| dbo:abstract
|
- مذهب التكاتف المجتمعي أو الجماعانية هي فلسفة تؤكد على الترابط بين الفرد والمجتمع. يقوم جوهر فلسفتها على الاعتقاد أن هوية الشخص الاجتماعية وشخصيته تقولبها العلاقات المجتمعية إلى حد كبير، مع درجة أقل من النمو المرتكز على الفردية. ورغم أن المجتمع قد يكون عائلة، تُفهم الجماعانية عادة بمعنى فلسفي أوسع بأنها مجموعة من التفاعلات بين أفراد مجتمع من الناس في مكان معين (منطقة جغرافية) أو ضمن مجتمع يشترك باهتمام ما أو بتاريخ ما، وتقابل الجماعانية عادة الفردية المتطرفة وتختلف مع سياسة عدم التدخل التي تهمل استقرار الجميع. (ar)
- Komunitarismus (z angl. communitarianism, od lat. communitas, společenství) má v současné sociologii a filozofii dvojí, do jisté míry odlišný význam. Jde o směr politické filosofie, který proti individualismu zdůrazňuje společnost a společenství, společné hodnoty a obecný prospěch. Individuální práva je třeba udržovat v rovnováze se zájmy národní, případně nadnárodní společnosti. Podle Stanfordské encyklopedie filozofie je komunitarismus myšlenka, podle které jsou lidské identity do značné míry formovány různými druhy konstitutivních společenství (nebo sociálních vztahů) a že tato koncepce lidské povahy by měla být základem pro naše morální a politické úsudky, jakož i pro politiky a instituce. Komunity formují a měly by formovat naše morální a politické úsudky a máme silnou povinnost podporovat a vyživovat konkrétní komunity, které poskytují smysl pro naše životy, bez kterých bychom byli dezorientovaní, hluboce osamělí a neschopní informovaného morálního chování. Stejným pojmem se však označují i snahy o vytvoření národnostních, rasových či náboženských komunit, které nad „společný“ národní zájem kladou dílčí zájmy své komunity. Komunitaristé nepředstavují kompaktní politickou skupinu, nýbrž volný filosofický směr. (cs)
- El comunitarisme és una concepció de la ciutadania que basa la seva força en el fet que els seus components han de compartir uns referents morals, religiosos, lingüístics i culturals per tal de pertànyer a la societat civil i rebre els avantatges que proporcionen els drets de ciutadania. El comunitarisme com a filosofia apareix a la fi del segle XX en oposició a determinats aspectes de l'individualisme i en defensa de fenòmens com la societat civil. No és necessàriament hostil al liberalisme, no obstant això, centra el seu interès en les comunitats i societats i no en l'individu. Els comunitaristes creuen que a la comunitat no se li dona la suficient importància en les teories liberals de la justícia. La qüestió sobre què és prioritari (l'individu o la comunitat) és essencial per a analitzar la major part dels problemes ètics del nostre temps: sistema sanitari, avortament, multiculturalisme, llibertat d'expressió, etcètera. Fonamentalment s'utilitza el terme en dos sentits:
* El comunitarisme filosòfic considera que el liberalisme clàssic és incoherent ontològicament i epistemològicament i s'hi oposa per aquests motius. A diferència del liberalisme clàssic, que interpreta les comunitats com a origen dels actes voluntaris dels individus precomunitaris, destaca el paper de la comunitat en la definició i la conformació dels individus.
* Els comunitaristes creuen que el valor de la comunitat no està prou reconegut en les teories liberals de la justícia. El comunitarisme ideològic es caracteritza per ser una ideologia centrista radical que a vegades està marcada per l'esquerranisme en qüestions econòmiques i el conservadorisme o el centrisme en qüestions socials. Aquest ús ha estat creat recentment. Quan el terme es converteix en majúscula, sol referir-se al moviment comunitari sensible d'Amitai Etzioni i d'altres filòsofs. Una tercera possibilitat és el comunitarisme sensible (Responsive Communitarianism) que practica Amitai Etzioni del moviment israelià dels quibuts, que afirma simultàniament els drets comunals i els deures individuals. Alguns representants del corrent comunitarista són Robert Bellah,Charles Taylor, Michael Walzer, Alasdair MacIntyre. (ca)
- Komunumismo estas nomo de pluraj parencaj filozofioj, kiuj emfazas la gravecon kaj valoron de komunumoj en la socia vivo de la homo. Ĝi estiĝis en la malfrua 20-a jarcento en Usono kaj rilatas jen opozicie al la radikala individuismo kaj aliaj similaj filozofioj, jen kritike al kapitalismo kaj liberalismo, dum ĝi favore rilatis al fenomenoj kiel la civila socio. Kvankam ne necese antagonisma al la socia liberalismo aŭ eĉ al la socialdemokratio, la komunumismo havas iom alian emfazon, enfokusigante komunumojn kaj sociojn, kaj malpli la individuon. La demando, ĉu atribui prioritatecon al la individuo aŭ al la komunumo, ofte fundamente tuŝas la plej premajn etikajn demandojn koncerne malriĉecon, abortigon, multkulturismon kaj . Reprezentantoj de komunumismo estas interalie Alasdair MacIntyre, Michael Walzer, Benjamin R. Barber, Charles Taylor kaj Amitai Etzioni. En la franca lingvo la termino (communautarisme) pli ofte uziĝas kun alia signifo. Ĝin uzas kun negativaj konotacioj kontraŭuloj de kulturaj aŭ politikaj postuloj de malplimultaj grupoj. (eo)
