| dbo:abstract
|
- Dun Ailinne Hillfort (irisch Cnoc Ailinne) ist eines der drei größten Erdwerke oder Ringforts in Irland. Es liegt zwischen Kilcullen und Old Kilcullen auf dem Hügel Knockaulin, im County Kildare in Leinster. Die aus der Bronzezeit stammende Anlage wurde bis ins Mittelalter genutzt. Sein ovaler Wall hat etwa 500 auf 400 m Durchmesser und ist über vier Meter hoch. Der zugehörige Graben liegt auf der Innenseite, was zeigt, dass die Anlage keinen fortifikativen Charakter hat. Spuren zeigen, dass der Platz bereits im Neolithikum aufgesucht wurde (Reste von Äxten und Pfeilspitzen wurden eisenzeitlich umgelagert). Es ist John O’Donovan, einem Gelehrten des 19. Jahrhunderts, zu verdanken, dass der in den frühirischen Quellen erwähnte Königssitz Dun Ailinne 1837 als der Ringhügel bei Kilcullen erkannt wurde. Barry Raftery (1944–2010) untersuchte 40 ein- und mehrfach umwallte Anlagen auf der Insel (bekannt sind etwa 80) und teilte die Hillforts in drei Klassen ein:
* Class 1: Einfach umwallte Anlagen aus Erde oder Stein mit oder ohne Graben.
* Class 2: Anlagen mit großräumiger, mehrfacher Umwallung auf Hügeln oder Klippen.
* Class 3: Inland Promontory Forts Dun Ailinne zeigt keine Spuren einer permanenten Besiedlung, wird aber durch die früheste Erwähnung im 8. oder 9. Jahrhundert mit dem Sitz der Könige von Leinster in Verbindung gebracht, obwohl er damals vermutlich diese Funktion bereits nicht mehr erfüllte, aber als zentraler Versammlungsplatz angesehen wurde. Spekulationen über eine Sonnen- und Mondbeobachtung nährt eine anthropomorphe mit Kerben und Schälchen versehene Steinreihe im Inneren. Der wichtigste Zeitabschnitt der Nutzung lag in den Jahrhunderten vor und nach der Zeitenwende. Dass es sich eher um eine Kultstätte als eine ständige Siedlung handelt, wird durch den runden Erdwall (365 m Durchmesser) bestätigt, der die Spitze des Hügels umgibt sowie durch den Graben innerhalb des Walls, wie er auch in Navan Fort, dem Königssitz von Ulster, existiert. Bei Festungen befindet sich dieser außerhalb des Walles. Archäologisch gut erforscht sind die eisenzeitlichen Aktivitäten auf dem Hügel. Es gibt:
* in Phase 1: einen runden Palisadengraben von 22 Metern Durchmesser
* in Phase 2: eine ähnliche Anlage, jedoch mit drei konzentrischen Ringen von 31 bzw. 27 Metern Durchmesser sowie mit Gräben unterschiedlicher Tiefe (zwischen 0,9–0,4 m) und Breite (0,8–0,25 m weit).
* in Phase 3: ersetzen zwei konzentrische Gräben von 42 und 37 Metern Durchmesser die ältere Anlage. Im Inneren der Anlage der 2. Phase fanden sich auch die niedergebrannten Reste von Holzstrukturen, die einem fulacht fiadh ähnlich sehen, jedoch keine steinernen Einbauten besaßen. (de)
- Dún Ailinne (pronounced [ˌd̪ˠuːn̪ˠ ˈalʲɪn̠ʲə]; sometimes anglicized Dun Aulin) is an ancient ceremonial site on the hill of Cnoc Ailinne (Knockaulin) in County Kildare, Ireland. It is southwest of Kilcullen, near the R418 road to Athy. It is a large circular enclosure covering most of the hilltop; about 13 hectares. While there is no longer anything visible on the ground surface, archeological investigations show that there were once circular timber structures (or rings of upright timbers) inside the enclosure during the Irish Iron Age (ca 400 BCE - 400 CE). According to Irish mythology, Dún Ailinne was one of the great royal sites of early Gaelic Ireland and was believed in the Early Medieval period to have been where the Kings of Leinster were inaugurated. These documents were written long after the site was in common use, however, and the site's relationship to Early Medieval kings remains unclear. It is similar to the other royal sites of Tara (Kings of Meath), Navan Fort (Kings of Ulster) and Rathcroghan (Kings of Connacht). The site is on private property and is not open to public access. The hill is 183 metres (600 ft) above sea level and so visible from many places in the surrounding area. The best view of the site is from the Old Kilcullen churchyard in Old Kilcullen (where there is also a round tower), which is free and open to the public. Dún Ailinne should not be confused with the Hill of Allen (Cnoc Alúine), which is to the northwest. (en)
- Is suíomh seandálaíochta suite i gContae Chill Dara é Dún Ailinne. (ga)
