| dbo:abstract
|
- Einhard (Eginard, en romanç) va ser un escriptor del segle ix, biògraf de Carlemany. Nascut vers el 775, va ser educat en l'abadia de Fulda i en la cort de Carlemany. Va recórrer l'Imperi Carolingi per a complir diverses missions que li van ser encomanades sobre els edificis de l'emperador. Després es va integrar en la cort de Lluís I el Pietós, fill de Carlemany, on es va ocupar de l'educació del seu fill major, Lotari I. En recompensa, l'emperador Lluís li va confiar diverses abadies laiques, entre elles l'abadia de Saint-Wandrille en 816-823. Cap a l'any 830, davant els enfrontaments entre els fills de Lluís el Pietós, Einhard va preferir retirar-se a escriure, i va morir en l'abadia de Seligenstadt el 840. Eginard va redactar la Vita Karoli Magni seguint la tradició literària de Suetoni. Més que una biografia, va realitzar una hagiografia de Carlemany. També és autor dels Annals del regne dels francs (Annales regni Francorum, 741-829) i de 62 cartes. (ca)
- Einhard nebo Eginhard (775? – 14. březen 840 Seligenstadt) byl franský kněz, řeholník a opat, učenec a spisovatel, významná postava karolinské renesance. Byl dvořanem Karla Velikého a Ludvíka Pobožného, přičemž o prvním z nich napsal z popudu toho druhého životopisné dílo Vita Karoli Magni, které je jedním z nejdůležitějších historických a literárních pramenů o jeho době. (cs)
- Eginhardo (naskiĝis 770 en Maingau, Frankonio, mortis la 3 en Seligenstadt) estis franca nobelo, kronikisto, fondinto de la abatejo de Seligenstadt, privata sekretario kaj biografiisto de Karolo la Granda. Lia plej grava verko Vita Karoli Magni estas la plej bona biografio de imperiestro de la mezepoko, perfekte imitante la stilon de Suetonio (70-140), precipe lian "Vita Aŭgusti", montrante la imperiestron el pli intima kaj persona vidpunkto, kaj rivelante ĉiujn flankojn de lia karaktero, kun ĉiuj pruvoj de vera portreto. (eo)
- Einhard (nach eigener Schreibung Einhart, auch Einhardt; in den romanischen Sprachen Eginhard, Eginardo usw. mit nicht palatalisiertem g; * um 770 im Maingau; † 14. März 840 Kloster Obermulinheim, heute Seligenstadt) war ein fränkischer Laienabt, Gelehrter, Kunstsachverständiger und Autor, eine der herausragendsten Gestalten der karolingischen Renaissance. Sein bedeutendstes und bekanntestes Werk ist die Vita Karoli Magni, die Biografie Karls des Großen. Einhard war Nachfolger seines Lehrers Alkuin als Leiter der Hofschule Karls des Großen, Ratgeber Ludwigs des Frommen und Laienabt der Klöster St. Peter und St. Bavo in Gent, St. Servatius in Maastricht, Saint-Cloud bei Paris, Saint-Wandrille in der Normandie, in Pavia, St. Peter in Fritzlar sowie Steinbach bei Michelstadt im Odenwald und Seligenstadt. Wegen seines technischen Talents erhielt er in der Hofschule den Namen Beseleel, nach dem Erbauer der jüdischen Stiftshütte (Ex 35,30). (de)
- Einhard (also Eginhard or Einhart; Latin: E(g)inhardus; c. 775 – 14 March 840) was a Frankish scholar and courtier. Einhard was a dedicated servant of Charlemagne and his son Louis the Pious; his main work is a biography of Charlemagne, the Vita Karoli Magni, "one of the most precious literary bequests of the early Middle Ages". (en)
- Eginhardo, Einhard edo Einhart (c. 775 - Seligenstadt, Frankoen Erresuma, 840ko martxoaren 14a) estatu gizon eta idazle frankoa izan zen. (eu)
- Eginardo (o Einhard en alemán; 770 - Seligenstadt, 14 de marzo de 840) fue un escritor franco del siglo IX, biógrafo de Carlomagno. (es)
- Éginhard ou Einhard, né vers 770 et mort le 14 mars 840 à l'abbaye de Seligenstadt (près de Francfort), était une personnalité intellectuelle, artistique et politique de l'époque carolingienne, auteur de la première biographie de Charlemagne, protagoniste de l'œuvre scolaire et de la renaissance intellectuelle du IXe siècle. (fr)