- Communitarianism is a philosophy that emphasizes the connection between the individual and the community. Its overriding philosophy is based upon the belief that a person's social identity and personality are largely molded by community relationships, with a smaller degree of development being placed on individualism. Although the community might be a family, communitarianism usually is understood, in the wider, philosophical sense, as a collection of interactions, among a community of people in a given place (geographical location), or among a community who share an interest or who share a history. Communitarianism usually opposes extreme individualism and rejects extreme laissez-faire policies that deprioritize the stability of the overall community. (en)
- Unter Kommunitarismus (lat. communitas ‚Gemeinschaft‘) versteht man eine politische Philosophie, die die Verantwortung des Individuums gegenüber seiner Umgebung und die soziale Rolle der Familie betont. Kommunitarismus entwickelte sich um 1980 als kritische Reaktion auf die Philosophie von John Rawls in den Vereinigten Staaten. Als Hauptvertreter gelten unter anderem Alasdair MacIntyre, Michael Walzer, Benjamin R. Barber, Charles Taylor, Michael Sandel und Amitai Etzioni. (de)
- El comunitarismo como filosofía aparece a finales del siglo XX en oposición a determinados aspectos del individualismo y en defensa de fenómenos como la sociedad civil. Aunque el término comunitarismo tiene su origen en el siglo XX, se puede encontrar elementos de esta filosofía en pensadores muy anteriores. No es necesariamente lo contrario al liberalismo, sin embargo, centra su interés en las comunidades (entendidas como soberanías intermedias) y sociedades y no en el individuo. Los comunitaristas creen que a las comunidades no se les da la suficiente importancia en las teorías liberales de la justicia y comprometen las posibilidades de que la ciudadanía participe activamente en el debate público. La tensión entre los derechos individuales y las corresponsabilidades sociales, es un punto esencial para analizar la mayor parte de los problemas éticos de nuestro tiempo: sistema sanitario, aborto, multiculturalismo, libertad de expresión, etcétera. Fundamentalmente se utiliza el término en dos sentidos: 1.
* El comunitarismo filosófico considera que el liberalismo clásico es ontológicamente y epistemológicamente incoherente, y se enfrenta al mismo en dos terrenos. A diferencia del liberalismo clásico, que construye a las comunidades como originadas por actos voluntarios de individuos anteriores a las mismas, remarca el papel de la comunidad en la tarea de definir y formar a los individuos 2.
* El comunitarismo ideológico es una ideología que subraya el derecho de la mayoría a tomar decisiones que afecten a la minoría. Se considera "de izquierdas" en lo social y "de derechas" en los asuntos económicos. Una tercera posibilidad es el comunitarismo sensible (Responsive Communitarianism) que practica Amitai Etzioni, quien propone una nueva regla de oro, para afirmar simultáneamente los derechos y obligaciones tanto comunitarios como individuales: Respeta y defiende el orden moral de la sociedad de la misma manera que harías que la sociedad respetara y defendiera tu autonomía. Algunos representantes de la corriente comunitarista son Robert Bellah, Charles Taylor, Michael Walzer, también suele incluirse a Alasdair MacIntyre por sus argumentos coincidentes con esta corriente. En los países de tradición hispánica los comunitaristas se agrupan en la Asociación Iberoamericana de Comunitarismo (AIC), fundada por José Pérez Adán, y . Algunos consideran relevante la aportación de como impulsor del llamado , que propone modos de aplicación del personalismo comunitario en los mercados financieros. Ha recibido atención de Amitai Etzioni, Adela Cortina y destacados miembros de la . (es)
- Le communautarisme est une conception qui soutient que « l'individu n'existe pas indépendamment de ses appartenances, qu'elles soient culturelles, ethniques, religieuses ou sociales »[réf. souhaitée]. Cette conception implique donc que les individus appartiennent invariablement à des communautés distinctes endogènes et homogènes. Une telle conception présuppose ainsi qu'il y ait globalement peu d'échanges et des incompréhensions fondamentales entre chaque communauté, ce qui les empêcherait de se fondre dans une seule. Cette idée s'oppose ainsi à l'universalisme, qui considère négligeables de telles différences devant l'unicité du genre humain. L'usage de ce terme n'est pas reconnu par la sociologie ou par les sciences sociales en général, qui considèrent qu'il s'agit d'une catégorie du débat public et médiatique plutôt que d'une conception défendue et mise en pratique par des individus ou des groupes sociaux. (fr)
