An Entity of Type: Thing, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Conventionalism is the philosophical attitude that fundamental principles of a certain kind are grounded on (explicit or implicit) agreements in society, rather than on external reality. Unspoken rules play a key role in the philosophy's structure. Although this attitude is commonly held with respect to the rules of grammar, its application to the propositions of ethics, law, science, biology, mathematics, and logic is more controversial.

Property Value
dbo:abstract
  • التقاليدية أو نظرية المواضعة (بالإنجليزية: Conventionalism)‏ اتجاه فكري واجتماعي يميل إلى الالتزام بما تواضع عليه أفراد الجماعة من أعراف وتقاليد. (ar)
  • El convencionalisme és l'actitud que implica considerar que certs , principis, valors o normes que regeixen el comportament social o fins i tot personal, estan basats en acords implícits o explícits de la societat més que en la realitat externa. Com a concepte s'aplica a molt diferents camps de coneixement, des de les regles de la gramàtica fins a la lògica, l'ètica, el dret, la ciència, etc. El convencionalisme és un corrent de filosofia del llenguatge que defensa l'arbitrarietat de les paraules. En termes lingüístics, defensa la independència del significant del significat i la seva arbitrarietat. La lingüística moderna és, des de Ferdinand de Saussure, convencionalista. En propietat, es parla de convencionals per a referir-se als gramàtics grecs que defensaven que les llengües s'han originat com una simple convenció entre els homes, oposant-se als naturalistes. Sostenen que no hi ha vincle necessari entre la paraula, el pensament i el món. (ca)
  • Der Konventionalismus (latein. conventio: „übereinkommen“) ist innerhalb der Philosophie eine Richtung, die von der These ausgeht, dass wissenschaftliche Erkenntnisse und Gesetze (auch moralische Gesetze) nicht auf Übereinstimmung mit der Beschaffenheit der Realität, sondern auf Konventionen beruhen. Konventionalismus als Strömung der Wissenschaftstheorie geht davon aus, dass Beobachtungstatsachen durch beliebige alternative Konstruktionen in eine rationale Ordnung gebracht werden können. Auch sich widersprechende Theorien können so immer mit den Beobachtungen in Übereinstimmung gebracht werden; demzufolge können Tatsachen keine Prüfungsinstanz für die Gültigkeit von Theorien abgeben. Erforderlichenfalls wird der Konventionalist die angestrebte Übereinstimmung mittels Einführung von Ad-hoc-Hypothesen erzielen. „Die konventionalistisch aufgefaßten Naturgesetze sind durch keine Beobachtung falsifizierbar, denn erst sie bestimmen, was eine Beobachtung, was insbesondere eine wissenschaftliche Messung ist.“ – Karl Popper: Logik der Forschung (de)
  • Conventionalism is the philosophical attitude that fundamental principles of a certain kind are grounded on (explicit or implicit) agreements in society, rather than on external reality. Unspoken rules play a key role in the philosophy's structure. Although this attitude is commonly held with respect to the rules of grammar, its application to the propositions of ethics, law, science, biology, mathematics, and logic is more controversial. (en)
  • El convencionalismo es la creencia, opinión, procedimiento o actitud que considera como verdaderos aquellos usos y costumbres, principios, valores o normas que rigen el comportamiento social o personal, entendiendo que estos están basados en acuerdos implícitos o explícitos de un grupo social, más que en la realidad externa.​ El concepto se puede llegar a aplicar a muy distintos campos del conocimiento, desde las reglas de la gramática, hasta la lógica, la ética, el derecho, la ciencia, la moral, la filosofía, etc. Por su parte, el convencionalismo ético está relacionado con el relativismo moral y se opone al universalismo.​ (es)
