| dbo:abstract
|
- Charles Edmond Henri de Coussemaker, (častěji jen jako Edmond de Coussemaker, nebo latinsky Edmundus de Coussemaker, 19. dubna 1805 – 10. ledna 1876 Lille), byl francouzský právník, muzikolog a etnolog odborník na kulturu. Společně s a se zaměřoval zejména na propagaci ve Francii. (cs)
- Charles Edmond Henri de Coussemaker (* 19. April 1805 in Bailleul; † 10. Januar 1876 in Lille) war ein französischer Musikologe und Jurist. Er ist u. a. bekannt für seine Abschrift der Handschrift 222 C 22 der alten Straßburger Stadtbibliothek. Das Original dieser Handschrift vom Anfang des 15. Jahrhunderts verbrannte im Jahr 1870 bei der Belagerung von Straßburg. Mit seinen Abschriften überlieferte er die wichtigsten Motetten des Mittelalters und etwa 55 von 200 Gesänge von , alles jedoch nicht ganz fehlerfrei. In der musikwissenschaftlichen Forschung muss bei Coussemaker stets beachtet werden, dass es eine Quelle aus zweiter Hand ist, die mit Vorsicht benutzt werden muss. (de)
- Charles Edmond Henri de Coussemaker (19 April 1805 – 10 January 1876) was a French musicologist and ethnologist focusing mainly on the cultural heritage of French Flanders. With Michiel de Swaen and Maria Petyt, he was one of the most eminent defenders of the Dutch language in France. (en)
- Edmond de Coussemaker, né le 19 avril 1805 à Bailleul (Nord), mort le 10 janvier 1876 à Lille (Nord). Juriste de formation, son activité de musicologue et ethnologue est centrée sur le Moyen Âge et ses recherches historiques sur le patrimoine de la Flandre française. Il est apparenté à Ignace de Coussemaker. (fr)
- Charles-Edmond-Henri de Coussemaker (Bailleul, 1805 – Lilla, 1876) è stato un musicologo francese. (it)
- Charles Edmond Henri de Coussemaker (Belle, 19 april 1805 - Rijsel, 10 januari 1876) was musicoloog, etnoloog en jurist in Frans-Vlaanderen. Samen met Michiel de Swaen en Maria Petyt is De Coussemaker een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Nederlandstalige cultuur in Frankrijk. De Coussemaker studeerde rechten in Parijs, tegelijkertijd volgde hij hier vanwege zijn ambitie om componist te worden een muziekstudie, waaronder compositie bij Antonín Rejcha. In Dowaai kreeg hij zijn eerste aanstelling als jurist. Hij zou geen muzikale carrière, maar een juristenloopbaan gaan volgen. Hij werd uiteindelijk rechter in Sint-Winoksbergen, Hazebroek, Kamerijk, Duinkerke en Rijsel. In 1853 richtte De Coussemaker het op, dat het verdwijnen van het gesproken Nederlands (Vlaams) een halt moest toeroepen. Samen met de priester-politicus Jules Auguste Lemire probeerde hij het onderwijs in het Nederlands aan de katholieke school van onder andere Belle te behouden, maar door de bij wet afgedwongen secularisering verloor de kerkelijke overheid haar invloed. Het Nederlandstalig onderwijs verdween daarmee. Hij verwierf bekendheid met de optekening van Nederlandstalige volksliederen uit Frans-Vlaanderen en gaf deze uit in zijn Chants populaires des Flamands de France in 1856. Als musicoloog was Edmond de Coussemaker actief op het gebied van middeleeuwse muziek. Met zijn muziektheoretische werk Hucbald moine de St. Armand et ses traités de musique (1839-1841), gaf hij door de studie van de muziek van de 9e-eeuwse monnik Hucbald een belangrijke impuls aan de wederopleving van de oude kerkmuziek. Hoewel zijn werk op sommige muziekhistorische punten achterhaald is, biedt het nog steeds veel materiaal van blijvende waarde voor de hedendaagse musicologie. (nl)
- Шарль Эдмон Анри де Кусмаке́р, правильно Каусема́кер (фр. Charles Edmond Henri de Coussemaker; 19 апреля 1805, Байёль, — 10 января 1876, Лилль) — франко-фламандский музыковед. (ru)
- Шарль Едмон Анрі де Кусмаке́р, правильно Каусема́кер (фр. Charles Edmond Henri de Coussemaker; 19 квітня 1805, Баєль — 10 січня 1876, Лілль) — франко-фламандський музикознавець. (uk)
