| dbo:abstract
|
- Eduardo García Máynez (January 11, 1908 – September 2, 1993) was an academic, jurist and philosopher of Mexican law. He was a member of the National College, managing Director of Instituto Tecnologico Autonomo de Mexico, teacher at National Autonomous University of Mexico, General Secretary and researcher at Instituto de Investigaciones Filosoficas and writer of books on law.
* v
* t
* e
* v
* t
* e (en)
- Eduardo García Máynez y Espinosa de los Monteros (Ciudad de México, 11 de enero de 1908 - ibídem, 2 de septiembre de 1993), conocido como Eduardo García Máynez, fue un académico, jurista y filósofo del Derecho mexicano. Miembro del Colegio Nacional, director general del Instituto Tecnológico Autónomo de México, profesor emérito de la UNAM, secretario general e investigador emérito del Instituto de Investigaciones Filosóficas y autor de varias obras importantes de Derecho.[cita requerida] (es)
- Eduardo García Máynez (Mexiko Hiria, 1908ko urtarrilaren 11 - ib., 1993ko irailaren 2a) mexikar filosofo eta legegizona izan zen. Zuzenbide-ikasketak Mexikoko Unibertsitate Autonomoan egin zituen (UNAM), eta Berlinen eta Vienan osatu zituen. 1939. urtean UNAMeko irakasle izendatu zuten, eta 1953tik aurrera, bertako Filosofia eta Letretako Fakultateko zuzendari izan zen. Hego Ameriketako zenbait unibertsitatetan honoris causa doktore izendatu zuten. buruz egindako lanarengatik da, batez ere, ezaguna. Hasierako lanetan alemaniar tradizioko egile objektibisten joerari jarraitu zion, oro har, eta juridiko, objektibo eta antiformalista finkatzearen alde agertu zen. Axiomatika modernoari jarraituz, García Máynezek askatasuna oinarri juridikotzat hartzen duen eta betebehar juridikoaren logikan oinarritzen den teoria bat osatu zuen, zuzenbidea printzipio ontologikoez eta ontologiko-juridikoez osaturiko sistema gisa egituratzeko. Bere ekarpenek eragin handia izan dute, Latinoamerikan bereziki. Lan aipagarriak ditu, besteak beste, Libertad como derecho y poder (1940, Askatasuna, eskubide eta ahalmen gisa), Introducción a la lógica jurídica (1951, Logika juridikoaren sarrera), Los principios de la ontología formal en el derecho (1953, Ontologia formalaren printzipioak zuzenbidean), Ensayos filosófico-jurídicos (1959, Saiakera filosofiko-juridikoak), Lógica del raciocinio jurídico (1964, Arrazoimen juridikoaren logika), El problema de la objetividad de los valores (1969, Balioen objektibotasunaren arazoa), Semblanzas, discursos y últimos ensayos filosófico-jurídicos (1989, Azalpen biografikoa, hitzaldiak eta azken saiakera filosofiko-juridikoak). (eu)
|
| rdfs:comment
|
- Eduardo García Máynez (January 11, 1908 – September 2, 1993) was an academic, jurist and philosopher of Mexican law. He was a member of the National College, managing Director of Instituto Tecnologico Autonomo de Mexico, teacher at National Autonomous University of Mexico, General Secretary and researcher at Instituto de Investigaciones Filosoficas and writer of books on law.
* v
* t
* e
* v
* t
* e (en)
- Eduardo García Máynez y Espinosa de los Monteros (Ciudad de México, 11 de enero de 1908 - ibídem, 2 de septiembre de 1993), conocido como Eduardo García Máynez, fue un académico, jurista y filósofo del Derecho mexicano. Miembro del Colegio Nacional, director general del Instituto Tecnológico Autónomo de México, profesor emérito de la UNAM, secretario general e investigador emérito del Instituto de Investigaciones Filosóficas y autor de varias obras importantes de Derecho.[cita requerida] (es)
- Eduardo García Máynez (Mexiko Hiria, 1908ko urtarrilaren 11 - ib., 1993ko irailaren 2a) mexikar filosofo eta legegizona izan zen. Zuzenbide-ikasketak Mexikoko Unibertsitate Autonomoan egin zituen (UNAM), eta Berlinen eta Vienan osatu zituen. 1939. urtean UNAMeko irakasle izendatu zuten, eta 1953tik aurrera, bertako Filosofia eta Letretako Fakultateko zuzendari izan zen. Hego Ameriketako zenbait unibertsitatetan honoris causa doktore izendatu zuten. buruz egindako lanarengatik da, batez ere, ezaguna. Hasierako lanetan alemaniar tradizioko egile objektibisten joerari jarraitu zion, oro har, eta juridiko, objektibo eta antiformalista finkatzearen alde agertu zen. Axiomatika modernoari jarraituz, García Máynezek askatasuna oinarri juridikotzat hartzen duen eta betebehar juridikoaren logikan (eu)
|