  • Le conventionnalisme est une doctrine stipulant une séparation fondamentale entre les données de l'intuition et des sens, et les constructions intellectuelles permettant de fonder les théories scientifiques ou mathématiques. Cette notion a été développée notamment par Edouard Le Roy, Pierre Duhem et Henri Poincaré, sous des formes assez différentes, à la frontière du XIXe siècle et du XXe siècle (bien qu’aucun de ces auteurs n'ait employé le terme de « conventionnalisme »). Elle trouve son origine profonde dans la séparation kantienne entre intuition et concept. (fr)
  • Conventionalisme is een filosofische positie die stelt dat bepaalde fundamentele principes, regels of aannames gegrond zijn in (expliciete of impliciete) conventies of overeenkomsten in een maatschappij, eerder dan in de externe werkelijkheid. Hoewel deze positie vaak aanvaard wordt met betrekking tot bijvoorbeeld de grammatica van een taal, is het controversiëler met betrekking tot principes op vlak van ethiek, wet, wetenschap, wiskunde of logica. Het conventionalisme is vooral bediscussieerd geweest binnen de wetenschapsfilosofie, waar de positie teruggaat op het werk van de wiskundige Henri Poincaré, die stelde dat kiezen tussen euclidische of niet-euclidische meetkunde een kwestie van conventie was. Dit is vervolgens door een aantal filosofen uitgebreid en toegepast op andere wetenschappelijke disciplines of zelfs de hele wetenschap. Zo'n conventionalisme is terug te vinden in het werk van onder meer Alfred Ayer, Rudolf Carnap, Hugo Dingler, Pierre Duhem, Carl Hempel, Gaston Milhaud, Karl Popper en Abel Rey. (nl)
  • 규약주의(conventionalism)는 특정 종류의 기본 원칙이 외부 현실보다는 사회의 (명시적 또는 암묵적) 합의에 기반을 두고 있다는 철학적 태도이다. 무언의 규칙은 철학의 구조에서 중요한 역할을 한다. 이러한 태도는 문법 규칙과 관련하여 일반적으로 취해지는데 윤리, 법, 과학, 생물학, 수학 및 논리의 명제에 적용하는 것은 좀더 논란의 여지가 있다. (ko)
  • "Convenzionalismo" è un termine ombrello che indica ogni dottrina filosofica secondo la quale una proposizione ha valore nel proprio campo (che sia filosofico, politico, etico, conoscitivo ecc.) in base ad una convenzione, cioè si basa su accordi e stipulazioni più o meno espliciti, ma svincolati da qualunque presupposto di metodo (ad es. il metodo scientifico) o più in generale da qualsiasi valutazione in termini di verità o falsità. Tale concetto ha subito varie declinazioni fin dai tempi più antichi, ed è stato applicato a vari contesti, soprattutto negli studi scientifico-filosofici. (it)
  • Konwencjonalizm – przyrodoznawczy kierunek filozoficzny, powstały w V w. p.n.e. (Protagoras, Arystyp, sofiści), a rozwinięty w końcu XIX i w XX w. (Poincaré, Bergson, Ajdukiewicz), w myśl którego wszystkie twierdzenia i teorie o charakterze naukowym są konwencjami (tzn. mają umowny charakter). Rolą pełnioną przez te konwencje jest wygoda myślenia w procesach poznania i wartościowania w danym wycinku czasoprzestrzeni, co – w przekładzie potocznym – jest takim rozeznawaniem się w pewnej rzeczywistości, w którym umownie przyjmuje się określone sądy za prawdziwe bądź nieprawdziwe oraz określone rzeczy za dobre lub piękne bądź złe lub brzydkie. Niejako „użytkowym przekazem” konwencjonalizmu jest to, iż w praktyce nie ma wiecznie niezmiennych stanowisk wobec realiów – z racji tego, że rozwojową naturę ma myśl ludzka. Istnieje konwencjonalizm: * skrajny * umiarkowany – istnieją pewne doświadczenia, które zmuszają nas do uznania pewnych sądów (np. zdania sprawozdawcze), ale są też doświadczenia, które nie zmuszają nas i potrzebna jest konwencja, by dowiedzieć się czym to coś jest. (pl)
  • Konventionalism är en vetenskaplig filosofisk uppfattning enligt vilken vetenskapliga lagar och teorier inte är sanna eller falska beskrivningar av världen, utan konventioner som uttrycker valet av ett av flera möjliga beskrivningssystem. Denna filosofiartikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
