| dbo:abstract
|
- Tuan Čchi-žuej (znaky tradiční: 段祺瑞, znaky zjednodušené: 段祺瑞, pchin-jin: Duàn Qíruì, Duan Qirui) (6. března 1865, Che-fej, Čínské císařství - 2. listopadu 1936, Šanghaj, Čínská republika) byl čínský vojenský velitel, politik a zakladatel an-chuejské a an-fuské kliky. Po porážce an-chuejské kliky klikou Č'-li se připojil k feng-tchienské klice a následně byl zvolen prozatímním prezidentem Čínské republiky. Z této funkce byl sesazen po masakru 18. března 1926. (cs)
- Duan Qirui (chinesisch 段祺瑞, Pinyin Duàn Qíruì, W.-G. Tuan Ch'i-jui, IPA-Umschrift tu̯àn t͡ɕʰíɻu̯èi̯; * 6. März 1865 in Hefei, Anhui; † 2. November 1936 in Shanghai) war ein chinesischer General und Politiker, der unter anderem 1916 bis 1917, 1917 sowie erneut 1918 Premierminister der Republik China war. Er fungierte zudem zwischen 1924 und 1926 als provisorischer Präsident der Republik China. (de)
- Duan QIRUI (en ĉina: 段祺瑞; en pinjino: Duàn Qíruì; Wade–Giles: Tuan Ch'i-jui; IPA: [tu̯àn t͡ɕʰíɻu̯èi̯]) (6a de Marto 1865 – 2a de Novembro 1936) estis ĉina militsenjoro kaj politikisto, ĉefkomandanto de la Bejĝang Armeo kaj de la fakta Plenumestro de la Respubliko Ĉinio (en Pekino) el 1924 ĝis 1926. Li estis ankaŭ la ĉefministro de la Respubliko Ĉinio kvar foje inter 1913 kaj 1918. Li eble estis la plej pova homo en Ĉinio el 1916 ĝis 1920. Duan enpoviĝis kiel proksima aliancano de Ĝŭan Ŝikai, sed ambaŭ pli kaj pli malkonsentis unu disde la alia laŭlonge de la tempopaso pri diversaj aferoj. Unu el la ĉefaj problemoj estis ke Duan ekamasigi influon super la Bejĝang Armeo kiel militministro, tiele subfosante la kontrolon de Ĝŭan super la soldatoj. Konstatante sian kreskantan povon, Duan pli kaj pli sendependiĝis kaj laŭgrade defiis la Prezidanton pri nomumoj kaj reformoj en la militistaro. Ĝŭan Ŝikai mortis la 6an de Junio, 1916. Eblaj sukcedantoj estis Duan Qirui, Li Yuanhong kaj Xu Shichang were named. Neniu dekomence volis akcepti la postenon de prezidenteco. Duan kalkulis, ke la plej malforta estas Li kaj premis Lin iĝi prezidanto, eble por plej facile manipuli lin. Tiel li tute malobeis la konstitucion. Tamen nek la prezidento Li nek la vicprezidento Feng Guozhang sekvis la indikojn de Duan, kiu petis apogon el nordaj armeoj, dum sudaj parlamentanoj, pli proksimaj al la Kuomintang petis agnoskon de la konstitucio, kio praktike disdividis la landon. en tiu kunteksto Duan trudis la eniron de Ĉinio en la Unua Mondmilito kontraŭ Germanio, en la intenco ekhavi la aliron al la germanaj privilegioj en Ĉinio. La sekvoj de la Movado de la 4-a de majo rezultis en komplikigo de la politika situacio kaj la fina elpovigo de Duan. (eo)
- Duan Qirui (Chinese: 段祺瑞; pinyin: Duàn Qíruì; Wade–Giles: Tuan Ch'i-jui; IPA: [tu̯àn t͡ɕʰíɻu̯èi̯]) (March 6, 1865 – November 2, 1936) was a Chinese warlord and politician, a commander of the Beiyang Army and the acting Chief Executive of the Republic of China (in Beijing) from 1924 to 1926. He was also the Premier of the Republic of China on four occasions between 1913 and 1918. He was arguably the most powerful man in China from 1916 to 1920. (en)
