| dbo:abstract
|
- Daniel Harrwitz (29 d'abril de 1823 – 9 de gener de 1884), fou un jugador d'escacs jueu alemany que formà part de l'elit escaquística mundial entre les dècades de 1840 i 1850. (ca)
- Daniel Harrwitz (22. února 1821, Vratislav, tehdy Breslau v Prusku – 2. ledna 1884, Bolzano, Itálie) byl německý šachový mistr, v polovině 19. století jeden z nejsilnějších hráčů světa. Harrwitz se narodil ve Vratislavi (tehdy německy Breslau v Prusku), ale řadu let prožil v Anglii (zde pobýval od roku 1849 a založil zde The British Chess Review) a ve Francii (od roku 1856). Hrával celé dny v šachové kavárně Divan v Londýně (organizované jako šachový klub) a v Café de la Régence v Paříži. Byl předním světovým hráčem, který se zúčastnil dvou střetnutí, ve kterých šlo v podstatě o titul neoficiálního mistra světa: roku 1846 prohrál s Howardem Stauntonem 0:7 a roku 1858 s Paulem Morphym 2:5 (=1). Z dalších jeho zápasů je možno jmenovat nerozhodné střetnutí s Adolfem Anderssenem ve Vratislavi roku 1848 v poměru 5:5 (=0) a vítězství nad Bernhardem Horwitzem 7: 6 (=2) v Brightonu v roce 1849, nad Józsefem Szénem 3:1 (=1) roku 1851 v Londýně a nad Johannem Jacobem Löwenthalem 11:8 (=12) v Londýně 1853. Harrwitz je rovněž autorem knihy Lehrbuch des Schachspiels (Učebnice šachu), vydané v Berlíně roku 1862. (cs)
- Daniel Harrwitz (22 February 1821 – 2 January 1884) was a German chess master. Harrwitz was born in Breslau (Wrocław) in the Prussian Province of Silesia. Harrwitz's correct birth and death dates (22 February 1821 and 2 January 1884 respectively) were established by Luca D'Ambrosio in Chess Notes item 6286. He established his reputation in Paris, particularly as a player of blindfold games. He lost a match in England to Howard Staunton in 1846 at odds of a pawn and two moves, and drew a match with Adolf Anderssen in Germany in 1848. Harrwitz lived in England from 1849, and founded the British Chess Review. In 1856 he moved to Paris, where he won a match against Jules Arnous de Rivière. In 1858 he played a match against Paul Morphy in Paris. Harrwitz won the first two games, but lost the match 5½-2½. Harrwitz withdrew from the match, allegedly on grounds of ill health. He subsequently retired to the Austro-Hungarian county of Tyrol, dying in Bolzano in 1884. (en)
- Daniel Harrwitz (29 de abril de 1823 - 9 de enero de 1884) fue un maestro de ajedrez judío alemán. Harrwitz nació en Breslau (Wrocław) en la prusiana Provincia de Silesia. Alimentó su reputación en París, particularmente como jugador de partidas a ciegas. Perdió un match en Inglaterra contra Howard Staunton en 1846 y entabló un match contra Adolf Anderssen en Alemania en 1848. Harrwitz vivió en Inglaterra desde 1849 y fundó la British Chess Review. En 1856 se trasladó a París donde ganó un match contra . En 1858 jugó un match contra Paul Morphy en París. Harrwitz ganó las dos primeras partidas, pero perdió por un contundente 5.5-2.5. Harrwitz se retiró del match, supuestamente por problemas de salud. Consecuentemente se retiró a la provincia autónoma de Bolzano en Austria, muriendo en Bolzano en 1884. Harrwitz tuvo un resultado favorable contra