| dbo:abstract
|
- Erik VI Menved dit Menved (mal home) (Copenhaguen, 1274 - Roskilde, 1320). Rei de Dinamarca (1286 - 1320). Fill d'Erik V i . Va succeir al seu pare. Va mantenir guerres que van arruïnar el seu regne contra l'Església, Noruega, Suècia i la ciutat hanseàtica de Lübeck. Fou deposat pel seu germà Cristòfor II. (ca)
- Erik VI. Dánský, Erik Menved (1274 – 13. listopadu 1319) byl dánský král v letech 1286 – 1319. (cs)
- Ο Ερρίκος ΣΤ΄ της Δανίας ή Ερρίκος ΣΤ΄ Μένβεντ (1274 - 13 Νοεμβρίου 1319), βασιλιάς της Δανίας (1286-1319) ήταν γιος και διάδοχος του βασιλιά Ερρίκου Ε΄ της Δανίας και της Αγνής του Βρανδεμβούργου και έγινε βασιλιάς μετά τη δολοφονία του πατέρα του, σε ηλικία 12 ετών υπό την κηδεμονία της μητέρας του έως το 1294. Η περίοδος της βασιλείας του Ερρίκου ΣΤ΄ ήταν περίοδος παρακμής για τη Δανία, όπου είχαν καθιερωθεί στην εξουσία οι συγγενείς της μητέρας του από τη Γερμανία. (el)
- Erich VI. Menved (dänisch: Erik VI. Menved; * 1274; † 13. November 1319) war ein Sohn von Erich V. und von 1286 bis 1319 König von Dänemark. (de)
- Eric VI Menved (1274 – 13 November 1319) was King of Denmark (1286–1319). A son of King Eric V and Agnes of Brandenburg, he became king in 1286 at age 12, when his father was murdered on 22 November by unknown assailants. On account of his age, his mother ruled for him until 1294. (en)
- Erik VI.a Menved (eusk: 'Hitzeko Gizona'; c. 1274 - Roskilde, 1319ko azaroaren 13a) Danimarkako erregea (1286-1319) izan zen. Erik V.aren semea eta ondorengoa. Handikien eta kleroaren kontra borrokatu zen. Lübeck, Rostock eta Wismar hiri alemaniarrak hartu zituen, baina ezin gorde izan zituen. (eu)
- Éric VI Menved (1274- mort à Roskilde 13 novembre 1319), roi du Danemark de 1286 à 1319. (fr)
- Erico VI Menved (Copenhague, 1274 - Roskilde, 13 de noviembre de 1319). Rey de Dinamarca (1286 - 1320). Hijo de Erico V Glipping. A los 12 años sucedió a su padre, que fue asesinado el 22 de noviembre por asaltantes desconocidos. Debido a su edad, el gobierno quedó en manos de su madre hasta 1294.. Contrajo matrimonio con Ingeborg Magnusdotter. (es)
- 에리크 6세(덴마크어: Erik VI Menved 에리크 멘베드[*], 1274년경 ~ 1319년 11월 13일 로스킬레)는 덴마크의 국왕(재위: 1286년 ~ 1319년)이다. (ko)
- Erik VI (ook Erik Menved) (1274 - 13 november 1319), was koning van Denemarken van 1286 tot 1319. Hij was een zoon van Erik V 'Klipping' en Agnes van Brandenburg. Erik trouwde in 1296 met Ingeborg van Zweden, een dochter van Magnus I van Zweden. Erik VI werd koning nadat zijn vader op 22 november 1286 werd vermoord. Van 1286 tot 1294 stond Erik VI onder regentschap van zijn moeder. Erik Menveds regering was midden in de Eeuw van Verval in Denemarken (1241-1340). De eerste jaren van zijn regering - die onder het regentschap van zijn moeder en haar Duitse familie stonden - werden beïnvloed door de onrust en oorlogen die op de moord op zijn vader volgden. De ballingen die in 1287 op de speciale bijeenkomst in Nyborg veroordeeld waren voor de moord op zijn vader hadden hun toevlucht in Noorwegen gezocht en vonden daar nieuwe bondgenoten. Vanuit Noorwegen zouden ze overvallen op de Deense kusten plegen. Dit was het begin van tientallen jaren van conflicten en strijd tussen de Scandinavische koninkrijken. Tegelijkertijd ontstond er een conflict met de kerk doordat de ambitieuze aartsbisschop een onafhankelijke kerk voorstond en