- Duan Qirui (en chino, 段祺瑞; pinyin, Duàn Qíruì; Wade-Giles, Tuan Ch'i-jui; nombre de cortesía: Zhiquan (en chino, 芝泉); (6 de marzo de 1865-2 de noviembre de 1936) fue un político y caudillo militar de la República de China, comandante del Ejército de Beiyang, cuatro veces primer ministro de la República de China y Jefe Provisional Ejecutivo de la República de China (en Pekín) desde el 24 de noviembre de 1924 hasta el 20 de abril de 1926. Fue el fundador y dirigente de la camarilla de Anhui, organización político-militar que dominó la política china a finales de la década de 1910. Miembro de una familia de tradición militar, Duan ingresó joven en el Ejército chino y pronto se contó entre los partidarios del reformador militar de las fuerzas armadas imperiales, Yuan Shikai. Fue uno de sus principales lugartenientes y tuvo un destacado papel en la formación de la Academia Militar de Beiyang y en la instrucción de oficiales del nuevo Ejército chino. Ascendió junto a Yuan, al que respaldó como primer presidente de la república china tras la caída de la monarquía en 1911. Sirvió en varias ocasiones como primer ministro bajo Yuan y casi ininterrumpidamente como ministro de Defensa de los diversos Gobiernos de la década de 1910. Se opuso, sin embargo, al intento de Yuan de proclamarse emperador. Tras la muerte de Yuan en 1916, pasó a controlar la política nacional en coalición con otros militares de la camarilla de Beiyang, con los que pronto se enfrentó por el control del poder y los desacuerdos sobre el método para reunificar el país, que Duan deseaba realizar por la fuerza. Gracias a los impopulares acuerdos económicos y militares con Japón, logró aumentar su poder y controlar el Gobierno del país hasta 1920, cuando una coalición de caudillos militares rivales le derrotaron militarmente en un breve enfrentamiento. Duan se retiró tras su derrota militar y solo reapareció en la política china en 1924, ya como mera figura de prestigio de la camarilla de Beiyang y de consenso entre los militares que controlaban en aquel momento el Gobierno de Pekín. Dos años más tarde, se vio obligado a dimitir nuevamente al haber perdido el favor de estos. En la década de 1930, rechazó reiteradamente los ofrecimientos japoneses para regresar a la política bajo su tutela a pesar de su anterior cercanía al Gobierno de Tokio. (es)
- Duan Qirui (段祺瑞) 6 Maret 1865 – 2 November 1936 adalah seorang panglima perang dan politikus Tiongkok, panglima Tentara Beiyang dan pelaksana jabatan Kepala Eksekutif Republik Tiongkok (di Beijing) dari 1924 sampai 1926. Ia juga menjadi Perdana Menteri Republik Tiongkok pada empat kesempatan antara 1913 dan 1918. Ia bisa dikatakan sebagai orang terkuat di Tiongkok dari 1916 sampai 1920. (in)
- Duan Qirui ou Tuan Chi-jui (chinois : 段祺瑞 ; pinyin : duàn qíruì ; Wade : Tuan Ch'i-jui), né le 6 mars 1865 à Hefei (Anhui) et mort le 2 novembre 1936, est un commandant de l'armée de Beiyang (gouvernement de Pékin) et le chef exécutif provisoire de la république de Chine (à Pékin) du 24 novembre 1924 au 20 avril 1926. Il est l'un des hommes les plus puissants de Chine de 1916 à 1920. Son image reste marquée par son alliance avec l'envahisseur nippon et le « massacre du 18 Mars » en 1926. (fr)
