| dbo:abstract
|
- L'arrencada del cuir cabellut (en anglès Scalping i en francès scalpation) és una pràctica guerrera que consisteix a arrencar part o tot el cuir cabellut de l'adversari viu o mort com a trofeu. En l'imaginari occidental això s'associa amb la conquesta del Far West nord-americà i particularment amb els amerindis, però els colons europeus també la practicaren. També s'ha fet en altres èpoques de l'antiguitat. Segons Herodot arrencar el cuir cabellut era una pràctica entre els escites. L'explorador francès Jacques Cartier en va donar notícia l'any 1535 a l'actual Quebec entre els indis iroquesos.L'arrencada del cuir cabellut era un ritual entre els indis que la practicaven (que no eren pas totes les tribus) i l'amerindi feia un crit especial en el moment de fer-ho i en la seva presentació a la comunitat. Es tractava de conservar-lo com a trofeu el major temps possible i s'exhibia en els pobles i altres llocs. (ca)
- سَلخ فَروة الرَأس (بالإنجليزية: Scalping)، وَهيَّ عَملية قَطع أو تَمزيق جُزء مِن فَروة رَأس الإِنسان مَع الشَعر المُرتبط بِها، يُعتبر سَلخ فَروة الرأس جُزء مِن المُمارسة الثَقافية الأَوسع لأخذ وَعرض أجزاء الجسم البَشري كتِذكار، وَرُبما تَكون قَد وَضعت كَبديل للاستيلاء على الرأس البشري كامِل، حَيث أن فَروة الأرس أَسهل للأخذ وَالنَقل وَالحِفظ للعَرض لاحقًا، وَسَلخ فروة الرأس مُمارسة ثَقافية موجودة في كِلام العالمين القَديم والجَديد. (ar)
- Skalpování je název pro vyříznutí či vytržení části lidské pokožky na hlavě i s vlasy. Důvodem tohoto jednání bývá zisk válečné trofeje. Provádělo se nožem oříznutím části kůže na temeni hlavy a následným vyškubnutím tzv. skalpu či skalpové kadeře. Skalpování se vyvinulo nezávisle na sobě jako součást válečné kultury u mnoha kmenů a civilizací Evropy, Asie, Afriky a Ameriky. Někdy šlo o náhražku za braní hlav zabitých nepřátel, neboť skalpy bylo snazší nosit a uchovávat. (cs)
- Unter Skalpieren versteht man das Entfernen der Kopfschwarte (Skalp) vom Schädel, üblicherweise zusammen mit dem Kopfhaar. Ein durch vorsätzliche Gewaltanwendung gegen Menschen hergestellter Skalp kann als Trophäe verwendet werden. Auch bei Unfällen kann es zum Skalpieren kommen, wenn man etwa mit dem Kopfhaar in eine laufende Maschine gerät. Diesen Fall könnte man als eine Sonderform des Décollements bezeichnen. Das vorsätzliche Skalpieren eines Gegners wird häufig mit den Grenzkonflikten in Nordamerika assoziiert, bei denen es von Indianern und europäischstämmigen Grenzlandsiedlern praktiziert wurde (siehe auch: Indianerkriege). Ursprünglich galten Skalps jedoch bei bodenbauenden Völkern weltweit als Fruchtbarkeitssymbole. Daher wurden sie vielfach als religiöse Ritualgegenstände verwendet, die in Nordamerika in aller Regel an lange Stangen montiert wurden. Bei den nordamerikanischen Indianern spielten Skalprituale früher vor allem in den vom Feldbau gekennzeichneten Kulturarealen des Südwestens, Nordostens und Südostens eine wichtige Rolle im Kult. Sie sollten die Ertragskraft der Felder – oder vereinzelt auch der Frauen – positiv beeinflussen. Im südamerikanischen Kulturareal Chaco wurde zur Zeit der Kriege gegen die Europäer von den dortigen Reiterstämmen ebenfalls skalpiert. Wie bei vielen nordamerikanischen Völkern steigerte die Zahl der Skalps auch hier das Prestige des Kriegers und das wurde beim Skalptanz gebührend gefeiert. (de)
- Skalpado aŭ skalpumo estas la akcidenta aŭ intenca fortirado aŭ detranĉado de la skalpo, la kranihaŭto. La detranĉita kranihaŭto kun kaphararo estis milita trofeo ĉe la nordamerikaj indianoj. Akcidenta skalpumo povas okazi ĉe turniĝantaj maŝinoj, kiam la maŝino kaptas kaj deŝiras la hararon kun la haŭto. (eo)
