| dbo:abstract
|
- Der sogenannte Bundestag (offiziell Bundesversammlung) war ein in Frankfurt am Main tagender, ständiger Gesandtenkongress der Mitgliedsstaaten des Deutschen Bundes und dessen einziges Organ. Seine Beschlüsse waren Bundesrecht. Er wurde durch die auf dem Wiener Kongress 1815 verabschiedete Bundesakte ins Leben gerufen und war (mit einer zweijährigen Unterbrechung infolge der Märzrevolution von 1848) bis zur Auflösung des Deutschen Bundes im Jahr 1866 tätig. Den Vorsitz der Versammlung, das Bundespräsidium, hatte der Vertreter Österreichs als Präsidialgesandter inne. Mit diesem Amt war jedoch keine Exekutivgewalt, sondern lediglich die Geschäftsführung des Bundestages verbunden. Dieser trat entweder im Plenum oder im zusammen, die sich nach Kompetenzen, Stimmverteilung und Abstimmungmodalitäten voneinander unterschieden. Nur das Plenum konnte bei Einstimmigkeit eine Änderung der Bundesgrundgesetze beschließen. Nachdem Preußen im Verlauf des Deutschen Krieges die Freie Stadt Frankfurt besetzt hatte, wich der Bundestag nach Augsburg aus. Dort fand am 24. August 1866 seine letzte Sitzung statt. (de)
- Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση (γερμανικά: Bundesversammlung ή Bundestag) ήταν ο μόνος κεντρικός θεσμός της Γερμανικής Συνομοσπονδίας από το 1815 μέχρι το 1848, και από το 1850 μέχρι το 1866. Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση έδρευε στο ανάκτορο Thurn und Taxis στην Ελεύθερη Πόλη της Φραγκφούρτης. Οργανώθηκε ως μόνιμη συνέλευση απεσταλμένων των της Συνομοσπονδίας. Η Γερμανική Συνομοσπονδία και η Ομοσπονδιακή της Συνέλευση δημιουργήθηκαν ως επακόλουθο του Συνεδρίου της Βιέννης το 1815 μετά την ήττα του Ναπολέοντα. Το αρχικό σχέδιο ήταν να δημιουργηθεί μια νέα συνταγματική δομή για τη Γερμανία μετά τη διάλυση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οκτώ χρόνια νωρίτερα. Οι ηγεμόνες των Γερμανικών κρατιδίων ήθελαν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους, και ως εκ τούτου η Γερμανική Συνομοσπονδία δημιουργήθηκε ως χαλαρή συνομοσπονδία ανεξάρτητων μοναρχικών κρατιδίων, αλλά περιελάμβανε επίσης τέσσερις . Η ιδρυτική πράξη ήταν η Γερμανική Ομοσπονδιακή Πράξη της 8ης Ιουνίου 1815 (Γερμανικά: Deutsche Bundesakte), η οποία ήταν μέρος της συνθήκης του Συνεδρίου της Βιέννης. Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση δημιουργήθηκε ως μόνιμη συνέλευση αντιπροσώπων όλων των κρατών μελών, το οποίο αντικατέστησε την πρώην αυτοκρατορική κεντρική εξουσία της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση έλαβε ως έδρα το ανάκτορο Thurn und Taxis στην Φραγκφούρτη, όπου συνεδρίαζε εβδομαδιαία από την 5 Νοεμβρίου 1816. Στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση προέδρευε ο Αυστριακός εκπρόσωπος και αποτελείτο από δύο εκτελεστικά σώματα: το εσωτερικό συμβούλιο και την συνεδρίαση της ολομέλειας. Τα μέλη της δεν εκλέγονταν, ούτε με λαϊκή ψηφοφορία ούτε από τα κοινοβούλια των κρατιδίων (τα οποία συνήθως δεν υπήρχαν στα κράτη μέλη της Γερμανικής Συνομοσπονδίας), αλλά διορίζονταν από τις κυβερνήσεις των κρατιδίων ή από τον ηγεμόνα του κρατιδίου. Το εσωτερικό συμβούλιο αποτελείτο από 17 αντιπροσώπους (μία έδρα έκαστο για τα 11 μεγαλύτερα κρατίδια, 5 έδρες για τα 23 μικρότερα κρατίδια και μία έδρα για τις τέσσερις ελεύθερες πόλεις). Το εσωτερικό συμβούλιο καθόριζε την νομοθετική ατζέντα και αποφάσιζε ποια θέματα έπρεπε να συζητηθούν από την συνεδρίαση της ολομέλειας. Οι αποφάσεις του εσωτερικού κύκλου απαιτούσαν απόλυτη