| dbo:abstract
|
- Tauroggenská konvence je separátní příměří uzavřené 30. prosince 1812 v Tauroggenu (dnešním litevském městě ) mezi Pruskem a Ruskem. (cs)
- Die Konvention von Tauroggen war ein Waffenstillstand, den am 30. Dezember 1812 der preußische Generalleutnant Johann David Ludwig von Yorck und der russische Generalmajor Hans Karl von Diebitsch bei Tauroggen während des Russlandfeldzugs von 1812 abschlossen. Mit dem Waffenstillstand trat Preußen aus dem erzwungenen Bündnis mit Napoleon aus, um sich Russland anzuschließen. Der Waffenstillstand wurde damit zur Voraussetzung der künftigen Befreiungskriege. Anteil am Zustandekommen dieser Vereinbarung hatten der in russische Dienste gewechselte, vormals preußische Major Carl von Clausewitz und der Generalgouverneur von Livland und Kurland in Riga, Generalleutnant Filippo Paulucci. König Friedrich Wilhelm III. von Preußen missbilligte die Konvention zunächst und gab Befehl, Yorck zu verhaften und vor ein Kriegsgericht zu stellen; nachdem ihm die Niederlage Napoleons in Russland jedoch in ganzem Umfang bekannt geworden und die Entwicklung in Preußen seinen General bestätigt hatte, erhielt Yorck die ihm gebührende Anerkennung. Den diplomatischen Hintergrund bildete das Bekenntnis des Zaren Alexander I. von Russland im Rescript vom 6. Dezember 1812 zu einem Bündnis mit Preußen. (de)
- The Convention of Tauroggen was an armistice signed 30 December 1812 at Tauroggen (now Tauragė, Lithuania) between General Ludwig Yorck on behalf of his Prussian troops and General Hans Karl von Diebitsch of the Imperial Russian Army. Yorck's act is traditionally considered a turning point of Prussian history, triggering an insurgency against Napoleon in the Rheinbund. At the time of the armistice, Tauroggen was situated in Russia, 40 kilometres (25 mi) east of the Prussian border. (en)
- La convention de Tauroggen fut une trêve signée le 30 décembre 1812 à Tauroggen entre le général prussien Ludwig Yorck von Wartenburg et le général de l'Empire russe d'origine allemande von Diebitsch : cette convention marque le début du retournement d'alliance du royaume de Prusse contre Napoléon Ier. En effet, selon le traité de Tilsitt, la Prusse devait soutenir l'invasion de la Russie par Napoléon et fournir un corps d'armée de 20 000 hommes, ce qui provoqua des défections dans l'armée prussienne, comme celle de Clausewitz qui rejoignit l'armée impériale russe. Quand le maréchal français Macdonald, chef du 10e corps, sous les ordres duquel était placé Yorck, se retira devant l'armée de Diebitsch, Yorck se retrouva volontairement isolé en novembre 1812 et, au lieu de se battre, entama des négociations avec le général Essen, gouverneur de Riga, puis son successeur, le marquis Filippo Paulucci, et finalement Clausewitz. Ils signèrent alors, sans avoir recueilli l'accord du roi Frédéric-Guillaume III de Prusse, une convention qui déclarait neutre le corps d'armée prussien alors fort de 18 000 hommes. Le roi désavoua Yorck, le démit de ses commandements et le traîna en cour martiale. Le général fut finalement absous quand du la Prusse se rangea définitivement du côté de la Russie après le traité de Kalisz, deux mois plus tard. Le traité marque la renaissance de la puissance militaire prussienne, abattue par les victoires françaises des années 1806 et 1807. Elle marque, dans le même temps, le début de la défaite finale, diplomatique et militaire, du Premier Empire avec la révolte des États vaincus par celui-ci. (fr)
- La Convenzione di Tauroggen fu un trattato armistiziale siglato il 30 dicembre 1812 direttamente dal comandante in capo dell'esercito russo (Conte Hans Karl von Diebitsch) e dal suo omologo prussiano (generale Hans David Ludwig Yorck von Wartenburg), al termine della disastrosa Campagna di Russia napoleonica (ufficialmente "Seconda campagna di Polonia") iniziata nel giugno di quel medesimo anno. Dal momento che - formalmente - i prussiani erano ancora alleati dei francesi, il re di Prussia dovette dapprima condannare pubblicamente l'accordo che prevedeva la non belligeranza dell'esercito prussiano e la sua collaborazione logistica all'attraversamento del territorio nazionale da parte dell'armata russa che stava inseguendo i francesi in rotta. Von Wartenburg venne deferito alla . Solo dopo qualche tempo, sotto la minaccia dello Zar di Russia di annettersi l'intera Prussia Orientale, inclusa la città di Danzica, il sovrano prussiano si sganciò dal vassallaggio francese, stringendo una formale alleanza antinapoleonica con Gran Bretagna e Russia il 28 febbraio 1813 ("Trattato di Kalisz", tra l'altro redatto nella lingua diplomatica del tempo, la lingua francese, seppur indirizzato contro la