Anderssen. Aunque tuvo un resultado negativo contra Morphy, fue uno de los pocos maestros que derrotó a Morphy con piezas negras. Aquí está una de sus victorias en París en 1858: 1.e4 e5 2.Cf3 d6 3.d4 exd4 4.Dxd4 Cc6 5.Ab5 Ad7 6.Axc6 Axc6 7.Ag5 Cf6 8.Cc3 Ae7 9.O-O-O O-O 10.The1 h6 11.Ah4 Ce8 12.Axe7 Dxe7 13.e5 Axf3 14.gxf3 Dg5+ 15.Rb1 dxe5 16.Txe5 Dg2 17.Cd5 Dxh2 18.Tee1 Dd6 19.Tg1 Rh7 20.De3 f5 21.Cf4 Db6 22.De2 Tf7 23.Dc4 Df6 24.Ch5 De7 25.Tde1 Dd7 26.a3 Cd6 27.Dd4 Tg8 28.Tg2 Ce8 29.Dc3 f4 30.Th1 g6 31.Thg1 Dd5 32.De1 Dxh5 33.Tg5 Dxf3 34.De6 Tf6 35.De7+ Tg7 36.Dxe8 hxg5 37.De1 Dc6 0-1 (es)
- Daniel Harrwitz (* 22. Februar 1821 in Breslau; † 2. Januar 1884 in Bozen) war ein deutscher Schachmeister und entstammte einer Jüdischen Familie. Harrwitz lebte als Berufsschachspieler. Er wanderte 1848 über Berlin nach England aus und lebte längere Zeit in London, wo er 1853 die Schachzeitschrift The British Chess Review herausgab. Später übersiedelte er nach Paris. In dem berühmten (1854 in einem Neubau wieder eröffneten) Café de la Régence stellte ihn der Besitzer als Berufsspieler ein. Dort spielte Harrwitz von morgens bis abends Schach. Ferner gab er zahlreiche Blindsimultanvorstellungen. Unter den Schachspielern galt er als Dandy, er trug mit Schachsymbolen bestickte Hemden und Krawatten. Er verlor im Jahr 1846 gegen Howard Staunton 9:12 bei einem Remis, wobei Staunton ihm jedoch siebenmal Bauer und Zug und siebenmal Bauer und zwei Züge vorgab. Die sieben Partien ohne Vorgabe verlor er allesamt. Gegen Adolf Anderssen konnte er 1848 mit 5:5 ein Unentschieden erreichen. Im Jahre 1858 verlor er gegen Paul Morphy mit 2:5 bei einem Remis. Im Jahr 1862 veröffentlichte er ein Lehrbuch des Schachspiels. Für Harrwitz wurde als beste historische Elo-Zahl 2644 ermittelt (Juni 1853). Von Januar 1853 bis Februar 1856 lag er auf Platz eins der nachträglich berechneten Weltrangliste. Harrwitz verbrachte seine letzten Lebensjahre in Bozen, wo er laut Totenbuch an Lungenlähmung 62-jährig starb. Sein gut erhaltener Grabstein befindet sich auf dem Bozner Jüdischen Friedhof. (de)
- Daniel Harrwitz (29 avril 1823 à Breslau, province de Silésie - 2 janvier 1884 au Bolzano, comté de Tyrol) est un joueur d'échecs allemand. Dans les années 1840 et 1850, il faisait partie de l'élite des joueurs. (fr)
- Daniel Harrwitz (Breslavia, 22 febbraio 1821 – Bolzano, 2 gennaio 1884) è stato uno scacchista tedesco. All'età di circa vent'anni si trasferì a Parigi, dove si fece una reputazione come forte giocatore alla cieca nel famoso Café de la Régence. Nel 1849 si trasferì in Inghilterra, dove fondò la rivista British Chess Review. Disputò numerosi match con i più forti giocatori dell'epoca: nel 1846 a Londra vinse con Bernhard Horwitz (+6 =4 –1) e perse con Howard Staunton (+9 =1 –12) e con George Walker (+5 –7); nel 1848 pareggiò un match con Adolf Anderssen (+5 -5) nella città di Breslavia dove entrambi erano nati; nel 1853 vinse a Londra con Johann Löwenthal (+11 =10 –10) e a Berlino con Josef Szén (+3 –1 =1); nel 1858 perse a Parigi contro Adolf Anderssen (+1 =3 –3) e contro Paul Morphy (+2 =1 –5). Giocò un match alla cieca contro Lionel Kieseritzky, con il risultato di (+5 =2 –11). Dopo la morte del padre si ritirò nel Tirolo a Bolzano, dove morì nel 1884. Il breve romanzo L'ultima traversa di Paolo Maurensig cita l'ultimo periodo di vita dello scacchista.Harrwitz scrisse il libro Lehrbuch des Schachspiels (Berlino, 1862). (it)