- Komunitarianisme sebagai sebuah kelompok yang terkait, tetapi berbeda filsafatnya, mulai muncul pada akhir abad ke-20, menentang aspek-aspek dari liberalisme, kapitalisme dan sosialisme sementara menganjurkan fenomena seperti . Komunitarianisme tidak dengan sendirinya memushi liberalisme in dalam pengertian katanya di Amerika saat ini, tetapi penekanannya berbeda. Paham ini mengalihkan pusat perhatian kepada komunitas dan masyarakat serta menjauhi individu. Masalah prioritas, entah pada individu atau komunitas sering kali dampaknya paling terasa dalam masalah-masalah etis yang paling mendesak, seperti misalnya , aborsi, multikulturalisme, dan . (in)
- 공동체주의(영어: communitarianism, 共同體主義)란 자유주의에 반대되는 정치사상으로, 20세기 후반에 등장하였다. 마이클 샌델, 앨러스터 매킨타이어, 마이클 왈처, 찰스 테일러 등이 대표적인 학자이다. 개인의 자유를 중시하는 전통적인 자유주의와 개인의 책임을 강조하는 보수주의의 입장을 절충한 입장을 말한다. 또한 공동체주의는 '미덕' 혹은 '덕성'(virtue)이라 불리는 가치를 중시하는 인간중심적 이론이다. 에치오니(Amitai Etzioni) 등이 주창한 공동체주의는 자유주의와 달리 개인의 자유보다는 평등의 이념, 권리(right)보다는 책임(responsibility), 가치중립적 방임보다는 가치판단적 담론을 중시한다. 공동체주의는 근대 개인주의의 보편화에 따른 윤리적 토대의 상실, 즉 고도산업사회화에 따른 도덕적 공동체의 와해와 이기적 개인주의의 팽배에 의한 등의 현상에 대한 불만의 이론적 표출로 볼 수 있다. 정치철학 용어로서의 공동체주의와 달리 일상용어로서의 공동체주의는 집단주의의 동의어로 쓰이는 편이다. (ko)
- Comunitarismo è una concezione della società nato nel mondo anglosassone alla fine del XX secolo che cerca di collegare l'individuo alla comunità. È una concezione che sostiene che "l'individuo non esiste indipendentemente dalle sue affiliazioni, siano esse culturali, etniche, religiose o sociali". Questa concezione implica quindi che gli individui appartengano invariabilmente a comunità distinte (da cui il termine), endogene ed omogenee. Una tale concezione presuppone quindi che ci siano globalmente pochi scambi e incomprensioni fondamentali tra ciascuna comunità che impedirebbero loro di fondersi in una sola. Questa idea si oppone quindi all'universalismo e al "cosmopolitismo" che, al contrario, concepisce tali differenze come trascurabili di fronte all'unicità del genere umano. La questione delle priorità fra individuo, società complessiva e singola comunità ha inoltre un grande impatto in questa analisi su molte questioni etiche, come la povertà, l'aborto, il multiculturalismo e libertà di parola. (it)
- Komunitaryzm (lub komunitarianizm) – nurt we współczesnej filozofii polityki, podkreślający ważność i wartość wspólnot w społecznym życiu człowieka. Narodził się jako odpowiedź na proceduralny liberalizm sformułowany przez Johna Rawlsa w książce Teoria sprawiedliwości (wyd. 1971, wyd. pol. 1994) oraz na kryzys kapitalizmu w drugiej połowie XX wieku. Komunitaryzm traktuje jednostkę nie jako abstrakcyjne indywiduum, lecz zawsze jako część otaczającej ją wspólnoty/wspólnot (rodzina, grupa sąsiadów, grupa zawodowa, wspólnota religijna itp.). Podkreśla się znaczenie tradycji i społecznego kontekstu w dokonywaniu ocen moralnych, przez co zarzuca się niekiedy tej koncepcji relatywizm. Komunitaryzm przez jednych jest uważany za nurt alternatywny wobec liberalizmu, przez innych zaś za jeden z nurtów liberalizmu bądź jako nurt blisko spokrewniony z republikanizmem w filozofii polityki. Wśród komunitarian są zarówno myśliciele o poglądach prawicowych, jak i lewicowych. Komunitaryzm powstał i jest popularny (głównie jako model metodologiczny) w Stanach Zjednoczonych. Został przyjęty także wśród myślicieli europejskich. Główne założenia nurtu zostały wyrażone w manifeście pod tytułem Komunitariańska Platforma Programowa. Społeczeństwo Responsywne: Prawa i Obowiązki. Najbardziej znani przedstawiciele tego nurtu to Amitai Etzioni, Charles Taylor (Źródła podmiotowości), Michael Walzer (Sfery sprawiedliwości), Alasdair MacIntyre (Dziedzictwo cnoty), (Samotna gra w kręgle), Robert Bellah (Skłonności serca. Indywidualizm i zaangażowanie po amerykańsku), (Liberalizm a granice sprawiedliwości) czy (The Erosion of the Social Link in the Economically Advanced Countries). (pl)
- 共同体主義（きょうどうたいしゅぎ、英: communitarianism）とは、20世紀後半のアメリカを中心に発展してきた共同体（コミュニティ）の価値を重んじる政治思想。コミュニタリアニズムとの表記も一般的である。なお、これに立脚している論者をコミュニタリアン (communitarian) という。 (ja)