πλειοψηφία. Η συνεδρίαση της ολομέλειας είχε 69 έδρες, κατανεμημένες περίπου ανάλογα με τα μεγέθη των κρατιδίων. Η συνεδρίαση της ολομέλειας γινόταν ειδικά σε αποφάσεις σχετικές με συνταγματικές αλλαγές, οι οποίες απαιτούσαν την πλειοψηφία των 2/3 της ολομέλειας. Οι αποφάσεις της Ομοσπονδιακή Συνέλευσης ήταν υποχρεωτικές για τα κράτη μέλη, αλλά η εκτέλεση αυτών των αποφάσεων παρέμενε υπό τον έλεγχο κάθε κράτους μέλους. Επίσης, τα κράτη μέλη παρέμειναν πλήρως ανεξάρτητα όσον αφορά τα τελωνεία, την αστυνομία και τον στρατό. Μέχρι την του 1848 και πάλι μετά το 1850 η Ομοσπονδιακή Συνέλευση της Γερμανικής Συνομοσπονδίας ήταν το κύριο όργανο των αντιδραστικών δυνάμεων της Γερμανίας για την καταπίεση της δημοκρατίας, του φιλελευθερισμού και του εθνικισμού. Για παράδειγμα κατά το 1835/36 η Ομοσπονδιακή Συνέλευση θέσπισε κανόνες για τη λογοκρισία, που σημάδευσαν τα έργα του Χάινριχ Χάινε και άλλων συγγραφέων ως παράνομα σε όλα τα κράτη της Γερμανικής Συνομοσπονδίας. Μετά την Επανάσταση του Μαρτίου του 1848 η Ομοσπονδιακή Συνέλευση της Γερμανικής Συνομοσπονδίας αδρανοποιήθηκε και παρέδωσε την εξουσία της στην προσωρινή κεντρική κυβέρνηση της Εθνοσυνέλευσης στη Φραγκφούρτη, η οποία προσπάθησε να ενώσει τη Γερμανία με δημοκρατικό τρόπο. Μετά την αποτυχία της επανάστασης η Γερμανική Συνομοσπονδία αποκαταστάθηκε μεταξύ 1850 και 1851. Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση επανιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο 1850 και χρησιμοποιήθηκε για να καταπνίξει όλα τα δημοκρατικά και φιλελεύθερα επιτεύγματα της αποτυχημένης επανάστασης. Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση διαλύθηκε μετά τον Αυστροπρωσικό πόλεμο του 1866 και την πρωσική προσάρτηση της Φραγκφούρτης. Την Ομοσπονδιακή Συνέλευση διαδέχθηκε το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο της Βόρειας Γερμανικής Συνομοσπονδίας και τέσσερα χρόνια μετά το της Γερμανικής Αυτοκρατορίας. (el)
- The Federal Convention (or Confederate Diet German: Bundesversammlung or Bundestag) was the only central institution of the German Confederation (German: Deutscher Bund) from 1815 until 1848, and from 1850 until 1866. The Federal Convention had its seat in the Palais Thurn und Taxis in Frankfurt. It was organized as a permanent congress of envoys of the member states. (en)
- La Convención Federal (o Parlamento Confederado Alemán, en alemán: Bundesversammlung o Bundestag) fue la única institución central de la Confederación Alemana desde 1815 hasta 1848, y desde 1850 hasta 1866. La Asamblea Federal tuvo su sede en el Palais Thurn und Taxis en Frankfurt. Fue organizado como un congreso permanente de enviados. (es)
- Le Bundestag, ou Bundesversammlung, qu'on peut traduire par Assemblée fédérale, est l'organe décisionnel central de la Confédération germanique.Il s'agit d'une assemblée permanente de représentants des différents États membres, qui siège de 1815 à 1848 puis de 1851 à 1866, la période de la révolution de Mars l'ayant remplacée par le Parlement de Francfort.C'est à l'époque la seule institution centralisée en Allemagne. L'assemblée naît au congrès de Vienne, qui après les guerres napoléoniennes tente d'établir un équilibre politique en Europe afin de garantir la paix. Le Bundesakte, qui est à la fois le rapport final du congrès et l'acte fondateur de la Confédération germanique, prévoit l'établissement de constitutions dans les États membres allemands. Les États allemands, les 37 principautés et les 4 villes