- Daniel Harrwitz (ur. 29 kwietnia 1823 we Wrocławiu, zm. 9 stycznia 1884 w Bolzano) – niemiecki szachista, znany w połowie XIX wieku stały bywalec szachowych kawiarni Londynu i Paryża. Brał udział w turniejach szachowej elity, rozgrywał mecze z najsilniejszymi szachistami. Był mistrzem szybkiej gry i ciętego dowcipu. Wśród meczowych przeciwników Harrwitza był Adolf Anderssen, z którym zremisował 5–5 w 1848 roku we Wrocławiu. W 1853 roku w Londynie Harrwitz minimalnie wygrał mecz z Johannem Löwenthalem 11–10. W paryskiej kawiarni szachowej Café de la Régence w 1858 roku spotkał się z Paulem Morphym. Wygrał dwie pierwsze partie, lecz cały mecz przegrał 2–5. W 1862 roku w Berlinie Harrwitz wydał swój szachowy podręcznik Lehrbuch des Schachspiels, który cieszył się uznaniem i dużą popularnością. W latach sześćdziesiątych porzucił szachy, osiadł w malowniczym Bolzano w Tyrolu, korzystając z majątku odziedziczonego po ojcu. (pl)
- Даниель Гарвиц (Харрвиц) (нем. Daniel Harrwitz; 22 февраля 1821, Бреслау — 2 января 1884, Больцано) — немецкий шахматист; один из сильнейших в Европе в середине XIX века. Шахматный литератор, автор учебника шахматной игры (1862). Большую часть своей жизни прожил в Лондоне и Париже. В 1846—1860 сыграл 16 матчей; первый из них проиграл Г. Стаунтону (1846; +9 −12 =1); в большинстве партий Стаунтон давал Гарвицу фору (пешку f7 и 1—2 хода вперёд). В 1846 выиграл матчи у Дж. Уокера — 5 : 3, Э. Уильямса — 3 : 2 и Дж. Медли — 11 : 7. В Бреслау сыграл вничью с А. Андерсеном — 5 : 5 (1848). В 1848—1953 Гарвиц победил К. Майета (1848; +5 −2 =2), Б. Горвица (1849; +7 −6 =2), Уильямса (1852; +7 −0 =3; 1853; +7 −2 =3), Й. Сена (1853; +3 −1 =1), И. Лёвенталя (1853; +11 −10 =10). В 1853—1854 издавал в Лондоне журнале «». Проиграл небольшой матч Андерсену (1858): +1 −3 =3. В матче с П. Морфи (1858) Гарвицу удалось выиграть так называемую предварительную партию, а затем 2 матчевые. Общий счёт матча был, однако, в пользу Морфи (+5 −2 =1); лучшего результата против Морфи не добился ни один шахматист мира. Игра Гарвица была высоко оценена современниками: «он, бесспорно, принадлежит к числу величайших шахматистов нашего времени. Замечательная оригинальность, чрезвычайная тонкость соображений и быстрота — составляют отличительные черты его таланта» («Шахматный листок» 1858). Получив наследство после смерти отца поселился в Боцене, где и умер 2 января 1884 года; похоронен на местном еврейском кладбище. (ru)
- Daniel Harrwitz (Wrocław, 29 de abril de 1823 – Tirol, 9 de janeiro de 1884) foi um mestre de xadrez alemão. (pt)