- La scalpation est une pratique guerrière, à finalité religieuse dans les religions animistes amérindiennes, qui consiste à arracher tout ou partie du cuir chevelu (« scalp » en anglais) d'un adversaire, le plus souvent mort. En effet, le « Grand Esprit » (entité cosmologique) emmène le mort au paradis (« les Prairies éternelles »), en le tirant par la chevelure. Le scalp est ainsi conservé comme trophée de guerre pour témoigner du nombre d'adversaires vaincus qui n'iront pas au paradis, conférant à son propriétaire une aura de puissant guerrier aux pouvoirs surnaturels, puisque même sur terre, ses actions ont un poids sur le devenir céleste de son ennemi, le condamnant ainsi à l'errance. Dans l'imaginaire occidental, la scalpation est avant tout associée aux Amérindiens, notamment lors de la Conquête de l'Ouest, mais elle a été aussi pratiquée dans d'autres contextes, comme dans l'Antiquité ou encore le Moyen Âge[réf. nécessaire] en Europe. La scalpation fut aussi utilisée par les colons chrétiens sur la population nord-amérindienne, colons chrétiens qui faisaient de la sorte des trophées de chasse avec le scalp des civils et guerriers indiens tués, ou payaient pour des scalps réalisés sur des Amérindiens (elle ne fut donc pas une pratique exclusivement indigène lors de la colonisation européenne de l'Amérique du Nord). (fr)
- El escalpelamiento consiste en desollar o arrancar (parcial o totalmente) el cuero cabelludo humano del cráneo. Puede ser de manera accidental (por partes móviles de maquinarias o por las hélices de motores de barco) o intencional, en este último caso como una forma de tortura o como colección de trofeo de guerra (en varias culturas tanto en el Viejo como en el Nuevo Mundo). La palabra proviene de scalp, nombre que en idioma inglés significa cuero cabelludo. El escalpelamiento es un problema generalizado en la región amazónica, donde este tipo de incidente es frecuente, debido a la distracción y a las malas condiciones de seguridad en las voadeiras, los barcos típicos utilizados para los desplazamientos y el trabajo a lo largo del curso del río Amazonas. Las víctimas habituales de estos incidentes en la Amazonia son los ribeirinhos, la población rural que vive a lo largo del río y se desplaza en pequeñas embarcaciones, llamadas voadeiras para trabajar y llegar a la ciudad. Este hecho atrae la atención de la opinión pública, y se ha diseñado una protección para el motor de las voadeiras, con el fin de evitar la repetición de este tipo de accidentes. (es)
- Scalping is the act of cutting or tearing a part of the human scalp, with hair attached, from the head, and generally occurred in warfare with the scalp being a trophy. Scalp-taking is considered part of the broader cultural practice of the taking and display of human body parts as trophies, and may have developed as an alternative to the taking of human heads, for scalps were easier to take, transport, and preserve for subsequent display. Scalping independently developed in various cultures in both the Old and New Worlds. (en)
- Pemotongan batok kepala adalah sebuah tindakan memotong atau menyayat bagian , beserta dengan rambutnya, dari bagian kepala. Tindakan tersebut dapat dilakukan sebagai bagian dari perang dengan batok kepala dijadikan trofi, atau sebagai sebuah kecelakaan. Pemotongan batok kepala dianggap merupakan bagian dari praktik budaya yang lebih besar dari mengambil dan menyimpan bagian tubuh manusia sebagai trofi, dan dapat dikembangkan sebagai alternatif pemotongan kepala manusia, karena batok kepala lebih mudah untuk dipotong, dibawa dan disimpan. Pemotongan batok kepala secara terpisah berkembang dalam berbagai budaya di Dunia Lama dan Dunia Baru. (in)
