| dbo:abstract
|
- L'Electrofisiologia (del grec: ἥλεκτρον, ēlektron, "ambre"; φύσις, physis, "natura, origen"; i –λογία "logia") és l'estudi de les propietats elèctriques de les cèl·lules i els teixits. Implica mesuraments del canvi de voltatge o corrent elèctric des de l'escala dels canals d'ions en les proteïnes a un òrgan complet com el cor. Dins la neurociència, inclou mesuraments de l'activitat elèctrica de les neurones. Inclouen els registres a gran escala de l'electroencefalografia. (ca)
- فيزيولوجيا كهرَبية هو العلم الذي يبحث الصفات الكهربائية للخلايا والأنسجة البيولوجية. تعتمد الفيزيولوجيا الكهربية على قياس التغيرات في الجهد الكهربائي أو التيار الكهربائي في درجات مختلفة، ابتداءً من قناة أيونية بروتينية واحدة حتى أعضاء كاملة مثل القلب. في علم الأعصاب، يشمل ذلك قياس النشاط الكهربائي للخلايا العصبية، وبالتحديد جهد الفعل. يمكننا كذلك ضم لمجموعة قياسات الفيزيولوجيا الكهربية تسجيلات الإشارات الكهربائية على نطاق واسع من الجهاز العصبي بشكل شامل، مثل تخطيط كهربية الدماغ. يعتبر الروسي إيفان سيتشينوف مؤسس الفيزيولوجيا الكهربية والفزيولوجيا العصبية. (ar)
- Die Elektrophysiologie ist ein Teilbereich der Neurophysiologie, der sich mit der elektrochemischen Signalübertragung in Zellen und Geweben befasst. Man unterscheidet die klinische Elektrophysiologie aus dem medizinischen Fachgebiet der Neurologie und der Kardiologie von der experimentellen Elektrophysiologie aus dem Forschungsgebiet der Physiologie und hier insbesondere der Neurophysiologie und Muskelphysiologie. Die elektrophysiologischen Messungen der Neurologen geben Auskunft über Schädigungen ganzer polysynaptischer Nervenbahnen und peripherer Nerven. Methoden sind beispielsweise Elektroenzephalographie (EEG), die Messung evozierter Potentiale (somatosensorisch, motorisch, visuell oder akustisch evoziert), die Elektroneurographie und die Elektromyographie (EMG). Kardiologen untersuchen durch Ableitung von Strom über die Körperoberfläche (Elektrokardiogramm (EKG)) und im Rahmen einer speziellen Herzkatheteruntersuchung, der Elektrophysiologischen Untersuchung (EPU), die elektrischen Ströme am Herzmuskel. Im Rahmen der experimentellen Neuro- und Muskelphysiologie werden die elektrischen Eigenschaften einzelner Nervenzellen oder Muskelzellen bzw. von Verbänden solcher Zellen untersucht. Methoden der experimentellen Elektrophysiologie sind zum Beispiel die manuelle und automatisierte Patch-Clamp-Technik, Färbungen mit spannungsabhängigen Farbstoffen sowie Messungen mittels Multielektrodenarray. (de)
- Electrophysiology (from Greek ἥλεκτ, ēlektron, "amber" [see the etymology of "electron"]; φύσις, physis, "nature, origin"; and -λογία, -logia) is the branch of physiology that studies the electrical properties of biological cells and tissues. It involves measurements of voltage changes or electric current or manipulations on a wide variety of scales from single ion channel proteins to whole organs like the heart. In neuroscience, it includes measurements of the electrical activity of neurons, and, in particular, action potential activity. Recordings of large-scale electric signals from the nervous system, such as electroencephalography, may also be referred to as electrophysiological recordings. They are useful for electrodiagnosis and monitoring. (en)