- Duan Qirui o Tuan Ch'i-jui (in cinese 段祺瑞; pinyin: Duàn Qíruì; Hefei, 6 marzo 1865 – Shanghai, 12 novembre 1936) è stato un generale, politico e signore della guerra cinese, un comandante dell'Esercito Beiyang e presidente della Repubblica di Cina (a Pechino) dal 1924 al 1926. Fu anche Primo ministro della Repubblica di Cina per quattro mandati tra il 1913 e il 1918. Era probabilmente l'uomo più potente in Cina dal 1916 al 1920. (it)
- 돤치루이(중국어 정체자: 段祺瑞, 병음: Duàn Qíruì, 한자음: 단기서, 1865년 3월 6일 ~ 1936년 11월 2일)는 중화민국의 군벌이자, 정치가이다. 그는 1916년부터 1920년까지 중화민국의 최고 권력자였으며, 중화민국의 국무총리와 임시집정을 역임하였다. 독일에서 군사학을 공부했다. 1911년 신해혁명 뒤에는 위안스카이 총통 밑에서 육군총장이 되었다. 1916년 위안스카이가 죽은 뒤 총리가 되어 정권을 장악했다. 1917년 그는 독일에 선전포고를 하면서 일본의 지원을 받아들여 일본의 중국 진출을 허용했다. 1919년 5월 4일, 돤치루이 정부의 친일적 행보에 항의하는 반일 운동이 베이징에서 일어나 전국을 휩쓸었다.(5.4 운동) 1920년 7월에 그의 군대가 다른 군벌들에 패해 정치 일선에서 쫓겨났다. (ko)
- 段 祺瑞（だん きずい）は、清末民初の軍人・政治家。馮国璋・王士珍とともに「北洋の三傑」と称された。字は芝泉、晩年の号は正道居士。親日派として中国での評判は決してよくないが、その人格の高潔さは孫文と並び称される。 (ja)
- Дуань Цижу́й (кит. 段祺瑞, пиньинь Duàn Qíruì; 6 марта 1865 — 2 ноября 1936) — китайский военачальник и политический деятель. (ru)
- Duan Qirui (chinês: 段祺瑞, pinyin: Duan Qirui, Wade-Giles: Tuan Ch'i-jui, nome de cortesia: Zhiquan (芝 泉)); 6 de março de 1865 - 2 de novembro de 1936) foi um político e senhor da guerra da República da China, comandante do Exército de Beiyang, quatro vezes Premier da República da China e Chefe Executivo Interino da República da China (Pequim) de 24 de novembro de 1924 até 20 de abril de 1926. (pt)
- Duan Qirui (wym. [tu̯àn t͡ɕʰíɻu̯èi̯]; ur. 6 marca 1865, zm. 2 listopada 1936) – chiński wojskowy i polityk, czterokrotny premier i nominalna głowa państwa w latach 1924–1926. Karierę wojskową rozpoczął w cesarskiej armii Beiyang. Jako podwładny Yuan Shikaia w okresie rewolucji Xinhai w 1911 roku opowiedział się po stronie monarchii i walczył z republikanami, aby na początku 1912 poprzeć zainspirowaną przez Yuana abdykację cesarza. W okresie od 1 maja do 31 lipca 1913 po raz pierwszy sprawował urząd premiera Republiki. Przeciw Yuan Shikaiowi zwrócił się w 1915 roku, kiedy ten próbował przywrócić monarchię z sobą jako cesarzem. Próbujący uzyskać poparcie Duana Yuan mianował go 23 kwietnia 1916 roku premierem i ministrem wojny. Po śmierci Yuana 6 czerwca tegoż roku Duan przejął faktyczny ster rządów w państwie u boku nieudolnego prezydenta Li Yuanhonga. Duan wbrew prezydentowi i parlamentowi opowiadał się za przystąpieniem Chin do I wojny światowej, co zaowocowało ostatecznie zdymisjonowaniem go 23 maja 1917 roku. Kilka dni po dymisji Duana doszło do przewrotu generała Zhang Xuna, który ogłosił restaurację monarchii Qing. Duan powrócił do łask i z polecenia nowego prezydenta, Feng Guozhanga, stanął na czele Armii Ocalenia Republiki, 12 lipca pacyfikując bunt w Pekinie. W zamian za udaną kampanię ponownie otrzymał fotel premiera. Ostatecznie 14 sierpnia 1917 roku Duan bez zgody parlamentu wypowiedział wojnę Niemcom. Jednocześnie rozpoczął walkę z rządem Sun Jat-sena w Kantonie i był jednym z czołowych działaczy projapońskiej , co rychło doprowadziło go do konfliktu z prezydentem Feng Guozhangiem. 