- De term communitarisme of communautarisme (Latijn: communio, "gemeenschap") staat voor een stroming in de politieke en sociale filosofie, die kritisch staat tegenover het moderne kapitalisme en liberalisme en die omstreeks 1980 ging reageren op de politieke filosofie van John Rawls. Belangrijke vertegenwoordigers zijn Alasdair MacIntyre, Michael Walzer, Benjamin Barber, Charles Taylor en Amitai Etzioni. Vanaf het begin van de mensengeschiedenis zoeken mensen elkaar op om samen vorm te geven aan gemeenschappen. Dit gebeurde dikwijls uit "welbegrepen eigenbelang:" het is veiliger en economischer om samen te leven. Als atomistisch individu op jezelf te zijn aangewezen is in een pre-industriële samenleving ondoenlijk. Gemeenschappen bestaan dus op basis van wederkerigheid en onderling hulpbetoon. Om het leven binnen een gemeenschap zo leefbaar mogelijk te houden worden er regels opgesteld waaraan de leden van de gemeenschap zich moeten houden om zo onderlinge problemen binnen de gemeenschap te voorkomen. Individuele vrijheid speelt hierin vrijwel geen rol, wel wordt ieder lid van de gemeenschap gewaardeerd om zijn of haar inbreng. Er is nauwelijks sprake van sociale mobiliteit. Hard werken is de norm en er is sprake van een soort sociaal zekerheidssysteem binnen de (uitgebreide familie)gemeenschap (als je ziek bent wordt er voor je gezorgd, evenals bij ouderdom of invaliditeit). Er ontstaan binnen de gemeenschap wel allerlei gemeenschappelijke activiteiten en rituelen (oogstfeesten, religieuze plechtigheden) die eigen zijn aan de gemeenschap en die in de verte doen denken aan wat de moderne mens ontspanning noemt. De activiteiten en rituelen hebben echter vooral een samenbindend karakter. Leden die zich misdragen of zich niet aan de regels houden worden echter gezien als paria's en uit de gemeenschap verwijderd. Omdat het leven buiten de gemeenschap gevaarlijk is en de overlevingskansen buiten een gemeenschap zeer gering zijn, hield men zich echter aan de regels en wetten van de gemeenschap. Eigenlijk is deze situatie door de eeuwen heen niet echt veranderd: we leven nog steeds - deels uit eigenbelang, deel omdat we gezelschap nodig hebben - in gemeenschappen (dorpen, steden), we worden geacht ons te houden aan verschillende regels en wetten om zo het samenleven mogelijk te maken en om conflicten te voorkomen, etc. Een mens wordt geboren in een gemeenschap die bepaald wordt door bepaalde waarden, godsdienst, rituelen e.d. en voelt zich daar in vele gevallen behaaglijk bij omdat het een vorm van geborgenheid, veiligheid en zekerheid biedt. Veel taken die vroeger bij de gemeenschap lagen zijn sinds de industriële revolutie overheidstaken geworden. Deze taak weer terug te leggen bij de gemeenschap zoals soms wel wordt beoogd door communitaristen kan alleen als burgers zich bewust zijn en zich verplicht voelen om deze taken over te nemen. Burgerschapsonderwijs zou de burgers daar dan op moeten voorbereiden. Communitaristen zijn van mening dat alleen een in een gemeenschap ingebedde mens, in staat is zich een oordeel te vormen over de grondslagen van wat gerechtigheid is: alleen waar gemeenschappen bestaan, kunnen zich voorstellingen van gedeelde waarden en normen ontwikkelen, concepties van wat goed en kwaad is en alleen daar kan daarover ook in politieke zin zinvol onderhandeld worden. Communitaristen beklemtonen de afhankelijkheid van de mens van de gemeenschap, wat in scherpe tegenstelling staat met de liberalistische opvatting, voor zover die het primaat eenzijdig legt bij het onafhankelijke individu. Communitaristen sluiten een onafhankelijk oordeel van het individu binnen de gemeenschap niet uit, maar geven er de voorkeur aan om te spreken van een sociaal individu. In het bijzonder Charles Taylor en Alasdair MacIntyre hebben dit concept verder uitgewerkt. Het communitarisme vindt dat de ontplooiing van het individu sociale begrenzingen mag kennen en waardeert dat op zichzelf positief. Ze vinden dat het radicale liberalisme een zichzelf vernietigende kracht vormt, omdat die alles verwacht van de maximalisatie van het economische nut en de zelfverwerkelijking van het autonome individu, en zo oorzaak is van de atomisering en vermarkting van de samenleving, het verlies aan solidariteit, van waardenoriëntaties, van legitimiteit, identiteit en het vermogen tot kritische zingeving. Er wordt daarbij onder meer gewezen op het verlies aan burgerlijk engagement, het zich terugtrekken in de privésfeer en het krampachtig zoeken naar nieuwe, compenserende, populistische identity-markers waarin burgers zich rigoureus afgrenzen van andere burgers vanwege hun geloof of etnische achtergrond. Communitaristen vragen zich af wat het betekent een enkeling in een samenleving te zijn; wat het maatschappelijk verschijnsel individualisering betekent; wat de ontbindingsverschijnselen, die individualisering