- Scalperen is het weghalen van de hoofdhuid inclusief het haar van een mens (samen de 'scalp' genoemd). Dit kan bij dode of levende mensen gedaan worden. Bij de mens kan het dodelijk zijn. Het bekendst werd het door het gebruik door de indianen en Europese kolonisten in Noord-Amerika. (nl)
- Il termine scalpo deriva da un lemma inglese di origine scandinava, scalp, che significa "cuoio capelluto", indica il cuoio capelluto, comprendente tutti i capelli, asportato dal cadavere di un nemico (o anche da un nemico ferito). (it)
- Skalp – trofeum wojenne znane wśród niektórych plemion Indian Ameryki Północnej i (według Herodota) u Scytów. Zwykle skrawek skóry głowy z włosami zerwany – poprzez nacięcie – z głowy pokonanego wroga. Zdobycie skalpu miało często znaczenie kultowe i magiczne, ale często też (po pojawieniu się w Ameryce białych najeźdźców) czysto praktyczne. Skalpowanie rozwinięto niezależnie w różnych kulturach zarówno Starego, jak i Nowego Świata. Nie wszystkie plemiona indiańskie praktykowały skalpowanie przeciwników i większość badaczy uważa, że zwyczaj ten – znany wśród Irokezów i Krików upowszechnił się po pojawieniu się białych. U niektórych plemion wschodnich stanów praktykowano zbieranie nie skalpów, a odciętych głów nieprzyjaciół. Zgodnie z XVIII-wiecznymi relacjami skalpowanie stało się zwyczajem, gdy władze kolonii brytyjskich zaczęły płacić za zabicie szczególnie znienawidzonych Indian. Skalpy zbierali nie tylko Indianie, ale i biali; natomiast w pierwszym okresie Indianie nie zbierali skalpów białych kolonistów, którzy nie byli dla nich wojownikami. Podobnie Indianie Wielkich Równin nie skalpowali tzw. „Buffalo Soldiers”, czyli czarnoskórych żołnierzy operujących na obszarach prerii w II połowie XIX wieku. Indianie z plemienia Pima nie skalpowali, z przyczyn religijnych, Apaczów. Skalpowanie nie zawsze było równoznaczne ze śmiercią. Często zdarzało się, że wojownik skalpował żywego przeciwnika i pozwalał mu wrócić cało do swoich tylko po to, by doznał pogardy i zniesławienia jako wojownik, który dał się pokonać. Biali, oskalpowani ale żywi, byli pokazywani publicznie, by wzbudzić nienawiść do „czerwonoskórych”. Wśród Indian prerii panowało przekonanie, że większy honor przyniesie uderzenie nieprzyjaciela kijem niż zabicie go i oskalpowanie. W niektórych plemionach był zwyczaj, że wojownik nie skalpował swojej ofiary, zostawiając to innym, nawet kobietom; u innych wojownik zdejmował skalp, ale tylko po to, by pociąć zdobycz na mniejsze kawałki i podzielić się z innymi uczestnikami bitwy. Wojownicy plemion prerii nie mieli zwyczaju odmierzania swej sławy liczbą skalpów. Niektóre plemiona Wielkich Równin uważały, że oskalpowany wojownik nie może dostąpić życia wiecznego. Z tego powodu wojownicy tych plemion starali się zrobić wszystko, by uchronić własnych zabitych i rannych przed oskalpowaniem. Skalp nie zawsze zachowywano; czasami był zostawiany na miejscu potyczki. Mógł być poświęcany bogu słońca, czemu towarzyszyła krótka modlitwa; w innych wypadkach poświęcano go wodzie i wrzucano do strumienia lub rzeki. Skalp, który miał być zachowany, był suszony i rozciągany na specjalnej obręczy o średnicy około 15 cm. Po wysuszeniu strona wewnętrzna była malowana na czerwono lub czerwono i czarno. Tak spreparowane skalpy były używane przez kobiety niektórych plemion podczas Tańca Skalpów. Skalpy były często wykorzystywane jako element zdobniczy tarcz, włóczni, szat, pasów lub naszyjników. Dakotowie zachowywali skalp przez rok wierząc, że w tym czasie duch oskalpowanego wroga unosi się gdzieś w pobliżu. Po roku, podczas specjalnego święta, skalpy niszczono, uwalniając tym samym duchy. Arikara wieszali skalpy w swych Chatach Szamanów jako ofiary dla bóstw plemiennych. Niektórzy wojownicy – zwłaszcza na wschodzie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych i Kanady – golili głowy zostawiając jeden długi i szeroki kosmyk (tzw. lok skalpowy), niejako zachęcający wroga do ataku celem zdobycia skalpu. (pl)