- Eginardo, chiamato anche Eginhard o Einhart (Fulda, marzo 775 – Seligenstadt, 14 marzo 840), è stato uno storico e architetto franco al servizio di Carlo Magno. (it)
- アインハルト（Einhard、本人による表記ではEinhart）とは、カロリング朝フランク王国の廷臣、教職者、建築家、歴史家。エインハルドゥス（Einhardus）、エインハルトゥス（Einhartus）、エギンハルドゥス（Eginhardus）、エジナール（Éginard）とも。 (ja)
- 아인하르트(775년?~840년, Einhard 혹은 Eginhard, 또는 Einhart)는 중세 최초의 전기인 《위대한 카롤루스의 삶》(Vita Karoli Magni)과 《경건왕 루트비히》를 쓴 프랑크 왕국의 역사가다. (ko)
- Einhard (ur. ok. 775 w Dolinie rzeki Men, zm. 14 marca 840 w Seligenstadt) – frankijski biograf i kronikarz piszący w języku łacińskim. Pochodził ze średnio zamożnej rodziny rycerskiej osiadłej we wschodniej części frankijskiego imperium. Kształcił się w klasztorze w Fuldzie, który był wówczas wybitnym centrum nauki w imperium Karolingów. Na dwór Karola Wielkiego, który gromadził wybitnych uczonych, dostał się ok. 791 lub 792. Współpracował tam z Alkuinem i najwyraźniej ze względu na wybitne zdolności został Einhardowi powierzony nadzór nad budową pałaców królewskich w Akwizgranie i w Ingelheim am Rhein. Einhard jest autorem biografii władcy Życie Karola Wielkiego (Vita Karoli Magni, ok. 817–830), która przez większość średniowiecza była uważana za wzorzec w swoim gatunku. Nie był w pełni oryginalny, opierał się w większości na Swetoniuszu. Inne jego dzieła to żywoty świętych; zachowało się też 65 listów Einharda. Przypuszcza się, że napisał również De adventu, moribus et superstitione Saxonorum (O przybyciu, obyczajach i przesądach Sasów), na które powołuje się Adam z Bremy. Na początku panowania Ludwika I Pobożnego odgrywał na dworze znaczną rolę polityczną, jako opiekun Lotara I, którego Ludwik upatrywał na swego następcę. W czasie wojny dynastycznej (829–830), kiedy Lotar wystąpił przeciwko ojcu, Einhard z rodziną opuścił dwór. Dochody z nadanych mu wcześniej opactw pozwoliły na dostatni byt do końca życia, który wypełniała rozległa, częściowo zachowana korespondencja z naukowymi i literackimi przyjaciółmi. (pl)
- Einhard of Eginhard (omgeving Mainz, ca. 770 - Seligenstadt, 14 maart 840) was een Frankisch geleerde, dichter en geschiedschrijver. Hij was een toegewijd dienaar van Karel de Grote en Lodewijk de Vrome. Zijn belangrijkste werk is de Vita Karoli Magni, de biografie van Karel de Grote. (nl)
- Eginhard (Einhart), född cirka 775, död 14 mars 840, var en frankisk-germansk ädling. Han fick en lärd uppfostran i Fulda varpå han sändes till Karl den store och blev dennes kansler och förtroendeman. Av Ludvig den fromme sändes sedan Eginhard 817 för att mäkla fred med kungens söner. Detta misslyckades han dock med och drog sig tillbaka till det av honom grundade klostret i Mühlheim. Han skall ha varit liten till växten och fysiskt klen samt beskrevs som sällsynt kunnig, duglig och naturligt älskvärd. Eginhards latinska biografi över Karl den store, Karl den stores liv, kan ses som en första rangens källskrift, inte minst rörande saxarnas förkristna religion. De så kallade Annales för tiden 741-829 går i Eginhards namn, men författarskapet är omstritt. (sv)
- Eginhardo ou Eginardo (em latim: Eginhardus; em alemão: Einhard; Fulda, ca. 770 – Seligenstadt, 18 de março de 840) foi um escritor carolíngio do século IX, biógrafo de Carlos Magno. (pt)