voortbrengen, zijn; wat het "cement" kan zijn dat een gemeenschap kan binden. Ze zoeken bij voorkeur alternatieven in een politiek die gericht is op algemeen welzijn en benadrukken daarbij het belang van een sterke civil society, ze zijn wars van etatisme, maar niet van ingrepen in wat ze zien als de verbureaucratiseerde verzorgingsstaat. De tegenstellingen tussen communitaristen en liberalisten kunnen daarom door meerdere traditionele politieke stromingen heen lopen. De verschillen zijn vaak klein, er zijn liberalen die veel aandacht hebben voor gemeenschappen en gemeenschapswaarden en communitariërs die veel waarde hechten aan individuele vrijheden (Taylor). Het gaat er echter om waar het primaat ligt, uiteindelijk zal de liberaal denkende communitariër de gemeenschap voorrang verlenen, terwijl bij de communitarisch denkende liberaal uiteindelijk de individuele keuzevrijheid de doorslag zal geven. (nl)
- Kommunitarism är en filosofisk åskådning såväl som en politisk ideologi som uppkom under 1900-talet i USA. Den kännetecknas av ett motstånd mot vissa aspekter av liberalismen och förespråkar ökat utrymme för det civila samhället. Kommunitarismen är ideologiskt och filosofiskt besläktad med konservatismen. Gemensamma filosofiska källor är bland annat Aristoteles, Hegel, Machiavelli och Tocqueville. (sv)
- Коммунитари́зм (от англ. communitarian ← фр. commune «община» ← лат. commūnis «общий») имеет два значения. Филосо́фский коммунитари́зм — течение, считающее, что общины, общество формируют каждого отдельного человека, в отличие от либеральной и либертарианской философий, рассматривающих общины как объединение личностей. В частности, коммунитаристы критиковали либеральное допущение о том, что индивид может рассматриваться абсолютно автономно от общества, в котором он живёт и которым он воспитан. Со своей стороны, они выдвинули концепцию индивида, подчёркивающую роль, которую играет общество в формировании ценностей, мыслей и мнений любого индивида. Это — древнейшая философия, хотя сам термин «коммунитаризм» возник недавно. Впервые его предложил Н. А. Бердяев, к этому течению относят и В. С. Соловьёва. Современные коммунитаристы критикуют либерализм за игнорирование критической роли традиционных сообществ, в том числе политических партий, и восстанавливают социальную значимость ценностно-рационального поведения. В то же время современный коммунитаризм, в отличие от отказа Фридриха Ницше и многих экзистенциалистов от идей Просвещения, сам является развитием либерально-демократического консенсуса эпохи Просвещения и века разума «Свобода. Равенство. Братство». Коммунитаризм акцентирует внимание на идее братства и критикует либертарианцев за гипертрофирование идеи свободы, а радикальных коммунистов — за гипертрофирование идеи равенства. Противостояние либерализма и коммунитаризма не является непримиримым, так как и либерализм, и современный коммунитаризм являются либерально-демократическим ответом на нигилизм и безудержный индивидуализм (неолиберализм). Если современный философский либерализм рассматривает справедливость прежде всего как честность, то, с точки зрения коммунитаризма, справедливость понимается в первую очередь как братство и иерархическое равенство. Основой философского конфликта между либерализмом и коммунитаризмом является конфликт концепций индивидуализма либералов и коллективизма коммунитаристов, а также универсализма либералов и контекстуализма коммунитаристов. Дискуссия между либералами и коммунитариями влияет на отказ от прежней концепции мультикультурализма как толерантности, в том числе к нетерпимости, и переход к новой концепции мультикультурализма, подчёркивающей право на сохранение прежней культурной идентичности стран, принимающих иммигрантов. Идеологи́ческий коммунитари́зм — изначально основанная на одной из современных интерпретаций философского коммунитаризма радикально-центристская идеология конца XX века, объединяющая моральный консерватизм и леволиберальную экономическую политику, стремящаяся к сильному гражданскому обществу, основой которого являются местные сообщества и неправительственные общественные организации, а не отдельные личности. Не следует смешивать философский коммунитаризм и идеологический коммунитаризм. Хотя основатели идеологического коммунитаризма придерживались современного философского коммунитаризма, но многие представители современного философского коммунитаризма считали себя в плане идеологии либералами (например, Майкл Уолцер или связанный также с новыми левыми Тейлор), в связи с чем иногда внутри коммунитаризма выделяют «либеральный коммунитаризм», или левыми (например, Белл), многие придерживались и консервативных взглядов. Большинство теоретиков