- En skalpering innebär att man avlägsnar en bit hud med tillhörande hår från hjässan, ofta från en fallen fiende. Skalpering förekom bland Nordamerikas ursprungsbefolkning, men dess ursprung är oklart. Med européernas ankomst till Amerika spreds bruket över den nordamerikanska kontinenten och förekom på båda sidor i krigen mellan ursprungsamerikaner och europeiska nybyggare. Denna historierelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Скальпирование — удаление с головы куска кожи вместе с волосами, то есть скальпа. Скальпы использовались для подтверждения проявленной смелости на войне. Они оказались более удобными по сравнению с отрубленными головами, применявшимися с аналогичной целью. Подобные обычаи встречались в прошлом у народов Европы, Азии и Африки. Наиболее известное и массовое его проявление связано с североамериканскими индейцами и историей колонизации Северной Америки. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- سَلخ فَروة الرَأس (بالإنجليزية: Scalping)، وَهيَّ عَملية قَطع أو تَمزيق جُزء مِن فَروة رَأس الإِنسان مَع الشَعر المُرتبط بِها، يُعتبر سَلخ فَروة الرأس جُزء مِن المُمارسة الثَقافية الأَوسع لأخذ وَعرض أجزاء الجسم البَشري كتِذكار، وَرُبما تَكون قَد وَضعت كَبديل للاستيلاء على الرأس البشري كامِل، حَيث أن فَروة الأرس أَسهل للأخذ وَالنَقل وَالحِفظ للعَرض لاحقًا، وَسَلخ فروة الرأس مُمارسة ثَقافية موجودة في كِلام العالمين القَديم والجَديد. (ar)
- Skalpování je název pro vyříznutí či vytržení části lidské pokožky na hlavě i s vlasy. Důvodem tohoto jednání bývá zisk válečné trofeje. Provádělo se nožem oříznutím části kůže na temeni hlavy a následným vyškubnutím tzv. skalpu či skalpové kadeře. Skalpování se vyvinulo nezávisle na sobě jako součást válečné kultury u mnoha kmenů a civilizací Evropy, Asie, Afriky a Ameriky. Někdy šlo o náhražku za braní hlav zabitých nepřátel, neboť skalpy bylo snazší nosit a uchovávat. (cs)
- Skalpado aŭ skalpumo estas la akcidenta aŭ intenca fortirado aŭ detranĉado de la skalpo, la kranihaŭto. La detranĉita kranihaŭto kun kaphararo estis milita trofeo ĉe la nordamerikaj indianoj. Akcidenta skalpumo povas okazi ĉe turniĝantaj maŝinoj, kiam la maŝino kaptas kaj deŝiras la hararon kun la haŭto. (eo)
- Scalping is the act of cutting or tearing a part of the human scalp, with hair attached, from the head, and generally occurred in warfare with the scalp being a trophy. Scalp-taking is considered part of the broader cultural practice of the taking and display of human body parts as trophies, and may have developed as an alternative to the taking of human heads, for scalps were easier to take, transport, and preserve for subsequent display. Scalping independently developed in various cultures in both the Old and New Worlds. (en)
- Pemotongan batok kepala adalah sebuah tindakan memotong atau menyayat bagian , beserta dengan rambutnya, dari bagian kepala. Tindakan tersebut dapat dilakukan sebagai bagian dari perang dengan batok kepala dijadikan trofi, atau sebagai sebuah kecelakaan. Pemotongan batok kepala dianggap merupakan bagian dari praktik budaya yang lebih besar dari mengambil dan menyimpan bagian tubuh manusia sebagai trofi, dan dapat dikembangkan sebagai alternatif pemotongan kepala manusia, karena batok kepala lebih mudah untuk dipotong, dibawa dan disimpan. Pemotongan batok kepala secara terpisah berkembang dalam berbagai budaya di Dunia Lama dan Dunia Baru. (in)