libres, très attachés à leur souveraineté, n'arrivent pas à trouver un accord pour faire renaître le Saint-Empire germanique qui avait été dissous en 1806. En conséquence, l'acte fondateur de la confédération de 1815 prévoit l'établissement du Bundestag réunissant des diplomates des différents États membres de manière permanente afin de remplacer les diètes d'Empire.Il prend place dans le palais Thurn und Taxis de Francfort-sur-le-Main une fois par semaine à partir du 5 novembre 1816. Un conseil restreint (Engeren Rat) est créé en parallèle. Il s'agit d'une sorte de gouvernement fédéral aux pouvoirs très limités. Les décisions y sont prises à la majorité simple. Ses décisions sont ensuite portées devant l'assemblée plénière, qui décide à une majorité de deux tiers, sauf pour les affaires concernant les lois fondamentales et la religion, qui doivent être prises à l'unanimité. La présidence du Bundestag est assurée par l'empereur d'Autriche. Les décisions du Bundestag lient les États membres, qui doivent toutefois les mettre en application eux-mêmes, la Confédération germanique n'ayant pas à proprement parler d'exécutif. La plupart des compétences restent dans les mains des États membres : monnaie, douane, police, armée... Le conseil restreint est constitué de 17 voix : les 11 plus grands États allemands disposent chacun d'une voix (dite "voix virile") : l'Autriche, la Prusse, la Bavière, la Saxe, le Wurtemberg, le Hanovre (alors en union personnelle avec le Royaume-Uni), le Bade, le Hesse-Cassel, le Hesse-Darmstadt,le Holstein (en union personnelle avec la couronne de Danemark) et le Luxembourg (en union personnelle avec la couronne des Pays-Bas). Les 6 voix restantes sont partagées entre les autres États membres, regroupés en curies :
* Les Duchés saxons (Saxe-Weimar-Eisenach, Saxe-Cobourg, Saxe-Gotha, Saxe-Meiningen et Saxe-Hildburghausen)
* Brunswick et Nassau
* Mecklembourg-Schwerin et Mecklembourg-Strelitz
* Oldenbourg et les maisons d'Anhalt et de Schwarzbourg (Duché d'Anhalt-Dessau, Duché d'Anhalt-Bernbourg, Duché d'Anhalt-Köthen, Schwarzbourg-Sondershausen et Schwarzbourg-Rudolstadt)
* Les principautés de Hohenzollern-Hechingen et de Hohenzollern-Sigmaringen, Principauté de Reuss branche aînée et Principauté de Reuss branche cadette, le Liechtenstein, Lippe-Detmold, Schaumbourg-Lippe et Waldeck
* Les quatre villes libres : Lubeck, Francfort-sur-le-Main, Hambourg et Brême. L'assemblée plénière compte 70 voix, réparties entre les États en fonction de leur population au sein des frontières fédérales. L'Autriche et les 5 royaumes reçoivent ainsi chacun 4 voix ; le Bade, Hesse-Cassel, Hesse-Darmstadt, Holstein et Luxembourg 3 voix ; le Brunswick, Mecklembourg-Schwerin et Nassau 2 voix ; et les 25 États restants 1 voix chacun. La révolution de Mars oblige le Bundestag à déclarer que sa mission est finie en juillet 1848. Sa tâche et ses compétences sont transférées au Parlement de Francfort. Ce dernier est le premier parlement allemand élu. Il dispose également d'un exécutif : le Pouvoir central provisoire. Après l'échec de la révolution, le Bundestag est convoqué de nouveau en septembre 1850. La guerre austro-prussienne de 1866 y met définitivement fin, avec l'annexion de Francfort par la Prusse.Ses compétences sont alors transmises au Reichstag de la Confédération de l'Allemagne du Nord, qui devient lui-même le Reichstag de l'Empire allemand après l'unification allemande en 1871. (fr)