- Charles Edmond Henri de Coussemaker, född 19 april 1805, död 10 januari 1876, var en fransk domare och musikhistoriker och skydder av Franska Flandern. Coussemaker ägnade sig vid sidan om juridiska studier åt kompositionslära och skrev kyrko- och operamusik. Senare fördjupade sig Coussemaker i studiet av medeltida musikhistoria och utgav ett flertal skrifter, vilkas material är av högt vetenskapligt värde. Bland hans främsta arbeten märks Scriptores de musica medii ævi (4 band, 1864-1876), en fortsättning av Martin Gerberts serie, L'art harmonique aux XII:e et XIII:e siècles (1865) samt Oeuvres complètes du trouvère Adame de la Hale (1872). (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Charles Edmond Henri de Coussemaker, (častěji jen jako Edmond de Coussemaker, nebo latinsky Edmundus de Coussemaker, 19. dubna 1805 – 10. ledna 1876 Lille), byl francouzský právník, muzikolog a etnolog odborník na kulturu. Společně s a se zaměřoval zejména na propagaci ve Francii. (cs)
- Charles Edmond Henri de Coussemaker (* 19. April 1805 in Bailleul; † 10. Januar 1876 in Lille) war ein französischer Musikologe und Jurist. Er ist u. a. bekannt für seine Abschrift der Handschrift 222 C 22 der alten Straßburger Stadtbibliothek. Das Original dieser Handschrift vom Anfang des 15. Jahrhunderts verbrannte im Jahr 1870 bei der Belagerung von Straßburg. Mit seinen Abschriften überlieferte er die wichtigsten Motetten des Mittelalters und etwa 55 von 200 Gesänge von , alles jedoch nicht ganz fehlerfrei. In der musikwissenschaftlichen Forschung muss bei Coussemaker stets beachtet werden, dass es eine Quelle aus zweiter Hand ist, die mit Vorsicht benutzt werden muss. (de)
- Charles Edmond Henri de Coussemaker (19 April 1805 – 10 January 1876) was a French musicologist and ethnologist focusing mainly on the cultural heritage of French Flanders. With Michiel de Swaen and Maria Petyt, he was one of the most eminent defenders of the Dutch language in France. (en)
- Edmond de Coussemaker, né le 19 avril 1805 à Bailleul (Nord), mort le 10 janvier 1876 à Lille (Nord). Juriste de formation, son activité de musicologue et ethnologue est centrée sur le Moyen Âge et ses recherches historiques sur le patrimoine de la Flandre française. Il est apparenté à Ignace de Coussemaker. (fr)
- Charles-Edmond-Henri de Coussemaker (Bailleul, 1805 – Lilla, 1876) è stato un musicologo francese. (it)
- Шарль Эдмон Анри де Кусмаке́р, правильно Каусема́кер (фр. Charles Edmond Henri de Coussemaker; 19 апреля 1805, Байёль, — 10 января 1876, Лилль) — франко-фламандский музыковед. (ru)
- Шарль Едмон Анрі де Кусмаке́р, правильно Каусема́кер (фр. Charles Edmond Henri de Coussemaker; 19 квітня 1805, Баєль — 10 січня 1876, Лілль) — франко-фламандський музикознавець. (uk)
- Charles Edmond Henri de Coussemaker, född 19 april 1805, död 10 januari 1876, var en fransk domare och musikhistoriker och skydder av Franska Flandern. Coussemaker ägnade sig vid sidan om juridiska studier åt kompositionslära och skrev kyrko- och operamusik. Senare fördjupade sig Coussemaker i studiet av medeltida musikhistoria och utgav ett flertal skrifter, vilkas material är av högt vetenskapligt värde. Bland hans främsta arbeten märks Scriptores de musica medii ævi (4 band, 1864-1876), en fortsättning av Martin Gerberts serie, L'art harmonique aux XII:e et XIII:e siècles (1865) samt Oeuvres complètes du trouvère Adame de la Hale (1872). (sv)
- Charles Edmond Henri de Coussemaker (Belle, 19 april 1805 - Rijsel, 10 januari 1876) was musicoloog, etnoloog en jurist in Frans-Vlaanderen. Samen met Michiel de Swaen en Maria Petyt is De Coussemaker een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Nederlandstalige cultuur in Frankrijk. (nl)
|
