september 1482) was een Italiaanse condottiere tijdens de renaissance, die een van de grootste bibliotheken van handschriften liet samenstellen door de librariër Vespasiano da Bisticci. In zijn paleis in Urbino verzamelde hij humanisten om zich heen die vele boeken toevoegden aan de collectie. (nl)
  • Federico III da Montefeltro lub też Frederico di Montefeltro (ur. 7 czerwca 1422 roku – zm. 10 września 1482), władca Urbino od roku 1444 do śmierci (od 1474 książę) z dynastii Montefeltro był jednym z najbardziej wyróżniających się kondotierów włoskiego renesansu, gonfaloniere papieski. Znany jako fundator wielkiej biblioteki w Urbino, która w latach świetności nieznacznie tylko ustępowała Bibliotece Watykańskiej, a także jako mecenas rozlicznych twórców, którzy przebywali na jego dworze w Palazzo Ducale w Urbino, jednej z pereł architektury wczesnego renesansu, dzieła Luciana Laurany i Francesca di Giorgio Martiniego. (pl)
  • Frederico III de Montefeltro, em italiano Federico da Montafeltro (7 de junho de 1422 – 10 de setembro de 1482), foi o duque de Urbino sob o nome de Federico III. Era filho ilegítimo de Guidantonio de Montefeltro. Nasceu em Gubbio, comuna italiana da região da Umbria, província de Perugia. Comandante e estrategista militar, Montefeltro foi também um homem das letras e investiu no mecenato cultural. Aos 22 anos assumiu o governo de Urbino que, durante o seu reinado (1444 – 1482) passa a ser um centro econômico e cultural do Renascimento. Baldassare Castiglione, em O Cortesão, escreveu o seguinte a respeito do duque de Urbino, Federico da Montefeltro: "com imensas despesas, reuniu um grande número de magníficos e raros livros gregos, latinos e hebraicos, os quais guarneceu de ouro e prata, considerando que essa fosse a maravilha suprema de seu magnífico palácio". Trata-se do acervo do duque de Urbino, uma das maiores bibliotecas do Renascimento italiano, com as obras completas de São Tomás de Aquino, Dante Degli Alighieri e Giovanni Boccaccio, todos os estudos de medicina do período, diversas enciclopédias e as coleções mais importantes de teologia, geografia, poesia, história e astrologia. Seu palácio tornou-se ponto de encontro de arquitetos, pintores e escritores, todos patrocinados por Montefeltro, conhecido como “A luz da Itália”. Morreu atingido pela febre em setembro de 1482 em Ferrara, aonde veio para comandar o exército de Hércules I d'Este na Guerra de Ferrara contra a República de Veneza. (pt)
  • Federico da Montefeltro, född 7 juni 1422 i Gubbio, död 10 september 1482 i Ferrara, var en italiensk kondottiär och hertig av Urbino. Som kondottiär skapade han sig en stor förmögenhet genom att hyra ut sin här till bland andra påven och . Han lät uppföra ett stort bibliotek, där han samlade böcker och handskrifter. Jämte biblioteket inrättade Federico ett scriptorium med egna kopister och redaktörer. Till i Urbino inbjöd han sin samtids främsta humanister. Federico var även en generös och engagerad mecenat och stödde bland andra målarna Piero della Francesca, Paolo Uccello, och samt skriftställaren Cristoforo Landino och matematikern Luca Pacioli. Han lät sig alltid avporträtteras i profil från vänster sida, då han tidigare hade förlorat höger öga i samband med en tornering. (sv)
  • 費德里科·達·蒙特費爾特羅(義大利語:Federico da Montefeltro,1422年6月7日-1482年9月10日),或稱費德里科三世·達·蒙特費爾特羅,於1444年-1482年任烏爾比諾領主(於1474年被封為公爵),是一個非常傑出的義大利文藝復興雇傭軍首領及藝術贊助者,他最有名的事蹟是下令建造一座僅次於梵蒂岡圖書館的圖書館及委託及修建烏爾比諾的公爵宮,該建築於1998年被列入為世界遺產。他被當時的有識之士稱為「義大利之光」,吸引了無數義大利權勢家族的青年子弟來烏爾比諾學習,帶回去的人文風尚與潮流,將義大利文藝復興推向高峰。 (zh)