22 listopada 1917 prezydent zdymisjonował Duana. Wkrótce kraj ogarnął chaos walk między północą i południem, zaś Duan w tym czasie, przy poparciu Japończyków, zebrał swoich zwolenników i 23 marca 1918 roku powrócił do Pekinu, wymuszając na prezydencie ponowną nominację na premiera. Zawarł wówczas, w zamian za wysoką pożyczkę pieniężną i dostawy sprzętu wojskowego na potrzeby wojny z południem, traktaty o współpracy wojskowej z Japonią. W maju i czerwcu przeprowadzono sfałszowane wybory, podczas których na listy wyborców wpisywano osoby zmarłe i nieletnie za które głosowali podstawieni zwolennicy Duana. W ten sposób wyłoniony został nowy parlament, w którym zwolennicy Duana i kliki Anfu zdobyli 342 na 470 miejsc. Po ustąpieniu prezydenta Feng Guozhanga, Duan doprowadził do wyboru związanego z kliką Anfu Xu Shichanga. Sam Duan ustąpił ze stanowiska 10 października 1918 roku pod presją protestów przeciwko projapońskiej polityce jego rządu. Pomimo to zachował faktyczny wpływ na rządy. Wkrótce opór przeciwko rządom kliki Anfu i zawartemu w traktacie wersalskim zapisowi przyznającemu półwysep Szantung Japonii wzrósł na skalę masową na skutek działalności Ruchu 4 Maja. Ostatecznie generał Wu Peifu nawiązał porozumienie z rządzącym w Mandżurii Zhang Zuolinem i wspólnie wystąpili przeciwko rządowi pekińskiemu. W wyniku trwającej od 14 do 18 lipca 1920 wojny Anfu-Zhili armia rządu pekińskiego została rozbita. Duan Qirui zbiegł do koncesji japońskiej w Tianjinie, a prezydent Xu Shichang został zmuszony do rozwiązania kliki Anfu. Niespodziewany powrót Duana do władzy nastąpił na skutek rozłamu między Wu Peifu i Zhang Zuolinem. Pod koniec października walczący wcześniej po stronie Wu Peifu Feng Yuxiang przeszedł na stronę Zhanga, rozbił oddziały swego dawnego sojusznika i zajął Pekin. 24 listopada 1924 roku Duan został sprowadzony przez Fenga z Tianjinu i osadzony na stanowisku głowy państwa. W celu uzyskania sojuszników w ostatecznej rozprawie z Wu Peifu, Duan podjął rozmowy z rządem kantońskim, które jednak przerwała śmierć Sun Jat-sena w 1925 roku. Ostateczny kres politycznej karierze Duan Qiruia położył rozłam między Feng Yuxiangiem i Zhang Zuolinem. Feng nawiązał współpracę z rządzącym na południu Kuomintangiem, komunistami i ZSRR, co w obliczu planowanej ekspedycji północnej przeciwko rządzącym na północy militarystom napełniło Zhang Zuolina grozą. W kwietniu 1925 Zhang uderzył na Pekin i rozbił siły Feng Yuxianga. W procesie umacniania swojej władzy skłonił Duan Qiruia do rezygnacji ze stanowiska prezydenta 20 kwietnia 1926 roku. Pozbawiony wszelkich wpływów Duan ponownie zamieszkał na terenie japońskiej koncesji w Tianjinie, gdzie do końca życia spędzał dni na lekturze buddyjskich ksiąg i grze w mahjonga. (pl)
- Duan Qirui, född 6 mars 1865 i Hefei, Anhui, död 2 november 1936 i Shanghai, var en kinesisk krigsherre (dujun, 督军) och politiker. Han var Kinas premiärminister ett flertal gånger och var en av Kinas mäktigaste män åren 1916-1920. (sv)