- Konvensi Federal (bahasa Jerman: Bundesversammlung atau Bundestag) adalah satu-satunya institusi pusat dari Konfederasi Jerman dari 1815 sampai 1848, dan dari 1850 sampai 1866. Majelis Federal tersebut memiliki kursinya di palais Thurn und Taxis di Frankfurt. Konvensi tersebut dibuat sebagai kongres perwakilan permanen. Konfederasi Jerman dan Majelis Federal-nya dibentuk sebagai hasil dari Kongres Wina pada 1815 setelah kekalahan Napoleon. Tugas aslinya adalah membuat sebuah struktur konstitusional baru untuk Jerman setelah pembubaran Kekaisaran Romawi Suci delapan tahun sebelumnya. Para pangeran negara-negara Jerman menginginkan kedaulatan mereka, sehingga Konfederasi Jerman dibuat sebagai konfederasi rendah dari negara-negara monarki merdeka, namun juga meliputi empat kota bebas. Undang-undang yang membentukanya adalah Undang-Undang Federal Jerman pada 8 Juni 1815 (Bahasa Jerman: Deutsche Bundesakte), yang merupakan bagian dari traktat Kongres Wina. Majelis Federal dibentuk sebagai kongres permanen utusan semua negara anggota, yang menggantikan bekas kekuasaan pusat imperial Kekaisaran Romawi Suci. Majelis Federal mengambil tempat di Palais Thurn dan Taksi di Frankfurt, di mana pertemuan dilaksanakan seminggu sekali terhitung setelah 5 November 1816. Majelis Federal dipimpin oleh delegasi Austria dan terdiri dari dua badan eksekutif: dewan dalam dan sidang paripurna. Para anggotanya tidak dipilih, baik oleh suara terbanyak maupun oleh parlemen negara bagian (yang bahkan tidak ada di beberapa negara anggota), tetapi telah ditunjuk oleh pemerintah negara bagian atau oleh pangeran negara bagian. Dewan dalam terdiri dari 17 utusan (masing-masing satu kursi untuk 11 negara bagian yang lebih besar, 5 kursi untuk 23 negara bagian yang lebih kecil dan satu kursi untuk empat kota bebas (free cities)). Dewan dalam menentukan agenda legislatif dan memutuskan masalah mana yang harus dibahas oleh sidang paripurna. Keputusan dari lingkaran dalam awalnya membutuhkan mayoritas mutlak, tetapi pada tahun 1822 persetujuan bulat diperlukan untuk semua keputusan untuk memiliki kekuatan. Sidang paripurna memiliki 69 kursi, menurut ukuran negara bagian, kasarannya. Sidang paripurna dilibatkan terutama dalam keputusan mengenai perubahan konstitusi, yang awalnya membutuhkan mayoritas 2/3 dari sesi pleno tetapi juga diubah menjadi persetujuan bulat. Majelis Federal tersebut dibubarkan setelah Perang Austria-Prusia pada 1866 dan aneksasi Prusia dari ibu kota konfederasi tersebut, Frankfurt. Majelis Federal tersebut digantikan oleh Dewan Federal di Konfederasi Jerman Utara dan empat tahun kemudian oleh di Kekaisaran Jerman. (in)
- De Bondsdag (Duits Bundestag, officieel Bundesversammlung) was het enige orgaan van de Duitse Bond. Het orgaan werd in het leven geroepen door de Bundesakte van 1815. Behoudens een onderbreking van 1848-1850 bestond de Bondsdag tot aan het einde van de Duitse Bond in augustus 1866. Leden van de Bondsdag waren afgevaardigden van de enkele Duitse lidstaten. De leden waren geen parlementariërs maar vertegenwoordigers van de overheden van de lidstaten. De voorzitter van de Bondsdag was steeds, volgens de federale grondwetten, de Oostenrijkse afgezant. Dit was meer een kwestie van eer dan van grote invloed. De Bond zelf had geen voorzitter, maar vanwege deze bepaling werd Oostenrijk als de Präsidialmacht van de Bond beschouwd. De Bondsdag vergaderde in twee verschillende constellaties, het Plenum en de Engerer Rat. De verschillen