| dbo:abstract
|
- دستور الجزائر · · ، هي وثيقة تعتمدها الدولة الجزائرية كإطار لكل القوانين والتشريعات التي تسنها من أجل حماية الحقوق والحريات الفردية والجماعية والمصالح العليا للبلاد. لقد اعتمدت الجزائر عدة دساتير عبر استفتاء شعبي حول مضامينها، وكل دستور جديد يحل محل الذي قبله. وحاليا يعتمد دستور سنة 1996 المعدل والمتمم في سنة 2008. منذ استقلال الجزائر سنة 1962، صدرت الدساتير التالية:
* دستور الجزائر 1963
* دستور الجزائر 1976
* دستور الجزائر 1989
* دستور الجزائر 1996
* تعديل دستور الجزائر 2016
* تعديل دستور الجزائر 2020 (ar)
- Ένα Σύνταγμα της Αλγερίας εγκρίθηκε για πρώτη φορά με το 1963, μετά τον Αλγερινό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (1954–62). Αρχικά, επρόκειτο να συνταχθεί από συνταγματική συνέλευση με επικεφαλής τον Φερχάτ Αμπάς, αλλά αυτό το σώμα παραμερίστηκε από τον πρώτο Πρόεδρο της Αλγερίας, Αχμέντ Μπεν Μπελά. Στη μορφή του 1963, το σύνταγμα κήρυττε την Αλγερία μονοκομματικό κράτος το οποίο κυβερνούσε το πρώην κίνημα αντίστασης, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (FLN). Το σύνταγμα αυτό αναστάλθηκε από το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1965. Μετά από χρόνια διακυβέρνησης με εκτελεστικά διατάγματα ως αρχηγός του Επαναστατικού Συμβουλίου, ο Χουαρί Μπουμεντιέν εξέδωσε ένα δεύτερο σύνταγμα το 1976, τονίζοντας τη σημασία του σοσιαλισμού και - επισήμως - επαναφέροντας τους πολιτικούς θεσμούς στη θέση τους έναντι του στρατιωτικού κατεστημένου. (Ο Μπουμεντιέν εκλέχθηκε τότε ως ο δεύτερος πρόεδρος της χώρας, αφού άφησε τη θέση κενή για έντεκα χρόνια.) Το 1986, ο διάδοχος του Μπουμεντιέν Τσαντλί Μπεντζεντίντ τροποποίησε το σύνταγμα για να επιτρέψει μεταρρυθμίσεις στην ελεύθερη αγορά και, μετά τις , ενέκρινε ένα νέο σύνταγμα το 1988. Αυτό εγκρίθηκε μέσω με 73% στις 23 Φεβρουαρίου 1989. Εισήγαγε πολυκομματικό σύστημα, αφαιρώντας από το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο τον ρόλο του ως ηγετικό κόμμα και δεν έκανε καμία αναφορά στον σοσιαλισμό. Αντ' αυτού υποσχέθηκε «ελευθερία της έκφρασης, και ». Το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1992 εισήγαγε , η οποία ανέστειλε τμήματα του νέου συντάγματος, καθώς άρχισε ο . Το 1996, το σύνταγμα τροποποιήθηκε περαιτέρω, επιτρέποντας τη δημιουργία πολιτικών κομμάτων που δεν «στηρίζονται σε θρησκευτική, γλωσσική, φυλετική, εταιρική ή περιφερειακή βάση» ή παραβιάζουν «τις θεμελιώδεις ελευθερίες, τις θεμελιώδεις αξίες και τα στοιχεία της εθνικής ταυτότητας, την εθνική ενότητα, την ασφάλεια και την ακεραιότητα της εθνικής επικράτειας, την ανεξαρτησία της χώρας και τη λαϊκή κυριαρχία, καθώς και τη δημοκρατική φύση του κράτους.» Μια περαιτέρω προτεινόμενη αναθεώρηση, που θεωρείται ότι αποσκοπεί στην άρση του ορίου των προεδρικών θητειών (άρθρο 74) για να επιτρέψει στον Πρόεδρο να θέτει υποψηφιότητα επ' αόριστον, συζητήθηκε κατά τη διάρκεια του 2006 από την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αμπντελαζίζ Μπελχαντέμ. Αυτό θεωρείται ευρέως πως υποκινήθηκε από τον Πρόεδρο Αμπντελαζίζ Μπουτεφλίκα, ο οποίος είχε εκλεγεί στη δεύτερη και, συνταγματικά, τελευταία θητεία του το 2004. Άλλες αλλαγές που συζητήθηκαν αφορούσαν τη μετάβαση προς ένα προεδρικό σύστημα, που καθιερώνει μεταξύ άλλων τη θέση του Αντιπροέδρου. Το Σύνταγμα του 1996 τροποποιήθηκε το 2008 και αντικαταστάθηκε από το Σύνταγμα του 2016. (el)