- Scalperen is het weghalen van de hoofdhuid inclusief het haar van een mens (samen de 'scalp' genoemd). Dit kan bij dode of levende mensen gedaan worden. Bij de mens kan het dodelijk zijn. Het bekendst werd het door het gebruik door de indianen en Europese kolonisten in Noord-Amerika. (nl)
- Il termine scalpo deriva da un lemma inglese di origine scandinava, scalp, che significa "cuoio capelluto", indica il cuoio capelluto, comprendente tutti i capelli, asportato dal cadavere di un nemico (o anche da un nemico ferito). (it)
- En skalpering innebär att man avlägsnar en bit hud med tillhörande hår från hjässan, ofta från en fallen fiende. Skalpering förekom bland Nordamerikas ursprungsbefolkning, men dess ursprung är oklart. Med européernas ankomst till Amerika spreds bruket över den nordamerikanska kontinenten och förekom på båda sidor i krigen mellan ursprungsamerikaner och europeiska nybyggare. Denna historierelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Скальпирование — удаление с головы куска кожи вместе с волосами, то есть скальпа. Скальпы использовались для подтверждения проявленной смелости на войне. Они оказались более удобными по сравнению с отрубленными головами, применявшимися с аналогичной целью. Подобные обычаи встречались в прошлом у народов Европы, Азии и Африки. Наиболее известное и массовое его проявление связано с североамериканскими индейцами и историей колонизации Северной Америки. (ru)
- L'arrencada del cuir cabellut (en anglès Scalping i en francès scalpation) és una pràctica guerrera que consisteix a arrencar part o tot el cuir cabellut de l'adversari viu o mort com a trofeu. En l'imaginari occidental això s'associa amb la conquesta del Far West nord-americà i particularment amb els amerindis, però els colons europeus també la practicaren. També s'ha fet en altres èpoques de l'antiguitat. Segons Herodot arrencar el cuir cabellut era una pràctica entre els escites. (ca)
- Unter Skalpieren versteht man das Entfernen der Kopfschwarte (Skalp) vom Schädel, üblicherweise zusammen mit dem Kopfhaar. Ein durch vorsätzliche Gewaltanwendung gegen Menschen hergestellter Skalp kann als Trophäe verwendet werden. Auch bei Unfällen kann es zum Skalpieren kommen, wenn man etwa mit dem Kopfhaar in eine laufende Maschine gerät. Diesen Fall könnte man als eine Sonderform des Décollements bezeichnen. (de)
- El escalpelamiento consiste en desollar o arrancar (parcial o totalmente) el cuero cabelludo humano del cráneo. Puede ser de manera accidental (por partes móviles de maquinarias o por las hélices de motores de barco) o intencional, en este último caso como una forma de tortura o como colección de trofeo de guerra (en varias culturas tanto en el Viejo como en el Nuevo Mundo). La palabra proviene de scalp, nombre que en idioma inglés significa cuero cabelludo. (es)
- La scalpation est une pratique guerrière, à finalité religieuse dans les religions animistes amérindiennes, qui consiste à arracher tout ou partie du cuir chevelu (« scalp » en anglais) d'un adversaire, le plus souvent mort. Dans l'imaginaire occidental, la scalpation est avant tout associée aux Amérindiens, notamment lors de la Conquête de l'Ouest, mais elle a été aussi pratiquée dans d'autres contextes, comme dans l'Antiquité ou encore le Moyen Âge[réf. nécessaire] en Europe. (fr)
- Skalp – trofeum wojenne znane wśród niektórych plemion Indian Ameryki Północnej i (według Herodota) u Scytów. Zwykle skrawek skóry głowy z włosami zerwany – poprzez nacięcie – z głowy pokonanego wroga. Zdobycie skalpu miało często znaczenie kultowe i magiczne, ale często też (po pojawieniu się w Ameryce białych najeźdźców) czysto praktyczne. Skalpowanie rozwinięto niezależnie w różnych kulturach zarówno Starego, jak i Nowego Świata. (pl)
|