lagen in competenties, stemverdeling en de manier waarop gestemd werd. De federale grondwetten of wezenlijke bepalingen konden alleen door het Plenum worden veranderd, bij unanimiteit van de stemmen. In 1848 kwam het door volksopstanden tot de Maartrevolutie. De Bondsdag besloot tot verkiezing van een Nationale Vergadering. De Nationale Vergadering koos een provisorisch staatshoofd, de Reichsverweser, die een rijksoverheid benoemde. Op 12 juli 1848 kwam de Bondsdag voor een voorlopig laatste zitting bij elkaar en droeg zijn bevoegdheden aan de Reichsverweser over. Pas in de zomer van 1851 werd de Duitse Bond (met de Duitse Bondsdag) volledig hersteld. Op 14 juni 1866 besloot de Bondsdag, onder leiding van Oostenrijk, tot de mobilisatie van het federaal leger tegen Pruisen. Daarna brak de Duitse Oorlog uit. Pruisen bezette Frankfurt zodat de Bondsdag naar Augsburg uitweek. Op 24 augustus 1866 vond daar de laatste vergadering van de Bondsdag plaats die de ontbinding van de Duitse Bond bevestigde. (nl)
- A Assembleia Federal (em alemão: Bundesversammlung ou Bundestag) foi a única instituição central da Confederação Germânica de 1815 até 1848, e a partir de 1850 até 1866. Tinha a sua sede no Palais Thurn und Taxis, em Frankfurt. Foi organizada como um congresso permanente de emissários. A Confederação Germânica, juntamente com a sua Assembleia Federal, foi instituída como resultado do Congresso de Viena, em 1815, após a derrota de Napoleão. A tarefa original era criar uma nova configuração institucional em substituição ao Sacro Império Romano-Germânico, dissolvido oito anos antes. Os príncipes dos Estados alemães queriam manter a sua soberania, e, por isso, a Confederação foi criada como uma fraca estrutura de governança, com Estados monárquicos independentes e quatro cidades livres (Hamburgo, Lübeck, Bremen e Frankfurt). O ato fundador foi a Lei Federal Alemã (alemão: Deutsche Bundesakte), de 8 de junho de 1815, que fazia parte do tratado do Congresso de Viena. O Bundestag foi criado como um congresso permanente de representantes de todos os Estados-Membros, que substituiu o antigo Poder Imperial Central do Sacro Império. Seus membros tomaram posse no Palácio Thurn und Taxis, em Frankfurt, onde se reuniam uma vez por semana, a partir de 5 de novembro de 1816. A instituição era presidida por um delegado do Império Austríaco e compunha-se de dois órgãos: o Conselho Interior e o Conselho de Sessão Plenária. Seus membros não eram eleitos - nem pelo voto popular, nem pelos parlamentos dos Estados (que ainda não existiam em alguns Estados-membros). Eram nomeados pelos governantes do Estado ou pelo Príncipe do Estado. O Conselho do Interior era constituído de 17 de representantes (um assento para cada um dos 11 Estados maiores; cinco assentos para os 23 Estados menores e um assento para as quatro cidades livres). Esse Conselho determinava a agenda legislativa e decidia questões que deveriam ser discutidas em sessão plenária. As decisões eram tomadas por maioria absoluta. A sessão plenária tinha 69 lugares, distribuídos de acordo com o tamanho dos Estados, e era requerida, especialmente em decisões sobre mudanças constitucionais, uma maioria de 2/3 do plenário. O cumprimento de decisões da Assembleia era obrigatório para os Estados-Membros, mas o controle da execução permanecia a cargo de cada Estado. Assim era possível que os Estados continuassem a ser plenamente soberanos em questões aduaneiras, policiais e