- La Konstitucio de Alĝerio estis unuafoje adoptita per referendumo en 1963, post la Alĝeria Milito de Sendependeco (1954–62); origine, ĝi estis skizita de konstitucia asembleo kondukita de , sed tiu skizo estis reverkita de la unua Prezidento, Ahmed Ben Bella. En sia formo de 1963, la konstitucio deklaris Alĝerion unupartia ŝtato regata de la iama rezistomovado, nome Nacia Liberiga Fronto (FLN). Tiu konstitucio estis interrompita de la militista puĉo de 1965. Post jaroj de regado pere de plenuma dekretaro fare de la estro de la Revolucia Konsilantaro, Houari Boumédienne aperigis duan konstitucion en 1976, emfaze al la gravo de socialismo kaj - formale - restaŭrante politikajn instituciojn super la militista establado. Boumédienne estis poste elektita kiel la dua prezidento de la lando, post esti lasante la postenon dum dekunu jaroj. En 1986, la sukcedanto de Boumedienne nome Chadli Bendjedid modifis la konstitucion por permesi reformojn kondukantajn al la libera merkato, kaj, post la tumultoj de Oktobro 1988, venis al nova konstitucio en 1988. Tiu estis aprobita per referendumo en 1989 fare de 73% la 23an de Februaro 1989. Ĝi enkondukis multpartian sistemon, forigante la FLN el sia rolo kiel ĉefa partio, kaj ne faris mencion de socialismo; anstataŭ ĝi promesis "parol-, asoci-, kaj kunven-liberojn". En 1992 militista puĉo enkondukis krizostaton, kiu interrompis partojn de la nova konstitucio, dum komenciĝis la Alĝeria Enlanda Milito. (eo)
- An Algerian Constitution was first adopted by a referendum in 1963, following the Algerian War of Independence (1954–62); originally, it was to be drafted by a constitutional assembly led by Ferhat Abbas, but this body was sidelined by Algeria's first President, Ahmed Ben Bella. In its 1963 form, the constitution declared Algeria a one-party state ruled by the former resistance movement, the National Liberation Front (FLN). This constitution was suspended by the military coup d'état of 1965. After years of ruling by executive fiat as leader of the Revolutionary Council, Houari Boumédienne issued a second constitution in 1976, emphasizing the importance of socialism and - formally - restoring political institutions to their primacy over the military establishment. (Boumédienne was then elected the country's second president, after having left the post vacant for eleven years.) In 1986, Boumedienne's successor Chadli Bendjedid modified the constitution to allow for free-market reforms, and, after the 1988 October Riots, brought in a new constitution in 1988. This was approved in a referendum by 73% on 23 February 1989. It introduced a multi-party system, removing the FLN from its role as leading party, and made no mention of socialism; instead it promised "freedom of expression, association, and assembly". A 1992 military coup introduced a state of emergency, which suspended parts of the new constitution, as the Algerian Civil War began. In 1996, the constitution was further modified, allowing the formation of political parties not "founded on a religious, linguistic, racial, sex, corporatist or regional basis" or violating "the fundamental liberties, the fundamental values and components of the national identity, the national unity, the security and integrity of the national territory, the independence of the country and the People's sovereignty as well as the democratic and republican nature of the State." A further proposed revision, believed to be intended to remove the presidential term limit (Article 74) to allow the President to run for office indefinitely often, was discussed during 2006 by Prime Minister Abdelaziz Belkhadem's government. This was widely seen to be instigated by President Abdelaziz Bouteflika, who had been elected to his second and, constitutionally, final mandate in 2004. Other changes discussed concerned a move towards a presidential system, introducing the post of Vice President among other things. (en)
- L'Algérie a connu plusieurs constitutions depuis son indépendance :
* la constitution de septembre 1963, suspendue en juin 1965 ;