Francia). Il trattato segna la rinascita della potenza militare prussiana, dando séguito alle istanze patriottiche dell'esercito e del governo, prostrati dalle vittorie francesi nel biennio 1806-1807. Esso, al contempo, segna la definitiva sconfitta, diplomatica prima e militare poco dopo, di Napoleone, nonché la ribellione delle nazioni europee al suo dominio. La Turchia era in stato di guerra fin dal 1798, la Spagna era in rivolta fin dal 1808, il Portogallo era stato liberato dagli inglesi nel 1810, ma a partire dal 1813 la situazione si fece difficilissima per i francesi: l'Austria e la Germania si ribellarono nel 1813, l'Italia si ribellò nel 1814, la Danimarca sconfessò l'alleanza con la Francia all'inizio del 1814, i Paesi Bassi ed il Belgio si ribellarono tra il 1813 ed il 1814, la Svezia dichiarò guerra alla Francia nel 1813, mettendo in serio pericolo il castello di alleanze francesi. (it)
- De Conventie van Tauroggen was een wapenstilstand die op 30 december 1812 werd getekend in Tauroggen, het huidige Tauragė in Litouwen. De ondertekenaars waren luitenant-generaal namens Pruisen en generaal namens Rusland. Door het Verdrag van Tilsit was Pruisen verplicht Napoleon te steunen bij zijn invasie van Rusland in 1812. Hierdoor verlieten een aantal Pruisische officieren, waaronder Carl von Clausewitz, Pruisische dienst, en sloten zich aan bij het Russische leger. Na de nederlaag in Rusland was het leger van Napoleon, waaronder ook de Pruisische legeronderdelen, gedwongen zich terug te trekken richting Duitsland. Toen de superieur van Yorck, de Franse maarschalk Macdonald, door Diebitsch werd gedwongen zich terug te trekken, raakte het legerkorps van Yorck geïsoleerd. Als een militair was het zijn plicht proberen door te breken, maar als Pruisisch patriot werd zijn positie bemoeilijkt. Hij moest afwegen of het moment niet gekomen was om een bevrijdingsoorlog te starten. Yorck was zich er terdege van bewust wat dit voor zijn veiligheid zou betekenen en overlegde nog met von Clausewitz. De conventie, die door Diebitsch en Yorck werd getekend, "neutraliseerde" het Pruisische legerkorps zonder instemming van de Pruisische koning Frederik Willem. Hoewel het nieuws in Pruisen met veel enthousiasme werd onthaald, durfde het Pruisische hof deze stap, een duidelijk verraad aan de officiële bondgenoot Napoleon, nog niet te nemen. Frederik Willem onthief Yorck van zijn post. Diebitsch echter gaf Yorck geen vrije doortocht, waardoor hij niet naar Pruisen kon terugkeren. Twee maanden later werd in het Verdrag van Kalisz officieel overeengekomen dat Pruisen zich aansloot bij Rusland in een alliantie tégen Napoleon. (nl)
- Tauroggenkonventionen var ett avtal om vapenvila, undertecknat 30 december 1812 i byn Požerūnai utanför Tauroggen (dagens Tauragė i Litauen), mellan generallöjtnant Ludwig Yorck von Wartenburg för de preussiska trupperna under hans befäl, och general Hans Carl von Diebitsch-Zabalkanskij för den ryska armén. Yorcks vapenvila ses som en vändpunkt i Preussens historia, och ledde till ett uppror mot Napoleon inom Rhenförbundet. Enligt freden i Tilsit 1807 åtog sig Preussen att stödja Napoleons ryska fälttåg. Detta ledde till att många preussiska officerare lämnade armén för att undvika att tjäna under franskt befäl, bland dem Carl von Clausewitz, som istället gick i rysk tjänst. Yorck själv tillhörde till en början de officerare som lojala mot kungen stannade i den preussiska armén, men han hade med tiden kommit att inför kungen kritisera den franska alliansen. Den 6 december 1812 lämnade Napoleon spillrorna av den franska härens huvudstyrka efter slaget vid Berezina, under det katastrofala återtåget från Moskva, och återvände till Paris. När även Yorcks franske överordnade, marskalk MacDonald som förde befälet över den norra armén i Baltikum, retirerade framför Diebitschs kår, var Yorck isolerad. Hans plikt i detta läge var att bryta igenom de ryska linjerna för att återförenas med de franska trupperna, men han ställdes samtidigt inför möjligheten att som preussare bryta med Frankrike och starta ett frihetskrig. Yorck tvekade inför detta beslut, och konsulterade Clausewitz, som övertalade honom att söka vapenvila. Tauroggenkonventionen, undertecknad av Diebitsch och Yorck, förklarade den preussiska kåren neutral, utan att ha inhämtat den preussiske kungen, Fredrik Vilhelm III:s tillstånd. Nyheten togs emot med stor entusiasm i Preussen, men hovet tvekade fortfarande och utfärdade en order om att Yorck skulle fråntas sitt befäl i väntan på krigsrätt. Diebitsch vägrade att släppa budbäraren genom sina linjer, så att Yorck kunde fortsätta leda trupperna i Ostpreussen, och när Preussen några veckor senare undertecknade hade hovet nu beslutat att förklara krig mot Frankrike. (sv)