философского коммунитаризма, признавая свою общность, сами себя обычно не называют коммунитаристами, особенно после образования идеологического коммунитаризма. Наоборот, многие современные сторонники идеологического коммунитаризма не разделяют мировоззрение философского коммунитаризма. Например, сторонник идеологического коммунитаризма Джимбо считает себя адептом антифашистской либертарианской философии Хайека. Хайек действительно был очень близок идеологическому коммунитаризму вследствие его приверженности идеям доступных качественных государственных услуг несмотря на отрицание им плановой экономики и религий, воспитывающих традиционные ценности, вследствие их, по его мнению, анимизма. Он подчёркивал также значение традиционного философского коммунитаризма в культурной эволюции. (ru)
- O comunitarismo é um conceito político, moral e social que surge no final do século XX (por volta da década de 1980) em oposição a determinados aspectos do individualismo e em defesa dos fenómenos como a sociedade civil e o bem comum. Entre a queda do Comunismo russo em 1989 e o triunfo do Liberalismo anglo-americano no mundo até 2007-2008, a sociedade fica sem rumo para as suas novas esperanças, e com a necessidade de contestar o Liberalismo, surge o Comunitarismo, para enriquecer os debates políticos do mundo pós-guerra fria. O comunitarismo sustenta que o indivíduo não existe independentemente das suas afiliações culturais, étnicas, religiosas ou sociais. Esta concepção implica, portanto, que os indivíduos pertencem invariavelmente a comunidades distintas, endógenas e homogéneas. Tal concepção pressupõe assim que haja poucos intercâmbios e mal-entendidos fundamentais entre cada comunidade que os impeçam de se fundirem numa só. Esta ideia opõe-se assim ao universalismo, que, pelo contrário, concebe tais diferenças como negligenciáveis face à singularidade da raça humana. A ideologia comunitarista porém não é contrária ao liberalismo, mas centra seus interesses nas comunidades e na sociedade e não no indivíduo, como o liberalismo faz. Eles creem que as comunidades são a base de todas as soluções para um mundo melhor e que o liberalismo não vem conferindo a importância que elas merecem, devido ao individualismo defendido pelo sistema liberal. Os comunitaristas acreditam que o individualismo do liberalismo prejudica as análises sobre as questões de nosso tempo, como, o aborto, o multiculturalismo, a liberdade de expressão, entre outras. Alguns representantes da corrente comunitarista são Robert Bellah, Charles Taylor, Michael Walzer, Alasdair MacIntyre. (pt)
- Комунітаризм, ком'юнітаризм (від лат. communitas — спільнота, громада, община) — напрям соціальної філософії та політичної ідеології. Виник у США в 1980 як критична реакція на філософію Джона Роулза, а саме його книгу «Теорія справедливості» (1971). Пізніше в західноєвпрейській філософії було помічено, що розвиток ідей комунітаризму цілком лежить в руслі традиції, що йде від Фердинанда Тьонніса. З боку суспільних реалій розвиток комунітаризму сприяв занепаду системи «світового соціалізму» та його ідеології — марксизму. Комунітаристи критикують індивідуалістичну ліберальну антропологію, яка не враховує того, що соціальна спільнота є умовою і запорукою реалізації соціальної свободи, критикують соціалістів за те, що вони вірять у спроможність держави захистити комунітарну соціальність від розпаду. Ідеал комунітаристів — асоціативна мікроспільнота общинного типу, яку держава не повинна ні опікувати, ні контролювати, яка існує як самодостатня спільнота індивідів (не просто сума індивідів), комунітарна солідарність як добровільний колективізм. Комунітаристів критикують за їхню «утопічну антропологію»[хто?]. (uk)
- 社群主義（英語：communitarianism）是一種提倡民主卻與個人主義、自由主義對立的政治哲學，又译作社區主義、共同體主義、合作主義等。社群主义强调个人与群体之间的联系。这种信念来源于認為自我、社会认同、人格等概念都是由社群建构的，与个人主义的观点有很大分歧。尽管社群可以小到以一个家庭为单位，但社群主义经常在更广大的视角下被理解：拥有共同利益、历史文化、居住地理区域的不同人群的互动。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- مذهب التكاتف المجتمعي أو الجماعانية هي فلسفة تؤكد على الترابط بين الفرد والمجتمع. يقوم جوهر فلسفتها على الاعتقاد أن هوية الشخص الاجتماعية وشخصيته تقولبها العلاقات المجتمعية إلى حد كبير، مع درجة أقل من النمو المرتكز على الفردية. ورغم أن المجتمع قد يكون عائلة، تُفهم الجماعانية عادة بمعنى فلسفي أوسع بأنها مجموعة من التفاعلات بين أفراد مجتمع من الناس في مكان معين (منطقة جغرافية) أو ضمن مجتمع يشترك باهتمام ما أو بتاريخ ما، وتقابل الجماعانية عادة الفردية المتطرفة وتختلف مع سياسة عدم التدخل التي تهمل استقرار الجميع. (ar)