* la constitution de novembre 1976, révisée en 1979, 1980 et 1988, articulée à la Charte nationale du 5 juillet 1976, texte à valeur supra-constitutionnelle ;
* la constitution de 1989 ;
* la constitution de 1996, révisée en 2002, 2008, 2016 et 2020. (fr)
|
| rdfs:comment
|
- دستور الجزائر · · ، هي وثيقة تعتمدها الدولة الجزائرية كإطار لكل القوانين والتشريعات التي تسنها من أجل حماية الحقوق والحريات الفردية والجماعية والمصالح العليا للبلاد. لقد اعتمدت الجزائر عدة دساتير عبر استفتاء شعبي حول مضامينها، وكل دستور جديد يحل محل الذي قبله. وحاليا يعتمد دستور سنة 1996 المعدل والمتمم في سنة 2008. منذ استقلال الجزائر سنة 1962، صدرت الدساتير التالية:
* دستور الجزائر 1963
* دستور الجزائر 1976
* دستور الجزائر 1989
* دستور الجزائر 1996
* تعديل دستور الجزائر 2016
* تعديل دستور الجزائر 2020 (ar)
- L'Algérie a connu plusieurs constitutions depuis son indépendance :
* la constitution de septembre 1963, suspendue en juin 1965 ;
* la constitution de novembre 1976, révisée en 1979, 1980 et 1988, articulée à la Charte nationale du 5 juillet 1976, texte à valeur supra-constitutionnelle ;
* la constitution de 1989 ;
* la constitution de 1996, révisée en 2002, 2008, 2016 et 2020. (fr)
- Ένα Σύνταγμα της Αλγερίας εγκρίθηκε για πρώτη φορά με το 1963, μετά τον Αλγερινό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (1954–62). Αρχικά, επρόκειτο να συνταχθεί από συνταγματική συνέλευση με επικεφαλής τον Φερχάτ Αμπάς, αλλά αυτό το σώμα παραμερίστηκε από τον πρώτο Πρόεδρο της Αλγερίας, Αχμέντ Μπεν Μπελά. Στη μορφή του 1963, το σύνταγμα κήρυττε την Αλγερία μονοκομματικό κράτος το οποίο κυβερνούσε το πρώην κίνημα αντίστασης, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (FLN). Το σύνταγμα αυτό αναστάλθηκε από το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1965. Μετά από χρόνια διακυβέρνησης με εκτελεστικά διατάγματα ως αρχηγός του Επαναστατικού Συμβουλίου, ο Χουαρί Μπουμεντιέν εξέδωσε ένα δεύτερο σύνταγμα το 1976, τονίζοντας τη σημασία του σοσιαλισμού και - επισήμως - επαναφέροντας τους πολιτικούς θεσμούς στη θέση τους έναντι του στ (el)
- La Konstitucio de Alĝerio estis unuafoje adoptita per referendumo en 1963, post la Alĝeria Milito de Sendependeco (1954–62); origine, ĝi estis skizita de konstitucia asembleo kondukita de , sed tiu skizo estis reverkita de la unua Prezidento, Ahmed Ben Bella. En sia formo de 1963, la konstitucio deklaris Alĝerion unupartia ŝtato regata de la iama rezistomovado, nome Nacia Liberiga Fronto (FLN). Tiu konstitucio estis interrompita de la militista puĉo de 1965. Post jaroj de regado pere de plenuma dekretaro fare de la estro de la Revolucia Konsilantaro, Houari Boumédienne aperigis duan konstitucion en 1976, emfaze al la gravo de socialismo kaj - formale - restaŭrante politikajn instituciojn super la militista establado. Boumédienne estis poste elektita kiel la dua prezidento de la lando, post (eo)
- An Algerian Constitution was first adopted by a referendum in 1963, following the Algerian War of Independence (1954–62); originally, it was to be drafted by a constitutional assembly led by Ferhat Abbas, but this body was sidelined by Algeria's first President, Ahmed Ben Bella. In its 1963 form, the constitution declared Algeria a one-party state ruled by the former resistance movement, the National Liberation Front (FLN). This constitution was suspended by the military coup d'état of 1965. After years of ruling by executive fiat as leader of the Revolutionary Council, Houari Boumédienne issued a second constitution in 1976, emphasizing the importance of socialism and - formally - restoring political institutions to their primacy over the military establishment. (Boumédienne was then elec (en)
|
