| dbo:abstract
|
- La discontinuïtat de Conrad, (en: Conrad discontinuity) separa en dues capes l'escorça continental (litosfera). Es troba a una profunditat entre els 15 i els 20 km de la superfície de la Terra i per sota dels continents. La discontinuïtat de Conrad és poc evident o inapreciable en zones oceàniques de l'escorça. Basada i delimitada per un model sísmic, divideix l'escorça continental en dos gruixos de roques diferents. Una capa superior formada majoritàriament per granits i una altra capa, per sota, formada per basalts. La velocitat de propagació de l'ona sìsmica P a l'escorça de la Terra disminueix entre 0,25 i 0,40 km/s a una profunditat entre 14 i 17 km. Victor Conrad (1923) va delimitar la discontinuïtat a l'escorça terrestre mitjançant un model basat en la velocitat de propagació de les ones sísmiques P i S. Així es va considerar la divisió de l'escorça continental en una capa de materials de silicats i alumini (SIAL) i una altra de silicats i magnesi (SIMA). Aquesta delimitació de l'escorça terrestre en dues capes diferenciades per la seva composició, va ser motiu de discussió entre els geòlegs a partir del 1960. Alguns geòlegs la consideren com una discontinuïtat de segon ordre respecte de les que delimiten altres capes de l'estructura interna de la Terra. No obstant és de referència actual en nombrosos llibres i articles de geologia i geografia física. (ca)
- Die Conrad-Diskontinuität ist eine horizontale seismische Grenzzone oder -fläche in der nichtorogenen kontinentalen Erdkruste in ca. 10–20 km Tiefe, in der sich die Geschwindigkeit seismischer P-Wellen sprunghaft von 6,5 km/s (unterhalb) nach 5,6 km/s (oberhalb) ändert. Die diskontinuierliche Änderung der Wellengeschwindigkeit an der Conrad-Diskontinuität wurde erstmals vom österreichischen Seismologen und Klimatologen Victor Conrad (1876–1962) im Jahre 1923 beobachtet. Sie ist seitdem in allen Kontinentalblöcken gefunden worden, ist aber kein universales Phänomen und lässt sich nicht überall nachweisen. Sie stellt hinsichtlich des inneren Aufbaus der Erde eine gängige seismische Definition der Grenze zwischen oberer und unterer kontinentaler Erdkruste dar. Tiefe kontinentale Bohrungen (z. B. die Kontinentale Tiefbohrung (KTB) in Deutschland und die Bohrung auf der Russischen Halbinsel Kola) haben keinen Nachweis einer petrologischen Anomalie innerhalb dieser Grenzzone erbringen können. In dieser Tiefe (10–20 km) liegt das Gestein der kontinentale Kruste in der Regel in der metamorphen Amphibolit-Fazies vor. Die Conrad-Diskontinuität wird in den Geowissenschaften weniger untersucht als die Mohorovičić-Diskontinuität, die seismische Grenzfläche zwischen Erdkruste und Erdmantel. (de)
- The Conrad discontinuity corresponds to the sub-horizontal boundary in continental crust at which the seismic wave velocity increases in a discontinuous way. This boundary is observed in various continental regions at a depth of 15 to 20 km, however it is not found in oceanic regions. The Conrad discontinuity (named after the seismologist Victor Conrad) is considered to be the border between the upper continental crust and the lower one. It is not as pronounced as the Mohorovičić discontinuity, and absent in some continental regions. Up to the middle 20th Century the upper crust in continental regions was seen to consist of felsic rocks such as granite (sial, for silica-aluminium), and the lower one to consist of more magnesium-rich mafic rocks like basalt (sima, for silica-magnesium). Therefore, the seismologists of that time considered that the Conrad discontinuity should correspond to a sharply defined contact between the chemically distinct two layers, sial and sima. However, from the 1960s onward this theory was strongly contested among geologists. The exact geological significance of the Conrad discontinuity is still not clarified. The possibility that it represents the transition from amphibolite facies to granulite facies metamorphism has been given some support from observations of the uplifted central part of the Vredefort impact structure and the surrounding Kaapvaal Craton. (en)