- Дуань Ціжуй (спрощ.: 段祺瑞; кит. трад.: 段祺瑞; піньїнь: Duàn Qíruì; 6 березня 1865 — 2 листопада 1936) — китайський військовик і політик, двічі обіймав посаду президента Китайської Республіки. (uk)
- 段祺瑞（1865年3月6日－1936年11月2日），原名启瑞，字芝泉，安徽六安人，祖籍江西饒州，政治家，曾出任國務總理、參謀總長、邊防督辦、臨時執政等，1916至1920年掌握實權。在位期間，反對帝制、總統制，提倡責任內閣制，主張武力統一中國，迫使外蒙古撤治。下野後隱居天津和上海，1936年病逝。著有《正道居集》。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Tuan Čchi-žuej (znaky tradiční: 段祺瑞, znaky zjednodušené: 段祺瑞, pchin-jin: Duàn Qíruì, Duan Qirui) (6. března 1865, Che-fej, Čínské císařství - 2. listopadu 1936, Šanghaj, Čínská republika) byl čínský vojenský velitel, politik a zakladatel an-chuejské a an-fuské kliky. Po porážce an-chuejské kliky klikou Č'-li se připojil k feng-tchienské klice a následně byl zvolen prozatímním prezidentem Čínské republiky. Z této funkce byl sesazen po masakru 18. března 1926. (cs)
- Duan Qirui (chinesisch 段祺瑞, Pinyin Duàn Qíruì, W.-G. Tuan Ch'i-jui, IPA-Umschrift tu̯àn t͡ɕʰíɻu̯èi̯; * 6. März 1865 in Hefei, Anhui; † 2. November 1936 in Shanghai) war ein chinesischer General und Politiker, der unter anderem 1916 bis 1917, 1917 sowie erneut 1918 Premierminister der Republik China war. Er fungierte zudem zwischen 1924 und 1926 als provisorischer Präsident der Republik China. (de)
- Duan Qirui (Chinese: 段祺瑞; pinyin: Duàn Qíruì; Wade–Giles: Tuan Ch'i-jui; IPA: [tu̯àn t͡ɕʰíɻu̯èi̯]) (March 6, 1865 – November 2, 1936) was a Chinese warlord and politician, a commander of the Beiyang Army and the acting Chief Executive of the Republic of China (in Beijing) from 1924 to 1926. He was also the Premier of the Republic of China on four occasions between 1913 and 1918. He was arguably the most powerful man in China from 1916 to 1920. (en)
- Duan Qirui (段祺瑞) 6 Maret 1865 – 2 November 1936 adalah seorang panglima perang dan politikus Tiongkok, panglima Tentara Beiyang dan pelaksana jabatan Kepala Eksekutif Republik Tiongkok (di Beijing) dari 1924 sampai 1926. Ia juga menjadi Perdana Menteri Republik Tiongkok pada empat kesempatan antara 1913 dan 1918. Ia bisa dikatakan sebagai orang terkuat di Tiongkok dari 1916 sampai 1920. (in)
- Duan Qirui ou Tuan Chi-jui (chinois : 段祺瑞 ; pinyin : duàn qíruì ; Wade : Tuan Ch'i-jui), né le 6 mars 1865 à Hefei (Anhui) et mort le 2 novembre 1936, est un commandant de l'armée de Beiyang (gouvernement de Pékin) et le chef exécutif provisoire de la république de Chine (à Pékin) du 24 novembre 1924 au 20 avril 1926. Il est l'un des hommes les plus puissants de Chine de 1916 à 1920. Son image reste marquée par son alliance avec l'envahisseur nippon et le « massacre du 18 Mars » en 1926. (fr)
- Duan Qirui o Tuan Ch'i-jui (in cinese 段祺瑞; pinyin: Duàn Qíruì; Hefei, 6 marzo 1865 – Shanghai, 12 novembre 1936) è stato un generale, politico e signore della guerra cinese, un comandante dell'Esercito Beiyang e presidente della Repubblica di Cina (a Pechino) dal 1924 al 1926. Fu anche Primo ministro della Repubblica di Cina per quattro mandati tra il 1913 e il 1918. Era probabilmente l'uomo più potente in Cina dal 1916 al 1920. (it)