  • Конвенционали́зм (от лат. conventio «договор, соглашение») — философская концепция, согласно которой научные понятия и теоретические построения являются в основе своей продуктами соглашения между учёными. Они должны быть внутренне непротиворечивы и соответствовать данным восприятия, но не имеет смысла требовать от них, чтобы они отражали истинное устройство мира. Следовательно, все непротиворечивые научные (а также философские) теории в равной степени приемлемы и ни одна из них не может быть признана абсолютно истинной. Гносеологическим основанием конвенционализма является возможность использовать различные теоретические средства для исследования того или иного явления и его теоретической реконструкции. Так, можно до известной степени произвольно выбирать единицы измерения физических величин (измерять расстояния в футах, метрах или парсеках), представлять процесс с помощью системы дифференциальных уравнений или графика, использовать для моделирования явления аналоговую машину или ЭВМ и т. п. Основная идея конвенционализма встречается уже в античности (задача астрономии — «спасти явления, представляемые планетами») и в эпоху Возрождения (инструменталистская интерпретация теории Коперника). Современный конвенционализм берёт начало в работах Э. Маха, П. Дюгема и, в наиболее явной форме — Анри Пуанкаре. Согласно Пуанкаре, основные положения любой научной теории не являются ни синтетическими истинами a priori, ни отражением реальности a posteriori. Они суть соглашения, единственным абсолютным условием которых является непротиворечивость. Выбор тех или иных положений из множества возможных диктуется практическими соображениями: потребностью в максимальной простоте теорий и необходимостью успешного их использования. При появлении более эффективных конвенций старые отвергаются. Несмотря на то, что конвенционализм был направлен против позитивизма, он был принят неопозитивистами, так, К. Айдукевич предложил так называемый радикальный конвенционализм, согласно которому в научной теории вообще нет неконвенциональных элементов. Доведённый до логического конца радикальный конвенционализм является самопротиворечивым понятием, поскольку объявляет конвенцией в том числе самого себя. К. Поппер считал, что конвенционален выбор базисных (опытных) предложений теории. Конвенционализм следует отличать от инструментализма: первый представляет собой эпистемологически позитивную идею (теории являются конвенциями), а второй — эпистемологически негативную (теории не являются ни истинными, ни ложными). Инспирирована конвенционализмом методология научно-исследовательских программ Лакатоса. Конвенционализм оказал огромное влияние на философию науки первой половины XX в. и был одним из источников постпозитивизма, постмодерна, радикального конструктивизма. Как рефлексия реальной научной деятельности он открыл перспективы изучения науки с точки зрения функционирования языковых и логических структур (школа Куна). Однако, приобретя черты нормативного учения, он способствовал релятивизации науки. (ru)
  • Конвенціоналі́зм (від лат. conventio — «згоден») — філософська концепція, за якою наукові знання є лише продуктами певних домовленостей (конвенцій) між науковцями. Засадничим критерієм істини є внутрішня несуперечливість, тому наукову теорію можна будувати, виходячи з будь-якої довільної системи аксіом. Ідея конвенціоналізму зустрічається вже в античності (задача астрономії) та в епоху Відродження (інструменталістська інтерпретація теорії Коперника). Сучасна концепція виростає з робіт Маха, Дюгема та Пуанкаре, за яким підвалини будь-якої наукової теорії не є ні синтетичними істинами апріорі, ні відображенням реальності апостеріорі, радше аксіомами. Будуючи неевклідові геометрії, Пуанкаре дійшов думки, що визначити, яка з геометрій відповідає дійсності, неможливо. Початок XX ст. став переломним і для фізики — на зміну класичній почали приходити нові ідеї. Все це викликало сумніви, чи можливо правильно відтворити дійсність науковими теоріями, що й стало причиною виникнення конвенціоналізму. (uk)