- La discontinuidad de Conrad corresponde al límite sub-horizontal en la corteza continental en el cual la velocidad de la onda sísmica aumenta de manera discontinua. Este límite se observa en varias regiones continentales a una profundidad de 15 a 20 km, sin embargo, no se encuentra en las regiones oceánicas. La discontinuidad de Conrad (llamada así por el sismólogo ) se considera el límite entre la corteza continental superior y la inferior. No es tan pronunciado como la discontinuidad de Mohorovičić, y está ausente en algunas regiones continentales. Hasta mediados del siglo XX, la corteza superior en las regiones continentales consistía en rocas félsicas como el granito (sial, para sílice-aluminio), y la inferior en rocas máficas más ricas en magnesio como el basalto (sima, para sílice-magnesio). Por lo tanto, los sismólogos de esa época consideraron que la discontinuidad de Conrad debería corresponder a un contacto claramente definido entre las dos capas químicamente distintas, sial y sima. Sin embargo, desde la década de 1960 en adelante, esta teoría fue muy discutida entre los geólogos. El significado geológico exacto de la discontinuidad de Conrad aún no se aclara. La posibilidad de que represente la transición de las facies de anfibolita al metamorfismo de las facies de granulita ha recibido cierto apoyo de las observaciones de la parte central elevada del cráter Vredefort y el Cráter Kaapvaal circundante. (es)
- 콘래드 불연속면은 대륙 지각에 있는 하부 수평 평면에 해당하는데 대륙 지각내에는 지진파 속도가 불연속적으로 증가한다.이 평면은 대륙 지각의 15~20km 근처에 발생하는데 대양의 영역에서는 발견되지 않았다.콘래드 불연속면은 모호면처럼 많이 언급되지는 않으며 어떤 대륙 영역에는 없다. (ko)
- コンラッド不連続面（コンラッドふれんぞくめん、英: Conrad discontinuity）とは、大陸地殻中に存在する地震波速度が不連続に増大するほぼ水平な面を指す。コンラッド不連続面は、大陸地殻上部と下部の地球物理学的な境界である。 (ja)
- De conraddiscontinuïteit is een seismische discontinuïteit in continentale aardkorst. De discontinuïteit bevindt zich op 10 tot 20 km diep en komt niet voor onder gebergten. De snelheid van seismische golven neemt van 5,6 km/s (boven de discontinuïteit) toe tot 6,5 km/s (eronder). De discontinue snelheidsverandering bij de conradsdiscontinuïteit werd in 1923 ontdekt door de Oostenrijkse geofysicus (1876 – 1962). De discontinuïteit is daarna in alle tektonische platen aangetoond, maar komt niet overal voor. De conraddiscontinuïteit wordt onder de continenten meestal gezien als de grens tussen de boven- en onderkorst bij de indeling van de Aarde. Uit diepe boringen in continentale korst is geen scheikundige verandering (een overgang in de samenstelling van het gesteente) rond de conraddiscontinuïteit gevonden. Gesteente op de diepte van de discontinuïteit bevindt zich petrologisch gezien in de amfiboliet-facies. (nl)
- Nieciągłość (powierzchnia) Conrada – nieciągłość sejsmiczna w obrębie kontynentalnej skorupy ziemskiej. Nieciągłość ta nie jest tak wyraźna jak nieciągłość Mohorovičicia, nie występuje też globalnie i w wielu miejscach jest słabo zdefiniowana. Kompleks krystaliczny skorupy ziemskiej (kontynentalnej) przez długi czas był dzielony na górną warstwę granitową (sial) i dolną warstwę bazaltową (sima). Warstwy te oddzielać ma właśnie nieciągłość Conrada, charakteryzująca się skokowym, ale niewielkim wzrostem prędkości fal sejsmicznych. Rzeczywisty rozkład prędkości fal sejsmicznych, wykryty przez dokładniejsze badania, okazał się jednak bardziej skomplikowany. Kompleks krystaliczny skorupy kontynentalnej tworzą zazwyczaj trzy warstwy, z których skorupa środkowa i skorupa dolna odpowiadają „warstwie bazaltowej”. Pod dnami oceanów granica ta nie występuje, pod kontynentami przebiega na głębokości ok. 15–20 km. Nie jest obecnie jasne, jakiego rodzaju granicę wyznacza nieciągłość Conrada. Wychodnie skał w południowoafrykańskim kraterze Vredefort wskazują, że może ona reprezentować przejście facji amfibolitowej w granulitową. Nazwa pochodzi od jej odkrywcy – austriackiego geofizyka , który opisał ją w 1925 roku. (pl)