- Electrofisiología (del griego ἥλεκτρον, ēlektron, "ámbar"; φύσις, physis, "naturaleza, origen"; y -λογία, -logía) es el estudio de las propiedades eléctricas de células y tejidos biológicos. Incluye medidas de cambio de voltaje o corriente eléctrica en una variedad amplia de escalas, desde el simple canal iónico de proteínas hasta órganos completos como el corazón. En neurociencias, se incluyen las medidas de la actividad eléctrica de neuronas, y particularmente actividad de potencial de acción. Registros a gran escala de señales eléctricas del sistema nervioso como Electroencefalografía, también se pueden clasificar como registros electrofisiológicos. (es)
- Elektrofisiologi ialah studi sifat kelistrikan sel dan jaringan biologis, yang melibatkan pengukuran perubahan tegangan listrik atau arus listrik pada sejumlah skala dari protein saluran ion, ke semua jaringan seperti jantung. Dalam ilmu saraf, elektrofisiologi melibatkan pengukuran aktivitas listrik dari sel saraf, dan khususnya aktivitas potensial aksi. (in)
- L'électrophysiologie (du grec ἥλεκτρον, elektron, φύσις, physis, nature, et -λογία, -logia, étude) est l'étude des phénomènes électriques et électrochimiques qui se produisent dans les cellules ou les tissus des organismes vivants et, en particulier, dans les neurones et les fibres musculaires et chez les plantes sensitives (étudiées depuis le début du XXe siècle de ce point de vue, dont par Jagadish Chandra Bose). Elle implique la mesure de différences de tensions ou de courants électriques à différentes échelles biologiques, du canal ionique isolé, jusqu'à des organes entiers, comme le cœur. En neurosciences, l'électrophysiologie étudie l'activité électrique des neurones et en particulier l'émission de potentiel d'action. L'enregistrement d'activité électrique plus large du système nerveux, comme par électroencéphalographie, peut également être considéré comme de l'électrophysiologie. (fr)
- 전기생리학(電氣生理學, Electrophysiology)은 세포의 전기적 활동을 연구하는 학문이다. 연구방법으로는 주로 패치클램프(patch clamp)가 사용된다. 최근에는 칼슘이나 세포내 신호전달물질의 활성도를 전기적 활동과 병행해서 관찰하려 하고 있다. (ko)
- 電気生理学（でんきせいりがく）とは、神経、脳、筋肉、心臓やその他の組織または細胞の電気的性質と生理機能との関係を解明する生理学の一部門、またはそれに用いられる実験技術である。特に神経生理学は電気生理学的研究が中心であり、また現代ではイオンチャネル、受容体など分子レベルの研究が進められている。 (ja)
- Elektrofysiologie is de studie van de elektrische eigenschappen van cellen en weefsels. Elektrofysiologie houdt zich bezig met het meten van veranderingen in de elektrische spanning of de elektrische stroom op zeer uiteenlopende schaal, variërend van een enkel ionkanaal tot grote organen zoals het hart. Elektrofysiologie wordt vooral toegepast binnen de neurofysiologie, de cardiologie en de spierfysiologie. Binnen de neurofysiologie heeft elektrofysiologie specifiek betrekking op het meten van de elektrische activiteit van zenuwcellen en meer in het bijzonder actiepotentialen. (nl)
- Con il termine elettrofisiologia si indica una branca della fisiologia che ha come studio il funzionamento dell'organismo dal punto di vista elettrico, sia in normali sia sotto l'influsso di un potenziale elettrico esterno. In particolare l'elettrofisiologia può essere applicata al funzionamento elettrico del cuore o al funzionamento elettrico delle cellule. In questo secondo caso si parla di "elettrofisiologia cellulare".Alcune delle tecniche sfruttate nell'ambito dell'elettrofisiologia sono le seguenti: Un elettrocardiogramma.