ook nog aanhanger was van de ballingen vanwege zijn familiebanden met sommige van hen. De jonge Erik VI liet de aartsbisschop in 1294 arresteren en in een kerker gevangenzetten van waaruit deze twee jaar later wist te ontsnappen. Het conflict zou in 1302 worden beslecht op het pauselijke hof in Rome door middel van een de facto (feitelijke) overwinning door de koning, maar niet nadat deze een forse boete betaald had voor de gevangenschap van Jens Grand. Wel werd Jens Grand van zijn ambt in Denemarken ontheven. Ook het conflict met Noorwegen eindigde in een compromis, wat een grote opluchting voor het Deense gezag was. Erik VI kon nu een sterke koninklijke macht in stand houden, mede dankzij de loyale steun van de belangrijkste aristocraten en zijn Duitse bondgenoten. Na deze betrekkelijke successen wilde Erik VI op grote schaal zijn gebied uitbreiden en zijn oog viel daarbij op de noordelijke gebieden van Duitsland. Mogelijk wilde hij in de voetsporen van Waldemar II van Denemarken treden. Door verbintenissen met Duitse prinsen, waaronder de hertog van Mecklenburg, lukte het hem om formeel heerser te worden in menige Hanzesteden en in vazalstaten als Mecklenburg en andere kleinere staatjes. Hij had Denemarken nu tot een Scandinavische grootmacht gemaakt. Ook plaatste hij aanvallen in Zweden om op deze wijze zijn zwager Birger I van Zweden te steunen in de koningsstrijd in Zweden. In 1305 gaf Erik VI van Denemarken toestemming aan de monniken van Dünamünde om een versterkt klooster in , Estland te bouwen. De langdurige oorlogen en het zeer luxueuze leven van Erik brachten Denemarken financieel aan de afgrond. De aristocratie, zijn aanvankelijke medestanders, begon zich nu tegen hem te keren en de boerenstand schaarde zich achter hen. In 1313 brak er een rebellie uit in Jutland die werd onderdrukt door een Duits bezettingsleger. Zijn groeiende moeilijkheden noopten hem om grote delen van de bezittingen te verpanden, voornamelijk aan de Duitse prinsen en leenmannen, wat hem uiteindelijk in zijn macht beperkte. Toen hij in 1319 overleed, en al zijn 15 kinderen had overleefd, verkeerde het koninkrijk Denemarken in staat van verval, hoewel het naar buiten toe als grootmacht overkwam. Gewoonlijk werd Eriks regering beschouwd als een van de weinige lichtpuntjes in die periode vanwege zijn poging om Denemarken te hervormen en hij wordt opgehemeld in de Deense romantische literatuur. Vandaag de dag echter wordt zijn oorlogspolitiek als de oorzaak gezien voor de ontbinding van de monarchie tijdens de volgende generaties. De bijnaam van Erik VI kan een verkorting zijn van zijn favoriete eed ved alle hellige mænd (Door alle heilige mannen), of afgeleid van het oud-Deens menvett (Vogel van slechte voortekenen) (nl)
- Eric VI Menved (1274 – 13 novembre 1319) fu Re di Danimarca dal 1286 al 1319. (it)
- Érico VI (c. 1274 — 13 de novembro de 1319) foi o Rei da Dinamarca de 1286 até sua morte. Era filho do rei Érico V e da rainha Agnes de Brandemburgo. Ele ascendeu ao trono com apenas doze anos de idade após o assassinato de seu pai, com sua mãe atuando como regente durante sua minoridade até 1293. (pt)