militares. Até a Revolução de Março de 1848 e, novamente, a partir de 1851, a Assembleia Federal da Confederação Germânica foi o principal instrumento das forças reacionárias da Alemanha, para suprimir a democracia, o liberalismo e o nacionalismo. Por exemplo, entre 1835 e 1836, a Assembléia Federal decretou regras de censura que marcaram as obras de Heinrich Heine e outros autores, tornando-as ilegais em todos os Estados da Confederação Germânica. Após a Revolução de Março de 1848, o Bundestag tornou-se inativo, e a sua autoridade passou ao Governo Central Provisório e ao Parlamento de Frankfurt, que tentou unir a Alemanha democraticamente. Após o fracasso da Revolução, a Confederação Alemã foi restaurada entre 1850 e 1851. Em setembro de 1850, a Assembleia Federal foi restabelecida e utilizada para suprimir todas as conquistas democráticas e liberais da Revolução de 1848. A Convenção Federal foi dissolvida após a Guerra Austro-Prussiana de 1866. Embora a Confederação da Alemanha do Norte não fosse legalmente a sucessora da Confederação Germânica, o novo Conselho Federal (Bundesrat) pode ser visto como uma espécie de substituto da Assembleia Federal. (pt)
- Бундестаг, Союзный сейм (нем. Bundestag, Bundesversammlung) — высший орган Германского союза, собрание представителей германских государств в период между Венским конгрессом и объединением Германии. Заседал во Франкфурте-на-Майне. С 1815 по 1848 и с 1851 по 1866 год он был единственным центральным учреждением, которое было ответственно для всех германских государств, входивших до 1804 в состав Священной Римской империи. С 5 ноября 1816 года бундестаг заседал еженедельно. Председателем был представитель Австрии. После Мартовской революции в июле 1848 года бундестаг передал свои полномочия национальному собранию, первому немецкому парламенту. После краха революции Бундестаг был восстановлен. (ru)
- 所謂的邦聯議會（德語：Bundestag，正式名稱：邦聯集會 Bundesversammlung）是一個位於法蘭克福的權力機構。它由德意志邦聯的眾多會員國與獨立組織所組成。它的決議會變成。這個組織最早從1815年維也納會議後形成，一直持續運作到1866年德意志邦聯根據布拉格條約解散。 該議會的主席由奧地利帝國擔任，而副主席由普魯士王國擔任。這個單位沒有執行權，只有諮商與協調的功能。其中最主要的功能是依據維也納會議精神，保護有主權個別國家的獨立，並鎮壓新政治與社會力量。 在普魯士王國在普奧戰爭佔領議會所在地法蘭克福自由市後，議會遷移到奧古斯堡舉行。搬遷後的議會只在1866年8月24日舉辦最後一次會議後，就因為德意志邦聯的瓦解而解散。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- The Federal Convention (or Confederate Diet German: Bundesversammlung or Bundestag) was the only central institution of the German Confederation (German: Deutscher Bund) from 1815 until 1848, and from 1850 until 1866. The Federal Convention had its seat in the Palais Thurn und Taxis in Frankfurt. It was organized as a permanent congress of envoys of the member states. (en)
- La Convención Federal (o Parlamento Confederado Alemán, en alemán: Bundesversammlung o Bundestag) fue la única institución central de la Confederación Alemana desde 1815 hasta 1848, y desde 1850 hasta 1866. La Asamblea Federal tuvo su sede en el Palais Thurn und Taxis en Frankfurt. Fue organizado como un congreso permanente de enviados. (es)
- 所謂的邦聯議會（德語：Bundestag，正式名稱：邦聯集會 Bundesversammlung）是一個位於法蘭克福的權力機構。它由德意志邦聯的眾多會員國與獨立組織所組成。它的決議會變成。這個組織最早從1815年維也納會議後形成，一直持續運作到1866年德意志邦聯根據布拉格條約解散。 該議會的主席由奧地利帝國擔任，而副主席由普魯士王國擔任。這個單位沒有執行權，只有諮商與協調的功能。其中最主要的功能是依據維也納會議精神，保護有主權個別國家的獨立，並鎮壓新政治與社會力量。 在普魯士王國在普奧戰爭佔領議會所在地法蘭克福自由市後，議會遷移到奧古斯堡舉行。搬遷後的議會只在1866年8月24日舉辦最後一次會議後，就因為德意志邦聯的瓦解而解散。 (zh)
- Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση (γερμανικά: Bundesversammlung ή Bundestag) ήταν ο μόνος κεντρικός θεσμός της Γερμανικής Συνομοσπονδίας από το 1815 μέχρι το 1848, και από το 1850 μέχρι το 1866. Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση έδρευε στο ανάκτορο Thurn und Taxis στην Ελεύθερη Πόλη της Φραγκφούρτης. Οργανώθηκε ως μόνιμη συνέλευση απεσταλμένων των της Συνομοσπονδίας. (el)
- Der sogenannte Bundestag (offiziell Bundesversammlung) war ein in Frankfurt am Main tagender, ständiger Gesandtenkongress der Mitgliedsstaaten des Deutschen Bundes und dessen einziges Organ. Seine Beschlüsse waren Bundesrecht. Er wurde durch die auf dem Wiener Kongress 1815 verabschiedete Bundesakte ins Leben gerufen und war (mit einer zweijährigen Unterbrechung infolge der Märzrevolution von 1848) bis zur Auflösung des Deutschen Bundes im Jahr 1866 tätig. (de)
- Konvensi Federal (bahasa Jerman: Bundesversammlung atau Bundestag) adalah satu-satunya institusi pusat dari Konfederasi Jerman dari 1815 sampai 1848, dan dari 1850 sampai 1866. Majelis Federal tersebut memiliki kursinya di palais Thurn und Taxis di Frankfurt. Konvensi tersebut dibuat sebagai kongres perwakilan permanen. Sidang paripurna memiliki 69 kursi, menurut ukuran negara bagian, kasarannya. Sidang paripurna dilibatkan terutama dalam keputusan mengenai perubahan konstitusi, yang awalnya membutuhkan mayoritas 2/3 dari sesi pleno tetapi juga diubah menjadi persetujuan bulat. (in)
- Le Bundestag, ou Bundesversammlung, qu'on peut traduire par Assemblée fédérale, est l'organe décisionnel central de la Confédération germanique.Il s'agit d'une assemblée permanente de représentants des différents États membres, qui siège de 1815 à 1848 puis de 1851 à 1866, la période de la révolution de Mars l'ayant remplacée par le Parlement de Francfort.C'est à l'époque la seule institution centralisée en Allemagne. (fr)
- De Bondsdag (Duits Bundestag, officieel Bundesversammlung) was het enige orgaan van de Duitse Bond. Het orgaan werd in het leven geroepen door de Bundesakte van 1815. Behoudens een onderbreking van 1848-1850 bestond de Bondsdag tot aan het einde van de Duitse Bond in augustus 1866. De Bondsdag vergaderde in twee verschillende constellaties, het Plenum en de Engerer Rat. De verschillen lagen in competenties, stemverdeling en de manier waarop gestemd werd. De federale grondwetten of wezenlijke bepalingen konden alleen door het Plenum worden veranderd, bij unanimiteit van de stemmen. (nl)
- A Assembleia Federal (em alemão: Bundesversammlung ou Bundestag) foi a única instituição central da Confederação Germânica de 1815 até 1848, e a partir de 1850 até 1866. Tinha a sua sede no Palais Thurn und Taxis, em Frankfurt. Foi organizada como um congresso permanente de emissários. O cumprimento de decisões da Assembleia era obrigatório para os Estados-Membros, mas o controle da execução permanecia a cargo de cada Estado. Assim era possível que os Estados continuassem a ser plenamente soberanos em questões aduaneiras, policiais e militares. (pt)
- Бундестаг, Союзный сейм (нем. Bundestag, Bundesversammlung) — высший орган Германского союза, собрание представителей германских государств в период между Венским конгрессом и объединением Германии. Заседал во Франкфурте-на-Майне. С 1815 по 1848 и с 1851 по 1866 год он был единственным центральным учреждением, которое было ответственно для всех германских государств, входивших до 1804 в состав Священной Римской империи. С 5 ноября 1816 года бундестаг заседал еженедельно. Председателем был представитель Австрии. (ru)
|
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