* elettrocardiografia
* elettroencefalografia
* elettromiografia
* elettroretinografia. (it)
- A eletrofisiologia consiste no estudo das propriedades elétricas em células e tecidos. Envolve medições de diferenças de potencial eléctrico numa vasta variedade de escalas desde simples proteínas de canais iónicos até órgãos completos, como por exemplo o coração. Na neurociência inclui medidas das atividades elétricas de neurônios, e particularmente da atividade do potencial de ação.Na condução de estimulo nervoso que ocorrem nas fibras neuro-musculares excitáveis. A transmissão de impulsos nervosos ocorre através de sinapses elétricas e químicas.A cardiologia engloba, como área de atuação, a eletrofisiologia, a qual consiste no diagnóstico e tratamento de arritmias através de cateteres introduzidos no sistema venoso do paciente, chegando até a câmaras cardíacas. Eletrofisiologia é a ciência e o ramo da fisiologia que mede o fluxo de íons em tecidos biológico e, em particular, as técnicas de medição desse fluxo. Técnicas de Eletrofisiologia Clássica incluem a colocação de eletrodos em várias preparações de tecido biológico. Os principais tipos de eletrodos são:1- Sólidos condutores simples, como discos e agulhas (singulares ou matrizes, à excepção da ponta)2- traçados sobre placa de circuito, também isolados, à excepção da ponta3- tubos ocos preenchidos com um eletrólito, como uma pipeta de vidro preenchida com uma solução de cloreto e outra solução com eletrólito. As principais preparações incluem:1 – Organismos vivos2 – Tecido excisado 3 - Células dissociadas de tecido excisado (vivo ou em cultura)4 - Células ou tecidos produzidos artificialmente 5 – Híbridos dos casos acima descritos Se um eletrodo tiver um diâmetro suficientemente pequeno (micrômetros), então o investigador pode escolher inserir a ponta numa única célula. Uma configuração destas permite gravar a atividade eléctrica intracelular de uma só célula. Contudo, reduz a vida da célula e causa uma fuga do líquido intracelular.É também possível observar atividade intracelular usando uma pipeta de vidro (oca) especialmente preparada, contendo um eletrólito. Nesta técnica, a ponta microscópica da pipeta é prensada contra a membrana celular, à qual esta adere firmemente entre o vidro e os lípidos da membrana celular. O eletrólito dentro da pipeta pode ser conduzido em fluido contínuo com o citoplasma ao levar-se um pulso de pressão ao eletrólito, com o objectivo de romper o pequeno caminho da membrana circundada pelo aro da pipeta (gravação de célula completa). Alternativamente, a continuidade iônica pode ser estabelecida ao perfurar o caminho permitindo aos agentes porosos exógenos dentro do electrólito inserirem-se no caminho da membrana (gravação de caminho perfurado). Finalmente, o caminho pode ser deixado intacto (gravação de caminho). O eletrofisiologista pode escolher não inserir numa célula única, deixando em alternativa ponta do eletrodo em continuidade com o espaço extracelular. Se a ponta for suficientemente pequena,esta configuração pode permitir a observação indireta e gravação do potencial de açãode uma célula única, o que é denominado gravação de unidade celular. Dependendo da preparação e posicionamento preciso, uma configuração extracelular pode registara atividade de várias células vizinhas simulataneamente, sendo por isso denominada gravação multi-celular. À medida que o tamanho do eletrodo aumenta, o poder de resolução decresce. Eléctrodos maiores são sensíveis apenas à atividade da rede neuronal de várias células, denominados campos de potencial locais. Eletrodos ainda maiores, como uma agulha não isolada e eletrodos de superfície usados por neurofisiologistas clínicos e cirurgiões são sensíveis apenas a certos tipos de acividade síncrona dentro das populações de milhões de células. Outras técnicas eletrofisiológicas clássicas incluem a gravação e amperometria de canal (iônico) singular. - Técnicas Eletrofisiológicas Ópticas As técnicas Eletrofisiológicas Ópticas foram