- Eryk VI Menved (1274 – 13 listopada 1319) – król Danii w latach 1286–1319. Eryk wstąpił na tron w wieku 12 lat po tym, jak jego ojciec, król Eryk Glipping, został zamordowany. Odpowiedzialni za jego śmierć możnowładcy zbiegli do Norwegii, skąd z pomocą norweskiego króla Eryka II Wroga Księży zaczęli najeżdżać duńskie wybrzeża. Wkrótce dołączył do nich brat młodego króla, Krzysztof II. Sytuacja pogorszyła się jeszcze bardziej, gdy matka króla wyszła za mąż za holsztyńskiego hrabiego i gdy Eryk popadł w bardzo poważny konflikt z kościołem (nieudana próba uwięzienia arcybiskupa , przegrany proces wytoczony królowi przez papiestwo, grzywny, nałożony na Danię interdykt). Na początku XIV Eryk zaangażował się w politykę w północnych Niemczech (chcąc jak niegdyś król Waldemar II Zwycięski rozszerzyć królestwo Danii na południe). Konflikty na tych terenach zakończyły się w 1316, gdy zrujnowany finansowo król musiał zrezygnować ze swoich ambicji. Bita przez króla moneta była bezwartościowa, a zadłużenie było tak duże, że Eryk zmuszony był na trzy lata oddać Fionię Gerhardowi II. Eryk Menved nie miał szczęścia i na innych frontach. Jego zaangażowanie się w politykę Szwecji (poparcie dla króla Birgera Magnussona) zaowocowało wspólnym skierowaniem się Szwecji i Norwegii (zjednoczonych w 1319 r. pod berłem Magnusa II Erikssona) przeciwko Danii. Z żoną (szwedzką księżniczką Ingeborgą zm. 1319, córką króla Szwecji Magnusa II) miał Eryk 14 dzieci, z których większość urodziła się martwa, kilkoro zmarło w pierwszych tygodniach życia, a ostatni syn zginął w wypadku (upuszczony przez królową). Mimo ambicji odbudowy wielkiej Danii, Eryk Menved w momencie śmierci pozostawił następcy kraj zrujnowany, podzielony i zadłużony. (pl)
- Erik Menved, född 1274, död 13 november 1319, var kung av Danmark. Son till Erik Klipping, som mördades i Finderup 1286 då Erik bara var 12 år gammal, och Agnes av Brandenburg, som var med i den förmyndarregering som bestämde fram tills Erik blev myndig. Erik Menved kröntes till dansk kung på juldagen 1287. De stormän som var dömda för mordet på Erik Klipping återvände och härjade de danska kusterna. Flera stormän och gunstlingar anslöt sig till de fredlösa, bland dem Eriks bror, hertig Kristofer, som 1315 tvingades gå i landsflykt. 1289 utnämndes Jens Grand till ärkebiskop efter Jens Dros. Jens Grand tillhörde emellertid den mäktiga Hvideätten, som hade många fredlösa män som Jens öppet stöttade. Han arresterades därför 1294, men lyckades fly till Hammershus. Därifrån fortsatte han till påvedömet, där han inledde en process mot Menved. Erik beordrades till att återinsätta honom samt att böta 49.000 mark. Erik vägrade att betala, och 1299 blev därför Danmark satt under interdikt. 1301 fick Erik "krypa till korset" och betala böterna, men Jens Grand blev istället ärkebiskop i Riga och förlorade sitt inflytande i Danmark. 1293 dödades de fredlösas ledare, marsk Stig Andersen Hvide, och härjningarna avtog. Erik Menveds ambition var att återuppta Valdemar Sejrs erövringspolitik i Nordtyskland. 1302 hyllades han som länsherre över furstendömet Rostock. 1304 stadfäste den tyska kungen Albrecht I avträdandet av landområdet norr om floderna Elbe och Elde. Erik beslutade att anfalla Wismar och Rostock, men motståndet blev hårdare än väntat, och först efter 6 månader gav de två städerna upp. 1316 förlorade Erik slaget vid Stralsund, och 1317 slöts det fred. Krigsföretaget blev dyrt, och regeringen fick skriva ut nya skatter. 1316 stängdes mynttillverkningen av, och de mynt som var i omlopp var värdelösa. 