  • Федерико да Монтефельтро (итал. Federico da Montefeltro; 7 июня 1422, Губбио — 10 сентября 1482, Феррара) — правитель (Федерико III с 1444 года) и герцог (с 1474 года) Урбино. Знаменитый кондотьер эпохи итальянского Ренессанса из рода Монтефельтро. Он не ограничивал себя лишь ролью предводителя наёмного войска, но, будучи герцогом Урбинским, собрал при своём дворе большое количество деятелей искусства и науки. (ru)
  • Федеріго да Монтефельтро (італ. Federico da Montefeltro; 7 червня 1422 — 10 вересня 1482) — 2-й герцог Урбіно в 1444—1482 роках. Відомий також як Федеріго III (рахунок ведеться за представниками його династії). (uk)
dbo:activeYearsStartYear
  • 1444-01-01 (xsd:gYear)
dbo:birthDate
  • 1422-06-07 (xsd:date)
dbo:birthPlace
dbo:deathDate
  • 1482-09-10 (xsd:date)
dbo:deathPlace
dbo:parent
dbo:predecessor
dbo:spouse
dbo:successor
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 621744 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 14697 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1108435797 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:birthDate
  • 1422-06-07 (xsd:date)
dbp:birthPlace
dbp:caption
  • Portrait of Federico da Montefeltro by Piero della Francesca. Federico lost his nasal bridge and his right eye in a tournament. (en)
dbp:deathDate
  • 1482-09-10 (xsd:date)
dbp:deathPlace
dbp:father
dbp:honorificSuffix
dbp:issue
dbp:name
  • Federico da Montefeltro (en)
dbp:nobleFamily
dbp:predecessor
dbp:reign
  • 0001-07-22 (xsd:gMonthDay)
dbp:spouse
dbp:succession
dbp:successor
dbp:title
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:years
  • 1444 (xsd:integer)
dcterms:subject
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Federico da Montefeltro (1422 Gubbio - 10. září 1482 Ferrara), vévoda urbinský, byl jednou z nejvýznamnějších osobností italské renesance. (cs)
  • فيديريكو دا مونتيفيلترو (بالإيطالية: Federico da Montefeltro)‏ ويعرف أيضاً باسم فيديريكو الثالث دا مونتيفيلترو (7 يونيو 1422 - 10 سبتمبر 1482). كان واحداً من أنجح الكوندوتييري في عصر النهضة الإيطالية وسيد مدينة أوربينو من 1444 (ودوقها من 1474) حتى وفاته. (ar)
  • Ο Φεντερίκο Γ΄ ντα Μοντεφέλτρο (Federico da Montefeltro, 7 Ιουνίου 1422 – 10 Σεπτεμβρίου 1482) από τον Οίκο του Μοντεφέλτρο ήταν δούκας του Ούρμπινο και ένας από τους σημαντικότερους κοντοτιέρους της Αναγέννησης, με πελάτες τη Φλωρεντία, το Μιλάνο, τον πάπα και το βασίλειο της Νάπολης. Θεωρείται ένας από τους ικανότερους ηγεμόνες της εποχής του, καθώς και το σπουδαιότερο παράδειγμα ηγεμόνα μικρού κρατιδίου, στην Ιταλία της Αναγέννησης. Υπήρξε διακεκριμένος προστάτης των τεχνών και των γραμμάτων, αφού πολλοί ταλαντούχοι καλλιτέχνες ζούσαν στο παλάτι του, το Δουκικό Ανάκτορο, ενώ ο ίδιος ενσάρκωνε το πρότυπο του λόγιου-στρατιωτικού. Η φήμη του αντανακλάται και στο γεγονός ότι ο Εδουάρδος Δ' της Αγγλίας τον έχρισε μέλος τους Τάγματος της Περικνημίδας. (el)
  • Federico da Montefeltro (* 7. Juni 1422 in Gubbio; † 10. September 1482 in Ferrara) war einer der erfolgreichsten Condottieri der italienischen Renaissance und Herzog von Urbino aus dem Hause Da Montefeltro. (de)