- 돤치루이(중국어 정체자: 段祺瑞, 병음: Duàn Qíruì, 한자음: 단기서, 1865년 3월 6일 ~ 1936년 11월 2일)는 중화민국의 군벌이자, 정치가이다. 그는 1916년부터 1920년까지 중화민국의 최고 권력자였으며, 중화민국의 국무총리와 임시집정을 역임하였다. 독일에서 군사학을 공부했다. 1911년 신해혁명 뒤에는 위안스카이 총통 밑에서 육군총장이 되었다. 1916년 위안스카이가 죽은 뒤 총리가 되어 정권을 장악했다. 1917년 그는 독일에 선전포고를 하면서 일본의 지원을 받아들여 일본의 중국 진출을 허용했다. 1919년 5월 4일, 돤치루이 정부의 친일적 행보에 항의하는 반일 운동이 베이징에서 일어나 전국을 휩쓸었다.(5.4 운동) 1920년 7월에 그의 군대가 다른 군벌들에 패해 정치 일선에서 쫓겨났다. (ko)
- 段 祺瑞（だん きずい）は、清末民初の軍人・政治家。馮国璋・王士珍とともに「北洋の三傑」と称された。字は芝泉、晩年の号は正道居士。親日派として中国での評判は決してよくないが、その人格の高潔さは孫文と並び称される。 (ja)
- Дуань Цижу́й (кит. 段祺瑞, пиньинь Duàn Qíruì; 6 марта 1865 — 2 ноября 1936) — китайский военачальник и политический деятель. (ru)
- Duan Qirui (chinês: 段祺瑞, pinyin: Duan Qirui, Wade-Giles: Tuan Ch'i-jui, nome de cortesia: Zhiquan (芝 泉)); 6 de março de 1865 - 2 de novembro de 1936) foi um político e senhor da guerra da República da China, comandante do Exército de Beiyang, quatro vezes Premier da República da China e Chefe Executivo Interino da República da China (Pequim) de 24 de novembro de 1924 até 20 de abril de 1926. (pt)
- Duan Qirui, född 6 mars 1865 i Hefei, Anhui, död 2 november 1936 i Shanghai, var en kinesisk krigsherre (dujun, 督军) och politiker. Han var Kinas premiärminister ett flertal gånger och var en av Kinas mäktigaste män åren 1916-1920. (sv)
- Дуань Ціжуй (спрощ.: 段祺瑞; кит. трад.: 段祺瑞; піньїнь: Duàn Qíruì; 6 березня 1865 — 2 листопада 1936) — китайський військовик і політик, двічі обіймав посаду президента Китайської Республіки. (uk)
- 段祺瑞（1865年3月6日－1936年11月2日），原名启瑞，字芝泉，安徽六安人，祖籍江西饒州，政治家，曾出任國務總理、參謀總長、邊防督辦、臨時執政等，1916至1920年掌握實權。在位期間，反對帝制、總統制，提倡責任內閣制，主張武力統一中國，迫使外蒙古撤治。下野後隱居天津和上海，1936年病逝。著有《正道居集》。 (zh)
- Duan QIRUI (en ĉina: 段祺瑞; en pinjino: Duàn Qíruì; Wade–Giles: Tuan Ch'i-jui; IPA: [tu̯àn t͡ɕʰíɻu̯èi̯]) (6a de Marto 1865 – 2a de Novembro 1936) estis ĉina militsenjoro kaj politikisto, ĉefkomandanto de la Bejĝang Armeo kaj de la fakta Plenumestro de la Respubliko Ĉinio (en Pekino) el 1924 ĝis 1926. Li estis ankaŭ la ĉefministro de la Respubliko Ĉinio kvar foje inter 1913 kaj 1918. Li eble estis la plej pova homo en Ĉinio el 1916 ĝis 1920. (eo)
- Duan Qirui (en chino, 段祺瑞; pinyin, Duàn Qíruì; Wade-Giles, Tuan Ch'i-jui; nombre de cortesía: Zhiquan (en chino, 芝泉); (6 de marzo de 1865-2 de noviembre de 1936) fue un político y caudillo militar de la República de China, comandante del Ejército de Beiyang, cuatro veces primer ministro de la República de China y Jefe Provisional Ejecutivo de la República de China (en Pekín) desde el 24 de noviembre de 1924 hasta el 20 de abril de 1926. Fue el fundador y dirigente de la camarilla de Anhui, organización político-militar que dominó la política china a finales de la década de 1910. (es)
- Duan Qirui (wym. [tu̯àn t͡ɕʰíɻu̯èi̯]; ur. 6 marca 1865, zm. 2 listopada 1936) – chiński wojskowy i polityk, czterokrotny premier i nominalna głowa państwa w latach 1924–1926. Karierę wojskową rozpoczął w cesarskiej armii Beiyang. Jako podwładny Yuan Shikaia w okresie rewolucji Xinhai w 1911 roku opowiedział się po stronie monarchii i walczył z republikanami, aby na początku 1912 poprzeć zainspirowaną przez Yuana abdykację cesarza. W okresie od 1 maja do 31 lipca 1913 po raz pierwszy sprawował urząd premiera Republiki. (pl)
|