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 7490670 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 7315 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1123284461 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • التقاليدية أو نظرية المواضعة (بالإنجليزية: Conventionalism)‏ اتجاه فكري واجتماعي يميل إلى الالتزام بما تواضع عليه أفراد الجماعة من أعراف وتقاليد. (ar)
  • Conventionalism is the philosophical attitude that fundamental principles of a certain kind are grounded on (explicit or implicit) agreements in society, rather than on external reality. Unspoken rules play a key role in the philosophy's structure. Although this attitude is commonly held with respect to the rules of grammar, its application to the propositions of ethics, law, science, biology, mathematics, and logic is more controversial. (en)
  • Le conventionnalisme est une doctrine stipulant une séparation fondamentale entre les données de l'intuition et des sens, et les constructions intellectuelles permettant de fonder les théories scientifiques ou mathématiques. Cette notion a été développée notamment par Edouard Le Roy, Pierre Duhem et Henri Poincaré, sous des formes assez différentes, à la frontière du XIXe siècle et du XXe siècle (bien qu’aucun de ces auteurs n'ait employé le terme de « conventionnalisme »). Elle trouve son origine profonde dans la séparation kantienne entre intuition et concept. (fr)
  • 규약주의(conventionalism)는 특정 종류의 기본 원칙이 외부 현실보다는 사회의 (명시적 또는 암묵적) 합의에 기반을 두고 있다는 철학적 태도이다. 무언의 규칙은 철학의 구조에서 중요한 역할을 한다. 이러한 태도는 문법 규칙과 관련하여 일반적으로 취해지는데 윤리, 법, 과학, 생물학, 수학 및 논리의 명제에 적용하는 것은 좀더 논란의 여지가 있다. (ko)
  • "Convenzionalismo" è un termine ombrello che indica ogni dottrina filosofica secondo la quale una proposizione ha valore nel proprio campo (che sia filosofico, politico, etico, conoscitivo ecc.) in base ad una convenzione, cioè si basa su accordi e stipulazioni più o meno espliciti, ma svincolati da qualunque presupposto di metodo (ad es. il metodo scientifico) o più in generale da qualsiasi valutazione in termini di verità o falsità. Tale concetto ha subito varie declinazioni fin dai tempi più antichi, ed è stato applicato a vari contesti, soprattutto negli studi scientifico-filosofici. (it)
  • Konventionalism är en vetenskaplig filosofisk uppfattning enligt vilken vetenskapliga lagar och teorier inte är sanna eller falska beskrivningar av världen, utan konventioner som uttrycker valet av ett av flera möjliga beskrivningssystem. Denna filosofiartikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
  • El convencionalisme és l'actitud que implica considerar que certs , principis, valors o normes que regeixen el comportament social o fins i tot personal, estan basats en acords implícits o explícits de la societat més que en la realitat externa. Com a concepte s'aplica a molt diferents camps de coneixement, des de les regles de la gramàtica fins a la lògica, l'ètica, el dret, la ciència, etc. El convencionalisme és un corrent de filosofia del llenguatge que defensa l'arbitrarietat de les paraules. En termes lingüístics, defensa la independència del significant del significat i la seva arbitrarietat. La lingüística moderna és, des de Ferdinand de Saussure, convencionalista. En propietat, es parla de convencionals per a referir-se als gramàtics grecs que defensaven que les llengües s'han ori (ca)