  • Federico da Montefeltro, also known as Federico III da Montefeltro KG (7 June 1422 – 10 September 1482), was one of the most successful mercenary captains (condottieri) of the Italian Renaissance, and lord of Urbino from 1444 (as Duke from 1474) until his death. A renowned intellectual humanist and civil leader in Urbino on top of his impeccable reputation for martial skill and honor, he commissioned the construction of a great library, perhaps the largest of Italy after the Vatican, with his own team of scribes in his scriptorium, and assembled around him a large humanistic court in the Ducal Palace, Urbino, designed by Luciano Laurana and Francesco di Giorgio Martini. (en)
  • Federico da Montefeltro (Gubbio, 1422ko ekainaren 7a - Ferrara, 1482ko irailaren 10a), Federico III.a da Montefeltro bezala ere ezaguna, Italiako Pizkundeko kondotierorik arrakastatsuenetako bat eta Urbinoko dukea izan zen 1444tik hil zen arte. Urbinon liburutegi handi bat eraikitzea enkargatu zuen, beharbada Italiako handiena Vatikanokoaren ondoren, bere idazle talde propioarekin, eta bere inguruan gorte humanistiko bat antolatu zuen Pizkunde goiztiarreko bitxi arkitektonikorik handienetako bat zen , Francesco di Giorgio Martini teoriko eta arkitektoak diseinatu zuena. (eu)
  • Frédéric III de Montefeltro, en italien Federico III da Montefeltro ou plus généralement Federico da Montefeltro (Gubbio, 7 juin 1422 - Ferrare, 10 septembre 1482), duc d'Urbino et comte de Montefeltro de 1444 à sa mort, fut l'un des plus célèbres condottieres de la Renaissance. (fr)
  • フェデリーコ・ダ・モンテフェルトロ(Federico da Montefeltro, 1422年6月7日 - 1482年9月10日)は、イタリア・ルネサンス期のウルビーノ公国の君主である。傭兵隊長として活躍する一方、周囲に多くの文化人を集め、ウルビーノ宮廷に優雅なルネサンス文化を栄えさせた。フェデリーコ3世とも。 (ja)
  • 페데리코 다 몬테펠트로(Federico da Montefeltro, 1422년 6월 7일 ~ 1482년 9월 10일)는 페데리코 다 몬테펠트로 3세로도 알려져 있으며, 이탈리아 르네상스 시기 가장 성공적인 용병 대장(콘도티에로) 중 한 사람이었다. 1444년부터(공작으로서는 1474년부터) 사망할 때까지 우르비노의 군주로 군림했고, 우르비노의 군주들 중에서 지적인 휴머니스트이자 무예와 영예에서도 가장 뛰어났다는 평가를 받는다. 그는 자신의 에서 일하던 필경사들을 포함해 바티칸 다음으로 이탈리아에서 가장 큰 대도서관 건설을 의뢰하였고, 두칼레 궁전에서 와 를 중심으로 그 자신을 포함한 대규모의 큰 인문주의자 모임 조직했다. (ko)
  • Federico da Montefeltro (7 juni 1422 – 10 september 1482) was een Italiaanse condottiere tijdens de renaissance, die een van de grootste bibliotheken van handschriften liet samenstellen door de librariër Vespasiano da Bisticci. In zijn paleis in Urbino verzamelde hij humanisten om zich heen die vele boeken toevoegden aan de collectie. (nl)
  • 費德里科·達·蒙特費爾特羅(義大利語:Federico da Montefeltro,1422年6月7日-1482年9月10日),或稱費德里科三世·達·蒙特費爾特羅,於1444年-1482年任烏爾比諾領主(於1474年被封為公爵),是一個非常傑出的義大利文藝復興雇傭軍首領及藝術贊助者,他最有名的事蹟是下令建造一座僅次於梵蒂岡圖書館的圖書館及委託及修建烏爾比諾的公爵宮,該建築於1998年被列入為世界遺產。他被當時的有識之士稱為「義大利之光」,吸引了無數義大利權勢家族的青年子弟來烏爾比諾學習,帶回去的人文風尚與潮流,將義大利文藝復興推向高峰。 (zh)
  • Федерико да Монтефельтро (итал. Federico da Montefeltro; 7 июня 1422, Губбио — 10 сентября 1482, Феррара) — правитель (Федерико III с 1444 года) и герцог (с 1474 года) Урбино. Знаменитый кондотьер эпохи итальянского Ренессанса из рода Монтефельтро. Он не ограничивал себя лишь ролью предводителя наёмного войска, но, будучи герцогом Урбинским, собрал при своём дворе большое количество деятелей искусства и науки. (ru)
  • Федеріго да Монтефельтро (італ. Federico da Montefeltro; 7 червня 1422 — 10 вересня 1482) — 2-й герцог Урбіно в 1444—1482 роках. Відомий також як Федеріго III (рахунок ведеться за представниками його династії). (uk)
  • Frederic III Montefeltro (Gubbio, 7 de juny del 1422 - Ferrara, 10 de setembre de 1482), era el fill natural de Guidantonio I Montefeltro i de Ludovica Ubaldini della Carda o degli Accomanducci. Fou legitimat pel Papa Martí V el 1426. Capità de cavalleria de l'exèrcit del duc de Milà el 1438, i de l'exèrcit del rei de Nàpols l'octubre del 1442. Sixt IV el va nomenar el 23 de març de 1474 duc d'Urbino, com extensió per la branca bastarda legitimada del títol hereditari concedit a son germanastre Oddo Antonio II Montefeltro el 1443. (ca)