- Дун-Эйлин (ирл. Dún Ailinne) — доисторический форт, расположенный в Ирландии, в графстве Килдэр, неподалёку от трассы . Занимает территорию около 13 га, окружённую хенджем. Наравне с Тарой (резиденцией Верховных королей Ирландии) и Уснехом, скалой Кашел (предположительно резиденцией королей Мунстера) и Круаханом (резиденцией королей Коннахта) является кандидатом на включение в список Всемирного наследия ЮНЕСКО в Ирландии (резиденция королей уладов, Эмайн Маха, находится в юрисдикции Великобритании, и потому не включена в список кандидатов). (ru)
- Dún Ailinne – starożytna warownia wznosząca się na wzgórzu Knockaulin w hrabstwie Kildare w Irlandii, dawna ceremonialna stolica królów Leinsteru. Wzgórze zostało zidentyfikowane jako znane ze źródeł Dún Ailinne przez Johna O’Donovana (1806–1861). W latach 1968–1975 na stanowisku przeprowadzono prace archeologiczne. Miejsce to było użytkowane już w okresie neolitu, o czym świadczą znaleziska w postaci ceramiki i wyrobów krzemiennych. Kolejna faza zasiedlenia przypada na epokę brązu. Apogeum rozwoju przypada jednak na epokę żelaza, kiedy to Irlandia została zasiedlona przez Celtów. Na szczycie wzgórza wzniesiono wówczas obwałowanie o charakterze kultowym, zamykające obszar o powierzchni 16 hektarów. Sekwencja rozwojowa obiektu datowana jest na okres od III wieku p.n.e. do II wieku n.e. W jego centrum znajdowała się drewniana konstrukcja, powstająca w trzech etapach. W pierwszym etapie wzniesiono palisadę o średnicy 22 m, zastąpioną w etapie drugim przez złożoną drewnianą konstrukcję na planie koła, w obrębie której pionowe słupy tworzyły koncentryczne kręgi. Przylegała do niej mniejsza konstrukcja, również na planie koła, zaś rozchodząca się na boki palisada tworzyła rodzaj długiego, lejkowatego wejścia. Na trzecim etapie koncentryczne linie palisady, o średnicy 42 m, otaczały wzniesiony z drewna kolisty budynek o średnicy 5 i wysokości 9 m, otoczony słupami z bali o wysokości 3–4 metrów. W 2010 roku pięć siedzib królewskich, w tym Dún Ailinne, zostało wpisanych na irlandzką listę informacyjną UNESCO – listę obiektów, które Irlandia zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa UNESCO. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Is suíomh seandálaíochta suite i gContae Chill Dara é Dún Ailinne. (ga)
- Дун-Эйлин (ирл. Dún Ailinne) — доисторический форт, расположенный в Ирландии, в графстве Килдэр, неподалёку от трассы . Занимает территорию около 13 га, окружённую хенджем. Наравне с Тарой (резиденцией Верховных королей Ирландии) и Уснехом, скалой Кашел (предположительно резиденцией королей Мунстера) и Круаханом (резиденцией королей Коннахта) является кандидатом на включение в список Всемирного наследия ЮНЕСКО в Ирландии (резиденция королей уладов, Эмайн Маха, находится в юрисдикции Великобритании, и потому не включена в список кандидатов). (ru)
- Dún Ailinne (pronounced [ˌd̪ˠuːn̪ˠ ˈalʲɪn̠ʲə]; sometimes anglicized Dun Aulin) is an ancient ceremonial site on the hill of Cnoc Ailinne (Knockaulin) in County Kildare, Ireland. It is southwest of Kilcullen, near the R418 road to Athy. It is a large circular enclosure covering most of the hilltop; about 13 hectares. While there is no longer anything visible on the ground surface, archeological investigations show that there were once circular timber structures (or rings of upright timbers) inside the enclosure during the Irish Iron Age (ca 400 BCE - 400 CE). (en)
- Dun Ailinne Hillfort (irisch Cnoc Ailinne) ist eines der drei größten Erdwerke oder Ringforts in Irland. Es liegt zwischen Kilcullen und Old Kilcullen auf dem Hügel Knockaulin, im County Kildare in Leinster. Die aus der Bronzezeit stammende Anlage wurde bis ins Mittelalter genutzt. Barry Raftery (1944–2010) untersuchte 40 ein- und mehrfach umwallte Anlagen auf der Insel (bekannt sind etwa 80) und teilte die Hillforts in drei Klassen ein: Archäologisch gut erforscht sind die eisenzeitlichen Aktivitäten auf dem Hügel. Es gibt: (de)
- Dún Ailinne – starożytna warownia wznosząca się na wzgórzu Knockaulin w hrabstwie Kildare w Irlandii, dawna ceremonialna stolica królów Leinsteru. Wzgórze zostało zidentyfikowane jako znane ze źródeł Dún Ailinne przez Johna O’Donovana (1806–1861). W latach 1968–1975 na stanowisku przeprowadzono prace archeologiczne. Miejsce to było użytkowane już w okresie neolitu, o czym świadczą znaleziska w postaci ceramiki i wyrobów krzemiennych. Kolejna faza zasiedlenia przypada na epokę brązu. Apogeum rozwoju przypada jednak na epokę żelaza, kiedy to Irlandia została zasiedlona przez Celtów. Na szczycie wzgórza wzniesiono wówczas obwałowanie o charakterze kultowym, zamykające obszar o powierzchni 16 hektarów. (pl)
|