criadas por cientistas e engenheiros para superar uma das maiores limitações das técnicas clássicas. As técnicas clássicas permitem a observação de atividade elétrica a aproximadamente num ponto único dentro de um volume de tecido. Essencialmente, as técnicas clássicas singularizam a distribuição do fenômeno. Interesse na distribuição espacial da atividade bioelétrica impeliu ao desenvolvimento de moléculas capazes de emitir luz, em resposta ao seu ambiente eléctrico e químico. Exemplos são as tintas sensíveis à voltagem e às proteínas fluorescentes. Após induzir um ou mais compostos no tecido via perfusão, injeção ou expressão genética, pode ser observada e gravada a distribuição eléctrica em uma ou duas dimensões.Muitas leituras eletrofisiológicas têm nomes específicos, como:- Audiologia : para o sistema auditivo- Eletrocardiografia: para o coração - Eletroencefalografia: para o cérebro- Eletrocortigrafia: para o córtex cerebral- Eletromiografia: para os músculos- Eletrooculografia: para os olhos- Eletroretinografia : para a retina - Eletroantenografia: para os receptores olfactórios de artrópodes. 1- Eletrofisiologia da Audição A pesquisa dos Potenciais Evocados Auditivos (PEA) é um método objetivo utilizado para avaliar a atividade neuroelétrica da via auditiva desde o nervo até o córtex cerebral, em resposta a um estímulo acústico ou elétrico. A avaliação da via auditiva central pode ser realizada por meio de testes eletrofisiológicos, também denominados potenciais evocados auditivos, que são respostas bioelétricas frente à estimulação acústica. Estes potenciais evocados auditivos podem ser classificados em precoces, médios e tardios. As duas principais razões para a utilização destes testes são: determinar o limiar de detecção do sinal acústico e inferir sobre a integridade funcional e estrutural dos componentes neurais das vias auditivas. O Potencial Evocado Auditivo de Tronco Encefálico (PEATE) é o teste eletrofisiológico mais utilizado na prática audiológica e pode ser observado nos primeiros 8 milissegundos (ms) após a apresentação do estímulo acústico, originando-se no nervo acústico e nas vias auditivas do tronco encefálico. O Potencial Evocado Auditivo de Média Latência (PEAML) consiste em uma série de ondas positivas e negativas que seguem o PEATE, presentes no período entre 10 a 80 ms após a estimulação acústica, tendo sua origem em áreas primárias do córtex auditivo. O P300, potencial de longa latência mais utilizado clinicamente, é um potencial endógeno que possui geradores nas áreas primárias e secundárias do córtex auditivo e ocorre aproximadamente em 300 ms após a apresentação do estímulo acústico. É uma resposta objetiva relacionada a aspectos fundamentais da função mental (percepção e cognição), eliciado de forma consciente, em uma tarefa de discriminação entre estímulos acústicos diferentes (estímulos raros e freqüentes). A geração deste potencial é determinada por algumas habilidades cognitivas envolvidas no processamento da informação, como a atenção, discriminação e memória. (pt)
- Elektrofysiologi är den vetenskapliga läran som studerar elektriska fenomen på cell- eller organismnivå. (sv)
- Электрофизиология (от греч. ἥλεκτρον — электрон, янтарь; греч. φύσις — природа и греч. λόγος — знание) — раздел физиологии, изучающий электрические явления в организме при различных видах его деятельности: произвольной и непроизвольной, вызванной и спонтанной, на микро- и макроуровне в диапазоне от исследования биоэлектрической активности, опосредованной ионными процессами в синапсах и мембранах отдельных клеток и волокон, до анализа результатов полиграфической регистрации, позволяющей оценить интегративные функции целостного организма. Предметом изучения в электрофизиологии является также активность нервных и других элементов, их констелляций, отдельных органов и целостного организма при действии на них постоянного или переменного тока. В настоящее время собственно электрофизиология является одновременно методической базой многих разделов физиологии и психологии, а также медицины и биофизики. (ru)