- Даніель Гаррвіц (нім. Даніель Гарвіц; 22 лютого 1821, Бреслау — 2 січня 1884, Больцано) — німецький шахіст, один з найсильніших у Європі в середині XIX століття. Шаховий літератор, автор підручника шахової гри. Більшу частину свого життя прожив у Лондоні і Парижі. У — зіграв 16 матчів; перший з них програв Говардові Стаунтону (1846; +9 -12 =1); у більшості партій Стаунтон давав Гаррвіцу фору (пішака f7 і 1-2 ходи вперед). 1846 року переміг у матчах Джорджа Вокера — 5 : 3, Е. Вільямса — 3 : 2 і Дж. Медлі — 11: 7. У Бреслау зіграв унічию з Адольфом Андерсеном — 5: 5. У 1848— Гаррвіц переміг Карла Маєта (1848; +5 -2 =2), , Вільямса , Йожефа Сена (1853; +3 -1 =1), Йоганна Левенталя (1853; +11 -10 =10). У 1853— видавав у Лондоні журнал . Програв невеликий матч Андерсену: +1 -3 =3. У матчі з Полом Морфі (1858) Гаррвіцу вдалося виграти так звану попередню партію, а потім дві матчеві. Загальний рахунок матчу був, однак, на користь Морфі (+5 -2 =1); кращого результату проти Морфі не досяг жоден шахіст світу. Гру Гаррвіца високо оцінили сучасники: «він, безперечно, належить до числа найвизначніших шахістів нашого часу. Чудова оригінальність, надзвичайна тонкість міркувань і швидкість — становлять відмінні риси його таланту» ( 1858). Отримавши спадщину після смерті батька оселився в Боцені, де й помер 2 січня 1884 року; похований на місцевому єврейському цвинтарі. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Daniel Harrwitz (29 d'abril de 1823 – 9 de gener de 1884), fou un jugador d'escacs jueu alemany que formà part de l'elit escaquística mundial entre les dècades de 1840 i 1850. (ca)
- Daniel Harrwitz (29 avril 1823 à Breslau, province de Silésie - 2 janvier 1884 au Bolzano, comté de Tyrol) est un joueur d'échecs allemand. Dans les années 1840 et 1850, il faisait partie de l'élite des joueurs. (fr)
- Daniel Harrwitz (Wrocław, 29 de abril de 1823 – Tirol, 9 de janeiro de 1884) foi um mestre de xadrez alemão. (pt)
- Daniel Harrwitz (22. února 1821, Vratislav, tehdy Breslau v Prusku – 2. ledna 1884, Bolzano, Itálie) byl německý šachový mistr, v polovině 19. století jeden z nejsilnějších hráčů světa. Harrwitz se narodil ve Vratislavi (tehdy německy Breslau v Prusku), ale řadu let prožil v Anglii (zde pobýval od roku 1849 a založil zde The British Chess Review) a ve Francii (od roku 1856). Hrával celé dny v šachové kavárně Divan v Londýně (organizované jako šachový klub) a v Café de la Régence v Paříži. Byl předním světovým hráčem, který se zúčastnil dvou střetnutí, ve kterých šlo v podstatě o titul neoficiálního mistra světa: roku 1846 prohrál s Howardem Stauntonem 0:7 a roku 1858 s Paulem Morphym 2:5 (=1). (cs)
- Daniel Harrwitz (22 February 1821 – 2 January 1884) was a German chess master. Harrwitz was born in Breslau (Wrocław) in the Prussian Province of Silesia. Harrwitz's correct birth and death dates (22 February 1821 and 2 January 1884 respectively) were established by Luca D'Ambrosio in Chess Notes item 6286. He established his reputation in Paris, particularly as a player of blindfold games. He lost a match in England to Howard Staunton in 1846 at odds of a pawn and two moves, and drew a match with Adolf Anderssen in Germany in 1848. (en)
- Daniel Harrwitz (29 de abril de 1823 - 9 de enero de 1884) fue un maestro de ajedrez judío alemán. Harrwitz nació en Breslau (Wrocław) en la prusiana Provincia de Silesia. Alimentó su reputación en París, particularmente como jugador de partidas a ciegas. Perdió un match en Inglaterra contra Howard Staunton en 1846 y entabló un match contra Adolf Anderssen en Alemania en 1848. (es)