- Communitarianism is a philosophy that emphasizes the connection between the individual and the community. Its overriding philosophy is based upon the belief that a person's social identity and personality are largely molded by community relationships, with a smaller degree of development being placed on individualism. Although the community might be a family, communitarianism usually is understood, in the wider, philosophical sense, as a collection of interactions, among a community of people in a given place (geographical location), or among a community who share an interest or who share a history. Communitarianism usually opposes extreme individualism and rejects extreme laissez-faire policies that deprioritize the stability of the overall community. (en)
- Unter Kommunitarismus (lat. communitas ‚Gemeinschaft‘) versteht man eine politische Philosophie, die die Verantwortung des Individuums gegenüber seiner Umgebung und die soziale Rolle der Familie betont. Kommunitarismus entwickelte sich um 1980 als kritische Reaktion auf die Philosophie von John Rawls in den Vereinigten Staaten. Als Hauptvertreter gelten unter anderem Alasdair MacIntyre, Michael Walzer, Benjamin R. Barber, Charles Taylor, Michael Sandel und Amitai Etzioni. (de)
- Komunitarianisme sebagai sebuah kelompok yang terkait, tetapi berbeda filsafatnya, mulai muncul pada akhir abad ke-20, menentang aspek-aspek dari liberalisme, kapitalisme dan sosialisme sementara menganjurkan fenomena seperti . Komunitarianisme tidak dengan sendirinya memushi liberalisme in dalam pengertian katanya di Amerika saat ini, tetapi penekanannya berbeda. Paham ini mengalihkan pusat perhatian kepada komunitas dan masyarakat serta menjauhi individu. Masalah prioritas, entah pada individu atau komunitas sering kali dampaknya paling terasa dalam masalah-masalah etis yang paling mendesak, seperti misalnya , aborsi, multikulturalisme, dan . (in)
- 공동체주의(영어: communitarianism, 共同體主義)란 자유주의에 반대되는 정치사상으로, 20세기 후반에 등장하였다. 마이클 샌델, 앨러스터 매킨타이어, 마이클 왈처, 찰스 테일러 등이 대표적인 학자이다. 개인의 자유를 중시하는 전통적인 자유주의와 개인의 책임을 강조하는 보수주의의 입장을 절충한 입장을 말한다. 또한 공동체주의는 '미덕' 혹은 '덕성'(virtue)이라 불리는 가치를 중시하는 인간중심적 이론이다. 에치오니(Amitai Etzioni) 등이 주창한 공동체주의는 자유주의와 달리 개인의 자유보다는 평등의 이념, 권리(right)보다는 책임(responsibility), 가치중립적 방임보다는 가치판단적 담론을 중시한다. 공동체주의는 근대 개인주의의 보편화에 따른 윤리적 토대의 상실, 즉 고도산업사회화에 따른 도덕적 공동체의 와해와 이기적 개인주의의 팽배에 의한 등의 현상에 대한 불만의 이론적 표출로 볼 수 있다. 정치철학 용어로서의 공동체주의와 달리 일상용어로서의 공동체주의는 집단주의의 동의어로 쓰이는 편이다. (ko)
- 共同体主義（きょうどうたいしゅぎ、英: communitarianism）とは、20世紀後半のアメリカを中心に発展してきた共同体（コミュニティ）の価値を重んじる政治思想。コミュニタリアニズムとの表記も一般的である。なお、これに立脚している論者をコミュニタリアン (communitarian) という。 (ja)
- Kommunitarism är en filosofisk åskådning såväl som en politisk ideologi som uppkom under 1900-talet i USA. Den kännetecknas av ett motstånd mot vissa aspekter av liberalismen och förespråkar ökat utrymme för det civila samhället. Kommunitarismen är ideologiskt och filosofiskt besläktad med konservatismen. Gemensamma filosofiska källor är bland annat Aristoteles, Hegel, Machiavelli och Tocqueville. (sv)
- 社群主義（英語：communitarianism）是一種提倡民主卻與個人主義、自由主義對立的政治哲學，又译作社區主義、共同體主義、合作主義等。社群主义强调个人与群体之间的联系。这种信念来源于認為自我、社会认同、人格等概念都是由社群建构的，与个人主义的观点有很大分歧。尽管社群可以小到以一个家庭为单位，但社群主义经常在更广大的视角下被理解：拥有共同利益、历史文化、居住地理区域的不同人群的互动。 (zh)
- El comunitarisme és una concepció de la ciutadania que basa la seva força en el fet que els seus components han de compartir uns referents morals, religiosos, lingüístics i culturals per tal de pertànyer a la societat civil i rebre els avantatges que proporcionen els drets de ciutadania. Una tercera possibilitat és el comunitarisme sensible (Responsive Communitarianism) que practica Amitai Etzioni del moviment israelià dels quibuts, que afirma simultàniament els drets comunals i els deures individuals. (ca)
- Komunitarismus (z angl. communitarianism, od lat. communitas, společenství) má v současné sociologii a filozofii dvojí, do jisté míry odlišný význam. Jde o směr politické filosofie, který proti individualismu zdůrazňuje společnost a společenství, společné hodnoty a obecný prospěch. Individuální práva je třeba udržovat v rovnováze se zájmy národní, případně nadnárodní společnosti. Stejným pojmem se však označují i snahy o vytvoření národnostních, rasových či náboženských komunit, které nad „společný“ národní zájem kladou dílčí zájmy své komunity. (cs)
- Komunumismo estas nomo de pluraj parencaj filozofioj, kiuj emfazas la gravecon kaj valoron de komunumoj en la socia vivo de la homo. Ĝi estiĝis en la malfrua 20-a jarcento en Usono kaj rilatas jen opozicie al la radikala individuismo kaj aliaj similaj filozofioj, jen kritike al kapitalismo kaj liberalismo, dum ĝi favore rilatis al fenomenoj kiel la civila socio. Kvankam ne necese antagonisma al la socia liberalismo aŭ eĉ al la socialdemokratio, la komunumismo havas iom alian emfazon, enfokusigante komunumojn kaj sociojn, kaj malpli la individuon. La demando, ĉu atribui prioritatecon al la individuo aŭ al la komunumo, ofte fundamente tuŝas la plej premajn etikajn demandojn koncerne malriĉecon, abortigon, multkulturismon kaj . Reprezentantoj de komunumismo estas interalie Alasdair MacIntyre, (eo)