- Електрофізіологія (від грецького ἥλεκτρον, «електрон» — бурштин; φύσις, «фізис» — природа; -λογία, «логія» — закон, вчення) — розділ фізіології, що вивчає електричні властивості біологічних об'єктів: органів, тканин, клітин, мембран. Електрофізіологи досліджують як функцію окремих біомолекул, пов'язаних з електричними явищами, так і роботу цілих органів (серця, мозку тощо). (uk)
- 在神经科学，电生理学是一门研究生物细胞或组织的电学特性的科学，主要研究神经元的电学特性，尤其是动作电位包括细胞膜电势变化与跨膜电流的调节。它涉及在多种尺度上从单个离子通道蛋白到整个器官如心脏的电压变化或电流变化的测量值。在神经科学，它包括神经元的放电活动的测量，特别是动作电位的活动。记录来自神经系统的大规模电信号，如脑电图的记录，也可以被称为电生理记录。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- L'Electrofisiologia (del grec: ἥλεκτρον, ēlektron, "ambre"; φύσις, physis, "natura, origen"; i –λογία "logia") és l'estudi de les propietats elèctriques de les cèl·lules i els teixits. Implica mesuraments del canvi de voltatge o corrent elèctric des de l'escala dels canals d'ions en les proteïnes a un òrgan complet com el cor. Dins la neurociència, inclou mesuraments de l'activitat elèctrica de les neurones. Inclouen els registres a gran escala de l'electroencefalografia. (ca)
- فيزيولوجيا كهرَبية هو العلم الذي يبحث الصفات الكهربائية للخلايا والأنسجة البيولوجية. تعتمد الفيزيولوجيا الكهربية على قياس التغيرات في الجهد الكهربائي أو التيار الكهربائي في درجات مختلفة، ابتداءً من قناة أيونية بروتينية واحدة حتى أعضاء كاملة مثل القلب. في علم الأعصاب، يشمل ذلك قياس النشاط الكهربائي للخلايا العصبية، وبالتحديد جهد الفعل. يمكننا كذلك ضم لمجموعة قياسات الفيزيولوجيا الكهربية تسجيلات الإشارات الكهربائية على نطاق واسع من الجهاز العصبي بشكل شامل، مثل تخطيط كهربية الدماغ. يعتبر الروسي إيفان سيتشينوف مؤسس الفيزيولوجيا الكهربية والفزيولوجيا العصبية. (ar)
- Electrophysiology (from Greek ἥλεκτ, ēlektron, "amber" [see the etymology of "electron"]; φύσις, physis, "nature, origin"; and -λογία, -logia) is the branch of physiology that studies the electrical properties of biological cells and tissues. It involves measurements of voltage changes or electric current or manipulations on a wide variety of scales from single ion channel proteins to whole organs like the heart. In neuroscience, it includes measurements of the electrical activity of neurons, and, in particular, action potential activity. Recordings of large-scale electric signals from the nervous system, such as electroencephalography, may also be referred to as electrophysiological recordings. They are useful for electrodiagnosis and monitoring. (en)
- Electrofisiología (del griego ἥλεκτρον, ēlektron, "ámbar"; φύσις, physis, "naturaleza, origen"; y -λογία, -logía) es el estudio de las propiedades eléctricas de células y tejidos biológicos. Incluye medidas de cambio de voltaje o corriente eléctrica en una variedad amplia de escalas, desde el simple canal iónico de proteínas hasta órganos completos como el corazón. En neurociencias, se incluyen las medidas de la actividad eléctrica de neuronas, y particularmente actividad de potencial de acción. Registros a gran escala de señales eléctricas del sistema nervioso como Electroencefalografía, también se pueden clasificar como registros electrofisiológicos. (es)
- Elektrofisiologi ialah studi sifat kelistrikan sel dan jaringan biologis, yang melibatkan pengukuran perubahan tegangan listrik atau arus listrik pada sejumlah skala dari protein saluran ion, ke semua jaringan seperti jantung. Dalam ilmu saraf, elektrofisiologi melibatkan pengukuran aktivitas listrik dari sel saraf, dan khususnya aktivitas potensial aksi. (in)
- 전기생리학(電氣生理學, Electrophysiology)은 세포의 전기적 활동을 연구하는 학문이다. 연구방법으로는 주로 패치클램프(patch clamp)가 사용된다. 최근에는 칼슘이나 세포내 신호전달물질의 활성도를 전기적 활동과 병행해서 관찰하려 하고 있다. (ko)
- 電気生理学（でんきせいりがく）とは、神経、脳、筋肉、心臓やその他の組織または細胞の電気的性質と生理機能との関係を解明する生理学の一部門、またはそれに用いられる実験技術である。特に神経生理学は電気生理学的研究が中心であり、また現代ではイオンチャネル、受容体など分子レベルの研究が進められている。 (ja)