- Daniel Harrwitz (* 22. Februar 1821 in Breslau; † 2. Januar 1884 in Bozen) war ein deutscher Schachmeister und entstammte einer Jüdischen Familie. Harrwitz lebte als Berufsschachspieler. Er wanderte 1848 über Berlin nach England aus und lebte längere Zeit in London, wo er 1853 die Schachzeitschrift The British Chess Review herausgab. Später übersiedelte er nach Paris. In dem berühmten (1854 in einem Neubau wieder eröffneten) Café de la Régence stellte ihn der Besitzer als Berufsspieler ein. Dort spielte Harrwitz von morgens bis abends Schach. Ferner gab er zahlreiche Blindsimultanvorstellungen. Unter den Schachspielern galt er als Dandy, er trug mit Schachsymbolen bestickte Hemden und Krawatten. (de)
- Daniel Harrwitz (Breslavia, 22 febbraio 1821 – Bolzano, 2 gennaio 1884) è stato uno scacchista tedesco. All'età di circa vent'anni si trasferì a Parigi, dove si fece una reputazione come forte giocatore alla cieca nel famoso Café de la Régence. Nel 1849 si trasferì in Inghilterra, dove fondò la rivista British Chess Review. Dopo la morte del padre si ritirò nel Tirolo a Bolzano, dove morì nel 1884. Il breve romanzo L'ultima traversa di Paolo Maurensig cita l'ultimo periodo di vita dello scacchista.Harrwitz scrisse il libro Lehrbuch des Schachspiels (Berlino, 1862). (it)
- Даниель Гарвиц (Харрвиц) (нем. Daniel Harrwitz; 22 февраля 1821, Бреслау — 2 января 1884, Больцано) — немецкий шахматист; один из сильнейших в Европе в середине XIX века. Шахматный литератор, автор учебника шахматной игры (1862). Большую часть своей жизни прожил в Лондоне и Париже. В 1846—1860 сыграл 16 матчей; первый из них проиграл Г. Стаунтону (1846; +9 −12 =1); в большинстве партий Стаунтон давал Гарвицу фору (пешку f7 и 1—2 хода вперёд). В 1846 выиграл матчи у Дж. Уокера — 5 : 3, Э. Уильямса — 3 : 2 и Дж. Медли — 11 : 7. В Бреслау сыграл вничью с А. Андерсеном — 5 : 5 (1848). (ru)
- Daniel Harrwitz (ur. 29 kwietnia 1823 we Wrocławiu, zm. 9 stycznia 1884 w Bolzano) – niemiecki szachista, znany w połowie XIX wieku stały bywalec szachowych kawiarni Londynu i Paryża. Brał udział w turniejach szachowej elity, rozgrywał mecze z najsilniejszymi szachistami. Był mistrzem szybkiej gry i ciętego dowcipu. W 1862 roku w Berlinie Harrwitz wydał swój szachowy podręcznik Lehrbuch des Schachspiels, który cieszył się uznaniem i dużą popularnością. W latach sześćdziesiątych porzucił szachy, osiadł w malowniczym Bolzano w Tyrolu, korzystając z majątku odziedziczonego po ojcu. (pl)
- Даніель Гаррвіц (нім. Даніель Гарвіц; 22 лютого 1821, Бреслау — 2 січня 1884, Больцано) — німецький шахіст, один з найсильніших у Європі в середині XIX століття. Шаховий літератор, автор підручника шахової гри. Більшу частину свого життя прожив у Лондоні і Парижі. У — зіграв 16 матчів; перший з них програв Говардові Стаунтону (1846; +9 -12 =1); у більшості партій Стаунтон давав Гаррвіцу фору (пішака f7 і 1-2 ходи вперед). 1846 року переміг у матчах Джорджа Вокера — 5 : 3, Е. Вільямса — 3 : 2 і Дж. Медлі — 11: 7. У Бреслау зіграв унічию з Адольфом Андерсеном — 5: 5. (uk)
|