1317 pantsattes Fyn i 3 år till de holsteinska grevarna Johann (hans halvbror) och Gerhard. På Själland och i Jylland gjordes flera upprorsförsök, och för att hålla folket i schack byggdes flera fängelseborgar, till exempel Kalø slott norr om Århus, Borgvold i Viborg, Bygholm vid Horsens och Ulstrup öster om Struer. I Skåne byggdes under de här åren Kärnan av Erik Menved. Erik var gift med den svenska kungen Magnus Ladulås dotter Ingeborg Magnusdotter. De fick 14 barn, men alla var dödfödda eller dog i späd ålder. Erik Menved är begravd i Sankt Bendts Kirke i Ringsted. Han överlämnade ett land i ekonomisk och politisk misär till sin yngre bror Kristofer II. (sv)
- (帶來不幸之人)埃里克六世（丹麥語：Erik VI Menved；1274年－1319年11月13日），丹麥國王（1286年－1319年在位）。丹麥國王埃里克五世與勃蘭登堡藩侯約翰一世的女兒的長子。 (zh)
- Эрик VI Менвед (дат. Erik 6. Menved, 1274, Дания — 13 ноября 1319, Роскилле, Зеландия) — король Дании с 1286 года. Сын датского короля Эрика V и Агнессы Бранденбургской. Прозвище его принято объяснять как сокращение его предполагаемого присловья «ved alle hellige mænd» («клянусь всеми святыми»). Менее известное объяснение состоит в том, что оно происходит из стародатского слова «menvett» (птица, несущая плохое предзнаменование). Во время правления Эрика конфликт между короной и церковью, возникший ещё при Кристофере I, достиг своего пика и был частично разрешён. Попытки Эрика возродить величие Дании путём завоевания южного побережья Балтийского моря привели к истощению финансов страны и породили оппозицию его правлению. (ru)
- Ерік VI Менвед (1274 — 13 липня 1319) — король Данії у 1286–1319 роках. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Erik VI Menved dit Menved (mal home) (Copenhaguen, 1274 - Roskilde, 1320). Rei de Dinamarca (1286 - 1320). Fill d'Erik V i . Va succeir al seu pare. Va mantenir guerres que van arruïnar el seu regne contra l'Església, Noruega, Suècia i la ciutat hanseàtica de Lübeck. Fou deposat pel seu germà Cristòfor II. (ca)
- Erik VI. Dánský, Erik Menved (1274 – 13. listopadu 1319) byl dánský král v letech 1286 – 1319. (cs)
- Ο Ερρίκος ΣΤ΄ της Δανίας ή Ερρίκος ΣΤ΄ Μένβεντ (1274 - 13 Νοεμβρίου 1319), βασιλιάς της Δανίας (1286-1319) ήταν γιος και διάδοχος του βασιλιά Ερρίκου Ε΄ της Δανίας και της Αγνής του Βρανδεμβούργου και έγινε βασιλιάς μετά τη δολοφονία του πατέρα του, σε ηλικία 12 ετών υπό την κηδεμονία της μητέρας του έως το 1294. Η περίοδος της βασιλείας του Ερρίκου ΣΤ΄ ήταν περίοδος παρακμής για τη Δανία, όπου είχαν καθιερωθεί στην εξουσία οι συγγενείς της μητέρας του από τη Γερμανία. (el)
- Erich VI. Menved (dänisch: Erik VI. Menved; * 1274; † 13. November 1319) war ein Sohn von Erich V. und von 1286 bis 1319 König von Dänemark. (de)
- Eric VI Menved (1274 – 13 November 1319) was King of Denmark (1286–1319). A son of King Eric V and Agnes of Brandenburg, he became king in 1286 at age 12, when his father was murdered on 22 November by unknown assailants. On account of his age, his mother ruled for him until 1294. (en)
- Erik VI.a Menved (eusk: 'Hitzeko Gizona'; c. 1274 - Roskilde, 1319ko azaroaren 13a) Danimarkako erregea (1286-1319) izan zen. Erik V.aren semea eta ondorengoa. Handikien eta kleroaren kontra borrokatu zen. Lübeck, Rostock eta Wismar hiri alemaniarrak hartu zituen, baina ezin gorde izan zituen. (eu)
- Éric VI Menved (1274- mort à Roskilde 13 novembre 1319), roi du Danemark de 1286 à 1319. (fr)