- La discontinuità di Conrad corrisponde a un piano sub-orizzontale che si trova nella crosta continentale dove la velocità delle onde sismiche aumenta in modo discontinuo. Questo piano è osservato in varie regioni continentali ad una profondità che va da 15 a 20 km, ma non è stato trovato nelle regioni della crosta oceanica. La velocità di propagazione delle onde sismiche P, nella crosta superiore, oscilla tra 5,6 e 7,6 km/s mentre, al di sotto della discontinuità di Conrad, l'intervallo di oscillazione passa a 6,5-7,6 km/s. Tale variazione è dovuta ad un lieve incremento della rigidità (più che della densità) del materiale roccioso della crosta inferiore. (it)
- Поверхность Конрада (англ. Conrade discontinuity) — условная граница, разделяющая гранитный (верхний) и базальтовый (нижний) слои земной коры, выявляемая по увеличению скорости прохождения сейсмических волн. Скорость продольных сейсмических волн при прохождении через поверхность Конрада скачкообразно увеличивается примерно с 6 до 6,5 км/с. В ряде мест поверхность отсутствует, и скорости сейсмических волн возрастают с глубиной постепенно. Иногда, наоборот, наблюдается несколько поверхностей скачкообразного возрастания скоростей. Поверхность Конрада встречается в различных районах континентальной коры на глубине 15—20 км, однако отсутствует под океанической корой. (ru)
- A descontinuidade de Conrad corresponde ao limite sub-horizontal na crosta continental no qual a velocidade da onda sísmica aumenta de maneira descontínua. Este limite é observado em várias regiões continentais a uma profundidade de 15 a 20 quilômetros, porém não é encontrado em regiões oceânicas. A descontinuidade de Conrad (em homenagem ao sismólogo Victor Conrad) é considerada o limite entre a crosta continental superior e a inferior. Não é tão pronunciada quanto a descontinuidade de Mohorovičić e ausente em algumas regiões continentais. Até meados do século XX, a crosta superior das regiões continentais consistia de rochas félsicas como granito e a inferior consistia de rochas máficas mais ricas em magnésio, como o basalto (sima, para sílica-magnésio). Portanto, os sismólogos da época consideravam que a descontinuidade de Conrad deveria corresponder a um contato nitidamente definido entre as duas camadas quimicamente distintas, sial e sima. No entanto, a partir dos anos 1960, essa teoria foi fortemente contestada entre os geólogos. O significado geológico exato da descontinuidade de Conrad ainda não está esclarecido. A possibilidade de que ele represente a transição a partir de fácies anfibolito para o metamorfismo de fácies granulito recebeu algum apoio pelas observações da parte central elevada da cratera de Vredefort e do . (pt)
- Пове́рхня Ко́нрада (рос. поверхность Конрада , англ. Conrade discontinuity; нім. Conrad-Diskontinuität f) — границя (іноді переривчаста) розділу між «гранітним» і «базальтовим» шарами земної кори, що виявляється у стрибкоподібному збільшенні швидкостей подовжніх сейсмічних хвиль з 6 до 6,6 км/с. Залягає на глибині 10-40 км. На думку деяких дослідників, наявність цієї межі сумнівна, не встановлена вона також при проходженні її Кольською надглибокою свердловиною. Названа на ім'я австрійського геофізика В. Конрада (1876—†1962). (uk)
- 康拉德不連續面（Conrad discontinuity），常簡稱為康拉德面，是地球大陸地殼內的次級水平分界面，地震波通過該不連續面時速度會增加。該不連續面在大陸地殼各處的深度在15到20公里之間。但在海洋地殼中則不存在。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- 콘래드 불연속면은 대륙 지각에 있는 하부 수평 평면에 해당하는데 대륙 지각내에는 지진파 속도가 불연속적으로 증가한다.이 평면은 대륙 지각의 15~20km 근처에 발생하는데 대양의 영역에서는 발견되지 않았다.콘래드 불연속면은 모호면처럼 많이 언급되지는 않으며 어떤 대륙 영역에는 없다. (ko)
- コンラッド不連続面（コンラッドふれんぞくめん、英: Conrad discontinuity）とは、大陸地殻中に存在する地震波速度が不連続に増大するほぼ水平な面を指す。コンラッド不連続面は、大陸地殻上部と下部の地球物理学的な境界である。 (ja)
- La discontinuità di Conrad corrisponde a un piano sub-orizzontale che si trova nella crosta continentale dove la velocità delle onde sismiche aumenta in modo discontinuo. Questo piano è osservato in varie regioni continentali ad una profondità che va da 15 a 20 km, ma non è stato trovato nelle regioni della crosta oceanica. La velocità di propagazione delle onde sismiche P, nella crosta superiore, oscilla tra 5,6 e 7,6 km/s mentre, al di sotto della discontinuità di Conrad, l'intervallo di oscillazione passa a 6,5-7,6 km/s. Tale variazione è dovuta ad un lieve incremento della rigidità (più che della densità) del materiale roccioso della crosta inferiore. (it)