- Elektrofysiologie is de studie van de elektrische eigenschappen van cellen en weefsels. Elektrofysiologie houdt zich bezig met het meten van veranderingen in de elektrische spanning of de elektrische stroom op zeer uiteenlopende schaal, variërend van een enkel ionkanaal tot grote organen zoals het hart. Elektrofysiologie wordt vooral toegepast binnen de neurofysiologie, de cardiologie en de spierfysiologie. Binnen de neurofysiologie heeft elektrofysiologie specifiek betrekking op het meten van de elektrische activiteit van zenuwcellen en meer in het bijzonder actiepotentialen. (nl)
- Elektrofysiologi är den vetenskapliga läran som studerar elektriska fenomen på cell- eller organismnivå. (sv)
- Електрофізіологія (від грецького ἥλεκτρον, «електрон» — бурштин; φύσις, «фізис» — природа; -λογία, «логія» — закон, вчення) — розділ фізіології, що вивчає електричні властивості біологічних об'єктів: органів, тканин, клітин, мембран. Електрофізіологи досліджують як функцію окремих біомолекул, пов'язаних з електричними явищами, так і роботу цілих органів (серця, мозку тощо). (uk)
- 在神经科学，电生理学是一门研究生物细胞或组织的电学特性的科学，主要研究神经元的电学特性，尤其是动作电位包括细胞膜电势变化与跨膜电流的调节。它涉及在多种尺度上从单个离子通道蛋白到整个器官如心脏的电压变化或电流变化的测量值。在神经科学，它包括神经元的放电活动的测量，特别是动作电位的活动。记录来自神经系统的大规模电信号，如脑电图的记录，也可以被称为电生理记录。 (zh)
- Die Elektrophysiologie ist ein Teilbereich der Neurophysiologie, der sich mit der elektrochemischen Signalübertragung in Zellen und Geweben befasst. Man unterscheidet die klinische Elektrophysiologie aus dem medizinischen Fachgebiet der Neurologie und der Kardiologie von der experimentellen Elektrophysiologie aus dem Forschungsgebiet der Physiologie und hier insbesondere der Neurophysiologie und Muskelphysiologie. (de)
- L'électrophysiologie (du grec ἥλεκτρον, elektron, φύσις, physis, nature, et -λογία, -logia, étude) est l'étude des phénomènes électriques et électrochimiques qui se produisent dans les cellules ou les tissus des organismes vivants et, en particulier, dans les neurones et les fibres musculaires et chez les plantes sensitives (étudiées depuis le début du XXe siècle de ce point de vue, dont par Jagadish Chandra Bose). Elle implique la mesure de différences de tensions ou de courants électriques à différentes échelles biologiques, du canal ionique isolé, jusqu'à des organes entiers, comme le cœur. (fr)
- Con il termine elettrofisiologia si indica una branca della fisiologia che ha come studio il funzionamento dell'organismo dal punto di vista elettrico, sia in normali sia sotto l'influsso di un potenziale elettrico esterno. In particolare l'elettrofisiologia può essere applicata al funzionamento elettrico del cuore o al funzionamento elettrico delle cellule. In questo secondo caso si parla di "elettrofisiologia cellulare".Alcune delle tecniche sfruttate nell'ambito dell'elettrofisiologia sono le seguenti: Un elettrocardiogramma. (it)
- A eletrofisiologia consiste no estudo das propriedades elétricas em células e tecidos. Envolve medições de diferenças de potencial eléctrico numa vasta variedade de escalas desde simples proteínas de canais iónicos até órgãos completos, como por exemplo o coração. Na neurociência inclui medidas das atividades elétricas de neurônios, e particularmente da atividade do potencial de ação.Na condução de estimulo nervoso que ocorrem nas fibras neuro-musculares excitáveis. A transmissão de impulsos nervosos ocorre através de sinapses elétricas e químicas.A cardiologia engloba, como área de atuação, a eletrofisiologia, a qual consiste no diagnóstico e tratamento de arritmias através de cateteres introduzidos no sistema venoso do paciente, chegando até a câmaras cardíacas. (pt)
- Электрофизиология (от греч. ἥλεκτρον — электрон, янтарь; греч. φύσις — природа и греч. λόγος — знание) — раздел физиологии, изучающий электрические явления в организме при различных видах его деятельности: произвольной и непроизвольной, вызванной и спонтанной, на микро- и макроуровне в диапазоне от исследования биоэлектрической активности, опосредованной ионными процессами в синапсах и мембранах отдельных клеток и волокон, до анализа результатов полиграфической регистрации, позволяющей оценить интегративные функции целостного организма. (ru)
|