- Эйнхард или Эйнгард, Эгинхард (лат. Einhardus aut Eginhardus, нем. Einhard auch Eginhard; около 770, (нем.) — 14 марта 840, монастырь Зелигенштадт) — франкский учёный, деятель «Каролингского возрождения», историк, настоятель монастырей Фонтенель (818—823) и Зелигенштадт. Преемник Алкуина в должности руководителя Палатинской академии при дворе Карла Великого. Наряду с многочисленными письмами и религиозными трактатами, автором которых является Эйнхард, до нас дошла его биография Карла Великого «Vita Karoli Magni». Это единственная прижизненная биография императора. В стиле Эйнхард подражает античным императорским биографиям Светония. В труде Эйнхарда «Translatio et Miracula SS. Marcellini et Petri» рассказывается о переносе мощей святых Марцеллина и Петра из Рима в Зелигенштадт; первая книга содержит преимущественно невероятные рассказы о разбойниках, а во второй центральное место занимает повествование о чудотворствах. Эйнхард был настоятелем монастырей Фонтенель и Зелигенштадт. Его именем в истории искусства называют две базилики: в Штайнбахе и Зелигенштадте, выдающиеся памятники архитектуры Каролингского возрождения. Открывателем и исследователем этих памятников был немецкий историк Отто Мюллер. (ru)
- 艾因哈德（Einhard，770年－840年3月），法兰克王国史学家，“卡洛林文艺复兴”的代表人物之一。 (zh)
- Ейнгард (лат. Einhardus aut Eginhardus, нім. Einhard auch Eginhard; близько 770, Фульда — 14 березня 840, монастир Зелігенштадт) — франкський вчений, історик і письменник. Один з найголовніших діячів періоду Каролінзького Відродження у Франкському королівстві, сподвижник Карла Великого. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Einhard nebo Eginhard (775? – 14. březen 840 Seligenstadt) byl franský kněz, řeholník a opat, učenec a spisovatel, významná postava karolinské renesance. Byl dvořanem Karla Velikého a Ludvíka Pobožného, přičemž o prvním z nich napsal z popudu toho druhého životopisné dílo Vita Karoli Magni, které je jedním z nejdůležitějších historických a literárních pramenů o jeho době. (cs)
- Eginhardo (naskiĝis 770 en Maingau, Frankonio, mortis la 3 en Seligenstadt) estis franca nobelo, kronikisto, fondinto de la abatejo de Seligenstadt, privata sekretario kaj biografiisto de Karolo la Granda. Lia plej grava verko Vita Karoli Magni estas la plej bona biografio de imperiestro de la mezepoko, perfekte imitante la stilon de Suetonio (70-140), precipe lian "Vita Aŭgusti", montrante la imperiestron el pli intima kaj persona vidpunkto, kaj rivelante ĉiujn flankojn de lia karaktero, kun ĉiuj pruvoj de vera portreto. (eo)
- Einhard (also Eginhard or Einhart; Latin: E(g)inhardus; c. 775 – 14 March 840) was a Frankish scholar and courtier. Einhard was a dedicated servant of Charlemagne and his son Louis the Pious; his main work is a biography of Charlemagne, the Vita Karoli Magni, "one of the most precious literary bequests of the early Middle Ages". (en)
- Eginhardo, Einhard edo Einhart (c. 775 - Seligenstadt, Frankoen Erresuma, 840ko martxoaren 14a) estatu gizon eta idazle frankoa izan zen. (eu)
- Eginardo (o Einhard en alemán; 770 - Seligenstadt, 14 de marzo de 840) fue un escritor franco del siglo IX, biógrafo de Carlomagno. (es)
- Éginhard ou Einhard, né vers 770 et mort le 14 mars 840 à l'abbaye de Seligenstadt (près de Francfort), était une personnalité intellectuelle, artistique et politique de l'époque carolingienne, auteur de la première biographie de Charlemagne, protagoniste de l'œuvre scolaire et de la renaissance intellectuelle du IXe siècle. (fr)
- Eginardo, chiamato anche Eginhard o Einhart (Fulda, marzo 775 – Seligenstadt, 14 marzo 840), è stato uno storico e architetto franco al servizio di Carlo Magno. (it)
- アインハルト（Einhard、本人による表記ではEinhart）とは、カロリング朝フランク王国の廷臣、教職者、建築家、歴史家。エインハルドゥス（Einhardus）、エインハルトゥス（Einhartus）、エギンハルドゥス（Eginhardus）、エジナール（Éginard）とも。 (ja)
- 아인하르트(775년?~840년, Einhard 혹은 Eginhard, 또는 Einhart)는 중세 최초의 전기인 《위대한 카롤루스의 삶》(Vita Karoli Magni)과 《경건왕 루트비히》를 쓴 프랑크 왕국의 역사가다. (ko)
- Einhard of Eginhard (omgeving Mainz, ca. 770 - Seligenstadt, 14 maart 840) was een Frankisch geleerde, dichter en geschiedschrijver. Hij was een toegewijd dienaar van Karel de Grote en Lodewijk de Vrome. Zijn belangrijkste werk is de Vita Karoli Magni, de biografie van Karel de Grote. (nl)