- Пове́рхня Ко́нрада (рос. поверхность Конрада , англ. Conrade discontinuity; нім. Conrad-Diskontinuität f) — границя (іноді переривчаста) розділу між «гранітним» і «базальтовим» шарами земної кори, що виявляється у стрибкоподібному збільшенні швидкостей подовжніх сейсмічних хвиль з 6 до 6,6 км/с. Залягає на глибині 10-40 км. На думку деяких дослідників, наявність цієї межі сумнівна, не встановлена вона також при проходженні її Кольською надглибокою свердловиною. Названа на ім'я австрійського геофізика В. Конрада (1876—†1962). (uk)
- 康拉德不連續面（Conrad discontinuity），常簡稱為康拉德面，是地球大陸地殼內的次級水平分界面，地震波通過該不連續面時速度會增加。該不連續面在大陸地殼各處的深度在15到20公里之間。但在海洋地殼中則不存在。 (zh)
- La discontinuïtat de Conrad, (en: Conrad discontinuity) separa en dues capes l'escorça continental (litosfera). Es troba a una profunditat entre els 15 i els 20 km de la superfície de la Terra i per sota dels continents. La discontinuïtat de Conrad és poc evident o inapreciable en zones oceàniques de l'escorça. (ca)
- The Conrad discontinuity corresponds to the sub-horizontal boundary in continental crust at which the seismic wave velocity increases in a discontinuous way. This boundary is observed in various continental regions at a depth of 15 to 20 km, however it is not found in oceanic regions. (en)
- Die Conrad-Diskontinuität ist eine horizontale seismische Grenzzone oder -fläche in der nichtorogenen kontinentalen Erdkruste in ca. 10–20 km Tiefe, in der sich die Geschwindigkeit seismischer P-Wellen sprunghaft von 6,5 km/s (unterhalb) nach 5,6 km/s (oberhalb) ändert. Die Conrad-Diskontinuität wird in den Geowissenschaften weniger untersucht als die Mohorovičić-Diskontinuität, die seismische Grenzfläche zwischen Erdkruste und Erdmantel. (de)
- La discontinuidad de Conrad corresponde al límite sub-horizontal en la corteza continental en el cual la velocidad de la onda sísmica aumenta de manera discontinua. Este límite se observa en varias regiones continentales a una profundidad de 15 a 20 km, sin embargo, no se encuentra en las regiones oceánicas. (es)
- De conraddiscontinuïteit is een seismische discontinuïteit in continentale aardkorst. De discontinuïteit bevindt zich op 10 tot 20 km diep en komt niet voor onder gebergten. De snelheid van seismische golven neemt van 5,6 km/s (boven de discontinuïteit) toe tot 6,5 km/s (eronder). De discontinue snelheidsverandering bij de conradsdiscontinuïteit werd in 1923 ontdekt door de Oostenrijkse geofysicus (1876 – 1962). De discontinuïteit is daarna in alle tektonische platen aangetoond, maar komt niet overal voor. (nl)
- Nieciągłość (powierzchnia) Conrada – nieciągłość sejsmiczna w obrębie kontynentalnej skorupy ziemskiej. Nieciągłość ta nie jest tak wyraźna jak nieciągłość Mohorovičicia, nie występuje też globalnie i w wielu miejscach jest słabo zdefiniowana. Nie jest obecnie jasne, jakiego rodzaju granicę wyznacza nieciągłość Conrada. Wychodnie skał w południowoafrykańskim kraterze Vredefort wskazują, że może ona reprezentować przejście facji amfibolitowej w granulitową. Nazwa pochodzi od jej odkrywcy – austriackiego geofizyka , który opisał ją w 1925 roku. (pl)
- A descontinuidade de Conrad corresponde ao limite sub-horizontal na crosta continental no qual a velocidade da onda sísmica aumenta de maneira descontínua. Este limite é observado em várias regiões continentais a uma profundidade de 15 a 20 quilômetros, porém não é encontrado em regiões oceânicas. (pt)
- Поверхность Конрада (англ. Conrade discontinuity) — условная граница, разделяющая гранитный (верхний) и базальтовый (нижний) слои земной коры, выявляемая по увеличению скорости прохождения сейсмических волн. Скорость продольных сейсмических волн при прохождении через поверхность Конрада скачкообразно увеличивается примерно с 6 до 6,5 км/с. В ряде мест поверхность отсутствует, и скорости сейсмических волн возрастают с глубиной постепенно. Иногда, наоборот, наблюдается несколько поверхностей скачкообразного возрастания скоростей. (ru)
|