  • Der Konventionalismus (latein. conventio: „übereinkommen“) ist innerhalb der Philosophie eine Richtung, die von der These ausgeht, dass wissenschaftliche Erkenntnisse und Gesetze (auch moralische Gesetze) nicht auf Übereinstimmung mit der Beschaffenheit der Realität, sondern auf Konventionen beruhen. „Die konventionalistisch aufgefaßten Naturgesetze sind durch keine Beobachtung falsifizierbar, denn erst sie bestimmen, was eine Beobachtung, was insbesondere eine wissenschaftliche Messung ist.“ – Karl Popper: Logik der Forschung (de)
  • El convencionalismo es la creencia, opinión, procedimiento o actitud que considera como verdaderos aquellos usos y costumbres, principios, valores o normas que rigen el comportamiento social o personal, entendiendo que estos están basados en acuerdos implícitos o explícitos de un grupo social, más que en la realidad externa.​ El concepto se puede llegar a aplicar a muy distintos campos del conocimiento, desde las reglas de la gramática, hasta la lógica, la ética, el derecho, la ciencia, la moral, la filosofía, etc. (es)
  • Conventionalisme is een filosofische positie die stelt dat bepaalde fundamentele principes, regels of aannames gegrond zijn in (expliciete of impliciete) conventies of overeenkomsten in een maatschappij, eerder dan in de externe werkelijkheid. Hoewel deze positie vaak aanvaard wordt met betrekking tot bijvoorbeeld de grammatica van een taal, is het controversiëler met betrekking tot principes op vlak van ethiek, wet, wetenschap, wiskunde of logica. (nl)
  • Konwencjonalizm – przyrodoznawczy kierunek filozoficzny, powstały w V w. p.n.e. (Protagoras, Arystyp, sofiści), a rozwinięty w końcu XIX i w XX w. (Poincaré, Bergson, Ajdukiewicz), w myśl którego wszystkie twierdzenia i teorie o charakterze naukowym są konwencjami (tzn. mają umowny charakter). Rolą pełnioną przez te konwencje jest wygoda myślenia w procesach poznania i wartościowania w danym wycinku czasoprzestrzeni, co – w przekładzie potocznym – jest takim rozeznawaniem się w pewnej rzeczywistości, w którym umownie przyjmuje się określone sądy za prawdziwe bądź nieprawdziwe oraz określone rzeczy za dobre lub piękne bądź złe lub brzydkie. Niejako „użytkowym przekazem” konwencjonalizmu jest to, iż w praktyce nie ma wiecznie niezmiennych stanowisk wobec realiów – z racji tego, że rozwojową (pl)
  • Конвенціоналі́зм (від лат. conventio — «згоден») — філософська концепція, за якою наукові знання є лише продуктами певних домовленостей (конвенцій) між науковцями. Засадничим критерієм істини є внутрішня несуперечливість, тому наукову теорію можна будувати, виходячи з будь-якої довільної системи аксіом. (uk)
  • Конвенционали́зм (от лат. conventio «договор, соглашение») — философская концепция, согласно которой научные понятия и теоретические построения являются в основе своей продуктами соглашения между учёными. Они должны быть внутренне непротиворечивы и соответствовать данным восприятия, но не имеет смысла требовать от них, чтобы они отражали истинное устройство мира. Следовательно, все непротиворечивые научные (а также философские) теории в равной степени приемлемы и ни одна из них не может быть признана абсолютно истинной. (ru)
rdfs:label
  • تقاليدية (ar)
  • Convencionalisme (ca)
  • Konventionalismus (de)
  • Convencionalismo (es)
  • Conventionalism (en)
  • Convenzionalismo (it)
  • Conventionnalisme (fr)
  • 규약주의 (ko)
  • Conventionalisme (nl)
  • Konwencjonalizm (pl)
  • Конвенционализм (ru)
  • Konventionalism (sv)
  • Конвенціоналізм (uk)
rdfs:seeAlso
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:knownFor of
is dbo:philosophicalSchool of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:knownFor of
is dbp:schoolTradition of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License