- Eginhard (Einhart), född cirka 775, död 14 mars 840, var en frankisk-germansk ädling. Han fick en lärd uppfostran i Fulda varpå han sändes till Karl den store och blev dennes kansler och förtroendeman. Av Ludvig den fromme sändes sedan Eginhard 817 för att mäkla fred med kungens söner. Detta misslyckades han dock med och drog sig tillbaka till det av honom grundade klostret i Mühlheim. Han skall ha varit liten till växten och fysiskt klen samt beskrevs som sällsynt kunnig, duglig och naturligt älskvärd. Eginhards latinska biografi över Karl den store, Karl den stores liv, kan ses som en första rangens källskrift, inte minst rörande saxarnas förkristna religion. De så kallade Annales för tiden 741-829 går i Eginhards namn, men författarskapet är omstritt. (sv)
- Eginhardo ou Eginardo (em latim: Eginhardus; em alemão: Einhard; Fulda, ca. 770 – Seligenstadt, 18 de março de 840) foi um escritor carolíngio do século IX, biógrafo de Carlos Magno. (pt)
- 艾因哈德（Einhard，770年－840年3月），法兰克王国史学家，“卡洛林文艺复兴”的代表人物之一。 (zh)
- Ейнгард (лат. Einhardus aut Eginhardus, нім. Einhard auch Eginhard; близько 770, Фульда — 14 березня 840, монастир Зелігенштадт) — франкський вчений, історик і письменник. Один з найголовніших діячів періоду Каролінзького Відродження у Франкському королівстві, сподвижник Карла Великого. (uk)
- Einhard (Eginard, en romanç) va ser un escriptor del segle ix, biògraf de Carlemany. Nascut vers el 775, va ser educat en l'abadia de Fulda i en la cort de Carlemany. Va recórrer l'Imperi Carolingi per a complir diverses missions que li van ser encomanades sobre els edificis de l'emperador. Després es va integrar en la cort de Lluís I el Pietós, fill de Carlemany, on es va ocupar de l'educació del seu fill major, Lotari I. En recompensa, l'emperador Lluís li va confiar diverses abadies laiques, entre elles l'abadia de Saint-Wandrille en 816-823. Cap a l'any 830, davant els enfrontaments entre els fills de Lluís el Pietós, Einhard va preferir retirar-se a escriure, i va morir en l'abadia de Seligenstadt el 840. Eginard va redactar la Vita Karoli Magni seguint la tradició literària de Sueton (ca)
- Einhard (nach eigener Schreibung Einhart, auch Einhardt; in den romanischen Sprachen Eginhard, Eginardo usw. mit nicht palatalisiertem g; * um 770 im Maingau; † 14. März 840 Kloster Obermulinheim, heute Seligenstadt) war ein fränkischer Laienabt, Gelehrter, Kunstsachverständiger und Autor, eine der herausragendsten Gestalten der karolingischen Renaissance. Sein bedeutendstes und bekanntestes Werk ist die Vita Karoli Magni, die Biografie Karls des Großen. Einhard war Nachfolger seines Lehrers Alkuin als Leiter der Hofschule Karls des Großen, Ratgeber Ludwigs des Frommen und Laienabt der Klöster St. Peter und St. Bavo in Gent, St. Servatius in Maastricht, Saint-Cloud bei Paris, Saint-Wandrille in der Normandie, in Pavia, St. Peter in Fritzlar sowie Steinbach bei Michelstadt im Odenwald und (de)
- Einhard (ur. ok. 775 w Dolinie rzeki Men, zm. 14 marca 840 w Seligenstadt) – frankijski biograf i kronikarz piszący w języku łacińskim. Pochodził ze średnio zamożnej rodziny rycerskiej osiadłej we wschodniej części frankijskiego imperium. Kształcił się w klasztorze w Fuldzie, który był wówczas wybitnym centrum nauki w imperium Karolingów. Przypuszcza się, że napisał również De adventu, moribus et superstitione Saxonorum (O przybyciu, obyczajach i przesądach Sasów), na które powołuje się Adam z Bremy. (pl)
- Эйнхард или Эйнгард, Эгинхард (лат. Einhardus aut Eginhardus, нем. Einhard auch Eginhard; около 770, (нем.) — 14 марта 840, монастырь Зелигенштадт) — франкский учёный, деятель «Каролингского возрождения», историк, настоятель монастырей Фонтенель (818—823) и Зелигенштадт. Преемник Алкуина в должности руководителя Палатинской академии при дворе Карла Великого. (ru)
|