- A Convenção de Tauroggen ou Tauragė foi um armistício firmado em 30 de dezembro de 1812 na cidade homônima entre os generais Ludwig Yorck von Wartenburg (do Reino da Prússia) e Hans Karl von Diebitsch (do Império Russo). A carta desencadeou a formação de uma coalizão contra Napoleão Bonaparte e marcou o início das guerras de libertação da Europa. (pt)
- Таурогенская конвенция — договор, заключённый 30 декабря 1812 года между прусским генералом Людвигом Йорком и российским генералом И.И. Дибичем о взаимном нейтралитете в последние дни Отечественной войны 1812 года. Договор, заключённый без ведома прусского короля, положил начало политике разрыва прусского королевства с Наполеоном. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Tauroggenská konvence je separátní příměří uzavřené 30. prosince 1812 v Tauroggenu (dnešním litevském městě ) mezi Pruskem a Ruskem. (cs)
- The Convention of Tauroggen was an armistice signed 30 December 1812 at Tauroggen (now Tauragė, Lithuania) between General Ludwig Yorck on behalf of his Prussian troops and General Hans Karl von Diebitsch of the Imperial Russian Army. Yorck's act is traditionally considered a turning point of Prussian history, triggering an insurgency against Napoleon in the Rheinbund. At the time of the armistice, Tauroggen was situated in Russia, 40 kilometres (25 mi) east of the Prussian border. (en)
- A Convenção de Tauroggen ou Tauragė foi um armistício firmado em 30 de dezembro de 1812 na cidade homônima entre os generais Ludwig Yorck von Wartenburg (do Reino da Prússia) e Hans Karl von Diebitsch (do Império Russo). A carta desencadeou a formação de uma coalizão contra Napoleão Bonaparte e marcou o início das guerras de libertação da Europa. (pt)
- Таурогенская конвенция — договор, заключённый 30 декабря 1812 года между прусским генералом Людвигом Йорком и российским генералом И.И. Дибичем о взаимном нейтралитете в последние дни Отечественной войны 1812 года. Договор, заключённый без ведома прусского короля, положил начало политике разрыва прусского королевства с Наполеоном. (ru)
- Die Konvention von Tauroggen war ein Waffenstillstand, den am 30. Dezember 1812 der preußische Generalleutnant Johann David Ludwig von Yorck und der russische Generalmajor Hans Karl von Diebitsch bei Tauroggen während des Russlandfeldzugs von 1812 abschlossen. (de)
- La convention de Tauroggen fut une trêve signée le 30 décembre 1812 à Tauroggen entre le général prussien Ludwig Yorck von Wartenburg et le général de l'Empire russe d'origine allemande von Diebitsch : cette convention marque le début du retournement d'alliance du royaume de Prusse contre Napoléon Ier. En effet, selon le traité de Tilsitt, la Prusse devait soutenir l'invasion de la Russie par Napoléon et fournir un corps d'armée de 20 000 hommes, ce qui provoqua des défections dans l'armée prussienne, comme celle de Clausewitz qui rejoignit l'armée impériale russe. (fr)
- La Convenzione di Tauroggen fu un trattato armistiziale siglato il 30 dicembre 1812 direttamente dal comandante in capo dell'esercito russo (Conte Hans Karl von Diebitsch) e dal suo omologo prussiano (generale Hans David Ludwig Yorck von Wartenburg), al termine della disastrosa Campagna di Russia napoleonica (ufficialmente "Seconda campagna di Polonia") iniziata nel giugno di quel medesimo anno. Dal momento che - formalmente - i prussiani erano ancora alleati dei francesi, il re di Prussia dovette dapprima condannare pubblicamente l'accordo che prevedeva la non belligeranza dell'esercito prussiano e la sua collaborazione logistica all'attraversamento del territorio nazionale da parte dell'armata russa che stava inseguendo i francesi in rotta. Von Wartenburg venne deferito alla . Solo dopo (it)
- De Conventie van Tauroggen was een wapenstilstand die op 30 december 1812 werd getekend in Tauroggen, het huidige Tauragė in Litouwen. De ondertekenaars waren luitenant-generaal namens Pruisen en generaal namens Rusland. Door het Verdrag van Tilsit was Pruisen verplicht Napoleon te steunen bij zijn invasie van Rusland in 1812. Hierdoor verlieten een aantal Pruisische officieren, waaronder Carl von Clausewitz, Pruisische dienst, en sloten zich aan bij het Russische leger. (nl)
- Tauroggenkonventionen var ett avtal om vapenvila, undertecknat 30 december 1812 i byn Požerūnai utanför Tauroggen (dagens Tauragė i Litauen), mellan generallöjtnant Ludwig Yorck von Wartenburg för de preussiska trupperna under hans befäl, och general Hans Carl von Diebitsch-Zabalkanskij för den ryska armén. Yorcks vapenvila ses som en vändpunkt i Preussens historia, och ledde till ett uppror mot Napoleon inom Rhenförbundet. (sv)
|