- El comunitarismo como filosofía aparece a finales del siglo XX en oposición a determinados aspectos del individualismo y en defensa de fenómenos como la sociedad civil. Aunque el término comunitarismo tiene su origen en el siglo XX, se puede encontrar elementos de esta filosofía en pensadores muy anteriores. Algunos representantes de la corriente comunitarista son Robert Bellah, Charles Taylor, Michael Walzer, también suele incluirse a Alasdair MacIntyre por sus argumentos coincidentes con esta corriente. (es)
- Le communautarisme est une conception qui soutient que « l'individu n'existe pas indépendamment de ses appartenances, qu'elles soient culturelles, ethniques, religieuses ou sociales »[réf. souhaitée]. Cette conception implique donc que les individus appartiennent invariablement à des communautés distinctes endogènes et homogènes. Une telle conception présuppose ainsi qu'il y ait globalement peu d'échanges et des incompréhensions fondamentales entre chaque communauté, ce qui les empêcherait de se fondre dans une seule. Cette idée s'oppose ainsi à l'universalisme, qui considère négligeables de telles différences devant l'unicité du genre humain. (fr)
- Comunitarismo è una concezione della società nato nel mondo anglosassone alla fine del XX secolo che cerca di collegare l'individuo alla comunità. È una concezione che sostiene che "l'individuo non esiste indipendentemente dalle sue affiliazioni, siano esse culturali, etniche, religiose o sociali". Questa concezione implica quindi che gli individui appartengano invariabilmente a comunità distinte (da cui il termine), endogene ed omogenee. Una tale concezione presuppone quindi che ci siano globalmente pochi scambi e incomprensioni fondamentali tra ciascuna comunità che impedirebbero loro di fondersi in una sola. Questa idea si oppone quindi all'universalismo e al "cosmopolitismo" che, al contrario, concepisce tali differenze come trascurabili di fronte all'unicità del genere umano. (it)
- Komunitaryzm (lub komunitarianizm) – nurt we współczesnej filozofii polityki, podkreślający ważność i wartość wspólnot w społecznym życiu człowieka. Narodził się jako odpowiedź na proceduralny liberalizm sformułowany przez Johna Rawlsa w książce Teoria sprawiedliwości (wyd. 1971, wyd. pol. 1994) oraz na kryzys kapitalizmu w drugiej połowie XX wieku. (pl)
- De term communitarisme of communautarisme (Latijn: communio, "gemeenschap") staat voor een stroming in de politieke en sociale filosofie, die kritisch staat tegenover het moderne kapitalisme en liberalisme en die omstreeks 1980 ging reageren op de politieke filosofie van John Rawls. Belangrijke vertegenwoordigers zijn Alasdair MacIntyre, Michael Walzer, Benjamin Barber, Charles Taylor en Amitai Etzioni. (nl)
- O comunitarismo é um conceito político, moral e social que surge no final do século XX (por volta da década de 1980) em oposição a determinados aspectos do individualismo e em defesa dos fenómenos como a sociedade civil e o bem comum. Entre a queda do Comunismo russo em 1989 e o triunfo do Liberalismo anglo-americano no mundo até 2007-2008, a sociedade fica sem rumo para as suas novas esperanças, e com a necessidade de contestar o Liberalismo, surge o Comunitarismo, para enriquecer os debates políticos do mundo pós-guerra fria. (pt)
- Коммунитари́зм (от англ. communitarian ← фр. commune «община» ← лат. commūnis «общий») имеет два значения. Филосо́фский коммунитари́зм — течение, считающее, что общины, общество формируют каждого отдельного человека, в отличие от либеральной и либертарианской философий, рассматривающих общины как объединение личностей. В частности, коммунитаристы критиковали либеральное допущение о том, что индивид может рассматриваться абсолютно автономно от общества, в котором он живёт и которым он воспитан. Со своей стороны, они выдвинули концепцию индивида, подчёркивающую роль, которую играет общество в формировании ценностей, мыслей и мнений любого индивида. (ru)
- Комунітаризм, ком'юнітаризм (від лат. communitas — спільнота, громада, община) — напрям соціальної філософії та політичної ідеології. Виник у США в 1980 як критична реакція на філософію Джона Роулза, а саме його книгу «Теорія справедливості» (1971). Пізніше в західноєвпрейській філософії було помічено, що розвиток ідей комунітаризму цілком лежить в руслі традиції, що йде від Фердинанда Тьонніса. З боку суспільних реалій розвиток комунітаризму сприяв занепаду системи «світового соціалізму» та його ідеології — марксизму. (uk)
|