- Erico VI Menved (Copenhague, 1274 - Roskilde, 13 de noviembre de 1319). Rey de Dinamarca (1286 - 1320). Hijo de Erico V Glipping. A los 12 años sucedió a su padre, que fue asesinado el 22 de noviembre por asaltantes desconocidos. Debido a su edad, el gobierno quedó en manos de su madre hasta 1294.. Contrajo matrimonio con Ingeborg Magnusdotter. (es)
- 에리크 6세(덴마크어: Erik VI Menved 에리크 멘베드[*], 1274년경 ~ 1319년 11월 13일 로스킬레)는 덴마크의 국왕(재위: 1286년 ~ 1319년)이다. (ko)
- Eric VI Menved (1274 – 13 novembre 1319) fu Re di Danimarca dal 1286 al 1319. (it)
- Érico VI (c. 1274 — 13 de novembro de 1319) foi o Rei da Dinamarca de 1286 até sua morte. Era filho do rei Érico V e da rainha Agnes de Brandemburgo. Ele ascendeu ao trono com apenas doze anos de idade após o assassinato de seu pai, com sua mãe atuando como regente durante sua minoridade até 1293. (pt)
- (帶來不幸之人)埃里克六世（丹麥語：Erik VI Menved；1274年－1319年11月13日），丹麥國王（1286年－1319年在位）。丹麥國王埃里克五世與勃蘭登堡藩侯約翰一世的女兒的長子。 (zh)
- Ерік VI Менвед (1274 — 13 липня 1319) — король Данії у 1286–1319 роках. (uk)
- Eryk VI Menved (1274 – 13 listopada 1319) – król Danii w latach 1286–1319. Eryk wstąpił na tron w wieku 12 lat po tym, jak jego ojciec, król Eryk Glipping, został zamordowany. Odpowiedzialni za jego śmierć możnowładcy zbiegli do Norwegii, skąd z pomocą norweskiego króla Eryka II Wroga Księży zaczęli najeżdżać duńskie wybrzeża. Wkrótce dołączył do nich brat młodego króla, Krzysztof II. Sytuacja pogorszyła się jeszcze bardziej, gdy matka króla wyszła za mąż za holsztyńskiego hrabiego i gdy Eryk popadł w bardzo poważny konflikt z kościołem (nieudana próba uwięzienia arcybiskupa , przegrany proces wytoczony królowi przez papiestwo, grzywny, nałożony na Danię interdykt). (pl)
- Erik VI (ook Erik Menved) (1274 - 13 november 1319), was koning van Denemarken van 1286 tot 1319. Hij was een zoon van Erik V 'Klipping' en Agnes van Brandenburg. Erik trouwde in 1296 met Ingeborg van Zweden, een dochter van Magnus I van Zweden. De langdurige oorlogen en het zeer luxueuze leven van Erik brachten Denemarken financieel aan de afgrond. De aristocratie, zijn aanvankelijke medestanders, begon zich nu tegen hem te keren en de boerenstand schaarde zich achter hen. In 1313 brak er een rebellie uit in Jutland die werd onderdrukt door een Duits bezettingsleger. (nl)
- Erik Menved, född 1274, död 13 november 1319, var kung av Danmark. Son till Erik Klipping, som mördades i Finderup 1286 då Erik bara var 12 år gammal, och Agnes av Brandenburg, som var med i den förmyndarregering som bestämde fram tills Erik blev myndig. Erik Menved kröntes till dansk kung på juldagen 1287. De stormän som var dömda för mordet på Erik Klipping återvände och härjade de danska kusterna. Flera stormän och gunstlingar anslöt sig till de fredlösa, bland dem Eriks bror, hertig Kristofer, som 1315 tvingades gå i landsflykt. (sv)
- Эрик VI Менвед (дат. Erik 6. Menved, 1274, Дания — 13 ноября 1319, Роскилле, Зеландия) — король Дании с 1286 года. Сын датского короля Эрика V и Агнессы Бранденбургской. Прозвище его принято объяснять как сокращение его предполагаемого присловья «ved alle hellige mænd» («клянусь всеми святыми»). Менее известное объяснение состоит в том, что оно происходит из стародатского слова «menvett» (птица, несущая плохое предзнаменование). (ru)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