  • Federigo da Montefeltro (1422-1482) estis itala kondotiero, aventuristo, kaj grafo de Montefeltro, Urbino, Castel Durante kaj Duko de Urbino de 1474 ĝis sia morto. Li uzis la grandegajn profitojn el sia militaj bataloj en la konservado de splenda kortego, sed, antaŭ ĉio, por konstruigi la Dukajn palacojn en Urbino kaj Gubbio, celante plifortigi la militajn defendojn de la stato pere de la konstruado kaj renovigo de la fortikaĵoj kaj burgoj, krom starigi unu el la plej famaj bibliotekoj de la itala renesanco, eble la plej granda en Italio, post tiu de la Vatikano. (eo)
  • Federico da Montefeltro, también conocido como Federico III da Montefeltro (7 de junio de 1422 – † 10 de septiembre de 1482), fue uno de los más exitosos condottieri del Renacimiento italiano, y Duque de Urbino desde 1444 hasta su muerte. (es)
  • Federico da Montefeltro, definito dalla storiografia moderna come Federico III da Montefeltro (Gubbio, 7 giugno 1422 – Ferrara, 10 settembre 1482), è stato un condottiero italiano, capitano di ventura e famoso signore rinascimentale. (it)
  • Federico III da Montefeltro lub też Frederico di Montefeltro (ur. 7 czerwca 1422 roku – zm. 10 września 1482), władca Urbino od roku 1444 do śmierci (od 1474 książę) z dynastii Montefeltro był jednym z najbardziej wyróżniających się kondotierów włoskiego renesansu, gonfaloniere papieski. (pl)
  • Frederico III de Montefeltro, em italiano Federico da Montafeltro (7 de junho de 1422 – 10 de setembro de 1482), foi o duque de Urbino sob o nome de Federico III. Era filho ilegítimo de Guidantonio de Montefeltro. Nasceu em Gubbio, comuna italiana da região da Umbria, província de Perugia. Comandante e estrategista militar, Montefeltro foi também um homem das letras e investiu no mecenato cultural. Aos 22 anos assumiu o governo de Urbino que, durante o seu reinado (1444 – 1482) passa a ser um centro econômico e cultural do Renascimento. (pt)
  • Federico da Montefeltro, född 7 juni 1422 i Gubbio, död 10 september 1482 i Ferrara, var en italiensk kondottiär och hertig av Urbino. Som kondottiär skapade han sig en stor förmögenhet genom att hyra ut sin här till bland andra påven och . Han lät uppföra ett stort bibliotek, där han samlade böcker och handskrifter. Jämte biblioteket inrättade Federico ett scriptorium med egna kopister och redaktörer. Till i Urbino inbjöd han sin samtids främsta humanister. (sv)
rdfs:label
  • فيديريكو دا مونتيفيلترو (ar)
  • Federico da Montefeltro (ca)
  • Federico da Montefeltro (cs)
  • Federico da Montefeltro (en)
  • Federico da Montefeltro (de)
  • Φεντερίκο ντα Μοντεφέλτρο (el)
  • Federico da Montefeltro (eo)
  • Federico da Montefeltro (eu)
  • Federico da Montefeltro (es)
  • Frédéric III de Montefeltro (fr)
  • Federico da Montefeltro (it)
  • 페데리코 다 몬테펠트로 (ko)
  • フェデリーコ・ダ・モンテフェルトロ (ja)
  • Federico da Montefeltro (pl)
  • Federico da Montefeltro (nl)
  • Federico da Montefeltro (pt)
  • Федерико да Монтефельтро (ru)
  • Federico da Montefeltro (sv)
  • Федеріго да Монтефельтро (uk)
  • 費德里科·達·蒙特費爾特羅 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Federico da Montefeltro (en)
is dbo:builder of
is dbo:commander of
is dbo:parent of
is dbo:spouse of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:builder of
is dbp:commander of
is dbp:father of
is dbp:spouse of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License